Numer 2

Numer gazetki:2
Data wydania: 04.2006
Szkoła Podstawowa nr 2 im. Jana Kochanowskiego
Witamy w kolejnym numerze gazetki!
Redaktorzy gazetki:
- mgr Hanna Głos
Od redakcji:
Macie w rękach drugi numer gazetki
Dwójka, który jest
kontynuacją czasopisma wydawanego w
latach ubiegłych. Nasza gazetka jest dwumiesięcznikiem, a jej
cena to 50 groszy.
Zapraszamy do
współpracy.
Redaktorzy gazetki
Wesołego Alleluja, radości i wzajemnej życzliwości, zdrowia i dostatków
oraz tego, co niesie ze
sobą niezwykłość Świąt
Wielkiej Nocy dla całej
społeczności szkolnej
życzy redakcja gazetki.
Gratulujemy Adzie Kępińskiej z klasy VI c tytułu laureatki Konkursu polonistycznego
organizowanego przez Lubelskiego Kuratora
Oświaty!
Finalistami III etapu konkursu
„Mistrz Komputera” zostali:
Kraśnicka Kinga z kl. 5a
Tkaczyk Maciej z kl. 6d
—mgr Anna Godula
-mgr Anna Jankowska
-mgr Agnieszka Rosochacka-Wójtowicz
-mgr Jolanta Słowik
Oraz uczniowie:
-Joanna Wawrzosek kl.6d
-Grzegorz Kukuryku, kl.VI e
-Monika Gęca, Ewelina
Bobel, kl. VI e
-Zofia Cupiał, kl. VI E
- Julia Szpakowska, Kl. VI b
-Angelika Mazur, Dajana
Kurowska, kl. VI b
- Agnieszka Lis, kl. VI c
-Magdalena Łappo kl. 6a
-Jarosław Bimkiewicz kl.
6g
Akcje charytatywne
prowadzone w szkole:
Zbiórka karmy dla
schroniska
•
Zbiórka makulatury
Organizowane przez klasę 4 „e”
•
W
TYM
NUMERZE:
Polecamy:
Wyniki konkursów
Wiersze z okazji dnia wioŻegnamy autora utworów
science– fiction– StanisłaCiekawostki o świętach
Wrażenia i opinie po sprawdzianie…
Zagrożenia środowiska
W Wielkim Tygodniu, w sanktuariach zwanych kalwariami odbywają się wielkie widowiska pasyjne. W Polsce najsłynniejsze widowiska odbywają się w Kalwarii Zebrzydowskiej. Odgrywają je klerycy i mieszkańcy pobliskich wsi. Rozpoczynają się
one w Niedzielę Palmową inscenizacją triumfalnego wjazdu
Chrystusa do Jerozolimy. W następnych dniach tłumy pątników
mogą oglądać i przeżywać wydarzenia znane z Pisma Świętego
takie, jak: Ostatnia Wieczerza, umycie nóg apostołom, czuwanie
Chrystusa w Ogrójcu, zdradę Judasza, pojmanie Jezusa oraz sądy
nad nim. Największe i najważniejsze widowisko, najliczniej oglądane
odbywa
się
w
Wielki
Piątek.
Koniec postu i bliskie już świąteczne ucztowanie zapowiadało
także wielkie świąteczne gotowanie i pieczenie, które musiało być
zakończone
już
w
Wielki
Piątek.
Przyrządzano świąteczne mięsa, sosy, a przede wszystkim słodkie świąteczne wypieki: słynne polskie baby wielkanocne, placki,
m a z u r k i
i
s e r n i k i .
W domach katolików i prawosławnych gotowano się sterty jaj
na twardo. Były one najważniejszym pokarmem na wielkanocnych stołach. Potocznie wszystkie barwne i zdobione wzorami
jaja wielkanocne nazywamy pisankami, chociaż ich nazwy są
różne, w zależności od zastosowanej techniki zdobniczej, Jednobarwne - gotowane np. w wywarze z łupin cebuli, pędów młodego
żyta lub świeżych kwiatów fiołka, a ostatnio malowane barwnikami syntetycznymi noszą nazwę malowanek, kraszanek lub byczków. Pisanki natomiast to jaja zdobione techniką batiku, polegającą na „pisaniu” wzoru na skorupce, a następnie zanurzaniu jaja w
barwniku. Miejsca pokryte woskiem nie zostają ufarbowane.
. Pisanki woskowe lub inaczej batikowe występują na
ziemiach wschodnich, a także w Polsce centralnej. Rysowanki lub inaczej kraszanki czy skrobanki - to jaja dekorowane techniką rytowniczą. Na ugotowanym, ufarbowanym jajku wyskrobuje się ostrym narzędziem różne, najczęściej kwiatowe wzory. Najpiękniejsze jaja zdobione
tą techniką powstają na Śląsku i tam właśnie noszą nazwę kraszanek.
Ciekawe czy wiecie…
JAK DATUJE SIĘ ŚWIĘTA WIELKANOCNE?
