RAPORT Z EWALUACJI WEWNĘTRZNEJ /wyciąg

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 6
IM. ROMUALDA TRAUGUTTA W LUBLINIE
ROK SZKOLNY 2013/2014
RAPORT Z EWALUACJI WEWNĘTRZNEJ /wyciąg/
PRZEDMIOT BADAŃ:
WYMAGANIE 4.
UCZNIOWIE SĄ AKTYWNI
WYMAGANIE 5.
RESPEKTOWANE SĄ NORMY SPOŁECZNE
Opracowanie: Monika Szalast
Część 3. PODSUMOWANIE
WNIOSKI :
I. W odniesieniu do WYMAGANIA 4.: UCZNIOWIE SĄ AKTYWNI.
1. Uczniowie klas 4. w zdecydowanej większości deklarują, iż chętnie i z zaangażowaniem biorą udział w lekcjach wf. Przy tym jednak
większość czwartoklasistów stwierdza,że nie włącza się do realizacji dodatkowych działań z wf na rzecz swojego rozwoju oraz szkoły.
2. Uczniowie (zarówno klas młodszych, jak i starszych) chętnie i z zaangażowaniem uczestniczą w zajęciach pozalekcyjnych, w tym
w zajęciach o charakterze sportowym.
3. Uczniowie biorący udział w zajęciach pozalekcyjnych prezentują różne rodzaje właściwej aktywności. Są to przede wszystkim: chętne
uczestnictwo w zajęciach, wykonywanie dużej liczby zadań, zgłaszanie się, w drugiej kolejności: proponowanie tematyki zajęć oraz pomaganie
nauczycielowi, samodzielne wykonywanie prac i projektów o podwyższonym (dużym) stopniu trudności. Rzadkimi formami są
samodzielnie
prowadzenie zajęć lub ich części, podejmowanie własnych inicjatyw.
4. Szkoła oferuje uczniom rozmaite zajęcia pozalekcyjne, w tym trzy rodzaje zajęć pozalekcyjnych wychowania fizycznego: koszykówkę, piłkę
nożną, gimnastykę, uwzględniając tym samym zróżnicowanie potrzeb, zainteresowań i uzdolnień uczniów, także w zakresie kultury
fizycznej.
5. Nauczyciele wychowania fizycznego wzmacniają motywację i zachęcają uczniów do aktywności, stosując liczne i różnorodne sposoby
i środki. Dużą rolę odgrywają
w tym względzie
zwłaszcza działania wspierające rozwój ucznia, pozytywne wzmocnienia słowne
oraz umiejętność tworzenia przyjaznej atmosfery na zajęciach. Zapisy dotyczące sposobu motywowania uczniów na zajęciach wychowania
fizycznego zamieszczone są w programach nauczania oraz w przedmiotowych systemach oceniania.
6. Także w ramach zajęć pozalekcyjnych szkoła podejmuje różnorodne działania wychowawcze dla wzmacniania aktywności ucznia.
2
7. Szczególnie ważnymi i oczekiwaniami przez rodziców działaniami wychowawczymi inspirującymi do aktywności są rozmowy na temat predyspozycji
i uzdolnień dziecka.
8.
Zdaniem nauczycieli najlepiej zorientowane na wzmacnianie aktywności uczniów są zapisy zawarte w Programie działań wychowawczych.
Są w nim wytyczone cele wychowania oraz obszary kształtowania postaw, które korespondują z celami działań pozalekcyjnych. W opinii
badanych nie ma potrzeby wzbogacania dokumentów wewnątrzszkolnych nowymi zapisami o podobnym charakterze.
9. Uczniowie chętnie angażują się w działania na rzecz klasy, szkoły, środowiska. Większość z nich wzięła udział w kilku akcjach
organizowanych na terenie szkoły.
10. Najczęściej inicjowane przez uczniów działania na rzecz klasy to: pomoc koleżeńska, imprezy klasowe i kiermasze organizowane
na potrzeby klasy.
11. Uczniowie
wszystkich klas piątych podejmowali liczne inicjatywy adresowane i realizowane przez uczniów na rzecz szkoły
oraz społeczności lokalnej, a także na rzecz własnego rozwoju.
