ŒWIECI ANIO£OWIE - ich œwiat nadprzyrodzony

Gazetka Parafii p.w. Matki Bo¿ej Nieustaj¹cej Pomocy
Wieliczka - Krzyszkowice
ROK 4
WRZESIEÑ 2006
Nr 9/36
ŒWIECI ANIO£OWIE - ich œwiat nadprzyrodzony
Jak ka¿dego roku w m-cu wrzeœniu pragnê powróciæ do tematu Anio³ów Œwiêtych. Te istoty Bo¿e,
których nie widzimy, s¹ stale obecne wœród nas, darz¹c wszystkich ludzi anielsk¹ opiek¹. Chroni¹ nas
od niebezpieczeñstw cia³a i duszy. S¹ naszymi wspania³ymi przyjació³mi gotowymi w ka¿dym momencie naszego ¿ycia, przyjœæ nam z pomoc¹, zanosz¹c
nasze proœby i modlitwy przed Bo¿y Tron. W ten sposób s¹ naszymi ambasadorami w niebie. Ambasadorami od naszego poczêcia, do koñca naszych ziemskich dni.
Jednak czêsto nam siê zdarza zapomnieæ o tych wspania³ych Duchach. Zagubieni w
codziennych troskach, zapominamy ¿e istnieje œwiat
duchowy, który wybiega poza doczesnoœæ, na pewno piêkniejszy i bogatszy ni¿ œwiat materialny.
Ka¿dy z nas oprócz cia³a posiada duszê nieœmierteln¹. G³êbokie wiêzy ze Stwórc¹, wyzwalaj¹ w
nas têsknotê za jedynie prawdziwymi wartoœciami.
Przemijalnoœæ ¿ycia ziemskiego, nieuchronnoœæ
œmierci, pu³apki z³a, rana zadana przez grzech, stawiaj¹ nas w sytuacji nieraz bardzo trudnej. Dlatego
nasz Stwórca w swej wielkiej dobroci, powo³a³ do
istnienia anio³ów, istoty odrêbne od ludzi, ale bardzo im przychylne - Istoty, które ogl¹daj¹ Boga
twarz¹ w twarz, doznaj¹c niewymownego szczêœcia.
Pan powierza im do spe³nienia wa¿ne misje, a przede
wszystkim obowi¹zki opiekuñcze wobec ludzi. Ka¿dy z nas w swoim ¿yciu, natrafia na wielu czêsto podstêpnych nieprzyjació³, którzy stanowi¹ wielkie zagro¿enie, a s¹ nimi duchy ciemnoœci, które wykorzystuj¹ nasza u³omnoœæ i kusz¹ do z³ego. Jak mówi
Pismo Œwiête kusz¹ po¿¹dliwoœci¹ oczu, po¿¹dliwoœci¹ cia³a i pych¹ ¿ywota.
Anio³owie, podniesieni do nadprzyrodzonoœci, zostali wyposa¿eni w œwiat³y rozum i potê¿n¹
wolê, wykorzystuj¹ te talenty aby nieœæ pomoc ludziom. Pismo Œwiête od pocz¹tku do koñca jest przeplatane wzmiankami o anio³ach, a oto przyk³ady:
anio³ pociesza wygnan¹ Agar na pustyniê, anio³owie nawiedzaj¹ Abrahama, anio³owie wyprowadzaj¹
Lota i jego córki z po¿aru Sodomy, anio³ oczyszcza usta Izajasza
proroka, anio³ zamyka paszcze lwom
¿eby nie po¿ar³y Daniela - Stary Testament
W Nowym Testamencie - anio³ zapowiada
Zachariaszowi, ¿e narodzi mu siê syn - Jan,
archanio³ Gabriel zwiastuje Maryi poczêcie
Syna Bo¿ego. Anio³owie œpiewaj¹ przy narodzeniu Pana Jezusa i sprowadzaj¹ pasterzy do
¿³obka, anio³owie ostrzegaj¹ Mêdrców ze Wschodu, by nie
wracali do Heroda. Anio³ objawia Józefowi tajemnice wcielenia i ka¿e uciekaæ do Egiptu. Anio³owie s³u¿¹ Chrystusowi na pustyni, anio³owie przy grobie Pana Jezusa, zapewniaj¹ o Jego zmartwychwstaniu. Anio³owie przy wniebowst¹pieniu, zapowiadaj¹ powtórne przyjœcie Zbawiciela
itd.
Wiara i nabo¿eñstwo do anio³ów, to wrodzona potrzeba serca cz³owieczego. W ¿yciu cz³owieka s¹ dwie najwa¿niejsze chwile: przyjœcie na œwiat i przejœcie do wiecznoœci. Koœció³ Œwiêty w osobie kap³ana, modli siê przy
przygotowaniu i poœwiêceniu wody, do Sakramentu Chrztu
Œwiêtego; " Spuœæ, Panie, anio³a poœwiêcenia na te wody
do obmycia, oczyszczenia ludzi przygotowane." A w czasie udzielenia tego sakramentu, odmawia nad wybranym
modlitwê: " Bo¿e Anio³ów, Archanio³ów któryœ ukaza³ siê
Moj¿eszowi na Synaju... ...poœlij te¿ œwiêtego anio³a Twego, aby go równie¿ strzeg³, prowadzi³.
