Опис Ліги РЦ України - Stowarzyszenie Klon/Jawor

LIGA CENTRÓW WSPIERANIA
ORGANIZACJI POZARZĄDOWYCH NA UKRAINIE
Historia
Aktywny rozwój organizacji społecznych na Ukrainie rozpoczyna się na przełomie lat 80-ch i 90-ch
XX stulecia. Pierwszymi wśród takich organizacji były: Historyczno-Kulturalne Stowarzyszenie
“Memoriał”, Stowarzyszenie Języka Ukraińskiego im. Tarasa Szewczenki, Sojusz Ukrainek,
Ekologiczne Stowarzyszenie “Zielony Świat”, Historyczno-Kulturalne Stowarzyszenie “Spadszyna”,
Bractwo Studentów i wiele innych. Większość z nowopowstałych organizacji de facto stawiało przed
sobą ukryty polityczny cel zmiany istniejącego systemu politycznego państwa, tworzenie podstaw
istnienia szeroko pojętych praw i wolności obywateli Ukrainy oraz powstanie niepodległego państwa
ukraińskiego.
Takie ukierunkowanie było wyrażone w publicznych akcjach charakterystycznych dla działalności
ww organizacji. Akcje miały zazwyczaj protestacyjny charakter lub były skierowane przeciwko
władzom: protest przeciwko zakazowi przeprowadzenia konferencji Lwowskiej Obwodowej
Organizacji Stowarzyszenia Języka Ukraińskiego, wzniesienie znaku ku pamięci ofiar głodu lat
1932-33 w Winnicy bez zezwolenia lokalnych władz, ustanawiania flag narodowych w ukraińskich
miastach i wsiach, ochrony tych flag siłami patroli obywatelskich, organizacja i przeprowadzanie
oświatowych (de facto politycznych) mityngów wspólnie z organizacjami politycznymi.
Z upływem czasu powstają organizacje polityczne: Ukraińska Republikańska Partia, Narodowy Ruch
Ukrainy, Demokratyczna Partia Ukrainy i inne – organizacje te biorą na siebie realizację zadań
politycznych w społeczeństwie. Powstałe wcześniej organizacje społeczne stają się mniej masowe,
ich ukierunkowanie zmienia się w kierunku zadań bardziej typowych dla ruchów obywatelskich:
działalność oświatowa, obrona praw i interesów członków, ekologia. Osoby stojące na czele takich
organizacji nabywają wiedzę i zdolności kierowania tylko na podstawie własnych zawodowych i
życiowych doświadczeń i na podstawie otrzymanego wykształcenia. Specjalistyczna wiedza o
zarządzaniu organizacjami non-profit na Ukrainie nie była w tych czasach dostępna.
Chociaż rozwój NGO na Ukrainie w tych czasach przebiegał dynamicznie, był to etap początkowy.
Wielkie organizacje zmniejszają swoją aktywność, nowe w swojej działalności nie potrafią osiągnąć
tej skali co poprzednicy; tylko niektóre przechodzą do fazy stałego istnienia. Takie ogólnokrajowe
organizacje jak: Stowarzyszenie Języka Ukraińskiego “Proswita”, Stowarzyszenie “Zielony Świat”,
Historyczno-Kulturalne Stowarzyszenie “Memoriał” tracą swoją wyraźną hierarchiczną strukturę na
skutek usamodzielnienia się regionalnych oddziałów. Starania centralnych organów na rzecz
zachowania funkcjonowania wyraźnego pionowego podporządkowania skutkuje jedynie
zmniejszeniem aktywności struktur w regionach. Często liderzy regionalnych wydziałów są
inicjatorami powstania nowych zrzeszeń obywateli. Tam też implementują całą wcześniej otrzymaną
wiedzę i doświadczenia. Te nowe organizacje stają się regionalną konkurencją dla zbyt
hierarchicznych i nadmiernie administrowanych struktur, ponieważ są bardziej efektywne.
