W tym numerze

Transkrypt

W tym numerze - Unión de los Polacos en la República Argentina

ORGAN PRASOWY ZWIĄZKU POLAKÓW W ARGENTYNIE – ZAŁOŻONY W 1922 ROKU
Rok XCII Nr 10 (5194)
Buenos Aires, octubre 31 października 2014
Nr pojedynczy $ 10,00.-
W tym numerze
POLACY PRZY PLANETARIUM...
Buenos Aires 27. września 2014
*Chaco...
* Córdoba-Pilar...
* Chubut...
* Rosario...
* La Granja...
* Przegląd Prasy...
i więcej...
NUESTRO SITIO
www.upranet.com.ar
TU PÁGINA
Więcej zdjęć na str. web: http://www.upranet.com.ar/_esp/?page_
id=1624&album=3&gallery=66
Str. 2
Głos Polski Buenos Aires, Nr 10 / 2014
CÓRDOBA
(5194)
la Asociación.
3º Festival del Humor y Comidas Típicas - PILAR 2014
Bigos, pierogi, carré de cerdo, chorizo estilo europeo, sumado a las deliciosas tortas de pastelería
tradicional centroeuropea fueron uno de los platos más buscados por la gente en el Festival.
Felicitamos igualmente a las demás colectividades que participaron como Comunidad Cubana
El 3º Festival del Humor y las Comidas Típicas de Córdoba, Casa Paraguaya de Córdoba, Sociese llevó a cabo en la localidad de Pilar, a 42km. dad Arabe Musulmana, México, España, Francia
al sur de la Ciudad de Córdoba y la Asociación e Italia y que sin ellas tampoco hubiera sido posiPolaca participó del mismo por tercera vez con- ble este hermoso evento
secutiva.
Nuestra participación fue posible gracias a la
Municipalidad Pilar y Cultura en Pilar quienes
nos extendieron la invitación nuevamente y apostaron por esta institución que desde hace casi 100
años defiende los valores y tradiciones de Polonia
en Córdoba.
La carpa de Polonia ubicada dentro del predio del
ferrocarril de la localidad otorgó la posibilidad al
público de degustar lo mejor de la gastronomía
polaca, bien casera y tradicional, fiel al estilo de
Agradecemos la participación a todos quienes
de una u otra manera aportaron, tanto en los preparativos, y el durante y el después del Festival,
para que todo este Pilar 2014 y la participación
de la Asociación Polaca de Córdoba fueran un
verdadero éxito: Comisión Directiva, integrantes
del Grupo Zpit Krakus y de la Escuela de Idioma
Polaco Mikolaj Kopernik, padres, amigos y simpatizantes de la cultura polaca...
Gracias!
Bardzo dziękujemy!
(5194)
CHACO
Str. 3
dio con su atuendo típico checo, y no mezquinó
poses ante cada requisitoria fotográfica.
POLONIA presente en la Expo
Feria de las Colectividades
Sáenz Peña - Chaco
Multitudinario cierre de la Expo Feria de las Colectividades
SÁENZ PEÑA (Agencia) --Luego de tres jornadas a pleno, cerró de manera brillante la tercera Expo Feria de las Colectividades en el predio
de la Fiesta Nacional del Algodón. Una multitud
acompañó la fiesta que mostró un notable avance
organizativo, premiando el esfuerzo de descendientes de inmigrantes que apuntan a fortalecer
las costumbres de sus ancestros.
El desfile de artistas de renombre, como Coco
Gómez y Alan Guillén, además de distintos grupos que deleitaron a los presentes con música
representativa de los países europeos, acompañó
una feria que satisfizo con creces las expectativas.
Las distintas colectividades se ubicaron en el
Centro de Convenciones con pabellones que permitían observar las características de su país, y en
proximidades del escenario se ubicaron las clásicas cantinas con productos típicos que hicieron
las delicias de los presentes.
Beneplácito de organizadores
El presidente de la Federación de Colectividades
Extranjeras Pedro Markoff, acompañado por Roberto Bubenik y Nancy Brzezniaskiewicz como
caras visibles de la comisión, destacaron el nivel de la fiesta y agradecieron el amplio acompañamiento de la Municipalidad de Sáenz Peña,
la Fundación Fiesta Nacional del Algodón y al
diputado nacional José Mongeló.
Luego de animarse a desplegar su destreza con
una danza búlgara, Markoff anunció la cuarta
edición de la feria para la segunda quincena de
octubre de 2015, y anheló el deseo de la institución de que se sigan sumando colectividades para
fortalecer la muestra.
La impecable actuación de Los 4 Ases, de Apóstoles (Misiones), le puso el cierre a un evento que
tuvo el despliegue coreográfico de los distintos
grupos de danzas que mostraron en el escenario
mayor los bailes tradicionales de las distintas regiones del mundo.
Fuente:http://www.diarionorte.com/artiPriscila Yanopka, consagrada reina en esta edi- cle/113063/multitudinario-cierre-de-la-expo-feción, desplegó toda su belleza a lo largo del pre- ria-de-las-colectividades
Str. 4
(5194)
Buzzi recibió al embajador de Se realizó el 2º Festival de
Polonia
Cine Polaco en Buenos Aires
14 Oct 2014 17:30El gobernador del Chubut,
Martín Buzzi, recibió esta tarde en su despacho
de Casa de Gobierno al embajador de Polonia en
Argentina, Sr. Jacek Bazański, en un encuentro
protocolar en el cual evaluaron las posibilidades
de cooperación entre Chubut y Polonia.
Al término del encuentro con el mandatario chubutense, el Sr. Bazański comentó que “se abordaron las posibilidades de cooperación entre la
provincia de Chubut y Polonia”, y en esta línea
manifestó que “con el Gobernador hablamos sobre las posibilidades de organizar un evento que
en principio se denominaría ‘Jornada Polaca en
Chubut’, donde podríamos organizar una reunión Del 2 al 9 de octubre se pudieron ver largometracon empresarios de la provincia y de nuestro jes de ficción, documentales y cortos animados,
país” indicó el diplomático.
todos polacos, algo difícil de conseguir a tantos
kilómetros de distancia. Los films tocaron temas
“Es una propuesta que le presenté al Gobernador, variados, desde la Polonia comunista, la comuquien la aceptó, y si bien es temprano para hablar nidad gitana, hasta las relaciones de pareja, la
de fechas, pienso que no hay apuros para realizar- venganza y la homosexualidad. Las funciones
la, para que todo salga bien podría llevarse a cabo fueron en el cine Gaumont y el cierre se realizó
en el mes de marzo o abril del año próximo”, sos- en el Dom Polski.
tuvo el embajador, quien añadió que la idea es
“sumar un evento cultural, con característica de En esta edición se pudo ver más gente en las salas
concierto o una muestra de arte”
que en el 2013. Hicieron una acertada elección
Además, “le comenté que en el día de mañana le
doy apertura a una muestra sobre los veinticinco
años de Democracia en Polonia, en la “Casa Polaca” en la ciudad de Comodoro Rivadavia, puntualizó el Sr. Bazański.
F u e n t e : h t t p : / / w w w. e l c h u b u t . c o m . a r /
nota/106396/
de las películas que se proyectaron. Además, los
espectadores tuvieron la posibilidad de ganarse
un viaje a Polonia, el cual fue sorteado en la última función del Gaumont entre los que se habían
inscripto en la página web.
La película elegida por el jurado como la ganadora del festival fue “Rascacielos flotando”. Recibió el premio Transatlántico, en honor al nom( cont. pag. 5)
(5194)
Str. 5
Buenos Aires, 14go. Października, 2014 r.
Wielce Szanowny Panstwo
Związek Harcerstwa Polskiego, ma zaszczyt zaprosić Panstwa, na Obchód Święta
Niepodległości, który odbędzie się w niedzielę 16go. Listopada, z następującym programem:
11.00 – Msza Świeta w kościele przy Ulicy Mansilla.
12.30 – Przerwa obiadowa w Domu Poskim.
13.30 – Akademia w Domu Polskim.
Licząc na obecność Panstwa, łączymy serdeczne pozdrowienia, oraz nasze Harcerskie,
CZUWAJ!
Wanda Nowak phm.
Sekretarka Zarządu Okręgu Argentyna
Związek Harcerstwa Polskiego pgk.
( de pag. 4)
bre del barco que trajo a Witold Gombrowicz a la Agnieszka Elbanowska (“La incógnita de HenArgentina. El jurado fue integrado por Lucrecia ryk Fast”) vinieron al país y charlaron con el púCardoso, Florencia Raggi, Cecilia Kuska, Lorena blico post función.
Cancela y Diego Shipani.
La organización fue llevada a cabo otra vez por
Una de las películas más destacadas por el públi- la Fundación Pro América. Agnieszka Herbich
co fue “Ganas de vivir”, proyectada el día de la fue la directora general y Robert Kowalski, el diapertura. Es una historia sobre un chico con capa- rector artístico. El evento contó con la colaboracidades diferentes, que emociona desde el prin- ción de la Embajada de Polonia, la Unión de los
cipio hasta el fin. La actuación del protagonista, Polacos, la Asociación Cultural Argentino PolaDawid Ogrodnik, fue reconocida por el jurado ca, la Asociación de Estudiantes Polacos, varias
con una mención especial y tuvimos la suerte empresas e instituciones vinculadas al cine, como
de que Dawid viniese a la Argentina y estuviese por ejemplo el INCAA, el Centro de Investigaluego de las funciones para responder preguntas ción Cinematográfica (CIC) y Wajda School.
y contar su experiencia. También, las directoras
Edyta Wróblewska (“Pequeños instrumentos”) y Enrique Mackiewicz
Str. 6
(5194)
Espectacular cierre de una inolvidable Oktoberfest
2014 - Polonia representada por varios conjuntos
Finalizó exitosamente una nueva edición de
la Fiesta Nacional de la Cerveza. Con los alojamientos en su máxima ocupación y las calles colmadas, Villa General Belgrano se vistió de fiesta
para celebrar la Oktoberfest Argentina 2014. El
primer fin de semana hubo un promedio del 70%
de ocupación hotelera, mientras que el pasado fin
de semana se registró un 99% de plazas ocupadas.
Durante once jornadas, más de ciento veinte horas de programación permitieron que
se luzcan mil ochocientos artistas sobre el
escenario Matías Calvo Ortega. Este año se logró
mantener la calidad de los espectáculos desde el
primer día hasta el último, ofreciendo una amplia
variedad de ritmos y tradiciones provenientes de
diferentes rincones del mundo. A todas las delegaciones se les hizo entrega del chopp oficial y
el diploma en reconocimiento por su participación en esta fiesta.
Los momentos más esperados por el público
fueron los tradicionales desfiles por las calles
céntricas y los espiches de barriles, que en los
días más importantes de la fiesta se realizaron al
mediodía y a la tarde.
El Parque Cervecero ofreció más seguridad y
confort a quienes trabajaron durante la Oktoberfest y a quienes vinieron a disfrutar de la Fiesta
Nacional de la Cerveza. En el sector de las cervecerías se le dio un papel importante a la participación de la recientemente creada Cámara de
Cerveceros Artesanales de Villa General Belgrano. Las cervecerías que la integran tuvieron
su reconocimiento, sus stands fueron destacados
en tamaño y diferenciados del resto por un logo.
Al igual que el año pasado, en una Noche de
Gala que tuvo lugar el sábado 4 de octubre se
coronó a la 51° Reina Nacional de la Cerveza en el Salón de Eventos. Para comenzar se
ofreció un breve recorrido por la historia de la
cerveza, seguidamente inició el desfile de las
quince candidatas. Elegida como nueva soberana
resultó Agustina Rosso proveniente de Las Parejas Santa Fe, primera princesa María Victo( cont. pag. 7)
(5194)
( de pag. 6)
ria Teruel Verduzco de Salta y segunda princesa María Florencia Grenon de Esperanza Santa
Fe.
Una multitud de familias y jóvenes disfrutaron
el miércoles 8 del Día Joven, la propuesta rockera de la Oktoberfest. Por la tarde subieron al
escenario catorce bandas locales con un gran
despliegue de luces y sonido. Cayendo el sol
se contó con la actuación de la banda cordobesa Cuatro al Hilo. Posteriormente fue el turno
de Estelares, y por último llegó el momento que
todos estaban esperando, la presencia de Ciro y
los Persas, cerrando un show que quedará para la
historia de nuestro pueblo.
Durante los días de semana de la Oktoberfest se
acercaron al Parque Cervecero, invitados por
el Intendente Gustavo Medina, los niños que
asisten a las diferentes escuelas de nuestra localidad. Junto al Intendente y sus docentes pudieron recorrer el lugar y conocer la historia y las
tradiciones de la Fiesta Nacional de Cerveza,
además de compartir un almuerzo.
El sábado 11 se conmemoró el 82º aniversario
de la fundación de Villa General Belgrano.
El acto protocolar del “Día del Pueblo” se real
izó por la mañana en el Parque Cervecero, con
la presencia del Intendente Gustavo Medina,
miembros del Honorable Concejo Deliberante,
autoridades municipales, representantes de las
diferentes instituciones de la localidad y abanderados de las escuelas e instituciones.
Luego de un intenso fin de semana, donde el clima acompañó y el sol dijo presente todos los días,
se realizó ayer el cierre de la fiesta. A las 21hs,
aún con gran cantidad de público en el Parque
Cervecero, se realizó un espectáculo de fuegos
artificiales para dar por finalizada esta increíble
edición de la Oktoberfest.
Todas las imágenes de la Oktoberfest Argentina 2014 están en: http://vgb.gov.ar/oktoberfest/
fotos_/
La Municipalidad de Villa General Belgrano desea agradecer a todos los que trabajaron
para hacer posible el éxito de la 51º Fiesta Nacional de la Cerveza.