Skoro chrzeœcijanin odby³ ju¿ ziemsk¹ pielgrzymkê pod
stra¿¹ anio³ów i zbli¿a siê godzina jego zgonu czyli przejœcia do wiecznoœci, wówczas Koœció³ natê¿a wszystkie si³y
i po wielekroæ przywo³uje anio³ów i cale niebo, na pomoc
duszy wychodz¹cej z cia³a. Po jej zgonie Koœció³ modli siê:
BOGUR DZICA
strona 2
wrzesieñ 2006
Bogurodzica Nr 9
14 WRZEŒNIA ŒWIÊTO PODWY¯SZENIA KRZY¯A ŒWIÊTEGO
GENEZA ŒWIÊTA
Czeœæ, jak¹ œwiat chrzeœcijañski otacza³ osobê
Jezusa Chrystusa, dotyczy³a równie¿ tego wszystkiego, co mia³o z Nim stycznoœæ. Dlatego tak¹ pieczo³owitoœci¹ tradycja chrzeœcijañska otoczy³a miejsca wskazane przez Ewangelie i uœwiêci³a wiele z nich wystawieniem kaplic a nawet okaza³ych bazylik.
Szczególn¹ czci¹ otaczano zawsze Krzy¿, na którym Pan Jezus odda³ swoje ¿ycie dla rodzaju ludzkiego.
Wed³ug staro¿ytnego podania mia³a go odnaleŸæ w 326
roku œw. Helena, matka cesarza Konstantyna Wielkiego. Na wiadomoœæ o tym cesarz mia³ wys³aæ do Jerozolimy najznakomitszych swoich architektów Zenobiusza i Eustaza, którzy na górze Kalwarii wystawili ku czci
œw. Krzy¿a (Ad Crucem) monumentaln¹ Bazylikê: 150
m d³ugoœci i 60 m szerokoœci. Obok niej wystawili Bazylikê Zmartwychwstania Pañskiego (Anastasis). Obie
œwi¹tynie by³y po³¹czone ze sob¹ podwórzem. Dnia 13
wrzeœnia 335 roku odby³o siê uroczyste poœwiêcenie i
przekazanie miejscowemu biskupowi obu Bazylik.
Na tê pami¹tkê obchodzono co roku 13 wrzeœnia uroczystoœæ
"Podwy¿szenia Krzy¿a œwiêtego".
PóŸniej przeniesiono to œwiêto na 14 wrzeœnia najpierw dla
tych koœcio³ów, które posiada³y tê czcigodn¹ relikwiê, potem
zaœ dla ca³ego Koœcio³a Powszechnego.
Na pami¹tkê znalezienia Krzy¿a œwiêtego obchodziæ
zaczêto osobne œwiêto w Koœciele Zachodnim dnia 3 maja (w
Polsce przeniesione na 4 maja). Reforma liturgiczna z roku
1969 œwiêto owo po³¹czy³a w jedno ze œwiêtem Podwy¿szenia
Krzy¿a Œwiêtego obchodzonego 14 wrzeœnia.
W 614 roku pogañski król perski, Chozroez, najecha³ na
Ziemiê Œwiêt¹. Z tej okazji ograbi³ wszystkie koœcio³y i klasztory katolickie i wiele z nich zburzy³. Wymordowa³ równie¿ i
uprowadzi³ do niewoli wielu chrzeœcijan wraz z patriarch¹ Jerozolimy, œw. Zachariaszem. Wtedy tak¿e, wed³ug podania,
uprowadzona zosta³a do Persji relikwia Krzy¿a œwiêtego.
Po zwyciêstwie, jakie cesarz. Herakliusz odniós³ nad Chozroezem, w traktacie pokojowym Persowie zostali zmuszeni do
oddania œwiêtej relikwii. By³ to rok 628. Pobo¿ne podanie g³osi, ¿e kiedy sam cesarz chcia³ na swoich ramionach zanieœæ
Krzy¿ Chrystusowy na Kalwariê, móg³ to uczyniæ dopiero
wówczas, kiedy zdj¹³ swoje królewskie szaty. Jest to legenda,
gdy¿ ze œwiadectwa œw. Cyryla Jerozolimskiego (t 387) wiemy, ¿e ju¿ za jego czasów czcigodn¹ relikwiê podzielono na
drobne czêœci i rozes³ano je niemal po wszystkich okolicznych koœcio³ach.
FAKT UKRZY¯OWANIA
JEZUSA CHRYSTUSA
O ukrzy¿owaniu Pana Jezusa pisz¹ wszyscy Ewangeliœci. Co wiêcej, podaj¹ bardzo szczegó³owe okolicznoœci tego
wydarzenia. Mo¿e warto przypomnieæ bodaj kilka zdañ: "Na
krzy¿ z Nim!" - wo³a³ t³um przed Pi³atem (Mt 27,22;
Mk 15,13; £k 23,21; J 19,15). "A gdy Go (¿o³nierze) wyszydzili, zdjêli z Niego p³aszcz, w³o¿yli na Niego Jego
w³asne szaty i odprowadzili Go na ukrzy¿owanie"
(Mt 27,32; Mk 15,20; £k 23,26; J 19,17). "Wychodz¹c spotkali pewnego cz³owieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, ¿eby niós³ Krzy¿ Jego... Gdy
Go ukrzy¿owali, rozdzielili miêdzy siebie (¿o³nierze)
Jego szaty, rzucaj¹c o nie losy" (Mt 27,35; Mk 15,24; £k
23,26; J 19,23). "Wtedy te¿ ukrzy¿owano z Nim dwóch
z³oczyñców, jednego po prawej, drugiego po lewej
stronie" (Mt 27,38; Mk 15,27; £k 23,35; J 19,18). "Ci zaœ,
którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrz¹sali
g³owami mówi¹c: Jeœli jesteœ Synem Bo¿ym, zejdŸ z
krzy¿a!" (Mt 27,39; Mk 15,9; £k 23,35).
Bogurodzica Nr 9
wrzesieñ 2006
Kara ukrzy¿owania by³a u ¯ydów znana, chocia¿
w prawie moj¿eszowym nie by³a przewidziana. I tak Aleksander Janneusz (103-76 przed Chr.) u¿y³ jej dla ukarania zbuntowanych przeciwko niemu faryzeuszów. Natomiast by³a to kara powszechnie stosowana przez Fenicjan, Kartagiñczyków, Persów i Rzymian. Ci ostatni
jednak nie stosowali jej wobec obywateli rzymskich. By³a
to bowiem kara hañbi¹ca (szubienica) i bardzo okrutna.
