Załącznik nr 10

Załącznik nr 10 SPECYFIKACJA TECHNICZNA B-26
WYKŁADZINY KAUCZUKOWE
1. PRZEDMIOT ZAMÓWIENIA I SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ
1.1. PRZEDMIOT ZAMÓWIENIA
Niniejsza Szczegółowa Specyfikacja Techniczna (SST) zawiera wymagania
wykonania i odbioru robót posadzkowych z wykładzin kauczukowych.
1.2. ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI
Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i
kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności
umożliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich robót remontowych
przewidzianych w zamówieniu. Obejmują prace związane z dostawą
materiałów, wykonawstwem i wykończeniem robót posadzkowych,
wykonywanych na miejscu.
1.3. Zakres robót objętych SST.
Ustalenia zawarte w niniejszej SST dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem wykładzin podłogowych.
Zakres robót obejmuje:
– Prace przygotowawcze
– Klejenie właściwe
– Płytki
– Klejenie właściwe
– Spawanie wykładzin kauczukowych
– Spawanie „na gorąco”
– Spawanie „na zimno”
– Montaż wykładzin rozpraszających ładunki elektryczne
1.4. Określenia podstawowe.
Określenia podstawowe podane w niniejszej SST są zgodne z zamieszczonymi w OST "Wymagania ogólne".
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST "Wymagania ogólne" pkt.
1.5.
2. Materiały.
Do wykonania robót wymienionych w punkcie 1.3 należy użyć następujących
materiałów (wybór zgodnie z opisem technicznym w projekcie):
– wykładziny kauczukowe w rolkach,
– wykładziny kauczukowe w płytkach,
3WR072016 Załącznik nr 10 - STWiORB B26-1
– kleje akrylowe dyspersyjne,
– kleje epoksydowe,
– kleje poliuretanowe.
Kleje
Kleje posiadają różny skład i stosowane są w zależności od warunków i charakteru
podłoża. Należy zawsze postępować zgodnie z zaleceniami producenta kleju.
Klej akrylowy dyspersyjny
Kleje na bazie dyspersji akrylowej utwardzają się poprzez parowanie i absorpcję
wody, którą zawierają, dzięki czemu nadają się do porowatych podłoży.
Przeznaczone do instalacji wykładzin w pomieszczeniach wewnętrznych, na podłożach cementowych, na których przewiduje się średni ruch pieszy i gdzie podczas
czyszczenia nie używa się dużej ilości wody.
Klej epoksydowy dwuskładnikowy
Złożony z polimeru epoksydowego (składnik A), który jest utwardzany przez zmieszanie ze specjalnym utwardzaczem (składnik B). Wiązanie kleju następuje dzięki
reakcji chemicznej zachodzącej pomiędzy dwoma składnikami (A i B).
Przeznaczony jest do zastosowań wewnętrznych na podłożach cementowych,
gdzie przewiduje się średnie lub duże natężenie ruchu.
Klej poliuretanowy dwuskładnikowy
Złożony z polimeru poliuretanowego (składnik A), który jest utwardzany przez
zmieszanie ze specjalnym utwardzaczem (składnik B).
Wiązanie kleju następuje dzięki reakcji chemicznej zachodzącej pomiędzy dwoma
składnikami (A i B).
Odpowiedni do podłoży cementowych, gdzie przewiduje się średnie lub duże natężenie ruchu (np. w obiektach służby zdrowia)
Ten rodzaj kleju jest również dostępny w wersji przewodzącej przy instalacjach
wykładzin kauczukowych rozpraszających ładunki elektryczne (static dissipative).
Klej kontaktowy neoprenowy
Składa się on z dyspersji neoprenu w rozpuszczalniku, który utwardza się dzięki
parowaniu i absorpcji poprzez porowaty materiał.
Zaletą tego rodzaju kleju jest jego szybkie wiązanie, co sprawia, że jest on odpowiedni do montażu akcesoriów (stopnie schodowe, noski schodowe, listwy przyścienne itp.). Klej kontaktowy nakłada się zawsze na obie łączone powierzchnie.
