Projekt z dnia 30 września 2008 r. ROZPORZĄDZENIE Nr

Transkrypt

Projekt z dnia 30 września 2008 r. ROZPORZĄDZENIE Nr
Projekt z dnia 30 września 2008 r.
ROZPORZĄDZENIE Nr....
WOJEWODY WIELKOPOLSKIEGO
z dnia .................................................. 200…. r.
w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemęckiego Parku Krajobrazowego
Rozdział 1
Przedmiot regulacji
Na podstawie art. 19 ust. 6 i 8 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880
oraz z 2005 r. Nr 113, poz. 954, Nr 130, poz. 1087 oraz z 2007 r. Nr 75 poz. 493, Nr 176 poz. 1238 i Nr 181 poz.
1286) zarządza się, co następuje:
§ 1.Ustanawia się plan ochrony Przemęckiego Parku Krajobrazowego, powołanego na podstawie rozporządzenia
Nr 168/06 Wojewody Wielkopolskiego z dnia 31 lipca 2006 r. w sprawie Przemęckiego Parku Krajobrazowego
(Dz. Urz. Woj. Wielkopolskiego Nr 132, poz. 3218, sierpień 2006 r.) oraz Nr 3 Wojewody Lubuskiego z dnia 14
lutego 2008 r. w sprawie Przemęckiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Lubuskiego Nr 14, poz. 341, luty
2008 r.), zwanego dalej Parkiem.
§ 2. Plan ochrony Parku ustanawia się na okres obejmujący lata 2008-2027.
Rozdział 2
Cele ochrony przyrody Parku
§ 3. Celami ochrony Parku są:
1) w zakresie ochrony litosfery:
a) zachowanie zespołów form ukształtowania powierzchni, w tym specyficznych elementów krajobrazu
polodowcowego charakterystycznych dla obszaru Parku,
b) zachowanie struktury przestrzennej gleb, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony gleb organicznych,
c) wykorzystanie walorów litosfery do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz do promocji
Parku;
2) w zakresie ochrony zasobów i ekosystemów wodnych:
a) ochrona ilości zasobów wodnych w warunkach nasilającego się deficytu,
b) ochrona jakości wód powierzchniowych i podziemnych oraz sukcesywna poprawa stanu ich czystości,
c) utrzymanie powierzchni siedlisk hydrogenicznych,
d) ochrona różnorodności siedliskowej zlewni jeziornych,
e) wykorzystanie walorów ekosystemów wodnych do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz
do promocji Parku;
1
3) w zakresie ochrony siedlisk przyrodniczych:
a) zachowanie siedlisk przyrodniczych, w tym szczególnie rzadkich i zagrożonych oraz objętych ochroną
prawną,
b) poprawa stanu naturalnych i półnaturalnych siedlisk przyrodniczych, w tym przede wszystkim, łąk
świeżych, łąk wilgotnych i turzycowisk oraz lasów łęgowych,
c) wykorzystanie walorów siedlisk przyrodniczych do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz
do promocji Parku;
4) w zakresie ochrony gatunków roślin, grzybów oraz ich siedlisk:
a) utrzymanie powierzchni występowania rzadkich, zagrożonych i chronionych gatunków roślin i grzybów,
b) ograniczenie rozprzestrzeniania się populacji gatunków obcych geograficznie, w tym szczególnie
zagrażających gatunkom rodzimym,
c) utrzymanie lub wznowienie uprawy tradycyjnych gatunków i odmian roślin użytkowych oraz tradycyjnych
sposobów prowadzenia upraw,
d) wykorzystanie walorów różnorodności gatunkowej roślin i grzybów do celów dydaktycznych,
edukacyjnych i naukowych oraz do promocji Parku;
5) w zakresie ochrony gatunków zwierząt i ich siedlisk:
a) zachowanie istniejących stanowisk, ostoi i siedlisk rzadkich gatunków zwierząt,
b) utrzymanie populacji poszczególnych gatunków zwierząt na poziomie liczebności umożliwiającym im
przetrwanie,
c) ograniczenie rozprzestrzeniania się populacji gatunków obcych geograficznie, w tym szczególnie
zagrażających gatunkom rodzimym,
d) utrzymanie dotychczasowego charakteru mozaikowatości środowiskowej z dużym udziałem ekotonów,
warunkującej różnorodność zgrupowań zwierzęcych,
e) utrzymywanie lub kształtowanie korytarzy ekologicznych umożliwiających przemieszczanie się zwierząt,
f) przywracanie walorów przyrodniczych najcenniejszym pod względem faunistycznym siedliskom,
przekształconym lub przekształcającym się w wyniku antropopresji,
g) wykorzystanie walorów świata zwierząt do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz do
promocji Parku;
6) w zakresie ochrony krajobrazów i wartości kulturowych:
a) zachowanie obiektów o szczególnych wartościach kulturowych oraz układów ruralistycznych wraz z
zabudową o cechach regionalnych,
b) kształtowanie struktury funkcjonalno-przestrzennej zapewniającej optymalizację układu osadniczego oraz
ograniczanie rozpraszania zabudowy,
c) zachowanie wnętrz, ciągów, punktów i osi widokowych oraz dominant o szczególnych wartościach
krajobrazowych,
d) zachowanie i przywracanie tradycyjnych obiektów małej architektury i innych materialnych elementów
kultury ludowej,
2
e) ochrona stanowisk archeologicznych,
f) zachowanie mozaikowatych, otwartych przestrzeni rolniczych i przeciwdziałanie ich industrializacji,
g) przywracanie obszarom o krajobrazie negatywnie przekształconym ich wartości krajobrazowych i
przyrodniczych, w tym rewaloryzacja zabytkowych układów pałacowo-parkowych i folwarcznych,
h) ochrona i kształtowanie zadrzewień oraz łąk, pastwisk i muraw,
i) ochrona i utrwalanie tożsamości kulturowej, a zwłaszcza odtwarzanie i ożywianie lokalnych tradycji,
j) wyeksponowanie i właściwe wykorzystanie elementów dziedzictwa kulturowego do celów dydaktycznych,
edukacyjnych i naukowych oraz do promocji Parku.
Rozdział 3
Przyrodnicze, społeczne i gospodarcze uwarunkowania realizacji celów ochrony przyrody
§ 4. Przyrodniczymi, społecznymi i gospodarczymi uwarunkowaniami realizacji celów ochrony przyrody Parku są:
1) polityka przestrzenna oraz zasady, kierunki i formy podejmowanych działań powinny umożliwiać zachowanie
i wzbogacanie oraz popularyzację jego wartości przyrodniczych, w tym krajobrazowych w warunkach
zrównoważonego rozwoju;
2) działania na rzecz ochrony i kształtowania wartości krajobrazowych powinny dotyczyć zarówno krajobrazów
naturalnych i półnaturalnych jak i historycznie ukształtowanych i tradycyjnych krajobrazów kulturowych;
3) preferowanymi formami działalności społeczno-gospodarczej zgodnymi z regionalną tradycją oraz
gwarantującymi utrzymanie wysokich wartości przyrodniczych, w tym krajobrazowych przy jednoczesnym
zapewnieniu odpowiedniego standardu życia jego mieszkańców powinny być:
a) gospodarka leśna zgodna z potrzebami ochrony przyrody,
b) rolnictwo zrównoważone, w tym ekologiczne,
c) gospodarka rybacka uwzględniająca potrzeby ochrony wód,
d) obsługa turystyki krajoznawczej i kwalifikowanej oraz agroturystyki,
e) obsługa i zrównoważony rozwój rekreacji, realizowanej z poszanowaniem walorów przyrodniczokrajobrazowych i kulturowych,
f) nieuciążliwe dla środowiska przetwórstwo lokalnych zasobów przyrodniczych;
4) plany urządzania nadleśnictw muszą być zharmonizowane z potrzebami ochrony wartości przyrodniczych, w
tym krajobrazowych;
5) studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowe plany
zagospodarowania przestrzennego muszą uwzględniać i w odpowiedni sposób chronić, w warunkach
racjonalnego zagospodarowania, wartości kulturowe, przyrodnicze i krajobrazowe Parku;
6) warunkiem realizacji celów ochrony przyrody jest kształtowanie właściwych postaw wobec zasobów
przyrodniczych i kulturowych jako dziedzictwa i dobra wspólnego, w tym poprzez promocję i udostępnienie
turystyczne Parku i prowadzenie działalności dydaktycznej.
3
Rozdział 4
Identyfikacja oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń
wewnętrznych i zewnętrznych oraz ich skutków
§ 5.1. Istniejące i potencjalne zagrożenia wewnętrzne Parku oraz ich skutki przedstawia załącznik nr 1 do
niniejszego rozporządzenia.
2. Istniejące i potencjalne zagrożenia zewnętrzne Parku oraz ich skutki przedstawia załącznik nr 2 do niniejszego
rozporządzenia.
Rozdział 5
Obszary realizacji działań ochronnych
§ 6.1. Dla obszaru Parku określono ustalenia ogólne obowiązujące na całym jego terenie oraz ustalenia szczegółowe
obowiązujące na wybranych obszarach realizacji działań ochronnych, zwanych dalej strefami, które wskazano na
mapie w skali 1:10 000 stanowiącej załącznik nr 3 do niniejszego rozporządzenia.
2. Na obszarze Parku wyznacza się następujące typy stref:
1) A – Strefa ochrony konserwatorskiej, obejmująca istniejące obszary objęte ochroną prawną oraz obszary o
najwyższych wartościach przyrodniczo-krajobrazowych i kulturowych, rekomendowane do objęcia różnymi
formami ochrony:
a) AP – istniejące pomniki przyrody,
b) AR – istniejące rezerwaty przyrody,
b) APP – obszary zalecane do objęcia dodatkową formą ochrony przyrody,
e) AK – istniejące strefy ochrony konserwatorskiej (kulturowej), którą tworzą:
- AKZ – obiekty zabytkowe wpisane do rejestru lub ewidencji zabytków,
- AKE – strefa „E” ochrony ekspozycji,
- AKW – strefa „W” ochrony archeologicznej,
f) APK – proponowane nowe lub modyfikacja istniejących stref ochrony konserwatorskiej (kulturowej),
którą tworzą:
−
APKZ – obiekty lub obszary zalecane do objęcia formą ochrony zabytków kultury poprzez wpis do
rejestru zabytków lub wyznaczenie stosownych stref ochrony konserwatorskiej (kulturowej),
−
APKE – proponowana strefa „E” ochrony ekspozycji,
−
APKK – proponowana strefa „K” ochrony krajobrazu,
2) B - Strefy działań ochronnych:
a) BCS – strefa ochrony czynnej stabilizującej, polegającej na wykonywaniu działań ochronnych
prowadzonych w celu utrzymania istniejącej skali i sposobu użytkowania terenu, którą tworzą:
− BCSI - strefa zachowania krajobrazu rolniczego,
− BCSII - strefa zachowania krajobrazu leśnego,
− BCSIII – strefa ochrony wód w warunkach użytkowania rybackiego,
4
− BCSIV - strefa zachowania harmonijnego krajobrazu kulturowego lub elementów dziedzictwa
kulturowego, nie objętych ochroną konserwatorską,
− BCSV – strefa zachowania harmonijnego rozwoju funkcji pozarolniczych obszarów wiejskich, w tym:
- - BCVA – strefa zachowania harmonijnego zagospodarowania wielofunkcyjnego układów
osadniczych,
- - BCSVB – strefa zachowania harmonijnego zagospodarowania rekreacyjnego,
b) BCK – strefa ochrony czynnej, kreatywnej (przebudowy), polegającej na wykonywaniu działań
ochronnych prowadzonych w celu zmiany istniejącego stanu środowiska przyrodniczego i kulturowego
poprzez wywołanie ukierunkowanych procesów, którą tworzą:
-
BCKI – strefa poprawy stosunków wodnych poprzez kształtowanie odpływu,
-
BCKII - strefa przeciwdziałania zmniejszaniu i fragmentacji terenów otwartych, w tym łąkowych,
torfowiskowych, murawowych, w wyniku samoistnej sukcesji lasu lub celowego zalesiania,
-
BCKIII – strefa modyfikacji gospodarki rolnej,
-
BCKIV – strefa modyfikacji gospodarki leśnej,
-
BCKV - strefa regulowania i porządkowania rozwoju funkcji pozarolnicznych obszarów wiejskich,
w tym:
- - BCKVA – obszary zainwestowane lub wskazane do zainwestowania w studiach uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania przestrzennego, wymagające zmiany użytkowania bądź zmiany
przeznaczonej funkcji,
- - BCKVB - obszary zainwestowane lub wskazane do zainwestowania w studiach uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania przestrzennego,
- - BCKVC – inne obszary wskazane w niniejszym rozporządzeniu dopuszczonego zainwestowania,
- - BCKVD – obszary zdegradowane, wymagające przekształceń funkcjonalno-przestrzennych
istniejącego użytkowania,
- BCKVI – strefa kształtowania struktury ekologicznej oraz wzmacniania powiązań przyrodniczych, w
tym:
- - BCKVIA – obszary ograniczonego zainwestowania,
- - BCKVIB – obszary ograniczonego zainwestowania i zwiększania udziału gruntów zalesionych,
- - BCKVIC – miejsca budowy nowych przejść dla zwierząt.