Skazañca odzierano z szat, rzucano go na ziemiê, rozci¹gano mu ramiona i nogi, przybijaj¹c je do krzy¿a. Skazaniec kona³ z omdlenia i gor¹czki, dusi³ siê. Na domiar
z³ego wisielca nêka³o mnóstwo komarów, a bywa³o,
¿e konaj¹cego rozrywa³y sêpy.
Krzy¿ mia³ zwykle kszta³t litery T (tau).
Wed³ug œwiadectwa ewangelistów Pan Jezus zosta³ ukrzy¿owany oko³o godziny 12, a umar³ o godzinie 15. Jego
pogrzeb odby³ siê o godzinie 17. Dzieñ œmierci Pana Jezusa nazywa Koœció³ Wielkim Pi¹tkiem.
Poniewa¿ œmieræ na krzy¿u mia³a wszystkie znamiona hañby, dlatego cesarz Konstantyn Wielki zniós³
karê œmierci przez ukrzy¿owanie (316). Szubienica zosta³a ponownie wprowadzona w œredniowieczu, jednak
nie mia³a ju¿ kszta³tu krzy¿a.
KULT DRZEWA
KRZY¯A ŒWIÊTEGO
Najwiêksz¹ czêœæ drzewa Krzy¿a œwiêtego posiada obecnie koœció³ Œw. Guduli w Brukseli. Bazylika Œw.
Piotra w Rzymie przechowuje czêœæ relikwii, któr¹ cesarze bizantyjscy nosili na piersi w czasie galowych uroczystoœci.
W skarbcu katedry paryskiej jest cz¹stka Krzy¿a
œwiêtego, podarowana przez polsk¹ królow¹ Annê Gonzagê, któr¹ mia³a otrzymaæ od króla Jana Kazimierza.
Najwiêksz¹ czêœæ Krzy¿a œwiêtego w Polsce posiada³ koœció³ dominikanów w Lublinie. Zosta³a ona œwiêtokradczo zrabowana w 1991 roku przez nieznanych
sprawców.
Stosunkowo du¿¹ czêœæ Krzy¿a œwiêtego posiada
koœció³ Œw. Krzy¿a na £ysej Górze pod Kielcami. Mia³ j¹
podarowaæ benedyktynom œw. Emeryk (t 1031), syn œw.
Stefana, króla Wêgier (t 1038). Od tej relikwii i klasztoru
pochodzi nazwa "Góry Œwiêtokrzyskie".
Wreszcie doœæ znaczna relikwia Krzy¿a œwiêtego
znajduje siê w Bazylice Krzy¿a Œwiêtego w Rzymie.
Ku czci œw. Krzy¿a wzniesiono mnóstwo koœcio³ów. W samej Polsce jest ich ponad 100. Pod wezwaniem
Œw. Krzy¿a powsta³y osiedla a nawet miasta w ró¿nych
krajach. Istnieje równie¿ kilka rodzin zakonnych - mêskich i ¿eñskich - pod nazw¹ œw. Krzy¿a. Wœród nich najliczniejsze - to Zgromadzenie Œw. Krzy¿a, za³o¿one w
1837 roku, zatwierdzone przez Rzym w 1855 roku a licz¹ce dzisiaj 2638 cz³onków i 299 domów (1975).
Z.Z
strona3
UŒMIECHNIJ SIÊ
Z OJCEM ŒWIÊTYM
Janem Paw³em II !
„ W 1967 roku arcybiskup-metropolita krakowski zosta³
mianowany kardyna³em.
W drodze do Rzymu arcybiskupowi Wojtyle towarzyszy³
wówczas ksi¹dz Tadeusz Pieronek. Wspomina on, ¿e kiedy jechali ju¿ samochodem do Watykanu - Wojty³a ubrany w strój kadrynalski przypomnia³ sobie nagle, ¿e nie
ma... czerwonych skarpetek. Zatrzymali siê zatem przy
sklepie oferuj¹cym „wszystko dla ksiê¿y”, ale tu czerwonych skarpetek nie by³o; zosta³y wykupione - najprawdopodobniej przez inych kardyna³ów. Pieronek pyta³ o nie
jeszcze w dwóch innych sklepach. Bezskutecznie...
Poniewa¿ przeje¿d¿ali akurat obok mieszkania
ksiêdza Deskura, który mia³ za s¹siadów kilku kardyna³ów, ksi¹dz Pieronek zaszed³ do niego z nadziej¹, ¿e uda
mu siê po¿yczyæ nieszczêsne skarpetki. Drzwi otworzy³a
zakonica, która - jak siê okaza³o - dopiero co odda³a ostatni¹ parê jednemu z purpuratów.
Tak wiêc kardyna³ Wojty³a odbiera³ czerwony biret
w stroju niekompletnym z punktu widzenia koœcielnej
etykiety.
Kiedy po uroczystoœci wychodzili z Kaplicy Sykstyñskiej, Wojty³a zwróci³ siê do ksiêdza Pieronka: „Wiesz,
nie by³o tak Ÿle. Oprócz mnie jeszcze dwóch kardyna³ów
nie mia³o czerwonych skarpetek”.
***
„ Metropolita krakowski g³osi³ kiedyœ konferencjê w seminarium ksiê¿y redemtorystów w Tuchowie. To, co
mówi³, wyda³o siê klerykom zbyt uczone, ale Ksiêdzem
Kardyna³em byli oczarowani. Najbardziej spodoba³ siê
im sposób, w jaki pokona³ odleg³oœæ paru piêter miêdzy
aul¹ a reflektarzem: po prostu siad³ w pe³nej kardynalskiej gali na porêczy schodów - i zjecha³ .”