3. Sprzęt.
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST "Wymagania ogólne"
pkt. 3.
Sprzęt stosowany do wykonania robót powinien być zaakceptowany przez Inspektora Nadzoru.
Do wykonania robót związanych z montażem okien stosować następujący
sprzęt i narzędzia:
-narzędzia ręczne, elektronarzędzia.
4. Transport.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST "Wymagania ogólne" pkt. 4.
3WR072016 Załącznik nr 10 - STWiORB B26-2
4.1. Użyte pojazdy poruszające się po drogach publicznych powinny spełniać wymagania dotyczące przepisów i przepisów ruchu drogowego.
5. Wykonanie robót.
Ogólne zasady wykonania robót podano w OST "Wymagania ogólne" pkt. 5.
Zasady wbudowania i odbioru stolarki okiennej:
Montaż wykonać wg instrukcji podanej przez producenta i z zastosowaniem zalecanych przez niego akcesoriów.
Podłoża
Pierwszy i najważniejszy warunek zapewniający dobrą, trwałą i solidną instalację
każdej wykładziny elastycznej, związany jest z prawidłowym przygotowaniem podłoża. Podłoże przygotowywane powinno być przez firmę budowlaną, a prawidłowość jego wykonania musi zostać sprawdzona przez uprawnionego montażystę,
przed przystąpieniem do instalacji wykładziny.
Najbardziej spotykanymi podłożami są:
– podłoża wykonane na bazie cementu (w nowo budowanych obiektach)
– podłogi istniejące,
– podłoża specjalne.
Podłoża na bazie cementu
Wylewka cementowa wykonywana jest przez firmę budowlaną.
Powinna ona być odpowiednio twarda, mocna, odporna na uderzenia, pozbawiona
spękań, o minimalnej grubości 4cm, sucha i czysta.
Zaleca się zużycie co najmniej 350 kg/m3 cementu portlandzkiego 325, czystego
piasku rzecznego i użycia odpowiedniej ilości wody w celu uzyskania właściwej
konsystencji.
Instalacja wykładzin elastycznych wymaga, aby podłoże betonowe było suche zarówno podczas układania, jak również w czasie ich użytkowania. Wilgotność bezwzględna podłoża nie powinna przekraczać 2%.
Dlatego właśnie podłoża, które są wylewane bezpośrednio na gruncie powinny być
należycie przewietrzane i posiadać skuteczną izolację przeciwwilgociową, która
powinna być wyprowadzana na ściany. Powierzchnia podłoża powinna być trwała i
zwarta, ale nie nieprzepuszczalna, gdyż w tym przypadku wylewka musi zostać
zagruntowana, celem uzyskania możliwości wygładzenia podłoża.
Istotną cechą podłoża jest jego odporność mechaniczna, ponieważ wykładziny
elastyczne nie przenoszą nadmiernych obciążeń punktowych.
Masa wygładzająca
W celu wyeliminowania nieznacznych nierówności lub nadmiernej chropowatości
podłoża, konieczne jest zastosowanie mas wygładzających.
3WR072016 Załącznik nr 10 - STWiORB B26-3
Przed wylaniem masy podłoże należy dokładnie pozamiatać i/lub odkurzyć odkurzaczem przemysłowym.
Produkty samopoziomujące dostarczane są przez różnych producentów w postaci
mieszanki sproszkowanej, a po wymieszaniu z wodą mogą być wylewane na grubość kilku milimetrów i rozprowadzane raklą jako jedna bądź kilka warstw.
Po 24 godz. od wylania masy samopoziomującej, podłoże należy przeszlifować w
celu usunięcia nadmiernej szorstkości oraz oczyścić używając odkurzacza przemysłowego.
Zawsze należy przestrzegać zaleceń producenta masy.
Odbiór i przechowywanie wykładzin
Prawidłowa instalacja rozpoczyna się od właściwego przechowania wykładzin:
–
Należy sprawdzić, czy otrzymany materiał został dostarczony w odpowiedniej
ilości, jakości i kolorze,
–
W przypadku płytek nie należy układać na siebie więcej jak 2 palety bądź 150
płytek,
–
Rolki należy przechowywać w pozycji pionowej,
–
Po dostarczeniu wykładziny, należy przechowywać ją w pomieszczeniu, w
którym będzie instalowana przez co najmniej 48 godzin przed jej ułożeniem
(min. temperatura 18ºC).
