Komitet to cenne narzędzie komunikacji z obywatelami

ISSN 1830-5148
EKES
Kwiecień 2006 / 4
INFO
EUROPEJSKI KOMITET EKONOMICZNO-SPOŁECZNY — POMOST MIĘDZY EUROPĄ A ZORGANIZOWANYM SPOŁECZEŃSTWEM OBYWATELSKIM
WWW.ESC.EU.INT
Wywiad EKES-Info z José Manuelem Barroso
OD REDAKCJI
Szanowni
Czytelnicy,
W lutowym wydaniu EKES-Info pozwoliłem sobie
zwrócić Państwa uwagę
na wielkie znaczenie, jakie
będzie miał szczyt Rady
Europejskiej w marcu 2006 r.,
poświęcony głównie strategii lizbońskiej. W odpowiedzi na wyraźną prośbę
skierowaną do nas w zeszłym roku przez Radę
Europejską Komitet przygotował wyczerpujące
opracowanie mające przyczynić się do lepszego
wdrożenia odnowionej strategii.
Opracowane wspólnie z krajowymi radami społeczno-gospodarczymi (RSG) Unii Europejskiej
sprawozdanie podsumowujące zostało przedłożone Radzie Europejskiej. Jest ono dostępne na
naszej stronie internetowej poświęconej strategii
lizbońskiej – http://www.esc.eu.int/lisbon_strategy/index_en.asp
Wysoko oceniwszy jakość naszej pracy, umiejętność EKES i krajowych RSG prowadzenia konsultacji i wyrażania wspólnie swych opinii, Rada
Europejska upoważniła nas właśnie do kontynuowania wysiłków na rzecz strategii lizbońskiej
i do rozszerzenia debaty na wszystkie organizacje
społeczeństwa obywatelskiego. Zwróciła się do
nas z prośbą o przygotowanie kolejnego sprawozdania na jej wiosenny szczyt w 2008 r. Wskazuje
to wyraźnie, jak bardzo nasza praca i nasze wysiłki
są cenione na najwyższym szczeblu.
Z radością chciałbym także powiadomić Państwa
o powodzeniu konferencji w sprawie strategii lizbońskiej, która odbyła się 9–10 marca 2006 r. w
Budapeszcie. Uznana ona została za ważkie wydarzenie w historii Komitetu. Przez dwa dni sześciuset uczestników debatowało na temat strategii
i krajowych programów reform. Powtarzam zatem,
co powiedziałem już w Budapeszcie, że trzy filary
strategii lizbońskiej, tzn. zagadnienia społeczne,
gospodarcze i środowiska naturalnego, są ze sobą
nierozdzielnie połączone.
Zabierając głos, przypomniałem uczestnikom,
jakie warunki sprzyjają urzeczywistnieniu strategii lizbońskiej w każdym państwie oraz przyspieszeniu jej wdrożenia. Najważniejsze jest, by
zagadnieniom społecznym i roli partnerów społecznych nadać najwyższą rangę w procesie lizbońskim. To przecież całe społeczeństwo musi
wziąć na siebie odpowiedzialność za urzeczywistnienie tej ambitnej strategii i uwydatnić konieczność ustanowienia sieci kontaktów sprzyjającej
wymianie opinii.
Podsumowując, mogę powiedzieć, że tegoroczna wiosna przyniosła ogromny sukces Komitetu
i powodzenie jego prac, co z kolei przyczynia się
do realizacji dążeń obywateli. Mamy jednak przed
sobą jeszcze długą drogę do przebycia. Pora więc
wracać do pracy!
Roger Briesch
Wiceprzewodniczący Europejskiego
Komitetu Ekonomiczno-Społecznego
Komitet to cenne narzędzie komunikacji
z obywatelami
Strategia lizbońska jest dla
Pana i dla Komisji absolutnym
priorytetem. Jaką rolę, Pana
zdaniem, EKES może odgrywać w tym procesie?
José Manuel Barroso: Rzeczywiście strategia lizbońska jest
ważnym priorytetem Komisji.
Europie potrzeba nowego
wzlotu, jeśli chcemy zachować
nasz model społeczny i poziom życia oraz nadal być szczodrzy dla naszych obywateli znajdujących się w trudnej sytuacji czy dla mniej zasobnych krajów. Przygotowanie Europy
na przyszłe wyzwania to strategia bardzo ambitna. Tymczasem ani Unia, ani państwa członkowskie nie mogą naprawdę w pełni jej zrealizować, działając w pojedynkę. Konieczne jest oczywiście, by strategia ta została przyswojona przez
poszczególne państwa, lecz w jej realizacji główną rolę
musi naturalnie odgrywać społeczeństwo obywatelskie,
przedsiębiorcy, pracownicy, specjaliści z różnych dziedzin.
Dlatego należy jak najściślej włączyć w nią obywateli?