Fuente: http://vgb.gov.ar
Str. 7
Un milagro en Francia abre el
camino a la canonización de
Popieluszko
Miercoles 1 Oct 2014 Crétiel (Francia) (AICA): Monseñor Michel Santier, obispo de Crétiel, Francia, anunció oficialmente, durante una misa celebrada en el monasterio de la Anunciación de Thiais, en el departamento francés de Val-de-Marne, la apertura de la
investigación de un posible milagro que abriría el
camino para la canonización del sacerdote polaco
Jerzy Popieluszko. Se trata de la impresionante y
repentina curación de un hombre a punto de morir a causa de un cáncer en un hospital francés.
Monseñor Michel Santier, obispo de Crétiel,
Francia, anunció oficialmente, durante una
misa celebrada en el monasterio de la Anunciación de Thiais, en el departamento francés de
Val-de-Marne, la apertura de la investigación
de un posible milagro que abriría el camino
para la canonización del sacerdote polaco Jerzy
Popieluszko. Se trata de la impresionante y repentina curación de un hombre a punto de morir a causa de un cáncer en un hospital francés. “Uno siempre es demasiado pequeño para una
gracia así; ante el paso de Dios, uno se siente
pequeño”, confió a Radio Vaticano, sin ocultar su emoción ante esta impresionante aventura espiritual. Él había confiado su diócesis
precisamente a la intercesión del mártir polaco durante un viaje a Polonia, un año antes de
esta curación, el 14 de septiembre de 2012. La curación ocurrió en el hospital Albert( cont. pag. 8)
Str. 8
(5194)
(de pag. 7)
2010 en una ceremonia organizada en Varsovia,
presidida por el enviado especial del papa Benedicto XVI, el prefecto de la Congregación para las
Causas de los Santos, monseñor Angelo Amato,
quien definió al religioso como alguien que “solamente con las armas espirituales de la verdad, la
justicia y la caridad, procuró reivindicar la liberPero una hermana polaca de la capellanía del tad de conciencia de ciudadanos y sacerdotes”. hospital la convenció para que acudiera a un sacerdote. “El padre Bernard Brien, que acababa de “El padre Jerzy -dijo el arzobispo de Varsoser ordenado sacerdote en “vocación tardía” y ha- via, monseñor Kazimierz Nycz, en aquella
bía nacido el mismo día que el mártir polaco (el oportunidad-, desde el inicio de su servicio sa14 de septiembre de 1947), le dio el sacramento cerdotal, con celo pastoral y natural bondad,
de los enfermos y terminó sacando una imagen atraía los fieles a Cristo”, y “tenía la capacidad
del padre Popieluzko. Rezó, se dirigió al Señor de unir a las personas provenientes de diverdiciendo: “Hoy es nuestro cumpleaños. Tienes sos ambientes y grupos sociales, debido a que
que hacer algo, es el momento de intervenir”. por cualquiera nutría un profundo respeto”. Chenevier, en un hombre que tenía un cáncer.
Según el obispo de Créteil, “los médicos habían decidido suspender el tratamiento y le habían dicho a su esposa que era el final. Ella
ya había comenzado a preparar el funeral”. En su homilía, monseñor Amato dijo que “el Padre Jerzy era simplemente un ideal de sacerdote
católico, que defendía su dignidad de ministro de
Cristo, a la Iglesia y la libertad de todos aquellos
que, como él, eran oprimidos y humillados por
una ideología que “no soportaba el esplendor de la
verdad y la justicia”. El indefenso sacerdote, conCorresponde al Ordinario del lugar, en este tinuó el enviado del Papa, fue espiado, perseguicaso el obispo de Créteil, anunciar oficialmen- do, capturado, torturado y arrojado al agua, todate la apertura de la investigación para la ca- vía agonizante. Sus enemigos, que no respetaban
nonización del padre Popieluszko. la vida, no respetaron ni la muerte. Lo abandonaron, como se abandona el cuerpo de un animal.
“La hermana polaca estaba muy con- Fue encontrado solamente diez días después”. tenta, fue ella quien informó a Varsovia”, recuerda monseñor Santier. En la beatificación estuvo presente la madre
del padre Jerzy, Marianna Popieluszko, quien
El cardenal Nisz, arzobispo de Varsovia infor- acababa de celebrar recientemente sus 100
mó a la Congregación de los Santos y el 20 de años, sus hermanos y hermanas. “Dios le conseptiembre se abrió la investigación para reco- cedió la gracia de estar presente en 1984 en el
nocer la presunta curación milagrosa y la con- funeral de su hijo y ahora poder alegrarse con
gregación instruirá y hará la presentación al su subida a la gloria de los altares”, afirmó,
Papa, que toma la decisión definitiva. Después, al final de la ceremonia, el arzobispo Nycz. si se reconoce esta curación, se iniciará el proceso de canonización del padre Popieluszko”. Para su beatificación no necesitó el reconocimiento de un milagro porque es un mártir, pero
El beato Jerzy Popieluszko es distinto para la canonización. Y es justamente
El mundo recuerda a este sacerdote tortura- esta curación la que podría reconocerse como el
do y asesinado por la policía política pola- milagro que inicie el proceso hacia la futura caca en 1984 que se convirtió en el icono de nonización del mártir polaco.+ la resistencia polaca al régimen comunista. El padre Jerzy Popieluszko fue beatificado en Fuente: http://www.aica.org/
En unos instantes, el moribundo abrió los ojos.
A la mañana siguiente, la hermana fue a visitarlo; vio que no estaba en su cama y creyó que
había fallecido. Después le vio de pie caminando. El informe de los médicos constató que ya
no tenía células cancerígenas”, relata el prelado. (5194)
Str. 9
COLONIA POLACA EN LA GRANJA, CÓRDOBA
Los invitamos a participar este verano de la Colonia Polaca en La Granja, Córdoba. Es una oportunidad
para poder descansar en un ambiente polaco. Es ideal también para enviar a los chicos (de 7 a 17 años),
ya que allí pueden divertirse, hacerse amigos, aprender sobre la cultura polaca, estar en contacto con la
naturaleza y pasar unas excelentes vacaciones.
El predio cuenta con barracas para los chicos, habitaciones para los más grandes (y chicos que no quieran
participar del régimen de colonia), comedor (que sirve desayuno, almuerzo y cena), pileta, canchas de
fútbol, vóley, básquet, espacio para camping, parrilla y una bajada al río. Se encuentra a 3 km del centro
de La Granja, un pueblo ubicado a 50 km al norte de Córdoba Capital, en la sierras.
Este verano la Colonia funcionará desde el sábado 3 al sábado 31 de enero. Para el viaje de ida se contrata
un micro que sale desde la Casa Polaca de Buenos Aires (Borges 2076, CABA).
Para hacer consultas y reservas deben comunicarse al: 4774-7621 de lunes a viernes de 12 a 21 hs o hacerlo personalmente, en estos horarios, en Borges 2076. Organiza la sección cultural PMS (Polska Macierz
Szkolna), como todos los años.
Esta es la lista de precios por día:
Adulto con baño privado
$330.Niño (3 a 7 años) con baño privado
$100.Niño (8 a 12 años) con baño privado
$150.Adulto con baño compartido
$250.Niño (3 a 7 años) con baño compartido
$ 85.Niño (8 a 12 años) con baño compartido
$135.Barraca para chicos (7 a 17 años)
$130.[Promoción: si son 2 chicos, el segundo paga $110, si son tres, el tercero paga $100]
Carpa (por persona – no incluye las comidas)
$ 70.(Los precios incluyen desayuno, almuerzo y cena. Pueden variar si llega a haber cambios drásticos de
inflación)
Enrique Mackiewicz
Comisión de Eventos - Unión de los Polacos en la República Argentina
ASOCIACION “EL HOGAR POLACO” – “OGNISKO POLSKIE”
CONVOCATORIA
La Comisión Directiva de la Asociación. “El Hogar Polaco”, de acuerdo con el Art. 20 de sus Estatutos,
convoca a los Socios a la Asamblea General Ordinaria, que tendrá lugar el día 30 de noviembre de 2014,
a las 18 horas, en su sede de la calle Gorriti 3972, 1-er piso, Ciudad Autónoma de Buenos Aires, para
tratar el siguiente:
ORDEN DEL DIA:
1º - Apertura de la Asamblea por la Señora Presidente, Cristina Wardyga de Ferrari.
2º - Homenaje a los Socios fallecidos.
3º - Elección del Presidente y Secretario de la Asamblea.
4º - Lectura del Acta de la Asamblea anterior por el Secretario.
5º - Lectura de la Memoria Anual por la Señora Presidente.
6º - Lectura del Balance General, Cuenta de Gastos y Recursos e Inventario General, desde el 1º de septiembre de
2013 hasta el 31 de agosto de 2014.
7º - Informe de la Comisión Revisora de Cuentas.
8º - Discusión y aprobación de la Memoria Anual y Balance General.
9º - Elección de cuatro vocales suplentes por un año 2014-2015.
10º - Sugerencia.
11º - Designación de dos Socios para firmar el acta de la Asamblea.
12º - Cierre de la Asamblea General Ordinaria.
Laura Zbuczynski de Cambarere
Secretaria General
Cristina Wardyga de Ferrari
Presidente
Str.10
MEDIA POLONIJNE
Zmiany w konkursie dotyczącym współpracy z
Polonią
2014-10-10
Przyszłoroczny konkurs dotyczący współpracy z Polonią odbędzie się na zmodyfikowanych zasadach. Nowy regulamin zakłada, że
organizacja ubiegająca się o środki z MSZ na
projekt, będzie musiała przedstawić list intencyjny od środowisk polonijnych zainteresowanych współpracą.
Nowy regulamin konkursu „Współpraca z Polonią i Polakami za granicą” był konsultowany
z największymi podmiotami, które regularnie
przystępują do konkursu. Zmiany są rezultatem
uwag, które zgłaszały organizacje polonijne do
dotychczasowych reguł.
W edycji konkursu na 2015 rok wyodrębniono
nowe, nieuwzględnione wcześniej obszary tematyczne, w ramach których można ubiegać się o
pieniądze na współpracę z Polonią. Są to projekty gospodarcze, a także projekty obejmujące prawa mniejszości i migracji zarobkowej.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych postanowiło
też zwiększyć pulę pieniędzy na tzw. projekty regrantingowe, tak aby więcej mniejszych organizacji pozarządowych w Polsce mogło otrzymać
dofinansowanie. W najnowszej edycji konkursu
można zgłaszać projekty regrantingowe do 40
tys. zł. Regranting to mechanizm polegający na
przekazaniu dotacji większej organizacji pozarządowej, która ma za zadanie dalsze rozdysponowanie jej wśród mniejszych beneficjentów.
Ministerstwo wprowadziło również obowiązek
(5194)
przedstawienia przez organizację ubiegającą się
o środki z MSZ listu intencyjnego od środowisk
polonijnych zainteresowanych współpracą. Ma
to wykluczyć zgłaszania projektów nieprzydatnych dla Polonii; ich pomysłodawcą powinny
być środowiska działające poza granicami kraju.
Ministerstwo chce też, w większym niż dotychczas stopniu, premiować projekty, które zakładają kontynuację działań z poprzednich lat. Dodatkowo premiowana ma być także możliwość
uzyskania przez organizację prowadzącą projekt
dodatkowych środków spoza MSZ.
Kolejna zmiana w zasadach konkursowych polega na tym, że organizacje startujące w konkursie
będą musiały przesłać do MSZ informacje na temat swojej działalności i realizowanych projektów. Dane te będą dostępne dla środowisk polonijnych, będą więc one wiedzieć, do której z organizacji zwrócić się z zapytaniem o współpracę.
Polski MSZ przeznaczy w przyszłym roku 31,7
mln zł na nowe projekty w ramach konkursu dot.
współpracy z Polonią i Polakami za granicą. Z tej
kwoty 1,5 mln zł ma trafić na nauczanie języka
polskiego, 1,6 mln zł - na media polonijne, zaś na
infrastrukturę polonijną - 6 mln zł.
Ministerstwo planuje, że kolejna edycja konkursu rozpocznie się w połowie października, a rozstrzygnięta zostanie do połowy lutego.
Z danych MSZ wynika, że ponad 18 mln Polaków żyje poza granicami kraju: 4,3 mln - w Europie Zachodniej, 1,5 mln - w Europie Wschodniej, ok. 12,5 mln w obu Amerykach. Z 4,3 mln
Polaków w Europie Zachodniej 2,5 mln to tzw.
nowa emigracja, w której przeważają ludzie młodzi. Ćwierć miliona „nowej emigracji” w Europie Zachodniej stanowią dzieci.
Źródło: Tomasz Grodecki, Polska Agencja Prasowa; fot: PAP / Jakub Kamiński
Polak potrafi: Badania antropologiczne Filipa Rogalskiego
http://kochamyperu.pl/ AUTOR REDAKCJA –
10 PAŹDZIERNIKA 2014
Jak nie chwalą, pochwal się sam. Zrobiła to
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Limie
podsumowując dotychczasowe polskie projekty
( c.d. na str. 11)
(5194)
( ze str. 10)
badawcze w Peru. Podpisujemy się pod tym, bo
naprawdę jest czym się chwalić. Na przykład badaniami antropologicznymi Filipa Rogalskiego.
Nie jest tajemnicą, że Peru jest jednym z krajów
najchętniej odwiedzanych przez antropologów.
Sprzyja temu ogromna różnorodność i bogactwo
kultur, które pozwalają na przeprowadzanie licznych, nierzadko pionierskich badań.