12. Uczniowie deklarują, że często są inicjatorami akcji na rzecz innych ( potwierdza to 29,76% ankietowanych) . W opinii rodziców jest inaczej:
w większości nie wskazali oni swoich dzieci jako inicjatorów akcji (56 % ankietowanych).
13. W opinii nauczycieli najwyżej został oceniony poziom zaangażowania klasy klasy 5a oraz 5c.
14. Nauczyciele w różnorodny sposób motywują uczniów do działalności społecznej, najczęściej poprzez: zachętę słowną, pochwałę, formę
pracy w grupie.
15. Uczniowie wszystkich klas 5. z wyjątkiem klasy 5b uczestniczyli w prowadzeniu pomocy koleżeńskiej na rzecz kolegów ze swojej klasy.
16. Udzielanie takiej pomocy deklaruje zdecydowana większość uczniów.(77,38%).
Mniejsza grupa deklaruje, że pomaga wszystkim,
niezależnie od osobistych sympatii (64, 28 %). Nie pokrywa się to ani z opinią rodziców - prawie wszyscy (poza jedną osobą) stwierdzili,
że ich dziecko udziela pomocy koleżeńskiej , ani nauczycieli: znacząca ich część (47%) uważa, że uczniowie kl. 5. udzielają sobie właściwie
pojętej pomocy koleżeńskiej „niezbyt chętnie”, „nie zawsze” , „nie wszyscy” lub obejmuje ona jedynie niektórych uczniów.
3
17. Pomoc jest udzielana w różnym zakresie, zależnie od potrzeb. Najczęściej ma formę wspólnego uczenia się z tłumaczeniem trudnych
zagadnień, pożyczania zeszytów, przyborów, pomocy w odrabianiu lekcji, pomocy w codziennych sytuacjach życia szkolnego.
18. Zdecydowana większość badanych nauczycieli stwierdza, że motywuje uczniów do organizowania pomocy koleżeńskiej. Najczęstsze
sposoby to: zachęty słowne, krótkie pogadanki, pochwały, rozmowy indywidualne, stosowanie form pracy grupowej. Środki te można uznać
za właściwe, jako że z badań na grupie uczniów wynika, iż powodem, dla którego uczniowie pomagają najchętniej, jest sympatia dla kolegi
oraz odczuwanie przyjemności z pomagania. Najskuteczniejszą formą motywowania ucznia do zaangażowania się w pomoc koleżeńską,
w działania na rzecz klasy, szkoły, środowiska, jest więc promowanie postaw empatii, współczucia oraz działania na rzecz integrowania
zespołów klasowych tak, aby dzieci były dla siebie życzliwe.
(...)
II. W odniesieniu do RESPEKTOWANIA NORM SPOŁECZNYCH:
1. Uczniowie klas II i III czują się w szkole dobrze i bezpiecznie, nie czuje się tak tylko 1% badanych. Uczniowie znają zasady obowiązujące
w szkole. Mają zaufanie do nauczycieli i korzystają z ich pomocy w sytuacjach ocenianych jako niebezpieczne. Jeśli chodzi o uczniów klas 4.
to większość z nich czuje się bezpiecznie w szkole (60 %) i lubi do niej chodzić (83 %).
2. W grupie uczniów młodszych niewłaściwe zachowanie podczas zajęć dotyczy bardzo wąskiej grupy: w klasach pierwszych od 5% do 11%,
w klasach drugich i trzecich do 4% (podczas zajęć dotyczy sytuacji wymagającej od uczniów słuchania nauczyciela, współpracy w grupie
i przestrzegania ustalonych zasad; podczas pobytu uczniów w stołówce sporadycznie występują trudności z właściwym zachowaniem
się podczas spożywania posiłków, 1% uczniów klas drugich przejawia braki w kulturalnym odnoszeniu się do obsługi stołówki; podczas
przerw najczęstszymi niewłaściwymi zachowaniami uczniów jest bieganie i hałasowanie; najwięcej zachowań niewłaściwych w stosunku
do rówieśników i nauczycieli dyżurujących obserwuje się wśród uczniów klas pierwszych; używanie wulgaryzmów, zachowania agresywne
w stosunku do rówieśników należą wśród uczniów klas I – III do incydentalnych). Uczniowie klas 4. w blisko 90% właściwie zachowują się
podczas zajęć, potrafią współpracować w grupie i przestrzegają ustalonych zasad; potrafią kulturalnie zachować się podczas pobytu
na stołówce i spożywania posiłku. Ich negatywne zachowania to bieganie i częste hałasowanie podczas przerw.