Rozdział 6
Zakres i sposoby ochrony zasobów, tworów i składników przyrody
§ 7.1. W celu pełniejszej i bardziej skutecznej ochrony ekosystemów Parku wraz z charakterystycznymi dla nich
zbiorowiskami roślinnymi oraz gatunkami roślin, zwierząt i grzybów zaleca się objęcie dodatkowymi formami
ochrony prawnej obszarów wymienionych w załączniku nr 4 do niniejszego rozporządzenia.
2. W celu pełniejszej i bardziej skutecznej ochrony krajobrazów i walorów kulturowych Parku zaleca się objęcie
dodatkowymi formami ochrony prawnej obiektów wymienionych w załączniku nr 5 do niniejszego rozporządzenia.
5
§ 8. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony obszarów zalecanych do objęcia dodatkowymi formami
ochrony:
1) w odniesieniu do strefy APP_1 zaleca się ochrona bierna drzewostanów z utrzymaniem obecnego składu
gatunkowego warstwy drzewostanu, runa i towarzyszącej fauny, z dopuszczeniem ewentualnych zabiegów
koniecznych dla utrzymania prawidłowego stanu sanitarnego drzewostanów, jednak z pozostawianiem
martwych drzew stojących i leżących;
2) w odniesieniu do stref APP_2-10:
a) nie dopuszcza się zalesiania terenów otwartych,
b) nie dopuszcza się zmiany przeznaczenia łąk i pastwisk,
c) zaleca się utrzymanie tradycyjnych sposobów użytkowania rolniczego i rybackiego,
c) zaleca się utrzymywanie i odtworzenie wzdłuż wód pasów roślinności trwałej, krzewiastej lub drzewiastej
stanowiących bufory dla zanieczyszczeń biogeochemicznych,
d) nie dopuszcza się usuwania drzew rosnących wzdłuż cieków, w tym rowów melioracyjnych,
e) nie dopuszcza się rozbudowy sieci melioracyjnej;
3) w odniesieniu do strefy APP_11 zaleca się:
a) ograniczenie usuwania drzew stanowiących potencjalne miejsce rozwoju larw jelonka rogacza Lucanus
cervus oraz innych cennych chrząszczy saproksylicznych (pachnica dębowa Osmoderma eremita i wepa
marmurkowa Protaetia lugubris),
b) zaleca się w przypadku prowadzenia wycinki drzew pozostawianie pniaków pozostałych po ich ścięciu
wraz z całą bryłą korzeniową;
4) w odniesieniu do strefy APKZ_1 zaleca się wpisanie obiektów do rejestru zabytków;
5) w odniesieniu do stref APKZ_2 zaleca się wyznaczenie stosownych stref ochrony konserwatorskiej
(kulturowej).
§ 9. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony zasobów abiotycznych i gleb odnoszące się do całego
obszaru Parku:
1) zaleca się przeciwdziałanie procesom erozji wietrznej i wodnej gleb oraz ich ochronę przed
zanieczyszczeniami, poprzez utrzymanie i tworzenie pasów roślinności niskiej i wysokiej wzdłuż dróg i miedz
śródpolnych oraz na zarośniętych rowach odwadniających na terenach łąk i turzycowisk;
2) nie dopuszcza się podejmowania działań, które poprzez niszczenie ściółki i runa leśnego mogłyby uruchomić
procesy erozji na stromych stokach, powyżej 18 stopni, w obrębie rynien jeziornych, dolin rzecznych i innych
form rzeźby, z wyjątkiem prac w ramach planowej gospodarki leśnej;
3) zaleca się ograniczenie prac leśnych prowadzonych na stromych stokach z użyciem ciężkiego sprzętu, w tym
zwłaszcza przy wyciąganiu dłużyc;
4) zaleca się ograniczenie presji turystycznej, która mogłaby prowadzić do zwiększenia procesów erozji w strefie
brzegowej jezior oraz na stromych stokach na krawędzi wysoczyzny Wschowskiej i innych form rzeźby (ostańce
wysoczyznowe, kemy);
5) zaleca się ograniczenie wprowadzania nowej zabudowy w obrębie form rzeźby stanowiących dominanty
krajobrazowe;
6
6) zaleca się likwidację i rekultywację nielegalnych miejsc eksploatacji surowców mineralnych i wysypisk
odpadów;
7) nie dopuszcza się lokalizacji nowych wysypisk śmieci;
8) zaleca się przeprowadzenie szczegółowych badań gleboznawczych jako podstawy do wyłączenia z
wprowadzania nowej zabudowy obszarów, gdzie występują dobrze wykształcone i nie przekształcone profile
glebowe;
9) zaleca się kontynuowanie rozpoznania oraz badań naukowych dokumentujących walory abiotyczne i glebowe,
w tym zwłaszcza w zakresie budowy geologicznej i morfologicznej oraz utworów powierzchniowych.
§ 10.1 Określa się następujący zakres i sposoby ochrony zasobów i ekosystemów wodnych odnoszące się do całego
obszaru Parku:
1) nie dopuszcza się przekształcania obszarów źródliskowych w tym zmian użytkowania, a w szczególności
trwałego wylesiania lub zamiany użytków zielonych w grunty orne, z wyłączeniem realizacji zadań służących ich
ochronie i racjonalnemu udostępnieniu turystycznemu;
2) zaleca się odstąpienie od wylewania gnojowicy i stosowania środków ochrony roślin w odległości do 20
metrów od stref źródliskowych i stref ochronnych ujęć wody, brzegów zbiorników lub cieków oraz ograniczenie
nawożenia w pasie do 100 metrów;
3) zaleca się pozostawienie lub tworzenie wzdłuż cieków i zbiorników wodnych, co najmniej 5. metrowego pasa
trzcinowisk, zadrzewień i zakrzaczeń tworzących naturalną strefę buforową;
4) zaleca się prowadzenie systematycznych kontroli oraz działań w celu zapewnienia swobodnego dostępu do
brzegów jezior zgodnie z ustawą z dnia 18 lipca 2001 Prawo wodne;
5) nie dopuszcza się realizacji nowych inwestycji w granicach działek ewidencyjnych wód powierzchniowych, za
wyjątkiem służących gospodarce wodnej lub rybackiej oraz służących obsłudze ruchu turystycznego i rekreacji;
6) zaleca się likwidację nielegalnej zabudowy zlokalizowanej w granicach działek ewidencyjnych wód
powierzchniowych;
7) zaleca się przyspieszenie budowy kanalizacji sanitarnej i oczyszczalni ścieków, w tym:
a) podłączenie do oczyszczalni ścieków wszelkich nowych obiektów produkcyjnych, usługowych, w tym
turystycznych i mieszkalnych,
b) uporządkowanie gospodarki ściekowej na terenach nie objętych dotychczas systemem kanalizacji sanitarnej
poprzez egzekwowanie odprowadzania ścieków do szczelnych zbiorników;
8) nie dopuszcza się zmian naturalnego kształtu i przebiegu koryt wszystkich cieków w granicach Parku, z
wyjątkiem sytuacji wynikających z odrębnych przepisów;
9) zaleca się wyłączenie z konserwacji cieków V rzędu i wyższych oraz dopuszczenie do ich renaturyzacji;
10) zaleca się odstąpienie od działań powodujących obniżenie zwierciadła wód podziemnych, w szczególności
budowy oraz odbudowy urządzeń drenarskich i rowów odwadniających na gruntach ornych, łąkach i
pastwiskach jak też w obszarach parowów, dolin rzecznych i strefach źródliskowych cieków;
11) zaleca się przeprowadzanie oceny oddziaływania na środowisko w przypadku budowy nowych stawów
rybnych;
7
12) zaleca się opracowanie bilansu wodno-gospodarczego dla zlewni, w których prowadzona jest stawowa
gospodarka rybacka, w tym weryfikację obliczeń zasobów dyspozycyjnych wód powierzchniowych oraz przegląd
i aktualizację pozwoleń wodno-prawnych;
13) zaleca się utworzenie i utrzymanie toru wodnego o szerokości 5 m i głębokości minimalnej 50 cm w
przesmyku między jeziorami Miałkim i Białym;
14) zaleca się wzmożenie kontroli respektowania prawa w odniesieniu do prowadzenia działalności z
wykorzystaniem wód powierzchniowych i ich otoczenia.
2. Określa się następujący zakres i sposoby poprawy stosunków wodnych poprzez kształtowanie odpływu,
odnoszące się do stref BCKI:
1) w strefach BCKI_1 orazBCKI_2 zaleca się utrzymywanie maksymalnego poziomu piętrzenia na istniejących
urządzeniach piętrzących;
2) w strefach BCKI_3 – BCKI_8 zaleca się budowę nowych urządzeń piętrzących oraz utrzymywanie na nich
poziomu piętrzenia odpowiadającego poziomowi lustra wody w jeziorach, zgodnie z granicami ich działek
ewidencyjnych;
3) w strefie BCKI_9 zaleca się zasypanie fragmentu rowu odwadniającego mokradła na południowy-zachód od
leśniczówki Koczury oraz zasypanie rowów dawnych melioracji leśnych.
3. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony organizmów wodnych, odnoszące się do wszystkich wód
powierzchniowych Parku użytkowanych rybacko:
1) zaleca się oparcie gospodarki rybackiej na aktualnym rozpoznaniu składu taksonomicznego oraz bazy
pokarmowej ryb;
2) zaleca się uwzględnienie w gospodarce rybackiej potrzeb ochrony gatunków rzadkich, zagrożonych i
chronionych oraz objętych lokalnymi i krajowymi programami ochrony czynnej;
3) zaleca się sukcesywne eliminowanie obcych geograficznie gatunków ryb;
4) zaleca się utrzymywanie, przez niezbędne zarybienia, stałego poziomu liczebności gatunków ryb szczególnie
eksploatowanych przez wędkarzy, a także wykazujących regres stanu z innych powodów;
5) zaleca się prowadzenie odłowów rybackimi narzędziami ciągnionymi w taki sposób, aby nie powodować
pogorszenia warunków tlenowych w wyniku zmącania osadów dennych, zwłaszcza w jeziorach płytkich o
wysokiej zawartości materii organicznej;
6) zaleca się, w celu ochrony roślinności brzegowej i przeciwdziałania erozji brzegów wód, wyznaczanie i
przygotowywanie stanowisk wędkarskich oraz wyznaczanie miejsc cumowania i spuszczania na wodę łodzi;
7) zaleca się systematyczne przekazywanie dyrektorowi Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa
Wielkopolskiego raportów o połowach ryb przez wędkarzy i rybaków.
