docTreść załączników do projektu uchwały na sesję Rady Miejskiej w
download 
Reklamacja Transkrypt
Treść załączników do projektu uchwały na sesję Rady Miejskiej w
Załącznik do ……/……2015 Uchwały Nr…… Rady Miejskiej w Tczewie z dnia …… listopada 2015 r. PREZYDENT MIASTA TCZEWA Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie i Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie dla miasta Tczewa na lata 2016-2020 2016 TCZEW 2015 Spis treści I. Wstęp ............................................................................................................................. 3 II. Podstawa prawna Programu .......................................................................................... 3 III. Zasady działania Programu ……………………………………………………………..4 IV. Adresaci Programu ...................................................................................................... 4 V. ZałoŜenia Programu ...................................................................................................... 4 VI. Realizatorzy Programu ............................................................................................... 4 VII. Czynniki gwarantujące właściwą realizację Programu ................................................ 5 VIII. ZagroŜenia w realizacji zadań ................................................................................... 6 IX. Charakterystyka zjawiska przemocy w rodzinie ........................................................... 7 X. Dane liczbowe na temat zjawiska przemocy w rodzinie Gminy Miejskiej Tczew w latach 2013-2014 .......................................................................................................... 12 XI. Cele programu i realizacja ……………………………………………………………..37 XII. Efektywność Programu i jego ocena …………………………………………………41 XIII. Prognozowane efekty ............................................................................................. 42 XIV. Źródła finansowania Programu ...……………………………………………………42 XV. Sprawozdawczość ……………………………………………………………………42 Załączniki Załącznik nr 1. Wniosek o powołanie grupy roboczej……………………………………..43 Załącznik nr 2. Wniosek przekazania formularza ,,Niebieskie Karty” do grupy roboczej.. 44 Załącznik nr 3. Protokół posiedzenia grupy roboczej ........................................................ 45 Załącznik nr 4. Protokół posiedzenia grupy roboczej ....................................................... 47 Załącznik nr 5. Protokół posiedzenia grupy roboczej ……................................................ 49 Załącznik nr 6. Protokół posiedzenia grupy roboczej ...................................................... 52 Załącznik nr 7. Protokół zakończenia pracy grupy roboczej…………….......................... 53 Załącznik nr 8. Oświadczenie o ochronie danych osobowych……………………………..55 2 I. Wstęp Przemoc jest zjawiskiem, które występuje powszechnie. Codziennie docierają do nas w mediach informacje o krzywdach wyrządzonych innym ludziom. Problem ten nie omija osób najsłabszych. Cierpią coraz częściej dzieci i osoby starsze. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 02 kwietnia 1997r. w art.18 i 71 wskazuje, Ŝe instytucja rodziny jest objęta szczególną ochroną i opieką naszego państwa. To ochrona rodziny przed zagroŜeniami, w tym zwłaszcza przed przemocą ze strony osób najbliŜszych, które wykorzystując swoją przewagę, władzę, siłę powodują cierpienie i ból zmuszają do uległości. Rodziny dotknięte przemocą pozostają w trudnej sytuacji społecznej, co jest podstawą do udzielenia im szczególnej pomocy w oparciu o obecne przepisy prawne. W celu efektywnego przeciwdziałania przemocy w rodzinie i ochrony ofiar oraz zmniejszania jej negatywnych następstw w Ŝyciu społecznym i rodzinnym tworzy się Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie i Ochrony Ofiar dla miasta Tczewa na lata 2016-2020, zwany dalej Programem. Jest on dokumentem długofalowym zawiera: podstawy prawne, zasady działania, cel główny i cele szczegółowe, wymienia realizatorów i adresatów Programu, instytucje i organizacje współpracujące. Dokument zawiera równieŜ diagnozę zjawiska przemocy w rodzinie w Tczewie w latach 2013-2014. Diagnoza zjawiska poszerzona została w porównaniu do poprzedniego dokumentu o przejawy przemocy dotykające tczewską młodzieŜ. Istotną częścią Programu jest sposób realizacji celów. Cele, działania i zadania Programu będą podlegać ewaluacji i odpowiadać na potrzeby mieszkańców Tczewa, w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie i ochrony ofiar. II. Podstawa prawna Programu • Ustawa z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz.1390). • Ustawa z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2015r. poz.163. z późn. zm.). • Ustawa z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz. U. z 2015r. poz.1286). • Rozporządzenie Rady Ministrów z 13 września 2011r. w sprawie procedury ,,Niebieskie Karty” (Dz. U. z 2011 r., Nr 209, poz.1245). • Ustawa z dnia 9 czerwca 2011r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2015r. poz.332 z późn.zm.). 3 III. Zasady działania Programu Program oparty jest na zasadach: • wzajemnej współpracy i współdziałania organów władzy publicznej, organizacji pozarządowych i kościołów oraz związków wyznaniowych zgodnie z ustawą z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działaniu poŜytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz.U. z 2014r., poz.1118 z późn.zm.) oraz ustawą z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 163 z późn.zm.), a takŜe innych organizacji, środowisk i osób fizycznych uprawnionych lub zobowiązanych do inicjowania i realizacji zadań związanych pośrednio lub bezpośrednio z przeciwdziałaniem występowania przemocy i jej negatywnym następstwom, • jawności działań organów władzy publicznej oraz podmiotów realizujących zadania publiczne w zakresie przeciwdziałania przemocy z poszanowaniem godności osoby, szczególnej ochrony dzieci, z zachowaniem ich prawa do wychowywania się w rodzinie, poprzez udzielenie rodzinie szczególnego wsparcia w dąŜeniu do poprawy jej funkcjonowania. IV. Adresaci Programu: • rodziny i osoby dotknięte bądź zagroŜone zjawiskiem przemocy, • osoby wobec, których istnieje podejrzenie, Ŝe stosują przemoc, • społeczność miasta Tczewa, • Zespół Interdyscyplinarny. V. ZałoŜenia Programu • zmiana postaw, przekonań i zachowań mieszkańców Tczewa wobec zjawiska przemocy, • promowanie wartości rodziny i wychowania bez przemocy, • edukacja dzieci, młodzieŜy i dorosłych w zakresie konsekwencji wynikających ze stosowania przemocy w rodzinie, • działania interdyscyplinarne w zakresie przeciwdziałania przemocy. VI. Realizatorzy Programu Głównymi realizatorami Programu są: • Urząd Miejski w Tczewie, 4 • Komenda Powiatowa Policji w Tczewie, • Sąd Rejonowy w Tczewie, • StraŜ Miejska w Tczewie, • Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Tczewie z Wydziałem Interwencji Kryzysowej, • Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Tczewie, • Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Tczewie, • placówki oświatowe (szkoły, przedszkola, świetlice), • placówki słuŜby zdrowia, • organizacje pozarządowe, • kościoły, • związki wyznaniowe, • media. VII. Czynniki gwarantujące właściwą realizację Programu • gotowość i umiejętność współpracy instytucji, organizacji pozarządowych, • profesjonalizm kadry (świadomość problemu, ograniczeń), • istnienie sprawdzonych procedur, np. Niebieskie Karty, • działalność informacyjna instytucji współpracujących w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, • pozytywne kontakty z mediami, • systematyczne podnoszenie kwalifikacji przez kadrę zajmującą się problematyką przemocy w rodzinie, • odpowiedzialność osobista i zaangaŜowanie, otwartość specjalistycznej kadry, • rosnąca liczba specjalistów ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie, • wzrost wzajemnego zaufania do osób i instytucji, • istniejące zaplecze instytucjonalne, m.in.: Wydział Interwencji Kryzysowej, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Policja, Prokuratura, Polski Komitet Pomocy Społecznej, Sąd Rejonowy, świetlice środowiskowe i socjoterapeutyczne, • realizacja ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dnia 29 lipca 2005 roku (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz.1390) • stosowanie załoŜeń Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na 5 lata 2014 – 2020 w dniu 29 kwietnia 2014r. zatwierdzony Uchwalą Rady Ministrów Nr 76, • realizacja od 1 października 1998 roku procedury ,,Niebieskie Karty” w Policji i Zarządzenia Nr 162 Komendanta Głównego Policji z dnia 18 lutego 2008 roku w sprawie metod i form wykonywania przez Policję zadań w związku z przemocą w rodzinie w ramach procedury ,,Niebieskie Karty”, na podstawie art.7 ust.1 pkt. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o policji (t.j. Dz. U. z 2015r. poz. 355, z późn. zm.), • stosowanie przez Policję i pomoc społeczną procedur „Niebieskie Karty”, • przestrzeganie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982 roku (t.j. Dz. U. z 2015r. poz.1286), • funkcjonujące ogólnopolskie Telefony Zaufania, np. „Niebieska Linia”, • moŜliwość pozyskiwania środków zewnętrznych na finansowanie działań z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie, m.in. na poszerzanie i tworzenie zaplecza, profesjonalne szkolenie kadr, • zwiększająca się świadomość społeczna na temat zjawiska przemocy w rodzinie, • przychylność i gotowość do współpracy władz samorządowych, słuŜb, instytucji, organizacji pozarządowych oraz lokalnych mediów. VIII. ZagroŜenia w realizacji zadań • niedostateczna liczba specjalistycznej kadry, • brak wypracowanego, skutecznego przepływu informacji między podmiotami, • niedostateczna wiedza o wzajemnych kompetencjach i zapleczu, • brak koordynacji działań w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, • brak warunków do wykonania egzekucji eksmisji wobec sprawców przemocy (brak pomieszczeń tymczasowych w zasobach Gminy), • zbyt mała ilość programów profilaktyczno - korekcyjnych z zakresu przeciwdziałania przemocy, • koncentracja na przemocy pomiędzy dorosłymi, a niedostateczne dostrzeganie przemocy wobec dzieci, • niski poziom świadomości społecznej na temat przemocy w rodzinie i jej konsekwencji, • brak rzetelnej diagnozy zjawiska przemocy, 6 • brak zaplecza instytucjonalnego w celu realizacji zadań ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie np. hosteli, • występowanie sprzeczności pomiędzy istniejącymi przepisami prawa, a moŜliwością ich stosowania w praktyce, • ograniczone środki w pomocy społecznej, • bezrobocie oraz niskie kwalifikacje,` • długi okres oczekiwania na wykonanie orzeczeń Sądu dotyczących leczenia osób uzaleŜnionych od alkoholu. • Brak moŜliwości