Jak najbardziej. Jest to kwestia zarządzania sprawami publicznymi: każdy musi wnieść swój wkład w osiąganie wspólnego celu. Jako miejsce, gdzie spotykają się przedstawiciele
różnych interesów, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny odgrywa tu szczególnie ważną rolę. Dzięki debatom
z udziałem wszystkich podmiotów życia społeczno-gospodarczego i swym opiniom Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny może znacznie przyczynić się do utożsamiania się obywateli z tą strategią.
Czy sądzi Pan, że w celu lepszej asymilacji strategii lizbońskiej na szczeblu krajowym państwa członkowskie powinny
przede wszystkim ściślej włączyć w nią społeczeństwo obywatelskie?
Opracowanie krajowych programów reform, propozycja
wysunięta przez Komisję i przyjęta przez państwa członkowskie, to osiągnięcie historyczne – 25 państw członkowskich zgodziło się wspólnie przeprowadzić reformy na dużą
skalę, których realizację będą śledzić instytucje europejskie.
(ciąg dalszy na str. 2)
Strategia lizbońska: społeczeństwo obywatelskie
musi być zaangażowane w krajowe programy reform
Willy De Backer
W procesie wdrażania strategii UE dostwa w debatach na temat krajowych
tyczącej zmodernizowania gospodarreform procesu lizbońskiego. Maria
ki, stojącej obecnie w obliczu wyzwań
João Rodrigues, specjalny doradca
globalizacji, strategia lizbońska na
Komisji ds. strategii lizbońskiej, oporzecz wzrostu i zatrudnienia za długo
wiedziała się za utworzeniem sieci tenazywana była „kwestią brukselską”.
matycznych mających na celu lepsze
Dla większości obywateli nazwa Lizangażowanie społeczeństwa obywabona kojarzy się z ciepłą i przyjazną
telskiego w proces reform. Sprawostolicą Portugalii, nie zaś z trudnymi,
zdawca EKES, Jan Olsson, skupił się na
aczkolwiek koniecznymi reformami Siedziba parlamentu węgierskiego, gdzie
potrzebie stworzenia europejskiego
odbywała się konferencja.
społeczno-gospodarczymi.
obszaru wiedzy, podkreślając znaczenie edukacji i kształcenia przez całe życie dla powodzenia
Dlatego też doskonałym pomysłem było wspólne zorgastrategii lizbońskiej.
nizowanie przez Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Radę Społeczno-Gospodarczą (RSG) Węgier konWiceprzewodniczący EKES Roger Briesch przedstawił zaferencji w Budapeszcie na temat lepszego przyswojenia
lecenia zebrane w doskonałym raporcie podsumowujązałożeń strategii lizbońskiej na szczeblu krajowym. Konfecym, przygotowanym przez krajowe rady społeczno-gorencja ta odbyła się 9–10 marca 2006 r. we wspaniałym
spodarcze i Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny.
budynku parlamentu węgierskiego.
Znalazły one szerokie poparcie wśród
Skupiła się ona na zagadnieniach
uczestników konferencji. Jedną z proprzyswojenia założeń strategii lizbońpozycji, która spotkała się z ciepłym
skiej na szczeblu krajowym oraz włąprzyjęciem przez uczestników debaty,
czania społeczeństwa obywatelskiego
był pomysł ustanowienia Europejskiew plany reform podejmowane przez
go Dnia Społeczeństwa Obywatelrządy krajowe.
skiego.
Kilku prelegentów podkreśliło wagę
zwiększenia uczestnictwa społeczeń-
Giampiero Alhadeff, współprzewodniczący grupy łącznikowej EKES ds.
(ciąg dalszy na str. 2)
W TYM WYDANIU
DO ODNOTOWANIA
• Polityka zrównoważonego rozwoju koniecznością dla przyszłych pokoleń
str. 2
• Aby zwalczyć przemoc domową wobec kobiet, potrzebne jest większe działanie Europy – Renate Heinisch str. 3
• Wizyta Przewodniczącego Komisji José Manuela Barroso w Komitecie str. 3
• Edukacja konsumentów: kluczowy czynnik odpowiedzialności obywatelskiej str. 4
• Wiedeń,
27 kwietnia: przesłuchanie publiczne
Centrum Monitorowania Jednolitego Rynku na temat
„Mobilność i usługi na jednolitym rynku – wymogi w
zakresie rynku pracy i ochrony konsumentów”
• Bruksela, 6 maja: dzień otwartych drzwi w EKES
EKES-INFO / kwiecień 2006 / 4
Polityka zrównoważonego rozwoju koniecznością
dla przyszłych pokoleń
W zeszłym roku Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny zorganizował forum konsultacyjne w sprawie
zrównoważonego rozwoju, podczas którego 200 uczestników opracowało, w ramach wielu grup roboczych, propozycje dla Komisji Europejskiej. Rok później Komitet
dokonał podsumowania i zorganizował przesłuchanie
publiczne na temat opublikowanej w grudniu 2005 r.
unijnej polityki zrównoważonego rozwoju. Ważniejsi
mówcy, wśród których znaleźli się Wiceprzewodnicząca
Komisji Europejskiej Margot Wallström oraz minister Josef Pröll, przedstawiciel Austrii sprawującej przewodnictwo w Radzie, zostali poproszeni o wyrażenie swoich
poglądów, jak również o wysłuchanie opinii innych.
