D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kędzierzynie Koźlu

Sygn. akt III RC 310/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 grudnia 2014 r.
Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu Wydział III Rodzinny i Nieletnich w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Maciej Bainczyk
Protokolant: starszy sekretarz sądowy Jolanta Lipert
po rozpoznaniu w dniu 30.12.2014 r. w Kędzierzynie – Koźlu
na rozprawie
sprawy z powództwa małoletniej D. K. reprezentowanego przez A. C. (1)
przeciwko P. K. (1)
o podwyższenie aliment ów
1. zasądza od pozwanego P. K. (1) na rzecz małoletniej powódki D. A. (2 imion) K. ur. (...) alimenty w kwocie po 600
zł (sześćset złotych) miesięcznie, płatne z góry do rąk przedstawicielki małoletniej powódki A. C. (1) do dnia 10-go
każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od
dnia 21 września 2014 r., a to w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu
z dnia 17.01.2011 r. w sprawie sygn. akt IIIRC 539/10,
2. w pozostałym zakresie powództwo oddala,
3. nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (kasa tutejszego Sądu) kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych)
tytułem należnej opłaty sądowej oraz 6 zł (sześć złotych) za klauzulę wykonalności,
4. odstępuje od obciążenia powódki kosztami oddalonego powództwa,
5. wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt III RC 310/14
UZASADNIENIE
Matka małoletniej powódki D. K., A. C. (1), wnosiła o podwyższenie alimentów z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty
po 900 zł miesięcznie, poczynając od dnia 21 września 2014 r. W uzasadnieniu pozwu podniosła, że małoletnia D.
uprawia sport i osiąga bardzo wysokie wyniki w kadrze narodowej w badmintona i kadrze wojewódzkiej w piłce nożnej.
Dodatkowo dziecko uzyskuje bardzo dobre wyniki w nauce, jednak te sukcesy wymagają odpowiedniego finansowania,
którego matka małoletniej nie może ponieść, bowiem A. C. (1) od marca 2013 r. utraciła zatrudnienie i pozostaje na
utrzymaniu męża osiągającego wynagrodzenia na poziomie najniższej średniej krajowej. W treści pozwu wskazano
nadto, że miesięczne wydatki na wyżywienie wynoszą 1.000 zł, korepetycje 120 zł, zawody i obozy – do 1.000 zł, roczne
wydatki na odzież i obuwie – 1.000 zł, roczne wydatki na sprzęt sportowy – 2.000 zł, wydatki na szkołę i podręczniki
– 700 zł.
Pozwany P. K. (1) w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie powództwa w całości, wskazując, iż obecnie na jego
utrzymaniu pozostaje, poza małoletnią powódką, dwoje dzieci – małoletnie N. K. w wieku lat 6 i M. K. w wieku 5
miesięcy. Wydatki na starszą córkę M. systematycznie rosną z uwagi na jej zainteresowania językowe i sportowe oraz
problemy zdrowotne, a w następnym roku dziecko rozpoczyna naukę szkolną. W ocenie pozwanego jego dochody nie
zwiększyły się, zaś charakter zatrudnienia – służba w policji - wyklucza podjęcie dodatkowej pracy.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 17 stycznia 2011 r. w sprawie III RC 539/10 P. K. (1) został
zobowiązany do łożenia kwot po 500 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzecz małoletniej D. K..
Matka małoletniej była wtedy zatrudniona w sklepie spożywczym w wymiarze ¾ etatu i zarabiała miesięcznie
średnio po 750 zł netto. Utrzymywała bliższą znajomość z D. C., ale nie mieszkała z nim i nie prowadziła wspólnego
gospodarstwa domowego. Małoletnia D. K. uczęszczała do III klasy szkoły podstawowej i brała udział w zajęciach
badmintona i piłki nożnej, co kosztowało po 50 zł miesięcznie. Małoletnia co tydzień jeździła na zawody sportowe.