wpływu na podejmowanie współpracy osób uwikłanych w przemoc. IX. Charakterystyka zjawiska przemocy w rodzinie Aby scharakteryzować omawiane zjawisko naleŜy najpierw określić co rozumie się przez termin „przemoc w rodzinie”. Przemoc w rodzinie to kaŜde intencjonalne działanie wykorzystujące przewagę siły fizycznej ( psychicznej lub materialnej) w celu naruszenia dóbr osobistych i nietykalności cielesnej drugiej osoby, powodujące w efekcie cierpienie fizyczne lub psychiczne oraz utratę godności. Definicja zjawiska przemocy, która została zawarta w art. 2 ust. 2 z dnia 29 lipca 2005 roku ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, stanowi, Ŝe przemoc w rodzinie to: „jednorazowe lub powtarzające się działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osób wymienionych w pkt.1 (członek rodziny osoba najbliŜsza w rozumieniu art. 115 §11 ustawy z dnia 06.06.1997r. Kodeks Karny) w szczególności naraŜające te osoby na niebezpieczeństwo utraty Ŝycia, zdrowia, naruszające godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym i psychicznym, a takŜe wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą”. Według art. 207 kodeksu karnego przemoc domowa uznana jest za „przestępstwo znęcania się nad rodziną”. Przemoc w rodzinie jest zjawiskiem stanowiącym zagroŜenie dla wszystkich uwikłanych w nią osób: ofiar, świadków, sprawców. Skutki jej są długofalowe i istotnie wpływają na codzienne funkcjonowanie osób, których dotyczą. Przemoc to intencjonalne działanie lub zaniechanie działania, jednej osoby wobec drugiej, która wykorzystując przewagę sił, narusza prawa i dobra osobiste jednostki, powodując cierpienie i szkody. 7 Wśród cech przemocy domowej najczęściej wymienia się: • Intencjonalność – działanie jest zamierzone, świadome, • Nierówność sił – ofiara jest słabsza, sprawca przemocy jest silniejszy (fizycznie, psychicznie), • Naruszenie dóbr osobistych – sprawca wykorzystuje swoją siłę w celu naruszenia nietykalności fizycznej, godności, szacunku, poczucia bezpieczeństwa ofiary, • Spowodowanie bólu i cierpienia - sprawca działa naraŜając zdrowie i Ŝycie osoby. Doświadczania przemocy fizycznej i psychicznej sprawia, Ŝe ofiara traci siły Ŝyjąc w ciągłym stresie, zdolności do samoobrony oraz oceny sytuacji, w której się znalazła. WyróŜnia się następujące formy przemocy domowej: • przemoc fizyczna - wywieranie wpływu przy uŜyciu siły fizycznej (np.: bicie, popychanie, policzkowanie, szarpanie, kopanie, duszenie, uŜycie broni, nieudzielanie koniecznej pomocy, pozostawienie w niebezpiecznym miejscu, przypalanie papierosem), • przemoc psychiczna - wywieranie wpływu przy uŜyciu środków komunikacji interpersonalnej (np.: wyśmiewanie poglądów i narzucanie własnych, stała i nieuzasadniona krytyka, wmawianie choroby psychicznej, izolacja społeczna, zmuszanie do posłuszeństwa, ograniczanie snu, poŜywienia, wyzywanie, upokarzanie, stosowanie gróźb, szantaŜowanie), • przemoc seksualna - wywieranie wpływu poprzez wymuszanie poŜycia seksualnego (np.: wymuszanie nieakceptowanych praktyk seksualnych, wymuszanie seksu z osobami trzecimi, sadystyczne formy współŜycia seksualnego, demonstrowanie zazdrości, krytyka, wyśmiewanie zachowań seksualnych), • przemoc ekonomiczna - wywieranie wpływu poprzez szantaŜ ekonomiczny (np.: odbieranie zarobionych pieniędzy, uniemoŜliwianie podjęcia pracy zarobkowej, niezaspokajanie podstawowych materialnych potrzeb rodziny, itp. zaciąganie długów i kredytów bez zgody współmałŜonka), • zaniedbanie jest formą przemocy ekonomicznej i oznacza np. pozbawienie poŜywienia, ubrania, schronienia, brak pomocy w przypadku choroby nieprzekazywanie środków na utrzymanie, uniemoŜliwianie dostępu do miejsc zaspokajania podstawowych potrzeb: mieszkania, łazienki, kuchni. 8 Źródła przemocy domowej Badanie motywacji sprawców przemocy jest waŜne w celu opracowywania efektywnych programów oddziaływań korekcyjno – edukacyjnych. WyróŜnia się kilka głównych źródeł przemocy domowej: • źródła biologiczne - cechy charakteru, temperament, mikrouszkodzenia centralnego układu nerwowego. • źródła środowiskowe – wyuczone w środowisku rodzinnym patologiczne wzorce zachowań oparte na stosowaniu przemocy jako uznanego sposobu radzenia sobie z problemami. • źródła psychologiczne – brak zdolności kontroli nad emocjami, przeŜywane frustracje, odczuwanie potrzeby dominacji, czerpanie przyjemności o charakterze sadystycznym (np.: z zadawania bólu), wizja świata i pogląd na temat roli płciowych (np. o podporządkowanie kobiety męŜczyznom). • naduŜywanie substancji chemicznych (alkohol, narkotyki) – uzaleŜnienie powodujące osłabienie zdolności do samokontroli lub pobudzenie agresywne. Poprzez przemoc sprawca wywiera wpływ na zachowanie, stan fizyczny i psychiczny ofiary bez jej przyzwolenia, nie zwaŜając na jej godność, wolę i prawo decydowania o swoim losie. Fazy przemocy W cyklu przemocy występują trzy niezaleŜne fazy, zmienne pod względem swej intensywności i czasu trwania : • faza narastania napięcia (inaczej tworzenia i budowania napięcia) to pierwsza faza cyklu, Składa się z róŜnych mniejszych incydentów np.: zniesławianie, kontrolowanie zachowań, obraŜanie słowne. Stopniowo zachowania te nasilają się. Faza ta charakteryzuje się tym, Ŝe agresywna osoba zachowuje się tak, aby uniknąć konfliktu i konfrontacji. Napięcie piętrzy się do tego stopnia, Ŝe jest juŜ nie do zniesienia i agresywny partner traci całkowicie kontrolę nad zachowaniem. • faza ostrej przemocy (inaczej wybuchu, incydentów bicia) to druga faza, agresja w tej fazie moŜe być zagraŜająca dla zdrowia i Ŝycia ofiary, moment zakończenia aktu przemocy zaleŜy wyłącznie od sprawcy i nie ma Ŝadnego związku z zachowaniem „ofiary” (sygnały jej bólu i cierpienia nie wyciszają agresji). Faza druga jest krótka i nie moŜna przewidzieć rodzaju zastosowanej przemocy, gdzie i kiedy się wydarzy, jej skutków. Po akcie przemocy następuje wypieranie tego faktu i niedowierzanie. 9 • faza ,,miodowego miesiąca” (inaczej uspokojenia i miłości) to trzecia faza w czasie, której sprawca między innymi często obiecuje, Ŝe juŜ nigdy więcej nie skrzywdzi ofiary lub po prostu zachowuje się jakby przemoc nigdy nie miała miejsca; faza ta jest przemijająca i rozpoczyna się znowu faza narastania napięcia. Wraz z upływem czasu i zwiększającą się częstością stosowania przemocy faza miesiąca miodowego skraca się. W długoletnich związkach faza miesiąca miodowego moŜe być nawet niezauwaŜalna. Jest to teŜ faza, w której najczęściej sprawcy przemocy skłonni są podjąć terapię i uczestniczyć w programach edukacyjno-korekcyjnych. Zasady udzielania pomocy osobom doznającym przemocy. Pomoc osobom doznającym przemocy rozumiemy jako wspieranie zmian Ŝyciowych w kierunku „stawania na własnych nogach” w tempie określanym jako posuwanie się małymi krokami z poszanowaniem dla tendencji przeciwstawnych opóźniających zmianę. W pierwszej fazie kontaktu z osobami doznającymi przemocy aktualnie rozgrywającej się, formuła poradnictwa ma zasadniczo powaŜniejsze zastosowanie niŜ formuła psychoterapii. By móc rozpocząć terapię najpierw naleŜy zatrzymać przemoc i dodać konstruktywnej mocy ofierze. JeŜeli pomagamy osobie, która dzisiaj doznaje przemocy, to zajmujemy się przede wszystkim teraźniejszością, a nie przeszłością. Osobie pokrzywdzonej najpierw trzeba pomóc bronić się, wycofywać albo bezpośrednio zatrzymać przemoc i dopiero wtedy, gdy ona ustanie moŜna zająć się śladami krzywd z przeszłości. NajwaŜniejsze zasady, którymi powinniśmy kierować się w procesie pomagania, pamiętając, Ŝe nie ma Ŝadnego usprawiedliwienia dla stosowania przemocy to: bezpieczeństwo osoby doznającej przemocy, autonomia osoby doznającej przemocy, odpowiedzialność osoby stosującej przemoc. PoniewaŜ przemoc moŜe spowodować powaŜne obraŜenia, a nawet śmierć istotne jest oszacowanie potencjalnego zagroŜenia wystąpieniem groźnych dla Ŝycia zachowań przeciwko sobie lub innym ze strony sprawcy. Ocena potencjalnego zagroŜenia Ŝycia powinna być przeprowadzana za kaŜdym razem, gdy rozpoznamy występowanie przemocy domowej. Odpowiedzi twierdzące dotyczące czynników ryzyka powinny być wystarczającym powodem, by jak najszybciej pomóc osobie doznającej przemocy w opracowaniu planu bezpieczeństwa. Najczęściej podejmowane oddziaływania zewnętrzne pomocy ofiarom to: • interwencja, 10 • schronienie, • informacja, • edukacja, • specjalistyczne poradnictwo, • wsparcie emocjonalne, • psychoterapia, • pomoc socjalna dająca sytuacyjne oparcie dla dalszych działań. Zasady udzielania pomocy sprawcom przemocy Pomoc sprawcom przemocy domowej rozumiana jest jako uświadomienie złoŜoności przyczyn, które tkwią u źródeł przemocy domowej poprzez programy edukacyjno-korekcyjne. Programy takie koncentrują się na rozumieniu przemocy jako zjawiska wyuczonego i kształtowanego społecznie oraz wzmacnianego kulturowo. Pozwala na przyjęcie załoŜenia, Ŝe poddając sprawcę odpowiednim oddziaływaniom moŜna niejako „oduczyć” go przemocy. Naczelnym celem pomocy jest redukcja zachowań agresywnych, kształtowanie postaw partnerstwa i szacunku wobec człowieka oraz odpowiedzialności za popełnione czyny zabronione. Programy edukacyjno-korekcyjne w pierwszej części koncentrują się na przekazaniu szeroko pojętej wiedzy na temat zjawiska przemocy, część druga korekcyjna ukierunkowana jest na zdobycie umiejętności niestosowania przemocy, trening umiejętności społecznych i asertywności oraz naukę konstruktywnego rozwiązywania sporów i korzystania ze wsparcia społecznego. Istotnym etapem pracy ze sprawcą przemocy jest ukazanie cykliczności przemocy, gdyŜ sprawca traktuje przemoc jako odosobnione akty agresji, nie zauwaŜa ciągłości i zaleŜności pomiędzy nimi. Zrozumienie tego mechanizmu pozwala na skuteczniejsze zapobieganie nawrotom ataków. Procedura „Niebieskie Karty” jako przykład łączenia kompetencji róŜnych słuŜb Jest to procedura interwencji wobec przemocy w rodzinie, która składa się z odpowiedniej dokumentacji i sposobu postępowania w przypadku stwierdzenia, bądź podejrzenia występowania przemocy. Obowiązuje ona w policji od 1998 roku, w pomocy społecznej od 2004 roku. Jest zalecana takŜe do stosowania przez gminne komisje 11 rozwiązywania problemów alkoholowych, w przypadku, gdy w rodzinie występuje równieŜ problem alkoholowy. Głównym celem „Niebieskich Kart” Kart jest rozpoznawanie przemocy zemocy i usprawnienie pomocy oferowanej przez przedstawicieli róŜnych słuŜb w środowisku lokalnym, ale teŜ tworzenie warunków do systemowego, interdyscyplinarnego modelu pracy z rodziną. Dokumentacja „Niebieskie skie Karty” dla poszczególnych słuŜb róŜni się, choć załoŜenia i cele procedury są wspólne. RóŜnice wynikają z tego, Ŝe kaŜda z w/w instytucji ma określone kompetencje i moŜliwości. Zbiera informacje dostosowane do specyfiki pomocy jakiej moŜe udzielić. Po zebraniu informacji informacji, ustalany jest plan działania, a kolejnym krokiem jest włączenie do procesu pomagania przedstawicieli innych słuŜb. X. Dane liczbowe na temat zjawiska przemocy w rodzinie Gminy Miejskiej Tczew w latach 2013-2014. Dane liczbowe opracowane przez Komendę Powiatową Policji w Tczewie dotyczące przypadków przemocy w rodzinie w latach 2013-2014 2014 w Tczewie ROK 2013 1. Liczba przeprowadzonych ych interwencji domowych (ogółem) - 1118 w tym: dotyczących przemocy w rodzinie - procedura Niebieskie Karty- 101 Rys. 1. Liczba interwencji domowych w 2013 roku. Liczba interwencji domowych 2013 9,03% 90,97% Niebieska Karta Pozostałe 2.. Liczba przypadków udzielonej pomocy medycznej pokrzywdzonym ogółem ogółem- 5 3.. Liczba dzieci przewiezionych do: • oddanych pod opiekę osoby spokrewnionej - 1 12 4.. Liczba informacji przesłanych do innych placówek ogółemogółem 23 w tym do: • Ośrodka Pomocy Społecznej • Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych 5.. Liczba wszczętych postępowań przygotowawczych - 119 6.. Liczba spraw zakończonych aktem oskarŜenia – 38 Rys. 2 Stosunek spraw zakończonych aktem oskarŜenia do ilości wszczętych postępowań przygotowawczych 2013. 