Ponadto należy ustalić wymierne cele. Przejrzysty musi
być sposób ustalania celów, ich oceny oraz to, jak wpisują
się one w ogólny obraz rozwoju zrównoważonego.
Dyskusje dotyczyły powiązań pomiędzy strategią rozwoju zrównoważonego a strategią lizbońską, celów zaproponowanych we wniosku Komisji oraz wdrażania strategii i jej cyklu zarządzania.
Margot Wallström podkreśliła, jak pilne jest odwrócenie
niezgodnych z zasadami rozwoju zrównoważonego tendencji, jakie obserwujemy w Europie i na świecie: „Właśnie teraz musimy zadecydować o tym, jakie życie chcemy
zaoferować naszym dzieciom”.
sję dodałby on jeszcze zrównoważoną konsumpcję. Być
może warto byłoby także położyć większy nacisk na różnorodność biologiczną, rybołówstwo, rolnictwo i innowacje.
Jak powiedział austriacki minister Josef Pröll, Austria
przewodnicząca Radzie UE stoi na stanowisku, że konieczne jest, by państwa członkowskie czuły się zobowiązane do realizacji uzgodnionych celów. To z kolei jest
możliwe jedynie wtedy, gdy cele są realistyczne. Do sześciu priorytetowych obszarów sugerowanych przez Komi-
Sekretarz Generalny Komisji Catherine Day wezwała EKES
do dalszych starań o angażowanie zainteresowanych
stron oraz do współpracy z Komisją nad planowym przygotowywaniem regularnych sprawozdań z postępów,
łącznie z dzieleniem się przykładami najlepszych praktyk.
(ciąg dalszy ze str. 1 — wywiad z José Manuelem Barroso)
7 listopada 2005 r. podpisał Pan protokół o współpracy pomiędzy Pana instytucją a EKES. Jakie udoskonalenia, Pana
zdaniem, wnosi ten protokół w stosunku do poprzedniego,
podpisanego w 2001 r.?
Wyniki można podsumować następująco: Należy pogłębić powiązania pomiędzy strategią lizbońską a strategią
rozwoju zrównoważonego. Postępy umożliwiłoby większe nakierowanie obu strategii na innowacje, zarówno
ekologiczne, jak i w sferze socjalnej. Jako jeden ze sposobów lepszego zintegrowania tych dwu strategii zaproponowano także, by co roku organizować wspólny szczyt.
Wiadomości od członków
Komitetu
Witamy nowych członków
Do grupy pracowników EKES (grupa II)
dołączyła Marie-Luise Knuppert.
Pracowała ona między innymi dla
Duńskiego Związku Pracowników
Handlu i Pracowników Biurowych
(HK) oraz dla Duńskiej Konfederacji
Związków Zawodowych (LO). Jest
członkiem rady generalnej LO, a od 2005 r. – także
członkiem zarządu tej konfederacji. Obecnie odpowiada za takie obszary, jak integracja oraz polityka
wobec uchodźców i imigrantów, a także polityka
przemysłowa. Marie-Luise Knuppert będzie działać
w Sekcji ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Obywatelstwa (SOC).
Doroczny zjazd Stowarzyszenia
Byłych Członków Komitetu
Doroczny zjazd Stowarzyszenia Byłych Członków
Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego odbył się 20 marca 2006 r. Podczas zjazdu Sekretarz Generalny EKES Patrick Venturini wygłosił
mowę na temat procesu przybliżania Europy jej
obywatelom oraz roli, jaką Komitet spełnia w tej
dziedzinie. Krótko przedstawił w niej obecną sytuację oraz podkreślił znaczenie roli byłych członków
Komitetu w tym procesie.
Kluczową siłą napędową wprowadzania w życie strategii
rozwoju zrównoważonego będą edukacja i skupienie
uwagi na młodych. Należy lepiej informować społeczeństwo o strategii rozwoju zrównoważonego, unikając przy
tym skomplikowanego żargonu technicznego. Dla zapewnienia lepszego wdrażania konieczne jest jasne rozdzielenie zadań pomiędzy różnymi podmiotami na
szczeblu wspólnotowym, regionalnym, lokalnym oraz
określonymi jednostkami.
