Projekt z dnia 30 września 2008 r. ROZPORZĄDZENIE Nr
Transkrypt
Projekt z dnia 30 września 2008 r. ROZPORZĄDZENIE Nr
Projekt z dnia 30 września 2008 r. ROZPORZĄDZENIE Nr.... WOJEWODY WIELKOPOLSKIEGO z dnia .................................................. 200…. r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemęckiego Parku Krajobrazowego Rozdział 1 Przedmiot regulacji Na podstawie art. 19 ust. 6 i 8 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 oraz z 2005 r. Nr 113, poz. 954, Nr 130, poz. 1087 oraz z 2007 r. Nr 75 poz. 493, Nr 176 poz. 1238 i Nr 181 poz. 1286) zarządza się, co następuje: § 1.Ustanawia się plan ochrony Przemęckiego Parku Krajobrazowego, powołanego na podstawie rozporządzenia Nr 168/06 Wojewody Wielkopolskiego z dnia 31 lipca 2006 r. w sprawie Przemęckiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Wielkopolskiego Nr 132, poz. 3218, sierpień 2006 r.) oraz Nr 3 Wojewody Lubuskiego z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie Przemęckiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Lubuskiego Nr 14, poz. 341, luty 2008 r.), zwanego dalej Parkiem. § 2. Plan ochrony Parku ustanawia się na okres obejmujący lata 2008-2027. Rozdział 2 Cele ochrony przyrody Parku § 3. Celami ochrony Parku są: 1) w zakresie ochrony litosfery: a) zachowanie zespołów form ukształtowania powierzchni, w tym specyficznych elementów krajobrazu polodowcowego charakterystycznych dla obszaru Parku, b) zachowanie struktury przestrzennej gleb, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony gleb organicznych, c) wykorzystanie walorów litosfery do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz do promocji Parku; 2) w zakresie ochrony zasobów i ekosystemów wodnych: a) ochrona ilości zasobów wodnych w warunkach nasilającego się deficytu, b) ochrona jakości wód powierzchniowych i podziemnych oraz sukcesywna poprawa stanu ich czystości, c) utrzymanie powierzchni siedlisk hydrogenicznych, d) ochrona różnorodności siedliskowej zlewni jeziornych, e) wykorzystanie walorów ekosystemów wodnych do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz do promocji Parku; 1 3) w zakresie ochrony siedlisk przyrodniczych: a) zachowanie siedlisk przyrodniczych, w tym szczególnie rzadkich i zagrożonych oraz objętych ochroną prawną, b) poprawa stanu naturalnych i półnaturalnych siedlisk przyrodniczych, w tym przede wszystkim, łąk świeżych, łąk wilgotnych i turzycowisk oraz lasów łęgowych, c) wykorzystanie walorów siedlisk przyrodniczych do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz do promocji Parku; 4) w zakresie ochrony gatunków roślin, grzybów oraz ich siedlisk: a) utrzymanie powierzchni występowania rzadkich, zagrożonych i chronionych gatunków roślin i grzybów, b) ograniczenie rozprzestrzeniania się populacji gatunków obcych geograficznie, w tym szczególnie zagrażających gatunkom rodzimym, c) utrzymanie lub wznowienie uprawy tradycyjnych gatunków i odmian roślin użytkowych oraz tradycyjnych sposobów prowadzenia upraw, d) wykorzystanie walorów różnorodności gatunkowej roślin i grzybów do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz do promocji Parku; 5) w zakresie ochrony gatunków zwierząt i ich siedlisk: a) zachowanie istniejących stanowisk, ostoi i siedlisk rzadkich gatunków zwierząt, b) utrzymanie populacji poszczególnych gatunków zwierząt na poziomie liczebności umożliwiającym im przetrwanie, c) ograniczenie rozprzestrzeniania się populacji gatunków obcych geograficznie, w tym szczególnie zagrażających gatunkom rodzimym, d) utrzymanie dotychczasowego charakteru mozaikowatości środowiskowej z dużym udziałem ekotonów, warunkującej różnorodność zgrupowań zwierzęcych, e) utrzymywanie lub kształtowanie korytarzy ekologicznych umożliwiających przemieszczanie się zwierząt, f) przywracanie walorów przyrodniczych najcenniejszym pod względem faunistycznym siedliskom, przekształconym lub przekształcającym się w wyniku antropopresji, g) wykorzystanie walorów świata zwierząt do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz do promocji Parku; 6) w zakresie ochrony krajobrazów i wartości kulturowych: a) zachowanie obiektów o szczególnych wartościach kulturowych oraz układów ruralistycznych wraz z zabudową o cechach regionalnych, b) kształtowanie struktury funkcjonalno-przestrzennej zapewniającej optymalizację układu osadniczego oraz ograniczanie rozpraszania zabudowy, c) zachowanie wnętrz, ciągów, punktów i osi widokowych oraz dominant o szczególnych wartościach krajobrazowych, d) zachowanie i przywracanie tradycyjnych obiektów małej architektury i innych materialnych elementów kultury ludowej, 2 e) ochrona stanowisk archeologicznych, f) zachowanie mozaikowatych, otwartych przestrzeni rolniczych i przeciwdziałanie ich industrializacji, g) przywracanie obszarom o krajobrazie negatywnie przekształconym ich wartości krajobrazowych i przyrodniczych, w tym rewaloryzacja zabytkowych układów pałacowo-parkowych i folwarcznych, h) ochrona i kształtowanie zadrzewień oraz łąk, pastwisk i muraw, i) ochrona i utrwalanie tożsamości kulturowej, a zwłaszcza odtwarzanie i ożywianie lokalnych tradycji, j) wyeksponowanie i właściwe wykorzystanie elementów dziedzictwa kulturowego do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz do promocji Parku. Rozdział 3 Przyrodnicze, społeczne i gospodarcze uwarunkowania realizacji celów ochrony przyrody § 4. Przyrodniczymi, społecznymi i gospodarczymi uwarunkowaniami realizacji celów ochrony przyrody Parku są: 1) polityka przestrzenna oraz zasady, kierunki i formy podejmowanych działań powinny umożliwiać zachowanie i wzbogacanie oraz popularyzację jego wartości przyrodniczych, w tym krajobrazowych w warunkach zrównoważonego rozwoju; 2) działania na rzecz ochrony i kształtowania wartości krajobrazowych powinny dotyczyć zarówno krajobrazów naturalnych i półnaturalnych jak i historycznie ukształtowanych i tradycyjnych krajobrazów kulturowych; 3) preferowanymi formami działalności społeczno-gospodarczej zgodnymi z regionalną tradycją oraz gwarantującymi utrzymanie wysokich wartości przyrodniczych, w tym krajobrazowych przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniego standardu życia jego mieszkańców powinny być: a) gospodarka leśna zgodna z potrzebami ochrony przyrody, b) rolnictwo zrównoważone, w tym ekologiczne, c) gospodarka rybacka uwzględniająca potrzeby ochrony wód, d) obsługa turystyki krajoznawczej i kwalifikowanej oraz agroturystyki, e) obsługa i zrównoważony rozwój rekreacji, realizowanej z poszanowaniem walorów przyrodniczokrajobrazowych i kulturowych, f) nieuciążliwe dla środowiska przetwórstwo lokalnych zasobów przyrodniczych; 4) plany urządzania nadleśnictw muszą być zharmonizowane z potrzebami ochrony wartości przyrodniczych, w tym krajobrazowych; 5) studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego muszą uwzględniać i w odpowiedni sposób chronić, w warunkach racjonalnego zagospodarowania, wartości kulturowe, przyrodnicze i krajobrazowe Parku; 6) warunkiem realizacji celów ochrony przyrody jest kształtowanie właściwych postaw wobec zasobów przyrodniczych i kulturowych jako dziedzictwa i dobra wspólnego, w tym poprzez promocję i udostępnienie turystyczne Parku i prowadzenie działalności dydaktycznej. 3 Rozdział 4 Identyfikacja oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz ich skutków § 5.1. Istniejące i potencjalne zagrożenia wewnętrzne Parku oraz ich skutki przedstawia załącznik nr 1 do niniejszego rozporządzenia. 2. Istniejące i potencjalne zagrożenia zewnętrzne Parku oraz ich skutki przedstawia załącznik nr 2 do niniejszego rozporządzenia. Rozdział 5 Obszary realizacji działań ochronnych § 6.1. Dla obszaru Parku określono ustalenia ogólne obowiązujące na całym jego terenie oraz ustalenia szczegółowe obowiązujące na wybranych obszarach realizacji działań ochronnych, zwanych dalej strefami, które wskazano na mapie w skali 1:10 000 stanowiącej załącznik nr 3 do niniejszego rozporządzenia. 2. Na obszarze Parku wyznacza się następujące typy stref: 1) A – Strefa ochrony konserwatorskiej, obejmująca istniejące obszary objęte ochroną prawną oraz obszary o najwyższych wartościach przyrodniczo-krajobrazowych i kulturowych, rekomendowane do objęcia różnymi formami ochrony: a) AP – istniejące pomniki przyrody, b) AR – istniejące rezerwaty przyrody, b) APP – obszary zalecane do objęcia dodatkową formą ochrony przyrody, e) AK – istniejące strefy ochrony konserwatorskiej (kulturowej), którą tworzą: - AKZ – obiekty zabytkowe wpisane do rejestru lub ewidencji zabytków, - AKE – strefa „E” ochrony ekspozycji, - AKW – strefa „W” ochrony archeologicznej, f) APK – proponowane nowe lub modyfikacja istniejących stref ochrony konserwatorskiej (kulturowej), którą tworzą: − APKZ – obiekty lub obszary zalecane do objęcia formą ochrony zabytków kultury poprzez wpis do rejestru zabytków lub wyznaczenie stosownych stref ochrony konserwatorskiej (kulturowej), − APKE – proponowana strefa „E” ochrony ekspozycji, − APKK – proponowana strefa „K” ochrony krajobrazu, 2) B - Strefy działań ochronnych: a) BCS – strefa ochrony czynnej stabilizującej, polegającej na wykonywaniu działań ochronnych prowadzonych w celu utrzymania istniejącej skali i sposobu użytkowania terenu, którą tworzą: − BCSI - strefa zachowania krajobrazu rolniczego, − BCSII - strefa zachowania krajobrazu leśnego, − BCSIII – strefa ochrony wód w warunkach użytkowania rybackiego, 4 − BCSIV - strefa zachowania harmonijnego krajobrazu kulturowego lub elementów dziedzictwa kulturowego, nie objętych ochroną konserwatorską, − BCSV – strefa zachowania harmonijnego rozwoju funkcji pozarolniczych obszarów wiejskich, w tym: - - BCVA – strefa zachowania harmonijnego zagospodarowania wielofunkcyjnego układów osadniczych, - - BCSVB – strefa zachowania harmonijnego zagospodarowania rekreacyjnego, b) BCK – strefa ochrony czynnej, kreatywnej (przebudowy), polegającej na wykonywaniu działań ochronnych prowadzonych w celu zmiany istniejącego stanu środowiska przyrodniczego i kulturowego poprzez wywołanie ukierunkowanych procesów, którą