Fizyka Kurs podstawowy z elementami kursu rozszerzonego

Transkrypt

Fizyka Kurs podstawowy z elementami kursu rozszerzonego
Fizyka
Kurs podstawowy z elementami kursu rozszerzonego koniecznymi
do podjęcia studiów technicznych i przyrodniczych
Rozkład materiału i wymagania edukacyjne dla klasy
3c – biologiczno chemicznej
do programu DKOS-5002-38/04 i podręcznika "Fizyka dla szkół
ponadgimnazjalnych kurs podstawowy z elementami kursu rozszerzonego koniecznymi do podjęcia studiów technicznych i przyrodniczych" pod redakcją J.
Salach, wydawnictwa ZamKor, nr dopuszczenia 90/04
Magnetyzm,
41
42-43
44-45
46
47
48
49
50-51
52
53
54
55
56-57
58
59
60
Oddziaływania magnetyczne. Pole
magnetyczne.
Ruch cząstki naładowanej w polu
magnetycznym. Siła Lorentza. (2godz)
Przewodnik z prądem w polu
magnetycznym. Siła
elektrodynamiczna.(2godz)
Pole magnetyczne wokół przewodnika z
prądem.
Oddziaływanie przewodników z prądem.
Własności magnetyczne substancji.
Rozwiązywanie zadao.
Zjawisko indukcji elektromagnetycznej.
(2godz)
Prawo Faradaya.
Zjawisko samoindukcji. Rozwiązywanie
zadao.
Zastosowanie zjawiska indukcji
elektromagnetycznej.
Powtórzenie.
Sprawdzian.
Prąd przemienny. Napięcie i natężenia
skuteczne.
Zwojnica i kondensator w obwodzie
prądu przemiennego.
Rozwiązywanie zadao.
 potrafi przedstawid
graficznie pole
magnetyczne magnesu
trwałego,
 wie, że wielkością opisującą
pole magnetyczne jest

indukcja magnetyczna B i
zna jej jednostkę,
 potrafi opisad i wyjaśnid
doświadczenie Oersteda,
 wie, że w polu
magnetycznym na
poruszającą się cząstkę
naładowaną działa siła
Lorentza,
 wie, że na przewodnik,
przez który płynie prąd w
polu magnetycznym działa
siła elektrodynamiczna.
 zna wzór na wartośd siły
Lorentza dla przypadku
 
B  ,
 zna wzór na wartośd siły
elektrodynamicznej dla


przypadku gdy B  l ,
 wie, co to jest strumieo
magnetyczny i zna jego
jednostkę.
 potrafi określid wartośd,
kierunek i zwrot siły
elektrodynamicznej i siły
Lorentza w konkretnych
przypadkach,
 potrafi opisad pole
magnetyczne przewodnika
prostoliniowego i zwojnicy,
 potrafi objaśnid, na czym
polega zjawisko indukcji
elektromagnetycznej i
podad warunki jego
występowania,
 wie, od czego zależy siła
elektromotoryczna indukcji,
 poprawnie interpretuje
prawo Faraday'a indukcji
elektromagnetycznej,
 potrafi objaśnid, na czym
polega zjawisko
samoindukcji i podad
warunki jego
występowania,
 wie, od czego zależy i w
jakich jednostkach się
wyraża współczynnik
samoindukcji zwojnicy.
 potrafi zapisad wyrażenie
na siłę Lorentza i definicję
wektora indukcji
magnetycznej,
 potrafi zdefiniowad
jednostkę indukcji
magnetycznej,
 potrafi objaśnid zasadę
działania silnika
elektrycznego,
 potrafi opisad
oddziaływania wzajemne
przewodników z prądem i
podad definicję ampera,
 potrafi jakościowo opisad
właściwości magnetyczne
substancji.
 Potrafi sporządzad wykresy
(t ) i  (t ) ,
 poprawnie interpretuje
wyrażenie na siłę
elektromotoryczną indukcji
i samoindukcji,
 potrafi objaśnid zasadę
działania prądnicy prądu
przemiennego,
 potrafi się posługiwad
wielkościami opisującymi
prąd przemienny tj.
natężeniem i napięciem
skutecznym oraz pracą i
mocą prądu przemiennego,
 potrafi objaśnid rolę
zwojnicy i kondensatora w
obwodzie prądu
zmiennego,
 potrafi objaśnid zasadę
działania transformatora i
zna jego praktyczne
 potrafi przedyskutowad
zależnośd wartości siły
Lorentza od kąta między


wektorami B i  ,
 potrafi przedstawid zasadę
działania i zastosowanie
cyklotronu,
 potrafi rozwiązywad
problemy związane z
oddziaływaniem pola
magnetycznego na
poruszającą się cząstkę
naładowaną i przewodnik z
prądem.
 potrafi wyprowadzid wzór
na  dla prądnicy prądu
przemiennego,
 przy rozwiązywaniu zadao
potrafi posługiwad się
pojęciami zawady, oporu
omowego, indukcyjnego i
pojemnościowego,
 potrafi objaśnid, na czym
polega rezonans napięd w
obwodzie prądu
zmiennego.
zastosowania.
