Egzamin praktyczny, Wydział Lekarski, rok akad. 2013/2014

Egzamin praktyczny, Wydział Lekarski, rok akad. 2013/2014
Zagadnienia praktyczne – obowiązuje znajomość podstaw teoretycznych zjawisk/zagadnień lub doświadczeń
oraz znajomość ich znaczenia praktycznego, możliwości oceny.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
Wyjaławianie całkowite i niecałkowite.
Anabioza.
Wpływ temperatury na organizm bezkręgowca – reguła van`t Hoffa.
Czynniki teratogenne, teratogeneza.
Mikotoksyny.
Antybioza.
Mutualizm.
Fitoncydy.
Regeneracja.
Metody oceny wpływu czynnika abiotycznego na populację.
Ocena mikologiczna jamy ustnej.
Ocena stanu sanitarnego gleby / Ocena parazytologiczna gleby.
Test przynęty włosowej.
Zanieczyszczenia hydrosfery - wskaźniki dla śródlądowych wód powierzchniowych, system saprobów.
Mikrobiologiczne wskaźniki jakości wody przeznaczonej do spożycia.
Zanieczyszczenia aerosfery – metody oceny mikrobiologicznej.
Organizm jako układ regulacji.
Regulacja stężenia glukozy we krwi człowieka.
Ocena sprawności układu krążenia – testy wysiłkowe.
Utrzymanie stałości pH krwi człowieka
Sprzężenie zwrotne dodatnie w homeostazie organizmu.
Komórka Traubego
Fenyloketonuria.
Alkaptonuria.
Analiza rodowodów.
Układ grupowy ABO i Rh – antygeny, przeciwciała.
Wykrywanie antygenu D na erytrocytach.
Wykrywanie wydzielania substancji grupowych A, B, H układu ABO.
Fitoaglutyniny erytrocytów ludzkich.
Zaburzenia w prawidłowym widzeniu barw.
Chromatyna płciowa żeńska.
Chromatyna płciowa męska.
Morfogram.
Cechy uwarunkowane wieloczynnikowo.
Cechy wieloczynnikowe ilościowe/ jakościowe. Odziedziczalność.
Dziedziczenie zdolności umysłowych.
Powierzchnia ciała człowieka.
Pojemność czaszki / głowy człowieka, jako cecha wieloczynnikowa ilościowa.
Wskaźnik szerokościowo-długościowy głowy.
Wskaźnik Rohrera.
Dermatoglify.
Mutacje spontaniczne i indukowane.
Prawo Hardy`ego – Weinberga: warunki konieczne dla spełnienia i odstępstwa.
Dryf genetyczny.
Doświadczenia
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Anabioza fauny mchów
Wpływ temperatury na czynność serca Daphnia sp.
Ocena wrażliwości Paramecium sp. na wyciąg z grzybni Aspergillus flavus
Ocena parazytologiczna (helmintologiczna) gleby
Ocena zanieczyszczenia biologicznego powietrza – metoda Kocha
Ocena saprobowości wód na podstawie obecności organizmów wskaźnikowych
Test wysiłkowy: próba Mastera
Test wysiłkowy: próba Ruffiera
Właściwości buforowe surowicy krwi
Komórka Traubego
Wykrywanie fenyloketonurii – próba moczowa
Wykrywanie heteroaglutynin – aglutynacja erytrocytów ludzkich surowicą końską
Dolichotest – fitoaglutyniny w oznaczaniu grup krwi
Wykrywanie antygenu D erytrocytów ludzkich
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
Wykrywanie obecności substancji grupowych układu ABO w ślinie
Wykrywanie „pałeczki dobosza”
Doświadczenie Lederbergów
Wykonanie własnego morfogramu
Ocena pojemności głowy/czaszki metodą Lee Pearsona
Ocena pojemności czaszki metodą Broc’a
Obliczanie wskaźnika szerokościowo-długościowego głowy/czaszki
Obliczanie powierzchni własnego ciała
Obliczanie wskaźnika Rohrera
Rozkład cechy wieloczynnikowej w populacji – analiza na modelu; krzywa rozkładu kulek w aparacie Galtona
Ocena własnych dermatoglifów
Dryf genetyczny – analiza na modelu
Preparaty makroskopowe
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
Gallus sp. – wady rozwojowe
Płuco człowieka z pylicą węglową
Płuco człowieka zdrowego
Penicillium sp. – plecha
Aspergillus niger – plecha
Aspergillus flavus – plecha
