Pokój i dobro 124 październik 2015

Pokój i Dobro
Biuletyn formacyjny Wspólnoty
Franciszkańskiego Zakonu Świeckich
przy Kościele parafialnym pw Św. Michała
Archanioła Poznań ul. Stolarska 7
Termin najbliższego spotkania:
13 października 2015 r.
Spotkanie odbędzie się w Oratorium Franciszkańskim
po Mszy Świętej wieczornej o godz. 18.00
Październik 2015 r.
Nr 124
www.swietymichalarchaniol.pl
ŚWIĘTY FRANCISZEK, A SIOSTRA ŚMIERĆ
Na skutek różnych, długotrwałych i częstych chorób, ciało
Franciszka było tak zniszczone, że tylko skóra pokrywała
jego kości. Kiedy cierpienie
się nasilało, powtarzał: „Pnie
Boże, dziękuję Ci za te
wszystkie bole i proszę Cię
mój Panie, abyś je stokrotnie
pomnożył, jeżeli takie jest
Twoje upodobanie”.
Kilka dni przed śmiercią, Franciszek uzupełnił „Pieśń słoneczną” strofą o siostrze śmierci: „Bądź pozdrowiony Panie przez siostrę śmierć cielesną, której
żaden człowiek ujść nie może”.
„Trzeba żyć niezachwianą wiarą, aby móc podziękować Bogu za śmierć, która obraca w ruinę ciało”. „Śmierć została uszlachetniona i zasługuje na miłość
dzięki zmartwychwstaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa, taka zbliża się do
Franciszka jako siostra – a siostra w jego wyobrażeniu nie jest okrutna ani
absurdalna. Odwiedzając konającego, przychodzi go pocieszyć”. „Siostra
1
śmierć jest pełna miłości, ale żąda wiele. Żąda wszystkiego. Żąda przede
wszystkim, aby umierający żegna życie w przyjaźni z Bogiem”.
„Biada tym, którzy konają w grzechu śmiertelnym”.
Franciszek zmarł w sobotę wieczorem z 3 na 4 października 1226 r. Ciało Jego pochowano w niedziele w kościele św. Jerzego. Natomiast 16 lipca 1228 r.
do Asyżu przybył papież Grzegorz IX i kanonizował Franciszka. Szybko wybudowano bazylikę na jego cześć i 25 maja 1230 r. przeniesiono tam jego ciało.
„Którzy Cię w prawdzie wyznają Twoje święte i wspaniałe imię wysławiać
będą przez wieki”.
Opracował br. Leszek
„Aby okazać się prawdziwym naśladowcą Chrystusa, Boga swego, we
wszystkim, Franciszek do końca umiłował swych braci i synów, których
ukochał od początku. Kazał bowiem
przywołać do siebie wszystkich przebywających tam braci, zachęcał ich
z ojcowską tkliwością do miłości
i pocieszał ich w obliczu swej śmierci.
Dłużej zatrzymał się nad zachowaniem cierpliwości i ubóstwa, przedkładając
je nad inne wskazania świętej Ewangelii. A gdy wszyscy bracia siedzieli dookoła, wyciągnął nad nich swą prawicę i zaczynając od swego wikariusza,
położył ją na głowie każdego. Rzekł: ‘Żegnajcie, wszyscy synowie, w bojaźni
Pańskiej i trwajcie w niej zawsze! A ponieważ zbliża się przyszła pokusa
i udręka, przeto pamiętajcie, że szczęśliwi ci, którzy wytrwają w tym, co rozpoczęli. Ja bowiem spieszę do Boga, którego łasce was wszystkich polecam’.
W tych braciach, którzy tam byli obecni, pobłogosławił też wszystkim braciom, którzy kędykolwiek gdzieś w świecie przebywali, a także tym, którzy
przyjdą po nich, aż do końca wieków” (2 Cel 216).