§ 11.1. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony lądowych ekosystemów nieleśnych, mające na celu
poprawę struktury krajobrazowej, odnoszące się do strefy BCKVIB:
1) dopuszcza się zalesienia gruntów ornych przy uwzględnieniu następujących zasad:
a) należy dążyć do tworzenia zwartych kompleksów leśnych o racjonalnej granicy polno – leśnej, a także
tworzenia zwartego systemu przyrodniczego łącznie z innymi obszarami o funkcjach ekologicznych,
b) za obszary pożądane do zalesień przyjmuje się:
8
- wielkoobszarowe tereny rolnicze o małej lesistości,
- tereny łączące istniejące kompleksy leśne, które spełniają lub potencjalnie mogą spełniać funkcje tras
migracji dla zwierząt,
- tereny wzdłuż rozcięć erozyjnych,
- tereny przylegające do cieków wodnych i krawędzi ich dolin;
2) pozostałe ustalenia zgodnie z zapisami określonymi dla strefy BCSI.
2. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony lądowych ekosystemów nieleśnych, mające na celu
przeciwdziałanie zmniejszaniu i fragmentacji terenów otwartych, odnoszące się do strefy BCKII:
1) zaleca się przeciwdziałanie sukcesji zarastających muraw, pastwisk, łąk, w tym śródleśnych, poprzez usuwanie
samosiewów drzew i krzewów, a w razie konieczności także karczowanie z usunięciem biomasy, z
pozostawieniem kęp drzew i krzewów w dolinach cieków, jako naturalnej zabudowy biologicznej;
2) nie dopuszcza się zalesień lądowych ekosystemach nieleśnych;
3) pozostałe ustalenia zgodnie z zapisami określonymi dla strefy BCSI.
3. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony lądowych ekosystemów nieleśnych, mające na celu zachowanie
rolniczego użytkowania terenu oraz krajobrazu rolniczego, odnoszące się do strefy BCSI:
1) nie dopuszcza się zmiany trwałych użytków zielonych na grunty orne;
2) zaleca się utrzymanie lub przywrócenie powierzchni i struktury trwałych użytków zielonych i sadów oraz
kontynuowanie tradycyjnego, ekstensywnego sposobu ich użytkowania, w tym zgodnie z zasadami programu
rolnośrodowiskowego w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w przepisach
odrębnych, poprzez:
a) nieprzeorywanie użytków zielonych i sadów,
b) prowadzenie zabiegów agrotechnicznych zgodnie z wymogami zbiorowisk i zasiedlających je gatunków
zwierząt, zwłaszcza ptaków, poprzez dostosowanie terminów, częstotliwość i technik koszenia,
c) powrót do tradycyjnego koszenia ręcznego oraz opóźnienie pierwszego pokosu po 15 lipca, z
pozostawieniem pojedynczych kop siana na obrzeżach do końca lata, a w przypadku łąk wilgotnych koszenie
we wrześniu,
d) pozostawianie corocznie około 10 % powierzchni każdego kompleksu niekoszonych łąk - co roku innej,
e) ekstensywną pielęgnację sadów z zachowaniem starych odmian drzew i krzewów owocowych;
3) zaleca się tworzenie i utrzymywanie stref buforowych – miedz, zadrzewień i zakrzaczeń śródpolnych oraz
innych fragmentów wyłączonych z użytkowania;
4) zaleca się promowanie wśród rolników hodowli tradycyjnych ras zwierząt gospodarskich, ze szczególnym
uwzględnieniem tradycyjnych ras bydła, koni i owiec oraz gatunków i odmian roślin uprawnych, w tym drzew i
krzewów owocowych; zgodnie z zasadami programu rolnośrodowiskowego w ramach programu rozwoju
obszarów wiejskich, o którym mowa w przepisach odrębnych,
5) zaleca się opracowanie i wdrożenie programów monitoringu cennych i zagrożonych nieleśnych siedlisk
przyrodniczych;
6) zaleca się promowanie rozwoju pozarolniczych funkcji obszarów wiejskich, w tym agroturystyki z
wykorzystaniem infrastruktury turystycznej i edukacyjnej Parku.
9
§ 12.1. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony ekosystemów leśnych dla wszystkich typów
własnościowych lasów, odnoszące się do strefy BCKIV:
1) zaleca się nie planowanie zabiegów gospodarczych w drzewostanach w oddz. .52 o, r; 53 f; 70 f , g, h; 71 a, d
(Nadleśnictwo Włoszakowice) i przeniesienie ich do gospodarstwa specjalnego jako cenne fragmenty rodzimej
przyrody;
2) zaleca się do czasu uznania za rezerwat przyrody, nie planowanie zabiegów gospodarczych w drzewostanach
w oddz. 98-102; 103 a-d, f (częściowo); 104 a; 108-112; 113 a-d; 120-124 (Nadleśnictwo Włoszakowice) i
przeniesienie ich do gospodarstwa specjalnego, jako cenne fragmenty rodzimej przyrody;
3) zaleca się nie planowanie zabiegów gospodarczych w drzewostanach w oddz. 200 c; 201 b; 202 a; 203 a; 204 b
(Nadleśnictwo Kościan) i przeniesienie ich do gospodarstwa specjalnego, jako cenne fragmenty rodzimej
przyrody;
4) zaleca się nie planowanie zabiegów gospodarczych w drzewostanach w oddz. 225 a; 226 j, k; 232 c; 238 (bez
238d) (Nadleśnictwo Kościan) i przeniesienie ich do gospodarstwa specjalnego, jako cenne fragmenty rodzimej
przyrody;
5) zaleca się nie planowanie zabiegów gospodarczych w drzewostanach w oddz. 45 j; 46 b, g; 62 d, f, h, i, k, l, m,
n z zabiegów gospodarczych i przeniesienie ich do gospodarstwa specjalnego, jako cenne fragmenty rodzimej
przyrody;
6) pozostałe ustalenia zgodnie z zapisami określonymi w ust. 2 dla strefy BCSII.
2. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony ekosystemów leśnych dla wszystkich typów własnościowych
lasów, odnoszące się do strefy BCSII:
1) zaleca się pozostawianie w drzewostanach oraz na zrębach kęp starodrzewu z udziałem drzew dziuplastych,
martwych i zamierających, o znaczeniu biocenotycznym, wraz z runem i podrostem, o powierzchni łącznej nie
mniejszej niż 5% powierzchni manipulacyjnej i powierzchni jednostkowej około 0,1 ha, aż do naturalnego
rozpadu, a także posuszu liściastego jałowego i czynnego oraz posuszu iglastego w ilościach uniemożliwiających
inicjowanie ognisk gradacyjnych. Pozostawione kępy drzewostanu należy lokalizować w miejscu występowania
chronionych gatunków roślin i grzybów;
2) nie dopuszcza się sadzenia w lasach, w tym także na poletkach zgryzowych i innych poletkach łowieckich,
gatunków obcych geograficznie i ekologicznie;
3) zaleca się stopniowe ograniczanie udziału gatunków obcych geograficznie i ekologicznie w lasach o strukturze
i funkcji zbliżonych do lasów rodzimych, według wskazań programów ochrony przyrody poszczególnych
nadleśnictw, w tym przede wszystkim usuwanie dębu czerwonego Quercus rubra, robinii akacjowej Robinia
pseudoacacia i czeremchy amerykańskiej Padus serotina w ramach planowych zabiegów hodowlanych;
4) zaleca się kontynuowanie sukcesywnej przebudowy drzewostanów celem dostosowania ich do warunków
siedliskowych, szczególnie przy zastosowaniu rębni częściowych gniazdowych oraz z wykorzystaniem luk;
5) zaleca się sadzenie drzew i krzewów występujących na różnych siedliskach lasów naturalnych i półnaturalnych
(gatunków domieszkowych i biocenotycznych) na obrzeżach zakładanej uprawy leśnej;
6) zaleca się stosowanie metod mechanicznych lub biologicznych do zwalczania szkodników owadzich i
grzybowych, a także ograniczania szkód łowieckich, przy jednoczesnym ograniczeniu do niezbędnego minimum
metod zwalczania chemicznego;
10
7) zaleca się sporządzenie w lasach niepaństwowych uproszczonych planów urządzania lasów określających
sposób gospodarowania zgodny z zasadami przyjętymi w lasach państwowych.
§ 13.1 Określa się następujący zakres i sposoby ochrony gatunków grzybów, roślin i zwierząt dziko występujących
oraz ich siedlisk, odnoszące się do całego obszaru Parku:
1) dopuszcza się programy restytucji gatunków na terenie Parku wyłącznie w sytuacji:
a) udokumentowanego występowania gatunku na tym obszarze w przeszłości,
b) zachowania siedliska gatunku w postaci umożliwiającej utrzymanie zdolnej do życia populacji,
c) jeśli wprowadzana populacja ma charakter rodzimy,
d) jeśli gatunek jest zagrożony w skali kraju lub Europy; nie powinno się podejmować restytucji gatunków
licznych i niezagrożonych na innych stanowiskach;
2) zaleca się objęcie wszelkiego typu działań ochrony czynnej kontrolą monitoringową, zarówno na etapie
wykonywania projektu, jak i po jego zakończeniu;
3) zaleca się kontynuowanie rozpoznawania stanowisk występowania chronionych, rzadkich i zagrożonych
gatunków zwierząt, grzybów i roślin objętych ochroną czynną;
4) zaleca się zachowanie przy remontach i rozbudowie obiektów budowlanych siedlisk występowania rzadkich i
zagrożonych gatunków zwierząt, w tym zwłaszcza ptaków i nietoperzy;
5) zaleca się opracowanie i wdrożenie programu monitoringu gatunków rzadkich i zagrożonych, gatunków
inwazyjnych stanowiących zagrożenie dla rodzimej różnorodności biologicznej oraz gatunków konfliktowych;
6) zaleca się, w odniesieniu do gatunków objętych ochroną czynną, uczestnictwo w regionalnych lub krajowych
programach ochrony;
7) zaleca się ograniczanie populacji inwazyjnych gatunków roślin, w szczególności niecierpka gruczołowatego
Impatiens glandulifera, rdestowców Reynoutria sachalinesis i R. japonica oraz zwierząt - jenota Nyctereutes procyonoides,
norki amerykańskiej Mustela vison, szopa pracza Procyon lotor i innych, stanowiących zagrożenie dla gatunków
rodzimych;
8) zaleca się prowadzenie racjonalnej gospodarki łowieckiej uwzględniającej:
a) odtwarzanie właściwej dla poszczególnych siedlisk liczebności i struktury populacji gatunków łownych,
które w wyniku przekształcenia siedlisk nie podlegają naturalnym mechanizmom regulacyjnym,
b) rozważenie możliwości wyłączenia z pozyskania łowieckiego kuropatwy i zająca, ze względu na drastyczny
spadek liczebności ich populacji,
c) dostosowanie dokarmiania zwierzyny łownej do potrzeb, w szczególności udostępnianie naturalnej karmy
ukrytej pod śniegiem poprzez mechaniczne rozgarnianie pokrywy śnieżnej oraz wykładanie karmy
odpowiedniej dla gatunków,
d) zwalczanie kłusownictwa;
9) zaleca się odstąpienie od używania herbicydów na terenie Parku;
10) zaleca się uzupełnianie i zawieszanie nowych budek lęgowych dla ptaków i nietoperzy oraz ich czyszczenie;
11) zaleca się budowę platform gniazdowych dla bociana białego Ciconia ciconia;
12) zaleca się pozostawianie w krajobrazie rolniczym starych i martwych drzew i krzewów;
11
13) zaleca się, w obrębie parków i innych obszarów, w których wygrabiane są opadłe liście, tworzenie z nich
kompostowników, jako miejsc dogodnych dla rozwoju larw owadów.
2. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony gatunków zwierząt poprzez przywracanie oraz wzmacnianie
powiązań przyrodniczych:
1) w odniesieniu do strefy BCKVIC zaleca się budowę zabezpieczeń oraz przejść dla zwierząt pod drogami z
zastosowaniem współcześnie obowiązujących rozwiązań technicznych obowiązujących dla tego rodzaju
obiektów.
§ 14.1. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony i przywracania utraconych wartości krajobrazowych,
odnoszące się do całego obszaru Parku:
1) zaleca się ochronę i kształtowanie zróżnicowanego krajobrazu rolniczego, w tym zachowanie
skoncentrowanego charakteru układów ruralistycznych, ochronę istniejącego drobnopowierzchniowego
rozplanowania użytków rolnych oraz przywracanie drobnopowierzchniowej struktury uprawom
wielkopowierzchniowym;
2) zaleca się ochronę i odtwarzanie zadrzewień i zakrzaczeń śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych;
3) zaleca się utrzymanie i odtwarzanie sadów przydomowych, ze szczególnym uwzględnieniem tradycyjnych
odmian drzew i krzewów owocowych;
3) nie dopuszcza się do rozwoju układów urbanistycznych nie powiązanych przestrzennie z historycznie
ukształtowanymi układami wsi i nie dowiązujących do nich pod względem funkcjonalnym i strukturalnym, w
szczególności w zakresie funkcji terenu, wielkości działek, udziału terenów biologicznie czynnych, kubatury i
architektury budynków mieszkalnych, usługowych, produkcyjnych i gospodarczych, ogrodzeń i innych
elementów zagospodarowania;
4) zaleca się usuwanie, przebudowę lub zasłanianie zielenią dysharmonijnych elementów zagospodarowania, w
tym także napowietrznych linii infrastruktury technicznej;
5) zaleca się wyłączenie z zainwestowania ciągów i punktów widokowych oraz roztaczających się z nich panoram
na obszar Parku i z obszaru Parku na tereny przyległe;
6) zaleca się realizację zabudowy w stylu regionalnym, z jej cechami charakterystycznymi, zgodnie ze sposobami
korzystania z obszarów udostępnionych do zainwestowania określonymi w § 17.
§ 15. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony cennych wartości kulturowych, odnoszące się do całego
obszaru Parku:
1) zaleca się zachowanie i rewaloryzację obiektów zabytkowych przy jednoczesnym dopuszczeniu ich adaptacji
do nowych funkcji;
2) zaleca się zachowanie tradycyjnych elementów kultury materialnej i niematerialnej;
3) zaleca się utrzymanie istniejącej zabudowy o wartości historycznej oraz tradycyjnych elementów
zagospodarowania terenu we właściwym stanie technicznym i funkcjonalnym;
4) zaleca się zachowanie starodrzewu w obrębie parków, wsi oraz zagród;
5) zaleca się pozostawienie fragmentów tradycyjnych dróg brukowanych, także w trakcie planowanych ich
modernizacji;
12
6) zaleca się rozwinięcie współpracy pomiędzy służbami ochrony przyrody a wojewódzkim konserwatorem
zabytków, samorządami gminnymi oraz innymi organizacjami i osobami w zakresie ochrony zabytków kultury
materialnej i niematerialnej;
7) zaleca się ustanawianie społecznych opiekunów do opieki nad cennymi obiektami kultury;
8) zaleca się prowadzanie systematycznych inspekcji konserwatorskich;
9) zaleca się wyeksponowanie i właściwe wykorzystanie elementów dziedzictwa kulturowego do celów
dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz do promocji Parku.
Rozdział 7
Obszary udostępniania Parku dla celów naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych oraz
amatorskiego połowu ryb oraz sposoby korzystania z tych obszarów
§ 16.1. Określa się następujące ogólne wytyczne udostępnienia Parku dla celów naukowych, edukacyjnych,
turystycznych i rekreacyjnych oraz amatorskiego połowu ryb:
1) turystyczne, rekreacyjne, edukacyjne i dla amatorskiego połowu ryb udostępnianie Parku powinno być
podporządkowane ochronie wartości przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych;
2) rodzaj, formy i wielkość zagospodarowania turystycznego, rekreacyjnego i edukacyjnego muszą być
dostosowane do rodzaju i stopnia odporności na degradację elementów środowiska przyrodniczego, a także
chłonności turystyczno-rekreacyjnej Parku;
3) działania w zakresie edukacji ekologicznej powinny koncentrować się na organizowaniu zajęć edukacyjnych,
otwartych dla szerokiego kręgu zainteresowanych, programów aktywnej ochrony przyrody, akcji sprzątania
Parku oraz imprez turystyczno-edukacyjnych, a także na przygotowywaniu i rozpowszechnianiu materiałów
edukacyjnych, w tym przewodników turystyczno-ekologicznych;
4) wszelkie nowe obiekty związane z infrastrukturą turystyczną i rekreacyjną powinny być jak najlepiej
wkomponowane w krajobraz i otoczone odpowiednią zabudową przyrodniczą, a do ich budowy lub
modernizacji powinny być wykorzystane materiały związane z miejscowym krajobrazem.
2. Określa się następujące sposoby udostępnienia Parku do celów naukowych obowiązujące na terenie całego Parku,
o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej:
1) zaleca się, w przypadku prowadzania badań na obszarze Parku, powiadomienie i uzyskanie zgody właściciela,
zarządzającego lub sprawującego nadzór nad danym obiektem;
2) zaleca się współdziałanie instytucji i osób prowadzących badania naukowe z dyrektorem Zespołu Parków
Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego, w tym udostępnianie mu uzyskanych wyników badań oraz
wynikających z nich wniosków końcowych.
3. Określa się następujące sposoby udostępniania Parku dla celów edukacyjnych i dydaktycznych, obowiązujące na
terenie całego Parku, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej:
1) zaleca się, w przypadku prowadzania edukacji na obszarze Parku, powiadomienie i uzyskanie zgody
właściciela, zarządzającego lub sprawującego nadzór nad danym obiektem;
2) preferuje się prowadzenie edukacji w oparciu o ścieżki edukacyjne oraz punkty edukacji historycznokulturowej i przyrodniczej;
13
3) zaleca się prowadzenie edukacji związanej z czynną ochroną przyrody i krajobrazu, polegającej na
uczestniczeniu w przywracaniu lub utrzymaniu walorów,
4) zaleca się prowadzeniem aktywnej edukacji historyczno-kulturowej polegającej m.in. na uczestniczeniu w
rekonstrukcji ważnych wydarzeń historycznych oraz spotkaniach ze świadkami lub osobami osobiście
związanymi z niektórymi z nich,
5) zaleca się prowadzenie edukacji poprzez włączanie uczestników w projekty inwentaryzacji przyrodniczych,
projektowania, wykonania i konserwowania ścieżek edukacyjnych i szlaków turystycznych promujących walory
Parku,
6) korzystanie ze ścieżek dydaktycznych powinno odbywać się zgodnie z regulaminem zatwierdzony przez
dyrektora Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego.
4. Określa się następujące sposoby oraz zakres prac związany z udostępnianiem Parku dla celów turystycznych i
rekreacyjnych oraz amatorskiego połowu ryb, obowiązujące na terenie całego Parku lub wskazanych obszarów, o ile
przepisy odrębne nie stanowią inaczej:
1) na terenie Parku mogą być rozwijane następujące rodzaje turystyki:
a) turystyka poznawcza: ekoturystyka, krajoznawcza, ornitologiczna,
b) turystyka kwalifikowana: piesza, rowerowa, kajakowa, żeglarska, konna i narciarska (wyłącznie narciarstwo
biegowe),
c) turystyka wypoczynkowa: pobytowa, weekendowa, agroturystyka;
2) do amatorskiego połowu ryb dopuszcza się wszystkie zbiorniki i cieki wodne Parku należące do Skarbu
Państwa, z wyjątkiem akwenów wyłączonych z użytkowania rybackiego na podstawie przepisów odrębnych;
3) biwakowanie jest możliwe jedynie w miejscach do tego wyznaczonych lub innych miejscach po uzyskaniu
zgody właściciela lub zarządzającego terenem, przy przestrzeganiu przepisów odrębnych;
4) utrzymuje się przebieg istniejących szlaków turystyki pieszej, rowerowej, kajakowej i ścieżek edukacyjnych
oraz zaleca się renowację i uzupełnienie towarzyszących im elementów infrastruktury turystycznej;
5) dopuszcza się korekty przebiegu istniejących szlaków turystycznych i ścieżek edukacyjnych;
6) zaleca się rozwój elementów zagospodarowania turystycznego, w tym bram, tablic informacyjnych i
drogowskazów informacyjnych oraz innych elementów małej architektury przeznaczonej dla obsług ruchu
turystycznego, zwłaszcza w miejscach jego koncentracji, przy głównych ciągach komunikacyjnych w Parku oraz
w punktach eksponowania walorów Parku;
7) zaleca się wyposażenie nowych szlaków turystycznych i ścieżek edukacyjnych w elementy małej architektury,
w tym miejsca odpoczynku z zadaszeniem, kładki, pomosty, wieże widokowe, itp. pod warunkiem, że nie
degradują one walorów przyrodniczych i krajobrazowych;
8) zaleca się stałe podnoszenie standardu technicznego bazy noclegowej i gastronomicznej, parkingów oraz
innych elementów infrastruktury turystycznej oraz likwidację lub modernizację obiektów dysharmonijnych w
krajobrazie.
14
Rozdział 8
Obszary udostępniane do zainwestowania oraz sposoby korzystania z tych obszarów
§ 17.1. Priorytetową zasadą kwalifikowania gruntów rolnych i leśnych do zmiany użytkowania powinno być dążenie
do zachowania w możliwie największym stopniu różnorodności biologicznej i krajobrazowej.
2. Przy realizacji nowego zainwestowania należy dążyć do nierozpraszania zabudowy. W pierwszej kolejności należy
uzupełniać istniejące zagospodarowanie w lukach między zabudową.
3. Zainwestowanie wymagające zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne,
należy lokalizować wyłącznie w granicach obszarów wyznaczonych w studiach uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gmin obowiązujących w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz
zgodnie z określonym w nich przeznaczeniem, a także stref dopuszczonego zainwestowania, o ile lokalizacja nie jest
sprzeczna z przepisami odrębnymi oraz z zastrzeżeniem zapisów § 18.
4. Do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, w stosunku do których podjęto uchwałę o
przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu oraz zawiadomiono o terminie wyłożenia ich do publicznego
wglądu, ale postępowanie nie zostało zakończone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się przepisy
dotychczasowe, z zastrzeżeniem zapisów § 18.
