SYLABUS WTT-AT-FIT-3, 4 aktorstwo aktor teatru tańca

SYLABUS
rok akademicki 2013/2014
1.
FILOZOFIA TAŃCA / PHILOSOPHY OF DANCE
2.
NAZWA PRZEDMIOTU
polska/angielska
KOD PRZEDMIOTU
3.
KIERUNEK
aktorstwo
4.
SPECJALNOŚĆ
aktor teatru tańca
5.
WYDZIAŁ
WTT
6.
TYP PRZEDMIOTU
ogólny
7.
LICZBA PUNKTÓW ECTS
2 ECTS
8.
CAŁKOWITY NAKŁAD
PRACY STUDENTA
Liczba godzin kontaktowych
z prowadzącym
(semestralnie)
Szacunkowa
liczba godzin
samodzielnej
pracy studenta
(semestralnie)
Konsultacje
z pedagogiem
Semestr 3 – 30 godzin
15 godzin
15 godzin
10 godzin
WTT-A-T-FIT-3, 4
Semestr 4 – 30 godzin
9.
CELE PRZEDMIOTU
Moduł ‘filozofia tańca’ wykorzystuje nabytą przez studenta podstawową wiedzą z zakresu
estetyki i filozofii w celu teoretycznej kontekstualizacji fenomenu tańca. Aktywna analiza
tekstów źródłowych z zamierzeniu generuje moderowaną przez prowadzącego dyskusję, która
ma na celu zapoznanie studentów z poszczególnymi aspektami składającymi się na filozofię
tańca. Dodatkowo dyskusja służy kształtowaniu umiejętności krytycznego myślenia,
prowadzenia merytorycznych dyskusji i zajęcia własnego stanowiska wobec zjawiska tańca.
Zajęcia mają także inspirować studenta do sformułowania interesującego dla niego problemu
będącego punktem wyjścia końcowo-rocznej pracy pisemnej. Główne cele modułu:
rozumienie tańca jako sposobu na tworzenie znaczeń i wypowiedzi artystycznych
umiejętność stosowania krytycznego myślenia o tańcu
rozumienie charakteru i zakresu ludzkiej różnorodności i jednolitości, widziane z
różnych perspektyw (np. społecznej, kulturowej, światopoglądowej, ekologicznej etc.)
umiejętność analizowania tańca z różnych perspektyw
powiązanie technik tańca współczesnego z wiedzą filozoficzną, estetyczną,
socjologiczną i innymi dziedzinami humanistyki
umiejętność oceny własnych i cudzych prac artystycznych oraz umiejętność jej
uzasadnienia
10.
ZAMIERZONE EFEKTY
KSZTAŁCENIA
W ZAKRESIE WIEDZY:
Student: zna podstawową terminologię z zakresu estetyki i filozofii tańca; zna i
rozumie na poziomie podstawowym rolę refleksji filozoficzno-estetycznej w
kształtowaniu całościowej wizji fenomenu tańca; wie w jaki sposób taniec może
wywołać różne reakcje i interpretacje, które różnią się od znaczenia zamierzonego
1
SYLABUS
rok akademicki 2013/2014
przez tancerza; zna najważniejsze elementy, które kategoryzują taniec w kontekście
przestrzeni, czasu, siły/energii; zna kryteria estetyczne oceny tańca; zna podstawowe
zagadnienia fenomenologii, w tym fenomenologii ciała;
K_W03
K_W07
K_W08
W ZAKRESIE UMIEJĘTNOŚCI:
Student: analizuje argumenty filozoficzno-estetyczne, identyfikuje ich kluczowe tezy
i założenia i potrafi je powiązać z konkretnymi propozycjami artystycznymi; potrafi
zastosować krytyczne i twórcze myślenie o tańcu; potrafi określić zbiór kryteriów
estetycznych do oceny własnej i cudzej pracy artystycznej; potrafi sformułować
podstawowe pytania oraz dostrzec i przeanalizować zasadnicze problemy
filozoficzne w kontekście konkretnych przykładów tańca; potrafi przeprowadzić
wieloaspektową, krytyczną analizę zjawiska ruchu; wykazuje podstawową
umiejętność kwestionowania założeń filozoficznych i kulturowych, trendów w
sztuce, technik cielesnych oraz wykazuje zrozumienie zależności między
kwestionowanymi trendami a społeczeństwem; potrafi ocenić własne i cudze prace
artystyczne przy pomocy krytycznego myślenia, rozwiązywania problemów oraz
umiejętności podejmowania decyzji oraz ma świadomość kluczowej roli, jaka te
umiejętności odgrywają dla artystycznego rozwoju;
K_U01
K_U02
K_U05
K_U10
W ZAKRESIE KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH:
Student: zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności;
rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się; ma świadomość znaczenia światowego
dziedzictwa filozoficzno-estetycznego dla rozumienia tańca; wykazuje się
umiejętnością i narzędziami do prowadzenia dyskusji na temat idei, koncepcji ruchu i
ich interpretacji; wykazuje się profesjonalizmem i etyką w procesie twórczym;
K_K01
K_K04
K_K10
11.
