W starożytnej Sparcie 1. Starożytna Sparta
Transkrypt
W starożytnej Sparcie 1. Starożytna Sparta
W starożytnej Sparcie 1. Starożytna Sparta leżała na Półwyspie Peloponeskim, nad rzeką Eurotas, w krainie zwanej Lakonią. Mieszkańcami Sparty byli: a) Spartanie – mężczyźni posiadający pełnię praw politycznych (ich głównym obowiązkiem była służba wojskowa), b) periojkowie – ludność podporządkowana przez Spartan, która cieszyła się jednak wolnością osobistą, choć w rządzeniu nie brała udziału, c) heloci – niewolnicy wywodzący się z podbitej ludności Peloponezu (Spartanie obawiali się ich buntów i zakazali im opuszczać miejsc zamieszkania), 2. Ustrój Sparty: a) oligarchia – system, w którym pełnia władzy należy w rzeczywistości do niewielkiej grupy ludzi (w Sparcie najważniejszym organem była Rada Starszych, czyli geruzja – składała się z 28 obywateli, którzy ukończyli 60. rok życia, jej rolą było przygotowywania uchwał dla zgromadzenia ludowego), b) zgromadzenie ludowe (apella) – zgromadzenie wszystkich pełnoprawnych obywateli (mogło jedynie odrzucać lub zatwierdzać uchwały; nie można było zabierać głosu), c) urzędy w starożytnej Sparcie: - królowie – było ich dwóch (dowodzili wojskiem), - eforzy – było ich pięciu (realizowali postanowienia przyjęte przez geruzję i zatwierdzone przez zgromadzenie ludowe), 3. Cechy charakterystyczne „wychowania spartańskiego”: a) do 7. roku życia chłopców wychowywały matki (następnie rozpoczynali wychowanie państwowe), b) od 12. roku życia trafiali do koszar, gdzie pod okiem opiekunów uczestniczyli w szkoleniu wojskowym, c) po skończeniu 20 lat rozpoczynała się trwająca 10 lat służba wojskowa, d) 30 lat – opuszczenie koszar i początek życia rodzinnego, otrzymywali od państwa ziemię, uzyskiwali pełnię praw politycznych i w razie wojny mogli zostać powołani do wojska, 4. Związki frazeologiczne, które mają swoje źródło w starożytnej Sparcie: a) „spartańskie warunki”, b) „mówić lakonicznie”, c) „powrócić z tarczą”, d) „wrócić na tarczy”