Ruch drgający.
61
62
63
64
65-66
67
68
69
70
71-72
Siła sprężystości.
Opis ruchu drgającego.
Przykłady ruchu harmonicznego.
Energia potencjalna w ruchu
harmonicznym.
Matematyczny model oscylatora
harmonicznego.(2godz)
Drgania wymuszone, tłumione. Rezonans
mechaniczny.
Rozwiązywanie zadao.
Własności sprężyste ciał stałych. Prawo
Hooke’a.
Powtórzenie.
Sprawdzian.
 potrafi wymienid przykłady
ruchu drgającego w
przyrodzie,
potrafi
wymienid
i
zdefiniowad pojęcia służące
do opisu ruchu drgającego,
Rozchodzenie się fali mechanicznej.
Charakterystyka fal mechanicznych.
Równanie falowe.
Dyfrakcja i interferencja fal. (2godz)
Fale stojące.
Fale dźwiękowe. Charakterystyka
dźwięków.
Zjawisko Dopplera. (2godz)
Fale elektromagnetyczne. Wytwarzanie
fal elektromagnetycznych.
Widmo fal elektromagnetycznych.
 potrafi wyjaśnid, na czym
polega rozchodzenie się fali
mechanicznej,
 potrafi objaśnid wielkości
charakteryzujące fale,
 potrafi podad przykład fali
poprzecznej i podłużnej,
 wie, że ruch harmoniczny
odbywa się pod wpływem
siły proporcjonalnej do
wychylenia i zwróconej w
stronę położenia
równowagi.
 potrafi wyjaśnid, na czym
polega zjawisko rezonansu,
 potrafi podad przykłady
praktycznego
wykorzystania właściwości
sprężystych ciał.
 potrafi obliczyd
współrzędne położenia,
prędkości, przyspieszenia i
siły w ruchu harmonicznym,
rozkładając ruch punktu
materialnego po okręgu na
dwa ruchy składowe,
 potrafi sporządzid i objaśnid
wykresy zależności
współrzędnych położenia,
prędkości i przyspieszenia
od czasu,
 potrafi obliczad pracę i
energię w ruchu
harmonicznym,
 potrafi wyprowadzid wzór
na okres drgao w ruchu
harmonicznym,
 potrafi rozwiązywad
problemy dotyczące ruchu
harmonicznego.
 potrafi zinterpretowad
funkcję falową dla fali
płaskiej,
 potrafi matematycznie
opisad interferencję dwóch
fal o jednakowych
amplitudach i
częstotliwościach,
 potrafi opisad fale stojące,
 rozumie pojęcie spójności
fal,
 potrafi objaśnid zasadę
Huygensa,
 potrafi objaśnid zjawiska
zachodzące w obwodzie
drgającym,
 potrafi podad i objaśnid
wzór na okres drgao
obwodu LC.
 potrafi wyprowadzid
warunki wzmocnienia i
wygaszania w przypadku
interferencji fal
harmonicznych wysyłanych
przez identyczne źródła,
 potrafi opisad zjawisko
rezonansu dwóch
obwodów drgających i
zasadę detekcji fal
elektromagnetycznych,
 potrafi wymienid własności
i praktyczne zastosowania
fal elektromagnetycznych o
różnych zakresach długości,
 potrafi rozwiązywad
problemy dotyczące ruchu
falowego.
Fale.
73
74
75
76-77
78
79
80-81
82
83
 potrafi opisad fale
akustyczne,
 zna prawa Maxwella,
 potrafi objaśnid, co
nazywamy falą
elektromagnetyczną,
 wie, że obwód drgający jest
źródłem fal
elektromagnetycznych,
 potrafi opisad widmo fal
elektromagnetycznych.
 potrafi wyjaśnid, na czym
polega zjawisko Dopplera,
Optyka.
84-85
86-87
88-89
90
91
92
93
94
95-96
97-98
99
100
Prawo załamania i odbicia. (2godz)
Zwierciadła. (2godz)
Soczewki. (2godz)
Przyrządy optyczne.
Przejście światła przez pryzmat.
Dyfrakcja i interferencja światła.
Wyznaczenie długości światła przy
pomocy siatki dyfrakcyjnej.
Polaryzacja światła.
Zjawisko fotoelektryczne. (2godz)
Widma atomowe. Model budowy atomu
wodoru.(2 godz)
Rozwiązywanie zadao.