119 120 100 Wszczęte postępowania przygotowawcze 80 60 Sprawy zakończone aktem oskarżenia 38 40 20 0 ROK 2014 1. Liczba przeprowadzonych ych interwencji domowych (ogółem)-1370 (ogółem) w tym: dotyczących przemocy rzemocy w rodzinie - procedura Niebieskie Karty – 139 Rys. 3.. Liczba interwencji domowych w 2014 roku. Liczba interwencji domowych 2014 10,15% 89,85% Niebieska Karta Pozostałe 2. Liczba przypadków udzielonej pomocy medycznej pokrzywdzonym ogółem – 1 3. Liczba dzieci oddanych pod opiekę osoby spokrewnionej – 1 4. Liczba informacji przesłanych do innych placówek ogółemogółem 61 13 w tym do: • Ośrodka Pomocy Społecznej • Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych 8. Liczba wszczętych postępowań przygotowawczych-125 przygotowawczych 9. Liczba spraw zakończonych aktem oskarŜenia-50 oskarŜenia Rys.4.Stosunek Stosunek spraw zakończonych aktem oskarŜenia do ilości wszczętych postępowań przygotowawczych 2014. 140 125 120 Wszczęte postępowania przygotowawcze 100 80 50 60 Sprawy zakończone aktem oskarżenia 40 20 0 Dane liczbowe opracowane przez Sąd Rejonowy w Tczewie dotyczące orzecznictwa spraw o stosowania przemocy w latach 2013-2014 *art. 209 § 1. Kto uporczywie uchyla się od wykonania ciąŜącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełoŜenie na utrzymanie osoby najbliŜszej lub innej osoby i przez to naraŜa ją na niemoŜność zaspokojenia podstawowych potrzeb Ŝyciowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. **art. 207 § 1. Kto znęca ęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliŜszą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zaleŜności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia ia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 14 Rok 2013r. 1. Liczba osób skazanych z art.207 wyniosła – 24 osoby 2. Liczba osób skazanych z art.209 wyniosła – 12 osób 3. Liczba sprawców zobowiązanych wyrokiem Sądu do uczestnictwa w zajęciach korekcyjno-edukacyjnych wyniosła-0 4. Ilość wykonanych eksmisji sprawców przemocy w stosunku do ilości wyroków - 0 5. Liczba osób wobec, których zastosowano zakaz kontaktowania się z osobą pokrzywdzoną wyniosła -1 6. Liczba osób, którym nakazano opuszczenie mieszkania wyniosła -8 osób Rok 2014r. 1.Liczba osób skazanych z art.207 wyniosła – 14 osób 2.Liczba osób skazanych z art.209 wyniosła – 40 osób 3.Liczba sprawców zobowiązanych wyrokiem Sądu do uczestnictwa w zajęciach korekcyjno-edukacyjnych wyniosła-0 4.Ilość wykonanych eksmisji sprawców przemocy w stosunku do ilości wyroków -1 5.Liczba osób wobec, których zastosowano zakaz kontaktowania się z osobą pokrzywdzoną wyniosła -1 6.Liczba osób, którym nakazano opuszczenie mieszkania wyniosła -1 Dane liczbowe opracowane przez Gminną Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Tczewie dotyczące uzaleŜnienia alkoholowego, odnotowanych form przemocy w latach 2013-2014. ROK 2013 1. Osoby uzaleŜnione od alkoholu z terenu Tczewa korzystające z pomocy GKRPA ogółem 85 w tym: • Kobiety- 20 • MęŜczyźni- 65 2. Osoby uzaleŜnione od alkoholu z terenu Tczewa doświadczające przemocy korzystające z pomocy GKRPA ogółem -0 15 3. Osoby uzaleŜnione od alkoholu z terenu Tczewa skierowane na leczenie stacjonarne ogółem -5 w tym: • kobiety -2 • męŜczyźni- 3 4. Osoby uzaleŜnione od alkoholu z terenu Tczewa skierowane na leczenie ambulatoryjne ogółem -37. w tym: • kobiety -13 • męŜczyźni -24 5. Liczba wniosków skierowanych do Sądu o leczenie odwykowe osób uzaleŜnionych od alkoholu ogółem -5 w tym: • kobiety -2 • męŜczyźni- 3 ROK 2014 1. Osoby uzaleŜnione od alkoholu z terenu Tczewa korzystające z pomocy GKRPA ogółem 129 w tym: • kobiety -22 • męŜczyźni-107 2. Osoby uzaleŜnione od alkoholu z terenu Tczewa doświadczające przemocy korzystające z pomocy GKRPA ogółem: 2 w tym: • kobiety- 2 • męŜczyźni-0 16 3. Osoby uzaleŜnione od alkoholu z terenu Tczewa skierowane na leczenie stacjonarne ogółem: 14 w tym: • kobiety- 1 • męŜczyźni-13 4. Osoby uzaleŜnione od alkoholu z terenu Tczewa skierowane na leczenie ambulatoryjne ogółem :59 w tym: • kobiety -8 • MęŜczyźni-51 5.Liczba wniosków skierowanych do Sądu o leczenie odwykowe osób uzaleŜnionych od alkoholu ogółem: 14 w tym: • Kobiety- 1 • MęŜczyźni-13 Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych objęła w latach 2013-2014 swoimi działaniami 214 osoby z czego 80% stanowili męŜczyźni. Dane liczbowe opracowane przez PCPR Wydział Interwencji Kryzysowej w Tczewie dotyczące przypadków przemocy w rodzinie i udzielonego wsparcia w latach2013-2014 ROK 2013 1. Osoby z terenu Tczewa korzystające z pomocy WIK ogółem – 98 w tym: • Osoby doznające przemocy-65 • Świadkowie przemocy -10 • Osoby stosujące przemoc – 23 17 Rys.5. Mieszkańcy Tczewa korzystający z pomocy WIK w 2013r. 23,47% Doznający przemocy 10,20% 66,33% Świadkowie przemocy Stosujący przemoc 2. Rodzaj świadczeń udzielonych przez WIK mieszkańcom Tczewa • Ilość porad telefonicznych - 499 • Ilość porad indywidualnych - 1992 • Ilość porad grupowych-75 75 • Ilość osób skierowanych do innych placówek - 215 • Ilość osób kierowanych do hostelu – 0 Rys.6. Odsetek rodzajów świadczeń udzielonych przez WIK mieszkańcom Tczewa w 2013r. Porady telefoniczne 71,63 17,94 2,7 7,73 Porady indywidualne Porady grupowe Skierowanie do innych placówek 0% 20% 40% 60% 80% 100% 3. Formy pomocy skierowane do klientów: • porady prawne, psychologiczne i terapeutyczne ROK 2014 1. Osoby z terenu Tczewa korzystające z pomocy WIK ogółem – 78 w tym: • Osoby doznające przemocy - 51 • Świadkowie przemocy - 9 • Osoby stosujące przemoc -18 18 Rys.7. Mieszkańcy Tczewa korzystający z pomocy WIK w 2014r. 23,08% Doznający przemocy 11,54% 65,38% Świadkowie przemocy Stosujący przemoc 2. Ilość świadczeń udzielonych przez WIK mieszkańcom Tczewa • Ilość porad telefonicznych - 520 • Ilość porad indywidualnych - 2081 • Ilość porad grupowych - 86 • Ilość osób skierowanych do innych placówek - 240 • Ilość osób kierowanych do hostelu – 0 Rys.8. Odsetek rodzajów świadczeń udzielonych przez WIK mieszkańcom Tczewa w 2014r. Porady telefoniczne Porady indywidualne 17,77 71,1 2,93 8,2 Porady grupowe 0% 50% 100% Skierowanie do innych placówek 3. Formy pomocy skierowane do klientów: • porady prawne, psychologiczne i terapeutyczne Dane opracowane przez MOPS w Tczewie dotyczące przemocy w rodzinie, podjętych działań i udzielonego wsparcia w latach 2013-2014 Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i ochrony ofiar. Na terenie Miasta Tczewa, od wielu lat, podejmowane są działania mające na celu pomoc rodzinom dotkniętym przemocą domową. Starania te znajdują swoje odzwierciedlenie m.in. 19 w Gminnym Programie Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie i Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie na lata 2011-2015. Uchwałą Nr L /445/2010 Rady Miejskiej w Tczewie z dnia 29.10.2010 r. oraz Zarządzeniem Nr 75/2011 Prezydenta Miasta Tczewa z dnia 17.02.2011 r., powołano Zespół Interdyscyplinarny liczący w 2013r. 13 osób. Zespół realizuje zadania wynikające z : • Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie na lata 2011-2015. • Ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dnia 29 lipca 2005 r. (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz.1390). • Rozporządzenia Rady Ministrów z 13 września 2011r. w sprawie procedury "Niebieskie Karty” (Dz. U. z 2011 r. Nr 209 poz. 1245). Podjęte działania w związku z występowaniem przemocy domowej w 2013 roku. Tab. 1. Niebieskie Karty załoŜone w 2013r. Podmiot zakładający Liczba Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej 63 Policja 101 Oświata 7 Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Ochrona zdrowia Łącznie: 2 3 176 • Łącznie w 2013 roku Zespół prowadził 257 procedur Niebieskie Karty (81 procedur z 2011r. oraz 27 z 2012 r.). • W 254 przypadkach grupy robocze opracowały i realizowały indywidualny plan pomocy, (trzy procedury przekazano do innych Zespołów Interdyscyplinarnych wg miejsca pobytu), plan pomocy realizowany jest minimum 3 miesiące , średnio 9 miesięcy. • Zwołania grup roboczych odbyły się 691 w tym osób podejrzewanych o stosowanie przemocy 261 ( 67 wezwań wystosowano do Komendy Powiatowej w Tczewie). 20 • Skierowano na konsultację psychologa oraz oddziaływania korekcyjno– edukacyjne do Wydziału Interwencji Kryzysowej 52 osoby podejrzane o stosowanie przemocy, skorzystało 27 osób. • Skierowano do Poradni Terapii i UzaleŜnienia od Alkoholu i WspółuzaleŜnienia PZP 70 osób podejrzanych o stosowanie przemocy, skorzystało 48 osób. • Skierowano do udziału w grupie terapeutycznej dla osób współuzaleŜnionych 17 osób, skorzystało 7 osób. • ZłoŜono 41 wniosków do GKRPA o skierowanie na badania przez biegłego celem wydania opinii w przedmiocie uzaleŜnienia od alkoholu. • ZłoŜono 31 wniosków do Sądu Rejonowego o wgląd w sytuację rodziny z uwagi na dobro dzieci. • Skierowano i udzielono całodobowego wsparcia (poradnictwa specjalistycznego, schronienia, wyŜywienia) 8 rodzinom (13 osobom ) w Specjalistycznym Ośrodku Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie w Rusocinie. • Prowadzony jest Punkt Informacyjno - Konsultacyjny dla Osób w Kryzysie (MOPS Tczew, ul. 1 Maja 8), gdzie osoby doświadczające przemocy mogą uzyskać bezpłatną pomoc w zakresie poradnictwa psychologicznego, prawnego, rodzinnego oraz zasięgnąć szczegółowych informacji na temat lokalnej bazy dla osób w kryzysie. W 2013 roku udzielono 645 porad. Realizacja poszczególnych załoŜeń Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie podjęta w roku 2013. 