Także polscy naukowcy mają swój niemały
wkład w rozwój badań antropologicznych. Jednym z nich jest Filip Rogalski, doktorant w Escole des Hautes Etudes en Sciences Sociales w Paryżu. Przeprowadzał on badania terenowe wśród
Indian amazońskich w latach 2003-2006, 20082009 i 2011.
Str. 11
obszaru Kampankis, które służą tym plemionom
jako podstawa do zgłaszania żądań terytorialnych.
Ten Polak uczestniczył ponadto Rogalski w badaniach prowadzonych przez Field Museum
(Chicago), w ramach tak zwanego „Szybkiego
Inwentarza Biologiczno-Społecznego”, którego
celem było dostarczenie kolejnych dowodów na
celowość roszczeń ludów Wampis i Awajún.
Wśród zainteresowań Filipa Rogalskiego znajduje się także lud Arabela zamieszkujący obszary
położone nad rzeką o tej samej nazwie (region
Loreto). Badania wśród tego plemienia, przeprowadzone w latach 2005-2006, 2008-2009 i 2011,
miały na celu zgromadzenie materiału do rozprawy doktorskiej na temat jego kultury i historii.
Źródło: Ambasada RP w Limie
Poszukiwanie tożsamości
Maurycego Gottlieba
2014-10-10
Jego przygoda z Peru rozpoczęła się od współpracy z tubylczą organizacją Asociación Interétnica para el Desarrollo de la Selva Peruana
(AIDESEP). W jej ramach uczestniczył w projektach mających na celu zapewnienie praw terytorialnych społecznościom indiańskim żyjącym
w dobrowolnej izolacji (tzw. Pueblos Indígenas
en Aislamiento Voluntario) na terenach rozciągających się pomiędzy rzekami Napo i Tigre. Owocem tych badań był raport, na podstawie którego
AIDESEP wystąpił do rządu peruwiańskiego o
utworzenie rezerwatu Napo-Tigre.
Filip Rogalski był także koordynatorem interdyscyplinarnej grupy badającej obszary zamieszkiwane przez ludy Wampis i Awajún. Walczyły one
o prawa terytorialne do pasma górskiego Kampankis, którego rząd peruwiański nie brał pod
uwagę podczas przygotowywania projektu Parku Narodowego Wampis-Awajún. Na podstawie
badań opracowano mapy gospodarczo-kulturowe
Jeden z najwybitniejszych polskich malarzy XIX
w. pochodzenia żydowskiego Maurycy Gottlieb
pozostawił po sobie dorobek, który w niezwykły
sposób łączy rodzimą tradycję, polską kulturę i
jest niezwykłą formą dialogu między Polakami
i Żydami. W Muzeum Pałac Herbsta w Łodzi
udało się zgromadzić dzieła od lat niepokazywane w Polsce; niektóre wręcz nieznane polskiemu
widzowi. To ponad 30 obrazów, pochodzących z
polskich i zagranicznych kolekcji, w tym z Musée d’art et d’histoire du Judaisme w Paryżu, The
Israel Museum i Tel Aviv Museum of Art. Ostatnia monograficzna wystawa artysty odbyła się w
Polsce w 1991 roku. - Wiele dzieł Gottlieba zostało zniszczonych lub zagrabionych podczas II
wojny światowej, a inne są rozproszone po prywatnych i muzealnych kolekcjach na całym świecie. Zgromadzenie ich w jednym miejscu nie jest
łatwe - przyznała w rozmowie z Polską Agencją
Prasową kurator wystawy Maria Milanowska.
Znamienny wydaje się już tytuł łódzkiej wysta( c.d. na str. 12)
Str.12
(ze str. 11)
wy: „Maurycy Gottlieb. W poszukiwaniu tożsamości”. Bo od razu wprowadza nas w świat, o
którym znawcy jego dorobku tak często mówią:
że dla Gottlieba malarstwo stanowiło narzędzie
do nawiązania dialogu pomiędzy Polakami i Żydami.
Fot. PAP / Grzegorz Michałowski
- Gottlieb wywodził się ze środowiska żydowskiego, ale należał do grupy Żydów postępowych, nurtu haskali, czyli żydowskiego oświecenia. Uczynił malarstwo językiem uniwersalnym,
umożliwiającym porozumienie pomiędzy przedstawicielami różnych wyznań i narodowości podkreśla Milanowska.
Gottlieb zmarł w wieku zaledwie 23 lat, mimo
to uważany jest za najwybitniejszego malarza
żydowskiego XIX wieku. W opracowaniach jego
twórczości powtarza się, że pozostawił dorobek,
który w niezwykły sposób łączy w sobie młodzieńczą emocjonalność z dojrzałością, a ekspresję z biegłością warsztatową. To właśnie daje
efekt emocjonalny, z którym obcują oglądający.
(5194)
Łódzka ekspozycja podzielona została na trzy
części. W pierwszej można zobaczyć dzieła o
tematyce żydowskiej, a jej „perłą” jest wielkoformatowy obraz „Żydzi modlący się w trakcie
święta Jom Kipur”, wykonany na niespełna rok
przed śmiercią artysty, a pochodzący z Muzeum
Sztuki w Tel Avivie.
- To dzieło o silnej wymowie, co podkreśla również fakt, że sam artysta umieścił w nim swoje
autoportrety - przedstawił się jako mały chłopiec,
nastolatek i młody mężczyzna, który w centralnej części kompozycji stoi podparty i pogrążony
w myślach. Zastanawia się nad swoim losem, ale
myślę też, że nad ideą swojej sztuki - opowiada
PAP kurator wystawy.
Na wystawie zgromadzono także kilka autoportretów artysty, w tym jeden z jego najsłynniejszych autoportretów „Ahaswer” z 1876 r., pochodzący z kolekcji Muzeum Narodowego w
Krakowie.
Artysta przedstawił na nim siebie zarówno pod
postacią króla perskiego Ahaswerusa, który ofiarował Żydom wolność, ale także mitycznego
Żyda Wiecznego Tułacza.
Nie sposób nie zwrócić też uwagi na pochodzący
z paryskiego Muséed’art et d’histoire du Judaisme
autoportret namalowany w 1879 r., czyli w roku
śmierci artysty, prawdopodobnie ostatni, nad którym pracował. - Dzieło niezwykle nowoczesne w
sposobie malowania, można powiedzieć wręcz
awangardowe. Pokazuje Gottlieba jako twórcę
otwartego też na inne nurty i zjawiska w sztuce,
a jednocześnie ukazujące jego emocjonalność i
wrażliwość - ocenia Milanowska.
W trzeciej części ekspozycji mamy próbkę różnorodności malarstwa Gottlieba – kompozycje
nawiązujące do motywów biblijnych, odwołujące się do tematyki orientalnej, historycznej oraz
portrety. W tej ostatniej dziedzinie - jak przyznaje kuratorka wystawy - był artystą wyjątkowym.
- Wykonywał dzieła naprawdę mistrzowskie. Widzimy już w pełni ukształtowanego artystycznie
człowieka, który malując portrety skupia się nie
tylko na podobieństwie fizycznym, ale na oddaniu stanu emocjonalnego i charakteru portretowanych osób - opowiada Milanowska.
Rozmowy z polskimi i zagranicznymi instytucjami na temat wypożyczenia prac Gottlieba na wystawę nie były łatwe i trwały długo. Ekspozycję
w łódzkim muzeum będzie można oglądać do 1
( c.d. na str. 13)
(5194)
Str. 13
( ze str. 12)
mieszczenia kinowe, które przedstawiają najważniejsze wydarzenia z życia i kluczowe elementy
nauczania Jana Pawła II. To największa w Stanach Zjednoczonych, i prawdopodobnie także
na świecie, stała wystawa poświęcona polskiemu papieżowi - powiedział w Polskiej Agencji
Prasowej dyrektor sanktuarium Patrick Kelly.
Oficjalne otwarcie wystawy odbędzie się 22 października - w święto Jana Pawła II obchodzone
w rocznicę inauguracji jego pontyfikatu w 1978
roku.
Wystawa stanowi integralną część znajdującego się w Waszyngtonie Narodowego Sanktuarium Świętego Jana Pawła II. Obiekt należy
Kamil Szubański, Polska Agencja Prasowa
do Zakonu Rycerzy Kolumba, największej na
świecie katolickiej organizacji świeckiej o charakterze charytatywnym. W marcu tego roku
Konferencja Amerykańskich Biskupów Katolickich (ang. USCCB) ogłosiła to miejsce narodowym sanktuarium, nadając mu rangę najważniejszego w Stanach Zjednoczonych miejsca hołdu
Janowi Pawłowi II i pamięci jego dziedzictwa.
W sanktuarium znajduje się relikwia składająca
się z fiolki z jego krwią, powierzona Rycerzom
2014-10-10
Kolumba przez kardynała Stanisława Dziwisza,
arcybiskupa metropolitę krakowskiego i wieloletniego osobistego sekretarza papieża.
- Niezwykłość tego miejsca polega na tym, że
jest to religijne sanktuarium, gdzie ludzie mogą
przyjść się modlić. Ale kiedy tu przyjdą, mogą
też prześledzić tę wspaniałą wystawę i dowiedzieć się więcej o Janie Pawle II, co z kolei pomoże im w modlitwie - powiedział PAP Kelly.
Zastrzegł, że intencją Rycerzy Kolumba było zaadresowanie wystawy do jak największej liczby
odbiorców. - Katolicy i tak tu dotrą. W dniu kanonizacji Jana Pawła II do sanktuarium przyszło
kilka tysięcy osób. Jednak wiele osób, które nie
są katolikami ani nawet chrześcijanami, ale inFot. PAP/EPA / FILIPPO MONTEFORTE
teresują się historią, dyplomacją, polityką, też
Na terenie Narodowego Sanktuarium Święte- powinno się tą wystawą zainteresować, bo pogo Jana Pawła II w Waszyngtonie powstała no- kazuje ona wszechstronność Jana Pawła II jako
woczesna, zajmująca ogromną przestrzeń, stała światowego lidera, człowieka pokoju i propagawystawa poświęcona polskiemu papieżowi. To tora praw człowieka - powiedział Kelly.
najważniejsze w Stanach Zjednoczonych miejsce Prace nad wystawą trwały ponad trzy lata. Przepoświęcone Janowi Pawłowi II i jego dziedzic- chodząc z jednej sali do drugiej, zwiedzający mogą
twu.
śledzić losy papieża - począwszy od dzieciństwa
Wystawa o powierzchni około 1,5 tys. Metrów i młodości w okupowanej przez nazistów Polsce
kwadratowych obejmuje 10 galerii i dwa poprzez kapłaństwo i posługę biskupa i kardynała w
lutego 2015 roku.
Wystawie towarzyszyć będzie publikacja naukowa zawierająca eseje poświęcone twórczości
Gottlieba, jego wpływu na rozwój sztuki i kultury
żydowskiej. Na początku grudnia planowana jest
również konferencja naukowa poświęcona artyście. Muzeum planuje też wydarzenia edukacyjne m.in.: warsztaty rodzinne, dla osób z dysfunkcją wzroku, a także koncert muzyki klezmerskiej.
Dział edukacji przygotował audiodeskrypcję do
kilku wybranych prac prezentowanych na wystawie.
W Waszyngtonie narodowe
sanktuarium promuje dziedzictwo Jana Pawła II
( c.d. na str. 14)
Str.14
(ze str. 13)
PRL, wybór na papieża rozpoczynający niezwykle aktywny 26-letni pontyfikat aż po przejmujące ostatnie dni życia i kanonizację. Ostatnia sala
wystawy prezentuje portrety osób, które zostały
beatyfikowane lub kanonizowane za pontyfikatu
Jana Pawła II.
Wystawa obejmuje unikatowe rekwizyty, takie
jak np. cztery strony zapisanego w języku polskim manuskryptu pierwszej encykliki papieża
„Redemptor hominis” (łac. Odkupiciel człowieka), czapkę kardynalską, zegarek oraz srebrny
krucyfiks, który stał na papieskim biurku. Są
też narty, buty tenisowe oraz pędzel do golenia,
które Karol Wojtyła w młodości zabierał ze sobą
na sportowe wyprawy. Mocną stroną wystawy
są powiększone zdjęcia oraz wybrane z tysięcy
godzin dostępnych materiałów audiowizualnych
fragmenty ilustrujące liczne podróże papieża
i jego spotkania z wielkimi tego świata. Są też
eksponaty interaktywne, np. poświęcony Światowym Dniom Młodzieży stół, na którym za pomocą specjalnych pionków zwiedzający może
śledzić fragmenty filmów i wypowiedzi uczestników międzynarodowych spotkań papieża z młodymi. Do realizacji tej nowoczesnej wystawy zaangażowano pracownię Gallagher & Associates,
która projektowała m.in. biblioteki trzech byłych
prezydentów USA i współpracuje z Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie. Kelly nie podał kosztów przedsięwzięcia, ale zapewnił, że w
całości zostały pokryte z funduszu charytatywnego Rycerzy Kolumba.
(5194)
mniej pochodzi z rodzin „starej” Polonii.
Udostępnione Polskiej Agencji Prasowej dane o
Fot. PAP/EPA / ANDY RAIN
polskich uczniach pochodzą z 33 gmin brytyjskiej stolicy, które odpowiedziały na zapytanie
złożone w ramach ustawy o wolności informacji,
tzw. Freedom of Information Act, przez znanego
działacza polonijnego Wiktora Moszczyńskiego.
Porównywalnego spisu dla całej Wielkiej Brytanii nikt nie sporządził. Rocznie w Zjednoczonym
Królestwie rodzi się ponad 20 tys. polskich dzieci.