Wsparcie donatorów
Doświadczenia w zakresie rozwoju społeczeństwa obywatelskiego na Zachodzie już dawno zostały
ujęte w postaci badań stanu i rozwoju trzeciego sektora. Na ich podstawie opracowane zostały kursy
szkoleniowe dotyczące różnych aspektów zarządzania NGO. Wiedza ta, wraz z pomocą finansową,
zaczęła napływać do Ukrainy od 1993 roku. Jednym z pierwszych donatorów była Fundacja
Współpracy Międzynarodowej CP (prywatna fundacja rozwijająca swoją działalność ze środków
Agencji ds. Rozwoju Międzynarodowego USA - USAID, działalność na Ukrainie rozpoczęła w 1993
roku) i Fundacja Eurazja (państwowa fundacja finansowana również przez USAID, działalność na
Ukrainie rozpoczęła w 1995 roku). Obie fundacje rozpoczynają aktywną działalność w obszarze
przekazywania wiedzy specjalistycznej liderom ukraińskich organizacji pozarządowych.
Aktywna pomoc skierowana na rozwój obywatelskiego sektora społeczeństwa na Ukrainie pochodzi
od donatorów zazwyczaj w postaci grantów. Międzynarodowe fundacje stawiały przed sobą cel:
“wspieranie powstania i urzeczywistnienia nowych inicjatyw w społeczeństwie post totalitarnym,
które sprzyjałyby stopniowej jego transformacji do otwartego społeczeństwa obywatelskiego”
(Третій сектор в Україні та організації, що розбудовують його інфраструктуру, Київ-1996,
автори Микола Дейчаківський, Олександр Сидоренко, Наталя Ясько).
W czasie, kiedy w innych krajach trzeci sektor był dość dobrze rozwinięty, a niepaństwowe
organizacje non-profit profesjonalnie działały na rzecz rozwiązywania konkretnych problemów
społecznych, na Ukrainie rozwój tych organizacji odbywał się generalnie w dość amatorski sposób.
Dlatego też zrozumiałe było zainteresowanie liderów ukraińskich organizacji społecznych
rozmaitymi seminariami przeprowadzanymi przez donatorów.
Tak więc coraz większa ilość organizacji non-profit powstających w różnych regionach Ukrainy, a
przy tym zazwyczaj brak wiedzy liderów na temat efektywnego zarządzania w tych organizacjach,
było powodem powołania do życia organizacji świadczących pomoc organizacjom obywatelskim.
Instytucje te otrzymują wspólną nazwę – Centra Wspierania Organizacji Pozarządowych
(Resource Center).
Organizacje wspierające w pewnej mierze stymulują ich powstanie i dają konkretną pomoc w
ich powoływaniu.
Jednak pomoc ta była nieskoordynowana i nie wywołała oczekiwanego szybkiego rozwoju
infrastruktury niepaństwowych organizacji non-profit na Ukrainie. Międzynarodowa Fundacja
International Renaissance Foundation i Fundacja Eurazja wystąpiły z inicjatywą tworzenia
ukraińskiej Sieci Centrów Wspierania, które byłyby katalizatorem rozbudowywania trzeciego sektora
na Ukrainie. Inicjatywa ta znalazła wsparcie Fundacji Motta.
Na pierwszej liście organizacji, które wspierają inne zrzeszenia obywateli (lista została
opublikowana w 1996 roku) znalazło się 21 organizacji: 10 z Kijowa, 4 z Charkowa, 1 z Odessy, 1 z
Dniepropietrowska, 1 z Zaporoża, 1 ze Lwowa, 1 z Bachczysaraju, 1 z Czerniowiec, 1 z Doniecka.
Były wśród nich: Stowarzyszenie Integracja do Kultury Europejskiej (Odessa), Zaporoska
Obwodowa Charytatywna Fundacja Centrum Studiów Gospodarczych i Społecznych (Zaporoże),
Zachodnio-Ukraińskie Centrum Wspierania (Lwów), Centrum Rozwoju Organizacji Młodzieżowych
“Gurt” (Kijów), Charkowskie Centrum Inicjatyw Edukacyjnych (Charków) i Fundacja Inicjatyw
Obywatelskich (Czerniowce). Właśnie te organizacje zostają wybrane jako podstawa tworzenia
pierwszych sześciu centrów wspierania w różnych regionach Ukrainy. Ich aktywna działalność
rozpoczyna się w 1995 roku.
Centrum wspierania jest niepaństwową organizacją non-profit, która jest zarejestrowaną i
działa zgodnie z obowiązującym prawem Ukrainy. Celem działalności takiej organizacji miało być
nadawanie informacyjnego, konsultacyjnego i technicznego wsparcia innym organizacjom non-profit.
