wincenty tadeusz rutkowski

str.1
www.niebieskaeskadra.pl
WINCENTY
TADEUSZ
RUTKOWSKI
Official Number
792934
Rank
polski: plut.mech.pokł./1586 ESP/
brytyjski: F/Sgt
Date of birth
1921-02-26
Date of death
1944-08-15
Cemetery
Kraków, Prandoty - cmentarz brytyjski
Wsp. 50.078666, 19.953851
Grave
Plot III Row A Grave 1.
Photo of grave
Country
Polska
Period
II Wojna Światowa
Niebieska Eskadra (c)
str.2
www.niebieskaeskadra.pl
Source
"Księga lotników polskich..." O. Cumft, H.K. Kujawa
"Ku czci..." Zbiorowa
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Zdjęcie: Paul Moerenhout.
Rutkowski Wincenty Tadeusz urodził się w m. Zakrzów w rodzinie
Wincentego i Franciszki Rutkowskich (W. Grudniak).
Wincenty Rutkowski urodził się 26 lutego 1921 r. we wsi Zakrzów położonej
w okolicach Klimontowa. Naukę w szkole powszechnej ukończył w
Klimontowie ( okolica Tarnobrzega ). Edukację skończył w gimnazjum w
Staszowie. Nie ukończył jej. Na przeszkodzie stanęły trudności finansowe.
Dalsze swoje życie postanowił związać z wojskiem. Dlatego też wstąpił do
szkoły wojskowej. W 1937 r. przekroczył próg Szkoły Podoficerów Lotnictwa
dla Małoletnich z siedzibą w Bydgoszczy. Uczył się w specjalności mechanika
płatowcowego. W czasie lotniczej edukacji dzielił losy ( przeprowadzki )
Szkoły.
Wojna. Gdy ta się rozpoczęła był uczniem ostatniego roku Szkoły. Nie było
sądzone mu brać udziału w walkach na wrześniowym polskim niebie. Razem
z podobnymi sobie uczniami był ewakuowany na wschód Polski. 17 września
1939 r. po wkroczeniu Rosjan ewakuował do Rumunii. Spieszył podjąć dalszą
walkę do Francji. Niestety nie otrzymał przydziału do jednostki bojowej. Po
kapitulacji Francji inwazji Niemiec znów ewakuował się. Tym razem do
Wielkiej Brytanii. Na Wyspę Ostatniej Nadziei dotarł 17 lipca 1940 r.
Będąc na Wyspie przeszedł szkolenie aby zapoznać się z tym czym od strony
technicznej dysponują nowi gospodarze. Mając tak zdobytą wiedzę dołączył
do personelu naziemnego polskiego dywizjonu myśliwskiego. Był nim 317
Dywizjon Myśliwski "Wileński". Z początkiem 1943 r. zgłosił się do personelu
latającego. Chciał być mechanikiem pokładowym latającym na pokładzie
samolotów czterosilnikowych. Przełożeni nie czynili przeszkód. 4 marca 1943
r. został wysłany na kurs specjalistyczny do 4 School of Technical Training (
St. Athan ). Po jego ukończeniu 5 maja został skierowany na praktykę do
szkoły strzelców samolotowych 1 AGS ( Pembrey ). Tak wykształcony wrócił
do Northolt. 21 października 1943 r. otrzymał przeniesienie do polskiej
eskadry "C" przy 138 squadronie w Tempsford. W listopadzie 1943 r. razem
ze swoją jednostką przekształconą w 1586 Eskadrę do Zadań Specjalnych
ruszył do Afryki Północnej. Tu zakwaterował się na lotnisku Sidi Amor (
Tunezja ). Następnie w drugiej dekadzie grudnia 1943 r. razem z 1586 trafił
do Europy na lotnisko we Włoszech, Campo Casale. Campo Casale jest
położone w pobliżu Brindisi.
Do pierwszego lotu bojowego wystartował nocą z 12 na 13 maja 1944 r.
Niestety lot nie należał do udanych. Lotnicy mimo znalezienia placówki i
placówki zapasowej nie uzyskali z ziemi umówionych potwierdzających
znaków. Samolot z ładunkiem wrócił do Brindisi. Drugi lot również był
zakończony niepowodzeniem.
Z chwilą wybuchu Powstania Warszawskiego latał na pomoc walczącej stolicy.
Niebieska Eskadra (c)
str.3
www.niebieskaeskadra.pl
Bliżej, loty zaczął od nocy z 4 na 5 sierpnia Dalsze loty odbył z 8 na 9 sierpnia,
z 9 na 10 sierpnia. W czasie tego lotu jego samolot stoczył walkę powietrzną z
nocnym myśliwcem nad Mokotowem. Dalsze loty miały miejsce nocą z 12 na
13 sierpnia i z 13 na 14 sierpnia.
Do ostatniego wystartował nocą z 14 na 15 sierpnia 1944 r. Był to jego ósmy
lot bojowy. W drodze powrotnej w okolicach Bochni jego samolot został
zaatakowany przez hitlerowskiego nocnego myśliwca. Mimo prób obrony
Liberator został trafiony. Zapalił się. Płonąc przebył jeszcze pewien odcinek a
następnie eksplodował w powietrzu. Prawie cała załoga zginęła w czasie
eksplozji lub ratując się skokiem bez użycia. Ciała sześciu lotników
odnaleziono w pobliżu spalonego wraku. Siódme ciało należące do
Rutkowskiego znaleziono w znacznej odległości od wypalonej maszyny.
Załogę pochowano na cmentarzu w Pogwizdowie. Po wojnie ekshumowano i
pochowano we wspólnym grobie na Brytyjskim Cmentarzu Wojennym w
Krakowie.
Konrad RYDOŁOWSKI
Niebieska Eskadra (c)