Wydaje się, że 25 118 dzieci w liczącym 8,3 mln
mieszkańców Londynie to niedużo, ale uwagę
zwraca dynamika przyrostu. Jeszcze w 2007 r.,
gdy po wejściu Polski do UE napływ polskich
imigrantów mocno przyspieszał, było to niecałe
8 tys. (7 958). Oznacza to, że w ciągu siedmiu lat
liczba polskich uczniów wzrosła trzykrotnie, a w
stosunku do maja 2013 r. przyrost sięgnął 14,7
Z Waszyngtonu Inga Czerny, Polska Agencja proc.
Prasowa
W tym czasie zmieniła się też struktura pochodzenia polskich dzieci uczęszczających do szkół
w Londynie. W 2007 r. niemal połowa takich
uczniów urodziła się w polskich rodzinach osiadłych na Wyspach od drugiego lub trzeciego pokolenia. Obecnie – jak szacuje Moszczyński – zaledwie co szóste wywodzi się ze „starej” Polonii.
Tradycyjnie największym skupiskiem zarów2014-10-10
no starej Polonii, jak i nowej fali imigracji jest
gmina Ealing w zachodnim Londynie. W tamPonad 25 tys. – tyle mówiących po polsku dzie- tejszych szkołach uczy się 3678 polskich dzieci.
ci uczęszcza od początku września na zajęcia w Na drugim miejscu jest pobliski Hounslow (2002
angielskich szkołach państwowych w Londynie. dzieci), a na trzecim Barnet w północnym LonZ każdym rokiem jest ich coraz więcej i coraz dynie (1629 dzieci).
Rekordowa liczba polskich
dzieci w londyńskich szkołach
( c.d. na str. 15)
(5194)
( ze str. 14)
Rozmieszczenie uczniów w angielskich szkołach
państwowych sugeruje, że polscy imigranci licznie osiedlają się we wschodnim Londynie, gdzie
najem czy kupno lokalu jest tańsze, Mieszka tam
więc spora liczba imigrantów z różnych krajów
świata, co powoduje, że szkoły są mozaiką kilkudziesięciu języków, a dzieci wyrastają w otoczeniu wielokulturowym. Takie szkoły, w których
angielskie dzieci są w mniejszości, nie są w Londynie niczym nadzwyczajnym.
Silną tendencję wzrostową, jeśli chodzi o liczbę polskich dzieci w szkołach, wykazują gminy Barking i Greenwich, gdzie mieszka wielu
cudzoziemców. W pierwszej z nich jest ich 447
(wzrost o 27 proc. w porównaniu z majem 2013
r.), a w drugiej jest ich 371 (przyrost o 20 proc. w
tym samym czasie).
Z kolei liczba polskich dzieci w angielskich
szkołach na terenie gminy Hammersmith and
Fulham, gdzie znajduje się Polski Ośrodek Społeczno-Kulturalny (POSK), tzw. polski korytarz
z polskimi sklepami i firmami usługowymi oraz
parafia św. Andrzeja Boboli, praktycznie nie
zmieniła się w ostatnich siedmiu latach.
Według psycholog Agnieszki Danielak z Romford na północno-wschodnich obrzeżach Londynu, polskie dzieci w angielskich szkołach radzą
sobie dobrze, choć sytuacja życiowa każdego z
nich jest inna. Wiele zależy od tego, jak w nowym otoczeniu radzą sobie ich rodzice, skąd pochodzą i w jakim środowisku dzieci dorastają.
- Jeśli rodzice przyjeżdżają z dziećmi urodzonymi w Polsce, które tam zaczęły szkołę, są wyrwane z korzeniami i rzucone tutaj, to można
spodziewać się, że będą miały większe trudności, przynajmniej na pierwszym etapie. Sytuacja
materialna rodziców i ich własne trudności asymilacyjne mają wpływ na dzieci i ich postępy w
nauce – powiedziała Polskiej Agencji Prasowej
Danielak.
- Niektóre polskie dzieci trafiają do bardzo dobrych szkół, osiągają postępy w nauce i nie stwarzają problemów. Ale na pewno jest też duży
odsetek polskich dzieci, które trafiają do szkół
gorszych. Ponieważ nie znają angielskiego lub
znają go słabo, kierowane są do klas dla dzieci
słabszych.
Efekt jest taki, że nie osiągają postępów w nauce
– tłumaczyła PAP przewodnicząca Polskiej Ma-
Str. 15
cierzy Szkolnej Aleksandra Podhorodecka.
Nauka w Wielkiej Brytanii jest obowiązkowa dla
dzieci w wieku 4-16 lat. Do 11. roku życia dzieci
chodzą na zajęcia przedszkolne i do szkoły podstawowej, później do ponadpodstawowej. Dziecko przebywa na zajęciach od godz. 8.50 do godz.
15.20. Wczesne rozpoczynanie zajęć szkolnych
wymusza po części słabo rozwinięta sieć przedszkoli.
Z Londynu Andrzej Świdlicki, Polska Agencja
Prasowa
A 30 años de la muerte del Padre
Jerzy Popiełuszko
En Octubre de 1984 el mundo fue sacudido por la noticia de la desaparición y asesinato del Padre Jerzy
Popiełuszko.
En todo el mundo se juntaron multitudes para llorar la
muerte del joven sacerdote, campeón el movimiento
Solidaridad y símbolo de la inconmovible fe del pueblo polaco.
Consciente siempre de que su vida estaba en peligro,
nunca cesó de repetir que la violencia debe ser vencida por la paz, el mal por el amor: “Pase lo que pase
me coloco en manos de Dios”.
Su breve vida se ha convertido en historia, su mensaje sobrevive. Nos ha mostrado qué significa tomar la
Cruz y seguir a Cristo; nos ha dicho hasta qué extremo debemos ir para defender la verdad “ … simplemente hasta el final”.
Murió por esta convicción.
(texto extraído del libro : “Jerzy Popiełuszko, un mártir de la verdad” de Grażyna Sikorska / Ediciones del
Aguila Coronada, Buenos Aires, 1985)
El domingo 26/10 el Padre Javier Solecki celebró
una muy emotiva misa en su memoria en la iglesia
polaca de Mansilla.
El padre Jerzy Popiełuszko , capellán de los obreros
del sindicato Solidarność en Varsovia, fue torturado y
asesinado por la policía política en 1984, cuando tenía
37 años, y fue beatificado el 6 de junio de 2010 en la
capital polaca.
Un milagro ocurrido en la diócesis francesa de Créteil
podría abrir el camino a su canonización.
A las personas interesadas en ver una película con la
historia sobre su vida pueden ingresar por internet a
zalukaj.tv Popiełuszko, Wolność jest w nas / Popiełuszko : Freedom is within us (2009) Grupo de apoyo
JMJ Kraków 2016
Str.16
(5194)
Wytnij H
20
Buenos
Fot. A. Ra
(5194)
Hołubca
014
s Aires
ackevicius
Str. 17
Str.18
To Ślązacy założyli pierwszą
polską osadę w Stanach
Zjednoczonych... 160 lat temu
2014-10-10
Fot. PAP/ANP / ANP COPYRIGHT RUT
160 lat temu Ślązacy z Płużnicy Wielkiej koło
Strzelec Opolskich założyli pierwszą w Stanach
Zjednoczonych polską osadę – Pannę Marię w
stanie Teksas. Z tej okazji Towarzystwo Przyjaciół Sławięcic z Kędzierzyna-Koźla zorganizowało wystawę, która odbywa tournee po Polsce.
Ekspozycję „Śląscy Teksańczycy wczoraj i dziś”
udostępnił zwiedzającym Instytut Amerykanistyki i Studiów Polonijnych Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie można oglądać ją do 15 listopada.
Potem pojedzie do Senatu Rzeczypospolitej, a
później do kolejnych miast w kraju.
Na ekspozycji dokumentującej losy emigrantów
śląskich, którzy w XIX w. osiedli w Teksasie,
znajdują się m.in. zdjęcia, mapy, listy i eksponaty,
takie jak choćby stare teksańskie kapelusze czy
siodło z początku XX wieku. Jest również zbiór
nagrań audio i wideo z opowieściami i wywiadami - zarówno ze Ślązakami z Teksasu, jak i ze
znanymi osobami, które o nich opowiadają, np. z
Jerzym Buzkiem czy prof. Janem Miodkiem. Jest
też zapis audiencji, której w San Antonio w 1987
r. Papież Jan Paweł II udzielił potomkom Ślązaków osiadłych w Teksasie.
Jak powiedział Polskiej Agencji Prasowej prezes
Towarzystwa Przyjaciół Sławięcic Gerard Kurzaj, pierwszych stu osadników z Górnego Śląska
przypłynęło do USA w 1854 roku na zaproszenie
ks. Leopolda Moczygemby z Płużnicy Wielkiej,
(5194)
który przebywał w Ameryce na misjach. Na południe od teksańskiego San Antonio założyli osadę o nazwie Panna Maria, gdzie w Wigilię 1854
roku pod dębem odprawiono mszę. Potem kolejni
przybysze ze Śląska zakładali nowe osady, m.in.
Cestohowę i Kosciusko.
Kurzaj szacuje, że dziś w Stanach Zjednoczonych
mieszka ponad 200 tys. osób, których przodkowie przyjechali właśnie w XIX wieku z dziesiątek górnośląskich wiosek. - Ludzie ci mieszkają
w różnych częściach Stanów i wykonują różne
zawody. Jedni prowadzą farmy, a inni kończą
wyższe uczelnie i zajmują prestiżowe stanowiska
– mówił PAP prezes.
Potomkowie śląskich osadników na co dzień posługują się językiem angielskim, ale mówią też
XIXwieczną gwarą śląską, której „rzondzili”
(czyli mówili) ich ojcowie czy dziadowie.
Kim się czują? Polakami? Amerykanami? Polskimi lub niemieckimi Ślązakami? Czy tylko
Ślązakami? Zdaniem Kurzaja aby odpowiedzieć
na to pytanie, trzeba zajrzeć w głąb serca śląskich
Teksańczyków. - Był w Stanach ksiądz, potem
biskup, którego rodzice pochodzili z Opolszczyzny. Zapytany przez pewnego mężczyznę, czy
jest śląskim Polakiem, śląskim Niemcem czy
Ślązakiem-Polakiem, wyjął paszport i odpowiedział: „Jestem Ślązakiem z Teksasu” – wspomina.
Kurzaj podkreśla, że śląscy Teksańczycy cały
czas uważają się za Polaków i mało prawdopodobne, aby powiedzieli, że są Niemcami lub niemieckimi Ślązakami. W końcu ich przodkowie
mówili gwarą śląską, która ma korzenie w języku
staropolskim i jest starsza od języka literackiego,
jakim mówi się w Warszawie. Choć najstarsze
śląskie parafie w Ameryce, w których msze odprawiano w języku polskim, założyli obywatele
Prus, którzy opuścili ojczyznę jako poddani króla
pruskiego.
- Jak widać, można było założyć najstarsze polskie parafie, modlić się po polsku, a jednocześnie
być obywatelem Niemiec. Nikomu to nie przeszkadzało. Ten lud wyjeżdżał za chlebem – powiedział prezes i dodał, że niektórzy nawet nie
rozumieli podziału między Polską a Śląskiem. –
Pewna kobieta np. przyznała: „Joł wiedziała, co
to je Polska, ale joł nie zawsze wiedziała, co jest
Śląsk”.
( c.d. na str. 19)
(5194)
Str. 19
( ze str. 18)
La intendenta Mónica Fein recibió el martes 21
de octubre al embajador de la República de Polonia en la Argentina Sr: Jacek Bazański, quien
visita la ciudad para cumplir distintas actividades
vinculadas a su misión diplomática. En el transcurso del encuentro, en el que también estuvieron
presentes el director general de Relaciones Internacionales de la Municipalidad, Sergio Barrios, y
el cónsul de Polonia en Rosario, Bartolomé Moszoro, la intendenta declaró al diplomático Huésped de Honor del municipio.
El Sr.Bazański, quien recorre todo el país y ya ha
estado en Rosario hace dos años junto a embajadores de la Unión Europea, destacó la relevancia económica de la ciudad y la provincia en el
contexto nacional, en tanto Fein señaló que “para
la Municipalidad es un gusto que nos visite, tenemos mucho interés en el intercambio cultural
y de negocios entre Rosario y la región con Polonia”.
En ese sentido, el embajador planteó la realización de un “día de Polonia en Rosario”, que
Beata Kołodziej, Polska Agencja Prasowa
incluiría un seminario con empresarios locales
interesados en establecer contactos con contrapartes polacas, y también un evento cultural con
ROSARIO
artistas de esa nacionalidad.
El embajador se mostró, además, interesado en
Internacionales
la licitación para la adquisición de trolebuses y la
21/10/2014
intendenta lo destacó como positivo, aspecto en
COOPERACIÓN INTERNACIONAL
el que también coincidió Sergio Barrios, director
de Relaciones Internacionales de la MunicipaliRosario estrecha vínculos con Polonia
La intendenta Mónica Fein recibió al embajador dad, quien valoró la posibilidad de profundizar
la cooperación bilateral en materia de transporte
Sr. Jacek Bazański, con quien dialogó sobre el inpúblico.
terés común en profundizar intercambios en maFinalmente, se dialogó sobre la participación de
teria cultural y comercial.
Polonia con un stand propio en la próxima edición de la Feria Internacional de la Alimentación,
en tanto el embajador también mencionó la relevancia de la cooperación ciudad-ciudad en el ámbito de los vínculos que mantienen ambos países.
En el marco de su visita a la ciudad, previo al
encuentro con la intendenta, el embajador de Polonia se reunió con el cuerpo consular, y por la
tarde tenía previsto participar en la apertura de la
muestra La Década de Solidaridad, en relación al
suceso “que dio inicio a los 25 años de libertad a
partir de las elecciones del 4 de junio de 1989”.
