Warszawa, 08.12.2008 r. Do Posłów na Sejm i Senatorów
Transkrypt
Warszawa, 08.12.2008 r. Do Posłów na Sejm i Senatorów
Warszawa, 08.12.2008 r. Do Posłów na Sejm i Senatorów Rzeczypospolitej Szanowni Członkowie Zgromadzenia Narodowego, Zwracamy się do was z gorącym apelem o zabranie głosu w kwestii przygotowywanej regulacji europejskiej, która na całe dziesięciolecia ukształtuje rzeczywistość społeczną i gospodarczą Unii Europejskiej. W pierwszej połowie grudnia b.r. głosowany ma być przez Radę Unii Europejskiej i jej Parlament zestaw dyrektyw – tzw. Pakiet Klimatyczno – Energetyczny. Planowane skutki Pakietu tzn. jego cele mają wymiar historyczny. Niestety oprócz tych celów – znanych jako Program 3 x 20 na 2020 – pojawić się mogą, tragiczne co do charakteru, skutki uboczne. Wynikają one z następujących przesłanek. Komisja Europejska – projektodawca rozwiązań legislacyjnych, a w ślad za nią Prezydencja Francuska: przyjęły błędne założenia gospodarcze co do tempa rozwoju, a ponadto odrzucają konieczność uwzględnienia skutków obecnego kryzysu finansowego; odrzuciły konieczność zbadania wpływu regulacji na rozwój państw i regionów, twierdząc, że przygotowana przez Komisję ocena skutków regulacji, w której wzięto pod uwagę uśrednioną Europę, ze średnią emisją CO2 jest wystarczająca; stwierdziły, że celem regulacji jest zastąpienie węgla, którego złoża występują w Unii, gazem ziemnym, którego w UE nie ma, a na dodatek brakuje nam gazociągów; proponują najdroższy z możliwych system „opodatkowania” węgla, twierdząc, że będzie to modelowe rozwiązanie dla świata; odmawiają wprowadzenia rozwiązań pozwalających na kilkakrotne zmniejszenie kosztów bez uszczerbku dla osiągnięcia deklarowanych celów Pakietu – to znaczy redukcji emisji CO2, poprawy efektywności energetycznej i rozwoju odnawialnych źródeł energii. Jako koalicja reprezentująca polski przemysł energio-intensywny oraz polską elektro-energetykę w pełni akceptujemy podstawowe cele Pakietu, nie możemy jednak akceptować spodziewanych konsekwencji. Ich analiza znajduje się w licznych opracowaniach i raportach publikowanych przez instytucje finansowe, firmy konsultingowe i niezależnych ekspertów, a także organizacje pozarządowe. Komisja Europejska i Prezydencja Francuska uparcie ignorują wszelkie zastrzeżenia, dążąc za wszelką cenę do przyjęcia pakietu jeszcze w grudniu, bez należytego rozważenia wszystkich wątpliwości. Szczególny niepokój musi budzić fakt, że kosztami wdrożenia pakietu będą obciążeni przede wszystkim nowi członkowie UE, a więc ci, którzy ponieśli już ogromne koszty zmiany systemu gospodarczego. Nie rozumiemy niespotykanego pośpiechu, niechęci do dialogu i dogmatycznego podejścia do przyjętych a priori założeń. Komisja wyraża niechęć do odpowiadania na pytania i wątpliwości, choćby te zgłaszane przez polski rząd i polski przemysł. Inaczej w tej samej kwestii potraktowani zostali choćby Włosi. Aktualne propozycje Prezydencji Francuskie, jak choćby ta o powoływaniu specjalnej komisji do dyskusji nad cenami uprawnień – gdy już wzrosną – budzą przerażające wspomnienia. Polska może osiągnąć cele pakietu, a zwłaszcza ograniczenie emisji CO2. Nie możemy jednak zaakceptować niektórych proponowanych narzędzi, zagrażających konkurencyjności europejskiej gospodarki i jej bezpieczeństwu energetycznemu. Mogą one doprowadzić do spekulacyjnego wzrostu cen i katastrofalnej europejskiej recesji, co spowoduje klęskę zarówno idei walki z globalnym ociepleniem i drogi zrównoważonego rozwoju jak i samej idei Unii Europejskiej jako wspólnoty opartej na zasadach solidarności, pomocniczości, efektywności i skuteczności. Nie istnieją przesłanki, które mogłyby uzasadnić ryzyko takiej historycznej klęski. Wszystko to upoważnia nas do zwrócenia się do Sejmu i Senatu RP o zabranie głosu i przyjęcie stanowiska w tej sprawie. Stanowiska wspierającego starania naczelnych władz Rzeczpospolitej. Z wyrazami szacunku, Green Effort Group Tomasz Chruszczow Krzysztof Żmijewski Z-ca koordynatora Koordynator