R - WikiDyd
Transkrypt
R - WikiDyd
Podstawy elektromagnetyzmu Wykład 3 Elektrostatyka, cz. 1 Prawo Coulomba q1 q2 F=k 2 1 q q 1 2 r Notka historyczna: 1767: John Priestley - sugestia 1771: Henry Cavendish - eksperyment 1785: Charles Augustin de Coulomb - publikacja B q1 1 2 0 k= =c =c 2⋅10−7 4 0 4 k=8.988×10−9 0 =8.854×10−12 q2 A q2 C q2 q1 Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 2 q1 Pole elektryczne od pojedynczego ładunku q≪Q Q q E F Q F=k 2 1 Q q⋅q=q E r E E od pojedynczego (punktowego) ładunku Q: 1 Q E= 1 2 r 4 0 r Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 3 Definiujemy pole jako siłę działającą na jednostkowy ładunek. F E= q E=lim q 0 (Stacjonarny F q I punktowy) Pole elektryczne od wielu ładunków Q1 F2 F q E F1 F1 =k F2 =k E Q2 E Q1 r 2 i Q2 r 2 i 1Q q⋅q=q E1 1 1Q q⋅q=q E2 F=k⋅q⋅∑i 2 Qi r 2 i 1Q q =q E i E generowane przez n punktowych ładunków Q1...Qn: n Qi 1 E= 1r ∑ 2 i=1 4 0 ri Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 4 i Dipol elektryczny E=E+ E− z +Q d 2 P(r,z) θ E += E [ k Q r z−d /2 , 2 r+ r+ r + ] E − =− z =atan r [ k Q r zd /2 , r− r 2− r− 2 d r + = r z− 2 r d 2 −Q We współrzędnych walcowych 2 ] 2 d r − = r z 2 2 Far (r >>d) Dalekie (r >>d) field pole of dipole dipola in we spherical współrzędnych coordinates: sferycznych: Moment dipola p = d Q Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 5 E= dQ [ 2cos , sin ] 4 0 “Ciągły” rozkład ładunku Liniowy Powierzchniowy ... ... ds ... ... ... dl ... E ... E=∫L k τ 1 dl 2 r r E Objętościowy ... E=∬S ... dV k= 1 4 π ε0 Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 6 ... E=∭V E ρ k 2 1 r dV r 1 ds 2 r kr Prawo Gaussa S Q ∑ ∯S E d s= Qi Qj ∯S D d s=∑ Q 0 ∇⋅D= Qk Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 7 ∇⋅E= 0 Zastosowanie prawa Gaussa Powierzchnia Gaussa –sfera o środku w ładunku Q r Możemy wykorzystać prawo Gaussa do wyznaczenia Rozkładu pola o ile symetria rozkładu ładunków powoduje symetrię rozkładu pola taką, że całka może być sprowadzona do iloczynu stałej wartości D i pewnej liczby (powierzchni). ∯S D d s=Q Symetria: D ma tylko jedną składową (prostopadłą do S), Która jest stała na pow. sfery. 4 r 2 D=Q Q D= 4 r2 Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 8 Q E= 4 0 r2 Przykład: pole naładowanej objętościowo kuli Powierzchnia Gaussa –sfera o środku w środku kuli. ρ r ∯S D d s=Q Symetria: D ma tylko jedną składową (prostopadłą do sfery), stałą na pow. sfery. 4 r 2 D=Q Q D= 4 r2 Q E= 4 0 r2 Wniosek: zewnętrzny obserwator nie rozróżnia źródła pola – to może być ładunek punktowy – albo dowolny obiekt (kula, powierzchnia) o symetrycznie rozmieszczonym ładunku Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 9 Przykład: pole naładowanej nici Źródło: nieskończenie długa nić naładowana ład. o gęstości τ [C/m] ∯S D d s=Q=h⋅ T ∯S D d s=∮W D d s∮T D d s∮B D d s= =∮W D d s00= =2 r h D W h⋅=2 r h D B dS