Polkomtel wnosi o zmianę tego postanowienia w następujący sposób:

Polkomtel prezentuje następujące uwagi do decyzji Prezesa UKE nr. UKE - Decyzja DHRT-WOR-60824/10(109):
W SOR w sposób wadliwy określony został model rozliczeń za połączenia do Numerów
Przeniesionych niegeograficznych, w zakresie których Biorca ponosi na rzecz kierującego połączenie
opłatę za umożliwienie Biorcy realizacji usług dostępnych w numeracji niegeograficznej. Jest on
niespójny z rozstrzygnięciami Prezesa UKE zawartymi w innych decyzjach Prezesa UKE, w
szczególności decyzjami ustalającymi zasady współpracy rozliczeń za połączenia z sieci ruchomych
Polkomtel i PTC do usług informacyjnych świadczonych na numeracji 80x w sieci TP oraz sieci NOL.
Przy tej kategorii ruchu beneficjentem połączeń jest dostawca informacji działający w sieci Biorcy,
dlatego też to on ostatecznie ponosi koszt realizacji tych połączeń, w wysokości uzgodnionej z Biorcą.
Dla abonenta inicjującego połączenia te są bezpłatne dlatego koszt ich realizacji ponosi dostawca
informacji wnosząc opłatę na rzecz operatora, w którego sieci świadczy usługę. Z tego względu w
relacjach międzyoperatorskich PT, w którego sieci nastąpiła inicjacja połączenia otrzymuje od PT, w
którego sieci świadczona jest usługa opłatę pokrywającą mu koszt realizacji tego połączenia, którego
nie może uzyskać od swojego abonenta. Wysokość opłaty należnej kierującemu połączenie od
operatora, w którego sieci świadczona jest usługa, jest więc skalkulowana w taki sposób, aby
pokrywała mu ona koszt wykonanej usługi oraz należną marżę.
W modelu rozliczeń zaproponowanym w SOR w sposób nieuzasadniony opłata należna kierującemu
połączenie jest pomniejszana o koszt tranzytu wykonywany przez Operatora Macierzystego, do
którego zgodnie z Metodą OR kierowane jest dane połączenia. Pośrednio więc koszt realizacji usługi
w sieci Biorcy przenoszony jest na podmiot, w którego sieci następuje wywołanie połączenia. Skoro
operator taki nie otrzymuje od swojego abonenta opłaty za realizację takiego połączenia to w
praktyce zmuszony jest on do świadczenia swojemu abonentowi usługi dostępu do tych usług poniżej
ponoszonych kosztów.
Funkcjonujący na rynku model rozliczeń za dostęp do usług informacyjnych świadczonych na
numerach niegeograficznych, zakłada, że koszt (całkowity lub częściowy – w zależności od
wykorzystywanego zakresu numeracji) związany z zapewnieniem połączeń do tych numerów ponosi
dostawca informacji rozliczając się z tego tytułu z operatorem, w którego sieci zdecydował się
świadczyć swoje usługi informacyjne. Niezrozumiałym jest więc dlaczego część kosztów związanych z
wykonaniem takiego połączenia w postaci kosztów tranzytu przenoszona jest na stronę kierującą
połączenie, skoro to właśnie ta strona ma prawo oczekiwać zwrotu na jej rzecz opłaty mającej
zrekompensować jej fakt niepobierania opłaty (w całości lub części) od abonenta inicjującego
połączenie.
W naszym przekonaniu prawidłowy model rozliczeń powinien zakładać, że Biorca, w którego sieci
świadczone są usługi na niegeograficznym numerze przeniesionym zobowiązany jest ponieść na rzecz
Operatora Macierzystego opłatę w wysokości jaką ten zobowiązany jest ponieść na rzecz kierującego
połączenie, powiększoną o koszt tranzytu takiego połączenia w sieci Operatora Macierzystego. Biorca
ma możliwość zapewnić sobie zwrot poniesionych przez siebie kosztów od dostawcy informacji. Taki
1
model zapewni kierującemu pokrycie kosztów poniesionych z tytułu realizacji takiego połączenia,
oraz uzyskanie uzasadnionej marży.