5. Po uchyleniu albo przy zmianie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu obowiązujących w dniu wejścia w życie rozporządzenia, na obszarach
objętych tymi planami i decyzjami:
1) utrzymuje się dotychczasowe przeznaczenie terenu, jako preferowane oraz dopuszcza się następujące
przeznaczenie do zainwestowania:
a) tereny zabudowy zagrodowej,
b) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz mieszkaniowo-usługowej,
c) tereny rekreacji indywidualnej,
d) tereny usług nieuciążliwych lub o uciążliwości ograniczonej do granicy działki,
e) tereny produkcyjno-usługowe nieuciążliwe lub o uciążliwości ograniczonej do granicy działki,
f) tereny eksploatacji surowców mineralnych – tylko na terenach złóż obecnie eksploatowanych, do czasu
wygaśnięcia koncesji na wydobywanie kopalin;
2) w przypadku utrzymania dotychczasowego przeznaczenia terenu:
a) utrzymuje się dotychczasową intensywność zainwestowania, w tym:
- powierzchnię działki budowlanej,
- powierzchnię biologicznie czynną,
- wysokość zabudowy,
b) ustala się obowiązek zastosowania warunków architektoniczno-urbanistycznych zabudowy określonych w
ust. 8 pkt 1, 6 – 13, a dla planów, w których nie określono wielkości działki, minimalnej powierzchni
biologicznie czynnej oraz wysokości zabudowy, obowiązują dodatkowo warunki architektonicznourbanistyczne określone w ust. 8 pkt 2 – 5;
3) w przypadku nowego przeznaczenia terenu ustala się obowiązek zastosowania warunków architektonicznourbanistycznych określonych w ust. 8;
15
4) zaleca się strefowanie zabudowy w granicach wyznaczonych obszarów do zainwestowania;
5) utrzymuje się dotychczasowe ustalenia planistyczne obowiązujące dla obszarów i obiektów objętych ochroną
konserwatorską na podstawie zapisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody i ustawy z dnia 23
lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
6. Dopuszcza się opracowanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego jedynie dla całych sołectw
zlokalizowanych w granicach Parku, tworzących spójną całość, uwzględniających:
1) zachowanie właściwych proporcji pomiędzy obszarami biologicznie czynnymi oraz terenami
zainwestowanymi;
2) ograniczanie rozpraszania zabudowy;
3) strefowanie intensywności zabudowy;
4) wyłączenie z zainwestowania terenów najcenniejszych przyrodniczo, w tym ciągów ekologicznych zasilających
lokalny system przyrodniczy oraz siedlisk przyrodniczych i stanowisk gatunków podlegających ochronie.
7. Dopuszcza się rozbudowę, podnoszenie standardu użytkowego i technicznego oraz wymianę istniejącej
zabudowy zrealizowanej zgodnie z obowiązującymi przepisami przy zastosowaniu następujących zasad zabudowy i
zagospodarowania terenu:
1) zaleca się zachowanie dotychczasowego przeznaczenia i sposobu użytkowania terenu;
2) dopuszcza się adaptację zabudowy mieszkaniowej i zagrodowej na cele zgodne z funkcjami Parku;
3) zaleca się rewaloryzację starych zabudowań zgodnie ze stylem budownictwa regionalnego;
4) zaleca się stopniową eliminację substandardowych i dysharmonijnych elementów zagospodarowania.
8. Dla wszystkich terenów planowanej nowej zabudowy wyznaczonych w studiach uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego oraz stref dopuszczonego zainwestowania wyznaczonych w niniejszym
rozporządzeniu, a także terenów dopuszczalnej zabudowy zagrodowej, dla których z chwilą wejścia w życie
niniejszego rozporządzenia brak jest obowiązujących miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
ustala się następujące warunki architektoniczno-urbanistyczne budowy, rozbudowy, podnoszenia standardu
użytkowego i technicznego zainwestowania:
1) nieprzekraczalna linia nowej zabudowy wynosi:
a) minimum 30 metrów od granicy lasów oraz trenów wyznaczonych w miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego pod zalesienie,
b) minimum 100 metrów od granicy geodezyjnej działki wód powierzchniowych, za wyjątkiem obiektów
służących gospodarce wodnej lub rybackiej oraz urządzeń służących obsłudze ruchu turystycznego i
rekreacji,
2) minimalna powierzchnia nowowydzielanej działki wynosi:
a) dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, mieszkaniowo-usługowej i usługowej – 1000 m2
(preferowana 1500 m2),
b) dla zabudowy produkcyjno-usługowej – 2000 m2,
c) dla zabudowy rekreacji indywidualnej – 1500 m2 (preferowana 2000 m2), z zastrzeżeniem § 18. ust. 11.
d) dla zabudowy zagrodowej – wielkość działki określają przepisy szczególne;
16
3) minimalna powierzchnia biologicznie czynna działki wynosi:
a) dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - 60 % powierzchni działki,
b) dla zabudowy mieszkaniowo-usługowej i usługowej – 70 % powierzchni działki, z zastrzeżeniem ppkt.. c),
c) dla zabudowy usług sportu, turystyki i rekreacji – 60% powierzchni działki,
d) dla zabudowy rekreacji indywidualnej - 70% powierzchni działki (preferowana 90%),
e) dla zabudowy produkcyjno – usługowej – 50% powierzchni działki;
4) maksymalna powierzchnia zabudowy działki wynosi:
a) dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, mieszkaniowo-usługowej i usługowej – 30 %
powierzchni działki,
b) dla zabudowy produkcyjno-usługowej – 40 % powierzchni działki,
c) dla zabudowy rekreacji indywidualnej – 15 % powierzchni działki;
5) nie dopuszcza się wprowadzania nowej zabudowy wielorodzinnej oraz zabudowy jednorodzinnej szeregowej;
6) maksymalna wysokość zabudowy, rozumiana jako największa odległość w rzucie prostopadłym pomiędzy
główną kalenicą dachu budynku, a gruntem rodzimym wynosi:
a) 9 metrów dla zabudowy zagrodowej, mieszkaniowej, mieszkaniowo-usługowej i rekreacyjnej, to jest 2
kondygnacje, w tym użytkowe poddasze,
b) 4 metry dla budynków gospodarczych towarzyszących zabudowie mieszkaniowej, to jest 1 kondygnacja,
c) 10 metrów dla zabudowy usługowej,
d) 5 metrów dla zabudowy produkcyjno-usługowej, to jest 1 kondygnacja – nie dotyczy kominów i masztów
urządzeń infrastruktury technicznej,
e) dla budynków użyteczności publicznej oraz obiektów budowlanych związanych z ochroną przyrody,
bezpieczeństwem publicznym oraz ochroną lasów dopuszcza się wyższą wysokość zabudowy, jednak
minimalną dla specyfiki danej funkcji;
7) nie dopuszcza się dachów innych niż symetryczne kalenicowe, preferowane dachy dwuspadowe proste; w
przypadku dachów wielospadowych kalenica głównej bryły dachu nie może być krótsza niż połowa długości tej
bryły; kąt nachylenia połaci dachowych 30-45°;
8) nie dopuszcza się okien innych niż o podziałach symetrycznych;
9) zaleca się stosowanie stonowanej kolorystyki elewacji, przy czym preferuje się kolory pastelowe z
wykorzystaniem cegły elewacyjnej, drewna, kamienia i tynku zewnętrznego;
10) zaleca się wykonanie pokrycia dachowego z dachówki ceramicznej lub blachodachówki w odcieniach
czerwonych lub brązowych, w nawiązaniu do zastosowanej na sąsiednich działkach;
11) nie dopuszcza się ogrodzeń o maksymalnej wysokości powyżej 1,8 m; nie dopuszcza się ogrodzeń z
betonowych materiałów prefabrykowanych oraz ogrodzeń innych niż ażurowe, z przerwami w podmurówce;
Zaleca się używanie kamienia polnego, kamienia ciosanego lub kostki kamiennej;
12) zaleca się używanie kamienia polnego, kamienia ciosanego lub kostki kamiennej do wykonania nawierzchni
podjazdów i dziedzińców;
13) zaleca się następujące warunki kształtowania nowych zespołów zabudowy:
17
a) do 20 działek w zespole zabudowy,
b) realizacja w obrębie zespołów zabudowy ogólnodostępnych terenów rekreacyjnych,
c) ujednolicenie kształtu i kolorystyki budynków oraz rodzaju ogrodzeń w ramach poszczególnych zespołów
zabudowy, preferowanie kamienia wapiennego w ogrodzeniach i dolnych partii elewacji budynków
mieszkalnych i gospodarczych,
d) izolowanie zielenią zespołów zabudowy,
e) ograniczenie ekspozycji nowej zabudowy od strony ciągów i punktów widokowych na i z terenu Parku;
14) dla nowej zabudowy usług turystyki i rekreacji dopuszcza się maksymalnie 50 miejsc noclegowych w jednym
zespole zabudowy (obiekcie);
15) dla terenów zieleni urządzonej przyjmuje się następujące zasady zagospodarowania:
a) nie dopuszcza się zmiany przeznaczenia na inne cele,
b) ustala się obowiązek utrzymania minimalnej powierzchni biologicznie czynnej 80%.
9. Na wszystkich terenach przeznaczonych pod rozwój zainwestowania, zaleca się zachowanie istniejących lasów i
zadrzewień i przeznaczenie ich na rozwój ogólnodostępnych terenów rekreacyjnych.
10. Na terenach rolnych:
1) nie dopuszcza się realizacji nowej zabudowy na gruntach klas V i VI wytworzonych z gleb pochodzenia
organicznego i torfowisk występujących w zwartych obszarach przekraczających powierzchnię 1 ha,
2) dopuszcza się realizację nowej zabudowy zagrodowej, z uwzględnieniem warunków wynikających z
przepisów odrębnych oraz określonych w ust. 8 pkt. 1 – 3 , 5 – 10, z zastrzeżeniem ppkt. a) oraz § 18. ust. 11.
11. Nie dopuszcza się wtórnego podziału działek budowlanych na mniejsze niż o powierzchni określonej w planie
ochrony dla poszczególnych funkcji terenu.
12. Nie dopuszcza się ogrodzenia działek pozostających w użytkowaniu rolniczym i leśnym, z wyłączeniem
czasowego grodzenia nowo założonych upraw leśnych oraz sadów, dla których dopuszcza się grodzenie zgodnie z
warunkami określonymi w ust. 8 pkt. 10.
13. Zaleca się zainicjowanie przez służby Parku opracowania studium architektonicznego dla terenu Parku
określającego katalog postulowanych rozwiązań architektonicznych w odniesieniu do podstawowych rodzajów
zabudowy oraz wybranych obiektów małej architektury.
14 Zaleca się wzmożenie kontroli w zakresie zachowania lub przywracania ładu przestrzennego w krajobrazie oraz
stały nadzór nad przestrzeganiem dyscypliny budowlanej.
15. Zaleca się zainicjowanie przez służby Parku opracowania katalogu ogrodów przydomowych określającego
tradycyjne wzorce ogrodów i ich współczesne adaptacje oraz zasady postulowanego doboru gatunkowego roślin
ozdobnych.