Trichophyton sp. – plecha
Mucor sp – plecha
Rhizopus sp. – plecha
Candida sp. – plecha
Geotrichum candidum – plecha
Cryptococcus neoformans – plecha
Rhodotorula rubra – plecha
Phytophtora infestans na ziemniaku Solanum tuberosum
Cetraria islandica – plecha
Korzeń Lupinus sp. z brodawkami
Orzeszki archaidowe Arachis hypogaea porażone Aspergillus flavus
Hirudo medicinalis – osobnik dojrzały
Bufo bufo – osobnik dojrzały
Atropa belladonna – owoc
Datura stramonium – torebka nasienna
Digitalis puruprea – kwiatostan
Secale cornutum – ergot
Paxillus inovolutus – owocnik
Amanita phalloides – owocnik
Agaricus campestris – owocnik
Vespa crabro – imago
Apis mellifera – imago
Vespula vulgaris – imago
Leiurus sp. – osobnik dojrzały
Sarcophaga haemorrhoidalis – imago
Lucilia sericata – imago
Musca domestica – imago, bobówka
Ixodes ricinus – osobnik dojrzały
Ricinus communis – nasiona
Dreissena sp.i Unio sp. – osobniki dojrzałe
Diphyllobothrium latum – strobila
Preparaty mikroskopowe
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Lilium sp – pyłek
Entomophtora muscae – zarodniki na skrzydle muchy
Cetraria islandica – fragment plechy
Streptomyces sp. – fragment plechy
Candida sp. – fragment plechy, blastospory, pseudostrzępki
Geotrichum candidum – fragment plechy, artrospory, strzępki
Anopheles maculipennis – imago, narządy gębowe, larwa
Culex pipiens – imago, narządy gębowe, larwa
Apis mellifera – żądło
Vespula vulgaris – żądło
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
Płuco człowieka z pylicą węglową
Płuco człowieka zdrowego
Cryptococcus neoformans – preparat w tuszu
Trypanosoma gambiense – postaci trypomastigota w krwi
Ixodes ricinus – osobnik dojrzały
Musca domestica – larwa, jaja
Loa loa – mikrofilarie
Schistosoma mansoni – osobniki dojrzałe
Trichuris trichiura – jaja
Perforacja włosa przez dermatofity
Pediculus humanus – imago, gnida
Pthirus pubis – imago, gnida
Pulex irritans – imago
Enterobius vermicularis – osobnik dojrzały, jaja
Fasciola hepatica – osobnik dojrzały, jaja, metacerkaria
Diphyllobothrium latum – proglotydy, jaja
Stadia mitozy w komórkach Allium sp.
Chromosomy politeniczne ślinianki Drosophila sp.
Chromosomy politeniczne Chironomus sp.
Chromosomy metafazowe człowieka
Drosophila sp. – imago
2
Mutanty Drosophila sp.- white, bar, nub
Ocena poszczególnych części egzaminu
1/ Pytanie teoretyczne z genetyki - od 0 do 3 punktów.
Za każdy podpunkt można uzyskać 0; 0,5 lub 1 punkt.
2/ Pytanie teoretyczne z ekologii - od 0 do 3 punktów.
Za każdy podpunkt można uzyskać 0; 0,5 lub 1 punkt..
3/ I. zadanie genetyczne – od 0 do 2 punktów.
4/ II. zadanie genetyczne – od 0 do 2 punktów.
5/ Doświadczenie - od 0 do 3 punktów.
6/ Rozpoznanie pięciu preparatów- maksymalnie 5 punktów;
UWAGA:
Studenci w rozpoznaniu preparatu podają nazwę polską, łacińską i postać morfologiczną.
Za każdy preparat student może uzyskać maksymalnie 3 małe punkty (za każdy element można uzyskać 1 mały
punkt; w sumie za rozpoznanie 5 preparatów -15 małych punktów). W przypadku braku nazwy łacińskiej danego
preparatu 1 mały punkt zaliczany jest na korzyść studenta.
Uzyskane małe punkty przelicza się na punkty duże sumowane z punktami uzyskanymi za inne polecenia; w
przypadku uzyskania sumarycznej liczby małych punktów:
od 0 do 7 student uzyskuje 0 dużych punktów;
od 8 do 9
1 duży punkt
od 10-11
2 duże punkty
od 12 do 13
3 duże punkty
14
4 duże punkty
15
5 dużych punktów
Zaliczenie egzaminu praktycznego - maksymalna liczba punktów – 18;
uzyskanie 10 punktów zalicza egzamin.