tworzą: - BCKI – strefa poprawy stosunków wodnych poprzez kształtowanie odpływu, - BCKII - strefa przeciwdziałania zmniejszaniu i fragmentacji terenów otwartych, w tym łąkowych, torfowiskowych, murawowych, w wyniku samoistnej sukcesji lasu lub celowego zalesiania, - BCKIII – strefa modyfikacji gospodarki rolnej, - BCKIV – strefa modyfikacji gospodarki leśnej, - BCKV - strefa regulowania i porządkowania rozwoju funkcji pozarolnicznych obszarów wiejskich, w tym: - - BCKVA – obszary zainwestowane lub wskazane do zainwestowania w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, wymagające zmiany użytkowania bądź zmiany przeznaczonej funkcji, - - BCKVB - obszary zainwestowane lub wskazane do zainwestowania w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, - - BCKVC – inne obszary wskazane w niniejszym rozporządzeniu dopuszczonego zainwestowania, - - BCKVD – obszary zdegradowane, wymagające przekształceń funkcjonalno-przestrzennych istniejącego użytkowania, - BCKVI – strefa kształtowania struktury ekologicznej oraz wzmacniania powiązań przyrodniczych, w tym: - - BCKVIA – obszary ograniczonego zainwestowania, - - BCKVIB – obszary ograniczonego zainwestowania i zwiększania udziału gruntów zalesionych, - - BCKVIC – miejsca budowy nowych przejść dla zwierząt. Rozdział 6 Zakres i sposoby ochrony zasobów, tworów i składników przyrody § 7.1. W celu pełniejszej i bardziej skutecznej ochrony ekosystemów Parku wraz z charakterystycznymi dla nich zbiorowiskami roślinnymi oraz gatunkami roślin, zwierząt i grzybów zaleca się objęcie dodatkowymi formami ochrony prawnej obszarów wymienionych w załączniku nr 4 do niniejszego rozporządzenia. 2. W celu pełniejszej i bardziej skutecznej ochrony krajobrazów i walorów kulturowych Parku zaleca się objęcie dodatkowymi formami ochrony prawnej obiektów wymienionych w załączniku nr 5 do niniejszego rozporządzenia. 5 § 8. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony obszarów zalecanych do objęcia dodatkowymi formami ochrony: 1) w odniesieniu do strefy APP_1 zaleca się ochrona bierna drzewostanów z utrzymaniem obecnego składu gatunkowego warstwy drzewostanu, runa i towarzyszącej fauny, z dopuszczeniem ewentualnych zabiegów koniecznych dla utrzymania prawidłowego stanu sanitarnego drzewostanów, jednak z pozostawianiem martwych drzew stojących i leżących; 2) w odniesieniu do stref APP_2-10: a) nie dopuszcza się zalesiania terenów otwartych, b) nie dopuszcza się zmiany przeznaczenia łąk i pastwisk, c) zaleca się utrzymanie tradycyjnych sposobów użytkowania rolniczego i rybackiego, c) zaleca się utrzymywanie i odtworzenie wzdłuż wód pasów roślinności trwałej, krzewiastej lub drzewiastej stanowiących bufory dla zanieczyszczeń biogeochemicznych, d) nie dopuszcza się usuwania drzew rosnących wzdłuż cieków, w tym rowów melioracyjnych, e) nie dopuszcza się rozbudowy sieci melioracyjnej; 3) w odniesieniu do strefy APP_11 zaleca się: a) ograniczenie usuwania drzew stanowiących potencjalne miejsce rozwoju larw jelonka rogacza Lucanus cervus oraz innych cennych chrząszczy saproksylicznych (pachnica dębowa Osmoderma eremita i wepa marmurkowa Protaetia lugubris), b) zaleca się w przypadku prowadzenia wycinki drzew pozostawianie pniaków pozostałych po ich ścięciu wraz z całą bryłą korzeniową; 4) w odniesieniu do strefy APKZ_1 zaleca się wpisanie obiektów do rejestru zabytków; 5) w odniesieniu do stref APKZ_2 zaleca się wyznaczenie stosownych stref ochrony konserwatorskiej (kulturowej). § 9. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony zasobów abiotycznych i gleb odnoszące się do całego obszaru Parku: 1) zaleca się przeciwdziałanie procesom erozji wietrznej i wodnej gleb oraz ich ochronę przed zanieczyszczeniami, poprzez utrzymanie i tworzenie pasów roślinności niskiej i wysokiej wzdłuż dróg i miedz śródpolnych oraz na zarośniętych rowach odwadniających na terenach łąk i turzycowisk; 2) nie dopuszcza się podejmowania działań, które poprzez niszczenie ściółki i runa leśnego mogłyby uruchomić procesy erozji na stromych stokach, powyżej 18 stopni, w obrębie rynien jeziornych, dolin rzecznych i innych form rzeźby, z wyjątkiem prac w ramach planowej gospodarki leśnej; 3) zaleca się ograniczenie prac leśnych prowadzonych na stromych stokach z użyciem ciężkiego sprzętu, w tym zwłaszcza przy wyciąganiu dłużyc; 4) zaleca się ograniczenie presji turystycznej, która mogłaby prowadzić do zwiększenia procesów erozji w strefie brzegowej jezior oraz na stromych stokach na krawędzi wysoczyzny Wschowskiej i innych form rzeźby (ostańce wysoczyznowe, kemy); 5) zaleca się ograniczenie wprowadzania nowej zabudowy w obrębie form rzeźby stanowiących dominanty krajobrazowe; 6 6) zaleca się likwidację i rekultywację nielegalnych miejsc eksploatacji surowców mineralnych i wysypisk odpadów; 7) nie dopuszcza się lokalizacji nowych wysypisk śmieci; 8) zaleca się przeprowadzenie szczegółowych badań gleboznawczych jako podstawy do wyłączenia z wprowadzania nowej zabudowy obszarów, gdzie występują dobrze wykształcone i nie przekształcone profile glebowe; 9) zaleca się kontynuowanie rozpoznania oraz badań naukowych dokumentujących walory abiotyczne i glebowe, w tym zwłaszcza w zakresie budowy geologicznej i morfologicznej oraz utworów powierzchniowych. § 10.1 Określa się następujący zakres i sposoby ochrony zasobów i ekosystemów wodnych odnoszące się do całego obszaru Parku: 1) nie dopuszcza się przekształcania obszarów źródliskowych w tym zmian użytkowania, a w szczególności trwałego wylesiania lub zamiany użytków zielonych w grunty orne, z wyłączeniem realizacji zadań służących ich ochronie i racjonalnemu udostępnieniu turystycznemu; 2) zaleca się odstąpienie od wylewania gnojowicy i stosowania środków ochrony roślin w odległości do 20 metrów od stref źródliskowych i stref ochronnych ujęć wody, brzegów zbiorników lub cieków oraz ograniczenie nawożenia w pasie do 100 metrów; 3) zaleca się pozostawienie lub tworzenie wzdłuż cieków i zbiorników wodnych, co najmniej 5. metrowego pasa trzcinowisk, zadrzewień i zakrzaczeń tworzących naturalną strefę buforową; 4) zaleca się prowadzenie systematycznych kontroli oraz działań w celu zapewnienia swobodnego dostępu do brzegów jezior zgodnie z ustawą z dnia 18 lipca 2001 Prawo wodne; 5) nie dopuszcza się realizacji nowych inwestycji w granicach działek ewidencyjnych wód powierzchniowych, za wyjątkiem służących gospodarce wodnej lub rybackiej oraz służących obsłudze ruchu turystycznego i rekreacji; 6) zaleca się likwidację nielegalnej zabudowy zlokalizowanej w granicach działek ewidencyjnych wód powierzchniowych; 7) zaleca się przyspieszenie budowy kanalizacji sanitarnej i oczyszczalni ścieków, w tym: a) podłączenie do oczyszczalni ścieków wszelkich nowych obiektów produkcyjnych, usługowych, w tym turystycznych i mieszkalnych, b) uporządkowanie gospodarki ściekowej na terenach nie objętych dotychczas systemem kanalizacji sanitarnej poprzez egzekwowanie odprowadzania ścieków do szczelnych zbiorników; 8) nie dopuszcza się zmian naturalnego kształtu i przebiegu koryt wszystkich cieków w granicach Parku, z wyjątkiem sytuacji wynikających z odrębnych przepisów; 9) zaleca się wyłączenie z konserwacji cieków V rzędu i wyższych oraz dopuszczenie do ich renaturyzacji; 10) zaleca się odstąpienie od działań powodujących obniżenie zwierciadła wód podziemnych, w szczególności budowy oraz odbudowy urządzeń drenarskich i rowów odwadniających na gruntach ornych, łąkach i pastwiskach jak też w obszarach parowów, dolin rzecznych i strefach źródliskowych cieków; 11) zaleca się przeprowadzanie oceny oddziaływania na środowisko w przypadku budowy nowych stawów rybnych; 7 12) zaleca się opracowanie bilansu wodno-gospodarczego dla zlewni, w których prowadzona jest stawowa gospodarka rybacka, w tym weryfikację obliczeń zasobów dyspozycyjnych wód powierzchniowych oraz przegląd i aktualizację pozwoleń wodno-prawnych; 13) zaleca się utworzenie i utrzymanie toru wodnego o szerokości 5 m i głębokości minimalnej 50 cm w przesmyku między jeziorami Miałkim i Białym; 14) zaleca się wzmożenie kontroli respektowania prawa w odniesieniu do prowadzenia działalności z wykorzystaniem wód powierzchniowych i ich otoczenia. 2. Określa się następujący zakres i sposoby poprawy stosunków wodnych poprzez kształtowanie odpływu, odnoszące się do stref BCKI: 1) w strefach BCKI_1 orazBCKI_2 zaleca się utrzymywanie maksymalnego poziomu piętrzenia na istniejących urządzeniach piętrzących; 2) w strefach BCKI_3 – BCKI_8 zaleca się budowę nowych urządzeń piętrzących oraz utrzymywanie na nich poziomu piętrzenia odpowiadającego poziomowi lustra wody w jeziorach, zgodnie z granicami ich działek ewidencyjnych; 3) w strefie BCKI_9 zaleca się zasypanie fragmentu rowu odwadniającego mokradła na południowy-zachód od leśniczówki Koczury oraz zasypanie rowów dawnych melioracji leśnych. 3. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony organizmów wodnych, odnoszące się do wszystkich wód powierzchniowych Parku użytkowanych rybacko: 1) zaleca się oparcie gospodarki rybackiej na aktualnym rozpoznaniu składu taksonomicznego oraz bazy pokarmowej ryb; 2) zaleca się uwzględnienie w gospodarce rybackiej potrzeb ochrony gatunków rzadkich, zagrożonych i chronionych oraz objętych lokalnymi i krajowymi programami ochrony czynnej; 3) zaleca się sukcesywne eliminowanie obcych geograficznie gatunków ryb; 4) zaleca się utrzymywanie, przez niezbędne zarybienia, stałego poziomu liczebności gatunków ryb szczególnie eksploatowanych przez wędkarzy, a także wykazujących regres stanu z innych powodów; 5) zaleca się prowadzenie odłowów rybackimi narzędziami ciągnionymi w taki sposób, aby nie powodować pogorszenia warunków tlenowych w wyniku zmącania osadów dennych, zwłaszcza w jeziorach płytkich o wysokiej zawartości materii organicznej; 6) zaleca się, w celu ochrony roślinności brzegowej i przeciwdziałania erozji brzegów wód, wyznaczanie i przygotowywanie stanowisk wędkarskich oraz wyznaczanie miejsc cumowania i spuszczania na wodę łodzi; 7) zaleca się systematyczne przekazywanie dyrektorowi Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego raportów o połowach ryb przez wędkarzy i rybaków. § 11.1. