Kwestionariusz refleksyjny odpowiedzi

KWESTIONARIUSZ
AUTOREFLEKSJI
ODPOWIEDZI
Moja praca, moje powołanie – czy słyszysz głos, który woła?
PRAMIDA POTRZEB ABRAHAMA MASLOWA
1. Czym jest dla Ciebie Twoja obecna praca/zajęcie/działalność? Powołaniem, czy bardziej
obowiązkiem?
WPROWADZENIE
Nasza praca jest przede wszystkim obowiązkiem. Dzięki pracy i osiąganych z niej korzyściom materialnym
możemy zaspokoić nasze potrzeby fizjologiczne (głód, pragnienie), a także potrzeby bezpieczeństwa
(możliwość utrzymania gospodarstwa domowego, zabezpieczenie bytu rodziny). Musimy pracować, aby
zarabiać pieniądze konieczne do zaspokojenia tzw. niższych potrzeb, naszych i naszej rodziny.
W sprzyjających warunkach praca może jednak zaspokajać także potrzeby wyższego rzędu: afiliacji
(nawiązywania i podtrzymywania pozytywnych relacji), szacunku i uznania (przez szefa i
współpracowników / współmałżonka i dzieci), a także samorealizacji. Samorealizacja, która stanowi
najwyższy z poziomów, to nic innego, jak potrzeba posiadania i realizowania MISJI. Jeśli czujesz, że jesteś
stworzony do wyższych celów to prawda! Poczucie bycia częścią jakiegoś większego planu, robienia
czegoś ważnego nie tylko dla siebie samego, jest Twoją naturalną potrzebą! Misja nie jest zarezerwowana
dla wybranych.
MISJA: «posłannictwo, ważne odpowiedzialne zadanie do spełnienia»
Aby odczuwać radość i spełnienie każdy człowiek powinien posiadać więc własną misję, specjalne
zadanie: w życiu, w rodzinie, a nawet w miejscu pracy, wśród znajomych i kolegów, bez względu na
wyznanie, czy pochodzenie – misja to jedna z podstawowych potrzeb każdego człowieka, bez względu na
wykonywany zawód!
Jak zdefiniować własną misję, zacząć ją realizować i stać się szczęśliwym człowiekiem? Na to pytanie
odpowiada z kolei powołanie. Te słowa są często używane zamiennie, mimo różnic w ich znaczeniu.
Prawa autorskie: Alicja Pawłowska (Sukcesaria 2016)
Infografika: http://www.naukowiec.org/wiedza/psychologia/piramida-potrzeb-maslowa_2796.html
Definicje z cytatem: www.sjp.pwn.pl
POWOŁANIE: «zdolność i zamiłowanie do czegoś; też: przeświadczenie jakiejś osoby o tym, że wybrany
zawód, droga życiowa są dla niej najwłaściwsze [do osobistego wzrostu przyp. autora]»
Buduj swoją misję w oparciu o Twoje wrodzone i wyuczone zdolności, o Twoją hierarchię wartości, o to,
co sprawia Tobie radość i daje przekonanie, że to co będziesz czynił wg własnej misji i powołania, uczyni
Ciebie lepszą wersją siebie: pod względem rozwoju osobistego, duchowego, a także etycznego.
MISJA W MIEJSCU PRACY
ofiarowywanie innym
(współpracownikom, klientom, rodzinie)
tego,
co tworzy nas jako osoby:
naszych talentów, czasu, uwagi, umiejętności i wiedzy, wartości,
poprzez osobiste zaangażowanie w daną pracę / działalność / czynności
ODPOWIEDŹ PRACA JAKO OBOWIĄZEK
Możesz postrzegać swoją pracę wyłącznie jako obowiązek, jeśli m.in. nie określiłeś swojej misji, nie wiesz,
jakie posiadasz talenty i umiejętności, lub znasz je, lecz z różnych przyczyn nie chcesz się nimi z nikim
dzielić. Ta sytuacja ma miejsce często wtedy, gdy pracownik jest wykorzystywany w miejscu pracy, przez
szefa lub współpracowników i nie chce się angażować w wyznaczoną pracę, w ramach cichego protestu
przeciwko złemu traktowaniu. Patologiczne środowisko pracy (w tym wstrzymywanie wypłaty
wynagrodzenia, nadmierne nadgodziny, niesprawiedliwy podział obowiązków) sprawia, że podstawowe
potrzeby człowieka, znajdujące się niżej w hierarchii od potrzeby misji, pozostają niezaspokojone, przez co
dana osoba nie może realizować ostatniego poziomu. Być może odczuwasz satysfakcję wyłącznie z
gromadzenia pieniędzy i ilością środków mierzysz szczęście. Warto przyjrzeć się sobie.