Powierzchnia Gaussa – cylinder o promieniu r i wysokości h Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 10 D= 2r Przykład : pole naładowanego cylindra Źródło – nieskończeniue długi cylinder o promieniu R naładowany ładunkiem o gęstości ρ [C/m3] 2 D d s=Q= R h⋅ ∯S T ∯S D d s=∮W D d s∮T D d s∮B D d s= =∮W D d s00= =2 r h D W R 2 h⋅=2 r h D B dS Powierzchnia Gaussa – cylinder o promieniu r i wysokości h Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 11 R2 ' D= = 2r 2 r '= R 2 Elektryczność i materia Izolatory (dielektryki) Ujemne i dodatnie ładunki są związane w cząsteczki (lub atomy) Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 12 Przewodniki Ujemne i dodatnie ładunki mogą się rozdzielać tworząc ruchomy ładunek. Dielektryki: polaryzacja E=0 E≠0 Ep Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 13 Dielektryki: polaryzacja P=lim v 0 ∑ pi v D= 0 EP D= E Ep = r 0 =1 0 r ∈〈1 ,150〉 Podatność elektryczna 5 5 Conjugated Sprzężonepolymers polimeryup doto 1010 Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 14 Indukcja elektryczna w przewodnikach E=0 E≠0 Eind = E Całkowite pole e przewodniku jest równe zero! Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 15 Zjawisko indukcji w przewodnikach E≠0 ∇⋅D= D= E J= E d ∇⋅J=− dt Eind = E dE ∇⋅ E =−∇⋅ dt dE ∇⋅ E =0 dt dE E =0 dt E=E0⋅e − t Dla miedzi (ε=8.885e-12, σ=57e6) τ=0.155e-18 s Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 16 , = Warunki ciągłości pola 2 E2, D 2 E1, D1 Lokalny układ współrzędnych 1 2 n E2, D 2 E1, D1 t Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 17 1 Warunki graniczne dla D ∯S D d s=∑ Q n D2= [ D 2t , D 2n ] D1= [ D 1t , D 1n ] 2 1 t ∯S D d s=∫top D2n ds∫side2 D 2t ds ∫side1 D 1t ds−∫bottom D1n ds ∫side2 D2t ds=0 ∫side1 D1t ds=0 ∯S D d s=∫top D2n ds−∫bottom D 1n ds ≃ r 2 D2n − D1n 2 Q≃ r ∑ D 2n− D 1n = Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 18 Warunki graniczne dla E ∮L E d l=0 n E2= [ E 2t , E 2n ] E1 =[ E 1t , E1n ] 2 1 ∮L E d l=∫top E2t dt−∫bottom E 1t dt− ∫right2 E 2n dn−∫right1 E 1n dn ∫left1 E 1n dn∫left2 E 2n dn t ∮L E d l=∫top E2t dt−∫bottom E 1t dt=0 E 2t − E1t =0 Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 19 Wracamy do równań Maxwella ∂D ∇ ×H =J ∂t −∂ B ∇ ×E= ∂t ∇⋅D= ∇⋅B=0 D= E J= E B= H ∂B =0, ∂t ∂D =0 ∂t Interesują nas zjawiska w otoczeniu ładunków nieruchomych lub poruszających się bardzo wolno. Możemy zastąpić wektor polem skalarnym !! Tylko pole elektryczne, niezmienne w czasie. E=−∇ φ Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 20 ∇ ×H =J ∇ ×E=0 ∇⋅D= ∇⋅B=0 D= E J= E B= H Skalarny potencjał elektryczny E=−∇ A L1 Potencjał możemy wyliczyć jako całkę liniową wektora E: L2 P P=−∫ref E d l gdzie ref to punkt, w którym φ = 0. Coulomb Coulomba Potencjał potential Q 1 B E d L=∫L E d L= B− A 2 Praca w polu E Energia potencjalna dW =F⋅dl=q E⋅dl r r r=k ∫L Napięcie Q r Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 21 W =∫L F⋅d L=q ∫L E⋅d L=q U AB Równania Laplace'a i Poissone'a ∇ ×E=0 E=−∇ D= E D=− ∇ ∇ ×H =J ∇⋅D= ∇⋅ ∇ =− =const ∇⋅B=0 ∇⋅∇ =− =0 Matematyla: Laplasjan (operator Laplace'a) ∇⋅∇ =∇ 2 = W różnych UW 2 Kartezjański ∇ f = ∂2 f ∂2 f ∂2 f 2 2 2 ∂x ∂ y ∂z 1 ∂ ∂f 1 ∂2 f ∂2 f r 2 r ∂r ∂ r r ∂ 2 ∂ z 2 1 ∂ 2∂f 1 ∂ ∂f 1 ∂2 f 2 Sferyczny ∇ f = 2 r sin ∂ r r 2 sin ∂ ∂ r 2 sin 2 ∂ 2 r ∂r Walcowy ∇2 f = Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 22 Równanie Poissone'a Równanie Laplace'a ∇⋅∇ =0 Laplasjan to suma pochodnych cząstkowych i dlatego równania typu L lub P nazywamy cząstkowymi równaniami różniczkowymi. Rozwiązywanie CRR? Q ∇ =− 2 =∂ Równanie opisujące (Poissona) opisuje zachowanie pola w danym punkcie. Pozwala opisać relację pomiędzy polem w sąsiednich punktach, ale nie umożliwia wyznaczenia wartości pola, jeśli nie znamy wszystkich źródeł.. Jeśli ograniczamy analizę do obszaru Ω, to musimy określić na Γ pewne warunki dla φ lub jego pochodnych. Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 23 Ω – obszar zainteresowania Γ – brzeg Ω Q,ρ,σ,τ – źródła zewnętrzne Zagadnienia brzegowe Zagadnienie brzegowe = równanie opisujące + warunki brzegowe n 3 2 ∇ =− 1 n = 1∪ 2∪ 3 2 Rodzaje warunków brzegowych (wybór): 1) Dirichleta (1-go rodzaju) : =u 2) Neumanna (2-go rodzaju): ∂ =q ∂n 3) Robina (3-go rodzaju): a b Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 24 on 1 on ∂ =v ∂n 2 on 3 Przykład: pole naładowanego cylindra Źródło – nieskończenie długi cylinder o promieniu R naładowany ładunkiem o gęstości ρ [C/m3] r r =? d φ1 (r) ρ 1 ∂ r =− r ∂r dr ε0 ( ) d φ (r) 1 ∂ r =0 ( ) r ∂r dr 1 r<R r≥R Po dwukrotnym całkowaniu 2 1 r =− r A 1 ln r B 1 4 0 2 r = A 2 ln r B 2 r≥ R rR Na osi cylindra potencjał pow. mieć skończoną wart. (r=0): 2 r =− r B 1 rR A 1=0, 1 4 0 Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 25 Przykład: pole naładowanego cylindra (c.d.) Źródło – nieskończenie długi cylinder o promieniu R naładowany ładunkiem o gęstości ρ [C/m3] r Wygodniej, gdy potencjał jest ciągły: 1 r = 2 r r=R r =? 2 − R B 1= A 2 ln R B 2 4 0 2 B 2=B 1− R − A 2 ln R 4 0 Indukcja elektryczna D musi być ciągła: d 1 r d 2 r 0 = 0 r=R dr dr A2 R2 − R= 0 A 2 =− 2 R 2 0 Eliminujemy B2: R2 R R2 2 r =− ln B1 − r≥R 2 0 r 4 0 Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 26 Przykład: pole naładowanego cylindra (c.d.) Źródło – nieskończenie długi cylinder o promieniu R naładowany ładunkiem o gęstości ρ [C/m3] Wybór potencjału odniesienia: 2 1 r =− r B 1 rR r =? r 4 0 R2 R R2 2 r =− ln B1 − r≥R 2 0 r 4 0 Wygodnie byłoby przyjąć, że potencjał zanika w nieskończoności czyli φ(∞)=0, ale nie jest to możliwe, gdyż ln(∞) = ∞. Innym szczególnym miejscem jest zewnętrzna pow. cylindra r= R Zadając R2 1 R= 2 R =0 B1= 4 otrzymamy R2 r2 1 r =− 1− 2 rR 4 0 R R2 R 2 r =− ln r≥ R 2 0 r Podstawy elektromagnetyzmu, Wykład 3, slajd 27