1. Szkolenie: „Procedura Niebieskie Karty” W dniu 21 lutego 2013 roku, w siedzibie Forum Inicjatyw Społecznych MOPS w Tczewie, odbyło się szkolenie z zakresu realizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, procedury "Niebieskie Karty" oraz zasad funkcjonowania Zespołu Interdyscyplinarnego. Adresatami byli dyrektorzy i wychowawcy przedszkoli pedagodzy szkolni, wychowawcy i pedagodzy świetlic środowiskowych i socjoterapeutycznych, pielęgniarki środowiskowe oraz członkowie Zespołu Interdyscyplinarnego. 2. Szkolenie z zakresu realizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie procedury „Niebieskie Karty” oraz funkcjonowania Zespołu Interdyscyplinarnego. 26.02.2013r. odbyło się szkolenie z zakresu realizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie procedury „Niebieskie Karty” oraz funkcjonowania Zespołu 21 Interdyscyplinarnego. Adresatami szkolenia byli dyrekcja i grono pedagogiczne Szkoły Podstawowej nr 12. W szkoleniu wzięły udział 63 osoby. 3. Promowanie wartości i idei wspierających godność człowieka- gotowość ochrony słabszych. Dnia 18.03.2013r. odbyły się warsztaty dla pracowników socjalnych, członków Zespołu Interdyscyplinarnego z zakresu promowania wartości idei wspierających godność człowieka i ochrony słabszych. W warsztatach wzięło udział 20 osób. 4. Kształtowanie właściwych wzorców w rodzinie - wychowanie bez przemocy. W dniu 04.03.2013 r. odbyło się szkolenie z zakresu: kształtowania właściwych wzorców w rodzinie, wychowanie bez przemocy. Spotkanie skierowane zostało do pracowników socjalnych, asystentów rodzin, uczestniczyło w nim 19 osób. 5. Grupa wsparcia „RAZEM BEZPIECZNIEJ” dla osób doświadczających przemocy. Osoby uwikłane w zjawisko przemocy w rodzinie uczestniczyły w spotkaniach grupy wsparcia Spotkania z uczestnikami prowadzili: psycholog, specjalista pracy socjalnej, pedagog, funkcjonariusz prewencji Policji KPP Tczew, członek Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, kurator sądowy oraz członkowie Zespołu Interdyscyplinarnego. Spotkania odbywały się cyklicznie raz w tygodniu . Uczestniczyło w nich 18 osób. 6. Poradnictwo z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Realizowane było poprzez cykl spotkań informacyjno-edukacyjnych z zakresu przeciwdziałania przemocy. W czasie kaŜdego spotkania zapewniono punkt opieki nad dziećmi. Celem działania oprócz funkcji informacyjnej było przeciwdziałanie zjawisku przemocy w rodzinie. Spotkania realizowane były w ramach projektu "Akademia Aktywnych – rozwój i upowszechnienie aktywnej integracji przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Tczewie" współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. W spotkaniach uczestniczyło 80 osób. 7. Procedura „Niebieskiej Karty” w przedszkolu. Dnia 25.04.2013 r. odbyło się szkolenie z zakresu realizacji rozporządzenia procedury „Niebieskie Karty” w Przedszkolu Nr 8 w Tczewie. Spotkanie skierowane było do dyrekcji oraz pracowników placówki. W szkoleniu uczestniczyło 14 osób. 8. Dziecko krzywdzone, wykorzystywane seksualnie, procedury interwencyjne. Tematem szkolenia, które odbyło się dnia 05.06.2013r była praca z dzieckiem krzywdzonym, wykorzystywanym seksualnie oraz procedury interwencyjne w/w przypadkach. W szkoleniu uczestniczyły 34 osoby. 22 9. Spotkanie w Forum Inicjatyw Społecznych Dnia 04.09.2013 r. odbyło się spotkanie edukacyjno informacyjne na temat zjawiska przemocy. Spotkanie zostało skierowane do uczestników Klubu Integracji Społecznej. 10. Konkurs plastyczny „Stop Przemocy”. Zespół wraz z MOPS oraz partnerem GKRPA zorganizował III edycję konkursu plastycznego "Stop Przemocy", którego głównym celem było eliminowanie zachowań agresywnych i przemocy, ochrona przed agresją, zwiększenie reagowania na stosowania przemocy, edukacja dzieci i młodzieŜy w zakresie skutków stosowania i doświadczania przemocy. Konkurs skierowany został do dzieci uczęszczających do świetlic środowiskowych i uczniów szkół podstawowych oraz gimnazjalnych z terenu miasta Tczewa. Do II etapu zakwalifikowały się łącznie 123 prace, które nagrodzono. 11. Konferencja "PRZEŁAM NIEMOC". Dnia 25.11.2013 r. w Gimnazjum Nr 1 w Tczewie, w ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Eliminacji Przemocy Wobec Kobiet zorganizowano Konferencję nad którą patronat honorowy objął Prezydent Tczewa Mirosław Pobłocki. Celem konferencji było zobrazowanie zjawiska przemocy w rodzinie w skali miasta i społecznych skutków stosowania przemocy. Ponadto podsumowano, rozszerzono i nawiązano współpracę interdyscyplinarną róŜnych słuŜb w celu profesjonalizacji działań w pracy z rodziną uwikłaną w zjawisko przemocy. Adresatami konferencji były słuŜby zajmujące się przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie z terenu miasta, oraz powiatu. W Konferencji uczestniczyły 102 osoby. 12. Kampania społeczna przeciw przemocy. Celem kampanii było zwiększenie świadomości dotyczącej zagroŜeń płynących z przemocy w rodzinie, poszerzenia wiedzy o instytucjach organizacjach. W ramach działania wydano i dystrybuowano: ulotki kalendarze na rok 2013 ze wskazaniem lokalnej bazy pomocowej dla osób w kryzysie, oraz inne materiały promocyjne z adresem strony internetowej zespołu interdyscyplinarnego (www.zi.tczew.pl). Rok 2014 Dane liczbowe oraz podjęte działania w związku z występowaniem przemocy domowej w 2014 roku. Zespól Interdyscyplinarny składał się z 14 osób. Wobec problemu występowania przemocy w rodzinie, do Zespołu Interdyscyplinarnego w 2014 roku wpłynęło 177 procedur „Niebieskie Karty”. 23 Tab.2. Podmioty zakładające Niebieskie Karty Instytucja Ilość wszczętych procedur Pomoc społeczna 32 Policja 139 Oświata 4 Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Ochrona Zdrowia Łącznie: 1 1 177 Łącznie w 2014 roku Zespół prowadził postępowanie dotyczące 258 procedur „Niebieskie Karty” w tym 81 z lat ubiegłych. Działania Grup Roboczych • W 234 przypadkach grupy robocze opracowały i realizowały indywidualny plan pomocy. • Zwołano 872 grupy robocze (w tym grupy z osobami podejrzewanymi o stosowanie przemocy 502). • ZłoŜono 56 wniosków do GKRPA o skierowanie na badania przez biegłego celem wydania opinii w przedmiocie uzaleŜnienia od alkoholu. • ZłoŜono 18 wniosków do Sądu Rejonowego o wgląd w sytuację rodziny z uwagi na dobro dzieci. • Skierowano i udzielono całodobowego wsparcia (poradnictwa specjalistycznego, schronienia wyŜywienia) 2 rodzinom w Specjalistycznym Ośrodku Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie w Rusocinie. • Prowadzono Punkt Informacyjno - Konsultacyjny dla Osób w Kryzysie (udzielono 572 porady), gdzie osoby doświadczające przemocy uzyskiwały bezpłatną pomoc w zakresie poradnictwa psychologicznego, prawnego, rodzinnego oraz otrzymały szczegółowe informacje na temat lokalnej bazy dla osób w kryzysie. 24 Tabela nr 3. Motywowanie do działań naprawczych Podjęte działania ilość skierowanych osób Ilość osób które skorzystały z oferowanej pomocy Wydział interwencji kryzysowej oddziaływania korekcyjno-edukacyjne 32 osoby podejrzane o konsultacje psychologiczne stosowanie przemocy Poradnia Terapii UzaleŜnienia od Alkoholu i WspółuzaleŜnienia 20 osób 76 osób podejrzanych o stosowanie przemocy 34 26 osób 12 osób Grupa terapeutyczna dla osób współuzaleŜnionych Raport z badania opracowanego na potrzeby Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania Przemocy Rodzinie w Tczewie. Badanie przeprowadzono w kwietniu i maju 2015 roku przez pracowników działu programów Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w grupie młodzieŜy uczęszczającej do 4 tczewskich gimnazjów. Dane uzyskane poprzez badanie stanowią narzędzie pomocne w diagnozie zjawiska przemocy na terenie miasta. Kwestionariusz składał się z dwudziestu pięciu pytań, spośród których dwadzieścia dwa miało charakter zamknięty, natomiast pozostałe były pytaniami otwartymi. Pośród pytań otwartych, dwa były tzw. pytaniami metryczkowymi. Wśród odpowiedzi w pytaniach zamkniętych, oprócz odpowiedzi „tak” i „nie” uwzględniono takŜe moŜliwość zaznaczenia „nie chcę odpowiadać na to pytanie”. Tego typu wskazanie w gruncie rzeczy nie sugeruje faktycznej niechęci odpowiedzi na pytanie - które respondent mógłby po prostu pominąć a mówi nam o niechęci przyznania się do faktu znalezienia się w opisywanej sytuacji, posiadania opisywanego problemu jako ofiara. W badaniu wzięło udział 285 osób, 45,52% spośród nich to męŜczyźni, pozostałe 54,48% to kobiety. Średni wiek respondentów wyniósł 14 lat. Badanie właściwe podzielono na trzy części. Pierwsza z nich dotyczy przemocy rówieśniczej. W drugiej części podejmowano temat przemocy domowej, to znaczy przejawów działania o znamionach przemocy ze strony rodziców, krewnych, opiekunów oraz innych osób utrzymujących relacje z rodziną lub mieszkających z badanymi. W części trzeciej pytano o sposoby reagowania w sytuacjach związanych z przemocą wystosowaną wobec badanych lub osób im bliskich. Pierwsze z zadanych respondentom pytań odnosiło się do odebrania siłą rzeczy naleŜącej do badanego i późniejszego braku moŜliwości jej odzyskania. W przeciągu 25 12 miesięcy poprzedzających badanie 12,63% ankietowanych znalazło się w takiej sytuacji. 86,32% nie było uczestnikiem takiego zdarzenia, a pozostałe 1,05% nie wykazał wykazało chęci odpowiedzi wiedzi na postawione im pytanie. rys.9. Odebranie rzeczy siłą. Czy w ciągu ostatnich 12 miesięcy ktokolwiek zabrał przy użyciu siły rzecz należącą do Ciebie i jej nie odzyskałeś/aś? 1,05% 12,63% Tak Nie 86,32% Nie chcę odpowiadać na to pytanie Ponad ¼ (26,32%) badanych w przeciągu ostatniego roku poprzedzającego badanie padło ofiarą celowego zniszczenia swojej własności przez inna osobę. 72,98% biorących udział w ankiecie nie spotkał ten problem, natomiast 0,70% ankietowanych nie chciało odpowiadać na pytanie. rys.10. Celowe zniszczenie rzeczy. Czy w ciągu ostatniego roku ktokolwiek celowo zniszczył rzecz należąca do Ciebie? 1,05% 26,23% 72,73% Tak Nie Nie chcę odpowiadać na to pytanie 11,00% uczniów biorących udział w badaniu stwierdziło, Ŝe w ciągu ostatniego roku padło ofiarą ataku ze strony trony rówieśników. Zdecydowana większość (86,80%) w tym przedziale czasowym nie znalazła się w takim połoŜeniu. 2,20% ankietowanych nie wyraziło chęci odpowiedzi na pytanie. 13,83% badanych w ciągu ostatniego roku zostało zaatakowanych przy uŜyciu przedmiotu otu lub broni. Do ataków mogło dochodzić zarówno w najbliŜszym otoczeniu – w domu, szkole lub na ulicy. Zdecydowana większość ankietowanych 26 gimnazjalistów nie znalazła się w tym czasie w takiej sytuacji (84,75%). 1,42% respondentów nie wyraziło chęci na odpowiedź powiedź w tej kwestii. Nieco większy odsetek badanych przyznał, Ŝe w ciągu roku poprzedzającego badanie ktoś próbował ich skrzywdzić, jednak do ataku nie doszło (17,20%). 