Lasery. Emisja wymuszona.
 potrafi objaśnid, na czym
polega zjawisko odbicia
światła,
 potrafi sformułowad i
objaśnid prawo odbicia,
 potrafi zapisad i objaśnid
prawo załamania światła i
zdefiniowad bezwzględny
współczynnik załamania,
 potrafi objaśnid, co
nazywamy zwierciadłem
płaskim,
 potrafi objaśnid, co
nazywamy zwierciadłem
kulistym; wklęsłym i
wypukłym,
 potrafi opisad rodzaje
soczewek,
 potrafi wyjaśnid, na czym
polegają zjawiska dyfrakcji i
interferencji światła,
 wie, co to jest siatka
dyfrakcyjna.
 potrafi podad przykłady
praktycznego
wykorzystywania zjawiska
polaryzacji.
 potrafi wyjaśnid, na czym
polega zjawisko
fotoelektryczne,
 potrafi wymienid
zastosowania lasera.
 wie, co to jest praca wyjścia
elektronu z metalu,
 wie, co to znaczy, że atom
jest w stanie podstawowym
lub wzbudzonym,
 wie, że każdy pierwiastek w
stanie gazowym pobudzony
do świecenia wysyła
 potrafi wyjaśnid i poprzed
przykładami zjawisko
rozpraszania,
 potrafi objaśnid na czym
polega zjawisko załamania
światła,
 potrafi objaśnid na czym
polega zjawisko
całkowitego wewnętrznego
odbicia,
 potrafi wymienid warunki,
w których zachodzi
całkowite wewnętrzne
odbicie.
 potrafi wymienid cechy
obrazu otrzymanego w
zwierciadle płaskim,
 potrafi objaśnid pojęcia:
ognisko, ogniskowa,
promieo krzywizny, oś
optyczna,
 potrafi wykonad
konstrukcję obrazu w
zwierciadle płaskim,
 potrafi wykonad
konstrukcje obrazów w
zwierciadłach kulistych i
wymienid ich cechy.
 potrafi sporządzad
konstrukcje obrazów w
soczewkach i wymienid
cechy obrazu w każdym
przypadku,
 wie, co nazywamy
zdolnością skupiającą
soczewki,
 potrafi obliczad zdolnośd
skupiającą soczewki.
 wie, że w ośrodku
materialnym (czyli poza
 potrafi zapisad i objaśnid
związek względnego
współczynnika załamania
światła na granicy dwóch
ośrodków z bezwzględnymi
współczynnikami załamania
tych ośrodków,
 potrafi wymienid przykłady
praktycznego
wykorzystania zjawiska
całkowitego wewnętrznego
odbicia,
 potrafi opisad przejście
światła przez płytkę
równoległościenną,
korzystając z prawa
załamania,
 potrafi opisad przejście
światła przez pryzmat,
korzystając z prawa
załamania.
 potrafi zapisad równanie
zwierciadła i prawidłowo z
niego korzystad,
 potrafi zapisad i objaśnid
wzór na powiększenie
obrazu,
 potrafi zapisad wzór
informujący od czego zależy
ogniskowa soczewki i
poprawnie go
zinterpretowad,
 potrafi obliczad zdolnośd
skupiającą układów
cienkich, stykających się
soczewek,
 potrafi zapisad i
zinterpretowad równanie
soczewki,
 potrafi objaśnid działanie
oka, jako przyrządu
 potrafi przedstawid
praktyczny przykład
przechodzenia światła
przez płytkę
równoległościenną,
 potrafi podad możliwości
praktycznego
wykorzystania odchylenia
światła przez pryzmat.
 potrafi narysowad wykres
funkcji y(x ) dla
zwierciadła wklęsłego i
podad interpretację tego
wykresu,
 potrafi wymienid i omówid
praktyczne zastosowania
zwierciadeł,
 potrafi wykorzystywad
równanie soczewki do
rozwiązywania problemów,
 potrafi rozwiązywad
problemy jakościowe i
ilościowe, związane z
praktycznym
wykorzystywaniem
soczewek,
 potrafi wyjaśnid, na czym
polegają wady krótko- i
dalekowzroczności oraz zna
sposoby ich korygowania,
 potrafi zinterpretowad
wzór na powiększenie
obrazu oglądanego przez
lupę,
 potrafi opisad budowę i
zasadę działania
mikroskopu jako układu
obiektywu i okularu,
 potrafi zinterpretowad
przybliżony wzór na
charakterystyczne dla
siebie widmo liniowe.
próżnią) światło o różnych
barwach
(częstotliwościach)
rozchodzi się z różnymi
szybkościami,
 potrafi objaśnid zjawisko
polaryzacji światła
(jakościowo),
 potrafi wymienid sposoby
polaryzowania światła.
 wie, że przy przejściu z
jednego ośrodka do
drugiego częstotliwośd i
okres fali świetlnej nie
ulega zmianie
 potrafi zapisad i
zinterpretowad wzór na
energię kwantu,
 potrafi sformułowad
warunek zajścia efektu
fotoelektrycznego dla
metalu o pracy wyjścia W,
 wie, jakie ciała wysyłają
promieniowanie o widmie
ciągłym,
 wie, że model Bohra został
zastąpiony przez nową
teorię – mechanikę
kwantową,
 wie, na czym polega analiza
spektralna,
 wie, że spektroskop służy
do badania widm,
 wie, co to są widma
absorpcyjne i emisyjne,
 wie, jak powstają linie
Fraunhofera w widmie
słonecznym,
 potrafi zamienid energię
wyrażoną w dżulach na
optycznego,
 potrafi objaśnid zasadę
działania lupy,
 wie, że do uzyskiwania
dużych powiększeo służy
mikroskop.