Pozwany P. K. (1) był zatrudniony jako funkcjonariusz Policji za wynagrodzeniem miesięcznie średnio po 2.900 zł
netto, przy czym jego całkowity dochód, po doliczeniu czasu dodatkowej służby, wynosił około 3.260 zł. Mieszkał z
żoną E. K., która prowadziła działalność gospodarczą w postaci zakładu fryzjerskiego i zatrudniała jedną pracownicę i
dwie praktykantki, osiągając dochód 130 zł. Pozwany wychowywał córkę N. K., która we wrześniu 2011 r. miała zacząć
uczęszczać do przedszkola. Żona pozwanego była w drugiej ciąży.
Dowód:
-wyrok SR w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 17.01.2011 r. w sprawie III RC 539/10,
-zaświadczenia o dochodach stron w aktach sprawy III RC 539/10 SR w Kędzierzynie-Koźlu,
-zeznania stron w sprawie III RC 539/10 SR w Kędzierzynie-Koźlu,
Od września 2014 r. małoletnia D. K. zaczęła uczęszczać do I klasy gimnazjum w szkole sportowej, gdzie trenuje piłkę
nożną. Małoletnia ma 14 lat i bierze udział w dodatkowych zajęciach sportowych, trenując grę w badmintona. Treningi
kosztują 60 zł, a dodatkowe zajęcia indywidualne to koszt 45 zł za lekcję. W miesiącu mają miejsce zwykle 3 lub
4 wyjazdy na zawody sportowe, a ich łączny koszt dochodzi, zdaniem matki dziecka, do kwoty 600 zł miesięcznie.
Ponadto małoletnia uczęszcza na korepetycje z matematyki, gdzie jedna lekcja w tygodniu kosztuje 40 zł.
Matka małoletniej A. C. (1) ma 33 lata i od września 2012 r. pozostaje w związku z małżeńskim z D. C.. Mieszka wraz
z córką i mężem w lokalu komunalnym, gdzie czynsz wynosi 750 zł, opłata za internet i telewizję 120 zł, a prąd – 100
zł. Poza małoletnią powódka nie ma innych małoletnich na utrzymaniu. A. C. (1) z zawodu jest kasjerem-sprzedawcą,
jednak od półtora roku nie pracuje i pozostaje na utrzymaniu męża, który z pracy w charakterze kierowcy uzyskuje
dochód 2.000-3.000 zł netto miesięcznie. Nie jest zarejestrowana w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy w K., ale
korzysta ze wsparcia finansowego swojego ojca, który przekazuje jej kwoty rzędu 200 zł miesięcznie, a w zamian córka
pracuje u niego na targu.
Dowód:
-zaświadczenie PUP K. z dnia 22.09.2014 r. k. 5,
-zeznanie powódki A. C. k. 26,
Powiatowy Urząd Pracy w K. na dzień 1 grudnia 2014 r. dysponował propozycjami zatrudnienia na stanowiskach:
kasjer, sprzedawcy/kasjera, kasjera/asystenta działu kas, doradcy klienta/kasjera, pracownika stoiska – sprzedaż
karpia, pomocnika piekarza, pracownika gospodarczego/pracownika usług czystościowych, sprzątaczki.
Dowód:
-informacja Powiatowego Urzędu Pracy w K. k. 30,
Pozwany P. K. (1) pozostaje w związku małżeńskim z E. K. i ma na utrzymaniu dwoje dzieci: 6-letnią córkę N. i 6miesięczną córkę M.. Dochód netto pozwanego, liczony jak poprzednio, z uwzględnieniem służb dodatkowych oraz
pominięciem obciążeń innych niż podatek i składka zdrowotna, wynosił w okresie sierpień-październik 2014 r. średnio
3.469,45 zł miesięcznie ((3.654,19 zł+3.295,09 zł +3.459,09 zł)/3) i zdaniem pozwanego obniżył się z tej racji, że
świadczenie chorobowe wynosi dziś jedynie 80 % wynagrodzenia.
