Historia Nauczania - Szkoła Podstawowa w Sarnowie

Historia nauczania w Sarnowie
Historia na
nauczania w Sar
Sarnowie.
Najdawniejsze formy oświaty na terenie , Sarnowa to nauka w chałupach chłopskich , którą krzewił Mikołaj Kisiel z Serokomli. Nauka odbywała się tylko w okresie zimy. Dzieci wówczas uczyły się
przeciętnie jedną lub dwie zimy. Jako podręcznik często służyły książki kościelne , gdyż inne traktowane
były jako nielegalne. Bywało , że ówczesny nauczyciel musiał uciekać , żeby się schronić przed carską żandarmerią.
Do 1923r. szkoła mieściła się w starej leśniczówce. W 1924r. na potrzeby szkoły zostaje zakupiony budynek mieszkalny od Jakuba Barana w Sarnowie. Szkoła w tym okresie włączyła się do wszystkich
uroczystości zalecanych przez Inspektorat Oświaty. W okresie międzywojennym uczono języka polskiego ,
rachunków z geometrią , przyrody , geografii , rysunków , robót kobiecych oraz religii.
Wybuch II wojny światowej i okupacja nie przerwały nauki w Szkole Powszechnej w Sarnowie.
Nadzór nad szkołą pełnili inspektorzy niemieccy. Nauczaniem objęte były następujące przedmioty: język
polski , przyroda , arytmetyka z geometrią , rysunki , zajęcia praktyczne , śpiew i religia. W pierwszym
roku okupacji wpisów ocen dokonywano w języku polskim , języku niemieckim. Z wielu powodów bardzo
trudno było realizować program nauczania. Jednym z nich były przerwy w nauce spowodowane brakiem
opału , aresztowaniem nauczycieli , a także epidemiami różnych chorób.
Od września 1943r. Zarządzanie Szkołą objął Mieczysław Grohman , pochodzący z woj. Krakowskiego. Pan Grohman bardzo dbał o wysoki poziom dydaktyczno-wychowawczy pracy placówki. Prowadził lekcje w sposób atrakcyjny i interesujący.
Niedostatki w nauczaniu jawnym starano się wówczas kompensować poprzez masowe tajne nauczanie . Pan Grohman uczył historii polski , geografii i historii literatury polskiej.
Od początku działalności Szkoły nauczyciele z dużą sumiennością i odpowiedzialnością wpajali
uczniom wiedzę. Pomimo trudności , z jakimi musieli się borykać na co dzień (brakowało pomocy dydaktycznych , słabe wyposażenie w sprzęt szkolny , kłopoty lokalowe) starali się uatrakcyjnić pobyt uczniów
w szkole. Powodzeniem cieszyły się wycieczki krajoznawcze w okolice Łukowa np. wycieczka do Okrzei ,
Adamowa , Burca , pomnika ks. Brzóski .
Jednak osiągane przez uczniów wyniki w nauce nie stanowiły odbicia wysiłku nauczycieli , z jakim
wpajali oni wiedzę swoim podopiecznym. Na obniżenie wyników i poziomu nauczania miała wpływ
niska frekwencja spowodowana w wielu przypadkach angażowaniem dzieci w prace polowe , nie posyłaniem dzieci do szkoły.
W 1945 roku staraniem Grohmana Urząd Ziemski w Łukowie przekazał na potrzeby Szkoły Powszechnej w Sarnowie zabytkowy dworek. Szkole przekazano 2,50ha parku z ogrodem i placem na boisko.
-1-
Historia nauczania w Sarnowie
W 1965 roku przystąpiono do budowy nowego , piętrowego budynku. Nowy budynek zostaje oddany przed zakończeniem roku szkolnego
1968/1969.
W swej wieloletniej historii Szkoła Podstawowa w Sarnowie dobrze wypełniała nałożony na
siebie obowiązek nauczania i wychowywania. Wciąż jednak powtarzał się odwieczny problem tej szkoły ,
a mianowicie trudne warunki lokalowe , brak centralnego ogrzewania , bieżącej wody , a także odpowiedniej liczby sal, przede wszystkim. Drugim utrudnieniem pracy było to , że lekcje odbywały się
w dwóch budynkach .
Bardzo ważną datą dla społeczności Sarnowa był rok 2000. Jesienią rozpoczęły się wstępne prace
przy budowie nowej szkoły i bardzo szybko postępowały. Inauguracja roku szkolnego 2003/2004 odbyła
się już w nowej szkole.
Dziś ku zadowoleniu wszystkich: uczniów, rodziców i nauczycieli zajęcia odbywają się w nowoczesnym, dobrze wyposażonym budynku, który rozwiązał dotychczasowe problemy.
-2-