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony lądowych ekosystemów nieleśnych, mające na celu poprawę struktury krajobrazowej, odnoszące się do strefy BCKVIB: 1) dopuszcza się zalesienia gruntów ornych przy uwzględnieniu następujących zasad: a) należy dążyć do tworzenia zwartych kompleksów leśnych o racjonalnej granicy polno – leśnej, a także tworzenia zwartego systemu przyrodniczego łącznie z innymi obszarami o funkcjach ekologicznych, b) za obszary pożądane do zalesień przyjmuje się: 8 - wielkoobszarowe tereny rolnicze o małej lesistości, - tereny łączące istniejące kompleksy leśne, które spełniają lub potencjalnie mogą spełniać funkcje tras migracji dla zwierząt, - tereny wzdłuż rozcięć erozyjnych, - tereny przylegające do cieków wodnych i krawędzi ich dolin; 2) pozostałe ustalenia zgodnie z zapisami określonymi dla strefy BCSI. 2. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony lądowych ekosystemów nieleśnych, mające na celu przeciwdziałanie zmniejszaniu i fragmentacji terenów otwartych, odnoszące się do strefy BCKII: 1) zaleca się przeciwdziałanie sukcesji zarastających muraw, pastwisk, łąk, w tym śródleśnych, poprzez usuwanie samosiewów drzew i krzewów, a w razie konieczności także karczowanie z usunięciem biomasy, z pozostawieniem kęp drzew i krzewów w dolinach cieków, jako naturalnej zabudowy biologicznej; 2) nie dopuszcza się zalesień lądowych ekosystemach nieleśnych; 3) pozostałe ustalenia zgodnie z zapisami określonymi dla strefy BCSI. 3. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony lądowych ekosystemów nieleśnych, mające na celu zachowanie rolniczego użytkowania terenu oraz krajobrazu rolniczego, odnoszące się do strefy BCSI: 1) nie dopuszcza się zmiany trwałych użytków zielonych na grunty orne; 2) zaleca się utrzymanie lub przywrócenie powierzchni i struktury trwałych użytków zielonych i sadów oraz kontynuowanie tradycyjnego, ekstensywnego sposobu ich użytkowania, w tym zgodnie z zasadami programu rolnośrodowiskowego w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w przepisach odrębnych, poprzez: a) nieprzeorywanie użytków zielonych i sadów, b) prowadzenie zabiegów agrotechnicznych zgodnie z wymogami zbiorowisk i zasiedlających je gatunków zwierząt, zwłaszcza ptaków, poprzez dostosowanie terminów, częstotliwość i technik koszenia, c) powrót do tradycyjnego koszenia ręcznego oraz opóźnienie pierwszego pokosu po 15 lipca, z pozostawieniem pojedynczych kop siana na obrzeżach do końca lata, a w przypadku łąk wilgotnych koszenie we wrześniu, d) pozostawianie corocznie około 10 % powierzchni każdego kompleksu niekoszonych łąk - co roku innej, e) ekstensywną pielęgnację sadów z zachowaniem starych odmian drzew i krzewów owocowych; 3) zaleca się tworzenie i utrzymywanie stref buforowych – miedz, zadrzewień i zakrzaczeń śródpolnych oraz innych fragmentów wyłączonych z użytkowania; 4) zaleca się promowanie wśród rolników hodowli tradycyjnych ras zwierząt gospodarskich, ze szczególnym uwzględnieniem tradycyjnych ras bydła, koni i owiec oraz gatunków i odmian roślin uprawnych, w tym drzew i krzewów owocowych; zgodnie z zasadami programu rolnośrodowiskowego w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w przepisach odrębnych, 5) zaleca się opracowanie i wdrożenie programów monitoringu cennych i zagrożonych nieleśnych siedlisk przyrodniczych; 6) zaleca się promowanie rozwoju pozarolniczych funkcji obszarów wiejskich, w tym agroturystyki z wykorzystaniem infrastruktury turystycznej i edukacyjnej Parku. 9 § 12.1. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony ekosystemów leśnych dla wszystkich typów własnościowych lasów, odnoszące się do strefy BCKIV: 1) zaleca się nie planowanie zabiegów gospodarczych w drzewostanach w oddz. .52 o, r; 53 f; 70 f , g, h; 71 a, d (Nadleśnictwo Włoszakowice) i przeniesienie ich do gospodarstwa specjalnego jako cenne fragmenty rodzimej przyrody; 2) zaleca się do czasu uznania za rezerwat przyrody, nie planowanie zabiegów gospodarczych w drzewostanach w oddz. 98-102; 103 a-d, f (częściowo); 104 a; 108-112; 113 a-d; 120-124 (Nadleśnictwo Włoszakowice) i przeniesienie ich do gospodarstwa specjalnego, jako cenne fragmenty rodzimej przyrody; 3) zaleca się nie planowanie zabiegów gospodarczych w drzewostanach w oddz. 200 c; 201 b; 202 a; 203 a; 204 b (Nadleśnictwo Kościan) i przeniesienie ich do gospodarstwa specjalnego, jako cenne fragmenty rodzimej przyrody; 4) zaleca się nie planowanie zabiegów gospodarczych w drzewostanach w oddz. 225 a; 226 j, k; 232 c; 238 (bez 238d) (Nadleśnictwo Kościan) i przeniesienie ich do gospodarstwa specjalnego, jako cenne fragmenty rodzimej przyrody; 5) zaleca się nie planowanie zabiegów gospodarczych w drzewostanach w oddz. 45 j; 46 b, g; 62 d, f, h, i, k, l, m, n z zabiegów gospodarczych i przeniesienie ich do gospodarstwa specjalnego, jako cenne fragmenty rodzimej przyrody; 6) pozostałe ustalenia zgodnie z zapisami określonymi w ust. 2 dla strefy BCSII. 2. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony ekosystemów leśnych dla wszystkich typów własnościowych lasów, odnoszące się do strefy BCSII: 1) zaleca się pozostawianie w drzewostanach oraz na zrębach kęp starodrzewu z udziałem drzew dziuplastych, martwych i zamierających, o znaczeniu biocenotycznym, wraz z runem i podrostem, o powierzchni łącznej nie mniejszej niż 5% powierzchni manipulacyjnej i powierzchni jednostkowej około 0,1 ha, aż do naturalnego rozpadu, a także posuszu liściastego jałowego i czynnego oraz posuszu iglastego w ilościach uniemożliwiających inicjowanie ognisk gradacyjnych. Pozostawione kępy drzewostanu należy lokalizować w miejscu występowania chronionych gatunków roślin i grzybów; 2) nie dopuszcza się sadzenia w lasach, w tym także na poletkach zgryzowych i innych poletkach łowieckich, gatunków obcych geograficznie i ekologicznie; 3) zaleca się stopniowe ograniczanie udziału gatunków obcych geograficznie i ekologicznie w lasach o strukturze i funkcji zbliżonych do lasów rodzimych, według wskazań programów ochrony przyrody poszczególnych nadleśnictw, w tym przede wszystkim usuwanie dębu czerwonego Quercus rubra, robinii akacjowej Robinia pseudoacacia i czeremchy amerykańskiej Padus serotina w ramach planowych zabiegów hodowlanych; 4) zaleca się kontynuowanie sukcesywnej przebudowy drzewostanów celem dostosowania ich do warunków siedliskowych, szczególnie przy zastosowaniu rębni częściowych gniazdowych oraz z wykorzystaniem luk; 5) zaleca się sadzenie drzew i krzewów występujących na różnych siedliskach lasów naturalnych i półnaturalnych (gatunków domieszkowych i biocenotycznych) na obrzeżach zakładanej uprawy leśnej; 6) zaleca się stosowanie metod mechanicznych lub biologicznych do zwalczania szkodników owadzich i grzybowych, a także ograniczania szkód łowieckich, przy jednoczesnym ograniczeniu do niezbędnego minimum metod zwalczania chemicznego; 10 7) zaleca się sporządzenie w lasach niepaństwowych uproszczonych planów urządzania lasów określających sposób gospodarowania zgodny z zasadami przyjętymi w lasach państwowych. § 13.1 Określa się następujący zakres i sposoby ochrony gatunków grzybów, roślin i zwierząt dziko występujących oraz ich siedlisk, odnoszące się do całego obszaru Parku: 1) dopuszcza się programy restytucji gatunków na terenie Parku wyłącznie w sytuacji: a) udokumentowanego występowania gatunku na tym obszarze w przeszłości, b) zachowania siedliska gatunku w postaci umożliwiającej utrzymanie zdolnej do życia populacji, c) jeśli wprowadzana populacja ma charakter rodzimy, d) jeśli gatunek jest zagrożony w skali kraju lub Europy; nie powinno się podejmować restytucji gatunków licznych i niezagrożonych na innych stanowiskach; 2) zaleca się objęcie wszelkiego typu działań ochrony czynnej kontrolą monitoringową, zarówno na etapie wykonywania projektu, jak i po jego zakończeniu; 3) zaleca się kontynuowanie rozpoznawania stanowisk występowania chronionych, rzadkich i zagrożonych gatunków zwierząt, grzybów i roślin objętych ochroną czynną; 4) zaleca się zachowanie przy remontach i rozbudowie obiektów budowlanych siedlisk występowania rzadkich i zagrożonych gatunków zwierząt, w tym zwłaszcza ptaków i nietoperzy; 5) zaleca się opracowanie i wdrożenie programu monitoringu gatunków rzadkich i zagrożonych, gatunków inwazyjnych stanowiących zagrożenie dla rodzimej różnorodności biologicznej oraz gatunków konfliktowych; 6) zaleca się, w odniesieniu do gatunków objętych ochroną czynną, uczestnictwo w regionalnych lub krajowych programach ochrony; 7) zaleca się ograniczanie populacji inwazyjnych gatunków roślin, w szczególności niecierpka gruczołowatego Impatiens glandulifera, rdestowców Reynoutria sachalinesis i R. japonica oraz zwierząt - jenota Nyctereutes procyonoides, norki amerykańskiej Mustela vison, szopa pracza Procyon lotor i innych, stanowiących zagrożenie dla gatunków rodzimych; 8) zaleca się prowadzenie racjonalnej gospodarki łowieckiej uwzględniającej: a) odtwarzanie właściwej dla poszczególnych siedlisk liczebności i struktury populacji gatunków łownych, które w wyniku przekształcenia siedlisk nie podlegają naturalnym mechanizmom regulacyjnym, b) rozważenie możliwości wyłączenia z pozyskania łowieckiego kuropatwy i zająca, ze względu na drastyczny spadek liczebności ich populacji, c) dostosowanie dokarmiania zwierzyny łownej do potrzeb, w szczególności udostępnianie naturalnej karmy ukrytej pod śniegiem poprzez mechaniczne rozgarnianie pokrywy śnieżnej oraz wykładanie karmy odpowiedniej dla gatunków, d) zwalczanie kłusownictwa; 9) zaleca się odstąpienie od używania herbicydów na terenie Parku; 10) zaleca się uzupełnianie i zawieszanie nowych budek lęgowych dla ptaków i nietoperzy oraz ich czyszczenie; 11) zaleca się budowę platform gniazdowych dla bociana białego Ciconia ciconia; 12) zaleca się pozostawianie w krajobrazie rolniczym starych i martwych drzew i krzewów; 11 13) zaleca się, w obrębie parków i innych obszarów, w których wygrabiane są opadłe liście, tworzenie z nich kompostowników, jako miejsc dogodnych dla rozwoju larw owadów. 2. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony gatunków zwierząt poprzez przywracanie oraz wzmacnianie powiązań przyrodniczych: 1) w odniesieniu do strefy BCKVIC zaleca się budowę zabezpieczeń oraz przejść dla zwierząt pod drogami z zastosowaniem współcześnie obowiązujących rozwiązań technicznych obowiązujących dla tego rodzaju obiektów. § 14.1. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony i przywracania utraconych wartości krajobrazowych, odnoszące się do całego obszaru Parku: 1) zaleca się ochronę i kształtowanie zróżnicowanego krajobrazu rolniczego, w tym zachowanie skoncentrowanego charakteru układów ruralistycznych, ochronę istniejącego drobnopowierzchniowego rozplanowania użytków rolnych oraz przywracanie drobnopowierzchniowej struktury uprawom wielkopowierzchniowym; 2) zaleca się ochronę i odtwarzanie zadrzewień i zakrzaczeń śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych; 3) zaleca się utrzymanie i odtwarzanie sadów przydomowych, ze szczególnym uwzględnieniem tradycyjnych odmian drzew i krzewów owocowych; 3) nie dopuszcza się do rozwoju układów urbanistycznych nie powiązanych przestrzennie z historycznie ukształtowanymi układami wsi i nie dowiązujących do nich pod względem funkcjonalnym i strukturalnym, w szczególności w zakresie funkcji terenu, wielkości działek, udziału terenów biologicznie czynnych, kubatury i architektury budynków mieszkalnych, usługowych, produkcyjnych i gospodarczych, ogrodzeń i innych elementów zagospodarowania; 4) zaleca się usuwanie, przebudowę lub zasłanianie zielenią dysharmonijnych elementów zagospodarowania, w tym także napowietrznych linii infrastruktury technicznej; 5) zaleca się wyłączenie z zainwestowania ciągów i punktów widokowych oraz roztaczających się z nich panoram na obszar Parku i z obszaru Parku na tereny przyległe; 6) zaleca się realizację zabudowy w stylu regionalnym, z jej cechami charakterystycznymi, zgodnie ze sposobami korzystania z obszarów udostępnionych do zainwestowania określonymi w § 17. § 15. Określa się następujący zakres i sposoby ochrony cennych wartości kulturowych, odnoszące się do całego obszaru Parku: 1) zaleca się zachowanie i rewaloryzację obiektów zabytkowych przy jednoczesnym dopuszczeniu ich adaptacji do nowych funkcji; 2) zaleca się zachowanie tradycyjnych elementów kultury materialnej i niematerialnej; 3) zaleca się utrzymanie istniejącej zabudowy o wartości historycznej oraz tradycyjnych elementów zagospodarowania terenu we właściwym stanie technicznym i funkcjonalnym; 4) zaleca się zachowanie starodrzewu w obrębie parków, wsi oraz zagród; 5) zaleca się pozostawienie fragmentów tradycyjnych dróg brukowanych, także w trakcie planowanych ich modernizacji; 12 6) zaleca się rozwinięcie współpracy pomiędzy służbami ochrony przyrody a wojewódzkim konserwatorem zabytków, samorządami gminnymi oraz innymi organizacjami i osobami w zakresie ochrony zabytków kultury materialnej i niematerialnej; 7) zaleca się ustanawianie społecznych opiekunów do opieki nad cennymi obiektami kultury; 8) zaleca się prowadzanie systematycznych inspekcji konserwatorskich; 9) zaleca się wyeksponowanie i właściwe wykorzystanie elementów dziedzictwa kulturowego do celów dydaktycznych, edukacyjnych i naukowych oraz do promocji Parku. Rozdział 7 Obszary udostępniania Parku dla celów naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych oraz amatorskiego połowu ryb oraz sposoby korzystania z tych obszarów § 16.1. Określa się następujące ogólne wytyczne udostępnienia Parku dla celów naukowych, edukacyjnych, turystycznych i rekreacyjnych oraz amatorskiego połowu ryb: 1) turystyczne, rekreacyjne, edukacyjne i dla amatorskiego połowu ryb udostępnianie Parku powinno być podporządkowane ochronie wartości przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych; 2) rodzaj, formy i wielkość zagospodarowania turystycznego, rekreacyjnego i edukacyjnego muszą być dostosowane do rodzaju i stopnia odporności na degradację elementów środowiska przyrodniczego, a także chłonności turystyczno-rekreacyjnej Parku; 3) działania w zakresie edukacji ekologicznej powinny koncentrować się na organizowaniu zajęć edukacyjnych, otwartych dla szerokiego kręgu zainteresowanych, programów aktywnej ochrony przyrody, akcji sprzątania Parku oraz imprez turystyczno-edukacyjnych, a także na przygotowywaniu i rozpowszechnianiu materiałów edukacyjnych, w tym przewodników turystyczno-ekologicznych; 4) wszelkie nowe obiekty związane z infrastrukturą turystyczną i rekreacyjną powinny być jak najlepiej wkomponowane w krajobraz i otoczone odpowiednią zabudową przyrodniczą, a do ich budowy lub modernizacji powinny być wykorzystane materiały związane z miejscowym krajobrazem. 2. Określa się następujące sposoby udostępnienia Parku do celów naukowych obowiązujące na terenie całego Parku, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej: 1) zaleca się, w przypadku prowadzania badań na obszarze Parku, powiadomienie i uzyskanie zgody właściciela, zarządzającego lub sprawującego nadzór nad danym obiektem; 2) zaleca się współdziałanie instytucji i osób prowadzących badania naukowe z dyrektorem Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego, w tym udostępnianie mu uzyskanych wyników badań oraz wynikających z nich wniosków końcowych. 3. Określa się następujące sposoby udostępniania Parku dla celów edukacyjnych i dydaktycznych, obowiązujące na terenie całego Parku, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej: 1) zaleca się, w przypadku prowadzania edukacji na obszarze Parku, powiadomienie i uzyskanie zgody właściciela, zarządzającego lub sprawującego nadzór nad danym obiektem; 2) preferuje się prowadzenie edukacji w oparciu o ścieżki edukacyjne oraz punkty edukacji historycznokulturowej i przyrodniczej; 13 3) zaleca się prowadzenie edukacji związanej z czynną ochroną przyrody i krajobrazu, polegającej na uczestniczeniu w przywracaniu lub utrzymaniu walorów, 4) zaleca się prowadzeniem aktywnej edukacji historyczno-kulturowej polegającej m.in. na uczestniczeniu w rekonstrukcji ważnych wydarzeń historycznych oraz spotkaniach ze świadkami lub osobami osobiście związanymi z niektórymi z nich, 5) zaleca się prowadzenie edukacji poprzez włączanie uczestników w projekty inwentaryzacji przyrodniczych, projektowania, wykonania i konserwowania ścieżek edukacyjnych i szlaków turystycznych promujących walory Parku, 6) korzystanie ze ścieżek dydaktycznych powinno odbywać się zgodnie z regulaminem zatwierdzony przez dyrektora Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego. 4. Określa się następujące sposoby oraz zakres prac związany z udostępnianiem Parku dla celów turystycznych i rekreacyjnych oraz amatorskiego połowu ryb, obowiązujące na terenie całego Parku lub wskazanych obszarów, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej: 1) na terenie Parku mogą być rozwijane następujące rodzaje turystyki: a) turystyka poznawcza: ekoturystyka, krajoznawcza, ornitologiczna, b) turystyka kwalifikowana: piesza, rowerowa, kajakowa, żeglarska, konna i narciarska (wyłącznie narciarstwo biegowe), c) turystyka wypoczynkowa: pobytowa, weekendowa, agroturystyka; 2) do amatorskiego połowu ryb dopuszcza się wszystkie zbiorniki i cieki wodne Parku należące do Skarbu Państwa, z wyjątkiem akwenów wyłączonych z użytkowania rybackiego na podstawie przepisów odrębnych; 3) biwakowanie jest możliwe jedynie w miejscach do tego wyznaczonych lub innych miejscach po uzyskaniu zgody właściciela lub zarządzającego terenem, przy przestrzeganiu przepisów odrębnych; 4) utrzymuje się przebieg istniejących szlaków turystyki pieszej, rowerowej, kajakowej i ścieżek edukacyjnych oraz zaleca się renowację i uzupełnienie towarzyszących im elementów infrastruktury turystycznej; 5) dopuszcza się korekty przebiegu istniejących szlaków turystycznych i ścieżek edukacyjnych; 6) zaleca się rozwój elementów zagospodarowania turystycznego, w tym bram, tablic informacyjnych i drogowskazów informacyjnych oraz innych elementów małej architektury przeznaczonej dla obsług ruchu turystycznego, zwłaszcza w miejscach jego koncentracji, przy głównych ciągach komunikacyjnych w Parku oraz w punktach eksponowania walorów Parku; 7) zaleca się wyposażenie nowych szlaków turystycznych i ścieżek edukacyjnych w elementy małej architektury, w tym miejsca odpoczynku z zadaszeniem, kładki, pomosty, wieże widokowe, itp. pod warunkiem, że nie degradują one walorów przyrodniczych i krajobrazowych; 8) zaleca się stałe podnoszenie standardu technicznego bazy noclegowej i gastronomicznej, parkingów oraz innych elementów infrastruktury turystycznej oraz likwidację lub modernizację obiektów dysharmonijnych w krajobrazie. 14 Rozdział 8 Obszary udostępniane do zainwestowania oraz sposoby korzystania z tych obszarów § 17.1. Priorytetową zasadą kwalifikowania gruntów rolnych i leśnych do zmiany użytkowania powinno być dążenie do zachowania w możliwie największym stopniu różnorodności biologicznej i krajobrazowej. 2. Przy realizacji nowego zainwestowania należy dążyć do nierozpraszania zabudowy. W pierwszej kolejności należy uzupełniać istniejące zagospodarowanie w lukach między zabudową. 3. Zainwestowanie wymagające zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, należy lokalizować wyłącznie w granicach obszarów wyznaczonych w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin obowiązujących w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz zgodnie z określonym w nich przeznaczeniem, a także stref dopuszczonego zainwestowania, o ile lokalizacja nie jest sprzeczna z przepisami odrębnymi oraz z zastrzeżeniem zapisów § 18. 4. Do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, w stosunku do których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu oraz zawiadomiono o terminie wyłożenia ich do publicznego wglądu, ale postępowanie nie zostało zakończone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem zapisów § 18. 