Badanie kliniczno-kontrolne samoistnego złamania rzepki po

Badanie kliniczno-kontrolne samoistnego złamania rzepki po całkowitej
endoprotezoplastyce stawu kolanowego
J. G. Seo, Y. W. Moon, S. H. Park, J. H. Lee, H. M. Kang, S. M. Kim
From Samsung Medical Center, Sungkyunkwan University School of Medicine, Seoul,
Korea
J Bone Joint Surg [Br] 2012;94-B:908–913.
Okołoprotezowe złamanie rzepki jako następstwo resurfacji, będącej częścią
całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego (TKR) nie jest zbyt częstym,
jednakże trudnym powikłaniem. Badanie poniższe wykonano celem identyfikacji
czynników klinicznych, radiologicznych oraz chirurgicznych, które zwiększają
ryzyko samoistnego złamania rzepki po TKR. Złamania rzepki zidentyfikowano u 74
pacjentów (88 kolan) z serii 7866 kolejnych zabiegów TKRs, wykonanych w latach
od 1998 do 2009. Po wykluczeniu przypadków z wcześniejszą historią chirurgiczną
mechanizmu wyprostnego, wypadku, rzepki z bazą metalową, komponentów
bezcementowych oraz infekcji pozostałe 64 złamania porównano ze zbliżoną grupą
TKR z doskonałym wynikiem potwierdzonym przez skalę Stowarzyszenia Kolana
(Knee Society score). Średni wiek pacjentów ze złamaniem wynosił 70 lat (51 do 81)
podczas zabiegu operacyjnego. Złamanie rzepki stwierdozno po średnio 13.4
miesięcy(2 do 84) po zabiegu operacyjnym. Częstotliwość występowania złamania
rzepki była znacząco związane z ilością wcześniejszych operacji kolana, większym
zniekształceniem mechanicznym, mniejszą długością ścięgna rzepki po zabiegu,
mniejszą grubością rzepki po jej resekcji oraz niższym wskaźnikiem Insall-Salvati po
zabiegu.
Zrozumienie czynników ryzyka, związanych z samoistym złamaniem rzepki po
zabiegu TKR dostarcza wartościowych informacji do uniknięcia tego trudnego
powikłania.