Data Świąt Wielkanocnych nie była ustalona precyzyjnie
aż do powszechnego Soboru Nicejskiego, który odbył się
w 325 roku n.e., zwołany przez cesarza Konstantyna
Wielkiego. Zgodnie z ustaloną wtedy definicją Wielkanoc przypada w pierwszą niedzielę po paschalnej pełni
Księżyca. Definicja wydaje się być prosta. Do wyjaśnienia pozostaje termin paschalna pełnia Księżyca. Astronomiczna pełnia Księżyca to moment, kiedy Księżyc znajduje się po przeciwnej stronie Ziemi co Słońce, czyli
używając pojęć astronomicznych: jego długość ekliptyczna różni się o 180 stopni od długości ekliptycznej
Słońca. Daty kościelnej pełni Księżyca zostały stabelaryzowane i do dziś są podstawą do obliczania daty Wielkanocy. Paschalna pełnia Księżyca to pierwsza kościelna
pełnia Księżyca następująca po 20 marca danego roku.
Stąd na podstawie znajomości daty paschalnej pełni
Księżyca wyznaczamy datę Wielkanocy z podanej już
definicji. Począwszy zatem od roku 326 n.e. Wielkanoc
nie jest wyznaczana przy użyciu daty równonocy wiosennej i nie ma z nią bezpośredniego związku, wbrew
obiegowej opinii, że Wielkanoc wypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej, astronomicznej pełni
Księżyca. Jest to błędna definicja
CO OZNACZAJĄ SYMBOLE WIELANOCNE?
Spróbujcie je przyporządkować…
baranek
zajączek
jajko
palma
życia
symbol odrodzenia,
symbol Chrystusa
symbol życia
symbol odradzającego się
Rozwiązania: baranek to symbol Chrystusa, zajączekodrodzenia, płodności, jajko symbol odradzającego się
życia, palma- symbol życia
Wielkanoc - jest największym i zarazem najważniejszym
świętem wszystkich chrześcijan. Gminy chrześcijańskie obchodziły je już w II wieku na pamiątkę męki, śmierci, ale przede
wszystkim chwalebnego zmartwychwstania Chrystusa. Należy do
świąt ruchomych, ponieważ każdego roku przypada w nieco innym terminie, pomiędzy 22 marca i 25 kwietnia, zawsze w
pierwszą niedzielę, po pierwszej wiosennej pełni księżyca.
Obchody świąteczne Wielkanocy rozpoczynają się w Tygodniu
zwanym Wielkim. Tydzień ten, a zwłaszcza jego ostatnie trzy dni,
to czas wielu pięknych i podniosłych uroczystości religijnych
odprawianych w kościołach. Jest to również czas intensywnych
przygotowań domowych do świąt oraz wielu różnych ciekawych
zwyczajów
i
obrzędów
ludowych.
W Wielki Czwartek we wszystkich kościołach zawiązuje
się dzwony na znak żałoby, zastępują je drewniane kołatki. Ich
grzechot miał przypominać wiernym o pokucie i nakłaniać do
pobożnych rozmyślań i praktyk.
Wielki Piątek - w całym Kościele jest dniem głębokiej żałoby. Po południu w bocznych nawach kościołów są odsłaniane groby Chrystusa. Ten piękny zwyczaj znany w Polsce już w XVII wieku, zachował się do naszych
czasów. Do dziś zachował się także obyczaj pobożnego nawiedzania Grobu Pańskiego, w Wielki Piątek i w Wielką Sobotę oraz
obyczaj straży grobowych, które zaciągają honorowo harcerze,
strażacy i żołnierze.
Stanisław Lem -Science Fiction
W związku ze śmiercią naszego wspaniałego pisarza
Stanisława Lema (1921-2006) postanowiliśmy poświecić mu trochę miejsca
w naszej gazetce.
Stanisław Lem urodził się 12 września 1921 roku we Lwowie jako syn lekarza laryngologa. Od 1932 r
oku był uczniem II Państwowego Gimnazjum im. K. S Szajnochy we Lwowie; w 1939 zdał maturę. Po zajęciu Lwowa przez
ZSRR studiował w latach 1940-41 we lwowskim Instytucie Medycznym. W czasie okupacji niemieckiej pracował jako pomocnik mechanika i spawacz w garażach niemieckiej firmy zajmującej się odzyskiwaniem surowców. W 1944, po ponownym
wkroczeniu
do
miasta
armii
sowieckiej,
kontynuował
studia
medyczne.
