Przystanek 7
Transkrypt
Przystanek 7
Mieszkańcy lasu i ich dokarmianie PRZYSTANEK 7 To już ostatni przystanek na naszej ścieżce. Znajduje się on po prawej stronie drogi, 300 m za przystankiem 6. W pierwszej części przewodnika, na przystanku 4. Urządzenia łowieckie, zostało opisanych kilka gatunków zwierzyny łownej, dokarmianej na terenie lasów. Jednak oprócz dużych zwierząt las zamieszkuje wiele innych, które w mroźne i śnieżne zimy muszą same zadbać o swój byt. Jednym z nich jest lis (Vulpes vulpes). Należy on do rodziny psowatych. Zwykle żyje w parach lub grupuje się w stada złożone z dominującej samicy i samca oraz podporządkowanych innych samic. Najczęściej jednak spotyka się samotne lisy. Ciało lisa jest raczej niewielkich rozmiarów. Długość jego ciała bez ogona wynosi od 50 do 90 cm, ogona Lis zaś od 25 do 60 cm. Wysokość ciała lisa w kłębie osiąga od 35 do 50 cm. Lis żywi się głównie drobnymi ssakami, ptakami i ich jajami, padliną. Rzadziej zadowala się pokarmem roślinnym w postaci owoców leśnych. Najgroźniejszą chorobą roznoszoną przez lisy jest wścieklizna. Choroba ta jest naturalnym regulatorem liczebności lisa. Obecnie pojawił się problem nadmiernego wzrostu liczebności tego zwierzęcia, spowodowany prowadzonymi akcjami szczepienia lisów rozrzucanymi w lasach szczepionkami. Ze ssaków drapieżnych, oprócz lisa w okolicznych lasach spotyka się często łasicę (Mustela nivalis), tchórza zwyczajnego (Mustela putorius), kunę leśną (Martes martes) oraz opisanego w pierwszej części przewodnika borsuka (Meles meles). Dużą grupę leśnych ssaków stanowią gryzonie i ssaki owadożerne. Do pierwszych należą: mysz leśna (Apodemus flavicollis), wiewiórka pospolita (Sciurus vulgaris) i rzadko widywane w lasach ze względu na nocny i skryty tryb życia - orzesznica (Muscardinus avellanarius), popielica (Glis glis) i żołędnica (Eliomys quercinus). Spośród ssaków należących do rzędu owadożernych w okolicznych lasach spotyka się jeże i ryjówki. Zwierzęta te objęte są ochroną gatunkową. Mysz leśna (Apodemus flavicollis) jest niewielkim ssakiem o długości ciała od 8 do 13 cm oraz ogona od 10 do 13 cm. Barwa jej grzbietu jest żółtawobrązowa, 77 a brzucha biała lub szarobiała. Mysz leśną wyróżniają duże uszy i oczy. Żyje ona głównie w zaroślach lasów mieszanych i liściastych, a zimą chętnie przenosi się do domostw. Mysz jest aktywna o zmierzchu i w nocy. Żywi się nasionami, grzybami, owocami leśnymi oraz owadami. Ryjówka aksamitna (Sorex araneus) to mały ssak owadożerny objęty w Polsce ochroną gatunkową. Latem barwa jej ciała jest brunatnoszara, a zimą prawie czarna. Ryjówka jest zwierzęciem bardzo wrażliwym na brak pożywienia, dlatego żeruje całą dobę pochłaniając pokarm stanowiący aż 90% ciężaru jej ciała. Bez pożywienia ginie w ciągu kilku godzin. Ryjówka żyje w różnych środowiskach - w ogrodach, lasach liściastych i mieszanych. Swoje gniazda buduje pod ziemią, zwykle pod grubą pokrywą roślinną lub przy Mysz leśna próchniejących pniach. Ryjówka aksamitna Orzesznica (Muscardinus avellanarius) jest niewielkim gryzoniem występującym w lasach i większych zadrzewieniach oraz zaroślach, szczególnie leszczynowych. Ciało orzesznicy ma brązowo-szaro-rude ubarwienie i tylko jego spód jest kremowy. Ten mały ssak żeruje głównie nocą, dlatego bardzo trudno spotkać go w czasie zwykłej wycieczki do lasu. Orzesznica żywi się przede wszystkim roślinami - jagodami, żołędziami, orzechami laskowymi i nasionami buka. Orzesznica 78 1 4 2 3 1. Lis i sroka 2. Dąb Jana Pawła II 3. Stos drewna 4. Oznakowanie ścieżki edukacyjnej w terenie 79