§ 18. Określa się następujące szczegółowe zasady dotyczące zainwestowania terenu:
1) dla stref APP:
a) nie dopuszcza się lokalizacji budowli i budynków poza strefami wyznaczonymi w obowiązujących w dniu
wejścia w życie rozporządzenia miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz studiach
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin,
18
b) nie dopuszcza się lokalizacji na terenach niezabudowanych i nie przeznaczonych do zabudowy obiektów
małej architektury innych niż związanych z ochroną przyrody lub edukacją ekologiczną, prowadzoną przez
Administrację Lasów Państwowych lub Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego;
2) dla stref AKZ oraz APKZ:
a) zaleca się wyznaczenie odpowiedniej strefy ochrony konserwatorskiej w miejscowym planie
zagospodarowania przestrzennego,
b) ustala się obowiązek zachowanie i odtwarzania historycznych cech układu przestrzennego, w tym:
rozplanowania dróg, placów, linii zabudowy i linii rozgraniczających oraz kompozycji wnętrz urbanistycznych
i kompozycji zieleni, a także tradycyjnej zabudowy,
c) zaleca się stopniową likwidację lub modyfikację obiektów i elementów dysharmonijnych w stosunku do
tradycyjnego charakteru zabudowy i zagospodarowania przestrzennego,
d) dopuszcza się modernizację lub adaptację istniejących budynków i form zagospodarowania terenu do
nowych funkcji, przy obowiązku zachowania ich tradycyjnego charakteru,
e) nie dopuszcza się zmiany przeznaczenia gruntów,
f) nie dopuszcza się wznoszenia budynków i obiektów małej architektury niezgodnych z tradycyjnym
charakterem zabudowy i zagospodarowania przestrzennego,
g) zaleca się ochronę zieleni oraz uzupełnianie ubytków i kontrolę nasadzeń,
h) ustala się obowiązek uzgadniania wszelkich działań inwestycyjnych z Wojewódzkim Konserwatorem
Zabytków,
3) dla stref AKE oraz APKE:
a) nie dopuszcza się lokalizacji budowli i budynków poza strefami wyznaczonymi w obowiązujących w dniu
wejścia w życie rozporządzenia miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz studiach
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin,
b) zaleca się ograniczenie wysokości nowo sytuowanych lub modernizowanych budowli i budynków do
wysokości obiektów sąsiadujących;
4) dla strefy APKK:
a) zaleca się stosowanie tradycyjnych rozwiązań architektonicznych przy wprowadzaniu nowej lub
modernizacji istniejącej zabudowy,
b) zaleca się stopniową likwidację lub modyfikację obiektów i elementów dysharmonijnych w stosunku do
tradycyjnego charakteru zabudowy i zagospodarowania przestrzennego;
5) dla stref BCSII i BCKIV nie dopuszcza się lokalizacji na terenach leśnych obiektów budowlanych innych niż
związanych z gospodarką leśną, ochroną przyrody lub edukacją ekologiczną prowadzoną przez Administrację
Lasów Państwowych lub dyrektora Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego;
6) dla stref BCSIII:
a) zaleca się zachowanie zasadniczych elementów historycznego rozplanowania, w tym pierwotnych
podziałów parcelacyjnych, istniejącej sieci dróg, placów, linii zabudowy, kompozycji wnętrz urbanistycznych i
kompozycji zieleni, przy założeniu harmonijnego współistnienia elementów kompozycji historycznej i
współczesnej,
19
b) dopuszcza się realizację nowej oraz modernizację istniejącej zabudowy w sposób nawiązujący do lokalnej
tradycji budowlanej, zgodnie z ustalonym historycznie ukształtowaniem przestrzenno-architektonicznym
miejscowości,
c) zaleca się utrzymanie tradycyjnej zabudowy, przy jednoczesnym dopuszczeniu jej modernizacji i adaptacji
do nowych funkcji,
d) zaleca się utrzymywanie elementów zagospodarowania terenu we właściwym stanie technicznym i
funkcjonalnym;
7) dla strefy BCKVA:
a) zaleca się dokonanie zmiany ustaleń obowiązujących studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gmin w zakresie terenów przeznaczonych pod zabudowę,
b) zaleca się likwidację wszelkiej zabudowy w pasie do 100 m od granicy działki geodezyjnej wód
powierzchniowych, z zastrzeżeniem ppkt. c),
c) dopuszcza się dla działek o powierzchni co najmniej 800 m2, pozostawienie oraz modernizację i remonty,
istniejącej zabudowy położonej w pasie od 50 do 100 m od granicy działki geodezyjnej wód
powierzchniowych pod warunkiem jej podłączenia do zbiorczego systemu wodociągowo-kanalizacyjnego, w
ciągu 3 lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia,
d) zaleca się łączenie działek o powierzchni mniejszej niż 800 m2, celem osiągnięcia warunków o których
mowa w ppkt. c) oraz lokalizację na nich jednego budynku przeznaczonego dla wszystkich współwłaścicieli
nieruchomości.
e) dopuszcza się wprowadzenie 1 nowego budynku rekreacji indywidualnej na działkach o powierzchni co
najmniej 800 m2 i powstałych w wyniku scalenia działek mniejszych uzyskania warunków, o których mowa w
ppkt. c),
8) dla stref BCKVC:
a) zaleca się rewitalizację obszaru przez zabezpieczenie przed zniszczeniem oraz remonty obiektów
zdegradowanych, przy dopuszczeniu ich adaptacji do nowych funkcji,
b) zaleca się stopniową likwidację lub modyfikację obiektów i elementów dysharmonijnych w stosunku do
tradycyjnego charakteru zabudowy i zagospodarowania przestrzennego,
c) zaleca się rewitalizację kompozycji układów zieleni, w tym sukcesywną kontrolę i uzupełnianie ubytków;
9) dla strefy BCKVIA oraz BCKVIB nie dopuszcza się realizacji nowej zabudowy, w tym zagrodowej, za
wyjątkiem obiektów budowlanych związanych z ochroną przyrody i edukacją prowadzoną przez służby parków
krajobrazowych lub Lasy Państwowe oraz obiektów niezbędnych dla obsługi terenów zainwestowanych i
planowanych do zainwestowania w opracowaniach planistycznych.
20
Rozdział 9
Ustalenia w zakresie realizacji infrastruktury technicznej
§ 19.1. Ustala się następujące ogólne wytyczne w zakresie realizacji infrastruktury komunalnej:
1) nakazuje się wyposażenie wszystkich obiektów budowlanych wytwarzających ścieki w urządzenia
zabezpieczające środowisko gruntowo-wodne przed zanieczyszczeniem lub włączenie ich do zbiorczych
systemów odprowadzenia i unieszkodliwiania ścieków, zgodnie z ustaleniami miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;
2) dopuszcza się do czasu wybudowania systemu kanalizacji wyposażenie obiektów budowlanych w
indywidualne, szczelne zbiorniki na ścieki lub indywidualne oczyszczalnie przydomowe, pod warunkiem
udokumentowania odpowiednich warunków gruntowo-wodnych i terenowych;
3) zaleca się optymalizację wykorzystania istniejących oczyszczalni ścieków. Osady ściekowe mogą być
wykorzystywane w celach rolniczych po spełnieniu odrębnych wymagań;
4) zaleca się przeprowadzenie inwentaryzacji oraz likwidacji niekontrolowanych zrzutów ścieków, w tym
pochodzących z nieszczelnych zbiorników do gromadzenia ścieków;
5) zaleca się kontynuowanie rozbudowy sieci wodociągowej, w tym obejmującej tereny zabudowy rekreacji
indywidualnej; Do czasu realizacji zbiorczego systemu zaopatrzenia w wodę dopuszcza się indywidualne ujęcia
wody;
6) zaleca się kontynuowanie rozbudowy kanalizacji deszczowej, w tym w terenach intensywnego ruchu
samochodowego;
7) zaleca się prowadzanie liniowych elementów infrastruktury technicznej w „korytarzach” infrastrukturalnych, w
szczególności wykorzystujących pasy dróg;
8) zaleca się wyposażenie istniejących linii i słupów energetycznych linii wysokiego i średniego napięcia
zlokalizowanych poza terenami zabudowy w odpowiednie oznakowania zabezpieczające przed kolizjami
przelatujące ptaki oraz zabezpieczenia przed wykorzystywaniem ich jako miejsca odpoczynku przez ptaki;
9) zaleca się stosowanie linii izolowanych, a docelowo linii doziemnych dla projektowanych, modernizowanych i
przebudowywanych sieci elektroenergetycznych;
10) zaleca się stosowanie w ogrzewaniu budynków nowoczesnych, energo- i materiałooszczędnych systemów
grzewczych z wykorzystaniem niskoemisyjnych paliw, w szczególności: drewna, gazu ziemnego, lekkiego oleju
opałowego, biomasy oraz źródeł odnawialnych, w tym energii słonecznej;
11) zaleca się zmniejszenie energochłonności budynków służących realizacji celów publicznych poprzez
termomodernizację;
12) zaleca się gromadzenie, odprowadzenie i unieszkodliwianie odpadów stałych zgodnie z obowiązującymi
przepisami, w sposób określony w planach gospodarki odpadami;
13) zaleca się objęcie wszystkich mieszkańców zorganizowaną zbiórką odpadów komunalnych, rozwój systemów
selektywnej zbiórki odpadów, w tym odpadów ulegających biodegradacji, opakowaniowych,
wielkogabarytowych, budowlanych i niebezpiecznych;
14) nie dopuszcza się lokalizacji nowych składowisk odpadów;
15) nie dopuszcza się utylizacji odpadów przemysłowych i zawierających substancje toksyczne, odpadów
chemicznych i wybuchowych;
21
16) zaleca się przeprowadzenie inwentaryzacji oraz likwidacji nielegalnych składowisk odpadów;
17) zaleca się propagowanie indywidualnych sposobów kompostowania w gospodarstwach domowych na
terenach wiejskich;
18) zaleca się realizację inwestycji ograniczających zanieczyszczenia azotowe pochodzące z rolnictwa, w
szczególności budowę płyt gnojowych i zbiorników na gnojowicę;
19) nie dopuszcza się lokalizacji wiatraków i farm wiatrowych oraz nowych linii energetycznych wysokich napięć,
a także instalacji produkcji rolnej i innej o wysokości wyższej niż 1,5 wysokości najwyższych w gospodarstwie
budynków mieszkalnych i gospodarczych;
20) dopuszcza się umieszczanie reklam poza terenami zabudowy zgodnie z obowiązującymi przepisami, po
uzyskaniu uzgodnienia dyrektora Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego w zakresie
kolorystyki i rozmiarów planowanych reklam ustawianych jako odrębne budowle.
2. Ustala się następujące ogólne wytyczne w zakresie realizacji infrastruktury komunikacyjnej:
1) zaleca się prowadzenie niezbędnej modernizacji dróg, w tym ich utwardzenie w rejonach o dużym natężeniu
ruchu turystycznego;
2) zaleca się prowadzenie działań mających na celu poprawę warunków bezpieczeństwa ruchu, w tym zwłaszcza
w rejonach o dużym natężeniu ruchu turystycznego;
3) zaleca się zachowanie przebiegu oraz szerokości dróg o nawierzchni gruntowej, przy jednoczesnym
dopuszczeniu poprawy stanu ich nawierzchni;
4) nakazuje się uzyskanie z dyrektorem Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego
przebiegu oraz warunków realizacji nowych dróg;
5) zaleca się uzupełnienie sieci parkingów leśnych, zwłaszcza przy drogach przecinających większe kompleksy
leśne oraz na obrzeżach Parku;
6) zaleca się wyznaczenie oraz urządzenie parkingów w rejonach o dużym natężeniu ruchu turystycznego;
7) zaleca się wprowadzenia stałego lub sezonowego ograniczenia prędkości do 60 km/h na drogach
przecinających tereny leśne, a w miejscowościach turystycznych do 40 km/h;
8) zaleca się zwiększenie częstotliwości połączeń kolejowych w miesiącach letnich oraz dostosowanie godzin
rozkładu jazdy do potrzeb turystyki weekendowej.
Rozdział 10
Ustalenia do studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego oraz planu zagospodarowania przestrzennego województwa
wielkopolskiego dotyczące eliminacji lub ograniczenia zagrożeń zewnętrznych
§ 20. Ustalenia dotyczące eliminacji lub ograniczenia zagrożeń zewnętrznych Parku:
1) w terenach wskazanych w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, jako
tereny produkcji rolnej, preferuje się wyłącznie zabudowę związaną z gospodarką rolną, o ile lokalizacja nie jest
sprzeczna z przepisami odrębnymi;
2) przy realizacji nowego zainwestowania należy dążyć do nierozpraszania obiektów; w pierwszej kolejności
należy uzupełniać istniejące zagospodarowanie oraz lokalizować zabudowę wzdłuż istniejących dróg;
22
3) postuluje się wzmożenie nadzoru i kontroli w zakresie zachowania lub przywracania ładu przestrzennego w
krajobrazie oraz stały nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawnych dotyczących budownictwa i gospodarki
przestrzennej;
4) preferuje się budynki w formie architektonicznej nawiązującej do warunków architektoniczno-urbanistycznych
obowiązujących w Parku.
Rozdział 11
Przepisy końcowe
§ 22. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym
Województwa Wielkopolskiego.
WOJEWODA LUBUSKI
WOJEWODA WIELKOPOLSKI
23
Załącznik nr 1 do Rozporządzenia Nr …… Wojewody Wielkopolskiego z dnia
………………. 200… r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemęckiego
Parku Krajobrazowego
Identyfikacja oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń
wewnętrznych oraz ich skutków
Lp.