W 1946 roku, w ramach akcji repatriacyjnej, wyjechał do Krakowa, gdzie podejmuje studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1948-1950 pracował jako młodszy asystent w Konwersatorium Naukoznawczym prowadzonym przez doktora Mieczysława Choynowskiego.Debiutował w 1946 roku nowelą "Człowiek z Marsa", drukowaną w odcinkach w "Nowym Świecie Przygód". Pisywał wiersze i opowiadania publikowane między innymi w "Tygodniku Powszechnym", "Żołnierzu Polskim", "Kuźnicy". W 1948 roku zaczyna pisać swoją pierwszą powieść "Szpital Przemienienia", która z
powodów cenzuralnych ukazuje się dopiero osiem lat później.W 1951 Lem wydał pierwszą książkę, powieść fantastycznonaukową "Astronauci".W 1953 ożenił się z Barbarą Leśniak, lekarzem radiologiem. Napisał takie książki jak: Eden (1959),
Powrót z gwiazd (1961), Solaris (1961), Niezwyciężony (1964), Głos Pana (1968), Opowieści o pilocie Pirxie (1968) Dzienniki gwiazdowe (1957), Pamiętnik znaleziony w wannie (1961), Bajki robotów (1964), Cyberiada (1965), Wizja lokalna
(1982), Pokój na Ziemi (1987). Wyrazem międzynarodowego uznania twórczości Lema jest przyznane mu w 1973 roku honorowe członkostwo Science Fiction Writers of America (wkrótce jednak odebrane z powodu krytycznych wypowiedzi pisarza
na temat poziomu amerykańskiej literatury s.f.!). W 1982, pół roku po wybuchu stanu wojennego, Lem opuszcza Polskę.
Studiuje w Berlinie jako stypendysta Wissenschaftskolleg, po roku przenosi się do Wiednia. Podczas pobytu za granicą powstają jego dwie ostatnie książki beletrystyczne: Pokój na Ziemi i Fiasko. Do kraju wraca pod koniec 1988r. Stanisław Lem jest
członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Polskiego Pen Clubu, laureatem wielu nagród krajowych i zagranicznych
(m.in. Nagrody państwowej I stopnia w dziedzinie kultury i sztuki, austriackiej nagrody państwowej w dziedzinie kultury europejskiej, austriackiej nagrody państwowej im. Franza Kafki w dziedzinie literatury), odznaczeń (Orderu Orła Białego), doktoratów honoris causa (Politechniki Wrocławskiej, Uniwersytetu Opolskiego, Uniwersytetu Lwowskiego oraz Uniwersytetu
Jagiellońskiego),; od 1972 roku Lem bierze udział w pracach Komisji Polskiej Akademii Nauk "Polska 2000", od 1994 jest
członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. 1996 - odznaczony orderem Orła Białego 1997 - honorowe obywatelstwo Krakowa 1998 - doktoraty honoris causa: Uniwersytetu Opolskiego, Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego, Uniwersytetu Jagiellońskiego. 2003 - doktorat honoris causa (Dr. rer. nat. h.c.) Uniwersytetu Bielefeld. Był chory na serce. Zmarł
27 marca 2006 roku w szpitalu klinicznym Collegium Medicum UJ w Krakowie, mając 84 lata. Zgodnie z jego ostatnią wolą
urna z prochami zostala złożona 4 kwietnia 2006 roku na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Grzegorz Kukuryk, kl. VI E
Rok 2006– rokiem języka polskiego
Język polski wywodzi się z grupy języków indoeuropejskich. Na przełomie trzeciego i drugiego tysiąclecia p.n.e. językowa wspólnota indoeuropejska przestała istnieć a plemiona indoeuropejskie zaczęły się rozprzestrzeniać po Azji i Europie.
To spowodowało duże zróżnicowanie językowe poszczególnych grup językowych. Każda z nich zaczęła rozwijać swój język
w innym kierunku. Jedną z takich grup jest bałtosłowiańska, która rozpadła się później na dwa zespoły: prasłowiański i prabałtycki. Ludność prasłowiańska rozprzestrzeniała się w poszukiwaniu nowych siedzib, co wkrótce spowodowało podział na kolejne zespoły: zachodni, wschodni i południowy. W zespole zachodnim rozwinął się: język czeski, słowacki, górnołużycki,
dolnołużycki, polski, połabski (obecnie język ten jest martwy) W zespole wschodnim rozwinął się: język wielkoruski
(rosyjski), białoruski i małoruski (ukraiński) W zespole południowym rozwinął się: serbochorwacki, słoweński, bułgarski,
macedoński oraz staro-cerkiewno-słowiański Rozwój języka polskiego dzieli się na cztery okresy:
Pierwszy okres trwał od IX do XII wieku. W tych czasach ludność nie znała jeszcze pisma, a język polski zaczął się wyodrębniać z języka prasłowiańskiego. Wyrazy polskie zaczęły pojawiać się w zestawach łacińskich. W drugim okresie powstały
pierwsze pisane ręcznie słowa i pierwsza wydrukowana książka. Okres ten zwany jest staropolskim i liczy się od połowy XII
do końca XVI wieku. Trzeci okres -średniopolski, trwał od XVI wieku do połowy XVIII wieku. W okresie tym zaczęła rozwijać się gramatyka języka polskiego. Powstały wówczas dzieła pisarzy takich, jak: Mikołaj Rej i Jan Kochanowski. Czwarty
okres, zwany często nowopolskim, liczony jest od połowy XVIII wieku i trwa do dzisiaj. Następuje w nim dalszy rozwój języka obejmujący wymowę, odmianę i słownictwo. Znanymi pisarzami z tego okresu są: Ignacy Krasicki, Adam Mickiewicz i
Bolesław Prus. Bardzo ważnym wydarzeniem w historii języka polskiego było przyjęcie przez Polskę chrześcijaństwa. Wraz z
nim Polska przejęła nowa kulturę i język. Postępy języka polskiego na kilkaset lat przyhamowała łacina. Upłynęło wiele czasu, zanim stał się on językiem ludzi wykształconych, artystów i naukowców.