4
3. W klasach młodszych według nauczycieli najczęstszą formą przemocy fizycznej wśród uczniów jest popychanie, bicie, kopanie;
najczęstszymi formami przemocy psychicznej są: przezywanie, odrzucenie (odtrącenie w zabawie), wyśmiewanie się. Wg nauczycieli klas
starszych najczęściej pojawiające się formy agresji fizycznej to: popychanie, szarpanie, kopanie, niszczenie i nieposzanowanie rzeczy
osobistych; zaś najczęstszymi formami agresji psychicznej są: przezywanie, szantaż emocjonalny, wywyższanie się, wyśmiewanie, poniżanie
słabszych., co jest zbieżne z odczuciami uczniów kl. 4., którzy za najczęstsze formy agresji uznają: przezywanie, wyśmiewanie się,
zakazywanie koledze udziału w zabawie.
4. Według nauczycieli klas 1-3
najczęstszymi motywami stosowania przemocy są:
chęć zaimponowania, popisania się przed innymi,
wyładowanie nagromadzonych emocji, zazdrość, poczucie bezkarności i przyzwolenie (brak dotkliwych kar i wsparcie dzieci przez
rodziców), chęć dowartościowania się, bezmyślność. Wg nauczycieli kl. 4. głównym źródłem agresji są niewłaściwe wzorce czerpane
z mediów, przyzwolenie rodziców, chęć zwrócenia na siebie uwagi. Inne często wskazywane źródła to: potrzeba wyładowania energii, chęć
dominacji nad rówieśnikami, wzajemna niechęć. Najczęściej podawanymi przez uczniów kl.4.
przyczynami agresywnych zachowań
kolegów są: chęć zaimponowania rówieśnikom, zazdrość, wyładowanie emocji.
(...)
5
REKOMENDACJE :
1. Uwzględniając pozyskane w badaniach dane o czynnikach wzmacniających i osłabiających motywację uczniów na zajęciach wf ,
podejmować różnorodne działania wychowawcze mające na celu eliminowanie antagonizmów i konfliktów między dziećmi w trakcie gier
zespołowych.
2. Na bieżąco diagnozować problemy oraz potrzeby uczniów, którzy unikają zajęć, nie mają motywacji do aktywności na zajęciach
wychowania fizycznego.
3. Na zajęciach zwracać szczególną uwagę na to, by stwarzać wszystkim uczniom, także mniej sprawnym fizycznie, optymalne warunki
emocjonalnego i społecznego rozwoju.
4. Zachęcać i motywować uczniów, aby w większym stopniu włączali się do realizacji dodatkowych działań z wf na rzecz swojego rozwoju
oraz szkoły (np. poprzez organizację lub udział w zawodach klasowych, międzyszkolnych, pokazach itp.)
5. Ze względu na różnorodność zapisów w poszczególnych przedmiotowych systemach oceniania nauczycieli wf rozważyć opracowanie
jednego wspólnego przedmiotowego systemu oceniania, który prezentowałby m. in.
wymienione sposoby motywowania uczniów
na zajęciach.
6. W jeszcze większym stopniu nagradzać uczniów pisemnymi pochwałami za zaangażowanie w różnorakie akcje na rzecz klasy, szkoły,
środowiska.
7. Pokierować działaniami uczniów tak, aby akcje charytatywne na rzecz ludzi były przez nich cenione i organizowane tak samo chętnie
jak akcje na rzecz zwierząt.
8. Zachęcić uczniów obecnej klasy 6b do zaangażowania się w pomoc koleżeńską.
9. W dalszym ciągu promować postawy empatii i współczucia oraz kontynuować działania na rzecz integrowania zespołów klasowych tak,
aby dzieci były dla siebie życzliwe, jeszcze chętniej udzielały sobie koleżeńskiej pomocy.
10. Na zajęciach pozalekcyjnych zachęcać i wspierać uczniów wychodzących z własną inicjatywą.
6
11. Obserwować wychowanków podczas lekcji planowych pod kątem ich predyspozycji i uzdolnień., wskazywać je uczniom oraz ich rodzicom.