Jego małżonka prowadzi w tej samej branży własną działalność gospodarczą w formie zakładu fryzjerskiego, gdzie
zatrudniona jest jedna pracownica i 3 młodocianych uczniów. Dochód firmy w lipcu 2014 r. wynosił 1.977,06 zł,
w sierpniu - 1.094,09 zł, a we wrześniu firma wykazała stratę 150,77 zł. Rodzina pozwanego mieszka w lokalu
własnościowym, gdzie miesięcznie czynsz wynosi 567 zł, opłata za prąd 100 zł, opłata za gaz około 60 zł, a telewizja
– 74 zł.
Córka N. K. ur. (...) uczęszcza do przedszkola, gdzie opłata miesięczna wynosi 160-200 zł, a całkowite koszty
utrzymania dziecka kształtują się na poziomie 500 zł miesięcznie.
Koszty utrzymania M. K. ur. (...) także wynoszą około 500 zł miesięcznie, przy czym ostatnio same szczepienia
kosztowały łącznie 600 zł. Jednocześnie od października zatrudniona jest opiekunka do dziecka, a jej wynagrodzenie
dochodzi do kwoty 400 zł miesięcznie.
Pozwany nie utrzymuje z córką D. K. żadnych kontaktów, choć wie o jej zainteresowaniach sportowych.
Dowód:
-kopie aktów urodzenia małoletnich N. i M. K. k. 16,17,
-zaświadczenie o dochodach pozwanego P. K. k. 20
-bilans firmy (...)k. 21-23,
-zaświadczenie USC w K. z dnia 3.04.2008 r. k. 12,
-zeznanie pozwanego P. K. k. 26-27.
Sąd zważył co następuje:
Powództwo w części zasługiwało na uwzględnienie.
Żądanie zmiany wysokości należnych alimentów swoją podstawę znajduje w treści art. 138 kodeksu rodzinnego
i opiekuńczego (zwany dalej: k.r.o.), który mówi, iż w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia
dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Stąd też dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy należało odnieść uzasadnione
potrzeby małoletniej uprawnionej oraz możliwości zarobkowe i finansowe pozwanego istniejące w chwili obecnej
do potrzeb małoletniej i możliwości alimentacyjnych zobowiązanego w momencie zapadania poprzedniego
rozstrzygnięcia dotyczącego alimentów.
W ocenie sądu ustalenia faktyczne dotyczące strony powodowej pozwalały przyjąć, że usprawiedliwione wydatki na
zaspokojenie potrzeb powódki rzeczywiście wzrosły. Zaznaczyć należy, że już sam fakt upływu czasu niemal 4 lat od
chwili poprzedniego ustalenia świadczeń alimentacyjnych oraz podjęcia przez dziecko nauki szkolnej na poziomie
gimnazjum, przy uwzględnienia osiągnięcia przez uprawnioną wieku 14 lat i wejścia przez nią w okres niezwykle
intensywnego rozwoju psychofizycznego wskazywały, że stanowisko pozwu wskazujące na coraz większe potrzeby
powódki, należało, co do zasady, uznać za usprawiedliwione, w szczególności gdy chodzi o zakres wydatków na
wyżywienie i odzież, gdzie łączny wzrost kosztów, posiłkując się zasadami doświadczenia życiowego, oszacowano na
sumę 130 zł miesięcznie, zaś koszt zajęć dodatkowych - korepetycji z matematyki przyjęto, zgodnie ze stanowiskiem
powódki, na sumę 120 zł miesięcznie. Dlatego też za łączną kwotę wzrostu usprawiedliwionych wydatków przyjęto
sumę 250 zł miesięcznie.
Jednocześnie dalej idące oczekiwania finansowe, wiążące wzrost wydatków z zainteresowaniami sportowymi dziecka,
należało uznać za wygórowane. Wskazać przy tym należy, że małoletnia D. K. już w 2010 r. trenowała zarówno piłkę
nożną jak i badmintona, a ówczesne miesięczne koszty treningów wynosiły 50 zł miesięcznie, zaś dziecko co tydzień
jeździło na zawody. Stąd dzisiejsze koszty treningów po 60 zł miesięcznie należało uznać za wydatki zbliżone do
poprzednich, zaś kwoty rzędu 45 zł za lekcje indywidualne czy sumy po 600 zł miesięczne z racji kosztów wyjazdów
na zawody sąd uznał za wydatki wykraczające poza zakres potrzeb usprawiedliwionych i przyjął, że winny być one
finansowane bez udziału pozwanego.