Montaż wykładzin w rolkach – prace przygotowawcze
–
Zmierzyć pomieszczenie i wyznaczyć linie środkowe prostopadle w stosunku
do siebie, rozplanować montaż wykładziny tak, by ograniczyć do minimum
cięcia i ścinki.
–
Rozłożyć luźno rolki (bez klejenia) zgodnie z wyrysowanymi liniami. Rolki należy rozkładać zakładając na siebie krawędzie wykładziny na szerokość ok.
3cm. Sprawdzić jednolitość kolorów oraz jakość wykładziny.
–
Ułożenie wykładziny „na sucho” jest bardzo istotne, gdyż pozwala sprawdzić
jednolitość kolorów i jakość wykładziny. Wszelkie zastrzeżenia w wyżej wymienionych kwestiach będą brane pod uwagę tylko wówczas, gdy wykładzina
nie będzie ułożona w sposób trwały.
–
Zaznaczyć na wykładzinie linię cięcia poprzez jej wytrasowanie, a następnie
wykonać cięcie odpowiednim nożem.
Montaż wykładzin w rolkach – klejenie właściwe
–
Zawinąć na wierzch rolkę do połowy jej długości. Nałożyć szpachlą zębatą
klej na podłoże i odczekać (zgodnie z instrukcją producenta kleju), następnie
odwinąć wykładzinę z powrotem i ułożyć ją we właściwym miejscu. Przy rozkładaniu wykładziny należy pamiętać o tym, by jej nie skręcać i o jej dociskaniu miejsce w miejsce, co eliminuje powietrze spod wykładziny.
–
Powtórzyć tę operację z drugą połową rolki.
–
Po ułożeniu całości, wykładzinę należy wywalcować, co zapewni lepszą jej
styczność z podłożem.
–
W przypadku kleju o długim czasie polimeryzacji wskazane jest ułożenie na
łączeniach czegoś ciężkiego (np. cegły, worki z piaskiem itp.)
Uwagi:
Nadmiar kleju z powierzchni wykładziny należy usuwać podczas montażu, gdy jest
on jeszcze mokry, używając do tego celu szmatki zwilżonej łagodnym detergentem
(w przypadku kleju akrylowego) lub alkoholem (w przypadku kleju dwuskładnikowego).
3WR072016 Załącznik nr 10 - STWiORB B26-4
Należy uważać, by w trakcie instalacji nie naciskać na wykładzinę łokciami bądź
kolanami, zapobiegając w ten sposób powstawaniu ewentualnych trwałych wgnieceń; nie użytkować podłogi przez co najmniej 24 godziny po jej ułożeniu.
Pierwsze po instalacji umycie podłogi pozwoli sprawdzić, czy został osiągnięty
zamierzony rezultat.
Należy zawsze pamiętać o zabezpieczeniu ułożonej wykładziny foliami ochronnymi, co pozwoli uniknąć zniszczeń podczas montażu mebli i wyposażenia.
Montaż wykładzin w płytkach – klejenie właściwe
–
Zmierzyć pomieszczenie i wyznaczyć prostopadłe linie środkowe, rozplanowując montaż wykładziny tak, by ograniczyć do minimum cięcia i ścinki.
–
Rozłożyć luźno płytki (bez klejenia), zaczynając od linii środkowej i przesuwając się zgodnie z wyrysowanymi na odwrocie płytek strzałkami, zwracając
szczególną uwagę na linearny układ łączeń i/lub wzorów.
–
Sprawdzić jednolitość kolorów oraz jakość wykładziny. Płytki znajdujące się
na obwodzie pomieszczenia będą przed ułożeniem i przyklejeniem wymagały
przycięcia.
–
Odwrócić na drugą stronę rząd płytek. Nałożyć szpachlą klej na podłoże,
zgodnie z instrukcją producenta.