El Sr. Bazański es licenciado en Filosofía RomaVisita Embajador Polonia
Dir. Gral. de Comunicación Social (Marcelo Beltra- na de la Universidad de Varsovia y con una larga
carrera diplomática en el Ministerio de Asuntos
me)
Od 1990 r. śląscy Teksańczycy i ich potomkowie
z różnych rejonów Stanów częściej przyjeżdżają
do Polski. Nieraz w kilkudziesięcioosobowych
grupach zwiedzają np. Kraków, Wrocław, Oświęcim czy Wadowice, a potem przyjeżdżają na
Opolszczyznę i Śląsk, by w niewielkich miejscowościach, z których ponad półtora wieku temu
wyjechali ich przodkowie, szukać śladów rodzin.
„Obserwując przez ostatnie 20 lat Teksańczyków
odwiedzających Polskę, a głównie Śląsk, to, jak
płaczą na schodach starych kościółków, przytulają się do nagrobków, gdzie wypisano te same
nazwiska, jakie oni do dziś noszą oraz z jakim
przejęciem dotykają starych ksiąg parafialnych,
gdzie zapisano chrzest ich prapradziadów w początkach XIX wieku, nie mogliśmy o tym nie
opowiedzieć innym” – czytamy na stronie internetowej wystawy „Śląscy Teksańczycy wczoraj i
dziś” - www.slask-texas.org.
( cont. pag. 20)
Str.20
(de pag. 19)
Exteriores de su país. El funcionario viene desempeñándose como Ministro Consejero en las
Embajadas polacas de Roma, París, La Haya y,
hasta la fecha, estuvo a cargo de la Sección de
Europa del Norte de la cancillería polaca.
Las relaciones comerciales entre Argentina y Polonia se fortalecieron a través de nuevos acuerdos, alcanzados entre la Cámara Empresaria de
Comercio Argentino Polaca y sus pares de ese
país. La viceministro polaca de Relaciones Exteriores, Sra. Beata Stelmach, destacó que la Argentina es el segundo país del continente con importancia para los negocios polacos.
En cuanto al comercio bilateral con Polonia, se ha
intensificado en los últimos años con un marcado
superávit para la Argentina, cuyas exportaciones
al país europeo treparon de 127 millones de dólares en 2003 a 428 millones en 2009, alcanzando
el pico de 472 millones en 2008.
(5194)
y textos por los años de democracia en Polonia.
La apertura de la exposición contó con la presencia del embajador de la República de Polonia en
Argentina Sr. Jacek Andrzej Bazański; del cónsul de dicho país en Rosario Sr. Bartolomé Mos-
INFORMACION ADICIONAL
El Lic. Sergio Barrios, Director General de RRII
de la Municipalidad, el Cónsul Honorario de Polonia, CP Bartolomé Moszoro, la Sra. Intendente
de Rosario, Dra. Mónica Fein y el Sr. Embajador
de Polonia Dr. Jacek Bazański, en el momento de
entrega del Diploma que lo nombra Huésped de
Honor del Municipio.
Cultura 23/10/2014
El CMD Centro exhibe fotos y textos por los 25
años de democracia en Polonia. La muestra “25
años de Libertad” se podrá visitar hasta el martes
28 de octubre en la sede de Wheelwright 1486.
Muestra
Centro Municipal Distrito Centro
El Centro Municipal Distrito Centro “Antonio
Berni” inauguró el martes 21 de octubre la muestra “25 años de Libertad”, un recorrido con fotos
zoro; de la directora del CMD Centro Sra. Alicia
Pino; del director municipal de Relaciones Internacionales Sr. Sergio Barrios, miembros de la comunidad polaca en Rosario y público en general.
La muestra abarca parte de la historia de Polonia,
describiendo el camino que transitó la población
polaca para recuperar su libertad. Comienza en
junio de 1979, con la la primera visita del papa
Juan Pablo II (polaco, nacido en 1920 bajo el
nombre de Karol Józef Wojtyla) y su momento de
culminación son las elecciones de junio de 1989.
La exposición se puede visitar hasta el martes 28
de octubre, de 8 a 15 horas, en el Centro Municipal Distrito Centro, Wheelwright 1486.
Cultura - Internacionales - Muestras
Luego de la apertura de la muestra y tras un brindis de honor, el Sr. Embajador participó de una
cena organizada por la Sociedad Polonesa “Dom
Polski” (fundada en 1919), en su sede propia junto a algunos miembros de su Comisión Directiva
y jóvenes participantes de su conjunto de Ballet.
Fuente:
http://www.rosarionoticias.gob.ar/
page/noticias/id/13906/title/Rosario-estrechav%C3%ADnculos-con-Polonia#.VEet0GdOXug
(link oficial de la Municipalidad de Rosario)
(5194)
Nowa fala emigracji do
Niemiec – wnuków autochtonów z Warmii i Mazur
2014-10-10
PAP/DPA / Paul Zinken
Ruszyła nowa fala emigracji młodych ludzi z
Warmii i Mazur do Niemiec. Po tużpowojennych
wyjazdach, nasilonej emigracji w okresie PRL,
teraz na stałe do Niemiec wyjeżdżają wnuki
rdzennych mieszkańców regionu.
Starają się przy tym o obywatelstwo niemieckie, mimo iż rynek pracy w Unii Europejskiej
jest otwarty, a możliwość podróżowania nie jest
ograniczona.
Falę emigracji obserwują konsul honorowy Niemiec w Olsztynie mec. Wojciech Wrzecionkowski oraz przewodnicząca Stowarzyszenia Mniejszości Niemieckiej w Olsztynie Krystyna Płocharska.
Konsul Wrzecionkowski powiedział Polskiej
Agencji Prasowej, że mniej więcej od roku zgłasza się do niego coraz więcej młodych ludzi,
którzy chcą udokumentować przed wyjazdem na
stałe do Niemiec swoje warmińskie albo mazurskie pochodzenie.
- Przychodzą do mnie z dokumentami zwanymi
familienbuch, stammbuch (książeczkami rodzinnymi) swoich dziadków, babć - autochtonów z
Warmii, Mazur. Chcą poświadczenia tych dokumentów, które są im potrzebne do uzyskania obywatelstwa niemieckiego. W miesiącu zgłasza się
z tymi dokumentami 5-6 osób, a w poprzednich
latach były to sporadyczne przypadki, 5-6 osób
rocznie - powiedział PAP konsul Wrzecionkowski.
Str. 21
Podkreślił, że dotyczy to młodych ludzi, którzy
jako powód wyjazdu na stałe do Niemiec podają
chęć poprawy standardu życia i brak perspektyw
na pracę w Polsce.
Dodał, że ci, którzy starają się o obywatelstwo
niemieckie na podstawie dokumentów pochodzenia, w większości je otrzymuje. - Dzwonią potem do mnie i dziękują, chwaląc się, że otrzymali
obywatelstwo niemieckie - podkreślił mecenas
Wrzecionkowski.
Zjawisko nowej fali emigracji wnuków autochtonów z Warmii i Mazur zauważają także przedstawiciele Stowarzyszenia Mniejszości Niemieckiej
w Olsztynie.
Przewodniczącą Stowarzyszenia Krystyna Płocharska powiedziała PAP, że nie ma dnia, by
do organizacji działającej na terenie powiatu
olsztyńskiego i miasta Olsztyna, nie zgłaszały się
osoby chcące wyjechać do Niemiec i starające się
o obywatelstwo niemieckie.
- Wyjeżdżają do Niemiec w poszukiwaniu pracy
i są to wyjazdy na stałe, czasem na studia. Przychodzą do nas, pytając, jak zorganizować wyjazd
na stałe, jak załatwić sobie szybko obywatelstwo
niemieckie i na podstawie jakich dokumentów,
a także czy mamy oferty pracy, choć tym ostatnim w ogóle się nie zajmujemy - podkreśliła PAP
przewodnicząca Stowarzyszenia Mniejszości
Niemieckiej w Olsztynie Krystyna Płocharska.
Zjawisko to nie martwi na razie badacza ludu
mazurskiego i tendencji migracyjnych prof. Andrzeja Saksona.
- Jeśli młodzi ludzie wyjeżdżając, starają się udokumentować swoje niemieckie pochodzenie na
podstawie dokumentów rodzinnych, to oceniałbym to w kategoriach pragmatycznych, że chcą
w ten sposób wzmocnić i ugruntować swoją pozycję w Niemczech - ocenił prof. Sakson.
Prof. Sakson przypomnia przy okazji, że tak
zwani późni przesiedleńcy, Warmiacy i Mazurzy,
emigrując w latach 70., 80. XX wieku do RFN
uzyskiwali obywatelstwo niemieckie i pomoc
socjalną na start w RFN od tamtejszego rządu.
- Teraz niemiecki rząd wspiera finansowo mniejszości niemieckie mieszkające na obczyźnie - zaznaczył.
- Rząd niemiecki uważa, że Polska jest stabilnym i demokratycznym krajem i zaostrzył praktyki dotyczące legalizacji pobytu i uzyskiwania
( c.d. na str. 22)
Str.22
( ze str. 21)
obywatelstwa niemieckiego przez osoby chcące
zostać w Niemczech na stałe - zauważył prof.
Sakson.
Według badań prof. Saksona, badacza ludu mazurskiego, znawcy relacji polsko-niemieckich, w
latach 1956-89 z Warmii i Mazur na stałe do RFN
wyjechało od 100 do 120 tys. osób.
Według badaczy mniejszość niemiecka na Warmii i Mazurach liczy do 5 tys. osób, a w całej
Polsce 300-400 tys.
Warmia i Mazury mają najwyższą w kraju stopę bezrobocia i wynosi ona obecnie 18,4 proc, w
podregionie elbląskim – 18,6 proc, ełckim – 22
proc., a w olsztyńskim 16,8 proc.
Agnieszka Libudzka, Polska Agencja Prasowa
Gdy Wschód stał się Zachodem, a Polska - najjaśniejszą
gwiazdą Europy
2014-10-10
PAP / Jerzy Undro
(5194)
bywa służbowo w Ystad i Kopenhadze, ma także
szczęśliwą rodzinę. Ingrid Brekke przypomina,
że Polska jako jedyny kraj w UE podczas kryzysu finansowego odnotował wzrost gospodarczy.
- W Polsce jest mniejsza korupcja niż w innych
krajach postkomunistycznych, a demokracja jest
stabilna - zaznacza autorka. Stwierdza jednak,
że gdy podróżowała po Polsce, to zamiast o sukcesach od ludzi dowiadywała się o porażkach,
bezrobociu oraz problemach służby zdrowia. Ten
kontrast norweska dziennikarka tłumaczy stwierdzeniem, którego nauczyła się w kraju nad Wisłą,
że „Polacy lubią narzekać”.
- Układ sił w Unii Europejskiej zmienił się.
Polska wyrasta na jeden z 5-6 najważniejszych
ośrodków władzy na kontynencie - oświadczyła Brekke, poproszona przez norweskie media
o skomentowanie nominacji Donalda Tuska na
przewodniczącego Rady Europejskiej. Według
autorki książki „Gdy Wschód stał się Zachodem”
najnowsza historia Polski jest mało znana Norwegom, a Polacy kojarzą się im głównie z robotnikami przyjeżdżającymi do nas do pracy oraz z
przemytem. Brekke zwraca uwagę, że ci, którzy
oprócz dobrze już znanego wśród norweskich
turystów Krakowa odwiedzą choćby jeszcze
Warszawę i Gdańsk, są pozytywnie zaskoczeni. Urodzona w 1969 roku Brekke jest autorką
wielu artykułów o krajach Europy ŚrodkowoWschodniej publikowanych w „Aftenposten”.
Polską interesuje się od dziecka. Jako nastolatka
korespondowała z kolegą z Poznania, z którym
wymieniała płyty. Rodzice dziennikarki w latach
80. Norwegom, a Polacy kojarzą się im głównie
z robotnikami przyjeżdżającymi do nas do pracy oraz z przemytem. Brekke zwraca uwagę,
że ci, którzy oprócz dobrze już znanego wśród
norweskich turystów Krakowa odwiedzą choćby
jeszcze Warszawę i Gdańsk, są pozytywnie zaskoczeni.
Urodzona w 1969 roku Brekke jest autorką wielu
artykułów o krajach Europy Środkowo-Wschodniej publikowanych w „Aftenposten”. Polską
interesuje się od dziecka. Jako nastolatka korespondowała z kolegą z Poznania, z którym wymieniała płyty. Rodzice dziennikarki w latach 80.
wspierali polską „Solidarność”.
Polska najjaśniejszą gwiazdą Europy - pisze w
swej nowej książce „Gdy Wschód stał się Zachodem” („Da oest blev vest”) wieloletnia korespondentka norweskiego dziennika „Aftenposten” w
Berlinie Ingrid Brekke. Publikacja, mająca podtytuł „Życie w Europie po upadku komunizmu”,
ukazała się w Norwegii w związku z 25. rocznicą
zburzenia muru berlińskiego. Autorka porównuje w niej przemiany, które dokonały się w Polsce, z sytuacją w Niemczech (wschodnie landy,
czyli dawna NRD), Rumunii oraz na Węgrzech.
Poświęcony Polsce rozdział został zatytułowany
„Najjaśniejsza gwiazda Europy”, a polski sukces
ukazany jest poprzez losy ludzi. Jedną z bohaterek jest mieszkająca z rodziną w Szczecinie Katarzyna Mikucka Zamaro. W przeszłości granice
podzieliły jej krewnych - część została na terenie dzisiejszej Białorusi, inni wyemigrowali do
Stanów Zjednoczonych. 30-letnia dziś kobieta w
szkole jako pierwsza zamiast języka rosyjskiego
uczyła się angielskiego. Teraz ma dobrą pracę, Z Oslo Daniel Zyśk, Polska Agencja Prasowa
(5194)
PRZEGLąD
PRASY
O Mafaldzie w polskiej prasie...
