Pokój i Dobro Druga Niedziela Wielkiego Postu (C)

Pokój i Dobro Druga Niedziela Wielkiego Postu (C)

Pokój i Dobro
Biuletyn informacyjny parafii św. Franciszka z Asyżu
Druga Niedziela Wielkiego Postu (C)
www.zielona.franciszkanie.pl
24 LUTEGO 2013
NR 8 (116)
MSZE ŚWIĘTE
W niedziele i święta:
7:00; 8:30; 10:00 (młodzież);
11:30 (dzieci); 13:00 (chrzty); 18:00
W dni powszednie:
7:30 (recytowana); 8:00;
18:00 (z krótką homilią)
To jest
mój Syn
wybrany...
W pierwsze piątki miesiąca dla
dzieci i młodzieży:
17:00
ADORACJA I SPOWIEDŹ
W piątki:
8:30 - 17:30
SPOWIEDŹ ŚWIĘTA
W dni powszednie:
7:30 - 8:30
18:00 - 18:30
W niedziele:
podczas każdej mszy świętej
W pierwszy piątek miesiąca:
7:15 - 8:30
16:00 - 18:30
(68) 412 4031
BIURO PARAFIALNE
- 16:00 - 17:00
- 16:00 - 17:00
(oprócz pierwszych piątków)
TELEFONY - KONTAKTY
Parafia i Klasztor
Tel: (68) 412 4031
Fax: (68) 452 80 60
O.Proboszcz
O.Zdzisław
O.Edward
O.Piotr
O.Tadeusz
O.Witold
Br.Władysław
Br.Jacek
Świetlica
Zakrystia
PIERWSZE CZYTANIE
Czytanie z Księgi Rodzaju (Rdz 15,5-12.17-18)
W innych terminach prosimy
o kontakt telefoniczny:
Środa
Piątek
Słowo na Niedzielę
- w. 111
- w. 113
- w. 114
- w. 109
- w. 110
- w. 115
- w. 112
- w. 117
- w. 151
- w. 152
[email protected]
Bóg poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu,
rzekł: „Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli
zdołasz to uczynić”; a potem dodał: „Tak
liczne będzie twoje potomstwo”. Abram
uwierzył i Pan poczytał mu to za wielką zasługę. Potem zaś rzekł do niego: „Ja jestem
Pan, którym cię wywiódł z Ur chaldejskiego,
aby ci dać ten oto kraj na własność”. A na to
Abram: „O Panie, o Panie, jak będę mógł się
upewnić, że otrzymam go na własność?”.
Wtedy Pan rzekł: „Wybierz dla mnie trzyletnią jałowicę, trzyletnią kozę i trzyletniego
barana, a nadto synogarlicę i gołębicę”. Wybrawszy to wszystko, Abram poprzerąbywał
je wzdłuż na połowy i przerąbane części ułożył jedną naprzeciw drugiej; ptaków nie porozcinał. Kiedy zaś do tego mięsa zaczęło
zlatywać się ptactwo drapieżne, Abram je
odpędzał. A gdy słońce chyliło się ku zacho-
dowi, Abram zapadł w głęboki sen i opanowało go uczucie lęku, jak gdyby ogarnęła go wielka ciemność. A kiedy słońce
zaszło i nastał mrok nieprzenikniony,
ukazał się dym jakby wydobywający się
z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i
przesunęły się między tymi połowami
zwierząt. Wtedy to właśnie Pan zawarł
przymierze z Abramem, mówiąc:
„Potomstwu twemu daję ten kraj od
Rzeki Egipskiej aż do wielkiej rzeki Eufrat”.
—————————————————————————-
DRUGIE CZYTANIE
Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do
Filipian (Flp 3,17-4 1)
Bracia, bądźcie wszyscy razem moimi
naśladowcami i wpatrujcie się w tych,
którzy tak postępują, jak tego wzór macie w nas. Wielu bowiem postępuje jak
wrogowie krzyża Chrystusowego, o których często wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem. Ich losem - zagłada, ich
dokończenie na str. 2
W dzisiejszym numerze m.in.: Duchowa wspinaczka... - rozważanie do Ewangelii - str. 2;
Katecheza nr 17 - Syn Boży - str. 2; Droga Krzyżowa - str. 3; Trudne pytania w Rok Wiary - In
vitro - str. 3; Zaproszenia na rekolekcje wielkopostne - str. 4; Kącik Ojca Proboszcza - str. 4.