5. Po uchyleniu albo przy zmianie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu obowiązujących w dniu wejścia w życie rozporządzenia, na obszarach objętych tymi planami i decyzjami: 1) utrzymuje się dotychczasowe przeznaczenie terenu, jako preferowane oraz dopuszcza się następujące przeznaczenie do zainwestowania: a) tereny zabudowy zagrodowej, b) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz mieszkaniowo-usługowej, c) tereny rekreacji indywidualnej, d) tereny usług nieuciążliwych lub o uciążliwości ograniczonej do granicy działki, e) tereny produkcyjno-usługowe nieuciążliwe lub o uciążliwości ograniczonej do granicy działki, f) tereny eksploatacji surowców mineralnych – tylko na terenach złóż obecnie eksploatowanych, do czasu wygaśnięcia koncesji na wydobywanie kopalin; 2) w przypadku utrzymania dotychczasowego przeznaczenia terenu: a) utrzymuje się dotychczasową intensywność zainwestowania, w tym: - powierzchnię działki budowlanej, - powierzchnię biologicznie czynną, - wysokość zabudowy, b) ustala się obowiązek zastosowania warunków architektoniczno-urbanistycznych zabudowy określonych w ust. 8 pkt 1, 6 – 13, a dla planów, w których nie określono wielkości działki, minimalnej powierzchni biologicznie czynnej oraz wysokości zabudowy, obowiązują dodatkowo warunki architektonicznourbanistyczne określone w ust. 8 pkt 2 – 5; 3) w przypadku nowego przeznaczenia terenu ustala się obowiązek zastosowania warunków architektonicznourbanistycznych określonych w ust. 8; 15 4) zaleca się strefowanie zabudowy w granicach wyznaczonych obszarów do zainwestowania; 5) utrzymuje się dotychczasowe ustalenia planistyczne obowiązujące dla obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską na podstawie zapisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody i ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami; 6. Dopuszcza się opracowanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego jedynie dla całych sołectw zlokalizowanych w granicach Parku, tworzących spójną całość, uwzględniających: 1) zachowanie właściwych proporcji pomiędzy obszarami biologicznie czynnymi oraz terenami zainwestowanymi; 2) ograniczanie rozpraszania zabudowy; 3) strefowanie intensywności zabudowy; 4) wyłączenie z zainwestowania terenów najcenniejszych przyrodniczo, w tym ciągów ekologicznych zasilających lokalny system przyrodniczy oraz siedlisk przyrodniczych i stanowisk gatunków podlegających ochronie. 7. Dopuszcza się rozbudowę, podnoszenie standardu użytkowego i technicznego oraz wymianę istniejącej zabudowy zrealizowanej zgodnie z obowiązującymi przepisami przy zastosowaniu następujących zasad zabudowy i zagospodarowania terenu: 1) zaleca się zachowanie dotychczasowego przeznaczenia i sposobu użytkowania terenu; 2) dopuszcza się adaptację zabudowy mieszkaniowej i zagrodowej na cele zgodne z funkcjami Parku; 3) zaleca się rewaloryzację starych zabudowań zgodnie ze stylem budownictwa regionalnego; 4) zaleca się stopniową eliminację substandardowych i dysharmonijnych elementów zagospodarowania. 8. Dla wszystkich terenów planowanej nowej zabudowy wyznaczonych w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz stref dopuszczonego zainwestowania wyznaczonych w niniejszym rozporządzeniu, a także terenów dopuszczalnej zabudowy zagrodowej, dla których z chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia brak jest obowiązujących miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, ustala się następujące warunki architektoniczno-urbanistyczne budowy, rozbudowy, podnoszenia standardu użytkowego i technicznego zainwestowania: 1) nieprzekraczalna linia nowej zabudowy wynosi: a) minimum 30 metrów od granicy lasów oraz trenów wyznaczonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego pod zalesienie, b) minimum 100 metrów od granicy geodezyjnej działki wód powierzchniowych, za wyjątkiem obiektów służących gospodarce wodnej lub rybackiej oraz urządzeń służących obsłudze ruchu turystycznego i rekreacji, 2) minimalna powierzchnia nowowydzielanej działki wynosi: a) dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, mieszkaniowo-usługowej i usługowej – 1000 m2 (preferowana 1500 m2), b) dla zabudowy produkcyjno-usługowej – 2000 m2, c) dla zabudowy rekreacji indywidualnej – 1500 m2 (preferowana 2000 m2), z zastrzeżeniem § 18. ust. 11. d) dla zabudowy zagrodowej – wielkość działki określają przepisy szczególne; 16 3) minimalna powierzchnia biologicznie czynna działki wynosi: a) dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - 60 % powierzchni działki, b) dla zabudowy mieszkaniowo-usługowej i usługowej – 70 % powierzchni działki, z zastrzeżeniem ppkt.. c), c) dla zabudowy usług sportu, turystyki i rekreacji – 60% powierzchni działki, d) dla zabudowy rekreacji indywidualnej - 70% powierzchni działki (preferowana 90%), e) dla zabudowy produkcyjno – usługowej – 50% powierzchni działki; 4) maksymalna powierzchnia zabudowy działki wynosi: a) dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, mieszkaniowo-usługowej i usługowej – 30 % powierzchni działki, b) dla zabudowy produkcyjno-usługowej – 40 % powierzchni działki, c) dla zabudowy rekreacji indywidualnej – 15 % powierzchni działki; 5) nie dopuszcza się wprowadzania nowej zabudowy wielorodzinnej oraz zabudowy jednorodzinnej szeregowej; 6) maksymalna wysokość zabudowy, rozumiana jako największa odległość w rzucie prostopadłym pomiędzy główną kalenicą dachu budynku, a gruntem rodzimym wynosi: a) 9 metrów dla zabudowy zagrodowej, mieszkaniowej, mieszkaniowo-usługowej i rekreacyjnej, to jest 2 kondygnacje, w tym użytkowe poddasze, b) 4 metry dla budynków gospodarczych towarzyszących zabudowie mieszkaniowej, to jest 1 kondygnacja, c) 10 metrów dla zabudowy usługowej, d) 5 metrów dla zabudowy produkcyjno-usługowej, to jest 1 kondygnacja – nie dotyczy kominów i masztów urządzeń infrastruktury technicznej, e) dla budynków użyteczności publicznej oraz obiektów budowlanych związanych z ochroną przyrody, bezpieczeństwem publicznym oraz ochroną lasów dopuszcza się wyższą wysokość zabudowy, jednak minimalną dla specyfiki danej funkcji; 7) nie dopuszcza się dachów innych niż symetryczne kalenicowe, preferowane dachy dwuspadowe proste; w przypadku dachów wielospadowych kalenica głównej bryły dachu nie może być krótsza niż połowa długości tej bryły; kąt nachylenia połaci dachowych 30-45°; 8) nie dopuszcza się okien innych niż o podziałach symetrycznych; 9) zaleca się stosowanie stonowanej kolorystyki elewacji, przy czym preferuje się kolory pastelowe z wykorzystaniem cegły elewacyjnej, drewna, kamienia i tynku zewnętrznego; 10) zaleca się wykonanie pokrycia dachowego z dachówki ceramicznej lub blachodachówki w odcieniach czerwonych lub brązowych, w nawiązaniu do zastosowanej na sąsiednich działkach; 11) nie dopuszcza się ogrodzeń o maksymalnej wysokości powyżej 1,8 m; nie dopuszcza się ogrodzeń z betonowych materiałów prefabrykowanych oraz ogrodzeń innych niż ażurowe, z przerwami w podmurówce; Zaleca się używanie kamienia polnego, kamienia ciosanego lub kostki kamiennej; 12) zaleca się używanie kamienia polnego, kamienia ciosanego lub kostki kamiennej do wykonania nawierzchni podjazdów i dziedzińców; 13) zaleca się następujące warunki kształtowania nowych zespołów zabudowy: 17 a) do 20 działek w zespole zabudowy, b) realizacja w obrębie zespołów zabudowy ogólnodostępnych terenów rekreacyjnych, c) ujednolicenie kształtu i kolorystyki budynków oraz rodzaju ogrodzeń w ramach poszczególnych zespołów zabudowy, preferowanie kamienia wapiennego w ogrodzeniach i dolnych partii elewacji budynków mieszkalnych i gospodarczych, d) izolowanie zielenią zespołów zabudowy, e) ograniczenie ekspozycji nowej zabudowy od strony ciągów i punktów widokowych na i z terenu Parku; 14) dla nowej zabudowy usług turystyki i rekreacji dopuszcza się maksymalnie 50 miejsc noclegowych w jednym zespole zabudowy (obiekcie); 15) dla terenów zieleni urządzonej przyjmuje się następujące zasady zagospodarowania: a) nie dopuszcza się zmiany przeznaczenia na inne cele, b) ustala się obowiązek utrzymania minimalnej powierzchni biologicznie czynnej 80%. 9. Na wszystkich terenach przeznaczonych pod rozwój zainwestowania, zaleca się zachowanie istniejących lasów i zadrzewień i przeznaczenie ich na rozwój ogólnodostępnych terenów rekreacyjnych. 10. Na terenach rolnych: 1) nie dopuszcza się realizacji nowej zabudowy na gruntach klas V i VI wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego i torfowisk występujących w zwartych obszarach przekraczających powierzchnię 1 ha, 2) dopuszcza się realizację nowej zabudowy zagrodowej, z uwzględnieniem warunków wynikających z przepisów odrębnych oraz określonych w ust. 8 pkt. 1 – 3 , 5 – 10, z zastrzeżeniem ppkt. a) oraz § 18. ust. 11. 11. Nie dopuszcza się wtórnego podziału działek budowlanych na mniejsze niż o powierzchni określonej w planie ochrony dla poszczególnych funkcji terenu. 12. Nie dopuszcza się ogrodzenia działek pozostających w użytkowaniu rolniczym i leśnym, z wyłączeniem czasowego grodzenia nowo założonych upraw leśnych oraz sadów, dla których dopuszcza się grodzenie zgodnie z warunkami określonymi w ust. 8 pkt. 10. 13. Zaleca się zainicjowanie przez służby Parku opracowania studium architektonicznego dla terenu Parku określającego katalog postulowanych rozwiązań architektonicznych w odniesieniu do podstawowych rodzajów zabudowy oraz wybranych obiektów małej architektury. 14 Zaleca się wzmożenie kontroli w zakresie zachowania lub przywracania ładu przestrzennego w krajobrazie oraz stały nadzór nad przestrzeganiem dyscypliny budowlanej. 