Koncepcja centrów wspierania przewidywała, iż będą one rozwiązywać nie tylko problem
wspierania technicznego małych lub nowopowstałych organizacji, lecz także stale wspierać ich
bieżącą działalność. Formy wsparcia polegałyby na oferowaniu szerokiego spektrum usług: od
informowania i pomocy przy realizacji konkretnych programów i ekspertyz, do modelowania
strategii rozwoju organizacji non-profit w regionie, efektywnego zarządzania w tych organizacjach,
konsultacji w pisaniu projektów, wyborze potencjalnych sponsorów dla otrzymania grantów, ich
organizacyjnego i finansowo-księgowego wspierania. Poza tym centra wspierania miały się stać
“organizacjami-parasolami”, które użyczałyby swoje materialne i techniczne zasoby i wsparcie
prawne, subkonto przy własnym koncie dla grup nieformalnych, które nie posiadają osobowości
prawnej
Powstanie Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych Ukrainy
Fundamentem dla powstania Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych Ukrainy w
1998 roku był wspólny program kilku sponsorów, którzy mieli swoją wizję rozwoju trzeciego sektora
na Ukrainie. Były to: Międzynarodowa Fundacja - International Renaissance Foundation, Fundacja
Eurazja i Fundacja Motta.
Organizacje sponsorskie zwróciły uwagę na brak stałych czynników stabilnego rozwoju
trzeciego sektora w porównaniu z innymi krajami Europy Środkowej i Wschodniej. Proces wzrostu
liczby organizacji jest zbyt wolny. Dlatego grantodawcy połączyli swoje zasoby dla wspólnej
strategii wspierania ukraińskiego trzeciego sektora. Strategia ta została wydana w postaci
broszury “Ukraiński trzeci sektor i organizacje wspierające” (Kijów, 1997 rok, International
Renaissance Foundation, Fundacja Eurazja, O. Gruszczenko, O. Parchomczuk):
“... dzisiaj przed grantodawcami stoi problem efektywnego inwestowania w rozwój
ukraińskiego trzeciego sektora. Z jednej strony organizacje te finansują celowe projekty wsparcia
technicznego i nie są w stanie podtrzymywać bieżącą działalność NGO’s. Na skutek tego
wiarygodność zawodowej działalności NGO’s jest bardzo niska. Nieefektywnie inwestuje się we
wspieranie pojedynczych, niepartnerskich projektów, finansowane są tylko wynagrodzenia
pracowników NGO’s i wydatki administracyjne. Z powodu braku zaplecza technicznego w
organizacjach, wygrywające grant osiągają rezultaty gorsze od oczekiwanych”.
W ostatnim okresie grantodawcy zaczynają łączyć swoje zasoby dla wspierania najbardziej
obiecujących projektów organizacji non-profit. Skutek jest taki, że formują się dość silne i
profesjonalne organizacje, posiadające znaczący potencjał dla realizacji projektów.
W ten sposób odbywa się samoregulacja trzeciego sektora. Niektóre mocne organizacje,
reagując na potrzeby NGO’s, koncentrują swoje zasoby dla wspierania i konsultowania organizacji
non-profit. Powstają centra wspierania NGO’s, “organizacje-parasole”, stowarzyszenia.
Doświadczenia realizacji niewielkich wspólnych projektów przez międzynarodowe
organizacje – grantodawców, aktywizacja wspierania zrzeszeń obywateli poprzez same NGO’s,
wspólne starania grantodawców i NGO’s na rzecz konsolidacji wysiłków trzeciego sektora stają się
fundamentem opracowania wspólnego programu International Renaissance Foundation i Fundacji
Eurazja przy wsparciu Fundacji Motta. Głównym celem programu jest tworzenie na Ukrainie
szerokiej infrastruktury niepaństwowych, niepublicznych podmiotów i, przede wszystkim, centrów
wspierania organizacji pozarządowych.
Centra regularnie wspierają NGO’s, pełnią ważną rolę w ich rozwoju. Największym efektem
powstania centrów zasobów będzie etap ich połączenia w narodową sieć oraz specjalizacja funkcji,
w których poszczególne centra są najbardziej profesjonalne. Proces łączenia centrów odbywa się w
ramach Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych “Gromada”.
W pionierskiej publikacji z 1997 roku przewidziane zostało połączenie centrów wspierania w
ramach jednej sieci. Rzeczywiste powstanie Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych
Ukrainy odbyło się nieco później – 25 grudnia 1998 roku. W tym dniu we Lwowie podczas kolejnego
spotkania dyrektorów centrów wspierania zostało podpisane Memorandum o powstaniu Ligi Centrów
Wspierania Organizacji Pozarządowych Ukrainy.