12. Zachęcać uczniów do udziału w konkursach i innych inicjatywach, wskazując na płynące z tego korzyści.
13. Nagradzać uczniów aktywnych na różnych polach.
14. Zadbać o to, aby uczniowie i rodzice mieli możliwość poznania pełnej oferty zajęć pozalekcyjnych szkoły.
15. W pracy wychowawczej z uczniami klas I – III uwzględnić przede wszystkim działania uczące uczniów wzajemnej akceptacji, kontroli
nad negatywnymi emocjami i sposobów ich komunikowania oraz aktywnego i efektywnego spędzania przerw śródlekcyjnych.
16. Poinformować rodziców o wynikach badań dotyczących respektowania norm społecznych i włączyć ich w proces eliminacji agresywnych
zachowań poprzez uświadomienie źródeł agresji pojawiającej się wśród uczniów.
17. W szerszym zakresie realizować program profilaktyczny przeciwdziałania agresji, obejmujący tematykę tolerancji, empatii, szacunku
dla drugiego człowieka.
18. Zmniejszyć liczbę działań i środków motywacyjnych wyzwalających w uczniach niezdrową chęć rywalizacji i imponowania kolegom,
a w konsekwencji prowokujących zachowania agresywne wśród uczniów.
19. Prowadząc badania ewaluacyjne w większym stopniu respektować założenia przyjęte w projekcie ewaluacji na dany rok oraz elementarne
wymogi dotyczące sporządzania sprawozdań z tego typu badań (np. wymóg terminowości składania dokumentacji, kompletności,
sporządzania wersji papierowej i elektronicznej itp.).
Opracowanie: Monika Szalast
na podstawie analiz badań ewaluacyjnych przygotowanych przez zespół:
R. Billewicz, I. Chmiel, E. Cichorzewska., M. Gańska, A. Kalicka, M. Kołodziejczyk, A. Kuraś-Jargiło , K. Mikos, A. Pilzak, E. Rusinek M. Siwek, E. Stachyra, M. Szalast,
V. Zygmunt,
7
REKOMENDACJE Z ROKU 2012/2013
1. Aranżować sytuacje wychowawcze zachęcające uczniów do wychodzenia z inicjatywą działań na rzecz klasy oraz organizowania
pomocy koleżeńskiej w konkretnych sytuacjach ujawniających taką potrzebę (modyfikacja rekomendacji ubiegłorocznej).
2. Motywować uczniów do codziennego noszenia stroju szkolnego z tarczą.
3. Uwrażliwić uczniów na dostrzegane przez nich samych zarówno negatywne skutki, jak i
zachowań, do których dochodzi zwłaszcza podczas przerw.
możliwości zmiany
niewłaściwych
4. W planach wychowawczych uwzględnić działania, których celem będzie doskonalenie umiejętności rozwiązywania konfliktów.
5. W poziomach klas młodszych przeanalizować wyniki badań dotyczące spadku poczucia bezpieczeństwa wśród uczniów kl. 3.
i wzrostu poziomu agresji fizycznej, sformułować stosowne rekomendacje.
6. Organizować więcej zajęć wychowania fizycznego z zakresu lekkiej atletyki, popularyzując ją i zarazem urozmaicając ofertę dla uczniów.
W miarę możności wzbogacić ofertę sportowych zajęć pozalekcyjnych.
7. Przeanalizować kwestię obligatoryjności zajęć tanecznych, która przez część rodziców i uczniów została uznana za czynnik zniechęcający
do aktywności fizycznej.
8. Zwrócić szczególną uwagę na kształtowanie postaw prospołecznych na zajęciach wychowania fizycznego. Zdecydowanie reagować
na wszelkie przejawy zachowań niesportowych. Rozpatrzyć możliwość szczególnego promowania zachowań fair play podczas rywalizacji
sportowej.
9. Prowadzając badania ewaluacyjne w większym stopniu respektować założenia przyjęte w projekcie ewaluacji na dany rok oraz elementarne
wymogi dotyczące sporządzania sprawozdań z tego typu badań (np. wymóg kompletności, sporządzania wersji papierowej i elektronicznej itp.).
8