FORMA KSZTAŁCENIA
Konwersatorium z elementami wykładu (dyskusja dydaktyczna w oparciu o omówione
2
SYLABUS
rok akademicki 2013/2014
zagadnienie służąca utrwaleniu materiału oraz wspomaganiu indywidualnych predyspozycji
studentów w zakresie wymiany i argumentowania poglądów; analiza wybranych tekstów
źródłowych); konsultacje.
12.
TREŚĆ ZAJĘĆ
Filozoficzna kontekstualizacja tańca przez zagadnienia tj.: przestrzeń – pustka; muzyka –
cisza; ciało; ruch – (auto)kreacja – ekspresja. Taniec jako problem filozoficzny, estetyczny,
kulturowy, społeczny.
13.
METODY I KRYTERIA
OCENY
aktywność na zajęciach - 25%; referat ustny -25%; pisemna praca roczna – 40%; egzamin
końcowy w oparciu o pracę roczną – 10%
Aktywność oceniana jest po każdych zajęciach pod kątem umiejętności komentowania
prezentowanych zagadnień, ustosunkowania się do podejmowanych problemów i
argumentowania zajętego stanowiska. Referat sprawdza umiejętności rekonstrukcji i
krytycznej analizy wybranego tekstu źródłowego. Końcowa praca pisemna wraz z jej obroną na
egzaminie powinny wykazać, że student potrafi osadzić szeroko rozumiany taniec w kontekście
filozoficznym.
14.
SPOSÓB ZALICZENIA
Na ostateczną notę składają się oceny cząstkowe za aktywność, referat, pracę roczną i egzamin
końcowy.
15.
JĘZYK WYKŁADOWY
język polski (ewentualnie język angielski)
16.
PROWADZĄCY
(stopień/tytuł naukowy)
e-mail , telefon
dr Mariola Sułkowska-Janowska
[email protected]
tel. +48 509 022 317
17.
LITERATURA
Literatura do wyboru:
M. Popczyk, Utrwalanie nieobecności, w: K. Wilkoszewska (red.), Wizje i re-wizje,
Kraków 2007, s. 397 – 403.
Ching-Yu Chang, Japońskie pojęcie przestrzeni, w: K. Wilkoszewska (red.), Estetyka
Japonii. Antologia, t. 1, Kraków 2001. s. 205 – 215.
C. Duncan, Muzeum sztuki jako rytuał, w: M. Popczyk (red.), Muzeum sztuki.
Antologia, Kraków 2005, s. 279 – 298.
C. Deliss, Swobodne spadanie – stopklatka, w: M. Popczyk (red.), Muzeum sztuki.
Antologia, Kraków 2005, s. 379 – 400.
B. O’Doherty, Uwagi o przestrzeni galerii, w: M. Popczyk (red.), Muzeum sztuki.
Antologia, Kraków 2005, s. 451 – 466.
J. P. Hudzik, Architektura jako metafora filozofii, w: E. Rewers (red.), Przestrzeń,
filozofia, architektura. Osiem rozmów o poznawaniu, produkowaniu i
konsumowaniu przestrzeni, Poznań 1999, s. 15 – 33.
J. M. Thornberg, Hermeneutyka, semiotyka i architektura: ponowne odwiedziny u
Timaiosa, w: E. Rewers (red.), Przestrzeń, filozofia, architektura, op. cit., s. 183 – 195.
E. Rewers, Ontologia między-przestrzeni: połączenie/zanurzenie, w: Idem, Post-polis.
Wstęp do filozofii ponowoczesnego miasta, Kraków 2005, s. 161 – 178.
B. W. Joseph, John Cage and the Architecture of Silence, “October”, vol. 81 (Summer
1981), p. 80 – 104.
J. Cage, 122 słowa o muzyce i tańcu, “Literatura na świecie” nr 1 – 2 (1996).
3
SYLABUS
rok akademicki 2013/2014
E. Fubini, Historia estetyki muzycznej, rozdz. 1: Od Homera do pitagorejczyków,
Kraków 2002, s. 17 – 35.
B. Walentynowicz, Muzyka jako sztuka czysta i jej zaprzeczenie, w: K. Wilkoszewska
(red.), Wizje i re-wizje, Kraków 2007, s. 345 – 355.
R. Ingarden, O zagadnieniu percepcji dzieła muzycznego, w: Idem, Przeżycie, dzieło
wartość, Kraków 1966, s. 18 – 38.
K. Lipka, Rzeczy, których forma jest w duszy. Kilka pytań z ontologii dzieła sztuki
(muzycznej), w: K. Wilkoszewska (red.), Wizje i re-wizje, Kraków 2007, s. 325 – 330.
J. D. Hill, Estetyka muzycznych rytuałów leczniczych w Północno-Zachodniej
Amazonii, w: K. Zajda (red.), Estetyka Indian Ameryki Południowej. Antologia,
Kraków 2007, s. 219 – 238.