 potrafi uzasadnid, że
światło o różnych barwach
ma w danym ośrodku inny
współczynnik załamania,
 potrafi objaśnid zjawisko
rozszczepienia światła
białego jako skutek
zależności współczynnika
załamania od barwy
światła,
 potrafi uzasadnid zmianę
długości fali przy przejściu
światła z jednego ośrodka
do drugiego,
 potrafi wyjaśnid
powstawanie barw
przedmiotów w świetle
odbitym i barw ciał
przezroczystych.
 potrafi wyjaśnid obraz
otrzymany na ekranie po
przejściu przez siatkę
dyfrakcyjną światła
monochromatycznego i
białego,
 potrafi zapisad wzór
wyrażający zależnośd
położenia prążka n-tego
rzędu od długości fali i
odległości między
szczelinami i poprawnie go
zinterpretowad.
 wie, od czego zależy
energia kinetyczna
fotoelektronów i liczba
powiększenie uzyskiwane w
mikroskopie.
 potrafi rozwiązywad
problemy dotyczące
rozszczepienia światła
białego.
 potrafi rozwiązywad
problemy z zastosowaniem
zależności d sin  n .
 potrafi korzystad z definicji
kąta Brewstera.
 wie, że pojęcie kwantu
energii wprowadził do fizyki
Planck,
 wie, że wyjaśnienie efektu
fotoelektrycznego podał
Einstein,
 potrafi obliczyd całkowitą
energię elektronu w atomie
wodoru,
 potrafi wykazad zgodnośd
wzoru Balmera z modelem
Bohra budowy atomu
wodoru,
 potrafi wyjaśnid, dlaczego
nie można było
wytłumaczyd powstawania
liniowego widma atomu
wodoru na gruncie fizyki
klasycznej,
 potrafi wyjaśnid, dlaczego
model Bohra atomu
wodoru był modelem
„rewolucyjnym”,
 wie, że model Bohra jest do
dziś wykorzystywany do
intuicyjnego wyjaśniania
niektórych wyników
doświadczalnych, gdyż
stanowi dobre przybliżenie
energię wyrażoną w
elektronowoltach,
 wie, czym różni się światło
laserowe od światła
wysyłanego przez inne
źródła,
fotoelektronów wybitych w
jednostce czasu,
 wie, że wymienionych
faktów doświadczalnych
nie można wytłumaczyd,
posługując się falową teorią
światła,
 potrafi wyjaśnid zjawisko
fotoelektryczne na
podstawie kwantowego
modelu światła,
 potrafi napisad i objaśnid
wzór na energię kinetyczną
fotoelektronów,
 potrafi narysowad i objaśnid
wykres zależności energii
kinetycznej fotoelektronów
od częstotliwości dla kilku
metali,
 potrafi sformułowad i
zapisad postulaty Bohra
(wie, że promienie
dozwolonych orbit i energia
elektronu w atomie
wodoru są
skwantowane),wie, że
całkowita energia elektronu
w atomie wodoru jest
ujemna,
 potrafi wyjaśnid, jak
powstają serie widmowe,
korzystając z modelu Bohra
atomu wodoru,
 wie, dlaczego fala
elektromagnetyczna nie
może się rozchodzid (jest
pochłaniana) w
przewodnikach,
 potrafi wyjaśnid, dlaczego
tylko niektóre ciała są
przeźroczyste.
wyników uzyskiwanych na
gruncie mechaniki
kwantowej.
 potrafi wymienid niektóre
zastosowania ciekłych
kryształów.
Nr
lekcji
1
temat
Wymagania na poszczególne oceny
dostateczny
dobry
dopuszczający
b. dobry
Wymagania edukacyjne z fizyki.
Fale.
2
3
4
5-6
7
8
9-10
11
12
13-14
Rozchodzenie się fali mechanicznej.
Charakterystyka fal mechanicznych.
Równanie falowe.
Dyfrakcja i interferencja fal. (2godz)
Fale stojące.
Fale dźwiękowe. Charakterystyka
dźwięków.
Zjawisko Dopplera. (2godz)
Fale elektromagnetyczne. Wytwarzanie
fal elektromagnetycznych.