Ciekawostki:
Najstarsze zdanie napisane po polsku pochodzi z 1270 roku. Znajduje się ono w napisanej po łacinie kronice klasztoru w Henrykowie pod Wrocławiem, spisanej przez Cystersów i brzmi ono: "Daj ać ja pobruszę, a ty pocziwaj". Oznacza to
"Daj, teraz ja pokręcę żarnami, a ty odpocznij" - tak miał powiedzieć Czech o imieniu Boguchwał do swojej grubej i niezdar-
Z ŻYCIA SZKOŁY
WIECZORY POEZJI
24 marca w świetlicy szkolnej odbył się wieczór
poezji pod hasłem Poezja oddycha wiosną. Choć za oknem
było jeszcze dość zimno i biało, to my- spragnieni wiosny
próbowaliśmy ją zaczarować i sprowadzić do nas z pomocą
wiosennych utworów. Duża grupa uczniów, szczególnie z
klas VI- tych zaprezentowała się przed zebraną publicznością recytując wybrane przez siebie utwory. Byli i tacy, którzy próbowali swych sił jako poeci i napisali własne utwory.
Atmosferę dodatkowo tworzyły zapalone świece i nastrojowa muzyka.
Kolejny wieczór poezji poświęcony mamie i tacie,
z okazji zbliżającego się Dnia Matki i Dnia Ojca zaplanowany jest na 25 maja. Serdecznie zapraszamy! Już teraz możecie pisać własne utwory dla waszych rodziców. Będzie to na
pewno wyjątkowy prezent.
POETYCKA KAWIARENKA
W naszej szkole odbywają się wieczorki poezji.
Ich tematyka jest różna. Do tej pory odbyły się trzy takie
spotkania. Dotyczyły jesieni, Dnia Walentynek oraz wiosny.
W przygotowaniach jest także wieczorek poświęcony Mamom i Rodzinie. Na spotkaniach recytowane są wiersze znanych i lubianych poetów, ale nie tylko. Można tu przedstawić własne utwory. Uwaga! Można dostać dobrą ocenę, są
również ciasteczka. Ponad to ciepło i miło spędzony czas
gwarantuje nastrojowa muzyka i blask świec.
Julia Szpakowska kl. VI b
Oto jeden z utworów samodzielnie napisanych
przez młodą poetkę...
WIOSNA
21 marca to dzień,
Gdy wiosna się zaczyna
I wtedy wszyscy razem wędrujemy do kina.
Bo wiosna jest piękna,
Wiosna jest młoda,
Wiosna jest wkoło nas.
Komu się nudzi,
To jest pogoda
Na dobrze spędzony czas.
Na dworze deszcz nie pada,
Lecz tylko słońce świeci,
A na spacery idą duże i małe dzieci.
Zakwitły już fiołki i tulipany,
A ptaszki przyleciały
Zaśpiewać razem z nami.
Śnieg już stopniał
I zimy już nie ma
Wszyscy cieszymy się.
Bo wiosna to pora roku
Piękna i radosna,
Więc byłabym szczęśliwa pozostać z nią do końca.
Wiem, że to tylko marzenia
I nigdy nie spełnią się,
Lecz czasem warto pomarzyć o nich we śnie.
Magdalena Głodzik kl.VI b
TURNIEJ PIŁKI SIATKOWEJ
W lutym odbył się Turniej Piłki Siatkowej
dziewcząt klas szóstych o mistrzostwo szkoły. W
pierwszym etapie zmierzyły się ze sobą klasy:VI c z VI b
{2:0 dla klasy VI b} VI d z VI a {2:1 dla klasy VI a}, VI f
z VI e {2:0 dla klasy VI e}. W drugim etapie klasa VI b zagrała z klasą VI g wygrywając 2:1, natomiast kl. VI a przegrała w
meczu z klasą VI e. Finał rozegrały ze sobą klasy VI b i VI e.
Po rozpaczliwej walce wynikiem 2:1 tytuł Mistrzyń szkoły zdobyły dziewczęta z klasy VI e. Kapitanem zwycięskiej drużyny
była Joanna Bąk. Drugie miejsce przypadło klasie VI b, w której rolę kapitana pełniła Angelika Mazur. Trzecie miejsce zdobyła klasa VI g z kapitanem Anną Golian, a miejsce czwarte
zajęła klasa VI a z kapitanem Magdaleną Łappo.
Marta Nowak kl. VI
DZIEŃ WIOSNY
Według pogańskich tradycji, aby przybyła wiosna należy utopić Marzannę-symbol zimy i chorób. Tak też każdego
roku w Dzień }Wiosny I-III. Najpierw wykonują kukłę ze słomy, płótna i dwóch kijów {co nie jest proste} Później z paniami
wychowawczyniami idą nad Czerniejówkę.