R. Shusterman, Piękna sztuka rapowania, w: Idem, Estetyka pragmatyczna. Żywe
piękno i refleksja nad sztuką, Wrocław 1998, s. 259 – 313.
T. Wiślicz, Historia ciała: koncepcja, realizacja, perspektywy, w: A. Wieczorkiewicz, J.
Bator (red.), Ucieleśnienia, Warszawa 2007, s. 35 – 44.
J. Kristeva, Potęga obrzydzenia. Esej o wstręcie, Kraków 2007, s. 7 – 33.
M. Bakke, Uwodzeni wstrętem, w: Bakke, Ciało otwarte. Filozoficzne reinterpretacje
kulturowych wizji cielesności, s. 13 – 52.
C. Lefort, Ciało, cielesność, czyli Maurice Merleau-Ponty, w: M. Merleau-Ponty, Oko i
umysł. Szkice o malarstwie, Gdańsk 1996, s. 186 – 215.
A. Matuchniak-Krasuska, Deformacja ciała w sztuce groteskowej, w: A.
Wieczorkiewicz, J. Bator (red.), Ucieleśnienia, Warszawa 2007, s. 137 – 161.
M. Kocur, Ciało w teatrze chrześcijańskim, w: A. Wieczorkiewicz, J. Bator (red.),
Ucieleśnienia, Warszawa 2007, s. 199 – 217.
M. Kostaszuk-Romanowska, Problematyka ciała we współczesnej krytyce teatralnej,
w: A. Wieczorkiewicz, J. Bator (red.), Ucieleśnienia, Warszawa 2007, s. 218 – 238.
P. Błajet, Grotowski i cielesność,w: Idem, Ciało w kulturze współczesnej, Olsztyn 2005,
s. 121 – 137.
M. Łuszczyńska, Ciało jako granica – wypiski z Levinasa, w: K. Wilkoszewska (red.),
Wizje i re-wizje, Kraków 2007, s. 483 – 496.
Z. Bauman, Ponowoczesne przygody ciała; w: Bauman, Ciało i przemoc w obliczu
ponowoczesności, s. 67 – 109.
J. Brach-Czaina, Metafizyka mięsa; w: Brach-Czaina, Szczeliny istnienia, s. 161 – 183.
M. Featherstone, Body Modification (wstęp i wybrany rozdział).
M. Merleau-Ponty, Wątpienie Cézanne’a, w: Idem, Oko i umysł. Szkice o malarstwie,
Gdańsk 1996, s. 70 – 97.
M. Merleau-Ponty, Słowo i ciało jako ekspresja, w: Idem, Proza świata. Eseje o mowie,
Warszawa 1999, s. 80 – 115.
W. Welsch, Stając się sobą, w: A. Zeidler-Janiszewska (red.), Problemy ponowoczesnej
pluralizacji kultury. Wokół koncepcji Wolfganga Welscha, część 1, Poznań 1998, s. 11 –
34.
J. Ostrowska, Szukając siebie – poprzez teatr, w: A. Zeidler-Janiszewska (red.),
Problemy ponowoczesnej pluralizacji kultury, op. cit., s. 59 – 64.
Z. Bauman, Moda – wymienna tożsamość – utopie na dziś, w: Bauman, Kultura w
płynnej nowoczesności, s. 35 – 50.
Lukian z Samostate: Dialog o tańcu.
J. Ch. Van Camp, Introduction: Philosophy and Dance Criticism, in: Idem,
Philosophical Problems of Dance Criticism, Temple University 1981 (maszynopis).
J. Ch. Van Camp, The Identity of Works of Art in Dance, in: Idem, Philosophical
Problems of Dance Criticism, Temple University 1981 (maszynopis).
R. Lange: O istocie tańca i jego przejawach w kulturze, PWM 1988.
G.Gurdzijew: Spotkanie z wybitnymi ludźmi, Warszawa 1998.
4
SYLABUS
rok akademicki 2013/2014
S. Fraleigh, Tańcząc w stronę mroku. Buto, Zen i Japonia, Kraków 2004 (wybr. frag.)
J. Lowell Lewis, Aspekty ruchowych przedstawień australijskich Aborygenów, w: M.
Bakke (red.), Estetyka Aborygenów. Antologia, Kraków 2004, s. 69 – 83.
P. J. Imperato, Taniec Tyi Wara, w: M. Cymorek (red.), Estetyka Afryki. Antologia,
Kraków 2008, s. 187 – 210.
J. Kowalska, Taniec Drzewa Życia. Uniwersalia kulturowe w tańcu. Warszawa 1991.
Cz. II, Powszechniki kulturowe a symbolika przekazu tanecznego, s. 43-138.
18.
UWAGI
R. Lange, O istocie tańca i jego przejawach w kulturze. Perspektywa antropologiczna.
Kraków 1986. Rozdz. 3, Gdy ruch staje się tańcem, s. 57-64 oraz Rozdz. 4, Kiedy taniec
staje się sztuką, s. 65-71.
możliwość korzystania z projektora multimedialnego
5