Identyfikacja zagrożeń
(I – zagrożenie istniejące, P – zagrożenie
potencjalne)
1
1.
2
Procesy erozji wodnej i wietrznej powodujące
niszczenie pokrywy glebowej, zmiany ukształtowania
terenu oraz przyczyniające się do wzrostu degradacji
obszaru.
(I)
2.
Zanieczyszczenie gleb rolnych oraz zagrożenie
zanieczyszczeniem wód podziemnych związane ze
stosowaniem nawozów sztucznych i pestycydów.
Sposoby eliminacji lub ograniczania istniejących i
potencjalnych zagrożeń i ich skutków
3
Dostosowywanie sposobów użytkowania do warunków
środowiskowych, w tym:
- zalesianie lub utrzymywanie roślinności łąkowej na
terenach najbardziej narażonych na erozję,
- stosowanie orki w poprzek stoku na terenach
użytkowanych rolniczo.
Ograniczenia stosowania nawozów sztucznych, promocja
rolnictwa ekologicznego i pakietów rolnośrodowiskowych.
(I)
3.
Degradacja gleb organicznych w wyniku ich
zasypywania i zabudowywania, zwłaszcza w okolicach
jezior: Dominickiego i Maszynek.
Kontrola i egzekwowanie przepisów prawa. Wyłącznie
terenów z zainwestowania.
(I/P)
4.
Nielegalna eksploatacja surowców mineralnych i torfu,
w tym zwłaszcza pomiędzy miejscowościami Bucz i
Sączkowo oraz leśniczówką Krzyżowiec a
miejscowością Jezierzyce Kościelne.
Kontrola i egzekwowanie przepisów prawa.
(I/P)
5.
Nielegalne wysypiska śmieci.
(I/P)
6.
Degradacja strefy brzegowej jezior w wyniku jej
zagospodarowania, w tym grodzenia, nielegalnej
zabudowy, wycinki zadrzewień nadbrzeżnych,
niszczenia strefy litoralowej, zasypywania i wykładania
folią, stosowania herbicydów.
Likwidacja istniejących nielegalnych wysypisk śmieci.
Kontrola i egzekwowanie przepisów prawa.
Likwidacja nielegalnej zabudowy i ogrodzeń. Kontrola i
egzekwowanie przepisów prawa. Wyłącznie terenów z
zainwestowania.
(I/P)
7.
Obniżanie się poziomu wód gruntowych i osuszanie
mokradeł, torfowisk i łąk wilgotnych w wyniku
Likwidacja części rowów melioracyjnych, odstąpienie od ich
konserwacji. Odbudowa lub budowa nowych urządzeń
24
melioracji odwadniających, niewłaściwej gospodarki
wodnej oraz zwiększającego się poboru wód
podziemnych przez indywidualnych ujęcia.
(I/P)
8.
Zanieczyszczenie wód powierzchniowych
spowodowane dopływem ścieków bytowogospodarczych, a także spływami powierzchniowymi z
obszarów użytkowanych rolniczo i obszarów
zabudowanych; Skutkuje to pogorszeniem właściwości
fizyczno-chemicznych wód, i przyspieszeniem
eutrofizacji, prowadzącym do niekorzystnych zmian
stanu ekosystemów wodnych, w tym:
piętrzących oraz właściwa ich eksploatacja.
Rozbudowa zbiorczych systemów zaopatrzenia w wodę oraz
podłączenie do nich odbiorców, przy jednoczesnej likwidacji
ujęć indywidualnych.
Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w Parku i
jego sąsiedztwie.
Kontrola szczelności szamb oraz wywozu ścieków z
gospodarstw domowych.
Tworzenie stref buforowych wzdłuż brzegów cieków i
zbiorników wodnych poprzez odstąpienie od ich
użytkowania i wprowadzenie pasów ochronnych roślinności.
- długotrwałych deficytów tlenowych,
- degradacji biocenoz,
- przyspieszonego zamulania, wypłycania i zarastania
zbiorników wodnych,
- osłabienia procesów samooczyszczania
- ograniczenia możliwości gospodarczego
wykorzystania wód.
(I/P)
9.
Upraszczanie mozaikowatej struktury przestrzennej
terenów otwartych rolnych na skutek wzrostu
intensywności uprawiania, w szczególności zamiana
trwałych użytków zielonych na grunty orne.
Propagowanie ekstensywnych systemów gospodarowania w
oparciu o środki z programów rolno-środowiskowych i
innych.
(P)
10.
Zabudowa lądowych ekosystemów nieleśnych
(I/P)
11.
Naturalna sukcesja powodująca zarastanie muraw
kserotermicznych i łąk.
Wyłącznie z zabudowy cennych lądowych ekosystemów
nieleśnych.
Koszenie i karczowanie a następnie poddanie trwałemu
użytkowaniu ekstensywnemu.
(I/P)
12.
Nieprawidłowy dobór zabiegów gospodarczych w
zakresie gospodarki łąkarskiej (wprowadzanie
mieszanek traw pastewnych, zbyt wczesne koszenie)
(I/P)
13.
Zaorywanie łąk i pastwisk.
(P)
14.
Przerywanie połączeń ekologicznych oraz izolacja
poszczególnych kompleksów Parku wskutek zabudowy
nowych terenów.
Rezygnacja z wprowadzania na łąki świeże i wilgotne
mieszanek traw pastewnych.
Opóźnienie terminu koszenia lak wilgotnych i turzyczowisk
do 15 lipca, dla umożliwienia zakończenia cyklu
rozwojowego storczykowatych oraz ptaków lęgnących się na
łąkach.
Utrzymania łąk i pastwisk jako trwałych użytków zielonych z
uwzględnieniem korzyści wynikających z programów
rolnośrodowiskowych.
Uwzględnienie połączeń ekologicznych w polityce
przestrzennej, w tym wyłącznie z zabudowy korytarzy
ekologicznych.
25
(I/P)
15.
Wycinka zadrzewień i zakrzewień śródpolnych w celu
zwiększenia powierzchni gruntów lub ich komasacji.
Wprowadzenie programu ochrony zadrzewień i zakrzaczeń
śródpolnych oraz przydrożnych.
Wycinka drzew i krzewów wzdłuż dróg i cieków w
trakcie prac związanych z ich konserwacją lub
modernizacją.
Wyznaczenie i rozbudowa sieci korytarzy ekologicznych na
omawianym obszarze.
(I/P)
16.
Eliminacja martwego, stojącego i leżącego drewna,
wykrotów i złomów w wyniku cięć sanitarnych i innych
zabiegów prowadzonych zarówno w lasach jak i w
parkach, prowadzące do zubożenia fauny związanej z
martwym i rozkładającym się drewnem, w szczególności
fauny bezkręgowców saproksylicznych.
(I/P)
Zapewnienie larwom owadów saproksylicznych
zróżnicowanego rodzajowo materiału żywicielskiego
poprzez pozostawianie korzeni, konarów, gałęzi,
wierzchołków, itd., w różnym stopniu rozkładu (materiał
obumierający, martwy, wstępnie rozkładający się, butwiejący)
i w różny sposób rozmieszczony przestrzennie (drzewa
stojące, leżące, zawieszone, złomy, karpy, itd.), zaniechanie
usuwania drzew obumierających i martwych, zwłaszcza
starych drzew liściastych.
Ograniczenie prac pielęgnacyjnych polegających na
„leczeniu” lub usuwaniu starych, dziuplastych drzew.
Wprowadzenie odpowiednich zapisów do Planu Urządzania
Lasu, zgodnie z zapisami Zasad Hodowli Lasu.
17.
Próby zmiany składu gatunkowego drzewostanów
dębowych poprzez wprowadzanie sosny.
Utrzymanie dotychczasowego składu gatunkowego
drzewostanów na siedliskach kwaśnych dąbrów.
(I/P)
18.
Ekspansja i celowe wprowadzanie obcych geograficznie
i synantropijnych gatunków roślin, szczególnie dębu
czerwonego Quercus rubra, niecierpka gruczołowatego
(Impatiens glandulifera) rdestowców Reinoutria sp. sp. i
zwierząt: norki amerykańskiej Mustela vison, jenota
Nyctereutes procyonoides.
Stopniowa eliminacja obcych gatunków inwazyjnych,
zagrażających gatunkom rodzimym.
Nie realizowanie nasadzeń gatunków obcych geograficznie
w lasach.
(I/P)
19.
20.
Wzmożona penetracja obrzeży zbiorników wodnych,
skutkująca płoszeniem ptaków, zwłaszcza w sezonie
lęgowym.
Wyznaczenie i zagospodarowanie stanowisk wędkarskich.
(I/P)
Tworzenie stref buforowych wzdłuż brzegów cieków i
zbiorników wodnych poprzez odstąpienie od ich
użytkowania i wprowadzenie pasów roślinności.
Zaśmiecanie terenu Parku, m.in. w obszarach
koncentracji ruchu turystycznego i rekreacji.
Zwiększenie efektywności gospodarki odpadami (np.
większa liczba kontenerów i pojemników na odpady).
(I/P)
Skuteczne egzekwowanie prawa.
Rozwijanie programów edukacji ekologicznej.
21.
Przekształcenia historycznych układów przestrzennych
wsi na skutek dowolnych wtórnych podziałów
parcelacyjnych.
(I/P)
Zastosowanie w miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego i decyzjach o warunkach zabudowy
standardów architektoniczno-urbanistycznych określonych
w planie ochrony.
26
22.
Destrukcja i dewastacja zabytków architektury, parków
podworskich, alei zabytkowych i cmentarzy.
(I/P)
23.
Powstawanie w obrębie wnętrz krajobrazowych
elementów dysharmonijnych dla krajobrazów
naturalnych i krajobrazów kulturowych, w tym
zakłócenia osi i panoram widokowych na zespoły
zabytkowe obniżające ich walory ekspozycyjne.
Skuteczne egzekwowanie prawa.
Zwiększenie nadzoru przez służby Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków.
Uwzględnianie w miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego ustaleń planu ochrony.
(I/P)
24.
Ekspansja obcego architektonicznie, bezstylowego,
szepcącego krajobraz budownictwa mieszkaniowego,
rekreacyjnego i usługowego.
(I/P)
Zastosowanie w miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego i decyzjach o warunkach zabudowy
standardów architektoniczno- urbanistycznych określonych
w planie ochrony.
Zwiększenie nadzoru przez służby Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków oraz przez Powiatowego
Inspektora Nadzoru Budowlanego, a także Społecznych
Opiekunów Zabytków.
Podnoszenie świadomości ludzkiej w dziedzinie ochrony
zabytków poprzez m.in. działania popularyzatorskie czy też
edukację szkolną.
25.
Wzrastający ruch samochodowy w sezonie letnim, przy
niewielkiej, w stosunku do potrzeb liczbie miejsc
parkingowych.
Zorganizowanie większej liczby parkingów. Wyznaczenie
stref zakazu parkowania i postoju.
Wprowadzenie ograniczeń prędkości.
(I/P)
27
Załącznik nr 2 do Rozporządzenia Nr …… Wojewody Wielkopolskiego z dnia
………………. 200… r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemęckiego
Parku Krajobrazowego
Identyfikacja oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń
zewnętrznych oraz ich skutków
Lp.
Identyfikacja zagrożenia
(I –zagrożenia istniejące, P – zagrożenia
potencjalne)
1
1.
Sposoby eliminacji lub ograniczenia istniejących i
potencjalnych zagrożeń i jego skutków
2
Presja urbanizacyjna w bezpośrednim otoczeniu Parku
powodująca dalszą fragmentację terenów otwartych,
zmniejszenie różnorodności biologicznej oraz wzrost
ładunku zanieczyszczeń wprowadzanych na obszar
Parku oraz zmniejszanie areału lub zanikanie siedlisk i
stanowisk rzadkich i chronionych gatunków roślin,
zwierząt i grzybów.