***
„ Nadal gdy czas mu na to pozwala³, p³ywa³ latem kajakiem i chodzi³ po górach, a zim¹ zak³ada³ nar
ty
narty
ty.. A kiedy
pytano, czy to uchodzi, ¿eby kardyna³ jeŸdzi³ na nartach,
odpowiada³:”Kardyna³owi nie uchodzi Ÿ l e jeŸdziæ na
nartach”.
Zagraniczni dziennikarze zapytali go kiedyœ, ilu polskich
kardyna³ów jeŸdzi na nartach. „40 procent - odpowiedzia³ Wojty³a. „Ale przecie¿ Polska ma tylko dwóch kardyna³ów”- dopytywa³ siê dziennikarz. „Oczywiœcie, ale
kardyna³ Wyszyñski, Prymas Polski, stanowi 60 procent”.
Z „KWIATKÓW JANA P
AW£A II”
PA
wrzesieñ 2006
strona 4
Bogurodzica Nr 9
PROSIÆ I DZIÊKOWAÆ
¯ycie fizyczne cz³owieka sk³ada siê z codziennych drobiazgów, zajêæ, obowi¹zków i kopotów.
Nie mniej te¿ zawi³oœci - obowi¹zków i trudnoœci
napotykamy w ¿yciu duchowym.
Tak jak w ¿yciu fizycznym na codzieñ, jesteœmy w naszych poczynaniach powi¹zani z ludŸmi,
tak w ¿yciu duchowym nasze postêpowanie, poprzez nasze sumienie jest powi¹zane nici¹ wiary z
Najwy¿szym i Wszechmocnym Bogiem.
W Ewangelii wg œw. Mateusza (7.7) czytamy: "Proœcie, a bêdzie wam dane, szukajcie a znajdziecie, ko³aczcie a otworz¹ wam."
W dzieciñstwie prosimy rodziców i opiekunów o po¿ywienie, o rozrywki; w m³odoœci prosimy
o coraz wiêcej przy zdobywaniu wiedzy, a po osi¹gniêciu niezale¿noœci finansowej staramy siê dopasowaæ do otoczenia osób i warunków bytowych.
Je¿eli potrafimy prosiæ rodziców, opiekunów, nauczycieli, pracodawców, to oni oczekuj¹ od nas
wdziêcznoœci i podziêkowania.
Najlepiej jest gdy z ka¿d¹ nasz¹ proœb¹ jest
i podziêkowanie. W wielu przypadkach zaci¹gamy
d³ug wdziêcznoœci, bo nie jesteœmy w stanie wywdziêczyæ siê za wielk¹ przys³ugê.
Dziecko, a¿ do dojrza³oœci nie jest w stanie
odwzajemniæ siê rodzicom i opiekunom za trud d³ugoletniego wychowania.
Codziennie ¿ycie nie szczêdzi nam przypadków w osobach niepokornych dzieci, zasmucaj¹cych rodziców swoim postêpowaniem. Zbyt wielu
m³odocianych, nie usamodzielnionych dokonuje
wykroczeñ i przestêpstw wobec praw powszechnych a nawet zagra¿a swoim postêpowaniem rodzinie i s¹siadom.
WIARA JEST £ASK¥, A JAKO £ASKA NIE
WSZYSTKIM JEST DANA.
Cz³owiek obdarzony przez Stwórcê woln¹ wol¹, sam
wybiera drogê ¿yciow¹ i drogê do Boga.
Rozwa¿aj¹c sprawy naszej nieœmiertelnej
duszy spytajmy siebie o co mamy prosiæ Pana Boga.
Codziennie w pacierzu prosimy o chleb powszedni i odpuszczenie win. Potrzebny jest nam spokój
ducha, wytrwa³oœæ w zachowaniu bo¿ych przykazañ, ofiarnoœæ w praktykowaniu naszej religijnoœci,
a wiêc to o czym mówi katechizmowy zestaw
UCZYNKÓW MI£OSIERNYCH WZGLÊDEM DUSZY, a mi³osierdzie wzglêdem bliŸniego jest wa-
runkiem koniecznym do zbawienia.
Przypomnijmy, o co prosimy w Litanii do Wszystkich
Œwiêtych: dla siebie - o odpuszczenie grzechów, o prawdiw¹ pokutê, o utwierdzenie w s³u¿bie œwiêtej; dla wszystkich - o zachowanie ca³ego koœcio³a œwiêtego, o pobo¿noœæ
dla ca³ego duchowieñstwa, o upokorzenie nieprzyjació³ Koœcio³a Œwiêtego, o pokój i jednoœæ chrzeœcijañstwa, o zgodê i
pokój rz¹dz¹cym, o powrót do wiary b³¹dz¹cym, o utwierdzenie wszystkich w wierze, o nagrodê wieczn¹ dobrodziejom, o zachowanie urodzajów, o dobr¹ pogodê, o szczêœcie
wieczne dla zmar³ych naszych bliskich i walcz¹cych o wolnoœæ Polski.
Prosimy (poza Litani¹) o beatyfikacjê i kanonizacjê
polskich s³ug bo¿ych.
W suplikacjach "Œwiêty Bo¿e, Œwiêty Mocny..." prosimy o zachowanie nas od nag³ej œmierci, masowych epidemii, wojny i klêsk ¿ycio³owych.
Œw. Pawe³ Aposto³ w Liœcie do Efezjan (5.18-20) napisa³: "... b¹dŸcie pe³ni Ducha, rozmawiaj¹c ze sob¹ przez
psalmy i hymny, i pieœni duchowne, œpiewaj¹c i graj¹c w sercu swoim Panu, dziêkuj¹c zawsze za wszystko Bogu Ojcu w
imieniu Pana nazsego Jezusa Chrystusa."
