Uwagi Cyfrowego Polsatu Sp

Uwagi Cyfrowego Polsatu S.A.
(Firma Członek Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji)
do sprawozdania z wykonania dyrektywy 98/84/WE w tym do propozycji zawartych w
piśmie w części odnoszącej się do jej implementacji w Polsce w ustawie z dnia 05 lipca
2002 roku, o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną opartych lub
polegających na dostępie warunkowym oraz o przeprowadzenie ponownej analizy skutku
odstraszającego (nałożonych sankcji) w poszczególnych państwach członkowskich
Naszym zdaniem brakuje oddzielnych zapisów dot. sankcji za usługi niedozwolone. W art. 2 pkt. 7 jest
definicja usług niedozwolonych, więc dokładnie wiadomo o jakie usługi chodzi ( m. in. jest to przekaz
informacji handlowej dla promocji urządzeń niedozwolonych), ale dalej w art. 6 pkt 2. sankcja za
prowadzenie tych usług jest identyczna jak za wytworzenie urządzenia niedozwolonego. Naszym
zdaniem jest to niewspółmierne do niebezpieczeństwa tego czynu. W wyniku prowadzenia usług
niedozwolonych (np. promocji urządzeń niedozwolonych) ponosimy straty w wysokości setek tysięcy
złotych, a wytworzenie urządzenia niedozwolonego powoduje stratę niewspółmiernie niską. W tej
sytuacji łączenie odpowiedzialności za te czyny jest złe i powoduje brak konkretnego odniesienia do
problemu świadczenia takich usług.
Zasadnicze znaczenie ma to, aby również pomocnictwo i podżeganie do świadczenia usług
niedozwolonych było karalne. (Ponieważ w tej chwili występuje problem, że właściciel strony
internetowej lub administrator nie odpowiada, za zawartość forum lub plików umieszczanych . niektóre prokuratury tak to interpretują). Podobnie jest np. z umieszczaniem w czasopismach
informacji o możliwościach pozyskanie nielegalnego oprogramowania.
Uważamy, że sankcja za usługi niedozwolone powinna być oddzielna i następująca:
1. Kto świadczy usługi niedozwolone, umożliwia lub wspiera świadczenie takich usług, podlega karze
pozbawienia wolności do lat 8.
Kolejny problem to zapis ustawy – Art. 6 pkt 1 – braku je w nim zapisu dot. wytwarzania urządzenia na
własne potrzeby. W tej sytuacji osoba, która wytwarza w domu urządzenie niedozwolone, jest
bezkarna. Zapis ten powinien brzmieć:
2. Kto na własne potrzeby lub w celu użycia w obrocie wytwarza urządzenie niedozwolone lub
wprowadza je do obrotu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Kolejny problem to zapis ustawy - Art. 7 pkt 1 i 2.
Artykuł jest błędnie sformułowany, co powoduje, ze pkt. 2 praktycznie zawsze wyklucza możliwość
zastosowania pierwszego, ponieważ urządzenia niedozwolone prawie zawsze są ustawione w domu,
więc zawsze działają na „własne potrzeby”.
Kolejnym problemem są zapisy kpk zgodnie z którymi właściwą najczęściej do prowadzenia sprawy o
piractwo jest prokuratura miejsca popełnienia przestępstwa. Piractwo ma z reguły wiele miejsc
równoczesnych a sprawy tj. śledztwa i dochodzenia ulegają podziałowi, rozdrobnieniu pomiędzy
różne organy jednostki policji i i nie są skutecznie prowadzone, rozdrabniane w efekcie bezskuteczne
problem jest generalny i dotyczy wszystkich przestępstw internetowych i był szeroko opisywany w
prasie.
Problem ścigania trans granicznego przekracza ramy UE i wymaga uregulowania w drodze stosownej
konwencji międzynarodowej o charakterze globalnym.
Zasadnicza kwestia, dla skuteczności ścigania, jest jednak przesunięcie odpowiedzialności z tytułu
dystrybucji sygnału z naruszeniem prawa nie w stronę właścicieli praw autorskich do dzieł (filmów) ale
producentów lub importerów (wprowadzających do obrotu) urządzeń np. dekoderów. Jest to
praktycznie jedynie skuteczne rozwiązanie, aby rynek nie był zalewany przez masę urządzeń
wykorzystywanych do nielegalnej dystrybucji sygnału telewizyjnego.
1
Zawarte w dokumencie stwierdzenie, że do działań pożądanych należy zaliczyć:
- wykorzystanie nowych typów usług takich jak telewizja internetowa lub telewizja komórkowa,
oferujących koszty dystrybucji niższe niż usług związanych z używaniem dekoderów – odnoszące się
do niższych kosztów dystrybucji wydaje się przesadzone a przynajmniej nie oznacza ze cena dla
konsumenta korzystania z TV mobilnej jest korzystniejsza a wiec należałoby je zrewidować.
Stwierdzenie zawarte w dokumencie nie powinno oceniać ich wartości rynkowej.
2