W chwili podpisania memorandum centra wspierania miały już przygotowany personel, bazę
materialną, rozbudowane kontakty z lokalnymi organizacjami non-profit, doświadczenie prowadzenia
działalności konsultingowej dla liderów NGO’s i różnych inicjatyw dotyczących zarządzania w
organizacjach non-profit. Posiadały biblioteki ze specjalistyczną literaturą, stałe kontakty z lokalną
władzą. Wszystkie organizacje były liderami w swoich regionach. Centra wspierania miały
doświadczenie w realizacji projektów wspierania NGO’s, a część z nich uczestniczyła w innych
projektach.
Memorandum o powstaniu Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych
Oficjalne narodziny Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych Ukrainy odbyły się we
Lwowie 25 grudnia 1998 roku – w dniu podpisania Memorandum. Niżej podajemy pełny tekst tego
dokumentu:
Memorandum
W 1996 roku przy wsparciu finansowym Fundacji Eurazja, Fundacji C. Stuarta Motta, International
Renaissance Foundation rozpoczęły działalność Centra Wspierania Organizacji Pozarządowych. W
tej chwili funkcjonuje dziesięć centrów, które obejmują swoją działalnością całą Ukrainę.
Podpisami pod tym dokumentem Dyrektorowie Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych
wyrażają swoją chęć połączenia się i deklarują powstanie Ukraińskiej Ligi Centrów Wspierania
Organizacji Pozarządowych jako jedynej sieci bez formalnego centrum.
Misją Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych jest:
Sprzyjać zwiększeniu aktywności społecznej i odpowiedzialności obywateli poprzez rozwój sektora
organizacji obywatelskich i wzmacnianie partycypacji społecznej. Współczesny etap rozwoju
inicjatyw obywatelskich i samych NGO’s świadczy o istnieniu następujących problemów:
-
Ilość organizacji non-profit w okresie od 1992 do 1998 roku niezmiennie rośnie, jednak
poziom działalności tych organizacji wciąż jest dość niski;
-
Trzeci sektor działa w warunkach częściowej izolacji od państwa, biznesu i mediów;
-
Prawo regulujące działalność NGO’s jest niedoskonałe. Jednocześnie organizacje
obywatelskie nie mają dostatecznego wpływu na proces tworzenia korzystnego dla nich
prawa;
-
Świadomość społeczna obywateli Ukrainy ma jeszcze charakter post totalitarny: nie są
określone wartości odpowiedzialności obywatelskiej, brak jest tradycji, które by pomogły w
rozwoju społeczeństwa obywatelskiego na Ukrainie.
Mając na celu polepszenie sytuacji Centra Wspierania połączone w Ligę określają takie podstawy
swojej działalności:
1. Edukacja: rozpowszechnianie wśród szerokich rzeszy obywateli, grup reprezentujących
władzę i biznes idei aktywności społecznej i odpowiedzialności obywateli.
2. Informacja: informowanie obywateli, władz i biznesu o roli trzeciego sektora w
społeczeństwie obywatelskim.
3. Współpraca międzysektorowa - wspieranie budowania partnerstwa między sektorami:
pozarządowym, państwem, biznesem na poziomie lokalnym i narodowym.
4. Lobbing: podjęcie działanń na rzecz dobrego prawa regulującego funkcjonowanie trzeciego
sektora.
5. Sprzyjanie rozwoju organizacji non-profit poprzez szkolenia oraz udzielanie pomocy
informacyjnej, konsultingowej i technicznej.
Organizacje, które podpisały ten dokument, z chwilą podpisania nabywają prawo reprezentowania
sieci Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych.
Lwów, 25 grudnia 1998 roku.
Początkowy etap działalności Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych
Największymi atutami członków Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych
Ukrainy w porównaniu z innymi organizacjami wspierania były: profesjonalna kadra, w tym
trenerzy-konsultanci pracujący z liderami organizacji społecznych; techniczne zasoby dla realizacji
statutowych działań; działalność regionalnych biur pracujących z klientami; utrwalone kontakty z
NGO’s i władzą w regionach. W trakcie realizacji projektów finansowanych przez zagranicznych
grantodawców odbywała się intensywna wymiana doświadczeń pomiędzy ośrodkami Ligi,
powstawały następne projekty partnerskie kilku centrów.