Pokój i Dobro, Parafia św. Franciszka z Asyżu, ul. Kilińskiego 5, 65-508 Zielona Góra, tel. (68) 412 40 31; fax (68) 452 80 60
Słowo na Niedzielę
Syn Boży
Katecheza 17
Gdy w różnych urzędach trzeba bliżej
określić tożsamość konkretnej osoby,
bogiem - brzuch, a chwała - w tym, czego winni się wstydzić. najczęściej należy podać imię ojca, na
To ci, których dążenia są przyziemne. Nasza bowiem ojczy- przykład „Jan, syn Tadeusza”. Osoba
zna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy w ten sposób wypełniająca formularz
Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze cia- przynajmniej dla urzędnika staje się
ło poniżone na podobne do swego chwalebnego ciała, tą kimś znanym, kogo można bez więkpotęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podpo- szej trudności zidentyfikować. Jezus,
rządkować. Przeto bracia umiłowani, za którymi tęsknię, ra- głosząc Ewangelię, chciał wiedzieć,
czy słuchacze dobrze ją rozumieją, a
dości i chwało moja, tak stójcie mocno w Panu, umiłowani.
———————————————————————————————————
tym samym – czy dobrze Go znają.
EWANGELIA
Pytał więc swych uczniów, za kogo ludzie Go uważają. Okazywało się, że opinie na temat tożsamości Jezusa były różne, czaSłowa Ewangelii według św. Łukasza (Łk 9,28b-36)
sem bardzo dalekie od prawdy. Jednak gdy w wyznaniu Piotra
Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę,
padło właściwe określenie osoby Jezusa: „Ty jesteś Mesjasz,
aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmie- Syn Boga żywego” (Mt 16,16), to zostało ono w sposób niezwynił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mę- kle uroczysty potwierdzone przez Mistrza: „Błogosławiony
żów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego
w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie” (Mt 16,17).
Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorze- Jezus na różne sposoby daje do zrozumienia, że jest Synem
ni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, Bożym. Jezus wyraźnie podkreśla wyłączność swego synowstojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł skiego stosunku do Boga. Nigdy nie mówi „nasz Ojciec”, ale
do Jezusa: „Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy tylko „mój Ojciec” lub „mój Ojciec – wasz Ojciec”. Owa wyłącznamioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Elia- ność synowskiego stosunku do Boga szczególnie uwydatnia się
sza”. Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, w modlitwie, gdy Chrystus zwraca się do Boga jako do Ojca,
zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z używając aramejskiego słowa „Abba”. Słowo „Abba” wyraża
obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn wybrany, Jego słu- szczególną bliskość synowską i stanowi też w ustach Jezusa
chajcie”. W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się wyraz bezgranicznego oddania się Ojcu i Jego woli. Prawda o
sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic Bożym synostwie Jezusa była dla wielu Żydów nie do przyjęcia
i stała się powodem postawienia Zbawicielowi zarzutu bluźnie oznajmili o tym, co widzieli.
nierstwa. W czasie procesu na pytanie arcykapłana Kajfasza:
„Poprzysięgam Cię na Boga żywego, powiedz nam: czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży?” Jezus odpowiada po prostu: „Tyś powiedział”, czyli: „Tak, Ja Nim jestem” (Mt 26,63-64). Tak więc
Kiedy wybieram się w góry i zdobymożna powiedzieć, że ostatecznie Jezus umierał na krzyżu za
wam cel mojej wyprawy – szczyt –
prawdę o swoim Bożym synostwie. Setnik rzymski, mimo że
odczuwam radość i satysfakcję. Nie
był poganinem, patrząc na agonię Jezusa, daje jeszcze jedno
myślę już o zmęczeniu, które jeszcze
zadziwiające świadectwo Boskiej tożsamości Jezusa:
kilka minut temu dawało się we
„Prawdziwie, ten człowiek był Synem Bożym” (Mk 15,39).
znaki, nogi odmawiały posłuszeńCzy wypełniam polecenie Boga Ojca, który wskazując na Jezusa
stwa a ciężki oddech i brak powiejako Swojego Syna, powiedział: „To jest mój Syn umiłowany, Jego
trza nie pozwalały zrobić nawet
słuchajcie?”