Niemniej jednak trzeba jeszcze zwiększyć wysiłki na rzecz
nie tylko ściślejszego włączenia władz lokalnych i regionalnych, lecz również społeczeństwa obywatelskiego na najwyższym szczeblu. Bez zaangażowania obywateli strategia
lizbońska może się nie powieść.
Komitet przedstawił na szczycie Rady Europejskiej w marcu
2006 r. sprawozdanie podsumowujące, w którym przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego wyrażają swoją opinię na temat strategii lizbońskiej oraz stopnia zaangażowania właściwych władz krajowych. W jaki sposób Rada
Europejska mogłaby najlepiej wykorzystać to sprawozdanie?
Rada Europejska zwróciła się do Europejskiego Komitetu
Ekonomiczno-Społecznego o wysunięcie propozycji
w sprawie realizacji strategii lizbońskiej opracowanych
w porozumieniu z radami społeczno-gospodarczymi
państw członkowskich. Z wniosków z konferencji w Budapeszcie, w której uczestniczył komisarz László Kovács, wynika, że Komitet jest w stanie odpowiedzieć na tę prośbę.
Zresztą z radością zauważyłem, że wnioski te wyraźnie
wskazują, jak dalece strategia lizbońska staje się nieodzowna.
Konferencja ta wniosła bardzo ważny wkład. Jest to nowość
zapowiadająca prawdziwy sukces. Rada Europejska nie
może nie dostrzegać przesłania, jakie zostało przy tej okazji
sformułowane.
(ciąg dalszy ze str. 1 — Willy De Backer)
organizacji społeczeństwa obywatelskiego, skrytykował
strategię lizbońską za przesycenie unijnym żargonem. Zaproponował przemianowanie strategii lizbońskiej na
„strategię na rzecz godnej pracy i godnego życia”, tak aby
zmobilizować obywateli do koniecznych reform.
Niektórzy z przedstawicieli rad społeczno-gospodarczych
wyjaśnili proces i rezultaty swojego zaangażowania
w programy reform realizowanych przez ich rządy.
Sesja popołudniowa zjazdu była poświęcona wymianie poglądów na temat polityki zdrowotnej
i ochrony konsumentów. Stowarzyszenie podjęło
decyzję, by kolejną doroczną wizytę studyjną zorganizować w Budapeszcie pod hasłem: „Budowanie
pomostów ku demokracji – Węgry po przystąpieniu
do UE”.
Na zakończenie konferencji Przewodnicząca EKES AnneMarie Sigmund oraz Przewodniczący RSG Węgier Sándor
Demján przedstawili przygotowane wspólnie 10-punktowe przesłanie, które zostanie przekazane Radzie Europejskiej na jej wiosennym szczycie. Jego głównymi zaleceniami były następujące kwestie:
Roger Briesch objaśnia Margot Wallström stanowisko Komitetu.
Komisja postawiła na skuteczną i dobrowolną współpracę
z Komitetem. Pierwszym filarem protokołu jest programowanie, co pozwala nam skoncentrować się szczególnie na tych
zagadnieniach, w których opinia Komitetu może stanowić
cenny wkład. Drugi to kwestia śledzenia dalszych losów
opinii, co pozwala na nawiązanie sprawnie przebiegającego dialogu. Wreszcie trzeci filar to zagadnienia polityki komunikacyjnej – Komitet to cenne narzędzie umożliwiające
komunikowanie się z obywatelami, dzielenie się z nimi pomysłami i zbieranie ich poglądów.
Jak w przyszłości zamierza Pan zacieśniać współpracę międzyinstytucjonalną?
Przewiduję tu trzy możliwości. Osobiste zaangażowanie komisarzy we współpracę z EKES, o które się zwróciłem na początku mojej kadencji, musi być kontynuowane. Ponadto
współpracę pomiędzy Komitetem i Komisją trzeba, dzięki
opiniom rozpoznawczym EKES, przesunąć już na etap przygotowywania decyzji – chodzi tu o to, by Komitet częściej
mógł wypowiadać się, zanim jeszcze Komisja sformułuje
ostateczny projekt. Trzecie rozwiązanie to umożliwienie Komitetowi odgrywania na stałe roli sprawnego rozmówcy
Komisji w dialogu ze społeczeństwem obywatelskim.
• utrzymanie równowagi pomiędzy trzema filarami strategii i opieranie się presji interesów własnych;
• opracowanie spójnej strategii informacyjnej wraz
z głównymi podmiotami, takimi jak członkowie EKES,
rady społeczno-gospodarcze w poszczególnych państwach członkowskich oraz sieci europejskich organizacji pozarządowych.
Więcej informacji na ten temat znaleźć można na stronie
internetowej:
http://www.esc.eu.int/lisbon_strategy/index_en.asp
• lepsze objaśnianie strategii lizbońskiej i informowanie
o niej bardziej zrozumiałym językiem;
• s prawniejsze wykorzystanie zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego w celu wprowadzenia koniecznych reform;
Duże zainteresowanie dziennikarzy – konferencja prasowa po
zakończeniu posiedzenia.