ODPOWIEDŹ PRACA JAKO POWOŁANIE
Znasz swoje talenty i umiejętności, wiesz jak robić z nich użytek, aby czynić lepszym świat swój i innych
ludzi wokół Ciebie. Być może natrafiłeś w miejscu pracy na warunki sprzyjające rozwojowi osobistemu, a
Twoje potrzeby niższego rzędu są zaspokajane. Zdarza się jednak, że ludzie usiłują realizować swoją misję
bez zaspokojenia wszystkich pozostałych potrzeb. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku osób o
ofiarnym profilu osobowości, a także osób sprawujących funkcję opiekuna (m.in. matka, ojciec,
pielęgniarz). Osoby te definiuję siebie głównie poprzez realizację wyższych celów, a dawanie z siebie jest
ich motorem napędowym. Uważaj, brak realizacji podstawowych potrzeb prowadzi często do wypalenia
zawodowego (również rodzicielskiego), czyniąc z Ciebie ofiarę, a nie osobę ofiarną. Musisz dbać również
o siebie.
Wyjątek stanowi praca w ramach wolontariatu, gdzie jedyną zapłatą jest właśnie poczucie realizacji
wyższych celów. Osoby prowadzące działalność charytatywną powinny zachowywać równowagę poprzez
realizację pozostałych potrzeb w innej pracy, o charakterze zarobkowym, a także w środowisku rodzinnym
i wśród przyjaciół. Ich potrzeby zaspokajane są często przez osoby trzecie: misjonarze, wolontariusze
dedykujące swojej działalności całe życie. Filantropią z kolei zajmują się głównie osoby zamożne, których
podstawowe potrzeby są już zaspokojone na podstawie zgromadzonych środków.
Prawa autorskie: Alicja Pawłowska (Sukcesaria 2016)
Infografika: http://www.naukowiec.org/wiedza/psychologia/piramida-potrzeb-maslowa_2796.html
Definicje z cytatem: www.sjp.pwn.pl
ODPOWIEDŹ PRACA JAKO OBOWIĄZEK I POWOŁANIE
Masz zdrowe podejście do swojej pracy i obowiązków. Wiesz doskonale, że bez pracy nie będziesz w
stanie zaspokoić swoich potrzeb. Wykorzystujesz swoje talenty i umiejętności angażując się w swoją pracę.
Doskonale zdajesz sobie sprawę z tego, że nikt nie może żyć ani dla samych pieniędzy, ani siebie samego.
2. W jaki sposób służysz w swojej pracy innym ludziom i wyższym celom? Czy masz jakąś misję?
Wiedząc już, czym jest misja i skąd się bierze, ponownie odpowiedz na to pytanie. Może się okazać, że nie
znasz swoich talentów i umiejętności, albo wręcz przeciwnie, nie chcesz się nimi dzielić, pielęgnując w
sobie błędne przekonanie, że bez osobistego zaangażowania w pracę można być szczęśliwym.
3. Jakie korzyści odnosisz z obecnej pracy/działalności?
a) materialne:
b) społeczne:
c) duchowe:
4. Czy dobra płynące z Twojej pracy w wystarczającym stopniu pokrywają Twoje potrzeby?
TAK – przy zwiększonym zaangażowaniu jesteś w stanie osiągnąć radość ze swojej pracy, dzięki
korzystnym warunkom, jakie Tobie zapewnia.
NIE – trudno skupić się na osobistej misji posiadając nieuregulowane rachunki, lękając się o przyszłość,
nie będąc szanowanym i dobrze wynagradzanym za swoje zaangażowanie. Każdy człowiek zasługuje na
etyczne warunki pracy, zaspakajające jego podstawowe potrzeby! Jeśli Twoja sytuacja jest korzystna zmień
pracę na bardziej etyczną, a jeśli jest to obecnie niemożliwe, skup się wyłącznie na poprawnym
wykonywaniu swoich obowiązków. W przypadku, gdy rozważasz swoją pracę w kontekście rodzicielstwa,
a Twoje potrzeby nie są zaspokajane, trwaj w swoich obowiązkach, porozmawiaj z rodziną i przyjaciółmi o
swoich odczuciach. Może ktoś mógłby wyręczyć Ciebie nieco w obowiązkach. Być może członkowie
rodziny nie zdają sobie sprawy z tego, jak niesprawiedliwie Ciebie traktują. W przypadku patologicznych
relacji między domownikami potrzebna okazuje się terapia rodzinna. W tej sytuacji coaching ustępuje
miejsce terapii.
4. Czy masz przekonanie, że cała Twoja życiowa droga, jaką do tej pory przeszedłeś, wiodła Ciebie
do punktu, w którym obecnie się znajdujesz, czy może masz wrażenie, że to całkowita pomyłka, że
znalazłeś się tu gdzie jesteś, mając na względzie obecną pracę/zajęcie i z nich wypływające
obowiązki?
Zwykle osoby zaangażowane w swoją pracę i rolę mają przekonanie, że to, co ich spotyka w życiu, jest
konsekwencją starannie przygotowanego planu. Dzięki swojemu zaangażowaniu, ofiarności i misji są one
na tyle uważne, że są w stanie podejmować odpowiedzialne wybory życiowe prowadzące ich z punktu A
do B. Osoby wykazujące się niskim poziomem zaangażowania w obowiązki, lub odznaczające się jego
całkowitym brakiem, nie są w stanie na bieżąco analizować potrzeb swoich i bliskich, a co za tym idzie
dokonywać wyborów mających na celu poprawę bieżącej sytuacji. Osoby nie posiadające żadnej misji
często za swoje porażki obwiniają innych (szefa, rodzinę), a odpowiedzialnością za swoje życie obarczają
los, który im sprzyja albo nie (lub Boga, który błogosławi wg własnego upodobania).
