Gorlice, 18.06.2009 Alicja Nowak Radna Miasta Gorlice Panie

Gorlice, 18.06.2009
Alicja Nowak
Radna Miasta Gorlice
Panie Przewodniczący, Panie Burmistrzu, Wysoka Rado
Mam kilka pytań związanych z funkcjonowaniem rady, przepisów prawnych, sposobem
realizacji składanych przez radnych interpelacji i związaną z tym wiarygodnością Rady
Miasta Gorlice i jej skutecznością.
ZAPYTANIA

. W maju 2008 roku złożyłam interpelację dotyczącą upamiętnienia szkół
funkcjonujących przez lata w przejętym przez Urząd budynku, w którym ostatnio
była siedziba Szkoły Podstawowej nr 2. Interpelacja spotkało się z akceptacją Rady i
mieszkańcow.

W listopadzie 2008 roku upomniałam się o realizację wspomnianego zadania i na tej
Sali, otrzymałam następującą odpowiedź, cytuję: „Kierownik OKS – udzielił
odpowiedzi na interpelację Pani Nowak odnośnie tablicy upamiętniającej historię SP
nr 2- termin zakończenia maj 2009”. We wspomnianym protokole jest kolejny zapis,
cytuję „Umieszczenie tablicy pamiątkowej na budynku nr 2- projekt jest w trakcie”
Jak widać termin nie został dotrzymany, a umieszczenie tablicy, jak wynika z
odpowiedzi p. Kierownika na ostatniej sesji, odłożone na czas nieokreślony.

To samo dotyczy interpelacji związanej z podniesieniem bezpieczeństwa uczniów w
MZS nr 1. Szkolne korytarze są nie tylko ciasne, ale i ciemne, co w znaczący sposób
obniża poziom bezpieczeństwa i ogranicza drogę ewakuacji w przypadku
zagrożenia, szczególnie dotyczy to drugiego piętra. Interpelację w tej sprawie
składałam w maju, a następnie w listopadzie 2008 roku. Kierownik Augustyn
powiedział: „Zamontowanie okien w SP2 (błąd w protokole, ) jest zasadnymzadanie miało być wykonane w ramach zadań bieżących”. Do dzisiaj nic się nie
zmieniło. Wystarczy, że któryś uczeń wyłączy dla żartu światło, a dyżurujący
nauczyciele tracą kontrolę nad tym, co się na korytarzu dzieje.