–
Po odczekaniu (zgodnie z instrukcją producenta kleju), należy ułożyć płytki
we właściwym miejscu. Docisnąć płytki celem wyeliminowania powietrza spod
spodu i zapewnienia jak najlepszego przylegania do podłoża.
–
Podczas montażu należy zwracać szczególną uwagę, aby linearność łączeń i
pastylek była właściwa. W przypadku kleju o długim czasie polimeryzacji
wskazane jest ułożenie na łączeniach czegoś ciężkiego (cegły, worki z piaskiem itp.)
Spawanie wykładzin kauczukowych
Dzięki stabilności wymiarów, wykładziny kauczukowe Artigo nie wymagają spawania.
Niemniej jednak, mogą one być spawane (można użyć spawu zarówno „na gorąco” jak i „na zimno”), aby sprostać wysokim standardom higienicznym, jakie obowiązują
np.
w szpitalach, przemyśle spożywczym czy farmaceutycznym, w miejscach, gdzie
może być stosowana "mokra" sterylizacja.
Aby uniknąć kumulowania się brudu i bakterii w zgięciu wykładziny przy ścianie,
zaleca się ułożenie w narożniku pod wykładziną profilu (kątownika) "wyobleniowego".
Spawanie „na gorąco”
Do zgrzewania wykładzin należy użyć sznura spawalniczego Artigo (średnica ok.
3,8mm). Sznur ten jest wkładany do spawarki i wtapiany w miejsca łączenia wykładzin.
W celu prawidłowego zespawania wykładzin, należy zapoznać się z poniższą instrukcją:
–
Używając frezarki (ręcznej lub elektrycznej), wykonać rowek wzdłuż łączeń
płytek lub rolek. Rowek należy naciąć na głębokość 2/3 grubości wykładziny
(maksymalnie na 2mm) i szerokość około 3,5mm. Dokładnie oczyścić powierzchnię usuwając kurz oraz skrawki wykładziny pozostałe po frezowaniu.
Podczas układania wykładziny Granito Elastic, rowek nie może dochodzić do
dolnej warstwy wykładziny.
3WR072016 Załącznik nr 10 - STWiORB B26-5
–
Umieścić sznur spawalniczy w spawarce i rozpocząć zgrzewanie, utrzymując
odpowiednią prędkość spawania; końcówkę spawarki należy trzymać równolegle do wykładziny.
–
Przy użyciu odpowiedniego noża umieszczonego w specjalnej prowadnicy,
usunąć należy nadmiar - pierwszą wystającą ponad powierzchnię wykładziny,
warstwę sznura spawalniczego. W celu ułatwienia ścinania, nóż można nagrzać.
–
Gdy spaw jest już zimny i osiągnie temperaturę pomieszczenia, należy usunąć resztę sznura spawalniczego wystającego ponad powierzchnię wykładziny. Wykonuje się to za pomocą noża bez uchwytu, zachowując bardzo płaski
kąt między ostrzem i wykładziną, aby nie zaciąć materiału.
Uwaga: Kolor sznura spawalniczego nie musi być dokładnie taki sam, jak kolor
podłogi.
Spawanie „na zimno”
W przypadku wykładzin głęboko młotkowanych lub pastylkowanych albo, gdy niepraktyczne jest spawanie „na gorąco”, możliwe jest zastosowanie specjalnej pasty
na bazie polimerów, którą nakłada się w miejsca łączeń odpowiednim pistoletem.
Montaż wykładzin rozpraszających ładunki
Informacje ogólne
Wykładziny rozpraszające ładunki elektryczne zostały stworzone z myślą o ściśle
określonych wymaganiach co do oporu elektrycznego w miejscach takich jak: sale
operacyjne, zakłady produkujące podzespoły elektroniczne lub wszędzie tam,
gdzie wymagana jest ochrona przed wyładowaniami elektrostatycznymi (ESD).
Tego rodzaju wykładziny są określane w asortymencie Artigo jako ANT 48 i spełniają one najważniejsze wymogi międzynarodowe.
Jest rzeczą najwyższej wagi, aby właściwości techniczne produktu były w pełni
zrozumiałe i odnosiły się do właściwych standardów (norm).