najmniejszego kroku naprzód. RaZapamiętajmy: Nasza wiara opiera się na tym jednym najważdość ze zdobycia szczytu przekreśliniejszym wydarzeniu w historii: Syn Boży zstąpił z nieba, stał
ła to wszystko. Nie jestem alpinistą,
się człowiekiem, umarł na krzyżu i zmartwychwstał dla naszeale lubię chodzić po górach, zdobygo zbawienia.
dokończenie ze str. 1
Duchowa wspinaczka…
wać szczyty. Było ich kilka, te najbardziej mi bliskie – Śnieżka, Giewont, Gubałówka, Turbacz... Ale ciągle odkrywam i zdobywam
w swoim życiu jeszcze kilka innych szczytów, zawsze ciekawych
i ciągle jeszcze nieodkrytych – Synaj, Tabor, Góra Oliwna, Golgota. W tym wypadku niezbędny jest raczej wysiłek duchowy a
nie fizyczny. Zdobywanie tych szczytów dokonuje się przede
wszystkim przez doskonalenie modlitwy. To w modlitwie Mojżesz precyzował na Synaju genialne prawo Dekalogu i tylko w
modlitwie można je właściwie odczytać. W modlitwie Chrystus
przemienił się na górze Tabor. W modlitwie na szczycie Góry
Ks. Czesław Stolarczyk
Oliwnej mocował się z potęgą zła istniejącego na ziemi, wreszcie - w modlitwie na Golgocie oddał ducha w ręce swego Ojca.
Wielki Post to okres, w którym Kościół organizuje wyprawę na
trzy szczyty znane z Ewangelii. Rozpoczyna od Taboru, poprzez Górę Oliwną i kończy na Golgocie. Po przeżyciu tych
trzech szczytów życie człowieka wygląda zupełnie inaczej. Z
wysokości tych szczytów wszystko widać we właściwych proporcjach. Czy nie warto zatem podjąć w Wielkim Poście duchowej wspinaczki, aby osiągnąć szczyt doskonałości?
fred
Biuletyn Informacyjny „Pokój i Dobro” parafii św. Franciszka z Asyżu w Zielonej Górze. Wydawca: Klasztor Franciszkanów, ul. Kilińskiego 5, 65508 Zielona Góra, tel. + 48 68 412 40 31; fax + 48 68 452 80 60; e-mail: [email protected]. Redaguje zespół: Aleksandra Bąk, Agnieszka Carlsson, Joanna Ciernioch, Krystyna Dolczewska, Krystyna Możdżeń, o.Edward Staniukiewicz. Korekta: Dorota Masłej. Redakcja nie zwraca
materiałów niezamówionych oraz zastrzega sobie prawo do zmiany nadesłanych tekstów. Nakład 450 egz. Ofiara dobrowolna.
Pokój i Dobro, Parafia św. Franciszka z Asyżu, ul. Kilińskiego 5, 65-508 Zielona Góra, tel. (68) 412 40 31; fax (68) 452 80 60
Droga Krzyżowa
Nie tylko w Wielkim Poście idziemy z
Jezusem Jego ostatnią drogą. Droga
Krzyżowa to jedna z najbardziej przejmujących form pobożności. Udział w
niej ułatwia nam refleksję nad tragicznymi wydarzeniami ostatnich dni z
życia Jezusa. Ułatwia nam też postawienie się w roli uczestników tamtych
wydarzeń i utożsamienia się z niektórymi z nich. Idąc tą Drogą towarzyszymy Jezusowi rozważaniem, śpiewem,
skupieniem i odkrywamy, że Jego Droga krzyżuje się nieustannie z naszymi drogami; jego Stacje z naszymi stacjami. Upadki,
płaczące kobiety, matki, Weroniki z chustami, Cyrenejczycy
zaplątani przypadkowo w nasz ból, szydercy… Jego Krzyż i
nasze krzyże, splątane losy aż po śmierć. Zwyczaj odprawiania
tej szczególnej liturgii śmierci Jezusa pojawił się w Jerozolimie
w IV wieku. Rozpoczynał się w Niedzielę Palmową triumfalną
procesją, a kończył się w nocy z Wielkiego Czwartku na Wielki
Piątek w miejscach związanych z męką i śmiercią Jezusa. W
1320 r. franciszkanie objęli opiekę nad Ziemią Świętą i dopiero
wówczas wytyczyli trasę Drogi Krzyżowej ulicami Jerozolimy.