EKES-INFO / kwiecień 2006 / 4
Aby zwalczyć przemoc domową wobec kobiet,
potrzebne jest większe działanie Europy
Renate Heinisch
Każdy człowiek ma prawo do
nienaruszalności fizycznej i psychicznej. Prawo to jednak jest
lekceważone w wypadku przemocy domowej. Ponieważ Komisja nie opublikowała niestety zapowiadanego w 2003 r. komunikatu w sprawie przemocy
domowej wobec kobiet, EKES
opracował opinię z inicjatywy Renate Heinisch
własnej na ten temat.
wypowiada się przeciw
przemocy.
Zagadnienie to stanowi coraz
istotniejszy temat otwartej debaty społecznej w Europie
i na świecie. EKES może liczyć na poparcie Parlamentu
Europejskiego i Rady Europy. Komitet dołączy się do
ogólnoeuropejskiej kampanii zwalczania przemocy domowej wobec kobiet, którą ma zainicjować w 2007 r.
Rada Europy.
W Rosji 14 000 kobiet rocznie ponosi śmierć z rąk swoich
partnerów. Liczby są szokujące – więcej ludzi umiera co
roku z powodu przemocy domowej niż w wyniku wszystkich wojen i konfliktów. W Bangladeszu setki kobiet giną
rocznie od oblania kwasem przez mężczyzn, z czego
większość przypadków ma miejsce podczas snu. Osoba,
która przyzwyczajona jest do przemocy w ognisku domowym, uważa pełen przemocy świat za normalne zjawisko. W ten sposób kultura określa w każdej społeczności stosunki międzyludzkie.
W UE nie istnieją żadne badania porównawcze na ten temat. Oficjalne liczby prezentowane przez państwa członkowskie wykazują odchylenia, gdyż dane uzyskiwane są
różnymi metodami. Mimo to liczby mówią same za siebie
– we wszystkich państwach UE przynajmniej co piąta kobieta staje się w ciągu swego życia ofiarą przemocy ze
strony męża czy partnera. Gwoli przykładu: we Francji co
cztery dni ginie kobieta zabita przez swego partnera.
Najczęstszą przyczyną zgonów wśród kobiet w wieku
14–45 lat jest przemoc w rodzinie, lecz jedynie co dwudziesty przypadek jest zgłaszany policji.
Przemoc domowa dotyka różnych grup – bardzo młodych kobiet, ale też matek, kobiet starszych, imigrantek,
dzieci ze wszystkich grup społecznych, a także mężczyzn.
Raport EKES koncentruje się na przemocy, zarówno psychicznej, jak i fizycznej, z seksualną włącznie, w małżeństwach i konkubinatach, nawet jeśli ma ona miejsce po
rozstaniu.
Czego się domagamy? Potrzebujemy ogólnoeuropejskiej
strategii: we wszystkich państwach członkowskich i kandydujących należy w krótkim terminie zebrać wiarygodne i porównywalne statystyki na temat przemocy domowej wobec kobiet. Każde państwo członkowskie powinno
w ramach tej strategii przygotować własny krajowy plan
działań na rzecz zwalczania przemocy domowej wobec
kobiet, zawierający konkretne działania i harmonogram
faktycznej realizacji strategii.
Należy przy tym uwzględnić następujące zagadnienia:
przepisy prawne, zwłaszcza dotyczące działań policji
i wymiaru sprawiedliwości; gromadzenie danych statystycznych dotyczących przemocy domowej; środki pomocy dla ofiar, pomocy dla ofiar przemocy domowej wywodzących się ze specyficznych grup, jak np. imigrantki,
starsze kobiety i kobiety w bardzo młodym wieku; a także
działania prewencyjne oraz sankcje. Organizacje pozarządowe potrzebują wsparcia finansowego i organizacyjnego na rzecz prowadzonych działań prewencyjnych,
kampanii informacyjnych i szkoleń oraz wspierania ofiar
i udzielania im pomocy. Konieczne jest odpowiednie przeszkolenie osób, których zadaniem jest wykrywanie przemocy domowej i skuteczne pomaganie ofiarom. Odpowiednie władze krajowe muszą zbierać informacje i dane
statystyczne na temat przemocy domowej wobec kobiet. Niezbędne są też kampanie edukacyjne, aby
w końcu zwrócić uwagę na
tę kwestię.
Zdaniem Komitetu konieczne są nowe sposoby zwalczania przemocy domowej
wobec kobiet – zarówno
przez zapobieganie, jak
i przez sankcje – oraz wymia„Nie ma powodu do
na informacji na szczeblu
zmartwienia?” – przemoc
wobec kobiet często ma
europejskim, pomiędzy pańmiejsce we własnym domu.
stwami
członkowskimi
i państwami kandydującymi, dotyczących najlepszych
praktyk i środków do przedsięwzięcia.