O ile mamy o co prosiæ Pana Boga, ale czy mamy za co
dziêkowaæ?
W tym wyrêcza nas czêœciowo autor pieœni "Dziêkujemy Ci
Ojcze Nasz": dziêkujemy za wiarê, za ¿ycie, za mi³oœæ, za
œwiête Imiê Bo¿e, za nieœmiertelnoœæ, za wszystkie dary
Ducha Œwiêtego.
A my, to w Krzyszkowicach winniœmy dziêkowaæ, ¿e
by³o nam dane widzieæ i s³yszeæ s³ugê bo¿ego Jana Paw³a
II, za utworzenie parafii, za pos³ugê duszpasterzy, za budynki parafialne, za otrzymywane sakramenty œwiête, za rozpoczêt¹ budowê koœcio³a, za rozrost wyspólnoty prarafialnej, za mi³e œpiewanie naszej scholi, za piêkne kwiaty przy
o³tarzu, za naszych dobrodziejów, za miejscow¹ szko³ê i katechizacjê.
Dziêkujemy za mo¿liwoœæ uczestnictwa w ró¿nych nabo¿eñstwach w kraju i poza krajem za poœrednictwem radia i telewizji.
Dziêkujemy za wyniesienie na o³tarze nowych polskich
œwiêtych i b³ogos³awionych - naszych patronów.
Dziêkujemy w modlitwach naszych prywatnych i
wspólnotowych za wolnoœæ i Ojczyznê Naszej-Polski.
Romuald Rudzik
Bogurodzica Nr 9
wrzesieñ 2006
strona 5
Œwiêty Ojciec Pio Œwiadek Chrystusa
Wraz z otrzymaniem stygmatów, zaczê³a siê dla Ojca Pio prawdziwa Kalwaria, tak fizycznie jak równie¿ duchowa. Do silnego bólu
pochodz¹cego z ran, dochodzi³o os³abienie spowodowane utrat¹
krwi. Pisze do rodziców" Moi kochani rodzice, pisze do was z sercem,
które przeszywa najdzikszy ból. Có¿ mam wam powiedzieæ, skoro
s³owa wiêzn¹ w gardle z powodu goryczy cierpienia, straszliwego
cierpienia." Jeszcze bardziej trudniejsza by³a dla Ojca Pio, Kalwaria
duchowa. Jej przyczyn¹ by³y reakcje ludzi po rozprzestrzenieniu siê
wieœci o stygmatach. Wielu, bardzo wielu myœla³o, ¿e to oszustwo, a
nieugiêtoœæ i szorstkoœæ wobec tych, którzy nie okazywali skruchy za
swoje grzechy, spowodowa³a ¿e Ojciec Pio przysporzy³ sobie wrogów, zw³aszcza wœród miejscowych kap³anów w San Giovanni Rotundo. Powsta³a przeciwko niemu prawdziwa kampania. Wœród najbardziej zagorza³ych nieprzyjació³, by³ arcybiskup Manfredonii- Pasgnale Gagliardi, który wobec Kongregacji Konsystorza w Rzymie
oœwiadczy³: "Ojciec Pio jest we w³adzy szatana." W tej sytuacji Stolica Apostolska zmuszona by³a zbadaæ przypadek zakonnika ze stygmatami z w³aœciw¹ sobie ostro¿noœci¹, ale zarazem surowoœci¹. Jednak prostego ludu, bardzo pobo¿nego nie mo¿na by³o zmyliæ.
Lud wierzy bez cienia w¹tpliwoœci w autentycznoœæ stygmatów
Ojca Pio, chocia¿ wrogowie starali siê przeciw temu przeciwstawiaæ
na wszelkie sposoby, oczerniaj¹c go, i¿ s¹ one wynikiem histerii, czy
wrêcz samookaleczenia. Wówczas Ojciec Pio jeszcze bardziej cierpia³, poniewa¿ do pal¹cego bólu cielesnego doszed³ prawdziwy dramat cz³owieka, który czu³ siê os¹dzony i skazany, pomimo ¿e by³ niewinny. Zaczê³a interweniowaæ nauka. Z polecenia Watykanu, do San
Giovanni Rotondo przyje¿d¿aj¹ lekarze i naukowcy. Podczas mo¿na
powiedzieæ naukowej weryfikacji, dochodz¹ czêsto sprzeczne relacje, które upokarza³y Ojca Pio i nie zadowala³y Stolicy Apostolskiej.
By³y one dla zakonnika niekoñcz¹c¹ siê mêk¹, od której z pos³uszeñstwa nie ucieka³, choæ by³a ona przyczyn¹ jego g³êbokiej depresji
duchowej. Prawdziwoœæ nadprzyrodzonej natury stygmatów, by³a
przez wielu trudna do zaakceptowania. W¹tpliwoœci wci¹¿ siê wi³y.
Watykan postanawia zaprzestaæ przysy³ania lekarzy i poleca aby
nikt nie zbli¿a³ siê do Ojca Pio. Tu nale¿y zapytaæ czy usi³owano zniszczyæ Ojca Pio? Zaczê³o siê to ju¿ w czerwcu 1922 roku. Najpierw odebrano Ojcu Pio jego ojca duchowego, a by³ nim O. Benedetto, zakazuj¹c równoczeœnie wszelkiej pisanej i mówionej ³¹cznoœci miêdzy nimi.
Tu nale¿y dodaæ, i¿ O. Benedetto przez 12 lat by³ wspania³ym, m¹drym roztropnym kierownikiem duchowym Ojca Pio. Ponadto cieszy³ siê on tak¿e zaufaniem swych prze³o¿onych. Dlatego dzisiaj trudno jest zrozumieæ, dlaczego wydano taki zakaz, który wyraŸnie by³
skierowany przeciw osobie Ojca Pio. Lecz to nie koniec cierpienia
zakonnika.