15. Zaleca się zainicjowanie przez służby Parku opracowania katalogu ogrodów przydomowych określającego tradycyjne wzorce ogrodów i ich współczesne adaptacje oraz zasady postulowanego doboru gatunkowego roślin ozdobnych. § 18. Określa się następujące szczegółowe zasady dotyczące zainwestowania terenu: 1) dla stref APP: a) nie dopuszcza się lokalizacji budowli i budynków poza strefami wyznaczonymi w obowiązujących w dniu wejścia w życie rozporządzenia miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, 18 b) nie dopuszcza się lokalizacji na terenach niezabudowanych i nie przeznaczonych do zabudowy obiektów małej architektury innych niż związanych z ochroną przyrody lub edukacją ekologiczną, prowadzoną przez Administrację Lasów Państwowych lub Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego; 2) dla stref AKZ oraz APKZ: a) zaleca się wyznaczenie odpowiedniej strefy ochrony konserwatorskiej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, b) ustala się obowiązek zachowanie i odtwarzania historycznych cech układu przestrzennego, w tym: rozplanowania dróg, placów, linii zabudowy i linii rozgraniczających oraz kompozycji wnętrz urbanistycznych i kompozycji zieleni, a także tradycyjnej zabudowy, c) zaleca się stopniową likwidację lub modyfikację obiektów i elementów dysharmonijnych w stosunku do tradycyjnego charakteru zabudowy i zagospodarowania przestrzennego, d) dopuszcza się modernizację lub adaptację istniejących budynków i form zagospodarowania terenu do nowych funkcji, przy obowiązku zachowania ich tradycyjnego charakteru, e) nie dopuszcza się zmiany przeznaczenia gruntów, f) nie dopuszcza się wznoszenia budynków i obiektów małej architektury niezgodnych z tradycyjnym charakterem zabudowy i zagospodarowania przestrzennego, g) zaleca się ochronę zieleni oraz uzupełnianie ubytków i kontrolę nasadzeń, h) ustala się obowiązek uzgadniania wszelkich działań inwestycyjnych z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, 3) dla stref AKE oraz APKE: a) nie dopuszcza się lokalizacji budowli i budynków poza strefami wyznaczonymi w obowiązujących w dniu wejścia w życie rozporządzenia miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, b) zaleca się ograniczenie wysokości nowo sytuowanych lub modernizowanych budowli i budynków do wysokości obiektów sąsiadujących; 4) dla strefy APKK: a) zaleca się stosowanie tradycyjnych rozwiązań architektonicznych przy wprowadzaniu nowej lub modernizacji istniejącej zabudowy, b) zaleca się stopniową likwidację lub modyfikację obiektów i elementów dysharmonijnych w stosunku do tradycyjnego charakteru zabudowy i zagospodarowania przestrzennego; 5) dla stref BCSII i BCKIV nie dopuszcza się lokalizacji na terenach leśnych obiektów budowlanych innych niż związanych z gospodarką leśną, ochroną przyrody lub edukacją ekologiczną prowadzoną przez Administrację Lasów Państwowych lub dyrektora Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego; 6) dla stref BCSIII: a) zaleca się zachowanie zasadniczych elementów historycznego rozplanowania, w tym pierwotnych podziałów parcelacyjnych, istniejącej sieci dróg, placów, linii zabudowy, kompozycji wnętrz urbanistycznych i kompozycji zieleni, przy założeniu harmonijnego współistnienia elementów kompozycji historycznej i współczesnej, 19 b) dopuszcza się realizację nowej oraz modernizację istniejącej zabudowy w sposób nawiązujący do lokalnej tradycji budowlanej, zgodnie z ustalonym historycznie ukształtowaniem przestrzenno-architektonicznym miejscowości, c) zaleca się utrzymanie tradycyjnej zabudowy, przy jednoczesnym dopuszczeniu jej modernizacji i adaptacji do nowych funkcji, d) zaleca się utrzymywanie elementów zagospodarowania terenu we właściwym stanie technicznym i funkcjonalnym; 7) dla strefy BCKVA: a) zaleca się dokonanie zmiany ustaleń obowiązujących studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin w zakresie terenów przeznaczonych pod zabudowę, b) zaleca się likwidację wszelkiej zabudowy w pasie do 100 m od granicy działki geodezyjnej wód powierzchniowych, z zastrzeżeniem ppkt. c), c) dopuszcza się dla działek o powierzchni co najmniej 800 m2, pozostawienie oraz modernizację i remonty, istniejącej zabudowy położonej w pasie od 50 do 100 m od granicy działki geodezyjnej wód powierzchniowych pod warunkiem jej podłączenia do zbiorczego systemu wodociągowo-kanalizacyjnego, w ciągu 3 lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, d) zaleca się łączenie działek o powierzchni mniejszej niż 800 m2, celem osiągnięcia warunków o których mowa w ppkt. c) oraz lokalizację na nich jednego budynku przeznaczonego dla wszystkich współwłaścicieli nieruchomości. e) dopuszcza się wprowadzenie 1 nowego budynku rekreacji indywidualnej na działkach o powierzchni co najmniej 800 m2 i powstałych w wyniku scalenia działek mniejszych uzyskania warunków, o których mowa w ppkt. c), 8) dla stref BCKVC: a) zaleca się rewitalizację obszaru przez zabezpieczenie przed zniszczeniem oraz remonty obiektów zdegradowanych, przy dopuszczeniu ich adaptacji do nowych funkcji, b) zaleca się stopniową likwidację lub modyfikację obiektów i elementów dysharmonijnych w stosunku do tradycyjnego charakteru zabudowy i zagospodarowania przestrzennego, c) zaleca się rewitalizację kompozycji układów zieleni, w tym sukcesywną kontrolę i uzupełnianie ubytków; 9) dla strefy BCKVIA oraz BCKVIB nie dopuszcza się realizacji nowej zabudowy, w tym zagrodowej, za wyjątkiem obiektów budowlanych związanych z ochroną przyrody i edukacją prowadzoną przez służby parków krajobrazowych lub Lasy Państwowe oraz obiektów niezbędnych dla obsługi terenów zainwestowanych i planowanych do zainwestowania w opracowaniach planistycznych. 20 Rozdział 9 Ustalenia w zakresie realizacji infrastruktury technicznej § 19.1. Ustala się następujące ogólne wytyczne w zakresie realizacji infrastruktury komunalnej: 1) nakazuje się wyposażenie wszystkich obiektów budowlanych wytwarzających ścieki w urządzenia zabezpieczające środowisko gruntowo-wodne przed zanieczyszczeniem lub włączenie ich do zbiorczych systemów odprowadzenia i unieszkodliwiania ścieków, zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu; 2) dopuszcza się do czasu wybudowania systemu kanalizacji wyposażenie obiektów budowlanych w indywidualne, szczelne zbiorniki na ścieki lub indywidualne oczyszczalnie przydomowe, pod warunkiem udokumentowania odpowiednich warunków gruntowo-wodnych i terenowych; 3) zaleca się optymalizację wykorzystania istniejących oczyszczalni ścieków. Osady ściekowe mogą być wykorzystywane w celach rolniczych po spełnieniu odrębnych wymagań; 4) zaleca się przeprowadzenie inwentaryzacji oraz likwidacji niekontrolowanych zrzutów ścieków, w tym pochodzących z nieszczelnych zbiorników do gromadzenia ścieków; 5) zaleca się kontynuowanie rozbudowy sieci wodociągowej, w tym obejmującej tereny zabudowy rekreacji indywidualnej; Do czasu realizacji zbiorczego systemu zaopatrzenia w wodę dopuszcza się indywidualne ujęcia wody; 6) zaleca się kontynuowanie rozbudowy kanalizacji deszczowej, w tym w terenach intensywnego ruchu samochodowego; 7) zaleca się prowadzanie liniowych elementów infrastruktury technicznej w „korytarzach” infrastrukturalnych, w szczególności wykorzystujących pasy dróg; 8) zaleca się wyposażenie istniejących linii i słupów energetycznych linii wysokiego i średniego napięcia zlokalizowanych poza terenami zabudowy w odpowiednie oznakowania zabezpieczające przed kolizjami przelatujące ptaki oraz zabezpieczenia przed wykorzystywaniem ich jako miejsca odpoczynku przez ptaki; 9) zaleca się stosowanie linii izolowanych, a docelowo linii doziemnych dla projektowanych, modernizowanych i przebudowywanych sieci elektroenergetycznych; 10) zaleca się stosowanie w ogrzewaniu budynków nowoczesnych, energo- i materiałooszczędnych systemów grzewczych z wykorzystaniem niskoemisyjnych paliw, w szczególności: drewna, gazu ziemnego, lekkiego oleju opałowego, biomasy oraz źródeł odnawialnych, w tym energii słonecznej; 11) zaleca się zmniejszenie energochłonności budynków służących realizacji celów publicznych poprzez termomodernizację; 12) zaleca się gromadzenie, odprowadzenie i unieszkodliwianie odpadów stałych zgodnie z obowiązującymi przepisami, w sposób określony w planach gospodarki odpadami; 13) zaleca się objęcie wszystkich mieszkańców zorganizowaną zbiórką odpadów komunalnych, rozwój systemów selektywnej zbiórki odpadów, w tym odpadów ulegających biodegradacji, opakowaniowych, wielkogabarytowych, budowlanych i niebezpiecznych; 14) nie dopuszcza się lokalizacji nowych składowisk odpadów; 15) nie dopuszcza się utylizacji odpadów przemysłowych i zawierających substancje toksyczne, odpadów chemicznych i wybuchowych; 21 16) zaleca się przeprowadzenie inwentaryzacji oraz likwidacji nielegalnych składowisk odpadów; 17) zaleca się propagowanie indywidualnych sposobów kompostowania w gospodarstwach domowych na terenach wiejskich; 18) zaleca się realizację inwestycji ograniczających zanieczyszczenia azotowe pochodzące z rolnictwa, w szczególności budowę płyt gnojowych i zbiorników na gnojowicę; 19) nie dopuszcza się lokalizacji wiatraków i farm wiatrowych oraz nowych linii energetycznych wysokich napięć, a także instalacji produkcji rolnej i innej o wysokości wyższej niż 1,5 wysokości najwyższych w gospodarstwie budynków mieszkalnych i gospodarczych; 20) dopuszcza się umieszczanie reklam poza terenami zabudowy zgodnie z obowiązującymi przepisami, po uzyskaniu uzgodnienia dyrektora Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego w zakresie kolorystyki i rozmiarów planowanych reklam ustawianych jako odrębne budowle. 