Ja z moją klasą podczas topienia Śmiertki mówiłam
krótki wierszyk:„Marzanno, Marzanno, Ty zimowa panno w
wodę Cię wrzucamy, bo wiosnę witamy.” Gazeta Wyborcza
ogłosiła konkurs na najciekawszą Marzannę. Wykonane przez
uczniów kukły przez kilka dni można było oglądać przed ratuszem. Następnie Marzanny zostały przeniesione do Muzeum
Wsi Lubelskiej.
Agnieszka Lis kl. VI c
AFRYKAŃSKA PRZYGODA
W dniu 17 marca odwiedziła naszą szkołę podróżniczka Agnieszka Martinka. Pani Agnieszka urodziła się na Lubelszczyźnie. Jest wielbicielką jazdy na rowerze, z którego zsiada tylko zimą. Na rowerze przejechała już pół naszej ojczyzny,
trochę Anglii i Ukrainy, wyspę Bornholm oraz objechała wkoło
Jezioro Wiktorii w Afryce. O tej ostatniej wyprawie opowiadała
nam oraz pokazywała zdjęcia. Przed naszymi oczyma ukazały
się przepiękne krajobrazy afrykańskie, dzikie zwierzęta oraz
mieszkańcy Czarnego Lądu. Egzotyczny świat rozpalił wyobraźnię słuchaczy. Z licznych fotografii uśmiechały się do nas
dzieci, które mieszkają w zupełnie odmiennych warunkach niż
my. Nieznany świat znalazł się tak blisko nas. Zobaczyliśmy
afrykańskich rówieśników w podartych ubraniach i bosych. Ich
szkoły całkowicie różnią się od naszych. Wiele dzieci w ogóle
nie uczy się, gdyż nie mają takiej możliwości. Mieszkańcy
Afryki żyją inaczej niż Europejczycy, pozbawieni są wielu osiągnięć cywilizacyjnych. Tych prymitywnych ludzi, z których
czasami śmiejemy się bardzo ukochał nasz wielki rodak Jan
Paweł II. Może za to, że są bardzo otwarci i gościnni, bardzo
szanują starych ludzi.
Pani Agnieszka barwnie opowiadała o swojej wyprawie. Podróżniczka zachęciła nas do realizacji marzeń, nawet
tych najbardziej szalonych Wszystko zależy od nas, a przede
wszystkim to czy uwierzymy w siebie, we własne siły i możliwości. Pani Agnieszko życzymy „szerokiej drogi” na rowerze
oraz dotarcia do najodleglejszych zakątków świata!
Zagrożenia środowiska oraz jego ochrona
Dlaczego przyroda jest w niebezpieczeństwie?
Przyroda jest w niebezpieczeństwie od XVIII wieku. Wtedy to rozpoczął się, trwający do dzisiaj, gwałtowny rozwój przemysłu oraz miast.
Fabryki i miasta zaczęły wytwarzać coraz więcej ścieków, odpadów,
śmieci oraz zaczęły zanieczyszczać powietrze coraz to większą ilością pyłów i gazów.
Środowisko potrafi oczyścić się od zanieczyszczeń podczas procesu
samooczyszczania.
Co i jak zagraża przyrodzie?
Największymi ,,trucicielami” naszego środowiska są fabryki oraz
miasta. Zatruwają one i zanieczyszczają przyrodę w różnorodny sposób, (zanieczyszczane są zbiorniki wodne, z których czerpiemy wodę
do picia, powietrze, którym oddychamy oraz gleba, z której bierzemy
plony).
Jakie są skutki zatruwania środowiska?
Wylewane do rzek i jezior ścieki fabryczne oraz miejskie ciągle zatruwają wodę, zabijając w niej wszelkie organizmy. Zatruwają też
glebę, na której rolnicy uprawiają rośliny. Następnie my spożywamy
zatrute warzywa i owoce. Opadające na ziemię trujące pyły zatruwają
również glebę i wodę oraz niszczą roślinność. W skutku tego pijemy
wodę i jemy żywność szkodliwą dla naszego zdrowia. Także niebezpieczny jest wydobywający się z kominów dym zawierający trujący
gaz o nazwie dwutlenek siarki. Powstaje on podczas spalania węgla w
elektrowniach, łączy się z wodą znajdującą się w powietrzu i tworzy
bardzo szkodliwą dla zdrowia i ludzkiego organizmu substancję o
nazwie kwas siarkowy. Składowane na wysypiskach śmieci odpady
zatruwają glebę oraz spożywaną przez nas żywność. Gleby oraz wody
są zanieczyszczane również przez rolników. Bardzo poważnym zagrożeniem dla środowiska stanowią samochody. Wydobywające się z
niego spaliny zawierają duże ilości trujących gazów oraz innych
składników, które osadzają się przy ulicach i drogach. W dużych miastach przy bezwietrznej pogodzie oraz dużej ilości wilgoci w powietrzu spaliny samochodowe wraz z innymi gazami i pyłami powodują
często tworzenie się szkodliwej mgły zwanej smogiem.