Intensywna wymiana doświadczeń pomiędzy Centrami Wspierania Organizacji
Pozarządowych gwarantowała wysoki poziom koordynacji działalności Ligi jako spójnego ciała.
Taka wymiana była wspierana poprzez regularne spotkania dyrektorów ośrodków. Jednak prace nad
rozwojem instytucjonalnym były prowadzone niedostatecznie aktywnie, w efekcie Liga Centrów
Wspierania Organizacji Pozarządowych wciąż działała wyłącznie na podstawie ramowego
Memorandum.
Pierwszą próbą było zmniejszenie finansowania Ligi przez organizacje, które wcześniej
niezmiennie wspierały działalność regionalnych Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych. Po
porażce w konkursie grantowym w 1999 roku spada aktywność Czerniowickiego Centrum, a Odeskie
Centrum ogłasza koniec działalności. To była pierwsza i jak dotąd jedyna taka sytuacja w ramach
ukraińskiej sieci.
W roku 2000 w ramach Ligi zaczyna się praca nad dokumentami, które będą regulować
wewnętrzne relacje między centrami. Projekty dokumentów zostały opracowane, ale do ostatecznego
ich uchwalenia nie doszło. Większość członków Ligi była usatysfakcjonowana statusem zrzeszenia
bez nadrzędnego centrum i z szerokimi prawami członków. Jako organ zarządzający funkcjonuje
Rada dyrektorów Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych - organ, który w swoim czasie
ogłosił Memorandum i miał uchwalać decyzje w imieniu Ligi CZ.
Wśród najważniejszych dokumentów można wymienić:
1.
Minimalne wymagania do NGO – członka Ligi.
2.
Etyczne standardy Ligi (projekt).
3.
Procedury parlamentarne (regulacje dot. prac Zarządu).
4.
System składek członków Ligi Ukrainy.
Ostatni etap ewolucji
W 2001 w procesie strukturyzacji działalności Ligi powołany został do życia kolegialny organ
zarządzający – Zarząd. W wyniku głosowania w listopadzie 2001 roku do Zarządu powołuje się
dyrektorów najbardziej zaawansowanych centrów: od ZUCZ – Wasyl Połujko, od WCZ – Rusłan
Krapłycz, od CPTI – Ludmyła Stankewycz oraz koordynatora Ligi ze strony Fundacji Eurazja –
Witalija Janiuka. Okres kadencyjny Zarządu wyznaczony został do 31 maja 2003 roku.
Zarząd rozpoczyna aktywną działalność od opracowania bazowych zasad swojej pracy i
koordynacji działalności Ligi. Tak zostają zatwierdzone “Procedury parlamentarne” dla regluacji prac
Zarządu, opracowany został budżet Ligi na rok 2002 i podjęto uchwałę o wysokości składek
członków Ligi; jako członkowie dodatkowi przyjęte zostają Charytatywna Fundacja “Dobrota” z
Doniecka (kierownik Jakiw Rogalin) i organizacja “Kowczeg” z Odessy (kierownik Igor Kaminnyk).
Pod koniec 2001 roku z inicjatywy Centrum “Gurt” ze Lwowa odbywa się wyjazd grupy
przedstawicieli Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych Ukrainy do Polski. W trakcie
wizyty uczestnicy poznają zasady funkcjonowania Sieci Wspierania Organizacji Pozarządowych
SPLOT. Od tego czasu rozpoczyna się regularna współpraca pomiędzy Ligą Centrów Wspierania
Organizacji Pozarządowych Ukrainy i siecią SPLOT. Narzędziem rozwoju współpracy jest polskoukraińska grupa robocza – 5 przedstawicieli Sieci SPLOT i 3 przedstawicieli Ligi. Liga jest
reprezentowana przez Wiktorię Sołonicyną (“Achalar”, Czernihów), Ołega Łewosiuka (WCZ,
Równe) i Mychajła Bardyna (PCPC, Winnica). Sspotkania przedstawicieli Ligi i Sieci SPLOT
odbywają się dwa-trzy razy do roku.
Wynikiem prac polsko-ukraińskiej grupy roboczej są dwa wspólnie przygotowane projekty,
mające na celu analizę możliwości implementacji doświadczeń Sieci SPLOT dla rozwoju struktury
Ligi przez poznanie historii rozwoju instytucjonalnego Sieci SPLOT
Latem 2002 roku rozpoczęto pracę nad strategicznym planem rozwoju Ligi. Na posiedzeniu
Rady Dyrektorów Ligi na Krymie 28 czerwca 2002 roku do grupy opracowującej strategię Ligi
wybrani zostali Dyrektor zarządzający Ligi Witalij Janiuk i przedstawiciele Centrów Wspierania
Organizacji Pozarządowych z Charkowa i Gorliwki.