2. Ustala się następujące ogólne wytyczne w zakresie realizacji infrastruktury komunikacyjnej: 1) zaleca się prowadzenie niezbędnej modernizacji dróg, w tym ich utwardzenie w rejonach o dużym natężeniu ruchu turystycznego; 2) zaleca się prowadzenie działań mających na celu poprawę warunków bezpieczeństwa ruchu, w tym zwłaszcza w rejonach o dużym natężeniu ruchu turystycznego; 3) zaleca się zachowanie przebiegu oraz szerokości dróg o nawierzchni gruntowej, przy jednoczesnym dopuszczeniu poprawy stanu ich nawierzchni; 4) nakazuje się uzyskanie z dyrektorem Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego przebiegu oraz warunków realizacji nowych dróg; 5) zaleca się uzupełnienie sieci parkingów leśnych, zwłaszcza przy drogach przecinających większe kompleksy leśne oraz na obrzeżach Parku; 6) zaleca się wyznaczenie oraz urządzenie parkingów w rejonach o dużym natężeniu ruchu turystycznego; 7) zaleca się wprowadzenia stałego lub sezonowego ograniczenia prędkości do 60 km/h na drogach przecinających tereny leśne, a w miejscowościach turystycznych do 40 km/h; 8) zaleca się zwiększenie częstotliwości połączeń kolejowych w miesiącach letnich oraz dostosowanie godzin rozkładu jazdy do potrzeb turystyki weekendowej. Rozdział 10 Ustalenia do studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz planu zagospodarowania przestrzennego województwa wielkopolskiego dotyczące eliminacji lub ograniczenia zagrożeń zewnętrznych § 20. Ustalenia dotyczące eliminacji lub ograniczenia zagrożeń zewnętrznych Parku: 1) w terenach wskazanych w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, jako tereny produkcji rolnej, preferuje się wyłącznie zabudowę związaną z gospodarką rolną, o ile lokalizacja nie jest sprzeczna z przepisami odrębnymi; 2) przy realizacji nowego zainwestowania należy dążyć do nierozpraszania obiektów; w pierwszej kolejności należy uzupełniać istniejące zagospodarowanie oraz lokalizować zabudowę wzdłuż istniejących dróg; 22 3) postuluje się wzmożenie nadzoru i kontroli w zakresie zachowania lub przywracania ładu przestrzennego w krajobrazie oraz stały nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawnych dotyczących budownictwa i gospodarki przestrzennej; 4) preferuje się budynki w formie architektonicznej nawiązującej do warunków architektoniczno-urbanistycznych obowiązujących w Parku. Rozdział 11 Przepisy końcowe § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Wielkopolskiego. WOJEWODA LUBUSKI WOJEWODA WIELKOPOLSKI 23 Załącznik nr 1 do Rozporządzenia Nr …… Wojewody Wielkopolskiego z dnia ………………. 200… r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemęckiego Parku Krajobrazowego Identyfikacja oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych oraz ich skutków Lp. Identyfikacja zagrożeń (I – zagrożenie istniejące, P – zagrożenie potencjalne) 1 1. 2 Procesy erozji wodnej i wietrznej powodujące niszczenie pokrywy glebowej, zmiany ukształtowania terenu oraz przyczyniające się do wzrostu degradacji obszaru. (I) 2. Zanieczyszczenie gleb rolnych oraz zagrożenie zanieczyszczeniem wód podziemnych związane ze stosowaniem nawozów sztucznych i pestycydów. Sposoby eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń i ich skutków 3 Dostosowywanie sposobów użytkowania do warunków środowiskowych, w tym: - zalesianie lub utrzymywanie roślinności łąkowej na terenach najbardziej narażonych na erozję, - stosowanie orki w poprzek stoku na terenach użytkowanych rolniczo. Ograniczenia stosowania nawozów sztucznych, promocja rolnictwa ekologicznego i pakietów rolnośrodowiskowych. (I) 3. Degradacja gleb organicznych w wyniku ich zasypywania i zabudowywania, zwłaszcza w okolicach jezior: Dominickiego i Maszynek. Kontrola i egzekwowanie przepisów prawa. Wyłącznie terenów z zainwestowania. (I/P) 4. Nielegalna eksploatacja surowców mineralnych i torfu, w tym zwłaszcza pomiędzy miejscowościami Bucz i Sączkowo oraz leśniczówką Krzyżowiec a miejscowością Jezierzyce Kościelne. Kontrola i egzekwowanie przepisów prawa. (I/P) 5. Nielegalne wysypiska śmieci. (I/P) 6. Degradacja strefy brzegowej jezior w wyniku jej zagospodarowania, w tym grodzenia, nielegalnej zabudowy, wycinki zadrzewień nadbrzeżnych, niszczenia strefy litoralowej, zasypywania i wykładania folią, stosowania herbicydów. Likwidacja istniejących nielegalnych wysypisk śmieci. Kontrola i egzekwowanie przepisów prawa. Likwidacja nielegalnej zabudowy i ogrodzeń. Kontrola i egzekwowanie przepisów prawa. Wyłącznie terenów z zainwestowania. (I/P) 7. Obniżanie się poziomu wód gruntowych i osuszanie mokradeł, torfowisk i łąk wilgotnych w wyniku Likwidacja części rowów melioracyjnych, odstąpienie od ich konserwacji. Odbudowa lub budowa nowych urządzeń 24 melioracji odwadniających, niewłaściwej gospodarki wodnej oraz zwiększającego się poboru wód podziemnych przez indywidualnych ujęcia. (I/P) 8. Zanieczyszczenie wód powierzchniowych spowodowane dopływem ścieków bytowogospodarczych, a także spływami powierzchniowymi z obszarów użytkowanych rolniczo i obszarów zabudowanych; Skutkuje to pogorszeniem właściwości fizyczno-chemicznych wód, i przyspieszeniem eutrofizacji, prowadzącym do niekorzystnych zmian stanu ekosystemów wodnych, w tym: piętrzących oraz właściwa ich eksploatacja. Rozbudowa zbiorczych systemów zaopatrzenia w wodę oraz podłączenie do nich odbiorców, przy jednoczesnej likwidacji ujęć indywidualnych. Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w Parku i jego sąsiedztwie. Kontrola szczelności szamb oraz wywozu ścieków z gospodarstw domowych. Tworzenie stref buforowych wzdłuż brzegów cieków i zbiorników wodnych poprzez odstąpienie od ich użytkowania i wprowadzenie pasów ochronnych roślinności. - długotrwałych deficytów tlenowych, - degradacji biocenoz, - przyspieszonego zamulania, wypłycania i zarastania zbiorników wodnych, - osłabienia procesów samooczyszczania - ograniczenia możliwości gospodarczego wykorzystania wód. (I/P) 9. Upraszczanie mozaikowatej struktury przestrzennej terenów otwartych rolnych na skutek wzrostu intensywności uprawiania, w szczególności zamiana trwałych użytków zielonych na grunty orne. Propagowanie ekstensywnych systemów gospodarowania w oparciu o środki z programów rolno-środowiskowych i innych. (P) 10. Zabudowa lądowych ekosystemów nieleśnych (I/P) 11. Naturalna sukcesja powodująca zarastanie muraw kserotermicznych i łąk. Wyłącznie z zabudowy cennych lądowych ekosystemów nieleśnych. Koszenie i karczowanie a następnie poddanie trwałemu użytkowaniu ekstensywnemu. (I/P) 12. Nieprawidłowy dobór zabiegów gospodarczych w zakresie gospodarki łąkarskiej (wprowadzanie mieszanek traw pastewnych, zbyt wczesne koszenie) (I/P) 13. Zaorywanie łąk i pastwisk. (P) 14. Przerywanie połączeń ekologicznych oraz izolacja poszczególnych kompleksów Parku wskutek zabudowy nowych terenów. Rezygnacja z wprowadzania na łąki świeże i wilgotne mieszanek traw pastewnych. Opóźnienie terminu koszenia lak wilgotnych i turzyczowisk do 15 lipca, dla umożliwienia zakończenia cyklu rozwojowego storczykowatych oraz ptaków lęgnących się na łąkach. Utrzymania łąk i pastwisk jako trwałych użytków zielonych z uwzględnieniem korzyści wynikających z programów rolnośrodowiskowych. Uwzględnienie połączeń ekologicznych w polityce przestrzennej, w tym wyłącznie z zabudowy korytarzy ekologicznych. 25 (I/P) 15. Wycinka zadrzewień i zakrzewień śródpolnych w celu zwiększenia powierzchni gruntów lub ich komasacji. Wprowadzenie programu ochrony zadrzewień i zakrzaczeń śródpolnych oraz przydrożnych. Wycinka drzew i krzewów wzdłuż dróg i cieków w trakcie prac związanych z ich konserwacją lub modernizacją. Wyznaczenie i rozbudowa sieci korytarzy ekologicznych na omawianym obszarze. (I/P) 16. Eliminacja martwego, stojącego i leżącego drewna, wykrotów i złomów w wyniku cięć sanitarnych i innych zabiegów prowadzonych zarówno w lasach jak i w parkach, prowadzące do zubożenia fauny związanej z martwym i rozkładającym się drewnem, w szczególności fauny bezkręgowców saproksylicznych. (I/P) Zapewnienie larwom owadów saproksylicznych zróżnicowanego rodzajowo materiału żywicielskiego poprzez pozostawianie korzeni, konarów, gałęzi, wierzchołków, itd., w różnym stopniu rozkładu (materiał obumierający, martwy, wstępnie rozkładający się, butwiejący) i w różny sposób rozmieszczony przestrzennie (drzewa stojące, leżące, zawieszone, złomy, karpy, itd.), zaniechanie usuwania drzew obumierających i martwych, zwłaszcza starych drzew liściastych. Ograniczenie prac pielęgnacyjnych polegających na „leczeniu” lub usuwaniu starych, dziuplastych drzew. Wprowadzenie odpowiednich zapisów do Planu Urządzania Lasu, zgodnie z zapisami Zasad Hodowli Lasu. 17. Próby zmiany składu gatunkowego drzewostanów dębowych poprzez wprowadzanie sosny. Utrzymanie dotychczasowego składu gatunkowego drzewostanów na siedliskach kwaśnych dąbrów. (I/P) 18. Ekspansja i celowe wprowadzanie obcych geograficznie i synantropijnych gatunków roślin, szczególnie dębu czerwonego Quercus rubra, niecierpka gruczołowatego (Impatiens glandulifera) rdestowców Reinoutria sp. sp. i zwierząt: norki amerykańskiej Mustela vison, jenota Nyctereutes procyonoides. Stopniowa eliminacja obcych gatunków inwazyjnych, zagrażających gatunkom rodzimym. Nie realizowanie nasadzeń gatunków obcych geograficznie w lasach. (I/P) 19. 20. Wzmożona penetracja obrzeży zbiorników wodnych, skutkująca płoszeniem ptaków, zwłaszcza w sezonie lęgowym. Wyznaczenie i zagospodarowanie stanowisk wędkarskich. (I/P) Tworzenie stref buforowych wzdłuż brzegów cieków i zbiorników wodnych poprzez odstąpienie od ich użytkowania i wprowadzenie pasów roślinności. Zaśmiecanie terenu Parku, m.in. w obszarach koncentracji ruchu turystycznego i rekreacji. Zwiększenie efektywności gospodarki odpadami (np. większa liczba kontenerów i pojemników na odpady). (I/P) Skuteczne egzekwowanie prawa. Rozwijanie programów edukacji ekologicznej. 21. Przekształcenia historycznych układów przestrzennych wsi na skutek dowolnych wtórnych podziałów parcelacyjnych. (I/P) Zastosowanie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego i decyzjach o warunkach zabudowy standardów architektoniczno-urbanistycznych określonych w planie ochrony. 26 22. Destrukcja i dewastacja zabytków architektury, parków podworskich, alei zabytkowych i cmentarzy. (I/P) 23. Powstawanie w obrębie wnętrz krajobrazowych elementów dysharmonijnych dla krajobrazów naturalnych i krajobrazów kulturowych, w tym zakłócenia osi i panoram widokowych na zespoły zabytkowe obniżające ich walory ekspozycyjne. Skuteczne egzekwowanie prawa. Zwiększenie nadzoru przez służby Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Uwzględnianie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego ustaleń planu ochrony. (I/P) 24. Ekspansja obcego architektonicznie, bezstylowego, szepcącego krajobraz budownictwa mieszkaniowego, rekreacyjnego i usługowego. (I/P) Zastosowanie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego i decyzjach o warunkach zabudowy standardów architektoniczno- urbanistycznych określonych w planie ochrony. Zwiększenie nadzoru przez służby Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków oraz przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, a także Społecznych Opiekunów Zabytków. Podnoszenie świadomości ludzkiej w dziedzinie ochrony zabytków poprzez m.in. działania popularyzatorskie czy też edukację szkolną. 