Rozliczenia powinny odbywać się wg. następującego modelu:
„W przypadku realizacji połączeń do Numerów Przeniesionych niegeograficznych, w zakresie których
operator inicjujący połączenie (Kierujący Połączenie) otrzymuje zgodnie z umową lub decyzją od
Operatora Macierzystego (Dawcy) opłatę „R” za umożliwienie Operatorowi Macierzystemu (Dawcy)
realizacji usług dostępnych na numeracji niegeograficznej Operatora Macierzystego, ustala się, że
Biorca wnosi na rzecz Operatora Macierzystego opłatę „R” w takiej samej wysokości w jakiej
Operator Macierzysty zobowiązany jest wnieść opłatę na rzecz operatora Kierującego Połączenie oraz
dodatkowo opłatę „T” za tranzyt połączenia pomiędzy siecią Kierującego Połączenie a siecią Biorcy
poprzez sieć Operatora Macierzystego (Dawcy), a Operator Macierzysty przekazuje tę opłatę „R” do
Kierującego Połączenie.
B
gdzie:
=
R+T
B
-
opłata wnoszona przez Biorcę na rzecz Operatora Macierzystego
T
-
opłata należna Operatorowi Macierzystemu za usługę tranzytu
R
opłata należna Kierującemu Połączenie za umożliwienie Operatorowi
Macierzystemu (Dawcy) realizacji usług dostępnych w numeracji
niegeograficznej objętej Przeniesieniem Numeru”
Powyżej zaproponowany model rozliczeń poza zracjonalizowaniem zasad rozliczeń, uporządkuje
również rozliczenia za tę kategorię połączeń w relacji pomiędzy operatorami sieci ruchomych a TP. W
relacji pomiędzy operatorami sieci ruchomych i TP zasady współpracy i rozliczeń za połączenia do
numeracji niegeograficznej typu 080x określone zostały w decyzjach Prezesa UKE, które nakładają na
tych Operatorów obowiązek otwarcia dla swoich abonentów dostępu do usług świadczonych w sieci
TP z wykorzystaniem numeracji typu 080x. Z tytułu realizacji każdego z takich połączeń TP
zobowiązana jest do uiszczenia na rzecz operatora sieci ruchomej opłaty w określonej w decyzji
wysokości, powiązanej z każdorazową wysokością stawki MTR. W przypadku, gdy dany numer
przeniesiony zostanie do sieci innego NOL, TP zobowiązana jest do tranzytu takiego połączenia do
sieci Biorcy. W takim przypadku powstaje problem z rozliczeniem takiego połączenia. Problem ten
wynika z wadliwości modelu określonego w SOR, potęgowanego faktem, iż decyzje Prezesa UKE nie
zawierają odrębnych rozliczeń za połączenia z sieci ruchomej do niegeograficznych numerów
przeniesionych z sieci TP.
Model określony w SOR przy rozliczeniu takiego ruchu nie może być w ogóle brany pod uwagę,
ponieważ jego wadliwość jest w tym przypadku szczególnie uwypuklona. Oznacza on bowiem, że z
tytułu takiej samej usługi operator sieci ruchomej otrzymywałby opłaty w wysokości znacznie różnej,
w zależności od tego czy dana usługa świadczona jest w sieci TP, czy też sieci innego NOL, do którego
przeniesiony został numer niegeograficzny z zakresu 080x pozostającego w dyspozycji TP.
Przykładowo jeśli usługa świadczona jest w sieci TP, operator ten zobowiązany byłby ponieść na rzecz
operatora sieci ruchomej opłatę w wysokości stawki MTR, natomiast jeśli usługa świadczona byłaby
2
na numerze przeniesionym z sieci TP do sieci NOL, wówczas operator sieci ruchomej otrzymywałby
opłatę w wysokości np. 0,034 zł./min, pomniejszoną jeszcze o koszt tranzytu w sieci TP (!).