Proszę o wskazanie podstawy prawnej, która stała się przyczyną odmowy
zrealizowania złożonego przeze mnie 21 maja wniosku dotyczącego podjęcia działań
w celu wyjaśnienia pomówienia jednej z radnych przez red. Ewę Bugno w artykule
„Wirtualne, ale nie bezkarne”, jak wynika z udzielonej mi odpowiedzi art.25 ust.1
ustawy o samorządzie gminnym i art.21 ust.3 ustawy o samorządzie powiatowym
oraz kodeksu karnego art.115 &13 p.2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r., ma
zastosowanie w przypadku jednej osoby, a nie grupy osób. Czy tak jest
rzeczywiście? Nie zgadzam się z taką interpretacją cytowanych przepisów i
odpowiedzią jaką mi udzielono, ponownie wnioskuję o podjęcie działań, które ustalą
rzetelność przekazanej czytelnikom informacji lub je zdementują.
INTERPELACJA I
PANIE PRZEWODNICZĄCY, PANIE BURMISTRZU, WYSOKA RADO
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 20 lutego 2004 r. w
sprawie warunków i trybu przyjmowania uczniów do szkół publicznych oraz przechodzenia z
jednych typów szkół do innych, to jednostki samorządu terytorialnego ustalają liczbę klas i ich
liczebność i zgodnie z art. 5 ust.7 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty to samorząd
zobowiązany jest zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki nauki, wychowania i opieki w
szkołach i przedszkolach, za które między innymi wziął odpowiedzialność.
Jak ustaliłam przepisy dotyczące optymalnych warunków w jakich powinni przebywać
uczniowie istnieją od 1954 roku i precyzyjnie określają jakie powinny być bezpieczne i higieniczne
warunki w szkołach i placówkach oświatowych.
Wymagana kubatura klas wiąże się z niezbędną ilością tlenu potrzebnego człowiekowi w
ciągu 1 godziny tj. 20, 25 m3 powietrza. Spełniając wymogi 3- krotnej w ciągu godziny grawitacji
powietrza w klasie objętość powinna wynosić około 6,5 m3 na jednego ucznia. Przyjmuje się jako
rozwiązanie optymalne minimalną normę higieniczną 1,25 m2 na jednego ucznia w klasach
młodszych i 1,5 m2 na jednego ucznia w klasach starszych.
Odległość pierwszej ławki od tablicy powinna wynosić 2 m. Niedopełnienie tego wymogu
poza skutkami dydaktycznymi prowadzi do nadmiernego zmęczenia ucznia poprzez przymusową
pozycję ciała i głowy.
Jak wynika z określonych wymagań na prawidłowy rozwój fizyczny uczniów i osiągane
przez nich wyniki edukacyjne wpływ mają warunki w jakich nauka się odbywa, a pamiętać trzeba,
że uczniowie w szkole spędzają kilka godzin dziennie.
Regulacjom prawnym podlega nie tylko liczbę metrów kwadratowych przypadających na
ucznia, określona jest też wysokość stołów i krzeseł, odpowiednie warunki wentylacji i oświetlenia.
W 1983 roku ówczesny Departament Inwestycji i Wyposażenia Szkół Ministerstwa
Oświaty i Wychowania przyjął, iż powierzchnia sali lekcyjnej powinna wynosić 60 m2 na 24
uczniów, przy czym należy dążyć do normy 2 do 2,5 m2 powierzchni na ucznia.
Rzecznika Praw Obywatelskich w 2006 roku udzielił następującej wypowiedzi:
„Problem przeludnienia klas powoduje istotne pogorszenie komfortu pracy uczniów i
nauczycieli. Przekłada się to na przemęczenie uczniów, nadmierne obciążenie nauczycieli, a w
konsekwencji może wpływać na obniżenie poziomu kształcenia i nie przyczynia się do
wyrównywania szans w zdobywaniu wiedzy.”
Od 1 września 2009 r. wejdą w życie przepisy dające uczniom możliwość pozostawienia
w szkole przynajmniej części podręczników i przyborów, potrzebne będą, więc szafki, które zajmą
dodatkową powierzchnię
Apeluję, aby radni wzięli pod uwagę przytaczane przepisy, wypowiedź Rzecznika Praw
Obywatelskich, przypisaną im ustawową odpowiedzialność za jakość kształcenia, a przede
wszystkim, aby kierowali się dobrem dzieci i nie dopuścili do tego, by w gorlickich szkołach były
klasy liczące 30 i więcej uczniów. Pieniądze nie mogą stanowić wartości nadrzędnej. Na wszystkim
można oszczędzać, ale nie na dzieciach! To one są naszą przyszłością, „taka będzie Rzeczpospolita,
jakie jej młodzieży chowanie”, słowa wypowiedziane w XVI przez Jana Zamoyskiego nie straciły
na aktualności, tylko my musimy o nich pamiętać.
Wierzę w mądrość Rady Miasta Gorlice i licząc na jej poparcie składam wniosek, by
Sanepid sprawdził warunki w jakich od nowego roku szkolnego będą przez kilka godzin dziennie
będą przebywali gorliccy uczniowie, by ustalił czy ilość uczniów w klasach jest adekwatna do
przyznanej im na czas nauki powierzchni klasowej.
Dodam jeszcze, że 3 metry kwadratowe powinny przypadać - zgodnie z polskimi przepisami
- na każdego więźnia. W Europie norma wynosi od 5 do 12 m kw. na skazanego.
Od 2004 roku przed jednym z polskich sądów toczy się sprawa, w której więzień domaga
się odszkodowania za pobyt w przeludnionej celi, ze względu, że nie udowodnił, iż ucierpiał na
zdrowiu nie otrzymał 100 tysięcy odszkodowania, o jakie się ubiegał, jednak jego sprawę Helsińska
Fundacja Praw Człowieka skierowała do Trybunału Konstytucyjnego. Co będzie jak gorlickie, jak
polskie dzieci upomną się o swoje prawa, a one na pewno udowodnią, że wskutek przeludnionych
klas poniosły uszczerbek nie tylko na zdrowiu, ale i zmniejszono ich szanse edukacyjne w
porównaniu z rówieśnikami z innych krajów europejskich.