TEMAT WARSZTATU: Jak pracować ze sprawcą? PROWADZENIE

TEMAT WARSZTATU:
Jak pracować ze sprawcą?
PROWADZENIE:
Elżbieta Staniszewska, Stowarzyszenie Psychoprofilaktyki Szkolnej Spójrz Inaczej
Praca ze sprawcą dokuczania rówieśniczego to nie kwestia metody czy narzędzia. Wszyscy znamy ich
bardzo dużo a przecież nie działają.
Znać to nie znaczy rozumieć.
Znać to nie znaczy stosować.
Znać to nie znaczy chcieć pomóc, bo sprawcy dokuczania rówieśniczego potrzebują pomocy. Nawet
kara powinna być traktowana jako pomoc temu dziecku, dlatego jest ważne aby ten kogo ona dotyczy
również rozumiał jej znaczenie :dlaczego mam karę? Jakie mam „zyski” i straty z bycia karconym? Jeśli
z powodu karcenia dziecko ma „zyski” to może to pogłębiać uraz „ jestem zauważalny tylko kiedy
jestem karcony”.
Sama kara nie odnosi efektu w stosunku do osób, które ZAWSZE lub BARDZO CZĘSTO zachowują się
agresywnie w stosunku do innych /a często do tego sprowadza się oddziaływanie ze strony rodziców i
wychowawców/.
Praca ze sprawcą dokuczania rówieśniczego to kwestia rozumienia, chęci doświadczania kontaktu z
dzieckiem „niedobrym” czy „niegrzecznym”. To kwestia ciekawości po stronie osoby wspomagającej:
co stoi za zachowaniem dziecka?
1. Czy to system jest „dziurawy” i sprzyja takiemu zachowaniu np. przez brak dyżurujących
nauczycieli na korytarzach i w zakamarkach szkoły, brak reakcji ze strony dorosłych, brak
konsekwencji /jedni są karani a inni nie/.
2. Jaka jest sytuacja osobista dziecka? Może nie ma na nią wpływu a bunt ujawnia w kontaktach
z rówieśnikami /np. bite w domu bije kolegów/ .
3. A może brak umiejętności prospołecznych np. nie proszę tylko zabieram, ja cierpię więc niech
cierpią inni „oko za oko”, zawsze muszę być pierwszy, więc frustruje mnie każda sytuacja, w
której jestem na drugim, trzecim miejscu a nie umiem tego znieść.
W pracy ze sprawcami dokuczania rówieśniczego często jest tak, że przyczyn jest kilka. Rozmawiając z
rodzicami tych dzieci często zadaję im pytania „czy wobec dziecka wyraża pan /i/ jakieś ciepłe uczucia
np. chwali kiedy dziecko zrobi coś dobrego?”,” czy dziecko ma obowiązki/”,” czy dziecko jest
karcone?”. Często na każde z nich otrzymuję odpowiedź „nie” a czasami tylko na jedno „tak”.
Zgadnijcie na które.
SYSTEMOWA i DŁUGOFALOWA praca ze sprawcami dokuczania rówieśniczego przynosi EFEKTY. O
tym będziemy mówić na warsztacie. A najbardziej jak dotrzeć do serca dziecka, które „żle” robi sobie i
innym i co ja na swoim maleńkim polu kontaktu indywidualnego mogę zrobić dla tego dziecka.
Zapraszam na warsztat.
Materiał dla uczestników.
Tworzenie systemu oddziaływań:
• spotkanie zespołu wychowawczego i diagnoza w oparciu o informacje dotyczące sytuacji
osobistej dziecka, zaprojektowanie działań: /działania mogą a nawet powinny być realizowane
równolegle/,
• podejrzenie ADHD- konsultacja lekarska,
• propozycje radzenia sobie podczas pracy na lekcjach,
• gdzie będzie spędzał przerwy- jeśli jest impulsywny,
• monitoring- cotygodniowe spotkania ucznia, rodzica z wych., pedagogiem itp.
• kontrakt,
• spotkania indywidualne /pedagog, psycholog szkolny, dziecko, rodzic w zależności od
potrzeb/,
• praca z klasą,
• udział w spotkaniach grupy socjoterapeutycznej, TZA itp.,
• wspólpraca z innymi instytucjami : sąd, MOPS, kurator.
OPRACOWANIE: ELŻBIETA STANISZEWSKA