Struktura programu w języku Pascal

Materiał opracowany na podstawie podręcznika „Informatyka część 1” autor: Grażyna Koba wyd. Migra
Struktura programu w języku Pascal
Konstrukcja prostego programu w języku Pascal obejmuje:
• Nagłówek programu
• Blok główny, a w nim część deklaracyjną i część wykonawczą.
W części deklaracyjnej deklarujemy m.in. zmienne (podajemy ich nazwy i typy).
Część wykonawcza programu (inaczej program główny) to zapisany w postaci instrukcji
(procedur) algorytm. Rozpoczyna się słowem begin, a kończy – end (koniecznie z kropką!).
Przykłady podstawowych poleceń w języku Pascal
Słowa kluczowe/
Opis
instrukcje/procedury
Słowo
kluczowe
program,
program nazwa_programu;
rozpoczynające
nagłówek
programu
begin
ciąg instrukcji;
end;
lub
Instrukcja złożona
begin
ciąg instrukcji;
end.
var lista zmiennych:typ;
write(lista argumentów);
lub
writeln(lista argumentów);
read(lista zmiennych);
lub
readln(lista zmiennych);
Nazwa_zmiennej:=wyrażenie;
Słowo
kluczowe
var
rozpoczyna
deklaracje
zmiennych
Procedura
wyprowadzania
wyników
na
standardowe
wyjście, np. na
ekran monitora
Uwagi
Po słowie program występuje nazwa
programu
Może wystąpić w programie wiele razy.
Grupuje ciąg instrukcji, tworząc zamiast
nich jedną. Stosuje się ją wówczas, gdy
skłądnia języka wymaga użycia jednej
instrukcji, np. w instrukcji pętli.
Rozpoczyna i kończy blok główny
programu. Za słowem kluczowym begin
nie stawia się średnika; natomiast kropką
kończy się tylko jedno (ostatnie) end,
pozostałe zaś średnikiem.
Może wystąpić kilka nazw zmiennych
oddzielonych przecinkiem. Typ określa
zbiór wartości przyjmowanych przez
zmienne,
np.
liczby
całkowite,
rzeczywiste, naturalne, znaki.
Argumentem może być tekst, wyrażenie
arytmetyczne lub zmienna – oddzielone
przecinkami.
Wyrażenie
najpierw
zostanie obliczone, a następnie zostanie
wyprowadzona jego wartość. Wpisujemy
je w nawiasach. Procedura writeln różni
się tym od write, że po wykonaniu
procedury writeln następuje przejście do
nowego wiersza.
Procedura
wprowadzania
Może wystąpić kilka nazw zmiennych
(czytania) danych
oddzielonych przecinkami. Wpisujemy je
ze standardowego
w nawiasach.
wejścia, np. z
klawiatury
Zmiennej po stronie lewej zostanie
Instrukcja
przypisana wartość wyrażenie obliczona
przypisania
po stronie prawej. Wartość wyrażenia
1
Materiał opracowany na podstawie podręcznika „Informatyka część 1” autor: Grażyna Koba wyd. Migra
if wyrażenie then instrukcja1
else instrukcja2;
lub
if wyrażenie then instrukcja1;
for zmienna:=w1 to w2
do
instrukcja;
lub
for zmienna:=w1 downto w2
do
instrukcja;
while warunek
do instrukcja
repeat instrukcja
until warunek
musi być zgodna z typem zmiennej, np.
do zmiennej typu całkowitego nie można
przypisać wartości rzeczywistej.
Wyrażenie powinno przyjmować wartości
logiczne True (prawda) lub False (fałsz).
Jako instrukcja1 i instrukcja2 mogą
wystąpić również instrukcje warunkowe
lub instrukcja złożona begin…end.
Instrukcja
warunkowa
Instrukcja
iteracyjna
„dla”
Zmienna jest tzw. zmienną sterującą w
pętli. Jako instrukcja może wystąpić
(pętli)
również instrukcja pętli lub instrukcja
złożona begin…end.
Instrukcja
iteracyjna
(pętli)
„dopóki”
Instrukcja
iteracyjna
(pętli)
„powtarzaj dopóki”
Dopóki warunek jest spełniony wykonuj
instrukcję
Powtarzaj instrukcję dopóki warunek nie
zostanie spełniony
2