W sprawie szczegółów dotyczących podłoża oraz mas wygładzających, proszę
zapoznać się z poniższymi informacjami.
Kleje
Zarówno rolki jak i płytki należy układać na klejach przewodzących (zalecany jest
klej poliuretanowy dwuskładnikowy).
W przypadku, gdy stosujemy klej przewodzący akrylowy, obowiązkowe jest spawanie wykładziny „na gorąco”. Paski miedzianej folii są zazwyczaj dostarczane
przez producenta kleju jako samoprzylepne, w innym przypadku, należy zastosować klej kontaktowy neoprenowy do ich przyklejenia do podłoża.
Uziemienie
Zastosowanie kleju przewodzącego umożliwia wyrównanie potencjału elektrostatycznego poprzez odprowadzenie nadmiaru ładunków do systemu uziemienia.
Paski miedzianej folii (o wymiarach 10x0,08mm) należy układać na podłożu w formie siatki o maksymalnym rozstawie 12x12m, zarówno w przypadku rolek, jak i
płytek. Taśmy miedziane powinno się ułożyć przynajmniej na obwodzie pomieszczenia w odległości ok. 20cm od ściany. W dużych pomieszczeń, dodatkowe paski
należy układać w 12m odstępach na całej powierzchni podłoża.
Jeden koniec paska miedzianego należy wypuścić i doprowadzić do skrzynki
uziemienia w ten sposób, aby zbierał on ładunki elektrostatyczne z powierzchni
najwyżej 100m2, co zapewni prawidłowe ich odprowadzenie.
3WR072016 Załącznik nr 10 - STWiORB B26-6
Doprowadzenie pasków folii miedzianej do uziemienia powinien wykonać uprawniony elektryk, zgodnie z miejscowymi przepisami.
Metody montażu
Kiedy podłoże jest odpowiednio przygotowane (zamiecione i bez kurzu), można
przystąpić do montażu wykładziny. Należy wyrysować linie siatki w miejscach
montażu pasków folii miedzianej, a następnie przystąpić do jej instalacji. Zerwać
osłonę i ułożyć paski stroną z klejem do podłoża dociskając mocno miejsce w
miejsce stopą bądź szmatką.
Szpachlą nałożyć odpowiedni klej przewodzący zgodnie z zaleceniami jego producenta.
Wykładzinę należy instalować zgodnie z zasadami określonymi wcześniej dla
montażu wykładzin standardowych.
Łączenia wykładziny powinny być spawane wszędzie tam, gdzie wymagają tego
względy higieny lub wówczas, gdy wykładzina będzie bardzo często myta na mokro, a do jej montażu został użyty klej akrylowy.
Należy zawsze pamiętać o zabezpieczeniu wykładziny foliami ochronnymi na czas
montażu w pomieszczeniu sprzętu oraz mebli.
Testowanie
Po instalacji wykładzina powinna zostać dokładnie zamieciona i umyta.
Sprawdzenie poprawności montażu wykładziny powinno zostać przeprowadzone
nie wcześniej niż po 24 godz. od jej zainstalowania.
Sprawdzenie należy wykonać co 5/10m2 używając odpowiednich urządzeń. Należy zbadać zarówno punkty uziemienia, jak i przyległe sekcje.
Warunki dotyczące pomieszczenia
Wymagana temperatura, zarówno w czasie przechowywania materiałów, jak również podczas ich montażu, powinna wynosić od 18ºC do 30ºC.
W przypadku wykładzin rozpraszających ładunki elektryczne bardzo ważne jest
przechowywanie rozłożonych rolek przed ich instalacją, przez co najmniej 48 godz.
w miejscu montażu.
5.1 Zakres wykonywanych robót:
– przygotowanie podłoża,
– klejenie wykładzin,
– spawanie wykładzin,
– uzupełnienie ewentualnych ubytków i przygotowanie wykładzin do odbioru.
6. Kontrola jakości robót.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST "Wymagania ogólne" pkt. 6.
Poszczególne etapy wykonania robót powinny być zaakceptowane przez Inwestora..