Stan aktualny
Dzisiejszy stan Ligi można opisać jako:
• Wysoka pozycja organizacji członkowskich Ligi Centrów Wspierania Organizacji
Pozarządowych w macierzystych regionach;
• Wysoka jakość kadry każdego z członków Ligi;
• Doświadczenie w opracowywaniu i realizacji projektów;
• Doświadczenie realizacji wspólnych projektów z innymi członkami Ligi lub z
organizacjami z regionów;
• Pozycje liderów w regionie zajmowane przez większość ośrodków Ligi
• Wysoki poziom rozwoju foundraisingu, który gwarantuje samodzielność organizacji
(“Gurt” Kijów, WCZ Równe, ZUCZ Lwów, Centrum z Charkowa, PCPC Winnica,
“Achalar” Czernihów, CPTI Kirowograd, ANGO Czerkasy, CF Kijów);
• Brak centrum koordynacyjnego Ligi;
• Nieosiągnięcie przez wszystkich członków Ligi CZ wymaganych standardów (tylko 5
Centrów ma zagwarantowane wsparcie grantowe swojej działalności w 2003 roku,
tylko 8 organizacji prowadzi własne strony internetowe, ma stałe biuro etc.);
• Transformacja centrów pod wpływem zewnętrznych czynników (na przykład CPTI
Kirowograd dla poszerzenia obszaru działań w regionie założył jeszcze jedną
organizację ICKM. Na jej czele stanął jeden z liderów Centrum Lew Abramow; PCPC
z Winnicy zarejestrowało Centrum jako osobną organizację, na jej czele stanęła
Dyrektor Centrum Oksana Jaciuk);
• Brak zewnętrznego czynnika organizującego w postaci międzynarodowych organizacji
donatorów.
Jednak dla realizacji zadania systematycznego kształtowania i rozwoju działalność trzeciego sektora
na Ukrainie Liga CZ nie jest obecnie jeszcze gotowa. Potencjał różnych ośrodków Ligi nie jest na
Ukrainie zbilansowany; brakuje mechanizmów ich koordynacji. Doświadczenia wcześniejszych
działań pozwalają aktywnie opracowywać i realizować projekty partnerskie, w których uczestniczą
dwa centra z różnych regionów.
Geografia ośrodków Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych
Niewątpliwie mocną stroną Ligi Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych Ukrainy jest
usytuowanie jej ośrodków na całym terytorium kraju. W każdym ważnym regionie jest Centrum lub
organizacja partnerska Ligi.
W skład Ligi w dniu dzisiejszym wchodzą:
W Kijowie (2):
Kijów – Centrum Wspierania “Gurt”, kierownik Wasyłyna Dybajło;
Charytatywna Fundacja “Centrum Filantropii”, kierownik Switłana Kuc.
Na Ukrainie Zachodniej (4):
Lwów – Zachodnio-Ukraińskie Centrum Wspierania, kierownik Wasyl Połujko;
Równe – Wołyńskie Centrum Wspierania, kierownik Wasyl Kraszewśkyj;
Czerniowce – Charytatywna Fundacja “Obywatelskie Inicjatywy”, kierownik Wiktor Gonczaruk;
Winnica – Podolskie Centrum Praw Człowieka, kierownik Mychajło Bardyn.
W północnej części Ukrainy (1):
Czernihów – Charytatywna Fundacja “Achalar”, kierownik Jurij Trofimienko.
W centralnej części Ukrainy (3):
Czerkasy – Stowarzyszenie Społecznych Organizacji Non-profit, kierownik Anatolij Rykun;
Kirowograd – Centrum Wspierania Twórczych Inicjatyw, kierownik Liudmiła Stankiewicz;
Zaporoże – Zaporoskie Regionalne Centrum Wspierania, Roman Sirko.
Na południu Ukrainy (1):
Symferopol – Charytatywna Organizacja “Krym-Perspektywa”, kierownik Kateryna Degtariowa.