50 lat Mafaldy - latynoska
filozofka z komiksu nadal
śmieszy
Aleksandra Lipczak
25.10.2014 Cortazar oświadczył: - Nieważne, co myślę
o niej, ważne, co ona myśli o mnie. Marquez
opowiadał, że chwile spędzone z nią to dla niego
najlepsza terapia. Jose Saramago wyznał: - Była
moją nauczycielką filozofii
W 1964 roku zimna wojna stawała się coraz
bardziej gorąca. Breżniew odsunął od władzy
Chruszczowa. Chiny przeprowadziły pierwszy
próbny wybuch bomby atomowej. USA pod
wodzą Lyndona Johnsona zbombardowały cele
w Wietnamie Północnym. W Brazylii odbył się
wojskowy zamach stanu.
W tym samym roku, pod koniec września,
w skromnym mieszkaniu przy ulicy Chile w Buenos Aires narodziła się Mafalda.
- Ma pan krople uspokajające Nervocalm?
- Dla
ciebie,
dziewczynko?
- Nie, dla mojego taty, który mi w końcu nie
odpowiedział, co to do diabła jest ten erotyzm. Może pan mógłby? Po powrocie do
domu Mafalda mówi mamie, że w buteleczce brakuje 20 kropel. “Zażył je farmaceuta”.
Albo: Koleżanka Mafaldy Susanita zastana-
Str. 23
wia się, dlaczego tak trudno zrozumieć dorosłych. - Da się zrozumieć film, jeśli spóźnisz
się do kina? - pyta Mafalda. - Nie? To jak chcesz się porozumieć z dorosłymi? Oni zaczęli
się dawno przed naszym przyjściem na świat.
Lub: „Lepiej umrzeć na stojąco, niż żyć na kolanach”
- czyta Felipe. “A czy trwanie na siedząco byłoby
bardzo niehonorowe?” - zastanawia się Mafalda.
I: Manolito denerwuje się na słabość Mafaldy do Beatlesów. - Jak możesz ich lubić, skoro nawet nie rozumiesz, co śpiewają? - Pół
świata uwielbia psy, a do dziś nikt nie doszedł, co znaczy „hau” - odpowiada Mafalda.
I tak dalej. Cytować można w nieskończoność.
„Mafalda” to argentyńska historyjka obrazkowa autorstwa Quina (właściwie Joaquina
Salvadora Lavado), która między 1964 i
1973 rokiem ukazywała się w prasie codziennej (pierwszy raz 29 września w tygodniku
„Primera Plana”). W sumie kilka tysięcy rysunków zebranych później w siedmiu tomikach.
Na
pierwszy
rzut
oka
niewinne.
Bohaterką jest dziewczynka na przełomie
przedszkola i szkoły, która mieszka z rodzicami i młodszym braciszkiem w zwykłym mieszkaniu w zwykłej dzielnicy Buenos Aires. Nie
było jednak w historii bardziej niezwykłej i
dociekliwej sześciolatki. Ani takiej, którą bardziej emablowaliby najwięksi tego świata.
Cortazar oświadczył: - Nieważne, co myślę o Mafaldzie, ważne, co ona myśli o mnie.
Marquez opowiadał, że chwile spędzone z nią to dla niego najlepsza terapia.
Jose Saramago: Mafalda była moją nauczycielką filozofii .
Największy komplement padł chyba jednak z ust Jose Saramago, który wyznał: Mafalda była moją nauczycielką filozofii.
Mafalda
właśnie
skończyła
50
lat.
Wieczór, argentyńskie miasto Mendoza, lata 30.
Trzyletni chłopczyk jest w domu sam z wujem,
rodzice poszli do kina. Nagle przez otwarte okno
dobiega krzyk z pobliskiego komisariatu. Żeby
rozproszyć lęk chłopca, wuj, z zawodu rysownik,
wyciąga białą kartkę. Spod ołówka wyłaniają
się góry, drzewa, zwierzęta. Chłopiec jest oczarowany. Echa tego wspomnienia widać w jed( c.d. na str. 24)
Str.24
(ze str. 23)
nej z „Mafald”, w której młodszy brat Mafaldy
Guille zasmarowuje ołówkiem całe mieszkanie.
- Mamusiu, widziałaś, ile rzeczy mieści się w
ołówku? - pyta, napotkawszy gniewny wzrok.
- Wszystkie dzieci lubią rysować, ale mnie zostało to na całe życie - powie Quino wiele lat później.
Jako nastolatek zapisze się do szkoły plastycznej,
ale rzuci ją w wieku 16 lat, bo znudzi go “malowanie
amfor” (decyzja, nad którą będzie ubolewał przez
całe życie). Zostawi wtedy rodzinną Mendozę
i pojedzie do Buenos Aires, gdzie, biedując i
dzieląc pokój z trzema innymi członkami bohemy, będzie się próbował utrzymać z rysunku.
Co mu się zresztą w końcu uda.
“Szanowny dyrektorze! Wydaje mi się, że pan i
czytelnicy chcieliby mnie trochę lepiej poznać,
więc wysyłam panu moje curriculum (tak to
się pisze?) () Mój tatuś pracuje w firmie ubezpieczeniowej, a w domu relaksuje się, zajmując
roślinami. Mama jest gospodynią domową. Poznali się, kiedy byli studentami, ale zostawiła studia, żeby, jak mówi, lepiej się mną zajmować. ().
Rzeczy, których nie lubię: po pierwsze, zupa, po
drugie, pytanie, czy bardziej kocham mamę czy
tatę, potem upały i przemoc. Kiedy będę duża,
chcę być tłumaczką ONZ. Kiedy przedstawiciele różnych krajów będą się kłócić, ja będę
tłumaczyć wszystko na odwrót, żeby wreszcie
zapanował pokój. Do zobaczenia za tydzień!”
Wyszczekana i zmartwiona stanem świata
dziewczynka Tak Mafalda przedstawiała się w 1968 roku czytelnikom tygodnika „Siete Dias”, do którego
„przeprowadzała się” z innego dziennika. Mafaldy nie trzeba było już jednak wtedy nikomu
przedstawiać. Wyszczekana i zmartwiona stanem świata dziewczynka, która nazwała swojego żółwia Biurokracja (bo taki powolny) i
która na zaczepki dorosłych w rodzaju: “Jaka
miła dziewczynka! Chodzisz już do szkoły?”,
odpowiadała: “A pan płaci podatki?” (“No co,
przecież to on zaczął temat obowiązków!”),
nieuchronnie podbiła serca czytelników.
Niewielu z nich wiedziało, jak prozaiczny i „biznesowy” początek miał komiks. Na początku
lat 60. do Quina zwrócił się kolega z agencji
(5194)
reklamowej, której klient - firma produkująca
sprzęt AGD - chciał, w zgodzie z ówczesną
modą, wypróbować reklamę podprogową.
Miała to być historyjka obrazkowa z bohaterami
zaczynającymi się na sylabę “Ma” (nowa linia
sprzętu nazywała się Mansfield) i używającymi
odkurzaczy i innych domowych urządzeń tej firmy.
Gazety, którym oferowano publikację historyjki, zwęszyły jednak reklamowy podstęp, a „Mafalda” powędrowała do szuflady.
Nie na długo. Quino wygrzebał ją za namową
przyjaciela, Juliana Delgado, który był wówczas
sekretarzem redakcji tygodnika “Primera Plana”.
Delgado spotkał w zamian osobliwy zaszczyt.
Jego ojciec, właściciel piekarni, stał się pierwowzorem Manolita, twardo stąpającego po ziemi
chłopca o merkantylnym podejściu do życia.
„Mafaldą” nie da się zasłodzić” Chyba tylko człowiek z ciekawym
dzieciństwem mógł stworzyć Mafaldę.
„Co ci twoi znowu nawyprawiali?” - krzyczy na małego Joaquina nazywanego „Quino”
babka,
hiszpańska
komunistka.
“Twoi”
to Amerykanie. Są “jego”, bo mały Quino uwielbia Franka Sinatrę i westerny.
Rodzina andaluzyjskich imigrantów wykłóca
się o politykę całymi dniami. To hiszpańscy republikanie na emigracji, którzy z niepokojem
śledzą doniesienia z frontów wojny domowej
w Hiszpanii. Potem z takim samym niepokojem przysłuchują się wiadomościom o drugiej wojnie światowej. Zamiłowanie do bycia
na bieżąco przejmie od nich Mafalda wiecznie tkwiąca z uchem przy radioodbiorniku.
Ciekawe z nich towarzystwo: malarze, rysownicy, gitarzyści. Obrazu dopełnia babka - “żywy komiks”, jak nazwie ją po latach wnuk, całymi dniami nadająca na faszystów i pomstująca na zbrodnie w Wietnamie i Chile. Ciekawa jest też dzielnica, w której wychowuje się Quino. Pomidory
sprzedaje Włoch, rzeźnik jest Hiszpanem, a po ulicach krąży Libańczyk sprzedający kajal do oczu.
Mafalda dorasta 30 lat później w zupełnie innej
scenerii. Już nie na argentyńskiej prowincji, ale
w Buenos Aires. I nie w “małej Europie”, tylko
w Argentynie pełną gębą - w zwyczajnym M-3,
(c.d. na str. 25)
(5194)
(ze str. 24)
jej rodzice użerają się, żeby dotrwać do pierwszego i spłacić raty za samochód, a Mafalda się
zamartwia, czy przedszkole to kierunek studiów
(bo jeśli tak, będzie musiała wyjechać za granicę,
“jak wszyscy po studiach”).
Dzieci są tu bezpardonowe, choć nigdy cyniczne. Obchodzą się z dorosłymi bezlitośnie, choć
okrucieństwo nigdy nie jest zamierzone. Jak wtedy, gdy tatuś Mafaldy podsłuchuje - na swoją zgubę
- ich dyskusję o problemie przeludnienia. “Kiedy
będziemy w wieku naszych rodziców, na świecie
będzie 7 miliardów ludzi” - przeżywają dzieci.
“O rany, nie dość, że będziemy ściśnięci, to jeszcze starzy!” - wykrzykuje z przerażeniem Mafalda. Albo wtedy, gdy Miguelito tłumaczy: “Kiedy
jest się małym, można być synkiem, wnuczkiem,
siostrzeńcem albo kuzynem, a to wszystko ładne
słowa. Ale dorośli mogą być czymś okropnym.
Przysięgam, jeśli któregoś dnia zostanę szwagrem czyjejś synowej, umrę z obrzydzenia!”.
“Mafaldą” nie da się zasłodzić. Są tu, co prawda, idealiści i marzyciele: Mafalda, jej przyjaciel Felipe z wystającymi ząbkami i Miguelito z
włosami jak liście sałaty, specjaliści od tracenia
czasu i bujania w obłokach. Przeciwwagą są dla
nich jednak inni, twardo stąpający po ziemi. Jak
Manolito - syn właściciela sklepu spożywczego
i zapracowany człowiek naszych czasów, który
uważa, że wakacje są dla mięczaków, a życie
na Marsie interesujące o tyle, że można by
tam otworzyć filię sklepu. Albo Susanita, która
marzy, żeby być panią domu i matką lekarza,
a na przykazanie “Nie rób drugiemu, co tobie
niemiłe”, odpowiada szczerze: “Jaka szkoda!”.
Razem z Felipe, obibokiem niezdolnym do odrobienia lekcji na czas, który ubolewa: “Dlaczego
to właśnie mnie musiało przypaść bycie mną?”,
Miguelitem, który chciałby, żeby dobrze wyszło
mu życie (a nie latawiec) i Libertad, pyskatą
intelektualistką, której mama tłumaczy Sartre’a,
tworzą perfekcyjnie działającą machinę do zadawania pytań. “Mamo, kim chciałaś być, kiedy
jeszcze żyłaś?” (do mamy - gospodyni domowej,
spędzającej dnie na prasowaniu i gotowaniu). “O
co chodzi w wojnie w Wietnamie?” (“To nie temat dla dzieci” - odpowiada tato. “A możesz mi to
opowiedzieć bez części pornograficznych?”). “Po
co jesteśmy na świecie?” (Manolito: “Nie wiem,
Str. 25
ale jeśli chcesz, na jutro mogę to sprawdzić”).
Niewykluczone, że Quino zajął się rysowaniem
dzieci, bo jego własne dzieciństwo nie trwało
zbyt długo. Rodzice zmarli szybko. “Po jakie licho wydali mnie na świat, skoro od razu potem
się zmyli?” - pytał w mafaldowskim stylu. Sam
nigdy nie zdecydował się na dzieci, choć od ponad pół wieku jest szczęśliwie żonaty z tą samą
kobietą - Alicią, która bywała też jego agentką.
“Oszalałbym z niepokoju - mówił. - Kiedy ma
się dzieci, parę stopni gorączki obchodzi cię dużo
bardziej niż wojna w Zatoce”.
“Dlaczego ten kretyn nie powie, że zupa jest
dobra?” I dzieci, i wojen jest w „Mafaldzie” sporo. Lata 60.,
kiedy powstaje komiks, to czasy Martina Luthera
Kinga, Beatlesów i nadchodzącej rewolucji seksualnej, ale też apogeum zimnej wojny, lęku przed
wojną jądrową oraz konfliktów w Wietnamie i na
Bliskim Wschodzie. Pokój wydaje się bardzo kruchy. Świat wrze. I chociaż większość scen w “Mafaldzie” rozgrywa się w domu albo na podwórku,
echa tego wrzenia słychać na każdej stronie.