80,00% respondentów deklaruje, Ŝe w ostatnim roku nie spotkała ich taka sytuacja. Pozostałe ostałe 2,80% nie odpowiedziało na pytanie. Tak Czasami grupy rówieśników atakuja ludzi. Czy w ciagu ostatniego roku grupa dzieci np. z Twojej szkoły,… 11 Czasami ludzie są atakowani przy użyciu narzędzi np. kija, kamienia, broni. Czy w ciągu ostatniego roku… 2,2 86,8 Nie 84,75 13,83 Czy w ciągu ostatniego roku ktokolwiek chciał Cię skrzywdzić, ale z jakiegoś powodu do ataku nie… 17,2 0% 1,42 80 20% 40% 60% 2,8 80% Nie chce odpowiadać na to pytanie 100% Rys.11. Atak ze strony innych osób. 9,90% badanych przyznało, Ŝe w ciągu ostatniego roku roku osoba dorosła krzywdziła ich w sposób fizyczny, rozumie się przez to uderzenie, kopanie oraz pozostałe formy przemocy fizycznej. 87,70% badanych zaprzeczyło doświadczania przemocy tego typu ze strony dorosłych, natomiast pozostali uczniowie (2,40%) nie chciało odpowiadać na pytanie poruszające ten temat. Rys.12. Krzywdzenie fizyczne. Nie wyłączając klapsów, czy w ciągu ostatniego roku osoba dorosła uderzyła, kopnęła albo w jakikolwiek inny sposób fizyczny skrzywdziła Cię? 2,79% 9,86% Tak Nie 87,35% Nie chcę odpowiadać na to pytanie 27 W odniesieniu do tych samych ram czasowych, badana młodzieŜ zapytano o przemoc fizyczną wymierzaną wobec nich przez rodzeństwo. AŜ 36,69% ankietowanych przyznało, Ŝe było uderzane przez kogoś z rodzeństwa. rodzeństwa. 60,08% stwierdziło, Ŝe taka sytuacja nie miała miejsca, natomiast pozostałe 3,23% nie chciało udzielić odpowiedzi na to pytanie. Ponadto, 16,10% badanych oznajmiło, Ŝe ich rodzeństwo uŜywało siły w celu zmuszenia ich do zrobienia czegoś na co nie mieli li ochoty. 83,50% nie spotkało się z tego typu sytuacją. Jedynie 0,40% osób nie chciało wypowiedzieć się w tej kwestii. Rys.13. Przemoc ze strony rodzeństwa. Tak Czy w ciągu ostatniego roku ktos z Twojego rodzeństwa uderzył Cię? 36,69 60,08 3,23 Nie Czy w ciagu ostatniego roku jakiekolwiek dziecko w tym brat czy siostra uzyło siły aby zmusić Cię do zrobienia czegoś czego nie chciałeś/aś? 16,1 0% 83,5 50% 0,4 Nie chcę odpowiadać na to pytanie 100% Analiza odpowiedzi wykazała, Ŝe zdecydowanie więcej młodzieŜy gimnazjalnej doświadcza ze strony osób dorosłych przemocy psychicznej niŜ fizycznej. 21,40% badanych stwierdziło, Ŝe w ostatnim roku czuło się źle, poniewaŜ usłyszała przykre rzeczy na swój temat tema z ust dorosłego. Porównując częstość zaznaczania braku chęci na odpowiedź na tle całego badania, to właśnie przy poruszaniu w/w problemu niechęć do odpowiedzi pojawiała się niemal najczęściej (5,30%). Jednak zdecydowana większość osób (73,30%) biorących udział w badaniu stwierdziła, Ŝe nie spotkała się z tego typu zachowaniem ze strony osoby dorosłej. 28 Rys.14.. Przemoc psychiczna ze strony dorosłych. Czy w ciągu ostatnich 12 miesięcy czułaś/eś się źle, ponieważ dorosły mówił przykre rzeczy na Twój temat, albo powiedział, że mu na Tobie nie zależy? 5,30% Tak 21,40% Nie 73,30% Nie chcę odpowiadać na to pytanie Jeszcze wyŜszy wynik wskazań stwierdzeń pozytywnych odnotowano przy okazji pytania dotyczącego przemocy psychicznej ze strony dzieci i rówieśników. 25,62% respondentów przyznało, Ŝe w ostatnim roku czuło się wyjątkowo źle, poniewaŜ inne dzieci przezywały iich, mówiły złe rzeczy na ich temat czy tez mówiły, Ŝe nie chcą ich koło siebie. 72,28% badanych odpowiedziało, Ŝe nie takie okoliczności nie zaistniały. 2,10% nie chciało odpowiedzieć na zadane pytanie. Rys.15.. Odpychanie przez rówieśników. Czy w ciągu ostatniego roku czułeś/aś się wyjatkowo źle, ponieważ inne dzieci przezywały Cię, mówiły mówił złe rzeczy na Twój temt albo mówiły, że nie chcą Cię koło siebie? 2,10% Tak 25,62% Nie 72,28% Nie chcę odpowiadać na to pytanie Kolejna kwestia poruszana w ankiecie dotyczyła ograniczania prawa do kontaktu z rodzicem przez jednego z nich. Pod analizę poddano odpowiedzi wszystkich, którzy uznali, Ŝe ta sytuacja ich dotyczy. Są to dzieci, których rodzice z róŜnych względów nie zamies zamieszkują ze sobą. W tej grupie 89,52% uczniów stwierdziło, Ŝe Ŝaden z rodziców nie powstrzymywał ich przed zamieszaniem z drugim rodzicem. rodzicem 5,71% stwierdziło, Ŝe znalazło się w takiej sytuacji. 29 Prawie taki sam odsetek wskazań otrzymał brak ustosunkowania się do do tematu pytania (5,31%). Rys.16.. Ograniczanie kontaktu z jednym z rodziców. Czasami rodzice kłócą się, gdzie dziecko powinno zyć i mieszkać, u którego z nich. Czy w ciągu ostatniego roku, rodzic powstrzymywal Cię Ci od zamieszkania z drugim rodzicem? 5,28% 5,68% Tak Nie 89,04% Nie chcę odpowiadać na to pytanie Zdecydowana większość respondentów stwierdziła, Ŝe nie była zaniedbywana przez swoich rodziców lub opiekunów. W ten sposób odpowiedziało 95,42% osób. 2,82% gimnazjalistów biorących ących udział w badaniu przyznało, Ŝe rodzice lub opiekunowie ich zaniedbywali. Pozostałe osoby, czyli 1,76% nie chciało określić swojej odpowiedzi na zadane pytanie. Analiza danych wykazała, Ŝe odsetek wskazań przy zapytaniu o krzywdzeniu przez własnego rodzica odzica rodzeństwa ankietowanych, rozkładał się w podobny sposób. Większość uczestniczących w badaniu nie widziała swojego rodzica krzywdzącego swoje rodzeństwo, nie wyłączając wymierzania klapsa (93,20%). 5,00% badanej grupy było świadkiem krzywdzenia przezz rodzica swojego rodzeństwa, 1,80% nie chciało odpowiadać na pytanie. Rys. 17.Przemoc .Przemoc fizyczna wymierzana ze strony rodzica w rodzeństwo respondenta. Czy w ciągu ostatniego roku widziałeś/aś swojego rodzia jak krzywdzi Twoje rodzeństwo, nie wyłączajac klapsa? 1,80% 5,00% Tak Nie 93,20% Nie chcę odpowiadać na to pytanie 30 W przypadku przemocy fizycznej kierowanej przez jednego z rodziców do drugiego z nich (lub partnera rodzica), 1,49% uczniów biorących udział w ankiecie stwierdziło, Ŝe było jej świadkiem. 96,51% nie widziało takiej sytuacji, a pozostałe 2,00% nie wyraziło chęci odpowiedzi na pytanie. 10,32% ankietowanych zadeklarowało, Ŝe w ciągu ostatniego roku dziewczyna lub chłopak, ktoś z kim się umawiali, spoliczkował lub uderzył ich. 85,00% badanych nie spotkała tego typu sytuacja, natomiast 4,63% nie chciało odpowiadać na to pytanie. Badani, bez względu na zgłaszane wcześniej deklaracje poproszeni zostali o wskazanie jakiego rodzaju sytuacje spotykały ich w przeciągu ostatniego roku, istniała moŜliwość wskazania więcej niŜ 1 odpowiedzi. Tab.4. Sytuacje o charakterze przemocy, jakie spotkały ankietowanych. Czy w ciągu ostatniego roku byłeś/aś: Odsetek wskazań: Popychany Szarpany Uderzany Kopany Duszony Policzkowany Wyśmiewany SzantaŜowany GroŜono Ci Zmuszany do współŜycia Głodzony 36,71% 20,28% 20,28% 13,29% 7,69% 12,24% 24,83% 11,19% 11,19% 1,40% 2,45% W przeciągu ostatniego roku poprzedzającego badanie 1,80% ankietowanych przyznało, Ŝe osoba dorosła dotykała ich, nawet jeśli tego nie chcieli lub byli zmuszani do dotykania ciała osoby dorosłej. 96,78% badanych nie znalazło się w takiej sytuacji, natomiast 1,42% nie wyraŜało chęci odpowiedzi na pytanie. 1,07% badanych w ciągu roku poprzedzającego badanie zostało zmuszonych przez osobę dorosłą do współŜycia, taki sam odsetek badanych stwierdził, Ŝe nie chce odpowiadać na zadane pytanie. 97,86% ankietowanych stwierdziło, Ŝe taka sytuacja ich nie spotkała. W przypadku bycia zmuszanym do współŜycia przez rówieśników, tj. znajomych ze szkoły, chłopaka, dziewczynę lub rodzeństwo, 1,80% ankietowanych przyznało, Ŝe spotkało się z tego typu przymusem. 1,42% badanych nie chciało udzielać odpowiedzi na pytanie, natomiast zdecydowana większość, czyli 96,78% w przeciągu ostatniego roku nie było zmuszanych do współŜycia przez rówieśnika. 31 Rys.19 . Nakłanianie do współŜycia. Czy w ciągu ostatniego roku dorosły dotykał Cię nawet wtedy kiedy tego nie chciałeś/aś albo chciał Cię zmusić do dotykania swojego ciała? Tak 1,8 1,42 Nie Czy w ciągu ostatniego roku dorosły zmusił Cię 1,07 do uprawiania seksu? Teraz pomyśl o dziecoach w Twoim wieku np. ze szkoły, chłopaku, dziewczynie albo naewt bracie lub siostrze. Czy w ciągu ostatniego roku inne dziecko lub nastolatek zmusił Cię… 96,78 1,8 0% 97,86 1,07 96,78 1,42 50% Nie chce odpowiadać na to pytanie 100% 4,96% badanych przyznało, Ŝe w ciągu ostatniego ostatniego roku ich uczucia zostały zranione przez dotyczące ich osoby uwagi o charakterze seksualnym. Do tego typu uwag zaliczono, zarówno te wypowiedziane i napisane, zarówno w tzw. „liścikach”, które są w klasowym ob obiegu jaki i uwagi zamieszczane na portalach społecznościowych. 1,78% badanych nie chciało odpowiadać na zadane pytanie, a pozostali, czyli 93,26% nie miało tego typu problemu. Rys.20. Uwagi o charakterze seksualnym. Czy w ciągu ostatniego roku ktokolwiek zranił Twoje uczucia mowiąc lub pisząc cos o charakterze seksualnym na Twój temat? (np. na Facebooku lub w liścikach puszczanych w klasie) 1,78% 4,96% Tak 93,26% Nie Nie chcę odpowiadac na to pytanie Gimnazjaliści biorący udział w badaniu poproszeni zostali o ustosunkowanie się do potencjalnej reakcji w chwili, kiedy komuś z ich bliskich dzieje się krzywda. Zdecydowana większość odpowiadających na pytanie (91,51%) uznało, Ŝe w tego typu sytuacji poinformowałoby rmowałoby osobę dorosłą o tym, co się dzieje. Przeciwnego zdania było 8,49% 32 odpowiadających na pytanie. Osoby, które wskazały, Ŝe poinformowałyby dorosłego poproszone zostały o wskazanie do kogo zwróciłyby się o pomoc. MoŜliwe było wskazanie więcej niŜ jednej nej odpowiedzi. Najwięcej odpowiadających na pytanie zadeklarowało zwrócenie się do członka rodziny (49,74%), sugeruje to wysokie zaufanie do grona rodzinnego. Kolejną najczęściej wskazywaną odpowiedzią była policja (25,00%) wskazań. Na trzecim miejscu znalazły lazły się osoby ze szkoły (12,63%). Mniej wskazań dotyczyło osoby obcej (6,58%), a zdecydowanie najrzadziej wskazywano pracowników MOPS. Rys. 18.. Reagowanie na krzywdę bliskich. 49,74 50,00 40,00 Kogoś ze szkoły 25 30,00 Kogoś z rodziny Policję 20,00 12,63 6,05 6,58 10,00 MOPS Obcą osobę 0,00 W sytuacji, gdy komuś bliskiemu dzieje się krzywda mógłbyś/mogłabyś poinformować o tym: Według młodzieŜy gimnazjalnej biorącej udział w badaniu przemoc jest znęca znęcaniem się nad innymi, zarówno ludźmi jak i zwierzętami. To celowe uŜywanie siły i niemiłych słów w celu sprawienia komuś przykrości. Jest to przejaw zła ale równieŜ słabości i rozładowywania własnej agresji i problemów kosztem cierpienia innych osób. Na koniec iec badania, ankietowani poproszeni zostali o wymienienie znanych im rodzajów przemocy. Zdecydowanie najczęściej wskazywano na przemoc fizyczną i psychiczną. Rzadziej w odpowiedziach pojawiała się przemoc seksualna czy cyberprzemoc. O przemocy ekonomicznej wspomniał jeden z odpowiadających na pytanie. Wiele osób, które udzielało odpowiedzi nie było w stanie sklasyfikować działania np. bicia czy przezywania, jako rodzaj przemocy. Uczestnicy badania często pisali o szarpaniu czy „wyzywaniu”, a nie o ogólnej grupie, grupie, do której zalicza się dane działanie, czyli np. przemoc fizyczna, cyberprzemoc. Realizacja poszczególnych załoŜeń Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie w 2014 r. 33 1. Tydzień Pomocy Ofiarom Przestępstw. W ramach Tygodnia Pomocy Ofiarom Przestępstw dnia 26.02.2014 r., w Forum Inicjatyw Społecznych MOPS odbyło się spotkanie mieszkańców Tczewa z przedstawicielami policji, prokuratury, psychologa, członkami Zespołu Interdyscyplinarnego. Podczas spotkania uczestnicy otrzymali moŜliwość skorzystania z oferty bezpłatnego poradnictwa. Głównym załoŜeniem wydarzenia było, rozpowszechnienie informacji na temat uprawnień przysługujących osobom pokrzywdzonym w przestępstwie oraz sposobach i moŜliwościach działania w konkretnym przypadku. 