W dzisiejszym współczesnym świecie nasze organizmy są
bombardowane codzienną dawką zanieczyszczeń, bakterii i wirusów,
które tylko szukają miejsca, gdzie mogłyby zamieszkać i rozwijać się.
W dzisiejszych czasach, jak nigdy wcześniej, ludzie są świadomymi
skutków naszego nowoczesnego trybu życia. Możliwość podróżowania ludzi dookoła świata sprawia, że egzotyczne bakterie i wirusy
przenoszą się z łatwością do różnych krajów.
Odpady są wszędzie!!!
Tam, gdzie my żyjemy są i śmieci. Ich ilość ciągle rośnie. Dlaczego?
Odpady powstają w fabrykach, różnych przedsiębiorstwach oraz
urzędach, sklepach i na placach targowych. Znaczna część tych odpadów pochodzi jednak z naszych domów lub gospodarstw. Z roku na
rok śmieci przybywa , jest tak, ponieważ:
-zużywamy i wykorzystujemy coraz więcej artykułów
-bardzo często korzystamy z artykułów jednorazowych
-wiele nowoczesnych rzeczy staje się śmieciem zaraz po zakupie
-nie korzystamy z butelek szklanych lecz z jednorazowych
-coraz częściej zastępujemy przedmioty używane co dziennie, nowymi wyrzucając stare.
Uważamy, że nie mamy wpływu na ilość i
jakość naszych odpadów. Wydaje się nam, że jeśli
wyrzucimy śmiecie do śmietnika to robimy wszystko co trzeba. Jednak to tylko pozory. Nie możemy
tak ot wyrzucić naszych śmieci. Wszystko co kiedyś
powstało na Ziemi musi na niej pozostać. Może być
przetworzone na inne substancje. Bardzo dużo śmieci
z tworzywa sztucznego nie pleśnieje, nie ginie oraz
nie rozkłada się zostaje w takiej formie, w jakiej zostało wyrzucone. Dlatego śmieci i ich wydzieliny są
coraz groźniejsze dla naszego środowiska. Zmniejszanie ilości naszych odpadów jest najlepszą drogą,
aby uporać się z tymi problemami.
JAK RATOWAĆ NASZĄ PLANETĘ!!!
Aby uratować naszą planetę od tych wszystkich zanieczyszczeń powinniśmy:
-likwidować najbardziej stare fabryki, gdyż one właśnie wydzielają najwięcej zanieczyszczeń
-wprowadzić w fabrykach, hutach, koksowniach itp.
nowoczesne sposoby produkcji
-budować miejskie i fabryczne oczyszczalnie
-montować na kominach fabryk itp. filtry, które
oczyszczają powietrze
-wykorzystywać wtórne odpady przemysłowe i miejskie
-sortować śmieci, czyli wrzucać je do oddzielnych
kontenerów
Co możemy zrobić sami dla naszego środowiska???
-dbać o zieleń, aby w naszym środowisku było jej jak
najwięcej, gdyż rośliny są naturalnymi płucami Ziemi
-dbać, aby w naszym domu zużywano jak najmniej
energii elektrycznej
-poruszać się pieszo, rowerem, ewentualnie korzystać
z komunikacji autobusowej, doskonale wiemy jak
niebezpieczne są dla naszego organizmu i świata
spaliny samochodowe
-segregować śmieci wrzucając je do odpowiednich
pojemników na: szkło, papier, plastik oraz puszki
-starać się nie kupować produktów nadmiernie nie
pakowanych
Pamiętajcie!
Już 22 kwietnia Dzień Ziem
Katarzyna Pydo, kl. VI e
SOS TO ZIEMIA WOŁA LUDZI
JUTRO TLEN JUŻ TRUDNIEJ BĘDZIE
ZBUDZIĆ
SOS RATUJMY SIEBIE SAMI
SOS DO SIEBIE WYSYŁAMY
SPRAWDZIAN KOMPETENCJI 2006
Konkursy:
Nasze wrażenia i opinie po sprawdzianie......
Zachęcamy wszystkich
uczniów
do
udziału
w konkursie „Od Jana frazy
do
parafrazy”,
który
organizuje nasza szkoła dla
szkół noszących imię Jana
Kochanowskiego. Zadanie
konkursowe
polega
na
napisaniu parafrazy dwóch
wybranych utworów poety–
fraszek lub pieśni. Uczeń ma
wykazać się pomysłowością
i
umiejętnością
naśladowania stylu i poetyki
Jana z Czarnolasu lub
gatunku.
Prace
należy
dostarczyć do nauczyciela
języka polskiego do 15 maja
2006 roku.
Moim zdaniem sprawdzian kompetencji był dużo trudniejszy od próbnego. Wiele
osób otrzyma słabe noty.
Jakub Socha kl.VI c
Zapraszamy również do
wzięcia udziału w konkursie
„Moja przygoda w muzeum”
Prace należy przesłać do 31
maja.
