D - Sąd Okręgowy we Wrocławiu

WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 listopada 2013 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy
w składzie następującym:
Przewodniczący : SSO Ryszard Kozłowski
Protokolant : Małgorzata Miodońska
po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 r. we Wrocławiu - na rozprawie
sprawy z powództwa M. P.
przeciwko (...) Spółka z o.o. we W.
o odszkodowanie
na skutek apelacji strony pozwanej (...) Spółka z o.o. we W.
od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 7 sierpnia
2013 r. sygn. akt X P(upr) 1066/12
oddala apelację.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7.08.2013r. Sąd Rejonowy w sprawie z powództwa M. P. przeciwko stronie pozwanej
(...) Spółka z o.o. we W. oddalił powództwo powoda o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o
pracę i zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.775 zł tytułem wynagrodzenia za dwa tygodnie pracy.
Sąd Rejonowy na podstawie stanu faktycznego ustalonego w toku przewodu sądowego, który Sąd Okręgowy uznał za
własny przyjął w części roszczenia dotyczącego wynagrodzenia skuteczność roszczenia powoda o wynagrodzenie za
dwa tygodnie pracy z przyczyn zastosowania zbyt krótkiego okresu wypowiedzenia dotyczącego umowy o pracę z dnia
1.03.2012r. na czas określony od dnia 1.03.2012r. do 29.02.2014r.
Pismem z dnia 16.10.2012r. doręczonym powodowi w dniu 17.10.2012r. strona pozwana wypowiedziała powodowi
umowę o pracę z zachowaniem 14 dniowego okresu wypowiedzenia który miał upłynąć z dniem 3.11.2012r.
Strona pozwana wskazała w umowie o pracę oraz w załączniku do tej umowy załączonym do niej i podpisanym przez
obie strony dwa różne terminy wypowiedzenia.
W ocenie Sądu Rejonowego załącznik umowy o pracę jako wręczony wraz z umową i podpisany przez obie strony
stanowił jej integralną część za wiążący strony w danej sytuacji. Zdaniem Sądu Rejonowego – uznać należało termin
wypowiedzenia korzystniejszy dla pracownika, czyli w przypadku powoda jako zatrudnionego ponad 6 miesięcy –
termin dłuższy, miesięczny. Wskazany w treści umowy 1 – miesięczny termin wypowiedzenia stanowił postanowienie
umowne korzystniejsze dla pracowników od przepisów kodeksu pracy, a także od źródła prawa pracy obowiązujących
u strony pozwanej w postaci regulaminu.
Wobec powyższego Sąd Rejonowy w oparciu o przepis art. 49 kp orzekł o zasądzeniu wynagrodzenia w kwocie
określonej w wyroku.
Od powyższego wyroku apelację wniosła strona pozwana opierając ją na zarzutach naruszenia prawa materialnego i
procesowego opisanego w apelacji.
Na tej podstawie wniosła o zmianę wyroku Sądu Rejonowego i oddalenie powództwa.
Twierdziła, że Sąd Rejonowy dokonał wadliwej wykładni umowy i załącznika do niej. Skutkiem tej błędnej wykładni
było przyjęcie, że powinien mieć zastosowanie miesięczny termin wypowiedzenia, który wskazany został omyłkowo.
Powód w odpowiedzi na apelację wniósł o jej oddalenie.
Sąd Okręgowy zważył co następuje.
Roszczenie o wynagrodzenie za pracę z tytułu zastosowania błędnego okresu wypowiedzenia wywodzi się z przepisu
art. 49 kp.
Sąd Rejonowy orzekając w sprawie zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.775 zł tytułem
wynagrodzenia za dwa tygodnie pracy z przyczyn zastosowania zbyt krótkiego terminu wypowiedzenia.
W okolicznościach faktycznych sprawy ustalonych w sposób niebudzący wątpliwości przez Sąd Rejonowy, Sąd
Okręgowy podziela pogląd jak i argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku co do tego, że strona
pozwana nie wyraziła w sposób dostateczny woli w zakresie dwutygodniowego okresu wypowiedzenia natomiast
w tym zakresie uznać należało termin wypowiedzenia korzystniejszy dla pracownika, czyli w przypadku powoda
zatrudnionego ponad 6 miesięcy - termin dłuższy miesięczny.
Informacja o miesięcznym terminie wypowiedzenia załączona do zawartej przez strony umowy o pracę miała charakter
kształtujący warunki pracy i mogła stanowić podstawę roszczenia powoda w oparciu o treść przepisu art. 49 kp.
Wyrok Sądu Rejonowego nie był więc wadliwy.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy we Wrocławiu orzekł jak w sentencji.