2. Grupa wsparcia „RAZEM BEZPIECZNIEJ” dla osób doświadczających przemocy Osoby uwikłane w zjawisko przemocy w rodzinie uczestniczyły w grupie wsparcia. Spotkania z uczestnikami prowadzili: psycholog, specjalista pracy socjalnej, pedagog, funkcjonariusz prewencji Policji KPP Tczew, członek Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, kurator sądowy oraz członkowie Zespołu Interdyscyplinarnego. Spotkania odbywały się cyklicznie raz w tygodniu poniedziałki w godz.15.15 do 16.45 w okresie od 07.04.2014 r. do 16.06.2014 r. w Zespole Interdyscyplinarnym. 3. Jak reagować w sytuacji rozpoznania lub podejrzenia krzywdzenia dziecka w rodzinie? – Spotkanie dla pracowników oświaty. W siedzibie Zespołu Interdyscyplinarnego dnia 14.04.2014 r., odbyło się szkolenie dot. procedury „Niebieskie Karty”. Spotkanie skierowane było do pedagogów, pielęgniarek i higienistek szkolnych z tczewskich szkół podstawowych, gimnazjalnych oraz średnich. Celem szkolenia było pogłębienie wiedzy na temat zjawiska przemocy w rodzinie, wsparcie w realizacji zadań wynikających z w/w aktów prawnych. Spotkanie prowadziła p. Tamara Duśko – doradca Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej Urzędu Marszałkowskiego w Gdańsku. 4. Apel do placówek ochrony zdrowia - Prawo do bezpłatnej pomocy lekarskiej. Skierowano informację do tczewskich placówek ochrony zdrowia o obowiązku udzielenia bezpłatnej pomocy osobom doświadczającym przemocy w rodzinie a w szczególności badania lekarskiego w celu ustalenia przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z uŜyciem przemocy w rodzinie oraz wydania bezpłatnego zaświadczenia lekarskiego w tym przedmiocie. 34 5. Szkolenie dotyczące realizacji procedury „Niebieskie Karty”(12.09.2014r.). Celem szkolenia było pogłębienie wiedzy na temat kompetencji słuŜb realizujących procedurę „Niebieskie Karty” oraz wsparcie w realizacji zadań wynikających z ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Szkolenie adresowane było do słuŜb zajmujących się udzielaniem wsparcia osobom doświadczającym przemocy w tym pracowników socjalnych, asystentów rodzin, policjantów, pedagogów, prokuratorów, psychologów oraz kuratorów sądowych. Szkolenie prowadził: Grzegorz Wrona, prawnik, certyfikowany specjalista przeciwdziałania przemocy w rodzinie. W szkoleniu wzięło udział 58 osób. 6. Prelekcja na temat zjawiska przemocy domowej oraz sieci pomocowej na terenie miasta. Dnia 02.12.2014 r. w Zespole Szkół Rzemieślniczych i Kupieckich w ramach profilaktyki szkolnej odbyło się spotkanie na temat zjawiska przemocy domowej oraz sieci pomocowej na terenie miasta. Spotkanie skierowane m.in. do grona pedagogicznego oraz uczniowskiego prowadził z-ca przewodniczącego Zespołu Interdyscyplinarnego Waldemar Raszewski. W spotkaniu wzięło udział 70 osób. 7. Konferencja SOLIDARNI PRZECIW PRZEMOCY(04.11.2014r.) W Centrum Aktywizacji Osób Niepełnosprawnych odbyła się Konferencja pod hasłem „Solidarni Przeciw Przemocy”. Konferencja została zorganizowana juŜ po raz trzeci dzięki współpracy Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Tczewie oraz Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. Jej celem było zobrazowanie zjawiska przemocy w rodzinie w skali miasta i społecznych skutków stosowania przemocy. Ponadto, w ramach konferencji moŜliwa była równieŜ m.in. wymiana doświadczeń dotyczących radzenia sobie w trudnych sytuacjach oraz wypracowanie kolejnych pomysłów na udoskonalanie metod współpracy w tej dziedzinie. Tego typu działania mają istotny wpływ zwiększenie efektywności podejmowanych działań. Istotnym punktem konferencji było wystąpienie dr Marcina Szulca z Zakładu Psychologii Sądowej i Psychologii Osobowości Uniwersytetu Gdańskiego, który wygłosił wykład na temat uwarunkowań i rozpoznawania sytuacji krzywdzenia dzieci. Przeprowadzono równieŜ panel dyskusyjny na temat współpracy interdyscyplinarnej słuŜb w zakresie profesjonalizacji działań w pracy z rodziną uwikłaną w zjawisko przemocy. Ponadto zaprezentowano program artystyczny w wykonaniu dzieci ze Świetlicy Środowiskowej PKPS przy ul. Kopernika oraz młodzieŜy z Gimnazjum Nr 1. Adresatami konferencji były słuŜby zajmujące się przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie z terenu miasta (przedstawiciele jednostek pomocy 35 społecznej, sądownictwa, prokuratury, policji, oświaty, ochrony zdrowia). Łącznie w Konferencji wzięło udział 98 osób. 8. Konkurs Plastyczny „Stop Przemocy”. Konkurs Plastyczny „Stop Przemocy” zorganizowany został we współpracy MOPS, Zespołu Interdyscyplinarnego podstawowych, i GKRPA. gimnazjalnych Adresowany był oraz dzieci do ze uczniów tczewskich szkół świetlic środowiskowych i socjoterapeutycznych. Jury Zespołu ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie nagrodziło 74 prace za udział w konkursie oraz 56 prac za zdobycie od I do III miejsca oraz wyróŜnień. 9. Rozbudowanie sieci pomocowej. Dzięki interwencji Zespołu Interdyscyplinarnego przy współpracy z Wydziałem Spraw Społecznych Urzędu Miejskiego oraz Starostwa Powiatowego zatrudniono lekarza specjalistę psychiatrę dziecięcego. Do tej pory brakowało tego rodzaju specjalisty w Tczewie. 10. Kampania społeczna przeciw przemocy. Celem kampanii było zwiększenie świadomości dotyczącej zagroŜeń płynących z przemocy w rodzinie, poszerzenia wiedzy o instytucjach, organizacjach. W ramach działania wydano i dystrybuowano ulotki ze wskazaniem lokalnej bazy pomocowej dla osób w kryzysie, informacji na temat zjawiska przemocy. Osobom doświadczającym przemocy przekazano 520 ulotek pozostałe 500 rozdystrybuowano podczas imprez plenerowych i spotkań w szkołach z udziałem Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Metody i formy pracy adresowane do osób i rodzin znajdujących się w sytuacji przemocy w rodzinie, realizowane przez pracowników MOPS. • Poradnictwo rodzinne obejmujące szeroko rozumiane problemy funkcjonowania rodziny w tym problemy wychowawcze, problemy opieki nad osobami starszymi itp. • Poradnictwo psychologiczne obejmujące proces diagnozowania, profilaktyki i terapii. • Interwencja kryzysowa realizowana jest poprzez kompleks interdyscyplinarnych, profesjonalnych, celowych i skoordynowanych oddziaływań, których celem jest ułatwienie odzyskania przez osoby będące w kryzysie równowagi wewnętrznej 36 i poczucia sprawczości oraz rozwiązania problemu stanowiących poprzez udzielanie podłoŜe doświadczenia kryzysowego. • Poradnictwo prawne realizowane jest informacji o obowiązujących przepisach z zakresu prawa rodzinnego, opiekuńczego, społecznego, pomoc w pisaniu pozwów wniosków w w/w zakresie itp. • Praca socjalna realizowana jest przez udzielanie informacji, wskazówek i pomocy w zakresie rozwiązywania spraw Ŝyciowych osobom, które dzięki tej pomocy będą zdolne samodzielnie rozwiązywać problemy, będące przyczyną trudnej sytuacji Ŝyciowej, i poradnictwa udzielania pomocy dotyczącego przez moŜliwości właściwe instytucje rozwiązywania państwowe, problemów samorządowe i organizacje pozarządowe oraz wspieranie w uzyskaniu pomocy. • prowadzenie ewidencji przypadków stosowania przemocy, podejrzenia stosowania przemocy w rejonach działania pracowników socjalnych, stały monitoring w/w środowisk. Rodziny objęte są specjalistycznym wsparciem w ramach procedury POMOC SPOŁECZNA NIEBIESKIE KARTY. XI. Cele Programu i realizacja. Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie i Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie dla miasta Tczewa na lata 2016-2020 obejmuje wszelkie działania profilaktyczne i pomocy świadczonej na rzecz rodzin zagroŜonych problemem przemocy. Zakłada zintegrowanie i synchronizacje zadań samorządu lokalnego z działaniami innych podmiotów, w tym organizacji pozarządowych, kościołów fundacji, stowarzyszeń i innych, które działają na rzecz rodzin. Cele określone w programie wynikają z przeprowadzanej analizy sytuacji i diagnozy potrzeb w zakresie problematyki przemocy domowej. Dostosowanie rozwiązań programowych do faktycznie występujących problemów z jakimi borykają się rodziny zagroŜone kryzysem jest jednym z podstawowych załoŜeń programu. Dzięki temu realizacja w znacznym stopniu zwiększa efektywność działań profilaktycznych oraz wspierających w sytuacjach problemowych, podejmowanych przez róŜne podmioty na rzecz przeciwdziałania dysfunkcjom i przywrócenia rodzinie moŜliwości prawidłowego funkcjonowania. Sprawne funkcjonowanie Programu zakłada koordynacje i spójność działań, w tym dobry przepływ informacji między partnerami. 37 Pełna realizacja wyznaczonych celów jest uzaleŜniona od stopnia zaangaŜowania tych podmiotów w stworzenie systemu umoŜliwiającego rodzinie uzyskania specjalistycznego wsparcia i niezbędnej pomocy w celu przezwycięŜenia kryzysu i uzyskania niezaleŜności. PRIORYTET I 38 ZBUDOWANIE SYSTEMU PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY I OCHRONY OFIAR, WSPOMAGAJĄCEGO FUNKCJONOWANIE OSÓB I RODZIN ZAGROśONYCH W/W ZJAWISKIEM CEL I Podjęcie działań ukierunkowanych na zmniejszenie zjawiska przemocy w rodzinie oraz udzielenie wsparcia osobom doznającym przemocy Opis kierunków działań: 1. Prowadzenie poradnictwa i interwencji w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie. 2. Monitorowanie i diagnoza sytuacji rodzin dotkniętych przemocą oraz rodzin zagroŜonych przemocą. 3. Opracowanie i realizacja planu pomocy w indywidualnych przypadkach. 4. Podejmowanie działań prewencyjnych w środowiskach zagroŜonych przemocą w ramach procedury ,,NIEBIESKIE KARTY”. 5. Zapewnienie osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach wsparcia. 6. Prowadzenie punktu informacyjnego dla osób dotkniętych przemocą w rodzinie oraz stosujących przemoc. 7. Prowadzenie akcji informacyjnych na temat zjawiska przemocy. CEL II Realizacja przedsięwzięć mających na celu wzrost kompetencji osób zaangaŜowanych w działania ograniczające zjawisko przemocy. Opis kierunków działań: 1. Szkolenie pracowników instytucji i słuŜb w zakresie rozpoznawania i interwencji w sytuacji przemocy domowej. 