W następstwie tej opinii z inicjatywy własnej Europejski
Komitet Ekonomiczno-Społeczny jednomyślnie podjął
decyzję o sporządzeniu kolejnej opinii w sprawie dzieci
jako ofiar i świadków przemocy domowej. Opracowanie
tej opinii wpisze się w inicjatywę „Europa dla dzieci
i z dziećmi”, którą wkrótce zapoczatkuje Rada Europy.
Tą opinią EKES pragnie uwrażliwić społeczeństwo na niesprawiedliwość, przerwać spiralę przemocy, przełamać
milczenie, wskazać na możliwości pomocy, uzmysłowić
ludziom, że przemoc domowa jest przestępstwem,
i wzmocnić pozycję kobiet oraz dać im wiarę we własne
siły. Wszyscy musimy się przypatrywać, przysłuchiwać
i angażować. Cieszę się, że mogłam przedstawić tę opinię
Zgromadzeniu Parlamentarnemu Rady Europy 30 marca
br. w Sztokholmie podczas przesłuchania na temat: „Parlamentarny front na rzecz zwalczania przemocy domowej wobec kobiet”.
Dzień Otwartych Drzwi 2006: Zapraszamy do odwiedzin
w domu europejskiego społeczeństwa obywatelskiego!
W tym roku Komitet po raz drugi otworzy podwoje swojego nowego budynku dla szerokiej publiczności 6 maja
w godzinach 10.00–18.00. W trakcie zwiedzania z przewodnikiem goście będą mieli okazję poznać członków
naszego Komitetu, dowiedzieć się o pracach Komitetu
oraz obejrzeć film wideo na temat jednej z najbardziej
owocnych konferencji Komitetu – Forum zainteresowanych stron poświęconemu przybliżaniu Europy jej obywatelom – oraz zobaczyć, jak Komitet w konkretny sposób występuje w roli rzecznika obywateli europejskich.
Będzie również można odwiedzić ciekawą wystawę współczesnej fotografii austriackiej, obejrzeć filmy krótkometrażowe niemieckiej reżyser Anny Kalus lub wziąć udział
w quizie z ciekawymi upominkami dla zwycięzców.
W trakcie Dnia Otwartych Drzwi odwiedzający będą mieli po raz pierwszy w Belgii okazję do sprawdzenia swojej
wytrzymałości w biegu dla Europy, również ze wspaniałymi nagrodami. Po wysiłku zawsze można odpocząć przy
barze lub w kąciku dla dzieci.
Dzień Otwartych Drzwi 2005 cieszył się dużym powodzeniem
w zeszłym roku.
Warunkiem powodzenia strategii lizbońskiej
jest współudział wszystkich zainteresowanych
Swoje wystąpienie na sesji plenarnej EKES przed wiosennym szczytem Rady Europejskiej przewodniczący Komisji
José Manuel Barroso poświęcił odnowionej strategii lizbońskiej oraz nowemu partnerstwu na rzecz wzrostu i zatrudnienia
Przewodniczący Komisji wyraził również zadowolenie
z niedawnego rozszerzenia protokołu o współpracy między
Komisją a EKES. Przewodniczący Barroso wymienił cztery
kluczowe rozwiązania, które Komisja ma zamiar zaproponować Radzie: zwiększenie inwestycji w edukację i badania naukowe, wyzwolenie potencjału przedsiębiorstw,
zwłaszcza małych i średnich, wspieranie integracji –
w szczególności młodzieży – na rynku pracy i stawienie czoła problemowi starzenia się społeczeństwa oraz wprowadzanie w życie zintegrowanej europejskiej polityki energetycznej.
Przewodniczący Komisji zaapelował do EKES: – Liczę na
to, że Państwo i Państwa instytucja będą głównymi podmiotami naszego rozwoju społeczno-gospodarczego,
kształtując w ten sposób wspólną, zamożniejszą, bezpieczniejszą i bardziej jednolitą Europę.
Wystąpienie José Manuela Barroso na sesji plenarnej EKES.
Podczas bardzo ożywionej dyskusji, którą otworzyła Przewodnicząca EKES Anne-Marie Sigmund, członkowie
oświadczyli, że Komisja może liczyć na wsparcie EKES.
Zwrócili się też do przewodniczącego Komisji o kontynuowanie debaty nad konstytucją europejską oraz o wznowienie prawdziwego dialogu społecznego na skalę unijną, a także wezwali Komisję do uwzględnienia znaczącej
roli, jaką w gospodarce odgrywają małe i średnie przedsiębiorstwa.
EKES-INFO / kwiecień 2006 / 4
Prezentacja nowej agendy społecznej w Budapeszcie
Podczas posiedzenia sekcji SOC w Budapeszcie23 lutego br.