25. Wzrastający ruch samochodowy w sezonie letnim, przy niewielkiej, w stosunku do potrzeb liczbie miejsc parkingowych. Zorganizowanie większej liczby parkingów. Wyznaczenie stref zakazu parkowania i postoju. Wprowadzenie ograniczeń prędkości. (I/P) 27 Załącznik nr 2 do Rozporządzenia Nr …… Wojewody Wielkopolskiego z dnia ………………. 200… r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemęckiego Parku Krajobrazowego Identyfikacja oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń zewnętrznych oraz ich skutków Lp. Identyfikacja zagrożenia (I –zagrożenia istniejące, P – zagrożenia potencjalne) 1 1. Sposoby eliminacji lub ograniczenia istniejących i potencjalnych zagrożeń i jego skutków 2 Presja urbanizacyjna w bezpośrednim otoczeniu Parku powodująca dalszą fragmentację terenów otwartych, zmniejszenie różnorodności biologicznej oraz wzrost ładunku zanieczyszczeń wprowadzanych na obszar Parku oraz zmniejszanie areału lub zanikanie siedlisk i stanowisk rzadkich i chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów. 3 Wyznaczenie maksymalnego zasięgu rozwoju jednostek osadniczych w otoczeniu Parku. Uzbrojenie terenu w techniczną infrastrukturę ochrony środowiska. Wyznaczenie otuliny Parku. (I/P) 2. Punktowe zrzuty ścieków bytowo-gospodarczych do wód przepływających przez obszar Parku, oraz spływy powierzchniowe z obszarów użytkowanych rolniczo i obszarów zabudowanych. (I/P) 3. Zmiany klimatyczne charakteryzujące się tendencją zmniejszania się ilości opadów atmosferycznych, a w konsekwencji prowadzące do obniżania się poziomu wód gruntowych i przesuszenia siedlisk. (I/P) Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej. Kontrola szczelności szamb oraz wywozu ścieków z gospodarstw domowych. Tworzenie stref buforowych wzdłuż brzegów cieków i zbiorników wodnych poprzez wyłączenie ich użytkowania i wprowadzenie pasów roślinności. Ograniczenie odpływu wód cieków przepływających przez Park. Zwiększenie retencji jeziornej przez podniesienie poziomu piętrzenia na istniejących urządzeniach oraz odbudowa lub budowa nowych. 28 Załącznik nr 4 do Rozporządzenia Nr …… Wojewody Wielkopolskiego z dnia ………………. 200… r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemęckiego Parku Krajobrazowego Obszary cenne z punktu widzenia walorów przyrodniczych, zalecane do objęcia dodatkową formą ochrony prawnej Lp. Kod strefy 1 2 Pow. [ha] 3 Proponowana Lokalizacja forma ochrony oraz nazwa 4 5 Charakterystyka 6 Oddz. 98-102; Rozległy płaty typowych i doskonale wykształconych kwaśnych dąbrów (Calamagrostio arundinaceae-Quercetum). Wartość tego 103 a- d, f obszaru jest bardzo wysoka ze względów fitocenotycznych (częściowo); 104 a; 108-112; (dobrze zachowane siedlisko 9190 - kwaśna dąbrowa śródlądowa, stanowiska Chimaphilla umbellata oraz masowe 113 a-d; 120wystąpienia Convallaria majalis) oraz biocenotycznych (bardzo 124 duże populacje jelonka rogacza). 1. APP1 Rez. „Kwaśna Dąbrowa” 2 APP2 ZPK „Jezioro Jez. Zapowiednik” Zapowiednik oraz oddz. 46f, g, h; 45j; 47m, n, o; 61 k (częściowo), 62 a, b, c, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, r, s; 63a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, l , m, n, o, p, r, s; 64a, b, c, d, f, g, h, i; oraz fragmenty łąk wilgotnych Jezioro wraz otaczającymi je oddziałami leśnymi i fragmentami łąk wilgotnych. Doskonale zachowane łęgi powstałe wskutek spontanicznego rozwoju na obrzeżach misy jeziornej i nad zasilającym ciekiem. Od strony zachodniej jezioro otoczone jest z kolei rozległym pasem nie koszonych łąk, na których wykształciły się zbiorowiska ze zw. Magnocaricion z kępami zarośli wierzbowych i łęgów olchowo-jesionowych. Z gatunków chronionych znane są stąd stanowiska Daphne mezereum oraz Listera ovata. 3 APP3 ZPK „Lgiń – Brenno” Jezioro Miałkie i Małe - płytkie, silnie zarastające jeziora eutroficzne, otoczone szerokim miejscami na 0,5 km pasem trzcinowisk, któremu, w okolicy wsi Brenno towarzyszą także łąki wilgotne oraz fragmenty łęgów olchowo-jesionowych. 4 APP4 ZPK „Jeziora Trzebickiego” Jez. Miałkie i Małe oraz łąki i torfowiska pomiędzy jez. Lgińskim a Lincjusz oraz oddz. 1c, d, f; 22l Łąki i torfowiska wokół istniejącego rez. „Jezioro Trzebidzkie” Łąki i torfowiska pomiędzy Jeziorem Lgińskim a jeziorem Lincjusz, m. in. ze stanowiskami Epipactis palustris. Strefa wokół istniejącego rezerwatu „Jezioro Trzebidzkie” obejmująca cenne obszary łąkowe i torfowiskowe, a wśród nich w szczególności: Łąki na południe od Bucza - dla ochrony cennego kompleksu 29 łąk wilgotnych, turzycowisk i szuwarów z chronionymi gatunkami roślin. Kompleks łąk wilgotnych i świeżych, z niewielkimi fragmentami łęgów olchowo-jesionowych i kępami zarośli wierzbowych. Łąki koło Dębiny - dla ochrony cennego kompleksu łąk wilgotnych, turzycowisk i szuwarów z chronionymi gatunkami roślin. Pasmo łąk wilgotnych, przecinanych pasami zadrzewień olchowych, graniczące od południa z trzcinowiskami jeziora Trzebickiego. Na uwagę zasługuje masowe występowanie Lathyrus palustris oraz Ranunculus lingua. Łąki i trzcinowiska między jeziorem Boszkowskim a Trzebidzkim - dla ochrony cennego kompleksu łąk wilgotnych, turzycowisk i szuwarów z chronionymi gatunkami roślin. Zespół łąk, zarośli wierzbowych, łęgów olchowo-jesionowych z udziałem m.in. Lathyrus palustris Menyanthes trifoliata i Viburnum opulus. 5. APP5 UE „Łąka nad Łąka nad Łąka z Apium repens na zachód od Osłonina Jez. brzegami Jeziora Użytek proponowany dla ochrony stanowiska Apium repens. Osłonińskim Osłonińskiego Łąka nad brzegami Jeziora Osłonińskiego, około 0,4 km od I” ostatnich zabudowań Osłonina na wschód, z największa do tej pory znaną populacją Apium repens w kraju (odnaleziona w roku 2008, wcześniej nie podawana w literaturze). 6. APP6 UE „Łąka nad Łąka nad Łąka na północ od Ostrowa w Brennie Jez. brzegami Jeziora Użytek proponowany dla ochrony stanowiska Epipactis palustris. Osłonińskim Osłonińskiego Łąka wilgotna nad Jeziorem Osłonińskim ok 0,1 km na N od II” ostatnich zabudowań Ostrowa przy drodze do Osłonina, z populacją ponad 52 okazów kwitnących Epipactis palustris oraz 50 Dactylorhiza incarnata. 7. APP7 UE „Łąki koło Łąki między Łąki między Nową Wsią a Przemętem Przemętu” Nową Wsią a Użytek proponowany dla ochrony cennego kompleksu łąk Przemętem wilgotnych, turzycowisk i szuwarów z chronionymi gatunkami roślin. Rozległy obszar łąk nad Kanałem – głównie budowanych przez łąki podmokłe ze związku Calthion i łąki świeże, z enklawami roślinności typowej dla łąk zalewowych. Na szczególną uwagę zasługuje tu obfite występowanie Lathyrus palustris. 8. APP8 UE „Łąki nad Jez. Wieleńskim” 9. APP9 UE „Wydma Wydma nad Jez. Wydma nad Jez. Radomierskim nad Jez. Radomierskim Użytek proponowany dla ochrony siedliska 2330. Radomierskim Wydma śródlądową o odsłoniętej powierzchni, częściowo ” Łąki nad Jez. Łąki nad Jez. Wieleńskim Wieleńskim Użytek proponowany dla ochrony stanowiska Gentianella uliginosa. Łąki nad jeziorem, około 1 km na zachód od zabudowań Ostrowa w Brennie z populacją Gentianella uliginosa. 30 zarośnięta sosną pochodząca z nasadzeń i rozdeptywana przez odwiedzających teren, jednak jedyna o takim charakterze, ze spontaniczną obecnością naturalnych muraw napiaskowych Spergulo-Corynephoretum. 10. APP10 UE „Selery w Brennej” Ciek wodny we wsi Brenna Selery w Brennej Użytek proponowany dla ochrony stanowiska Apium repens. Nad Jeziorem Brenneńskim, we wsi Brenna nad ciekiem, populacja licząca kilkadziesiąt okazów, zagrożona. 11. APP11 Obszar Natura 2000 „Jelonkowe Dąbrowy w Nadleśnictwie Włoszakowice ” 2a, 1C, 12-15, 27-30, 38-40, 44f, 59, 60d, f, g, h, i, j, 74-81, 8391, 92a, b, c, d, f, 95-102, 103 a-d, f (częściowo), 104 a, 108-112, 113 a-d, 120-124 Obszar leśny proponowany przede wszystkim dla ochrony licznej populacji jelonka rogacza Lucanus cervus, związanej w z wyjątkowo dobrze zachowanymi płatami kwaśnych dąbrów śródlądowych (siedlisko 9190) stanowiącymi ponad 34% jego powierzchni. Rez. – rezerwat przyrody; UE – użytek ekologiczny; ZPK – zespół przyrodniczo-krajobrazowy, 31 Załącznik nr 5 do Rozporządzenia Nr …… Wojewody Wielkopolskiego z dnia ………………. 200… r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemęckiego Parku Krajobrazowego Obszary lub obiekty cenne z punktu widzenia krajobrazu kulturowego, zalecane do objęcia dodatkową formą ochrony prawnej 1. Obiekty zalecane do wpisu do rejestru zabytków: 1) zespół sakralny w Charbielinie, gm. Włoszakowice wraz z wyznaczeniem stref ochrony widokowej; 2) dawna pastorówka we Włoszakowicach ul. Zachodnia 4, gm. Włoszakowice; 3) gorzelnia w Lginiu, gm. Wschowa; 4) wiatrak w Grotnikach, gm. Włoszakowice; 5) wiatrak w Starkowie, gm. Przemęt; 6) aleja kasztanowa z drogą brukowaną prowadząca od skrzyżowania na Skarżyń do Sokołowic, gm. Przemęt; 7) wyposażenie kościoła p.w. Trójcy Świętej we Włoszakowicach; 8) wyposażenie kościoła p.w. Wniebowzięcia NMP w Charbielinie; 9) wyposażenie kościoła p.w. Św. Bartłomieja w Lginiu. 2. Zalecane poszerzenie istniejących wpisów do rejestru zabytków o dodatkowe elementy: 1) cmentarz przykościelny oraz parafialny w Dłużynie, gm. Włoszakowice; 2) cmentarz przykościelny we Włoszakowicach, gm. Włoszakowice; 3) cmentarz przykościelny w Jezierzycach Kościelnych, gm. Włoszakowice; 4) cmentarz przykościelny w Brennie, gm. Wijewo; 5) cmentarz przykościelny w Buczu, gm. Przemęt; 6) teren przykościelny w Wieleniu Zaobrzańskim, gm. Przemęt; 7) cmentarz przykościelny wraz z bramą, furtkami i murem ogrodzeniowym w Przemęcie w zespole kościoła p.w. Św. Andrzeja; 8) cmentarz przykościelny w Przemęcie – Przedmieściu w zespole kościoła p.w. ŚŚ. Piotra i Pawła; 9) dzwonnica i teren przykościelny przy kościele Św. Jana Chrzciciela w Hetmanicach, gm. Wschowa. 32