Nosowy test prowokacyjny z alergenem – rynomanometria kontra

Transkrypt

Nosowy test prowokacyjny z alergenem – rynomanometria kontra
Nosowy test prowokacyjny z alergenem –
rynomanometria kontra objawy kliniczne
Aleksander Krupa1, Ewa Świebocka2, Stanisława Raczkowska3, Zenon Siergiejko4
1GSK, 2Uniwersytecki
Dziecięcy Szpital Kliniczny, Klinika Pediatrii, Gastroenterologii i Alergologii
Dziecięcej w Białymstoku, 3Uniwersytecki Dziecięcy Szpital Kliniczny, Samodzielna Pracownia
Diagnostyki Układu Oddechowego i Bronchoskopii, 4Uniwersytet Medyczny w Białymstoku,
Samodzielna Pracownia Diagnostyki Układu Oddechowego i Bronchoskopii
Treść abstraktu
Celem pracy było porównanie przydatności wyników rynomanometrycznych ze skalą objawów klinicznych do
przeprowadzania nosowych testów prowokacyjnych z alergenem (NPT). Badanie przeprowadzono poza okresem
ekspozycji w grupie 60 osób uczulonych na pyłki traw lub D. pteronyssinus. Do NPT wykorzystano komercyjne
alergeny do celów prowokacyjnych (Alergopharma, Niemcy) oraz rhinomanometr Rhinotest 1000 (MES, Kraków,
Polska). Przygotowano następujące stężenia alergenów: 550, 1650, 5000, 10000 SBU/ml.
Wykorzystano
protokoły Bousquet’a oraz Bachert’a do oceny przebiegu testu. NPT rozpoczynano od rhynomanometrii
przedniej, a następnie prowokowano dziurkę z lepszą drożnością. Do prowokowanego nozdrza podawano 1
dawkę roztworu kontrolnego i po upływie 15 min wykonywano pomiar. Następne etapy to donosowe podawanie
wzrastających stężeń alergenu i po każdym z nich 15 min. później ocena objawów klinicznych oraz badanie
rynomanometryczne. W badanej grupie stosując kryteria Bousquet’a uzyskano dodatni wynik NPT u 44,
a ujemny u 16 osób. Przyjmując kryteria Bachert’a wyniki były nieco inne, a mianowicie 40 osób – wynik dodatni
i 20 ujemny. Wraz ze wzrostem stężeń alergenów zgodnie z oczekiwaniem opór nosowy wzrastał, a przepływy
zmniejszały się. W badanej grupie wartości oporów i przepływów wyjściowych znamiennie różniły się między
grupami , podobnie po inhalacji płynu kontrolnego, natomiast wraz ze wzrostem stężeń alergenu różnice między
grupami z wynikiem dodatnim i ujemnym były coraz rzadziej znamienne. Wniosek: Izolowany pomiar oporu
nosowego w trakcie rynomanometrii przedniej oraz przepływ nosowy wydają się być mało przydatnymi
wskaźnikami do oceny NPT z alergenem gdyż uzyskane wyniki słabo korelują z objawami i są niepowtarzalne oraz
zakłócane przez cykl nosowy.