Dla młodych poetów
i poetek szansą na zdobycie
Laura poetyckiego będzie
XV
konkurs
poetycki.
Należy
napisać
pięć
utworów poetyckich i do 12
maja
przesłać
je
za
pośrednictwem n-l języka
polskiego. Zachęcamy do
udziału.
Test był dosyć prosty, ale stres robi swoje. Zadanie z języka polskiego sprawiło mi
najwięcej trudności, ponieważ było już mało czasu.
Julia Szpakowska kl.VI b
Myślę, że sprawdzian kompetencji był o wiele trudniejszy od próbnego. Jego temat:”Pszczoły i miody” bardzo mnie zaskoczył. Ten test był szczególny dla uczniów
z województwa lubelskiego, ponieważ Pszczela Wola leży naszym regionie. To wydarzenie jest ważne w naszej edukacji. To przepustka do gimnazjum.
Wojciech Rębacz kl.VI c
4 kwietnia 2006r. szóstoklasiści pisali sprawdzian kompetencji. Naszym zdaniem test
nie był taki prosty jak w poprzednich latach. Tematem tegorocznego sprawdzianu
były „Pszczoły i miody”. Większość zadań była z matematyki, a z języka polskiego
trzeba było napisać wypracowanie o ludziach pracowitych jak pszczoły. Sądzimy ,że
sprawdzian był podchwytliwy i dla niektórych uczniów nie był on łatwy. Mamy nadzieję ,że nasza szkoła zajmie satysfakcjonujące miejsce wśród szkół w Polsce.
Angelika Mazur, Dajana Kurowska, Kl.VI b
Moim zdaniem test kompetencji był dość łatwy, ponieważ w zadaniach zamkniętych
wystarczyło uważnie czytać tekst do zadań. Dużo zadań było z języka polskiego, ale
były łatwe. 60 minut to było moim zdaniem bardzo dużo czasu. Według mnie ten test
był łatwiejszy niż test próbny.
Artur z VI e
Moim zdaniem test kompetencji był trudny. Zadania z języka polskiego były dość
łatwe oprócz wypracowania. Szybko rozwiązałem zadania z matematyki i przyrody.
Niektóre zadania zamknięte sprawiły mi trudność, a reszta była dosyć łatwa. Ten
test był trudniejszy od testu próbnego.
Maciek z VI e
Według mnie test kompetencji nie należał do najtrudniejszych. Dużo zadań było z
matematyki, ale nie sprawiły mi problemu. Tak samo było z zadaniami z języka polskiego. Opis osoby pracowitej jak pszczoła również nie był trudny. Moim zdaniem
ten test był łatwiejszy niż próbny.
Luiza z VI e
Osobiście uważam, że test kompetencji nie był trudny, lecz osoby z mojego otoczenia
sądzą inaczej. Jeżeli chodzi o pytania, to nieco zaskoczyło mnie, że nie było pytań z
historii, plastyki i muzyki. Z tych pytań, które pojawiły Się na teście najwięcej trudności sprawiły mi pytania z matematyki. W wypracowaniu napisałem o wolontariuszach.
Bartek z VI d
Każdy bawił się znakomicie, nawet
rodzice nie „leniuchowali” i włączyli się do
wspólnej zabawy. Zresztą popatrzcie sami jak
dobrze można bawić się z tatą czy z mamą.
Zabawa choinkowa
W sobotę 18 lutego w naszej szkole gwar i wesoła muzyka
przeplatały się ze sobą. Już od samego rana podekscytowane
„dzieciaki” przygotowywały się do corocznej zabawy
karnawałowej. W pięknie udekorowanej sali rozbrzmiewały
popularne, znane i najnowsze rytmy muzyczne, a zespół dwoił
się i troił, aby sprostać trudnemu zadaniu i porwać wszystkich do
tańca.
Różnorodność w doborze stroju była ogromna. Uczniowie
przygotowywali je bardzo starannie, bo przecież zapowiedziany
był konkurs na najbardziej oryginalny strój karnawałowy.
Każda klasa w I etapie dokonywała wyboru dwóch
najciekawszych strojów na forum klasy. Następnie osoby te
reprezentowały swoje klasy na „wybiegu”.
W ten sobotni, wolny od nauki
dzień trudno i żal było nam opuszczać mury naszej szkoły. Chętnie zostalibyśmy
dłużej, ale na swoją zabawę dyskotekową
czekali już uczniowie klas IV, V i VI.
Na następną taką imprezę trzeba
czekać cały rok. Myślimy, że warto.
Pierwszy Dzień Wiosny
Marzec, marzec nadszedł już,
a więc wiosna już tuż, tuż.
Dwudziesty pierwszy dzień radosny
w naszej szkole
Publiczność miała trudne zadanie. Musiała wybrać
najciekawszy strój. I oczywiście… okazało się to niemożliwe,
ponieważ wszystkie prezentowały się znakomicie. Brawami
nagrodzono wszystkich reprezentantów. Otrzymali oni
pamiątkowe dyplomy.
ŚWIĘTO WIOSNY.