Krzyżowcy i liczni pątnicy wracając z pielgrzymek do Ziemi
Świętej zaszczepiali nabożeństwo Drogi Krzyżowej w swoich
krajach. Nabożeństwo Drogi Krzyżowej rozszerzyło się na całą
Europę pod koniec XVII w. Najgorliwszym propagatorem był
franciszkanin św. Leonard z Porto Maurizio (+ 1751 r.). Na tere-
nie Włoch założył on aż 572 Drogi Krzyżowe. W Polsce Kalwarie pojawiły się w
XVII w. Jedne z najstarszych i najbardziej
znanych to Kalwaria Zebrzydowska i
Kalwaria Pacławska. Znaki wiary w
Ukrzyżowanego rozsiane są gęsto na
polskiej ziemi. Krzyże polne, przydrożne,
na mogiłach, pięknie rzeźbione i malowane w kościołach i kaplicach, wokół
nich - przypominają o nieustannym pielgrzymowaniu i splataniu się ludzkich
dróg z Drogą Jezusa. Przed pięciu laty
wraz z o.Januszem Łazarczykiem, opiekunem Wspólnoty Różańcowej pielgrzymowaliśmy do Kalwarii Pacławskiej położonej w przepięknym krajobrazie Pogórza
Przemyskiego. Ukształtowanie terenu i rozrzucone na wzgórzach kaplice ze stacjami Drogi Krzyżowej przypominają miejsca Męki Pańskiej z Ziemi Świętej, dlatego też Kalwaria Pacławska często nazywana jest „Jerozolimą Wschodu”. Na jednym ze wzgórz wznosi się piękny barokowy kościół - Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej Kalwaryjskiej. To miejsce
jest szczególnie bliskie mojemu sercu, to rodzinne strony moich rodziców. Każdy z nas ma swój krzyż i swoje kalwaryjskie
ścieżki, swoją pobożność i swoje cierpienia niepowtarzalne,
jedyne, bliskie, najważniejsze. Łączy nas Chrystus, Jego miłość
objawiona na Krzyżu jest uniwersalna. O tej miłości mówią
nam kapliczki Kalwarii Pacławskiej. Ta miłość obejmuje każdego z nas, gdziekolwiek żyjemy, cierpimy, kochamy, umieramy.
Monika Bundz
Trudne pytania w Roku Wiary
Dziecięce pytanie
In vitro
Wielki świat składa się z małych rzeczy,
Wielka miłość z uczynków drobnych,
Bochen chleba to milion okruchów.
- A Bóg Święty do czego podobny?
- Święty Bóg jest w tym świecie dokoła,
w okruszynie każdej w bochnie chleba.
On nas kocha miłością bez granic
i najlepiej wie, czego nam trzeba.
Starczy tylko Mu ufać we wszystkim,
Kochać ludzi gorąco i szczerze.
Pan Bóg zawsze jest tuż obok, blisko,
Bo nas kocha.
- Czy wierzysz?
- WIERZĘ!!!
Nie samym chlebem
żyje człowiek...
Krystyna Możdzeń
Niepłodność jest chorobą społeczną. Można ją leczyć farmakologicznie lub endoskopowo (endoskopia to zabiegi diagnostyczno-lecznicze, które polegają na badaniu ciała ludzkiego przy wykorzystaniu przyrządu ze światłowodem). Metoda in vitro, a więc sztuczne zapłodnienie w szkle, nie jest metodą leczenia niepłodności, jak chce się dzisiaj wmówić polskiemu społeczeństwu. In vitro to proceder, który co prawda sprowadza na świat życie, ale in vitro nie leczy. Kobieta
po urodzeniu dziecka nadal pozostaje bezpłodna.