Henri Malosse, przewodniczący sekcji, oraz Wolfgang
Greif zaprezentowali przedstawicielom społeczeństwa
obywatelskiego opinię EKES w sprawie agendy społecznej. W trakcie ogólnej debaty zajęto się głównie zagadnieniami związanymi ze zmianami demograficznymi, przed
którymi stoją europejskie społeczeństwa, i pytaniem,
w jaki sposób rozwiązać ten złożony problem o tak wielu
aspektach kulturowych, społecznych i gospodarczych.
W tym kontekście Henri Malosse zauważył, że istnieje rozziew między tym, czego obywatele oczekują od Unii Europejskiej – głównie zagwarantowania bezpieczeństwa zatrudnienia i ochrony socjalnej – a realnymi możliwościami
UE, aby wprowadzić w życie takie rozwiązania.
Delegacja odbyła również spotkania z członkami parlamentu i rządu Węgier. W czasie tych spotkań dyskutowano o opiniach EKES i ich użyteczności, tak na szczeblu krajowym, przy sporządzaniu planów krajowych (np. wytycznych w sprawie zatrudnienia), jak i podczas prac
grup roboczych Rady, w szczególności gdy poruszane są
sprawy związane z dialogiem społecznym. Wykorzystanie
opinii jest czasem ograniczone ze względu na różne harmonogramy poszczególnych instytucji europejskich czy
na brak wiedzy o działalności EKES na szczeblu krajowym,
gdzie występuje potrzeba uruchomienia skutecznego
mechanizmu, który umożliwiłby uczestnictwo społeczeństwa obywatelskiego w procesie konsultacji i wdrażania
projektów europejskich.
­
W SKRÓCIE
Wino – nośnikiem kultury i tradycji
27 lutego w ramach omawiania reformy wspólnej organizacji rynku wina sekcja NAT zorganizowała przesłuchanie publiczne, które stanowiło okazję dla zainteresowanych stron, by wyrazić poglądy na temat
rozwoju sektora produkcji wina oraz wnieść swój
wkład do przeglądu wspólnej organizacji rynku wina.
Miklos Barabas, Henri Malosse i Wolfgang Greiff przedstawiają
agendę społeczną.
Wizyta w Budapeszcie dowiodła, że w opinii obywateli
proces decyzyjny na szczeblu europejskim w dalszym ciągu pozostaje odległy od kontekstu krajowego i że konieczne jest większe zaangażowanie organizacji społeczeństwa obywatelskiego. Potrzebne są zwykłe spotkania
informacyjne między decydentami a przedstawicielami
społeczeństwa obywatelskiego, którzy wdrażają wiele
programów finansowanych przez UE i są bezpośrednio
zależni od planów politycznych UE. Mając to na uwadze,
EKES mógłby popularyzować wśród obywateli, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego oraz rządów i parlamentów krajowych wiedzę na temat swojej roli w europejskim procesie decyzyjnym oraz o swojej działalności.
Europejski Dzień Konsumenta 2006
Przy tej okazji przewodniczący sekcji José María
Espuny Moyano zaprosił uczestników do odprężenia się i degustacji win produkcji europejskiej. Ten
miły gest służył też temu, by przypomnieć, że napój
ten, poza aspektami gospodarczymi (wino jest znane jako jeden z najstarszych towarów handlu wymiennego), odgrywa przede wszystkim rolę nośnika kultury i tradycji europejskich, dzięki bogactwu
i różnorodności aromatów różnych gatunków wina
pochodzących z naszych regionów.
Sektor rolny w Europie do 2020 roku
Edukacja konsumentów: decydujący
czynnik odpowiedzialności obywatelskiej
Na ósme obchody Europejskiego
Dnia Konsumenta, zorganizowane
przez prezydencję austriacką we
współpracy z EKES w Wiedniu 15 marca 2006 r., przybyło wielu zainteresowanych z państw UE i EOG oraz z Rumunii, Bułgarii i Chorwacji. Przewodnicząca
EKES
Anne-Marie
Sigmund podkreśliła, że edukacja
konsumentów stanowi element edukacji obywatelskiej
w kontekście zrównoważonego rozwoju.
Ursula Haubner, federalna minister reprezentująca rząd
austriacki, przewodniczący obecnie Radzie UE, wskazała
na dysproporcje pomiędzy wydatkami przedsiębiorstw
na reklamę a sumami, jakie wydają organizacje konsumenckie.
W swoim przesłaniu na Europejski Dzień Konsumenta komisarz Markos Kyprianou podkreślił, że edukacja zapewnia konsumentom solidną podstawę w postaci umiejętności i wiedzy, jakie pozwalają zmierzyć się z nowymi
i nieprzewidzianymi sytuacjami. Jednakże edukacja konsumentów powinna obejmować współpracę różnych
partnerów na poziomie zarówno wspólnotowym, jak
i krajowym.