Chociaż za oknem jeszcze zima i
mróz trzyma, to uczniowie z uśmiechem na
twarzy wędrują do szkoły. Dziś zajęcia odbywają się w kolorowych, wiosennych salach.
Nikt nie patrzy za okno, tylko jak najszybciej
wykonuje kukłę Marzannę, myśląc tylko o
tym, żeby ją jak najszybciej spalić. Mamy
cichą nadzieję, że to pomoże i zima odejdzie
od nas.
Mały Samorząd Uczniowski ogłosił konkurs
na najładniejszą Marzannę. Wszystkie klasy
nauczania zintegrowanego i obydwie grupy
zerowe przyłączyły się do konkursu. Kukły
były przepiękne – jedne przypominały chłodne, zimne, wychudzone panny, a inne kolorowe, wiosenne dziewczynki.
8
KONKURS „SALA W
WIOSENNEJ SZACIE”
Tak bardzo chcieliśmy już wiosny, że chociaż za oknami leżał
śnieg, to
w naszych salach
lekcyjnych już było widać wiosnę. Było to zasługą dzieci biorących udział w konkursie ogłoszonym przez Mały Samorząd
Uczniowski – „Sala w wiosennej
szacie”. Może dzięki nam nareszcie po kilku dniach zapachniało wiosną.
ŻEGNAJCIE MARZANNY – DO NASTĘPNEGO ROKU!!!
Spośród tych wszystkich kukieł wybrano jedną, która została zakwalifikowana do konkursu ogłoszonego przez Gazetę Wyborczą na najciekawszą Marzannę. Zamiast do
rzeki, kukła wykonana przez uczniów klasy III e z pomocą wychowawczyni Anny
Goduli trafiła na wystawę pod miejski Ratusz. Postoi tam do środy. Czytelnicy gazety,
dzięki specjalnym kuponom, będą mogli zagłosować na nią. Dla uczniów tej klasy
było to ogromne wyróżnienie i wcale nie zależało im na wygranej.
Pierwsze miejsce zajęła sala nr 1,
w której uczą się klasy zerowe
oraz sala nr 9, w której przy suficie fruwały przepiękne bociany.
Drugie miejsce zajęły sale nr 8 z
jaskółkami i pięknie ukwiecona
sala nr 110, a trzecie miejsce
otrzymała sala nr 109, którą zdobiły piękne prace dziecięce. Pozostałe sale otrzymały wyróżnienia i uwierzcie ... były również
przepiękne. Wszystkim uczniom
należą się duuuuuże oklaski.
22 marca 2006 r w sali
świetlicy już po raz trzeci w tym
roku szkolnym uczniowie klas 0III wzięli udział w koncercie muzycznym zorganizowanym przez
p. Danutę Giletycz.
Również wszystkie klasy pierwsze wraz z „zerówkami” wzięły sprawy w
swoje ręce, stanowczo mówiąc NIE: ciepłym kapturom, czapkom pod brodę, szaliczkom, rękawiczkom oraz baranim kożuszkom i postanowiły zrobić wszystko,
aby wiosna do nas w końcu zawitała.
Z samego rana dzieciaki ostro wzięły się do pracy: cięły, kleiły, wypychały i
ozdabiały, a wszystko po to by Zima w swym symbolu – Marzannie mogła wyglądać jak najlepiej w gronie swych „ sióstr” wykonanych przez inne klasy.
Następnie wszyscy udali się do świetlicy szkolnej gdzie miał miejsce konkurs piosenki wiosennej, którym klasy pierwsze i zerowe postanowiły uczcić to
jakże doniosłe wydarzenie.
W chwilę później radosnym korowodem odprowadziliśmy Marzanny na boisko
szkolne, gdzie wśród ogólnej radości zostały wkrótce spalone. Z niektórymi jednak
żal się nam było rozstawać. Stanowiły wszakże dowód
naszych
artystycznych zdolności. Zresztą oceńcie sami.
Konkurs „Dwójka poezją o … słynie”
Na przełomie lutego i marca uczniowie klas młodszych już 4 raz bawili się słowem
w konkursie poetyckim „Dwójka poezją o … słynie”.
W tym roku tworzyli wiersze o koleżankach i kolegach i należy przyznać, że nie
brakowało im poczucia humoru. Okazali się ponadto bystrymi obserwatorami.
Zwycięscy są już wyłonieni. Lecz pozostanie to tajemnicą do czasu oficjalnego
ogłoszenia wyników.
„Przygoda z muzyką”. Tematem tego koncertu była muzyka
z instrumentami dętymi "w roli
głównej". Dzięki słowom wprowadzenia i muzyce uczestnicy
koncertu mogli wsłuchać się w
jedne z najpopularniejszych utworów muzycznych, w których instrumenty wiodące należą do grupy instrumentów dętych blaszanych.
Oczywiście nie obyło się
bez zagadek muzycznych, w który
słuchający uczniowie jak zwykle
chętnie i aktywnie uczestniczyli.
Prowadzącym ten koncert był po
raz kolejny pan Dariusz Lewandowski muzyk Filharmonii im.
Henryka Wieniawskiego w Lublinie