W roku 1923 - Œwiête Oficjum wydaje oœwiadczenie ¿e, " nie stwierdzono nadprzyrodzonoœci stygmatów" i naka71mo przeniesienie Ojca
Pio do innego klasztoru, ponadto zabroniono mu publicznego sprawowania Mszy Œwiêtej. Wówczas wœród wiernych rodzi siê bunt. W
porozumieniu z w³adzami cywilnymi, zorganizowano ca³odobowe
pilnowanie klasztoru, aby uniemo¿liwiæ przeniesienie Ojca Pio. Œwiête
Oficjum nakazuje wiernym, aby ca³kowicie powstrzymali siê od Jego
odwiedzin, zakazano równie¿ do niego pisania listów. W ten sposób
nadszed³ najbardziej smutny maj 1931 roku, kiedy nie tylko zakazano
mu sprawowania Mszy Œwiêtej, (móg³ j¹ tylko od tej pory odprawiaæ
prywatnie), lecz zakazano mu tak¿e spowiadania wiernych. Wówczas mo¿na by³o s³yszeæ jak Ojciec Pio, wzdycha³ czêsto" Niech siê
dzieje wola Bo¿a." I w ten sposób prze¿y³ ponad 2 lata niczym wiêzieñ. Dwa d³ugie lata ci¹g³ej modlitwy i ogromnego niezawinionego
c.d.
cierpienia. Nie zna³ powodu takiego stanu,
nikt przecie¿ nie zarzuci³ mu nigdy ¿adnego
uchybienia i o dziwo nikt nie da³ mu szansy
mo¿liwoœci ¿adnej obrony. Czu³ siê jak w wiêzieniu, ale wszystko to ofiarowa³ Panu Bogu
w cichoœci i pokorze. Jak On to z braci zakonnych umia³. By³ przekonany, ¿e jest to czêœæ
misji, jak¹ Opatrznoœæ Bo¿a przydzieli³a mu
w ziemskim ¿yciu. By³o to jedno z zadañ jakie
mia³ zaakceptowaæ. Wiele osób protestowa³o przeciw takiemu traktowaniu Ojca Pio, jednak On nie pragn¹³ ¿adnej obrony i wykazywa³ zdecydowany sprzeciw wobec tych którzy usi³owali go broniæ. Zaufa³ ca³kowicie
Bogu, nawet wówczas gdy nadesz³a wieœæ O
œmierci Jego matki - Marii Giuseppe Di Nunzio. Ojciec Pio na tê bolesn¹ wiadomoœæ wybucha rzewnym p³aczem. C. d. n.
Lucyna Œwietlik
okienko
z wierszem
NIECH UWIERZ
By nas za wszelk cenê
uniewinniæ
wydŸwiga³eœ na wzgórze œmierci
Krzy¿ zdrady
Krzy¿ pojmania
Krzy¿ na œmieræ skazania
Krzy¿ r k i nóg przebicia
Krzy¿ powolnego konania
œwiêty Jan p³aka³
Matka kamienia³a
a reszta œwiata?
reszta œwiata zawziêcie gra o pieni dze
kartami znaczonymi krzywd i krwi brata
je pije k³óci siê zabija
udaje ¿e nie s³yszy protestu sumienia
Jezu!
szalony Boski Samobójco
niech uwierzê
¿e nie na darmo
dŸwiga³eœ na wzgórze œmierci
Ktrzy¿ Odkupienia
Barbara Krê¿o³ek-Paluchowa
wrzesieñ 2006
strona 6
Bogurodzica Nr 9
Po wakacjach
Wrzesieñ jest miesi cem „nowego otwarcia”. Powracamy z urlopów, wakacji, ze swie¿ym zapasem si³. W pracy i w
szkole czekaj na nas stare obowi zki i nowe wyzwania.
Niech to bêdzie tak¿e czas „nowego otwarcia” w naszym ¿yciu duchowym.
Dla tych, którzy w ferworze wakacyjnego szaleñstwa nie
zawsze pamiêtali o Bogu - niech wrzesieñ stanie siê por powrotu, przemyœlenia i zadoœæuczynienia potrzebom duszy i
powinnoœciom wobec Stwórcy.
Ci, którzy urlop spêdzali z Bogiem, umocnieni jego £ask
niech stan siê odbiciem tego daru - daj c radoœæ, nadziejê i
wsparcie innym - cz³onkom rodziny, kolegom w pracy czy
szkole, wspó³parafianom.
Niech symbolika tego miesi ca - odejœcie lata, nadci gaj ca jesieñ pobudzi nas do refleksji.
Wrzesieñ jest czasem zbierania plonów. Pomyœlmy, ¿e w
naszym ¿yciu te¿ nadejdzie ta pora - zbierzemy plony swoich
uczynków i one bêd naszym paszportem ku Wiecznoœci.
Niech zatem ka¿dy z nas wykorzysta dobrze ofiarowane
mu chwile. Nie b dŸmy mêczenikami codziennoœci. Z cierpliwoœci i pogod ducha realizujmy swoje zadania - bo Pan Bóg
zna nasze mo¿liwoœci, nigdy nie wymaga od nas wiêcej, ni¿ mo¿emy dokonaæ, nie narzuca nam wyœrubowanych norm i tras
nie do pokonania, ani tempa realizacji. Sami decydujemy - co
i kiedy robimy.
M drze kierujmy naszym ¿yciem, aby nie zabrak³o czasu
na wykonanie najwa¿niejszego zadania. Ka¿dy z nas wie - ¿e
jego cen jest RadoϾ Wieczna.
