Nowoczesne technologie w nauczaniu języków obcych

Bliżej przedszkola
Ewa Prokopek
Z pomocą nowoczesnej technologii nauczyciele staną się
liderami procesu transformacji szkolnictwa na całym świecie.
Craig R. Barrett
Nowoczesne technologie
w nauczaniu języków obcych
N
owoczesne technologie edukacyjne, takie jak tablice interaktywne, programy on-line czy software (programy komputerowe, CD, DVD), mają swoich
zagorzałych zwolenników i przeciwników. Pierwsi podkreślają skuteczność
i wygodę użytkowania, drudzy argumentują, że podobne efekty osiąga się przy
użyciu starych, sprawdzonych metod. Kto ma rację? Czy warto inwestować pieniądze w zakup tego rodzaju pomocy? Czy istnieje jakiś argument rozstrzygający ten
dylemat? Wydaje się, że przy podejmowaniu decyzji warto rozważyć argumenty
z dwóch grup.
Do pierwszej grupy należą: skuteczność, oszczędność i wygoda użytkowania. Dzieci w wieku przedszkolnym mają ściśle określone cechy rozwojowe i potrzeby edukacyjne (Scott, Ytreberg, Philps, Halliwell i Moon). Są z natury ciekawe i aktywne,
ale potrzebują stałego, powtarzalnego rytmu lekcji. Nie są w stanie skoncentrować
uwagi na jednym obiekcie przez długi czas, dlatego też w trakcie jednej lekcji potrzebują częstych zmian ćwiczeń i zabaw. Najlepiej uczą się przez interakcję, ruch
i kanał kinestetyczny. Wydaje się, że nowoczesne technologie – stosowane właściwie
– pomagają spełnić te wymagania. Tablica interaktywna to specjalny ekran, który
– podłączony do komputera i projektora – pozwala wyświetlić obraz monitora w dużym formacie, sterować komputerem przez dotyk oraz rysować i malować wirtualne
obrazki. W przypadku zajęć językowych tablica pozwala na wyświetlenie obrazków
ilustrujących słowa i przeciąganie ich ręką po całej powierzchni tablicy. Dziecko nie
tylko widzi i słyszy słowo, ale może też go „dotknąć”. Dodatkowo, komputer pozwala na przechowywanie obrazków w formie elektronicznej (bez konieczności np.
noszenia ze sobą wydruków). Do materiału wprowadzonego na jednej lekcji można
na chwilę wrócić na zajęciach następnych, zwielokrotniając w ten sposób liczbę powtórek. Tak tworzone zasoby można wykorzystywać i udoskonalać przez wiele lat,
tworząc prawdziwą, szkolną lub przedszkolną, unikalną bazę materiałów edukacyjnych. Osobną kategorię stanowią dodatkowe programy on-line lub na płytach CD,
które instaluje się na komputerze. Nauczyciel może stworzyć własne gry edukacyjne,
w których zadaniem dziecka jest np. dopasowanie obrazków do dźwięku słów. Do
programów tego typu należy m.in. dostępny od jakiegoś czasu na polskim rynku,
wielokrotnie nagradzany TaskMagic. Do dyspozycji mamy również bogatą gamę
programów z piosenkami, grami i ćwiczeniami językowymi.
Druga grupa argumentów przemawiających za stosowaniem
technologii już w przedszkolu dotyczy rozwoju cywilizacji
w ogóle. Badacze i twórcy opisu potrzeb edukacyjnych małych dzieci nie znali tablic interaktywnych ani nowoczesnych
programów do nauki języka. Wydaje się jednak, że dziś do
tej listy można by dopisać jeszcze jeden postulat: od najmłodszych lat dzieci potrzebują oswojenia z technologią, gdyż
świat, w którym będą funkcjonować, będzie właśnie światem
nowoczesnych rozwiązań technologicznych. 
20
bliżej przedszkola  4.115 kwiecień 2011
Ewa Prokopek – z wykształcenia i zamiłowania jest nauczycielem i lektorem
języka angielskiego. Posiada dyplom Uniwersytetu Warszawskiego na wydziale
filologii angielskiej oraz dyplom Akademii Psychologii Integracyjnej (interwent
kryzysowy).
Prowadzi kursy doskonalenia nauczycieli w zakresie stosowania Teorii Wielorakich Inteligencji oraz wykorzystywania tablic interaktywnych oraz software’u
edukacyjnego w nauczaniu języków obcych.