Kościół stoi na stanowisku, że rozwój nauk medycznych jest faktem pozytywnym i zasługuje na poparcie, kiedy służy przezwyciężeniu lub wyeliminowaniu
patologii i przyczynia się do przywrócenia normalnego przebiegu procesów rozrodczych. Zasługuje natomiast na negatywną ocenę kiedy zakłada niszczenie
istot ludzkich. Dlatego też i negatywnie Kościół ocenia zapłodnienie pozaustrojowe, gdyż dochodzi wówczas do poczęcia dziecka w oderwaniu od intymnej
relacji małżeńskiej. Prowadzi to również do niszczenia życia człowieka w fazie
embrionalnej. Kościół broni poglądu, że przekazywanie życia ludzkiego winno
dokonywać się wyłącznie w naturalnej rodzinie. Kościół rozumie cierpienia małżonków dotkniętych problemem bezpłodności. Jednakże pragnienie dziecka nie
może usprawiedliwiać jego selekcji, porzucenia go lub zniszczenia. Za zdecydowanie negatywną oceną spotyka się redukcja embrionów już wszczepionych,
gdyż jest ona formą aborcji. Negatywna ocena moralna dotyczy zamrażania niewykorzystanych embrionów, ponieważ znaczący ich procent nie przeżywa zamrożenia lub rozmrożenia. Wszelkie próby in vitro czy też techniki inżynierii
genetycznej mające doprowadzić do udoskonalenia i wzmocnienia naszego wyposażenia genetycznego są niedopuszczalne, gdyż w próbie stworzenia nowego
rodzaju człowieka dostrzec można zarys ideologii, w której człowiek rości sobie
prawo do zastąpienia Boga-Stwórcy.
Opr. o.Edward Staniukiewicz na podstawie Instrukcji Kongregacji Nauki Wiary
„Dignitas personae” z grudnia 2008 r.
Pokój i Dobro, Parafia św. Franciszka z Asyżu, ul. Kilińskiego 5, 65-508 Zielona Góra, tel. (68) 412 40 31; fax (68) 452 80 60
Kącik Ojca Proboszcza
Rekolekcje
Jesteśmy w okresie Wielkiego Postu, a więc
czasu w Kościele niepowtarzalnego. W kościołach i kaplicach organizowane są wielkopostne nabożeństwa, młodzież szkolna upomina się o rekolekcje i z tego faktu należałoby się cieszyć. Chociaż do tych „upomnień” podchodzę z pewną
rezerwą, bo nie wiem, co mają na myśli. Czy rzeczywiście pragną
chwil głębszej i wspólnej modlitwy (z drugiej strony wiem, że oni
lubią przebywać i modlić się we wspólnocie), czy raczej „mini
ferii” w postaci trzech dni wolnych od zajęć szkolnych? Myślę tu
oczywiście o młodzieży ze szkół średnich.
W minionym tygodniu przeżyliśmy już w naszej parafii jedną serię rekolekcji szkolnych. Z tego miejsca pragnę podziękować
wszystkim, którzy zaangażowali się w rekolekcje dla dzieci ze
Szkoły Podstawowej nr 14 oraz samym dzieciom, które przychodziły do naszej kaplicy na praktyki religijne. Każde spotkanie z
Bogiem powinno umacniać w nas nadzieję i otuchę oraz kształtować nasze chrześcijańskie życie w oparciu o naukę samego Chrystusa, abyśmy mogli wzrastać w łasce u Boga i u ludzi.
Skoro Bóg zna każdego z nas po imieniu, bardzo indywidualnie, i
przeznacza dla naszego dobra czas (choćby rekolekcje), chciałbym, abyśmy go nie zmarnowali, lecz wykorzystali w pełni. Bo
przyjdzie kiedyś taki dzień dla każdego z nas, że Bóg zapyta po
imieniu: Co zrobiłeś z czasem, który był przeznaczony na spotkanie ze Mną? Niewątpliwie, przyjdzie taki czas… Wiem, że to
brzmi eschatologicznie, ale czy Wielki Post, nie ma służyć właśnie temu?
Ogłoszenia, informacje, komunikaty
Dzisiaj (24 lutego) Druga Niedziela Wielkiego Postu. Ofiara
Chrystusa na drzewie krzyża uwalnia nas spod władzy złego
ducha, jednoczy nas z Bogiem i gwarantuje wieczne zbawienie. By jednak móc w pełni skorzystać z owoców miłości Boga do człowieka, musimy przyjąć Jego zaproszenie do nawrócenia i przemiany własnego życia. Wielki Post, który
obecnie przeżywamy, jest dobrą okazją do tego.