2. Realizacja działań edukacyjnych słuŜących wzmocnieniu opiekuńczych i wychowawczych kompetencji rodziców. 3. Edukacja dzieci i młodzieŜy w zakresie skutecznych sposobów powstrzymywania przemocy. 4. Organizowanie spotkań informacyjno - edukacyjnych dla mieszkańców. CEL III 39 Zwiększenie skuteczności działań interwencyjnych wobec osób stosujących przemoc w rodzinie. Opis kierunków działań: 1. Izolowanie sprawców od ofiar. 2. Kierowanie wniosków do Sądu Rejonowego w Tczewie o obowiązku podjęcia leczenia odwykowego w związku z naduŜywaniem alkoholu. 3. WdraŜanie programów pracy ze sprawcami przemocy, prowadzenie oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych oraz grup terapeutycznych. 4. Udzielanie informacji sprawcom przemocy na temat programów korekcyjnoedukacyjnych. PRIORYTET II TWORZENIE SKUTECZNEGO SYSTEMU WSPÓŁPRACY I KOORDYNACJI DZIAŁAŃ PODMIOTÓW ODPOWIEDZIALNYCH ZA REALIZACJĘ ZADAŃ W ZAKRESIE PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W RODZINIE I OCHRONY OFIAR CEL I Doskonalenie systemu działań, zasad reagowania oraz przepływu informacji w realizacji działań z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Opis kierunków działań: 1. Koordynowanie przez Zespół Interdyscyplinarny wzajemnej współpracy w zakresie realizacji zadań ukierunkowanych na ograniczenie zjawiska przemocy w rodzinie. 2. Wykonywanie zadań związanych z występowaniem przemocy w rodzinie przez grupy robocze w zaleŜności od zgłaszanych indywidualnie potrzeb. 3. Opracowywanie i realizacja planów pomocy w indywidualnych przypadkach. 4. Nawiązywanie i rozwój współpracy z instytucjami, organizacjami pozarządowymi i innymi podmiotami w zakresie diagnozowania i przeciwdziałania zjawisku przemocy w rodzinie. 5. Prowadzenie strony internetowej zawierającej informację na temat zadań realizowanych przez Zespół Interdyscyplinarny oraz moŜliwości uzyskania wsparcia w środowisku lokalnym. 40 6. Usprawnienie systemu przepływu informacji między zainteresowanymi podmiotami oraz reagowania na zidentyfikowane problemy społeczne, a w szczególności przemocy w rodzinie. 7. Prowadzenie e-poradni Zadania e-poradni: Udzielanie informacji o instytucjach zajmujących się zjawiskiem przemocy • w rodzinie na terenie miasta Tczew, które udzielają wsparcia, • Udzielanie informacji o zjawisku przemocy, • Udzielanie informacji o zasadach działania procedury „Niebieskie Karty”, • Dostarczanie wiedzy z zakresu moŜliwości i miejsca skorzystania z bezpłatnych porad prawnych i psychologicznych na terenie miasta Tczewa, Udzielanie wsparcia we właściwym podjęciu działań wszczynających procedurę • „Niebieskie Karty”, Umawiania wizyt na rozmowę w siedzibie Zespołu Interdyscyplinarnego. • Cele e-poradni: Pogłębianie wiedzy o zjawisku przemocy w rodzinie. Udzielanie wsparcia osobom, które anonimowo chciałyby się dowiedzieć o moŜliwościach wyjścia z przemocy domowej. Wsparcie techniczne podmiotów uprawnionych do wszczynania procedury „Niebieskie Karty”. XII. Efektywność programu i jego ocena Efektywność programu i jego ocena mierzona będzie poprzez prowadzenie statystyk przez instytucje odpowiedzialne za jego poszczególne zadania, ich analizę ilościową i jakościową. W ewaluacji poddane ocenie zostaną rezultaty uzyskane w wyniku porównania z następującymi wskaźnikami: • liczba oddziaływań interwencyjnych wobec sprawców: liczba osób wobec których zastosowano zakaz kontaktowania się z osobą pokrzywdzoną, tymczasowe aresztowanie, nakaz opuszczenia mieszkania, zatrzymanie w pomieszczeniach dla osób zatrzymanych, odwiezienie do Izby Wytrzeźwień, orzeczenie eksmisji, • liczba wypełnionych ,,Niebieskich Kart” przez policję, pomoc społeczną , placówki lecznictwa odwykowego, 41 • liczba ponownych incydentów stosowania przemocy wśród sprawców objętych procedurą ,,Niebieskie Karty,” • liczba sprawców zobowiązanych wyrokiem sądu do uczestnictwa w zajęciach korekcyjno-edukacyjnych, • liczba sprawców objętych działaniami edukacyjno-korekcyjnymi • ilość osób skazanych z art. 207, art. 209, • ilość wykonanych eksmisji sprawców przemocy w stosunku do ilości wyroków, • ilość pomieszczeń tymczasowych utworzonych w zasobach gminy • ilość udzielonych porad, konsultacji, XIII. Prognozowane efekty • zmiana postaw, przekonań i zachowań mieszkańców wobec zjawiska przemocy, • wzrost liczby osób profesjonalnie pomagających ofiarom i sprawcom przemocy w rodzinie, • spadek liczby przypadków przemocy w rodzinie, • spadek liczby rodzin, w których interwencje policji i innych słuŜb zajmujących się przemocą w rodzinie podejmowane są wielokrotnie, • zbudowanie skutecznego, lokalnego systemu przeciwdziałania przemocy i ochrony ofiar wspomagającego funkcjonowanie osób i rodzin zagroŜonych w/w zjawiskiem. XIV. Źródła finansowania programu Realizacja programu finansowana będzie ze środków, Gminy miejskiej Tczew, budŜetu państwa, oraz ze środków pozabudŜetowych pozyskanych z innych źródeł. Program realizowany będzie od dnia jego uchwalenia do dnia 31 grudnia 2020 roku. XV. Sprawozdawczość Ośrodek Pomocy Społecznej w Tczewie do dnia 30 kwietnia kaŜdego roku przedłoŜy Prezydentowi Miasta sprawozdanie z realizacji Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie i Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie na lata 2016 – 2020. Sporządziła: Julita Jakubowska Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Tczewie 42 Załącznik 1: POWOŁANIE GRUPY ROBOCZEJ Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie w Tczewie powołuje grupę roboczą w składzie: pracownik socjalny………………………………………………………………..…………… funkcjonariusz policji rewiru dzielnicowych………………………………………….……… pedagog……………………………………………………………………………….............. kurator sądowy………………………………………………………………......................... asystent rodziny.............................................................................................................. przedstawiciel ochrony zdrowia..................................................................................... ……………………………………………………………………………...…………………… celem realizacji procedury „ Niebieskie Karty” w rodzinie Pani/Pana.................................................................zam. Tczew, ul............................. ……..……………………………… data powołania, podpis …………………………………………………. data przekazania do grupy roboczej …………………………………………………… podpis przyjmującego członka grupy roboczej ………………………………………………….. data spotkania ustalona w oparciu o moŜliwości osoby zainteresowanej Uwagi…………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………….…………………………………………………………………………………………… …………………….…………………………………………………………………………………… …………………………….…………………………………………………………………………… …………………………………….…………………………………………………………………… 43 Załącznik nr 2 Przekazanie formularza ,,Niebieskie Karty” do grupy roboczej dotyczące rodziny Pani/ Pana…………………………………………………………zam. Tczew, ul. ………………………………………………………. ……………………………………………………………………………… Data, podpis przekazującego …………………………………………………………………………….. Podpis przyjmującego członka grupy roboczej …………………………………………………………………………….. Data spotkania ustalona w oparciu o moŜliwości osoby zainteresowanej Uwagi………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… 44 Załącznik nr 3 PROTOKÓŁ Z POSIEDZENIA GRUPY ROBOCZEJ W dniu …………………………………… odbyło się posiedzenie grupy roboczej w składzie (imię i nazwisko, instytucja): 1. …………………………………MOPS 2. …………………………………KPP 3. …………………………………………………… 4. …………………………………………………… 5. …………………………………………………… 6. …………………………………………………… w sprawie RODZINY …………………………………………………………………………………………........................................ Ocena sytuacji Dnia ............... wpłynął do Zespołu Interdyscyplinarnego wszczęty przez................... formularz " Niebieskie Karty- A informujący o stosowaniu przemocy........................................................ ........................................................................nad..................................................................................... przez............................................................................................................................................................................ ................................................................................................................................................. Zadania/działania Osoba odpowiedzialna / instytucja Termin wykonania /realizacji 1. Diagnoza sytuacji rodziny 1. /formularz ”Niebieskie Karty 2. 3. C”/ 4. MOPS KPP ....................................... r. 1. 2.Sporządzenie formularza 2. "Niebieskie Karty C", wraz z 3. opracowanie indywidualnego 4. planu pomocy MOPS KPP .................. ...................... r. 3. Monitoring sytuacji w 1. rodzinie ......... razy w miesiącu 2. MOPS KPP od............................r. do............................ r. 4. 45 5. 6. 7. 8. Szczegółowy plan pomocy zawiera formularz Niebieskie Karty C” wraz z załącznikiem od............................ r. do............................. r. OŚWIADCZENIE! Na podstawie art. 9c ustawy z dnia 29 lipca 2005r.o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz.1390) oświadczam, Ŝe zachowam poufność informacji i danych, które uzyskałem/am przy realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie oraz, Ŝe znane mi są przepisy o odpowiedzialności karnej za udostępnienie danych osobowych lub umoŜliwienie do nich dostępu osobom nieuprawnionym. POUCZENIE! Osoba zobowiązana do ochrony danych osobowych za udostępnienie danych osobowych lub umoŜliwienie dostępu osobom nieupowaŜnionym podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 lub 1 roku, gdy sprawca działa nieumyślnie (art. 51 ust. 1 i art. 52 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych, t.j. Dz.U. z 2014r., poz.1182 z późn.zm.) Ustalono termin kolejnego posiedzenia grupy w terminie do......... ……………… (podpisy członków grupy): 1 MOPS 2 KPP 3 4 5 6 7 46 Załącznik nr 4 PROTOKÓŁ Z POSIEDZENIA GRUPY ROBOCZEJ W dniu …………………………………… odbyło się posiedzenie grupy roboczej w składzie (imię i nazwisko, instytucja): 1. …………………………………MOPS 2. …………………………………KPP 3. …………………………………………………… 4. …………………………………………………… 5. …………………………………………………… 6. …………………………………………………… w sprawie RODZINY …………………………………………………………………………………………........................... Ocena sytuacji Dnia ................................... wpłynął do Zespołu Interdyscyplinarnego wszczęty przez............ ....formularz " Niebieskie Karty- A informujący o stosowaniu przemocy.....................................................................................................................................nad............ ...................................................................................................................................przez........................... .................................................................................................................. Zadania/działania 1. Diagnoza sytuacji rodziny /formularz ”Niebieskie Karty D”/ Osoba odpowiedzialna / instytucja 1. MOPS………………….. Termin wykonania /realizacji ........................................r. 2. KPP……………………. 3………………………….. 4…………………………. 1. MOPS………………….. 2.Sporządzenie formularza "Niebieskie Karty D", wraz z opracowanie indywidualnego planu pomocy .................. ...................... r. 2. KPP……………………. 3. …………………………. 4. …………………………. 47 3. Monitoring sytuacji w rodzinie ......... razy w miesiącu 1. MOPS…………………….. od....................................r. 2. KPP………………………. 3…………………………….. do.................................... r. 4. 5. 6 7 OŚWIADCZENIE! Na podstawie art. 9c ustawy z dnia 29 lipca 2005r.o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz.1390) oświadczam, Ŝe zachowam poufność informacji i danych, które uzyskałem/am przy realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie oraz, Ŝe znane mi są przepisy o odpowiedzialności karnej za udostępnienie danych osobowych lub umoŜliwienie do nich dostępu osobom nieuprawnionym. POUCZENIE! Osoba zobowiązana do ochrony danych osobowych za udostępnienie danych osobowych lub umoŜliwienie dostępu osobom nieupowaŜnionym podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 lub 1 roku, gdy sprawca działa nieumyślnie (art. 51 ust. 1 i art. 52 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych, t.j. Dz.U. z 2014r., poz.1182 z późn.zm.) Ustalono termin kolejnego posiedzenia grupy w terminie do......... ……………r. (podpisy członków grupy): 1 MOPS 2 KPP 3 4 5 6 7 48 Załącznik nr 5 PROTOKÓŁ Z POSIEDZENIA GRUPY ROBOCZEJ Z DNIA........................... w sprawie rodziny imię i nazwisko/........................................................................................................................... adres............................................................................................................................................. Skład grupy:(imię i nazwisko, instytucja) 1. …....................................................................................................................................... 2. …....................................................................................................................................... 3. …....................................................................................................................................... 4. ........................................................................................................................................... 5. ........................................................................................................................................... 6. ........................................................................................................................................... Ocena sytuacji rodziny ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... Efekty działań …................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... Podjęte działania poszczególnych członków rodziny (etapy realizacji planu) …................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... Podjęte dotychczasowe działania członków grupy Instytucja Działania /zadania Pracownik socjalny Dzielnicowy KPP Tczew 49 Zadania do realizacji przez poszczególnych członków rodziny w terminie od/do ………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………........... ………………………………………………………………………………………………...… ……………………………………………………………………………………………........... Dalszy plan pracy członków grupy roboczej Instytucja w terminie Działania /zadania od/do Pracownik socjalny Dzielnicowy KPP Tczew 50 Termin kolejnego posiedzenia ustalono na dzień..................... OŚWIADCZENIE! Na podstawie art. 9c ustawy z dnia 29 lipca 2005r.o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz.1390) oświadczam, Ŝe zachowam poufność informacji i danych, które uzyskałem/am przy realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie oraz, Ŝe znane mi są przepisy o odpowiedzialności karnej za udostępnienie danych osobowych lub umoŜliwienie do nich dostępu osobom nieuprawnionym. POUCZENIE! Osoba zobowiązana do ochrony danych osobowych za udostępnienie danych osobowych lub umoŜliwienie dostępu osobom nieupowaŜnionym podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 lub 1 roku, gdy sprawca działa nieumyślnie (art. 51 ust. 1 i art. 52 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych, t.j. Dz.U. z 2014r., poz.1182 z późn.zm.) Podpisy członków grupy roboczej: …................................................... …................................................... …................................................... …................................................... …................................................... ….................................................... …................................................... …........................... Załącznik nr 6 PROTOKÓŁ Z POSIEDZENIA GRUPY ROBOCZEJ Z DNIA……… w sprawie rodziny…………………………………… Ocena sytuacji rodziny …………………………………………………………………………………………………………… 51 …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… Podjęte działania poszczególnych członków grupy oraz osoby podejrzewanej o stosowanie przemocy …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… Efekty działań: …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… Dalszy plan Pracy, zobowiązania członków grupy roboczej, rodziny …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… Wnioski …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… Podpisy członków grupy roboczej: ………………………………………………… ……………………………………………….. ……………………………………………….. ……………………………………………….. ……………………………………………….. Załącznik nr 7 Protokół Zakończenia Pracy Grupy Roboczej Grupa robocza w składzie: 52 • .........................................................................................................MOPS • .........................................................................................................KPP • ........................................................................................................ • ........................................................................................................ • …..................................................................................................... • ………………………………………………………………………….. w dniu ............................................ na posiedzeniu grupy w sprawie rodziny: ................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................... (dane dotyczące osób doznających przemocy, stosujących przemoc) Podjęła decyzję o zakończeniu działań z uwagi na: o ustanie przemocy w rodzinie i uzasadnionego przypuszczenia o zaprzestaniu dalszego stosowania przemocy w rodzinie oraz zrealizowaniu indywidualnego planu pomocy o rozstrzygnięcia o braku zasadności podejmowania działań. ( argumentacja szczegółowa) .................................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................................... ………………………………………………………………………………………………………………………… Realizacja indywidualnego planu pomocy ( co zostało zrealizowane, jakiej pomocy udzielono z czego osoba skorzystała opis podjętych działań) .................................................................................................................................................... …………………………………………………………………………………………………………… …………..............……………………………………………………………………………………… ……………………………….............………………………………………………………………… …………………………………………………................................................................................ …................................................................................................................................................ …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… 53 …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………….………………………………………………………………… Liczba posiedzeń grupy roboczej…………………………………………..………......................... Okres działania grupy roboczej……………………………………………………………………… Członkowie grupy roboczej wnioskują o objęcie rodziny dalszą pomocy przez (wymienić instytucje)………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… Poinformowano o zainteresowanych o sposobie postępowania w przypadku ponownego występowania przemocy zgodnie z ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz.1390) o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. podpis członków grupy: ….................................. ….................................. …................................... ….................................. …………….................... ….................................................. data wpływu i podpis Przewodniczącego Zespołu Interdyscyplinarnego Załącznik nr 8 OŚWIADCZENIE O OCHRONIE DANYCH OSOBOWYCH ………………………… (miejscowość, data) ……………………………………… (imię i nazwisko) 54 ……………………………………… (seria i nr dokumentu toŜsamości) ……………………………………… (zatrudniony) ……………………………………… (stanowisko) Ja, niŜej podpisana/y, informuję, Ŝe zapoznałam/łem się z treścią art. 9c ust. 1–31 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz art. 51 ust. 12 i 23 ustawy o ochronie danych osobowych i „oświadczam, Ŝe zachowam poufność informacji i danych, które uzyskałem przy realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie oraz Ŝe znane mi są przepisy o odpowiedzialności karnej za udostępnienie danych osobowych lub umoŜliwienie do nich dostępu osobom nieuprawnionym”. ………………………….. podpis 1 Art. 9c ust. 1: Członkowie zespołu interdyscyplinarnego oraz grup roboczych w zakresie niezbędnym do realizacji zadań, o których mowa w art. 9b ust. 2 i 3, mogą przetwarzać dane osób dotkniętych przemocą w rodzinie i osób stosujących przemoc w rodzinie, dotyczące stanu zdrowia, nałogów, skazań, orzeczeń o ukaraniu, a takŜe innych orzeczeń wydanych w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, bez zgody i wiedzy osób, których dane te dotyczą. Art. 9c ust. 2: Członkowie zespołu interdyscyplinarnego oraz grup roboczych zobowiązani są do zachowania w poufności wszelkich informacji i danych, które uzyskali przy realizacji zadań, o których mowa w art. 9b ust. 2 i 3. Obowiązek ten rozciąga się takŜe na okres po ustaniu członkostwa w zespole interdyscyplinarnym oraz w grupach roboczych. 2 Art. 51 ust. 1: „Kto administrując zbiorem danych lub będąc obowiązany do ochrony danych osobowych udostępnia je lub umoŜliwia dostęp do nich osobom nieupowaŜnionym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2”. 3 Art. 51 ust. 2” „JeŜeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”. 55