We wschodniej części Ukrainy (4):
Charków – Wschodnio-Ukraińskie Centrum Wspierania, kierownik Iryna Pasicznyczenko;
Charytatywna Fundacja “Inicjatywy Obywatelskie”, kierownik Natalia Kaczanowa;
Donieck – Centrum Wspierania “Spryjannie”, kierownik Natalia Sywogub;
Gorliwka – Wschodnio-Ukraińska Spółka Organizacji Młodzieżowych, kierownik Iryna Biłous.
Partnerzy Ligi CZ Ukrainy (2):
Donieck – Charytatywna Fundacja “Dobrota”, kierownik Jakiw Rogalin;
Odessa – Organizacja “Kowczeg”, kierownik Igor Kaminnyk.
Na koniec
Dzisiaj Liga Centrów Wspierania Organizacji Pozarządowych posiada pełne możliwości dla
realizacji projektów na obszarze całej Ukrainy. Zasoby kadrowe, techniczne oraz wiedza o specyfice
każdego z regionów, w którym działają ośrodki Ligi, stabilne i samowystarczalne funkcjonowanie
większości centrów – wszystko to pozwala na podejmowanie ambitnych inicjatyw.
ZAŁĄCZNIKI
Minimalne wymagania stawiane NGO – Członkowi Ligi Centrów Wspierania Organizacji
Pozarządowych.
(Przyjęte przez Radę Dyrektorów w Winnicy 18 marca 2001 roku).
1.
Działalność organizacji powinna wzmacniać trzeci sektor.
2.
Oficjalna rejestracja jako organizacji społecznej lub fundacji charytatywnej. Niereligijna i
niepolityczna orientacja.
3.
Czas działalności co najmniej dwa lata.
4.
Stabilna sytuacja finansowa, własne biuro i współczesne środki komunikowania
5.
Brak sankcji ze strony państwa.
6.
Wspieranie działalności Ligi i zgodność z wymogami Memorandum.
Wymagania stawiane Centrom Wspierania Organizacji Pozarządowych Ukrainy ze strony
organizacji-donatorów:
Zgodnie z opinią organizacji-donatorów zainteresowanych wspieraniem Centrów Wspierania,
centrum powinno spełniać następujące kryteria:
• Wspieranie regionalnych organizacji przez świadczenie określonych usług i pomocy;
• Realizowanie obsługi informacyjnej przez zbiór i analizę informacji nt. rozwoju trzeciego
sektora, tworzenie bazy danych o NGO’s w regionie, budowanie współpracy między
ukraińskimi i zagranicznymi partnerami dla powstania spójnej przestrzeni informacyjnej dla
trzeciego sektora;
• Świadczenie organizacjom obywatelskim usług konsultingowych dotyczących tworzenia
programów i projektów, zagadnienień prawnych (dokumenty założycielskie, rejestracja,
wspieranie prawne podczas reorganizacji) i podatkowych, planowania strategicznego i
zarządzania, foundraisingu i zarządzania finansami, public relations і budowania wizerunku;
• Organizowanie szkoleń dla liderów i członków NGO’s w celu rozwoju regionu i
profesjonalizacji kadry;
• Tworzenie programów włączania wolontariuszy do działań organizacji;
• Realizowanie badań i ekspertyz programów i określonych problemów;
• Koordynowanie działalności NGO’s w regionie;
• Obrona interesów NGO’s przed władzami wykonawczymi i ustawodawczymi;
• Pełnienie funkcji “parasola” – użyczanie własnej bazy technicznej, wsparcie organizacyjne i
prawne, rola “dachu” dla projektów nie zarejestrowanych grup obywatelskich, które mają
wysokie oceny ekspertów;
• Wspieranie księgowe i finansowe – realizacja operacji rozliczeniowych i księgowości NGO’s,
z którym Centra Wspierania mają podpisaną umowę;
• Prowadzenie aktywnego foundraising;
• Kreowanie pozytywnego wizerunku trzeciego sektora;
• Realizowanie współpracy międzynarodowej.
Regionalne centrum wspierania musi dysponować specjalnie przeszkoloną, wysoko
wykwalifikowaną kadrą pracowników stałych i siecią wolontariuszy. Powinno posiadać również radę
koordynacyjną i radę opiekunów oraz efektywne mechanizmy samofinansowania i foundraisingu.
(“Ukraiński trzeci sektor i organizacje wspierające”, Kijów, 1997 rok, International Renaissance
Foundation, Fundacja Eurazja, O. Gruszczenko, O. Parchomczuk).
Michajło Bardyn
Podolskie Centrum Praw Człowieka