D ¿my ku Tej Radoœci w nowym roku szkolnym i przez
wszystkie kolejne lata.
Renata Strug
Intencja na wrzesieñ:
O WIERNOŒÆ MA£ZEÑSK¥ W RODZINACH NASZEJ P
ARAFII
PARAFII
Kalendarz Liturgiczny - wrzesieñ 200
20066
1 IX
Wspom n ien ie b³. Bron is³awy, dziewicy
20 IX
Wspom n ien ie
Koreañ skich
œwiêtych
m êczen n ików
3 IX
X X II N IED ZIELA ZW YKŁA
21 IX
Œ W IÊTO Œ W . M ATEU S ZA , AP OS TOŁA I
EW AN GELIS TY
8 IX
Œ W IETO N AROD ZEN IA N AJ Œ W IÊTS ZEJ
M ARYI P AN N Y
22 IX
Wspom n ien ie b³. Bern ardyn y Marii J ab³oñ skiej,
dziewicy
10 IX
X X III N IED ZIELA ZW YKŁA
23 IX
Wspom n ien ie œw. Ojca Pio z Pietrelcin y,
zakon n ika
13 IX
Wspom n ien ie œw. J an a Ch ryzostom a, bisku pa i
doktora Koœcio³a
24 IX
X X V N IED ZIELA ZW YKŁA
14 IX
Œ W IÊTO P OD W Y¯S ZEN IA KRZY¯A
ΠW IETEGO
25 IX
Wspom n ien ie b³. W³adys³awa z Gieln iowa,
kap³an a
15 IX
Wspom n ien ie Najœw. Maryi Pan n y Bolesn ej
27 IX
Wspom n ien ie œw. Win cen tego a Pau lo, kap³an a
16 IX
Wspom n ien ie œwiêtych m êczen n ików
Korn eliu sza, papie¿a i Cyprian a, bisku pa
28 IX
Wspom n ien ie œw. Wac³awa, m êczen n ika
17 IX
X X IV N IED ZIELA ZW YKŁA
29 IX
Œ W IÊTO Œ W IÊTYCH ARCH AN IOŁÓW
M ICH AŁA, GAB RIELA I RAFAŁA
18 IX
Œ W IÊTO Œ W . S TAN IS ŁAW A KOS TKI,
za k o n n ik a , p a tro n a P o ls k i
30 IX
Wspom n ien ie œw. H ieron im a, kap³an a i doktora
Koœcio³a
1 IX 06 pi¹tek 700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
800 – 1. O Obfitoœæ ³ask i b³ogos³awieñstw od Serca Pana Jezusa dla
Kap³anów sprawuj¹cych Najœwiêtsz¹ Ofiarê w naszej Parafii
2. Podziêkowanie Matce Bo¿ej Nieustaj¹cej Pomocy za otrzym ne ³aski
z proœb¹ o dalsze dla rodziny
2 IX 06 sobota 700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msz gregoriañska)
1800 – zbiorowa:
1. Podziêkowanie przez poœrednictwo Matki Bo¿ej Nieustaj¹cej
Pomocy, za szczêœliwe zbiory i oddalenie klêsk ¿ywio³owych w naszej
Parafii
2. Proœba o ³askê pokoju dla œwiata i dla Ojczyzny naszej przez
wstawiennictwo Maryi Królowej Pokoju i Pojednania
3. + Stefan, Anna i Jan Zapalscy
4. + Regina Œcibor (12 r. œm.) m. Stanis³aw
3 IX 06 niedziela 700 – + Odroniów, Witkowskich, Matusiaków i Kwaœniowskich
900 – 1. + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza grego riañska)
2. + Aleksander Seweryn (19 r. œm.)
1100 – 1. Do¿ynkowa – dziêkczynna za zebrane plony od
IV O³tarza
2. O b³ogos³awieñstwo Bo¿e dla Teresy i Zdzis³awa w 40 r. œlubu
1500 – + Maria, Klemens, Edmund i Stefan
1800 – + Bronis³awa Mêka
4 IX 06 poniedzia³ek
700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz
(Msza gregoriañska)
1800 – + Stefania i Stefan Stañda (r. œm.)
5 IX 06 wtorek 700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1800 – + Stanis³aw Ozga, Józefa Kaczor jej rodzice i bracia
6 IX 06 œroda
700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza
gregoriañska)
1800 – Dziêkczynna z proœb¹ o b³ogos³awieñstwo Bo¿e, potrzebne ³aski,
opiekê Matki Bo¿ej Nieustaj¹cej Pomocy dla Magdaleny
w 18 – te urodziny
7 IX 06 czwartek 700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1800 – Za dobrodziejów naszej Parafii
8 IX 06 pi¹tek 700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1800 – 1. rez.
2. + Mieczys³aw ¯uchnicki (7r. œm.)
9 IX 06 sobota 700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1800 – zbiorowa:
1. + Helena i W³adys³aw Lidwin
10 IX 06 niedziela 700 – Za zmar³ych wypominanych wwypominkach rocznych
900 – + Boles³aw Sosin (4r. œm.)
1100 – ++ Szyd³owskich, Grzywów i Hermów
1500 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1800 – + Leszek Pawlicki
11 IX 06 poniedzia³ek 700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1800 – + Adam i Bronis³awa Batko
12 IX 06 wtorek 700 – Dziêkczynna za ocalenie z wypadku
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
13 IX 06 œroda
700 – + Stanis³aw Pajdak od rodziny
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
14 IX 06 czwartek 700 –
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
15 IX 06 pi¹tek
700 –
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
16 IX 06 sobota
700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1800 – zbiorowa:
17 IX 06 niedziela 700 – rez.
900 – + Wawrzyniec Trêbacz
1100 – + W³adys³aw Witkowski
1500 – + Stanis³awa (1r. œm.) m. Józef (9r. œm.) PaŸdzierkiewicz
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
18 IX 06 poniedzia³ek
700 – Za Parafian
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
19 IX 06 wtorek 700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1800 – rez.
20 IX 06 œroda
700 – + Janina Sporysz (1r. œm.)
