Historia rehabilitacji
Transkrypt
Historia rehabilitacji
KARTA PRZEDMIOTU FIZJOTERAPIA Studia drugiego stopnia – profil praktyczny Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Jednostka prowadząca Koordynator przedmiotu Osoby prowadzące przedmiot HISTORIA REHABILITACJI ZWKF_FT_2_O_B.1_s 1. PODSTAWOWE INFORMACJE Forma studiów Profil studiów Rok / Semestr Liczba ECTS Forma zajęć Wymiar zajęć studia stacjonarne praktyczny I / pierwszy 1 Wykład 15 Poziom studiów Moduł kształcenia Język przedmiotu Forma zaliczenia Ćw. audytoryjne studia drugiego stopnia moduł przedmiotów podstawowych polski zaliczenie na ocenę Ćw. sportowe Ćw. kliniczne 2. CELE PRZEDMIOTU C1 C2 Poznanie historii kierunków i szkół fizjoterapii oraz rozwoju rehabilitacji. Przedstawienie związku rehabilitacji z medycyną i kulturą fizyczną na przestrzeni dziejów. 3. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI Brak. 4. EFEKTY KSZTAŁCENIA Kod EK1 EK2 EK3 Po zrealizowaniu przedmiotu student: posiada wiedzę na temat genezy, rozwoju i podstaw prawnych rehabilitacji i leczenia uzdrowiskowego na świecie i w Polsce oraz rozumie potrzebę stałego jej uaktualniania. potrafi komunikować się przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami innych dziedzin w celu uzyskania informacji na temat historii rehabilitacji. zna i promuje współczesne standardy międzynarodowe dotyczące fizjoterapii. Odniesienie do efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla programu dla obszaru K_W25 K_K01 M2_W09 M2_K01 K_U01 M2_U01 K_K14 M2_K08 5. TREŚCI PROGRAMOWE WYKŁADY Lp. W1 W2 W3 W4 W5 Tematyka zajęć Podstawowe definicje z zakresu rehabilitacji. Historyczne czynniki rozwoju rehabilitacji. Związki rehabilitacji z kulturą fizyczną i medycyną. Rozwój metod gimnastyki i masażu w średniowieczu, odrodzeniu i oświeceniu. Europejskie systemy gimnastyczne XIX wieku i ich wpływ na rozwój nowoczesnej rehabilitacji. Narodziny oraz rozwój nowoczesnej rehabilitacji w XX i XXI wieku. Twórcy światowej i polskiej rehabilitacji. Międzynarodowe standardy we współczesnej fizjoterapii. Razem: Liczba godzin 3 3 3 3 3 15 6. METODY DYDAKTYCZNE M1 M2 Wykład z prezentacją multimedialną. Wykład problemowy. 7. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym: Godziny wynikające z planu studiów Zaliczenia w sesji Godziny bez udziału nauczyciela wynikające z nakładu pracy studenta, w tym: Przygotowanie się do zajęć Przygotowanie: prezentacji, raportu, planu usprawniania, udziału w dyskusji Przygotowanie do zaliczenia Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu wynikająca z całego nakładu pracy studenta Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 15 2 3 – 5 25 1 8. METODY OCENY Ocena formułująca F1 Aktywność na zajęciach. P1 Test jednokrotnego wyboru. Ocena podsumowująca 9. KRYTERIA OCENY Efekt kształcenia EK1 EK2 EK3 Student na ocenę: niedostateczny (2,0) uzyskał poniżej 50% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. uzyskał poniżej 50% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. uzyskał poniżej 50% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. dostateczny (3,0) uzyskał od 50% – 69% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. uzyskał od 50% – 69% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. uzyskał od 50% – 69% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. dobry (4,0) uzyskał od 70% – 89% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. uzyskał od 70% – 89% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. uzyskał od 70% – 89% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. bardzo dobry (5,0) uzyskał od 90% – 100% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. uzyskał od 90% – 100% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. uzyskał od 90% – 100% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania. 10. MACIERZ REALIZACJI PRZEDMIOTU Efekt kształcenia Odniesienie do efektów kierunkowych Cele przedmiotu Treści programowe Metody dydaktyczne Sposoby oceny EK1 EK2 EK3 K_W25, K_K01 K_U01 K_K14 C1, C2 C1, C2 C1 W1 – W5 W1 – W5 W5 M1, M2 M1, M2 M1 F1, P1 F1, P1 F1, P1 11. LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. 2. 3. Dega W., Milanowska K. (red.), Rehabilitacja medyczna, PZWL, Warszawa 2001. Megiera L., Historia masażu w zarysie, Bio-Styl, Kraków 2007. Migała M., Wybrane zagadnienia z historii rozwoju rehabilitacji i fizjoterapii, Politechnika Opolska, Opole 2004.