Widmo fal elektromagnetycznych.
 potrafi wyjaśnid, na czym
polega rozchodzenie się fali
mechanicznej,
 potrafi objaśnid wielkości
charakteryzujące fale,
 potrafi podad przykład fali
poprzecznej i podłużnej,
 potrafi opisad fale
akustyczne,
 zna prawa Maxwella,
 potrafi objaśnid, co
nazywamy falą
elektromagnetyczną,
 wie, że obwód drgający jest
źródłem fal
elektromagnetycznych,
 potrafi opisad widmo fal
elektromagnetycznych.
 potrafi wyjaśnid, na czym
polega zjawisko Dopplera,
Powtórzenie, sprawdzian.
 potrafi zinterpretowad
funkcję falową dla fali
płaskiej,
 potrafi matematycznie
opisad interferencję dwóch
fal o jednakowych
amplitudach i
częstotliwościach,
 potrafi opisad fale stojące,
 rozumie pojęcie spójności
fal,
 potrafi objaśnid zasadę
Huygensa,
 potrafi objaśnid zjawiska
zachodzące w obwodzie
drgającym,
 potrafi podad i objaśnid
wzór na okres drgao
obwodu LC.
 potrafi wyprowadzid
warunki wzmocnienia i
wygaszania w przypadku
interferencji fal
harmonicznych wysyłanych
przez identyczne źródła,
 potrafi opisad zjawisko
rezonansu dwóch
obwodów drgających i
zasadę detekcji fal
elektromagnetycznych,
 potrafi wymienid własności
i praktyczne zastosowania
fal elektromagnetycznych o
różnych zakresach długości,
 potrafi rozwiązywad
problemy dotyczące ruchu
falowego.
 potrafi zapisad i objaśnid
związek względnego
współczynnika załamania
światła na granicy dwóch
ośrodków z bezwzględnymi
współczynnikami załamania
tych ośrodków,
 potrafi wymienid przykłady
praktycznego
wykorzystania zjawiska
całkowitego wewnętrznego
 potrafi przedstawid
praktyczny przykład
przechodzenia światła
przez płytkę
równoległościenną,
 potrafi podad możliwości
praktycznego
wykorzystania odchylenia
światła przez pryzmat.
 potrafi narysowad wykres
Optyka.
15-16
17-18
19-20
21
22-23
24
25
26
27
Prawo załamania i odbicia. (2godz)
Zwierciadła. (2godz)
Soczewki. (2godz)
Przyrządy optyczne.
Powtórzenie, sprawdzian.
Przejście światła przez pryzmat.
Dyfrakcja i interferencja światła.
Wyznaczenie długości światła
pomocy siatki dyfrakcyjnej.
Polaryzacja światła.
przy
 potrafi objaśnid, na czym
polega zjawisko odbicia
światła,
 potrafi sformułowad i
objaśnid prawo odbicia,
 potrafi zapisad i objaśnid
prawo załamania światła i
zdefiniowad bezwzględny
współczynnik załamania,
 potrafi objaśnid, co
 potrafi wyjaśnid i poprzed
przykładami zjawisko
rozpraszania,
 potrafi objaśnid na czym
polega zjawisko załamania
światła,
 potrafi objaśnid na czym
polega zjawisko
całkowitego wewnętrznego
odbicia,
28-29
30-31
nazywamy zwierciadłem
Zjawisko fotoelektryczne. (2godz)
płaskim,
Widma atomowe. Model budowy atomu
 potrafi objaśnid, co
wodoru.(2 godz)
nazywamy zwierciadłem
Lasery. Emisja wymuszona.
kulistym; wklęsłym i
wypukłym,
 potrafi opisad rodzaje
soczewek,
 potrafi wyjaśnid, na czym
polegają zjawiska dyfrakcji i
interferencji światła,
 wie, co to jest siatka
dyfrakcyjna.
 potrafi podad przykłady
praktycznego
wykorzystywania zjawiska
polaryzacji.
 potrafi wyjaśnid, na czym
polega zjawisko
fotoelektryczne,
 potrafi wymienid
zastosowania lasera.
 potrafi wymienid warunki,
w których zachodzi
całkowite wewnętrzne
odbicie.
 potrafi wymienid cechy
obrazu otrzymanego w
zwierciadle płaskim,
 potrafi objaśnid pojęcia:
ognisko, ogniskowa,
promieo krzywizny, oś
optyczna,
 potrafi wykonad
konstrukcję obrazu w
zwierciadle płaskim,
 potrafi wykonad
konstrukcje obrazów w
zwierciadłach kulistych i
wymienid ich cechy.
 potrafi sporządzad
konstrukcje obrazów w
soczewkach i wymienid
cechy obrazu w każdym
przypadku,
 wie, co nazywamy
zdolnością skupiającą
soczewki,
 potrafi obliczad zdolnośd
skupiającą soczewki.
 wie, że w ośrodku
materialnym (czyli poza
próżnią) światło o różnych
barwach
(częstotliwościach)
rozchodzi się z różnymi
szybkościami,
 potrafi objaśnid zjawisko
polaryzacji światła
(jakościowo),
 potrafi wymienid sposoby
polaryzowania światła.
odbicia,
 potrafi opisad przejście
światła przez płytkę
równoległościenną,
korzystając z prawa
załamania,
 potrafi opisad przejście
światła przez pryzmat,
korzystając z prawa
załamania.