„Czy to nie zaskakujące, że na Marsie
może być życie?” - ekscytuje się Felipe.
“Zaskakujące jest to, że jest życie na tej planecie” - mówi Mafalda słuchająca dziennika.
Gdy na świat ma przyjść brat Mafaldy, ta, widząc, jak mama robi mu na drutach sweterek,
czuje ukłucie zazdrości. Mama tłumaczy jej:
my mamy wszystko, on nie ma nic, więc musimy mu pomóc. Mafalda relacjonuje to później
przyjaciołom: “Musimy się z nim podzielić tym,
co mamy. Nie chcemy w rodzinie ekstremistów”.
O tym, że rzeczywistość uwiera, świadczy
zupa. Obrzydliwa, znienawidzona, parująca
zupa uparcie serwowana przez mamę.
Niosącej parujący talerz Mafalda oświadcza:
„Raquel, chciałabym, żebyś wiedziała, że w takich momentach słowo „mama” jest tylko twoim
pseudonimem”. Denerwuje się na Fidela Castro,
publicznego wroga numer jeden w ówczesnej Argentynie: „Dlaczego ten kretyn nie powie, że zupa
jest dobra? Na pewno by jej wtedy zakazali!”.
Mafaldowa zupa to jednak coś więcej niż znielubione danie. To symbol opresji, bycia zmuszaną
do czegoś, na co wcale nie ma się ochoty. Sam
( c.d. na str. 26)
Str.26
(ze str. 25)
Quino mówił, że była alegorią reżimów wojskowych, które akurat wtedy zaczynały zyskiwać
coraz większą “popularność” w Ameryce
Łacińskiej.
“Chłopcze, żadnych żartów z rodziny, rozumiemy się?” Jeszcze za rządów Perona w latach 50. Quino dostaje ostrzeżenie: “Chłopcze, żadnych
żartów z rodziny, rozumiemy się?”. Potem zakaz obejmuje wojskowych. Kiedy
“Mafalda” ukazuje się w Hiszpanii, opatrzona jest etykietą “Tylko dla dorosłych”.
Fidel Castro obraża się za „kretyna”.
Ale
to
dopiero
początek
problemów.
W Argentynie w 1976 roku dochodzi do puczu, w wyniku którego rządy obejmuje wojskowa junta pod wodzą generała Jorge Videli. Argentyńscy militares okażą się wybitnymi specjalistami od bestialskich tortur i
niewyjaśnionych zaginięć. Liczba desaparecidos (“znikniętych”) i zamordowanych dojdzie
według niektórych szacunków nawet do 30 tys.
Rankiem 4 lipca 1976 roku zaniepokojeni zamkniętymi drzwiami kościoła parafianie, którzy
przyszli na mszę do kościoła świętego Patryka
w Buenos Aires, włamują się do świątyni. W
środku znajdują zwłoki trzech księży i dwóch
seminarzystów. Palotyni, związani z lewicowym
Ruchem Księży dla Trzeciego Świata, zostali
zamordowani w odwecie za atak marksistowskiej partyzantki na siedzibę policji specjalnej.
Ciało jednego z nich przykryte jest plakatem z Mafaldą wskazującą pałkę policjanta i mówiącą: „Oto patyk do tępienia ideologii”. Duchowny miał go w swoim pokoju.
Niedługo potem ktoś wyłamuje drzwi nocą do
mieszkania Quina. To pora, o której znikają
bez śladu tysiące ludzi. Sąsiedzi podnoszą krzyk i sprawcy znikają. Nie mając pewności, czy
to nie próba zastraszenia, Quino decyduje się
na wyjazd do Mediolanu. Do Argentyny wróci dopiero po 1983 roku, razem z demokracją.
Wśród desaparecidos z czasów dyktatury jest
jego przyjaciel z dzieciństwa i pierwszy wydawca Julian Delgado.
„Zmęczeni nami czytelnicy będą mogli się
(5194)
rozkoszować naszą miłą nieobecnością” Kiedy uchodzi z Argentyny, „Mafalda” od
trzech lat nie ukazuje się już w prasie. W
1973 roku roku Quino decyduje: koniec.
„Kosztowało mnie mnóstwo wysiłku, żeby
się nie powtarzać - tłumaczył. - Kiedy zakrywasz ostatni rysunek, ale i tak wiesz, jaki będzie koniec, to znak, że coś jest nie tak. Z
szacunku dla moich czytelników i postaci
zdecydowałem się nie rysować już Mafaldy”.
Przygotowywał czytelników na rozstanie stopniowo. 18 czerwca 1973 roku w tygodniku “Siete
Dias” ukazał się przedostatni rysunek, w którym
jak zwykle nastawiona plotkarsko do życia Susanita wyjawiała: “Nie mówcie, proszę, że wam
mówiłam, ale wygląda na to, że już bardzo
niedługo zmęczeni nami czytelnicy będą mogli
się rozkoszować naszą miłą nieobecnością”.
Definitywne pożegnanie nastąpiło tydzień później.
Na rysunku widać uśmiechniętą Mafaldę, której
śni się kula ziemska pokryta manifestacjami. W
sen wtrąca się poirytowana Susanita: “Głupia,
masz koszmary i na dodatek się śmiejesz?”.
Mafalda śpi do dziś. W ciągu ostatnich 40 lat
obudziła się tylko kilka razy. Żeby wziąć udział w
kampanii UNICEF-u na rzecz praw dzieci. Żeby
wyrazić wsparcie dla prezydenta Argentyny Ra
la Alfons~na podczas nieudanego zamachu stanu w 1987 roku. W akcie solidarności z obrażoną
przez Berlusconiego polityczką opozycji Rosy
Bindi, której prezydent Włoch powiedział:
“Jest pani bardziej ładna niż inteligentna”. Mafalda wypowiedziała wówczas te same słowa,
którymi odpowiedziała Berlusconiemu Bindi: “Nie jestem kobietą do pana dyspozycji”.
Mimo że znikła tak dawno temu, wciąż wzbudza szał na całym świecie. Była tłumaczona
(oficjalnie, bo hulają też wersje pirackie) na 15
języków, ukazała się w 30 krajach, od Urugwaju
po Indonezję. Największym kultem otaczana jest
oczywiście w Ameryce Łacińskiej, ale prawie
tak samo znana jest w Hiszpanii, Włoszech,
Grecji.
Mała
argentyńska
dziewczynka
powiewała na sztandarach Oburzonych, nieoficjalnie patronowała protestom przeciw ACTA.
W Polsce nie miała za dużo szczęścia. Na papierze ukazała się tylko raz, w 1985 roku, w niewielkim wyborze pod tytułem “Mafalda i jej paczka”,
który wydała “Literatura na Świecie”. W serii dla
( c.d. na str. 27)
(5194)
Str. 27
że aby nie oszaleć, dziś ogranicza się
zazwyczaj do zdawkowego „nie wiem”
- czasem wymsknie mu się parę słów
na ten temat. Bo jak przyznaje, nigdy
nie przestał się nad tym zastanawiać.
- Kim by dziś była? Oburzoną z patchworkowej rodziny, zmartwioną HIV,
manipulacjami genetycznymi, stanem
środowiska - powiedział kiedyś. Można
Mafalda po polsku się domyślać, że nie przestałaby też
być krytyczką kapitalizmu, pacyfistką,
„Mafalda” odżyła za to po polsku dzięki Face- zadziorną orędowniczką równouprawbookowi, na którym ma dziś dwie strony „Ma- nienia. Ani tym, czym była od początku:
falda na dziś” i „Mafalda po polsku”. - Mamy balsamem, który pozwala łatwiej znieść
marzenia wydawnicze - mówi prowadzący dru- rzeczywistość. gą z nich Juan Rivera, Kolumbijczyk, który
przez 25 lat mieszkał w Polsce i nie mógł się Zrodlo: http://www.wysokieobcasy.pl/
pogodzić z tym, że jedna z najważniejszych postaci w jego życiu nie ma polskiego wcielenia.
- Nie ma „Mafaldy” po polsku? - zdziwił się reprezentant Quina na Europę, z którym rozmawiał kiedyś Juan. - Przecież mieszkają tam kulturalni ludzie.
HOMENAJE AL
Na 50. urodziny Mafalda dostała prezent. W SEMANA
październiku Quino odebrał prestiżową Nagrodę GRAN PINTOR DE MISIONES
Księcia Asturii w dziedzinie komunikacji i
nauk humanistycznych. W uzasadnieniu ju- En el Mes de su Aniversario 91, para todos los
rorzy napisali, że choć “Mafalda” skończyła que lo extrañan y gustan de su Obra Artística,
pół wieku, przesłanie łączących mądrość z para quienes lo conocieron y para quienes reprostotą rysunków Quina jest wciąż aktualne. cién ahora lo conocen, iniciamos esta Semana de
Quino, sympatyczny 82-letni pan, od kilku Tributo a Zygmunt Kowalski, el Gran Pintor de
lat nie rysuje. Życie zrobiło mu kiepski żart: Misiones. Esperamos les guste y sirva para valodekadę temu zaczął tracić wzrok. - Nie wierz- rar más su pensamiento y legado irremplazable.
cie w bzdury o tym, że każda epoka życia ma Es nuestro sincero deseo. Ole Brasil (Octubre de
swój urok. Starość jest przerąbana - mówi. 2014)
Co nie oznacza, że opuściło go słynne poczucie hu- DON ZYGMUNT / MOANA:
moru. Na jednym z jego późnych rysunków widać ARTISTA CIUDADANO DEL PLANETA!
parę staruszków, która przygląda się opadającemu (20 de Octubre de 1923 – 21 de Diciembre de
z drzewa liściowi. Jedno z nich mówi: „A je- 2011)
śli zamiast myśleć, że jesteśmy w jesieni życia, Zygmunt, persona extremadamente local y de
pomyślelibyśmy raczej, że to wiosna śmierci?”. manera simultánea, infinitamente universal. Na- Jak to możliwe, że „Mafalda”, jeśli pominąć cido en el extranjero y a la vez más misionero
wzmianki o ZSRR i Wietnamie, jest wciąż tak que muchos misioneros. Bautizado “Moana” en
piekielnie aktualna? - pytają go dziennikarze. las Polinesias Francesas, palabra que en todas
- Cóż - odpowiada - to znak, że ze świa- las lenguas melanesias significa Mar, o del cotem jest wciąż tak samo kiepsko. lor profundo del Mar, fue un excelente hablante
I choć, jak mówią jego wydawcy, nie y traductor de diversos idiomas, conocimientos
wolno już pytać go o to, kim byłaby desarrollados para subsistir, pero también el pledziś Mafalda ani co by powiedziała - no reflejo de una profunda vocación por entender
odpowiadał już na te pytania tyle razy, y dialogar con el mundo: español, inglés, fran( ze str. 26)
dzieci, zniekształcona graficznie, na brzydkim
papierze. - Próbowałem zainteresować nią potem wydawców, ale bezskutecznie - mówi Carlos
Marrodan Casas, jej tłumacz. - A szkoda. Ostatnio pożyczyłem sobie całe wydanie - bo swoje, z
lat 70., dawno gdzieś rozdałem - i bardzo mnie to
dalej bawi. Mafalda się nie starzeje.
( Cont. pag.29)
Str.28
(5194)
Para publicitar en Glos Polski: [email protected]
ESCRIBANIA
STANKIEWICZ
Dr. Fernando Stankiewicz
Escribano - Titular - Abogado
Tel. 4372-6958 / 4371-0800
Fax: 4372-4962
Rodriguez Peña 382 - 3 „B”
Capital Federal
ATENCIóN PSICOLÓGICA
Lic. Irene L. Czarnecki de Mackiewicz
Especializada en ADULTOS MAYORES
Consultorio en Palermo
Mówi się również po Polsku
Tel.: 4832-8857 / 15-3046 6284
YA ESCUCHÓ ???LA HORA DE POLONIA
Información, actualidad, música, cultura, sorteos, entrevistas
IDEA Y CONDUCCIÓN ALFREDO BILYK
DOMINGOS 10 a 11 hrs y repeticiones
POR AM 1400 RADIO GAMA
www.gama1400.com
[email protected]
EL ÚNICO ENCUENTRO RADIAL DE LOS
POLACOS Y SUS DESCENDIENTES
CONVOCATORIA A REUNIÓN DEL CONSEJO CONSULTIVO DE LA UNIÓN DE LOS
POLACOS EN LA REPUBLICA ARGENTINA
La Mesa Directiva del Consejo Consultivo, convoca a los Sres. Presidentes y Secretarios de las Organizaciones Asociadas a la Unión de los Polacos, a la Reunión de Consejo Consultivo a realizarse
el día sábado 29 de Noviembre de 2014 a las 14:00 horas en el llamado en 1° termino, en la sede
de la Casa Polaca, calle Borges 2076, Bs. As.
Apelamos a los Sres. Presidentes y Secretarios de las Organizaciones y Sociedades Polacas a tomar
parte en esta reunión para contar con el quórum suficiente al efecto de iniciar la sesión en el 1°
llamado. Aclaración sobre la integración del Consejo Consultivo: Artículo 39: El Consejo Consultivo de la Unión está integrado por los presidentes y secretarios de las sociedades y organizaciones
asociadas.
En caso de que el presidente o secretario no pudieran tomar parte de la reunión del Consejo Consultivo, pueden ser representados por sus reemplazantes oficiales, como también por alguna persona
autorizada especialmente por la sociedad de referencia, otorgándole para tal caso un poder especial
por escrito. Es requisito que esta persona sea socio de alguna organización o sociedad perteneciente
a la Unión.