3
Wyznaczenie maksymalnego zasięgu rozwoju jednostek
osadniczych w otoczeniu Parku.
Uzbrojenie terenu w techniczną infrastrukturę ochrony
środowiska.
Wyznaczenie otuliny Parku.
(I/P)
2.
Punktowe zrzuty ścieków bytowo-gospodarczych do
wód przepływających przez obszar Parku, oraz spływy
powierzchniowe z obszarów użytkowanych rolniczo i
obszarów zabudowanych.
(I/P)
3.
Zmiany klimatyczne charakteryzujące się tendencją
zmniejszania się ilości opadów atmosferycznych, a w
konsekwencji prowadzące do obniżania się poziomu
wód gruntowych i przesuszenia siedlisk.
(I/P)
Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej.
Kontrola szczelności szamb oraz wywozu ścieków z
gospodarstw domowych.
Tworzenie stref buforowych wzdłuż brzegów cieków i
zbiorników wodnych poprzez wyłączenie ich
użytkowania i wprowadzenie pasów roślinności.
Ograniczenie odpływu wód cieków przepływających
przez Park.
Zwiększenie retencji jeziornej przez podniesienie
poziomu piętrzenia na istniejących urządzeniach oraz
odbudowa lub budowa nowych.
28
Załącznik nr 4 do Rozporządzenia Nr …… Wojewody Wielkopolskiego z dnia
………………. 200… r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemęckiego
Parku Krajobrazowego
Obszary cenne z punktu widzenia walorów przyrodniczych, zalecane do objęcia dodatkową formą
ochrony prawnej
Lp. Kod
strefy
1
2
Pow.
[ha]
3
Proponowana Lokalizacja
forma
ochrony oraz
nazwa
4
5
Charakterystyka
6
Oddz. 98-102;
Rozległy płaty typowych i doskonale wykształconych kwaśnych
dąbrów (Calamagrostio arundinaceae-Quercetum). Wartość tego
103 a- d, f
obszaru jest bardzo wysoka ze względów fitocenotycznych
(częściowo);
104 a; 108-112; (dobrze zachowane siedlisko 9190 - kwaśna dąbrowa
śródlądowa, stanowiska Chimaphilla umbellata oraz masowe
113 a-d; 120wystąpienia Convallaria majalis) oraz biocenotycznych (bardzo
124
duże populacje jelonka rogacza).
1.
APP1
Rez. „Kwaśna
Dąbrowa”
2
APP2
ZPK „Jezioro Jez.
Zapowiednik” Zapowiednik
oraz oddz. 46f,
g, h; 45j; 47m, n,
o; 61 k
(częściowo), 62
a, b, c, f, g, h, i, j,
k, l, m, n, o, p, r,
s; 63a, b, c, d, f,
g, h, i, j, k, l , m,
n, o, p, r, s; 64a,
b, c, d, f, g, h, i;
oraz fragmenty
łąk wilgotnych
Jezioro wraz otaczającymi je oddziałami leśnymi i fragmentami
łąk wilgotnych. Doskonale zachowane łęgi powstałe wskutek
spontanicznego rozwoju na obrzeżach misy jeziornej i nad
zasilającym ciekiem. Od strony zachodniej jezioro otoczone jest
z kolei rozległym pasem nie koszonych łąk, na których
wykształciły się zbiorowiska ze zw. Magnocaricion z kępami
zarośli wierzbowych i łęgów olchowo-jesionowych. Z
gatunków chronionych znane są stąd stanowiska Daphne
mezereum oraz Listera ovata.
3
APP3
ZPK „Lgiń –
Brenno”
Jezioro Miałkie i Małe - płytkie, silnie zarastające jeziora
eutroficzne, otoczone szerokim miejscami na 0,5 km pasem
trzcinowisk, któremu, w okolicy wsi Brenno towarzyszą także
łąki wilgotne oraz fragmenty łęgów olchowo-jesionowych.
4
APP4
ZPK „Jeziora
Trzebickiego”
Jez. Miałkie i
Małe oraz łąki i
torfowiska
pomiędzy jez.
Lgińskim a
Lincjusz oraz
oddz. 1c, d, f; 22l
Łąki i torfowiska
wokół
istniejącego rez.
„Jezioro
Trzebidzkie”
Łąki i torfowiska pomiędzy Jeziorem Lgińskim a jeziorem
Lincjusz, m. in. ze stanowiskami Epipactis palustris.
Strefa wokół istniejącego rezerwatu „Jezioro Trzebidzkie”
obejmująca cenne obszary łąkowe i torfowiskowe, a wśród nich
w szczególności:
Łąki na południe od Bucza - dla ochrony cennego kompleksu
29
łąk wilgotnych, turzycowisk i szuwarów z chronionymi
gatunkami roślin. Kompleks łąk wilgotnych i świeżych, z
niewielkimi fragmentami łęgów olchowo-jesionowych i kępami
zarośli wierzbowych.
Łąki koło Dębiny - dla ochrony cennego kompleksu łąk
wilgotnych, turzycowisk i szuwarów z chronionymi gatunkami
roślin. Pasmo łąk wilgotnych, przecinanych pasami zadrzewień
olchowych, graniczące od południa z trzcinowiskami jeziora
Trzebickiego. Na uwagę zasługuje masowe występowanie
Lathyrus palustris oraz Ranunculus lingua.
Łąki i trzcinowiska między jeziorem Boszkowskim a
Trzebidzkim - dla ochrony cennego kompleksu łąk wilgotnych,
turzycowisk i szuwarów z chronionymi gatunkami roślin.
Zespół łąk, zarośli wierzbowych, łęgów olchowo-jesionowych z
udziałem m.in. Lathyrus palustris Menyanthes trifoliata i Viburnum
opulus.
5.
APP5
UE „Łąka nad Łąka nad
Łąka z Apium repens na zachód od Osłonina
Jez.
brzegami Jeziora
Użytek proponowany dla ochrony stanowiska Apium repens.
Osłonińskim
Osłonińskiego
Łąka nad brzegami Jeziora Osłonińskiego, około 0,4 km od
I”
ostatnich zabudowań Osłonina na wschód, z największa do tej
pory znaną populacją Apium repens w kraju (odnaleziona w roku
2008, wcześniej nie podawana w literaturze).
6.
APP6
UE „Łąka nad Łąka nad
Łąka na północ od Ostrowa w Brennie
Jez.
brzegami Jeziora
Użytek proponowany dla ochrony stanowiska Epipactis palustris.
Osłonińskim
Osłonińskiego
Łąka wilgotna nad Jeziorem Osłonińskim ok 0,1 km na N od
II”
ostatnich zabudowań Ostrowa przy drodze do Osłonina, z
populacją ponad 52 okazów kwitnących Epipactis palustris oraz
50 Dactylorhiza incarnata.
7.
APP7
UE „Łąki koło Łąki
między Łąki między Nową Wsią a Przemętem
Przemętu”
Nową Wsią a Użytek proponowany dla ochrony cennego kompleksu łąk
Przemętem
wilgotnych, turzycowisk i szuwarów z chronionymi gatunkami
roślin. Rozległy obszar łąk nad Kanałem – głównie
budowanych przez łąki podmokłe ze związku Calthion i łąki
świeże, z enklawami roślinności typowej dla łąk zalewowych.
Na szczególną uwagę zasługuje tu obfite występowanie Lathyrus
palustris.
8.
APP8
UE „Łąki nad
Jez.
Wieleńskim”
9.
APP9
UE „Wydma
Wydma nad Jez. Wydma nad Jez. Radomierskim
nad Jez.
Radomierskim
Użytek proponowany dla ochrony siedliska 2330.
Radomierskim
Wydma śródlądową o odsłoniętej powierzchni, częściowo
”
Łąki nad Jez. Łąki nad Jez. Wieleńskim
Wieleńskim
Użytek proponowany dla ochrony stanowiska Gentianella
uliginosa. Łąki nad jeziorem, około 1 km na zachód od
zabudowań Ostrowa w Brennie z populacją Gentianella uliginosa.
30
zarośnięta sosną pochodząca z nasadzeń i rozdeptywana przez
odwiedzających teren, jednak jedyna o takim charakterze, ze
spontaniczną obecnością naturalnych muraw napiaskowych
Spergulo-Corynephoretum.
10.
APP10
UE „Selery w
Brennej”
Ciek wodny we
wsi Brenna
Selery w Brennej
Użytek proponowany dla ochrony stanowiska Apium repens.
Nad Jeziorem Brenneńskim, we wsi Brenna nad ciekiem,
populacja licząca kilkadziesiąt okazów, zagrożona.
11.
APP11
Obszar Natura
2000
„Jelonkowe
Dąbrowy w
Nadleśnictwie
Włoszakowice
”
2a, 1C, 12-15,
27-30, 38-40,
44f, 59, 60d, f, g,
h, i, j, 74-81, 8391, 92a, b, c, d, f,
95-102, 103 a-d,
f (częściowo),
104 a, 108-112,
113 a-d, 120-124
Obszar leśny proponowany przede wszystkim dla ochrony
licznej populacji jelonka rogacza Lucanus cervus, związanej w z
wyjątkowo dobrze zachowanymi płatami kwaśnych dąbrów
śródlądowych (siedlisko 9190) stanowiącymi ponad 34% jego
powierzchni.
Rez. – rezerwat przyrody; UE – użytek ekologiczny; ZPK – zespół przyrodniczo-krajobrazowy,
31
Załącznik nr 5 do Rozporządzenia Nr …… Wojewody Wielkopolskiego z dnia
………………. 200… r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemęckiego
Parku Krajobrazowego
Obszary lub obiekty cenne z punktu widzenia krajobrazu kulturowego, zalecane do objęcia dodatkową
formą ochrony prawnej
1. Obiekty zalecane do wpisu do rejestru zabytków:
1) zespół sakralny w Charbielinie, gm. Włoszakowice wraz z wyznaczeniem stref ochrony widokowej;
2) dawna pastorówka we Włoszakowicach ul. Zachodnia 4, gm. Włoszakowice;
3) gorzelnia w Lginiu, gm. Wschowa;
4) wiatrak w Grotnikach, gm. Włoszakowice;
5) wiatrak w Starkowie, gm. Przemęt;
6) aleja kasztanowa z drogą brukowaną prowadząca od skrzyżowania na Skarżyń do Sokołowic, gm. Przemęt;
7) wyposażenie kościoła p.w. Trójcy Świętej we Włoszakowicach;
8) wyposażenie kościoła p.w. Wniebowzięcia NMP w Charbielinie;
9) wyposażenie kościoła p.w. Św. Bartłomieja w Lginiu.
2. Zalecane poszerzenie istniejących wpisów do rejestru zabytków o dodatkowe elementy:
1) cmentarz przykościelny oraz parafialny w Dłużynie, gm. Włoszakowice;
2) cmentarz przykościelny we Włoszakowicach, gm. Włoszakowice;
3) cmentarz przykościelny w Jezierzycach Kościelnych, gm. Włoszakowice;
4) cmentarz przykościelny w Brennie, gm. Wijewo;
5) cmentarz przykościelny w Buczu, gm. Przemęt;
6) teren przykościelny w Wieleniu Zaobrzańskim, gm. Przemęt;
7) cmentarz przykościelny wraz z bramą, furtkami i murem ogrodzeniowym w Przemęcie w zespole kościoła
p.w. Św. Andrzeja;
8) cmentarz przykościelny w Przemęcie – Przedmieściu w zespole kościoła p.w. ŚŚ. Piotra i Pawła;
9) dzwonnica i teren przykościelny przy kościele Św. Jana Chrzciciela w Hetmanicach, gm. Wschowa.
32