 potrafi zapisad równanie
zwierciadła i prawidłowo z
niego korzystad,
 potrafi zapisad i objaśnid
wzór na powiększenie
obrazu,
 potrafi zapisad wzór
informujący od czego zależy
ogniskowa soczewki i
poprawnie go
zinterpretowad,
 potrafi obliczad zdolnośd
skupiającą układów
cienkich, stykających się
soczewek,
 potrafi zapisad i
zinterpretowad równanie
soczewki,
 potrafi objaśnid działanie
oka, jako przyrządu
optycznego,
 potrafi objaśnid zasadę
działania lupy,
 wie, że do uzyskiwania
dużych powiększeo służy
mikroskop.
 potrafi uzasadnid, że
światło o różnych barwach
ma w danym ośrodku inny
współczynnik załamania,
funkcji y(x ) dla
zwierciadła wklęsłego i
podad interpretację tego
wykresu,
 potrafi wymienid i omówid
praktyczne zastosowania
zwierciadeł,
 potrafi wykorzystywad
równanie soczewki do
rozwiązywania problemów,
 potrafi rozwiązywad
problemy jakościowe i
ilościowe, związane z
praktycznym
wykorzystywaniem
soczewek,
 potrafi wyjaśnid, na czym
polegają wady krótko- i
dalekowzroczności oraz zna
sposoby ich korygowania,
 potrafi zinterpretowad
wzór na powiększenie
obrazu oglądanego przez
lupę,
 potrafi opisad budowę i
zasadę działania
mikroskopu jako układu
obiektywu i okularu,
 potrafi zinterpretowad
przybliżony wzór na
powiększenie uzyskiwane w
mikroskopie.
 potrafi rozwiązywad
problemy dotyczące
rozszczepienia światła
białego.
 potrafi rozwiązywad
problemy z zastosowaniem
zależności d sin  n .
 potrafi korzystad z definicji
 wie, że przy przejściu z
jednego ośrodka do
drugiego częstotliwośd i
okres fali świetlnej nie
ulega zmianie
 potrafi zapisad i
zinterpretowad wzór na
energię kwantu,
.
 wie, co to jest praca wyjścia
elektronu z metalu,
 potrafi sformułowad
warunek zajścia efektu
fotoelektrycznego dla
metalu o pracy wyjścia W,
 wie, jakie ciała wysyłają
promieniowanie o widmie
ciągłym,
 wie, co to znaczy, że atom
jest w stanie podstawowym
lub wzbudzonym,
 wie, że model Bohra został
zastąpiony przez nową
teorię – mechanikę
kwantową,
 wie, że każdy pierwiastek w
stanie gazowym pobudzony
do świecenia wysyła
charakterystyczne dla
siebie widmo liniowe.
 wie, na czym polega analiza
spektralna,
 wie, że spektroskop służy
do badania widm,
 wie, co to są widma
absorpcyjne i emisyjne,
 wie, jak powstają linie
Fraunhofera w widmie
słonecznym,
 potrafi zamienid energię
 potrafi objaśnid zjawisko
rozszczepienia światła
białego jako skutek
zależności współczynnika
załamania od barwy
światła,
 potrafi uzasadnid zmianę
długości fali przy przejściu
światła z jednego ośrodka
do drugiego,
 potrafi wyjaśnid
powstawanie barw
przedmiotów w świetle
odbitym i barw ciał
przezroczystych.
 potrafi wyjaśnid obraz
otrzymany na ekranie po
przejściu przez siatkę
dyfrakcyjną światła
monochromatycznego i
białego,
 potrafi zapisad wzór
wyrażający zależnośd
położenia prążka n-tego
rzędu od długości fali i
odległości między
szczelinami i poprawnie go
zinterpretowad.
 wie, od czego zależy
energia kinetyczna
fotoelektronów i liczba
fotoelektronów wybitych w
jednostce czasu,
 wie, że wymienionych
faktów doświadczalnych
nie można wytłumaczyd,
posługując się falową teorią
światła,
 potrafi wyjaśnid zjawisko
fotoelektryczne na
podstawie kwantowego
kąta Brewstera.
 wie, że pojęcie kwantu
energii wprowadził do fizyki
Planck,
 wie, że wyjaśnienie efektu
fotoelektrycznego podał
Einstein,
 potrafi obliczyd całkowitą
energię elektronu w atomie
wodoru,
 potrafi wykazad zgodnośd
wzoru Balmera z modelem
Bohra budowy atomu
wodoru,
 potrafi wyjaśnid, dlaczego
nie można było
wytłumaczyd powstawania
liniowego widma atomu
wodoru na gruncie fizyki
klasycznej,
 potrafi wyjaśnid, dlaczego
model Bohra atomu
wodoru był modelem
„rewolucyjnym”,
 wie, że model Bohra jest do
dziś wykorzystywany do
intuicyjnego wyjaśniania
niektórych wyników
doświadczalnych, gdyż
stanowi dobre przybliżenie
wyników uzyskiwanych na
gruncie mechaniki
kwantowej.
 potrafi wymienid niektóre
zastosowania ciekłych
kryształów.