Biorąc pod uwagę, iż decyzje Prezesa UKE określające warunki współpracy TP i Operatorów sieci
ruchomych w zakresie dostępu do usług świadczonych na numeracji 080x nie przewidują odrębnych
rozliczeń za połączenia do numerów przeniesionych, TP zobowiązana jest ponosić na rzecz
Operatorów komórkowych opłatę w wysokości stawki MTR, sama natomiast tranzytując połączenia
do sieci biorcy (jeżeli nie zapewniła w rozliczeniach z danym operatorem odpowiedniego sposobu
rozliczeń) może otrzymywać od niego opłatę w wysokości znacznie niższej, niezależnej od wysokości
opłaty uiszczanej przez TP na rzecz operatora ruchomego, w której sieci nastąpiło wywołanie danego
połączenia.
Powyższy przykład bardzo wyraźnie ilustruje wadliwość modelu rozliczeń opisanego w SOR, i dowodzi
potrzeby jego zmiany na rzecz takiego, który eliminuje powyższe absurdy rozliczeniowe i przenosi
ciężar pokrycia kosztów połączenia do takiego numeru przeniesionego z kierującego połączenie na
biorcę numeru, który z relacji z dostawcą informacji ostatecznie uzyska rekompensatę kosztów
poniesionych z tytułu rozliczeń międzyoperatorskich.
Obecnie na rynku w relacji z TP stosowany jest model rozliczeń opisany w SOR. Wynika to z faktu, iż
operatorzy zmuszeni byli do zaakceptowania tego modelu, pomimo braku dla niego akceptacji. Jego
odrzucenie, wobec postawy TP w trakcie negocjacji, wiązało się bowiem z realnym ryzykiem
niezawarcia z TP porozumienia regulującego współpracę w zakresie realizacji uprawnień abonenta do
zachowania numeru przy zmianie dostawcy usług w sieci stacjonarnej (FNP).
Zmiana modelu rozliczeń w nowej ofercie ramowej spowoduje, iż wszyscy operatorzy współpracujący
z TP będą mieli możliwość dostosowania obecnych zasad współpracy z TP do tych określonych w SOR.
Taka zmiana spowoduje uporządkowanie rozliczeń międzyoperatorskich w tym zakresie, czego
beneficjentem będzie również TP. Wyeliminowany zostanie bowiem w znacznym stopniu problem
rozliczeń TP z operatorami sieci ruchomych, które stanowią pozycję generującą straty również po
stronie TP.
3
Definicja Wiązek Łączy Międzysieciowych powinna odwoływać się do centrali TP i PT, a nie jak to
określa SOR jedynie do centrali PT. Zawarte nieco wcześniej definicja PT nie obejmuje swym
zakresem TP.
Należy mieć na uwadze, iż technologia ATM jest znacznie droższą technologią niż IP Zarządzany i nie
jest już rozwijana. Nie ma ekonomicznego uzasadnienia aby technologia tańsza w realizacji po stronie
TP miała wyższe ceny hurtowe.
W ofercie ramowej TP S.A. wymieniony jest sposób realizacji usługi BSA oparty o IP Niezarządzane.
Obecna cena hurtowa za IP Niezarządzany zgodnie z ofertą wynosi 41,41 zł/m-c za 2Mb/s – obecna
analogiczna oferta detaliczna TP to natomiast średnio 40,57 zł netto/m-c (nieuwzględniając innych
kosztów które tą dysproporcję jeszcze powiększają – np. opłaty za aktywację/instalację – hurtowa
opłata wynosi 40,98zł, w ofercie detalicznej TP opłata jest na poziomie 16,31zł). Bezsprzecznym jest,
że obecna oferta nie pozwala OA na zbudowanie oferty detalicznej opartej o łącza TP S.A. w stopniu
nawet zbliżonym do oferty detalicznej TP.
4