„Doskonale już zmieniony na sercu, a wkrótce mający zmienić się i na ciele,
pewnego dnia przechodził koło kościoła św. Damiana, który był prawie że
w ruinie, przez wszystkich opuszczony. Prowadzony przez ducha wstępuje,
żeby się pomodlić. Upada pokornie i pobożnie przed Ukrzyżowanym. Doznaje
niezwykłych nawiedzeń łaski, tak że czuje się kimś innym, niż wszedł. Rzecz
od wieków nie słyszana, bo oto obraz Chrystusa ustami wziętymi z malowidła
2
przemawia doń, nagle osłupiałego, wołając go po imieniu: Franciszku, idź,
napraw mój dom, który, jak widzisz, cały idzie w ruinę. Franciszek zdjęty strachem niemało się zdumiewa i na skutek tych słów prawie odchodzi od zmysłów. Jest gotów do posłuszeństwa, cały zbiera się do wykonania rozkazu.
A że wówczas odczuł w sobie niewymowną przemianę, czego nawet on sam
nie umiał wyrazić, przeto i nam trzeba tu zamilknąć. Odtąd jego świętą duszę
przebiło współcierpienie z Ukrzyżowanym, i jak można sądzić, wycisnęły się
wówczas na jego sercu, choć jeszcze nie na ciele, stygmaty czcigodnej Męki”
(2 Cel 10).
„Nadeszła godzina śmierci i po wypełnieniu się na nim wszystkich Chrystusowych tajemnic, szczęśliwie uleciał do Boga.” (2 Cel 217).
PARAFIALNA PIELGRZYMKA ŚLADEM KOŚCIOŁÓW
ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA
27 sierpnia udaliśmy się na kolejną pielgrzymkę śladem kościołów św. Michała Archanioła, przygotowaną i prowadzoną przez prof. Stanisława Kozłowskiego. Opiekę duchową sprawował ks. prob. Eugeniusz Guździoł. Odwiedziliśmy św. Urszulę Ledóchowską w Pniewach, kościół pw. św. Michała Archanioła w Kwilczu i Świebodzinie.
W Pniewach siostra urszulanka przedstawiła historię sanktuarium św. Urszuli,
zachęcając do modlitwy przy sarkofagu Świętej. Złożyliśmy na jej grobie wiązankę kwiatów.
Kolejnym etapem pielgrzymki był kościół w Kwilczu. Proboszcz przedstawił
bogatą historię tej świątyni. Naszą modlitwą tutaj były Godzinki ku czci św.
Michała. Po krótkim odpoczynku pojechaliśmy do Świebodzina. W kościele
pw. św. Michała Archanioła uczestniczyliśmy we mszy św. sprawowanej
przez naszego księdza proboszcza. Kościół zrobił na nas wielkie wrażenie.
Figura św. Michała górowała nad średniowiecznym ołtarzem. Świątynia posiada piękny, żebrowany strop. Tamtejszy ks. proboszcz przedstawił historię
tego XIV wiecznego kościoła.
Był czas na zwiedzenie miasta i odpoczynek m.in. na ławeczce Czesława
Niemena.
W kościele Miłosierdzia Bożego mieliśmy czas na indywidualną modlitwę
przy dźwiękach organów. Pojechaliśmy pod figurę Chrystusa, która zdecydowanie góruje nad miastem i jest widoczna z daleka. Wracając do domu, przez
dłuższy czas Chrystus towarzyszył nam, żegnając szeroko rozłożonymi rękami, jakby patrzył, otaczając nas swoją opieką.
3
Dziękuję Bogu, że mogłam być w tych miejscach, modlić się i śpiewać.
s. Krystyna
1. Adoracja Najświętszego Sakramentu w każdy wtorek o godz. 17:30
2. Pierwsza sobota miesiąca – Nabożeństwo Wynagradzające ku czci Niepokalanego Serca
Maryi w ramach Wielkiej Nowenny Fatimskiej 2009-2017 i Msza św. w intencji
podziękowań za św. Jana Pawła II oraz próśb o kanonizację bł. Natalii Tułasiewicz
i bł. ks. Mariana Konopińskiego – początek 11:00.
3. Modlitwa różańcowa w intencji Ojczyzny i naszej Wspólnoty – Niedziela i Święta o godz.
11:30.
4. Pierwszy piątek miesiąca o godz. 17:00-17:45 Jerycho Różańcowe na Wzgórzu Przemysła.
Redakcja: Franciszkański Zakon Świeckich Poznań przy Parafii pw Św. Michała Archanioła
4