ORDEN DEL DIA
1 Apertura de la Reunión.
2 Dictamen de la Comisión Verificadora de Credenciales.
3 Lectura y Aprobación del Acta de la última Reunión.
4 Informe de Actividades de la Comisión Directiva de la Unión de los Polacos.
5 Informe de la Comisión Revisora de Cuentas.
6 Informe de Actividades de las Secciones de la Unión de los Polacos.
7 Discusión sobre los Informes presentados por la Comisión Directiva, la Comisión Revisora de
Cuentas y las Secciones.
8 Presentaciones y Mociones de las Organizaciones.
9 Elección de dos miembros para la firma del Acta.
10 Finalización de la Reunión.
Ryszard Czeslaw Borysiuk
Presidente
Maria Cristina Dukas
Secretaria
(5194)
( de pag. 27)
cés, polaco, italiano, ruso, alemán, portugués. La
fuerza expresiva de sus obras, fue tornándolas en
el curso del tiempo, un reiterado equipaje hacia el
exterior. Hoy esparcidos en casi todos los continentes, sus más de 6.500 cuadros se han convertido en muchas ocasiones, en el mejor presente
elegido para Diplomáticos, Presidentes y otros
primeros mandatarios de Estado, entre otros, los
de China, EEUU, España, Italia, Polonia, Argentina, Brasil, Paraguay.
Str. 29
colegio. Desarrolló distintos oficios para vivir: el
de ayudante de agrimensura, el de electricista bobinador de motores y por siempre, el de traductor
público. No obstante ello, se convirtió hace mucho tiempo en uno de los pocos artistas que en
la región vivió de su arte, un logro nada menor
en estas latitudes. Junto a su compañera Helena,
pintando fundó su familia y su casa, un hogar en
el que la expresión artístico-cultural fue siempre,
el más preciado alimento para convertirnos en
personas, seres humanos libres, qué más pedir!
Ciudadano embajador permanente de la paz y
la belleza inconmensurable de aquella madre a
quien siempre agradece: la naturaleza. Venció
uno de los más difíciles desafíos que pueda tocarle a un ser humano: evitar que un pasado como
prisionero de guerra en campos de trabajos forzados del nazismo, contamine con odio y resentimiento su presente y futuro. Contrariando ese
destino miserable que toda guerra acostumbra
imponer a sus protagonistas, Zygmunt se convirtió en un verdadero dador de belleza, ejerciendo
la creación de vida en cada gesto de luz y color,
en cada gesto de amor.
Zygmunt, el Guerrero de la Luz, está hoy más
vivo que nunca en la fuerza y consecuencia de
todos esos actos luminosos sembrados, que como
todos los actos, son y serán siempre irreversibles.
Alejandro “Ole Brasil” Kowalski
Persona luminosa y simple. Serena e impaciente. Comenzó a dibujar de niño para nunca dejar
de hacerlo. El primer dinero nació del mismo intercambio por bocetos para sus compañeros del
NUESTRO SITIO
www.upranet.com.ar
TU PÁGINA
Str.30
Święto Zmarłych... w
wydaniu wirtualnym?!
Jak co roku pierwszy listopada kojarzy nam
się z przemijaniem, odejściem, nietrwałością,
upływaniem czasu. Jest to szczególny dzień,
dzień pamięci tych którzy odeszli, których nie
ma już wśród nas. Polska tradycja nakazuje nam
odwiedzić groby najbliższych, zapalić na nich
znicz, złożyć wieniec lub kwiaty. Symbol jakim
jest zapalenie znicza wywodzi się z czasów, kiedy
to w noc zaduszną na cmentarzach rozniecano
ogniska, aby ukazać drogę błąkającym się
duszom. Dziś po prostu przybiera to postać
zapalenia znicza. Kilka dni przed Świętem
Zmarłych dbamy też o to, aby groby i otoczenie
wokół nich były uporządkowane. Plewimy
chwasty, czyścimy, odśnieżamy, a wszystko po
to, aby w tym wielkim dniu uszanować miejsce
wiecznego spoczynku z należytą powagą.
Odwiedzając cmentarze, gdzie spoczywają nasi
najbliżsi, zastanawiamy się nad przemijaniem,
przywołujemy ulotne wspomnienia, modlimy
się za dusze zmarłych. Często wspominamy kim
była dla nas bliska osoba, jak moglibyśmy uczcić
jej pamięć. Czy wystarczy tylko złożyć kwiaty
na grób, zapalić znicz, odmówić modlitwę,
aby oddać jej należyty szacunek? Może jest to
sprzyjająca okoliczność do tego, aby poświęcić
jej trochę więcej czasu niż dotychczas i nie tylko
ten jeden dzień w roku.
(5194)
żyje tak długo jak długo będzie trwać pamięć o
nim. Możemy wyrazić tego świadectwo także
poprzez ostatnio zasłyszane coraz częściej
portale, które mają na celu kultywowanie
wspomnień o bliskich, którzy odeszli. Jednym
z nich jest serwis: www.ZapalmyZnicz.pl, gdzie
mamy możliwość darmowego stworzenia
profilu osoby zmarłej, wstawienia jej zdjęcia,
podzielenia się swoimi odczuciami, złożenia
kondolencji. Możemy również zapalić wirtualny
znicz. Często przecież w natłoku codziennych
zadań i obowiązków, zbyt dużej odległości
między miejscem zamieszkania, a miejscem
spoczynku zmarłych, nie mamy sposobności, aby
wybrać się na cmentarz, a portal ZapalmyZnicz.
pl jest dobrym pomysłem na to, aby pamięć o
bliskich żyła wiecznie. Współczesny postęp
technologii, daje nam do dyspozycji nowe,
niezwykle przydatne narzędzie, dzięki któremu
na bieżąco możemy oddawać szacunek zmarłym.
W dzisiejszym czasach praktycznie każdy ma
dostęp do Internetu, więc jest to doskonała
alternatywa dla tych, którzy z racji złej kondycji
fizycznej nie mają wystarczająco sił, aby udać
się na cmentarz, lub też przebywają daleko poza
granicami kraju i w ten sposób nie mogą uczcić
pamięci bliskich. Jeśli więc mamy sposobność,
sprawdźmy tę opcję i podarujmy Wirtualny
Znicz naszym najbliższym. Dla wielu osób jest
to dość nowatorska metoda, lecz warto wiedzieć,
iż jest ona nie od dziś stosowana w wielu krajach,
mających rozwinięte zaplecze internetowe oraz
dużą dozę tolerancji.
Cała procedura jest niezwykle prosta, dzięki
czemu również i starsze osoby mogą po nią
sięgnąć. Tak więc Zapalmy Znicz naszym bliskim
i zadbajmy w ten sposób o to, aby pamięć o nich
żyła wiecznie!
To właśnie Święto Zmarłych jest dobrą okazją
na refleksje nad naszą przeszłością, nadchodzącą
przyszłością i tym co dzieje się w chwili
obecnej. Mamy możliwość, aby zastanowić
się nad własnym życiem, podzielić troskami i
radościami. Pielęgnowanie pamięci o zmarłych Piotr Szlaga
jest przykładną lekcją dla naszych potomnych, Kraków
aby i oni kiedyś potrafili uszanować te chwile i
wspomnienia.
Wszakże ktoś kiedyś powiedział, że człowiek
(5194)
Str. 31
ASOCIACION “EL HOGAR POLACO”
“OGNISKO POLSKIE”
CONVOCATORIA
ŚP
Dr. Oskar Sztaba
Składamy kondolencje Żonie, Andrzejowi,
Edziowi i rodzinie
Komendy Chorągwi harcerek i harcerzy
ŚP
Dr. Oskar Sztaba
Wyrazy szczerego żalu i współczucia
rodzinie i bliskim
przesyłają członkowie
Zarządu Związku Polaków w Argentynie
COMPUTER SYSTEM
Jorge Dylinski
4760-3751
[email protected]
La Comisión Directiva de la Asociación. “El Hogar
Polaco”, de acuerdo con el Art. 20 de sus Estatutos,
convoca a los Socios a la Asamblea General Ordinaria, que tendrá lugar el día 30 de noviembre de 2014,
a las 18 horas, en su sede de la calle Gorriti 3972,
1-ro piso, Ciudad Autónoma de Buenos Aires, para
tratar el siguiente:
ORDEN DEL DIA:
1º - Apertura de la Asamblea por la Señora Presidente, Cristina Wardyga de Ferrari.
2º - Homenaje a los Socios fallecidos.
3º - Elección del Presidente y Secretario de la Asamblea.
4º - Lectura del Acta de la Asamblea anterior por el
Secretario.
5º - Lectura de la Memoria Anual por la Señora Presidente.
6º - Lectura del Balance General, Cuenta de Gastos
y Recursos e Inventario General,
desde el 1º de septiembre de 2013 hasta el 31 de
agosto de 2014.
7º - Informe de la Comisión Revisora de Cuentas.
8º - Discusión y aprobación de la Memoria Anual y
Balance General.
9º - Elección de cuatro vocales suplentes por un año
2014-2015.
10º - Sugerencia.
11º - Designación de dos Socios para firmar el acta
de la Asamblea.
12º - Cierre de la Asamblea General Ordinaria.
Laura Z. de Cambarere
Secretaria General
Cristina w. de Ferrari
Presidente
Miembro en el programa intel® Technology
Provider como socio Gold
Asesoramiento, legalización y venta de Software PC - NoteBooks - Monitores
UWAGA!
Antivirus para PC personales y empresas
PROSIMY NASZYCH PRENUMERATORóW, KTóRZY BY MIELI ZALEGŁOśCI W OPŁACIE PRENUMERATY,
O UREGULOWANIE ABONAMENTU.
Serdecznie dziękujemy
Redakcja
Buenos Aires, octubre - październik - 2014
XCII Nr 10 (5194)
GŁ O S P O L S K I
LA VOZ DE POLONIA
Registro Nacional de la Propiedad Intelectual Nr 5044120
Propietario: Unión de los Polacos en la Rep. Argentina
DIRECTOR: Ing. ENRIQUE MITTELSTAEDT
REDACCION: BARBARA BOŻENA SOBOLEWSKA
Comité de redacción:
Dr. Cristina Misa y Enrique Mackiewicz
Fotografías: E. Kozł owski y K. Misa
Redacción: Jorge L. Borges (ex Serrano) 2076
C1425FFB Buenos Aires
Tel/fax: (5411) 4774-3679 y
(5411) 4774-7621
CENY PRENUMERATY 2013:
Roczna: $200, półroczna: $100,
za kwartał: $50.
Numer pojedynczy: $10.
CENA OGŁOSZEŃ:
Nekrologi: $50.
CENY INNYCH OGŁOSZEŃ:
(w kancelarii)
[email protected]
Impreso en Agencia Periodística CID - Diario del
Viajero - Av. de Mayo 666 - BuenosAires -Argentina
Horario de atención
de la Unión de los Polacos en la Rep. Arg.
Secciones y Organizaciones que funcionan
en la sede
J. L. Borges 2076, Capital Federal.
- Secretaría: lunes a jueves 12:00 a 21:00 hs, viernes
09:00 a 17:00 hs. Tel. 4774-7621.
- Sección Cultural P.M.S.: martes y viernes 17:00 a
20:00. Tel. 4774-7621.
- Sección de Ayuda Social SOS: martes y viernes
16:00 - 20:00. Tel. 4774-7621
- Sección „Nasz Balet”: miércoles 19:00 - 21:00 y
viernes 19:00 - 22:30.
- Biblioteka I. Domeyko: martes y viernes 17:00 20:00. Tel. 4774-2212.
- Club Polaco: martes y viernes 15:00 a 20:00. Tel.
4899-0937, e-mail: [email protected]
- Asociación Cultural Argentino - Polaca ACAP: martes
y viernes 15:00 a 20: 00. Tel. 4795-0918/4899-0937.
- Asociación „Polskie Stowarzyszenie Absolwentów”
PSA: martes y viernes 18:00 a 20:00, e-mail:
[email protected]
Asociación de Ex - Combatientes Polacos en la
República Aegentina
calle J. L. Borges 1818 Cap. Fed.
martes y viernes 16:00 - 21:00 hs
Tel. 4792-6317/4952-7687.
Suscripciones
[email protected]
O
O
I
I
R
C A
A T
I
P
S IC
E L
B
U
P
A TODAS LAS ASOCIACIONES y SECCIONES, A NUESTROS COLABORADORES, AUSPICIANTES y LECTORES
El material a publicarse en nuestro periódico
Głos Polski deberá ser entregado preferentemente por correo electrónico a la siguiente dir.
[email protected] hasta el día 10
para ser incluido en el ejemplar del mes. Los
anuncios de eventos con fecha de ejecución deberán entregarse con 40 días de anticipación a la fecha de realización del mismo,
de lo contrario no podemos garantizar su impresión en forma anticipada.
Muchas gracias, La Redacción.
FRANQUEO PAGADO
CONCESION N0 896
INTERES GENERAL
CONCESION N 1544
GŁOS POLSKI
Materiały nadesłane do publikacji nie zawsze
odpowiadają poglądom Redakcji. Zastrzegamy sobie prawo do skrótów otrzymanych artykułów oraz
wprowadza
nia poprawek gramatycznych. Redakcja
nie ponosi żadnej odpowiedzialności za podpisane publikacje. Nie zwracamy materiałów nie zamówionych.
Usługi korespondentów oraz pracowników
Głosu Polskiego są nieodpłatne.
Central B
Correo
Argentino

W tym numerze - Unión de los Polacos en la República Argentina

Transkrypt

Podobne dokumenty

W tym numerze - Unión de los Polacos en la República Argentina

Konkurs 7 marca 2007 - Matematyka bez granic

W tym numerze - Unión de los Polacos de la República Argentina

Document 21720