Kontrola jakości robót powinna obejmować:
– jakość użytych materiałów,
– kontrolę jakości wykonania podłoży,
– kontrolę wykonania posadzek zgodnie z przedmiotowymi normami i przepisami,
3WR072016 Załącznik nr 10 - STWiORB B26-7
– kontrolę wykonania montażu posadzek w oparciu o instrukcję montażu
producenta,
– kontrola całości wykonania prac poprzez ocenę zgodności z dokumentacją projektową
Materiały przeznaczone do wbudowania muszą posiadać odpowiednie atesty oraz
być zaakceptowane przez Inspektora Nadzoru.
Akceptacja polega na wizualnej ocenie stanu materiałów, pomiarach, zgodności z
kartą techniczną produktu oraz udokumentowaniu tego wpisem do dziennika budowy.
Kontrola i wymagania dotyczące podłoży
Jeżeli podłoże zostało już wykonane, montażysta powinien sprawdzić je dokładnie
i w razie potrzeby poprosić firmę budowlaną o usunięcie stwierdzonych wad.
Wypoziomowanie
Nierówności powierzchni lub różnice w poziomach wymagają uzupełnienia odpowiednią masą oraz wygładzenia.
Wilgotność
Wilgotność bezwzględną należy zmierzyć wilgotnościomierzem CM, nie powinna
ona przekraczać 2% CM.
Zwartość (twardość)
Po oczyszczeniu podłoża, podłoże to nie może być łatwe do zadrapania ostrym
narzędziem (np. gwoździem), a wszelkie zanieczyszczenia mogące wpływać na
osłabienie przyczepności, winny być usunięte.
Pęknięcia
Wszelkie istniejące w podłożu pęknięcia należy naprawić przed wylaniem masy
wygładzającej. Jeśli pęknięcia te są na całą grubość wylewki, to należy ją skuć i
wylać na nowo.
W przypadku, gdy którykolwiek z wyżej wymienionych warunków nie będzie spełniony, montażysta powinien odmówić przystąpienia do instalacji wykładziny.
7. Obmiar robót.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST "Wymagania ogólne" pkt. 7.
7.1. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarowa wykładzin podłogowych
1.00 m2
8. Odbiór robót.
Ogólne zasady odbioru robót podano w OST "Wymagania ogólne" pkt. 8.
Poszczególne etapy montażu wykładzin powinny być odebrane i zaakceptowane
przez Inspektora Nadzoru. Odbioru robót (stwierdzenie wykonania zakresu robót
przewidzianego w dokumentacji), dokonuje Inspektor Nadzoru, po zgłoszeniu przez
wykonawcę do odbioru tych robót.
Odbiór powinien być przeprowadzony w czasie umożliwiającym wykonanie ewentualnych poprawek bez opóźniania postępu robót.
Ewentualne roboty poprawkowe wykonawca wykona na własny koszt w terminie
ustalonym z Inspektorem Nadzoru.
3WR072016 Załącznik nr 10 - STWiORB B26-8
Odbiory robót zanikających i ulegających zakryciu należy prowadzić w miarę postępu robót kontrolując ich jakość.
Odbiory częściowe i końcowe prowadzić zgodnie z zasadami podanymi w punkcie
6.
Jeżeli chociaż jedno badanie daje wynik negatywny wykonane roboty należy uznać
za niezgodne z wymaganiami norm i kontraktu.
W takiej sytuacji wykonawca jest zobowiązany doprowadzić roboty do zgodności z
normą i dokumentacją projektową, i zgłosić je do ponownego odbioru.
8.1. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową i SST jeżeli wszystkie badania i pomiary dają wynik pozytywny.
9. Warunki płatności.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST "Wymagania ogólne" pkt. 9.
10. Przepisy związane.
1. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano montażowych. Roboty
ogólnobudowlane (aktualnie obowiązujące),
2. Przepisy bhp przy robotach posadzkowych,
3. Karty techniczne i instrukcje producenta zastosowanych materiałów,
.
3WR072016 Załącznik nr 10 - STWiORB B26-9