Pobierz PDF - Racjonalista TV

Założenie Hagi miało miejsce w XIV wieku. Początkowo była to
osada obok zamku myśliwskiego hrabiów Holandii. Siedziba
królewska zwana jest ‚s-Gravenhage, co oznacza „leśna polana
hrabiego”, nazwa pochodzi z XIII wieku, gdy hrabiowie
niderlandzcy posiadali w tym miejscu pałac myśliwski w wiosce
o nazwie Haghe. Ok. 1248 roku Wilhelm II postawił tam zamek,
który stopniowo został rozbudowany. Od końca XVI wieku Haga
była siedzibą Stanów Generalnych i władz administracyjnych
Republiki Zjednoczonych Prowincji Niderlandów.
W liście z Hagi z 16 sierpnia napotkamy zachwyty Mary WortleyMontagu holenderskim bogactwem:
„Spieszę ci donieść, że wbrew twojemu straszeniu mnie
niewygodami podróży, jestem bardzo zadowolona z jej przebiegu.
Dbamy o czynienie krótkich postojów każdego dnia, i to raczej
dla przyjemności niż z powodu zmęczenia drogą, ponieważ nie
sądzę by mogło być cos przyjemniejszego od podróżowania po
Holandii. Cały kraj wydaje się być jednym wielkim ogrodem;
drogi są należycie wybrukowane i ocienione po obu stronach
przez rzędy drzew, graniczące z dużymi kanałami pełnymi
mijających łodzi. Co dwadzieścia kroków napotykamy widok
jakiejś willi, a co cztery godziny większego miasta, zawsze
bardzo przytulnego i miłego. Jestem pewna, ze byłabyś
oczarowana. Miejsce, w którym się obecnie znajduje, jest bez
wątpienia jedną z najpiękniejszych miast na świecie. Jest tu
kilka ładnie zbudowanych placów, i (co uważam za szczególnie
urocze), w cały ten kompleks wkomponowano gęsto stojące
drzewa. Tutejszy Vour-hout pełni rolę jednocześnie Hyde-Parku
i ulicy Mall; znaczniejsi ludzie mogą tu zażywać świeżego
powietrza zarówno stojąc w otwartej przestrzeni, jak i
pozostając w powozach. Sa tu sklepy z wafelkami i napojami
alkocholowymi itd. Obejrzałam kilka z najsłynniejszych
ogrodów, ale nie będę cię zamęczać ich opisem. Myślę, że już
uważasz mój list za zbyt długi… ”.
Lady Mary wspominała też siostrze o obfitości towarów
kolonialnych świetnej jakości po bardzo niskiej cenie, jakie
można nabyć w Hadze.
Haga oficjalnie długo była wioską, ponieważ stanowiła jakby
neutralny grunt do negocjacji między prowincjami Republiki
Niderlandzkiej. Prawa miejskie nadane zostały dopiero w 1806
roku przez Ludwika Bonaparte. Od 1815 siedziba dworu
królewskiego, rządu, parlamentu. Haga, jest historyczną
stolicą południowej Holandii, i zawsze wyróżniała się od
Amsterdamu
i
północnej
części
prowincji,
pewnym
konserwatyzmem. Haga była miastem dostojników, dyplomatów i
szlachty.
http://www.youtube.com/watch?v=D38YGgGAFd8
W Hadze działał i zmarł w 1766 roku Hrabia Unico Wilhelm van
Wassenaer (Vassenaer) holenderski dyplomata, polityk i
kompozytor. Autor dzieła Concerti Armonici, które do niedawna
przypisywano niesłusznie Giovanni Pergolesiemu. Inaczej niż
Henrico Albicastro, Hendrik Focking czy Johann Christian
Schickhardt, Unico Wilhelm van Wassenaer, nie był niemieckim
przybyszem lecz kompozytorem w pełni rodzimym.
Il. Haarlem w XVIII wieku
Haarlem – zabytkowe miasto w płn.-zach. Holandii na zachód od
Amsterdamu, był od wieków ważnym miastem w ramach Holandii,
nic więc dziwnego, że nazwano odeń jedno z osiedli
holenderskich w ramach dzisiejszego NY. Haarlem słynie z wielu
interesujących muzeów, a także wspaniałych budowli, jak
chociażby Katedra św. Bawona, ratusz (XVII w.), czy też
Vleeshal („targ mięsny”). Liczne biblioteki, muzea (m.in.
dzieł Fransa Halsa, czy najstarsze w Holandii Teylers Museum),
siedziba Noordhollands Philharmonisch Orkest, galerie sztuki;
zespół zabytkowy skupiony wokół Grote Markt: kościoły, Dom
Wagi Miejskiej (1598), hale rzeźnicze (1602-1603), liczne
kamienice mieszczańskie (XVI-XVIII w.).
Haarlem to ośrodek handlu cebulkami tulipanów. Przemysł
włókienniczy, maszynowy, chemiczny. Muzeum Fransa Halsa
(1581/85-1666) (Frans Halsmuseum), który działał i zmarł
tutaj. Siedziba diecezji rzymskokatolickiej od 1853.W 1795
roku Haarlem liczył 21.000 mieszkańców. Haarlem od zawsze był
miastem kupców i handlu morskiego, w XVIII wieku nieco
podupadł, w związku z osłabieniem pozycji Republiki.
https://en.wikipedia.org/wiki/Haarlem#18th_century
As the centre of trade gravitated towards Amsterdam, Haarlem
declined in the 18th century. The Golden age had created a
large upper middle class of merchants and well-to-do small
business owners. Taking advantage of the reliability of the
trekschuit connection between Amsterdam and Haarlem, many
people had a business address in Amsterdam and a weekend or
summer home in Haarlem. Haarlem became more and more a bedroom
community as the increasingly dense population of Amsterdam
caused the canals to smell in the summer. Many well-to-do
gentlemen moved their families to summer homes in the Spring
and commuted between addresses. Popular places for summer
homes were along the Spaarne in southern Haarlem. Pieter
Teyler van der Hulst and Henry Hope built summer homes there,
as well as many Amsterdam merchants and councilmen. Today, it
is still possible to travel by boat along the Spaarne and this
has turned into a popular form of tourism in the summer
months.
In the 18th century Haarlem became the seat of a suffragan
diocese of the Old Catholic Church of Utrecht.