5. Jak oceniasz ważność swojej pracy/zajęcia?
Które ze stwierdzeń jest bliższe Twoim odczuciom?
A) Uważam, że wykonuję bardzo ważną pracę, a mój wkład: wysiłek, energia i poświęcenie, nie idą na marne.
SPRZYJAJĄCE WARUNKI + OSOBISTE ZAANGAŻOWANIE
Prawa autorskie: Alicja Pawłowska (Sukcesaria 2016)
Infografika: http://www.naukowiec.org/wiedza/psychologia/piramida-potrzeb-maslowa_2796.html
Definicje z cytatem: www.sjp.pwn.pl
B) Uważam, że moja praca jest ważna i mogłaby przynieść komuś wiele satysfakcji, ale nie mnie.
SPRAWDŹ STAN ZASPOKOJENIA TWOICH POTRZEB, A TAKŻE SWOJE ZAANGAŻOWANIE
C) Moją pracę mógłby wykonywać każdy. Nie ma w niej nic wyjątkowego.
CO JEST POWODEM BRAKU SATYSFAKCJI? NIEZREALIZOWANE POTRZEBY, CZY FRUSTRACJA Z
POWODU BRAKU ZAANGAŻOWANIA Z TWOJEJ STRONY?
D) Moja praca ma ogromne znaczenie, ale ja kompletnie się do tego nie nadaję, każdy dzień jest jak egzamin, do
którego nie jestem przygotowany i w końcu go oblewam.
BĄDŹ UWAŻNY! BYĆ MOŻE GROZI TOBIE STAN WYPALENIA FIZYCZNEGO I EMOCJONALNEGO
E) Trudno powiedzieć. Z jednej strony ta praca daje ogromne perspektywy, stawia ciągłe wyzwania, ale nie umiem się
jeszcze odnaleźć.
PROBLEM W OBSZARZE DEFINICJI SWOJEJ MISJI, A CO ZA TYM IDZIE ROLI
F) Moja praca jest bardzo ważne, ale nikt jej nie dostrzega, ani wysiłku w jaki w nią wnoszę.
NIESPRZYJAJĄCE WARUNKI BĄDŹ PROBLEMY W OBSZARZE ZASPOKAJANIA WŁASNYCH
POTRZEB
Niekiedy sytuacja życiowa wymaga od nas dokonania kompromisu, np. wyboru lepiej płatnej pracy na
koszt bardziej kreatywnej lub łączącej się z większym społecznym uznaniem. W takim przypadku można
realizować misję w innym obszarze np. jako ojciec, który wybiera posadę bardziej korzystną finansowo, by
ofiarowując swój czas i swoje siły zapewnić byt swojej rodzinie, a co za tym idzie zrealizować swoje
powołanie, jako ojciec i głowa domu.
Świadomość dokonania mniej komfortowego wyboru, na korzyść realizacji wyższych celów, rekompensuje
niezadowolenie, pod warunkiem, że dana osoba widzi celowość swojego działania. Jeśli rodzi się frustracja
należałoby zadać pytanie, czy dana osoba traktuje np. rodzicielstwo bardziej jak przymus, niż jak misję tj.
ważne zadanie do wykonania.
Wiele osób toczy wewnętrzną walkę: wrócić do pacy, czy zostać w domu. Wiąże się to niekiedy z
dramatem konieczności utrzymania rodziny jako jedyny żywiciel. W takiej sytuacji wybór dyktowany jest
wyższą koniecznością: utrzymaniem rodziny. Jeśli jednak sytuacja pozwala Tobie ofiarować Twoje zasoby
na rzecz rodziny, a wolisz robić karierę, musisz odpowiedzieć sobie na pytanie, co jest wyższym celem dla
Ciebie: uznanie społeczne, większa gratyfikacja finansowa, czy branie czynnego udziału w kształtowaniu
małego człowieka. Klarowane zdefiniowanie misji, analiza potrzeb i uważność, pomagają podjąć decyzję o
dalszym kierunku życiowym. Jeśli pragniesz samorealizacji Twoja droga wiedzie przez misję, powołanie i
ofiarność. To istotne, bo wiele osób myli rozwój kariery z potrzebą samorealizacji, która z kolei możliwa
jest tak naprawdę jedynie w perspektywie ja – inny człowiek, ja – wyższy cel. Wiele osób zrobiwszy
karierę odczuwa rozczarowanie: to, co miało dać poczucie samorealizacji, okazało się jedynie
zaspokojeniem potrzeby uznania.
Prawa autorskie: Alicja Pawłowska (Sukcesaria 2016)
Infografika: http://www.naukowiec.org/wiedza/psychologia/piramida-potrzeb-maslowa_2796.html
Definicje z cytatem: www.sjp.pwn.pl