wyrażoną w dżulach na
energię wyrażoną w
elektronowoltach,
 wie, czym różni się światło
laserowe od światła
wysyłanego przez inne
źródła,
modelu światła,
 potrafi napisad i objaśnid
wzór na energię kinetyczną
fotoelektronów,
 potrafi narysowad i objaśnid
wykres zależności energii
kinetycznej fotoelektronów
od częstotliwości dla kilku
metali,
 potrafi sformułowad i
zapisad postulaty Bohra
(wie, że promienie
dozwolonych orbit i energia
elektronu w atomie
wodoru są
skwantowane),wie, że
całkowita energia elektronu
w atomie wodoru jest
ujemna,
 potrafi wyjaśnid, jak
powstają serie widmowe,
korzystając z modelu Bohra
atomu wodoru,
 wie, dlaczego fala
elektromagnetyczna nie
może się rozchodzid (jest
pochłaniana) w
przewodnikach,
 potrafi wyjaśnid, dlaczego
tylko niektóre ciała są
przeźroczyste.
Fizyka jądrowa
32
33
34
35
36
37
Jądro atomowe. Promieniotwórczośd.
Promieniotwórczośd. Prawo rozpadu
promieniotwórczego.
Energia wiązania jądra atomowego.
Reakcje jądrowe.
Bilans energii reakcji jądrowych.
Zastosowanie reakcji jądrowych.
 wie, że niektóre pierwiastki
samorzutnie emitują
promieniowanie zwane
promieniowaniem
jądrowym,
 potrafi wymienid rodzaje
tego promieniowania i
podad ich główne
 potrafi opisad jądro
pierwiastka za pomocą
liczby porządkowej
(atomowej) i masowej,
 potrafi opisad cząstki
elementarne,
uwzględniając ich masę i
ładunek,
 potrafi opisad historyczne
doświadczenie Rutherforda
i płynące z niego wnioski,
 rozpadania się ciężkich
jąder,
 wie, że jądro, podobnie jak
atom, może się znajdowad
w różnych stanach
 potrafi objaśnid metodę
datowania za pomocą
14
izotopu C .
 potrafi skorzystad, w razie
potrzeby, ze związku
między stałą rozpadu i
czasem połowicznego
rozpadu.
właściwości,
 wie, z jakich składników
zbudowane jest jądro
atomowe,
 potrafi wyjaśnid, czym
różnią się między sobą
izotopy danego
pierwiastka,
 wie, że przemiany jąder,
następujące w wyniku
zderzeo nazywamy
reakcjami jądrowymi.
 potrafi objaśnid co to
znaczy, że reakcja jest
łaocuchowa
 wie, że promieniowanie
jądrowe niszczy komórki
żywe i powoduje zmiany
genetyczne.,
 wie, że między składnikami
jądra działają
krótkozasięgowe siły
jądrowe,
 potrafi wyjaśnid, na czym
polega rozpad.
 potrafi objaśnid przyczynę.
 potrafi objaśnid, na czym
polega reakcja
rozszczepienia jądra,
 wie, że z badao widma
słonecznego wynika, iż
wodór jest głównym
składnikiem materii
słonecznej,
 potrafi wyjaśnid co to
znaczy, że materia
słoneczna jest w stanie
plazmy
 potrafi objaśnid, skąd
pochodzi energia
wyzwalana w reakcjach
termojądrowych.
 potrafi wymienid główne
zalety i zagrożenia związane
z wykorzystaniem energii
jądrowej do celów
pokojowych,
 wie, że bomba atomowa to
urządzenie, w którym
zachodzi niekontrolowana
reakcja łaocuchowa,
 wie, że bomba wodorowa
to urządzenie, w którym
zachodzi gwałtowna fuzja
jądrowa.
 wie, jakie cząstki nazywamy
pozytonami,
 potrafi podad przykłady
wykorzystania
energetycznych a
przechodzenie ze stanu
wzbudzonego do
podstawowego wiąże się z
emisją promieniowania  .
 potrafi zapisad ogólne
schematy rozpadów  i
 oraz objaśnid je,
posługując się regułami
przesunięd Soddy'ego i
Fajansa,
 potrafi zapisad i objaśnid
prawo rozpadu
promieniotwórczego,
 potrafi objaśnid pojęcia:
stała rozpadu i czas
połowicznego rozpadu,
 potrafi zinterpretowad
wykres zależności N (t ) ,
liczby jąder danego izotopu
w próbce, od czasu,
 potrafi objaśnid pojęcia
deficytu masy i energii
wiązania w fizyce jądrowej,
wykorzystując wiedzę na
temat energii wiązania
układów,
 wie, że energie wiązania
jąder są znacznie większe
od energii wiązania innych
układów,
 potrafi zinterpretowad
„najważniejszy wykres
świata” tzn. wykres
zależności energii wiązania
przypadającej na jeden
nukleon w jądrze, od liczby
nukleonów w nim
zawartych,
 wie, że rozumienie faktów
 potrafi objaśnid, dlaczego
może nie dojśd do
zderzenia cząstki
naładowanej (lub jądra) z
innym jądrem,
 potrafi obliczyd najmniejszą
odległośd, na którą zbliży
się dodatnio naładowana
cząstka do jądra atomu.