Przewodnicząca EKES Anne-Marie Sigmund zwróciła
uwagę na fakt, że edukacja konsumentów nie tylko pomaga poszczególnym konsumentom w rozwiązywaniu
problemów na co dzień, lecz także wpływa korzystnie na
całe społeczeństwo, przyczyniając się do zrównoważonej
konsumpcji. Edukacja konsumentów jest także ważnym
czynnikiem europejskiego modelu gospodarczego i społecznego, ponieważ ułatwia ona wszystkim grupom obywateli dostęp do coraz bardziej wyrafinowanych dóbr
i usług, pozwalając w ten sposób konsumentom czerpać
pełne korzyści z rynku wewnętrznego i wspomagając
zrównoważony rozwój społeczny.
W odniesieniu do ogólnych zagadnień dotyczących konsumentów wielu uczestników wypowiedziało się za autonomiczną polityką konsumencką na szczeblu UE i za
zwiększeniem wydatków w tej
dziedzinie na szczeblu wspólnotowym i krajowym. Uczestnicy
oczekują od Unii bardziej aktywnego angażowania się w działania organizacji międzynarodowych na rzecz edukacji konsumentów. Uczestnicy doszli do
wniosku, że edukacja konsumentów jest w głównej mierze zadaniem dla władz publicznych;
Tylko dobrze
działania organizacji pozarządopoinformowani i
wyszkoleni konsumenci
wych mogą tu jedynie wnosić
potrafią dokonać
pewną dodatkową wartość.
dobrego wyboru;
tutaj przykład etykiety
dołączonej do pralki.
W dniach 16–18 marca w Moguncji w Niemczech
odbyła się wspólna konferencja EKES i Europejskiej
Rady Młodych Rolników (CEJA). Dyskutowano przede wszystkim o zagadnieniach przyszłości sektora
rolnego do 2020 roku. W wyniku tej debaty uczestnicy przyjęli wspólne oświadczenie, w którym stwierdzili, że rolnictwo jest istotnym elementem wspólnej
kultury i tożsamości europejskiej oraz wnosi znaczny
wkład w rozwój społeczno-kulturalny obszarów wiejskich. W oświadczeniu tym podkreślono również potrzebę kontynuowania i zacieśnienia współpracy
EKES z Europejską Radą Młodych Rolników w celu
wspierania innowacji w tej dziedzinie gospodarki.
Mozart – Europejczyk!
Spotkania czwartkowe, podczas których dyskutuje
się o Europie, jej tożsamości, wartościach i kulturze,
stały się już tradycją w Komitecie. Ostatnie spotkanie, zatytułowane „Mozart – Europejczyk!”, było dodatkową niespodzianką – okazało się, że Europy
można też posłuchać!
Redaktor naczelny • Karel Govaert
Zastępcy redaktora • Christian Weger
• Agata Berdys • Agnieszka Nyka
• Sabine Pierrel • Tessa Delville-Kordy
Adres • Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny
rue Belliard 99, B-1040, Bruksela, Belgia
tel.: (32-2) 546 93 96 lub 546 95 86
faks: (32-2) 546 97 64
e-mail: [email protected]
Internet: http://www.esc.eu.int
Wersja elektroniczna niniejszego biuletynu w formacie PDF jest dostępna na stronach EKES –
http://www.esc.eu.int/press/eescinfo/index_en.asp
EKES-Info udostępniany jest bezpłatnie w dwudziestu językach,
także w formie elektronicznej, przez dział prasowy Europejskiego
Komitetu Ekonomiczno-Społecznego. Ukazuje się dziewięć razy
w roku.
EKES-Info nie jest oficjalną witryną sprawozdawczości z prac
EKES. Po informacje tego typu należy sięgać do Dziennika
Urzędowego Unii Europejskiej i innych publikacji Komitetu.
Powielanie naszych materiałów – z podaniem źródła EKES-Info
– jest dozwolone (prosimy o przekazanie jednego egzemplarza
redaktorowi).
Nakład: 42 000 egz.
Kolejny numer ukaże się w maju 2006 r.
Podczas wystąpienia prof. Manfreda Wagnera z Uniwersytetu w Wiedniu, zatytułowanego „Mozart –
kompozytor europejski”, słuchacze mogli odbyć
podróż po Europie śladami muzyki Mozarta. Dzięki
prof. Wagnerowi odkryć można było Europę i życie
kompozytora, jego podróże, różne wpływy kulturowe itd., które sprawiły, że Mozarta można uznać za
prawdziwego Europejczyka. Tekst wystąpienia prof.
Wagnera oraz dodatkowe informacje o spotkaniach
czwartkowych znaleźć można na stronie internetowej:
http://www.esc.eu.int/president/thursday
meetings/index_en.asp
QE-AA-06-004-PL-N
EKES-INFO / kwiecień 2006 / 4