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
21 IX 06 czwartek 700 –
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
22 IX 06 pi¹tek
700 –
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
23 IX 06 sobota
700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1800 – zbiorowa:
1. + Jan Oprych (8r. œm.)
24 IX 06 niedziela 700 – + Helena i Józef Trzaska, Aniela i Józef Kaczmarczyk s. Józef
900 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1100 – rez.
1500 – + Bronis³aw Kaja s. Piotr i rodzice i zm. z rodziny Lizak
1800 – rez.
25 IX 06 poniedzia³ek
700 – Za Parafian
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
26 IX 06 wtorek 700 –
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
27 IX 06 œroda
700 –
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
28 IX 06 czwartek 700 – + Ks. Rafa³ Domaga³a od p. Grabowskiego
1800 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
29 IX 06 pi¹tek
700 – 1. rez.
2. + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska)
1800 – + Micha³, Jan, Wojciech Grabowscy
30 IX 06 sobota
700 – + Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska koniec)
1800 – zbiorowa:
INTENCJE MSZALNE NA WRZESIEÑ
Bogurodzica Nr 9
wrzesieñ 2006
strona 7
PORZ¥DEK MSZY ŒWIÊTYCH W NASZEJ PPARAFII:
ARAFII:
* W NIEDZIELÊ
o godz. 700 , 9 00, 11 00, 15 00, i 1800
* Po wakacjach Msza Œwiêta wieczorna bêdzie odprawiana o godz. 1800
* Rozpoczêcie roku szkolnego w poniedzia³ek - 4 wrzeœnia br
br.. o godz. 800
* I niedziela miesi ca 3 wrzeœnia br
br.. ADORACJA
NAJŒWI TSZEGO
SAKRA
MENTU
SAKRAM
* Uroczystoœæ MICHA£A ARCHANIO£A - 29 wrzeœnia, Msze Œw. o godz.
700 i 1800
* KORONKA DO MI£OSIERDZIA BO¯EGO - III pi tek miesi ca - 15 wrzeœnia br
br.. po Mszy œw. o godz 1800
* W ka¿d sobotê RÓ¯ANIEC Œwiêty
godz. 1500
* Mo¿liwoœæ spowiedzi przed ka¿d
Msz Œwiêt
* Kancelaria parafialna czynna po
Mszach Œwiêtych
* Od 1 wrzeœnia w ka¿dy wtorek przez
ca³y rok mo¿na sk³adaæ do skrzynki
intencje do Œw. Antoniego.
* Uroczyste otwarcie dzia³alnoœci w
nowym roku szkolnym grup: ministrantów, scholi i oazy - 16 wrzeœnia
br
br.. o godz. 1700 na plebanii
* W TYGODNIU
o godz. 700 i 1800
Przyjeli Sakrament Chrztu Œwiêtego:
Bart³omiej, Piotr Lachman
Och. 01.07.2006r.
Rodzice chrzestni:
Piotr S³omka
Anna Hodurek
Oliwia, Natalia Cie¿
Och. 06.08.2006r.
Rodzice chrzestni:
Artur Gomu³ka
Magdalena Cie¿
Gabriela £êgowska
Och. 20.08.2006r.
Rodzice chrzestni:
Robert Klincewicz
Magdalena Klincewicz
Karolina, Janina Galon
Och. 26.08.2006r.
Rodzice chrzestni:
Micha³ Kotula
Ilona Œwieczka
Wiktor, Aleksander Grabski
Och. 16.07.2006r.
Rodzice chrzestni:
Artur Pieczara
Angelika Wawrzkiewicz
Leon, Lubomir Gawlik
Och. 30.07.2006r.
Rodzice chrzestni:
Robert Musia³
Katarzyna Skupniewicz
Karol, Piotr Galon
Och. 26.08.2006r.
Rodzice chrzestni:
Andrzej Kotula
Wioletta Œwieczka
Oliver Szajna
Och. 27.08.2006r.
Rodzice chrzestni:
£ukasz Wojtoñ
Elizabeth Turza
Dawid, Marek Kud³a
Och. 13.08.2006r.
Rodzice chrzestni:
Grzegorz Sacharuk
Patrycja Kud³a
Witamy w
Wspólnocie
naszej
Parafialnej!
ODESZLI DO WIECZNOŒCI
Jacek, Grzegorz Kruszyñski
Ur. 11.09.1973r. Kraków
Zg. 01.08.2006r. Kraków
Wieczne
Stanis³aw Pajdak
Ur. 06.04.1946r. Zegartowice
Zg. 07.08.2006r. Kraków
odpoczywanie
racz
im
daæ
Panie!
ZAWARLI SAKRAMENT MA£¯EÑSTWA
Mateusz, Marek Grabek
Anna, Maria Sosin
26.08.2006 r.
Szczêœæ Bo¿e na Nowej Drodze ¯ycia!
„BOGURODZICA”
Gazetka wydawana przez parafiê p.w. MB Nieustaj¹cej Pomocy w Wieliczce-Krzyszkowicach.
Zespó³ redaguj¹cy: ks. Wies³aw Popielarczyk, ks. Zdzis³aw Ziêba, kl. Pawe³ Zaczyk, Lucyna
Œwietlik, Romuald Rudzik, Renata Strug.
Adres: PARAFIA RZYMSKO-KATOLICKA. p.w. MB Nieustaj¹cej Pomocy, ul. Jaœminowa
5, 32-020 Wieliczka
Tel.: Ks. proboszcz: 012-278-37-00; Ks. wikary: 012-278-49-