 potrafi opisad budowę i
zasadę działania reaktora
jądrowego.
 potrafi sporządzid bilans
energii w reakcji
rozszczepienia,
 potrafi rozwiązywad
problemy z zastosowaniem
prawa rozpadu
promieniowania jądrowego
w diagnostyce i terapii
medycznej.
ilustrowanych przez ten
wykres jest konieczne do
wyjaśnienia pochodzenia
energii jądrowej.
 potrafi zapisad reakcję
jądrową, uwzględniając
zasadę zachowania ładunku
i liczby nukleonów.
 potrafi objaśnid, jaką
reakcję nazywamy
egzoenergetyczną a jaką
endoenergetyczną,
 potrafi wyjaśnid, na czym
polega reakcja fuzji
jądrowej, czyli reakcja
termojądrowa i rozumie,
dlaczego warunkiem jej
zachodzenia jest wysoka
temperatura,
 potrafi objaśnid, na czym
polega zjawisko anihilacji.
 wie, że dotąd nie udało się
zbudowad urządzenia do
pokojowego wykorzystania
fuzji jądrowej.
Fizyka współczesna.
38
39
Fale materii.
Zasada nieoznaczoności.
 potrafi podad hipotezę de
Broglie'a fal materii.
 wie, że klasyczne prawa
fizyki nie stosują się do
mikroświata, ale dla świata
dostępnego naszym
zmysłom stanowią
wystarczające przybliżenie
praw fizyki kwantowej,
 wie, że dokonywanie
pomiaru w makroświecie
nie wpływa na stan
obiektu,
 wie, że pomiar w
 wie, że prawa fizyki
kwantowej w chwili
obecnej najlepiej opisują
funkcjonowanie całego
Wszechświata.
 . potrafi uzasadnid,
dlaczego dla ciał
makroskopowych nie
obserwujemy zjawisk
falowych,
 potrafi uzasadnid, dlaczego
dla cząstek elementarnych
powinno się obserwowad
zjawiska falowe
 potrafi opisad ideę
doświadczenia,
potwierdzającego hipotezę
de Broglie'a.
 potrafi podad przykłady
braku wpływu pomiaru w
makroświecie na stan
obiektu,
 potrafi podad przykład
wpływu pomiaru w
mikroświecie na stan
obiektu,
 potrafi uzasadnid wpływ
długości fali
 potrafi opisad, jak
wykorzystuje się własności
falowe cząstek do badania
struktury kryształów,
 potrafi odszukad informacje
i opisad zasadę działania
mikroskopu
elektronowego.
 na podstawie przykładów
potrafi uzasadnid, że opis
kwantowy jest istotny dla
pojedynczych obiektów
mikroskopowych a
pomijalny dla układów
mikroświecie wpływa na
stan obiektu
 potrafi sformułowad i
zinterpretowad zasadę
(relację) nieoznaczoności
Heisenberga,
odpowiadającej cząstce
rozproszonej na obiekcie
mikroskopowym na
możliwośd określenia
położenia i pędu tego
obiektu,
 wie, jak fizycy sprawdzają,
czy dla danego zjawiska
opis klasyczny jest
wystarczający.
składających się z wielkiej
liczby tych obiektów.
 potrafi podad definicję
parseka,
 potrafi objaśnid sposób
obliczania odległości
gwiazdy za pomocą
pomiaru paralaksy,
 wie, że zmiany jasności
cefeid wykorzystuje się do
obliczania odległości tych
gwiazd,
 potrafi wymienid
obserwacje, jakie
doprowadziły do odkrycia
prawa Hubble'a,
 potrafi wymienid
argumenty na rzecz idei
rozszerzającego się i
stygnącego Wszechświata,
 potrafi objaśnid, dlaczego
odkrycie promieniowania
reliktowego potwierdza
teorię rozszerzającego się
Wszechświata.
Budowa i ewolucja Wszechświata.
40
Teoria Wielkiego Wybuchu.
 potrafi podad kilka
kolejnych obiektów w
hierarchii Wszechświata,
 wie, że odkryto
promieniowanie
elektromagnetyczne,
zwane promieniowaniem
reliktowym, które
potwierdza teorię
rozszerzającego się
Wszechświata,
 wie o istnieniu ciemnej
materii,
 wie, że rozszerzający się
Wszechświat jest efektem
Wielkiego Wybuchu.
 potrafi zapisad i
zinterpretowad prawo
Hubble'a,
 potrafi objaśnid, jak na
podstawie prawa Hubble'a
można obliczyd odległości
galaktyk od Ziemi,
 potrafi objaśnid, jak na
podstawie prawa Hubble'a
wnioskujemy, że galaktyki
oddalają się od siebie,

Podobne dokumenty