————————————————————————————————————————————
We wtorek o godz. 18.00 Msza święta składkowa za przyczyną św. Antoniego a w środę nabożeństwo do Matki Bożej
Królowej Rodzin.
————————————————————————————————————————————
W czwartek o godz. 19.00 spotkanie w salce w klasztorze dla
dorosłych, którzy przygotowują się do Sakramentu Bierzmowania.
————————————————————————————————————————————
W tym tygodniu przypada pierwszy piątek miesiąca. Spowiedź w naszej kaplicy rano od godziny 7:15 do 8:30, po południu od godziny 16:00 oraz w ciągu całego dnia.
————————————————————————————————————————————-
W sobotę, 2 marca odwiedzimy naszych chorych parafian.
Początek wizyty od godziny 9:00.
————————————————————————————————————————————-
W najbliższą niedzielę, 3 marca dodatkowa msza święta o
godzinie 15:30 w intencji trzeźwości w naszej Ojczyźnie i rodzinach oraz modlitwą o uzdrowienie z uzależnień i zniewoleń. Serdecznie zapraszamy.
————————————————————————————————————————————
W niedzielę, 3 marca po nabożeństwie Gorzkich Żali (godz.
17:00) zmiana tajemnic Żywego Różańca.
————————————————————————————————————————————
W tym tygodniu spotkania duszpasterskie:
- w poniedziałek g. 18:30 - Grupa AA „u Franciszka”,
- we wtorek g. 18:00 - chór parafialny,
- w środę g. 18:00 - Odnowa w Duchu Świętym,
Fr. Zdzisław Tamioła, proboszcz
- w środę g. 19:00 - Fraternia Franciszkańska,
- w czwartek g. 18:00 - Wspólnota dla Intronizacji NSPJ,
Akcja Katolicka
- w piątek g. 9:00 - Wspólnota Krwi Chrystusa,
Diecezji Zielonogórsko – Gorzowskiej
- w piątek g. 19:00 - Kurs Alfa,
zaprasza na Rekolekcje Wielkopostne
- w sobotę g. 10:30 - scholka dziecięca,
Głogów, 01-03 marca 2013
- w sobotę g. 18:00 - Rycerstwo Niepokalanej,
- w niedzielę g. 17:00 - (DDA) Dorosłe Dzieci Alkoholików.
Temat rekolekcji: „Wiara z twarzą i twarz z wiarą”
Rekolekcje poprowadzi ks. dr Piotr Zaborski,
dyrektor Archidiecezjalnego Radia FIAT w Częstochowie.
———————————————————————————————————————————————————
Szczegółowe informacje i zapisy:
Ryszard Furtak: tel. 694 454 454, e- mail: [email protected]
Koszt:
od osoby za cały pobyt wynosi 140 zł.
Miejsce:
Dom Cichych Pracowników Krzyża w Głogowie,
ul. Ks. Prał. Luigi Novarese 2
Czas trwania:
rozpoczęcie: piątek godz. 18.00; zakończenie w
niedzielę około godz. 13.00
Dojazd:
we własnym zakresie.
Klub Inteligencji Katolickiej w Zielonej Górze
zaprasza na Rekolekcje Wielkopostne
Rokitno, 15-17 marca 2013
Temat: Rok Wiary
Rekolekcje poprowadzi ks. bp Paweł Socha
————————————————————————————————————————————————————————-
Szczegółowe informacje i zapisy:
Grażyna Gradowicz:
Koszt:
Miejsce:
Dojazd:
tel. komórkowy 692 075 053
od osoby za cały pobyt wynosi 140 zł.
Sanktuarium w Rokitnie
we własnym zakresie
————————————————————————————————————————————
Na nadchodzący tydzień i trwający Wielki Post życzymy
wszystkim franciszkańskiego Pokoju i Dobra, błogosławieństwa Bożego i dziękujemy za duchowe i materialne
wsparcie. Niech nam wszystkim Bóg błogosławi!
Droga Krzyżowa
Piątek - godz. 8:30; 16:30 (dzieci); 17:15
GORZKIE ŻALE Z KAZANIEM PASYJNYM
Niedziela - godz. 17:00
Konto na budowę kościoła:
Parafia św. Franciszka
ul. Kilińskiego 5
65-508 Zielona Góra
Bank Polski S.A. o/Zielona Góra,
nr: 57 1240 6843 1111 0000 4987 6761