Badając dalej sytuację strony powodowej sąd uznał, że wielość propozycji zatrudnienia wynikająca z informacji urzędu
pracy (k.30 akt) świadczy jednoznacznie, że matka małoletniej A. C. (1) ma możliwości zarobkowania i osiągania
dochodu na poziomie co najmniej kwot osiąganych poprzednio (sumy rzędu 750 zł netto miesięcznie), a skoro od
2012 r. pozostaje ona w związku z D. C. i wspólnie z nim prowadzi gospodarstwo domowe, wbrew jej stanowisku
sytuacja majątkowa poprawiła się istotnie, choćby poprzez fakt podwojenia zdolności zarobkowania w rodzinie, czy
też rozłożenia się kosztów utrzymania mieszkania na 3 zamiast 2 osoby.
Odnosząc się do sytuacji pozwanego zaznaczyć należało, że skoro ustalając dochody pozwanego w sprawie III RC
539/10 sąd miał na uwadze kwoty netto, uwzględniające wyłącznie obciążenie z tytułu składki zdrowotnej i podatku
dochodowego (średnia kwota dochodu netto 2.936,69 zł miesięcznie powiększona o dodatkową kwotę 328 zł z
racji służb dodatkowych i nagrody, dająca łącznie dochód miesięcznie po 3.264 zł) dla właściwej oceny zmiany
sytuacji dochodowej pozwanego należało zastosować te same zasady. Dlatego sąd, w oparciu o treść zaświadczenia
o dochodach (k. 20 akt), przyjął, że obecny dochód pozwanego stanowią kwoty jego wynagrodzenia brutto wraz ze
świadczeniem z tytułu służb dodatkowych (800 zł) i nagrodą (100 zł), pomniejszone o podatek dochodowy i składkę
zdrowotną, co daje średnią miesięczną kwotę netto w wysokości 3.469,45 zł, co daje dochód wyższy od osiąganego
uprzednio o sumę 205,45 zł. O stabilnej sytuacji dochodowej w rodzinie pozwanego świadczy także poziom dochodów
z działalności gospodarczej E. K., osiągającej w ciągu trzech miesięcy 2014 r. średni dochód 973,46 zł wobec dochodu
131 zł we wrześniu 2010 r. Zaznaczyć przy tym, że bez wątpienia fakt pojawienia się w rodzinie pozwanego drugiego
dziecka (córka M. K. ur. (...)) uzasadnia w znacznej części twierdzenia pozwanego o istotnym wzroście wydatków
na potrzeby małoletnich, a ich łączna szacunkowa wysokość na poziomie około 1.000 zł miesięcznie nie wydaje się
wygórowana.
Z tego względu, uznając, że pozwany należycie wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe, sąd uznał, że fakt
powiększenia się jego rodziny, niezależnie od wyłącznie ponoszonego przez matkę małoletniej rzeczywistego ciężaru
osobistych starań o utrzymanie i wychowanie uprawnionego (art. 135 § 2 k.r.o.) uzasadnia obciążenie pozwanego
mniejszą częścią zwiększonych wydatków na potrzeby uprawnionej po 100 zł miesięcznie, a ciężar pozostałych
kosztów po 150 zł miesięcznie przeniósł na pozwaną. W ocenie sądu zasądzona od pozwanego suma alimentów po
600 zł miesięcznie, przy obecnym poziomie jego dochodów, pozostaje w zasięgu możliwości majątkowych strony,
nie narażając pozostających z nim w gospodarstwie domowym małoletnich dzieci na niemożność zaspokojenia
usprawiedliwionych potrzeb, a jednocześnie jest kwotą uwzględniającą rosnące potrzeby uprawnionej.
W pozostałej części powództwo oddalono jako niezasadne.
Na podstawie art. 98 k.p.c. od pozwanego zasądzono na rzecz Skarbu Państwa należne koszty sądowe, zaś z mocy art.
333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w punkcie zasądzającym alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności.