Tutaj

NABOŻEŃSTWO POWOŁANIOWE
Modlitwa o powołania ze Sługą Bożym Janem Pawłem II
(Opracowanie: Nowicjusze ze Św. Krzyża, o. D.Kopyto omi)
1. Pieśń na wejście: „Idźcie na cały świat”
Na klęcząco przed ołtarzem
2. Wprowadzenie: (ministrant I)
Niejednokrotnie, kiedy wspominamy Jana Pawła II przywołujemy
w pamięci człowieka, który realizował powołanie autentycznie,
tak iż nie tylko doprowadziło go to na Stolicę Piotrową, ale do
świętości. Ten wielki człowiek był autentycznym świadkiem
Chrystusa. Swoje powołanie realizował ze wszystkich sił, aby jak
najlepiej służyć Bogu i ludziom. Takim był jako kapłan, biskup,
kardynał i pozostał takim także jako papież, do końca swojego
życia. Ponadto bardzo troszczył się o to, aby modlić się o nowe
powołania w Kościele. Zdawał sobie sprawę z tego, że żniwo jest
wielkie, a robotników wciąż mało. Dlatego tak gorąco troszczył
się o to, aby nigdy nie brakowało pracowników w Winnicy
Pańskiej. Trwając w tygodniu modlitw o powołania módlmy się
podczas tego nabożeństwa za wstawiennictwem Sługi Bożego
Jana Pawła II o nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne
dziękując jednocześnie za osobę naszego rodaka, który pokazał
swoim życiem, jak należy odpowiadać na Boże wezwanie. W
1
czasie nabożeństwa będziemy korzystać z rozważań oraz modlitw
Jana Pawła II dotyczących powołania do służby w Kościele.
3. Rozważanie: (ministrant II)
Z książki Jana Pawła II, pt. „Dar i tajemnica”: „Historia mojego
powołania kapłańskiego znana jest przede wszystkim Bogu
samemu. Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej
warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie
przerasta człowieka. Każdy z kapłanów doświadcza tego bardzo
wyraźnie w całym swoim życiu. Wobec wielkości tego daru
czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy. Powołanie jest
tajemnicą Bożego wybrania: <<Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja
was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc
przynosili i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał>>(J 15, 16).
A święty Paweł Powie: <<I nikt sam sobie nie bierze tej
godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak
Aaron>>(Hbr 5, 4). Natomiast w Księdze Izajasza słyszymy
słowa: <<Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię,
nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię, prorokiem dla
narodów ustanowiłem cię>>(Jr 1, 5). Te natchnione słowa
muszą przejąć głębokim drżeniem każdą kapłańską duszę.
Dlatego też, gdy w różnych okolicznościach – na przykład
z okazji kapłańskich jubileuszy – mówimy o kapłaństwie i dajemy
o nim świadectwo, winniśmy to czynić w postawie wielkiej
pokory, świadomi, iż Bóg nas <<wezwał świętym powołaniem
2
nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego
postanowienia i łaski>>(2 Tm 1,9). Równocześnie zdajemy sobie
sprawę z tego, że ludzkie słowa nie są w stanie udźwignąć ciężaru
tajemnicy, jaką kapłaństwo w sobie niesie”.
4. Pieśń na wystawienie NS: „Jezu, w Hostii utajony”
5. Modlitwa: (kapłan)
Panie Jezu Chryste, ukryty w Hostii Przenajświętszej. Ty nie
przestajesz powoływać nowych ludzi do swojej służby. Poruszasz
nasze serca, abyśmy w sposób bardziej intensywny oddali się
pracy dla Królestwa Niebieskiego. Wybierasz nas nie ze względu
na nasze uzdolnienia czy zasługi wobec Ciebie i świata, lecz wedle
własnego postanowienia. Klęcząc przed Tobą, pragniemy zanosić
modlitwy przed Twoje Boskie oblicze, abyś wspomagał Twoich
wybranych w jeszcze radykalniejszym odpowiadaniu na Twoje
wezwanie. Otaczaj powołane serca swoją opieką, aby w poczuciu
niesamowitej, jedynej i wyjątkowej bliskości Boga – Miłości
największej, nie wahali się ofiarowywać własnego życia dla Ciebie.
6. Modlitwa: (ministrant I)
Święty Ojcze, wejrzyj na rodzinę ludzką, która stawia pierwsze
kroki na drodze trzeciego tysiąclecia. W jej życiu wciąż zbyt dużo
jest nienawiści, przemocy i ucisku – jednak serca wielu odczuwają
głód sprawiedliwości, prawdy oraz łaski i oczekują, że dasz im
zbawienie, którego dokonałeś przez Twego Syna Jezusa. Potrzeba
odważnych głosicieli Ewangelii, wielkodusznych sług cierpiącej
3
ludzkości. Prosimy, daj Twemu Kościołowi świętych kapłanów,
którzy uświęcą Twój lud mocą Twojej łaski. Daj mu wiele osób
konsekrowanych, które ukażą światu Twoją świętość. Poślij do
swej winnicy świętych robotników, którzy będą pracować
z zapałem i miłością, a przynaglenie przez Twego Świętego
Ducha, zaniosą zbawienie Chrystusa aż na krańce ziemi.
7. Pieśń: „Barka”, zwr. 1
8. Modlitwa: (ministrant II)
Panie Jezu, Dobry Pasterzu, który ofiarowałeś swoje życie po to,
abyśmy wszyscy życie mieli, daj nam, rozproszonej po całej ziemi
wspólnocie wierzących, obfitość Twego życia i uczyń nas
zdolnymi do świadczenia o nim i do przekazywania go innym.
Panie Jezu, daj obfitość Tego życia wszystkim osobom Tobie
poświęconym w służbie dla Kościoła. Spraw, ażeby znalazły
szczęście w oddaniu siebie, aby – wielkoduszne w ofierze – były
niestrudzone w wykonywaniu swej posługi; niech przykład ich
otworzy inne serca na głos Twego wezwania i sprawi, by za nim
poszły. Panie Jezu, daj także obfitość Twego życia rodzinom
chrześcijańskim, ażeby były wytrwałe w wierze i w służbie
Kościołowi, przyczyniając się w ten sposób do rodzenia się
i wzrastania nowych powołań. Daj w końcu obfitość Twego życia
wszystkim ludziom, a zwłaszcza chłopcom i dziewczętom,
których powołujesz do swej służby; oświecaj ich, gdy dokonują
wyboru, wspieraj w trudnościach, umacniaj w wierności. Obdarz
4
ich gotowością i odwagą, by tak jak Ty umieli dawać swoje życie
po to, ażeby inni mieli życie.
9. Pieśń: „Barka”, zwr. 2
10. Modlitwa: (ministrant I)
Duchu wiecznej Miłości, który od Ojca i Syna pochodzisz,
dziękujemy Ci za wszystkie powołania Apostołów i świętych,
które użyźniły Kościół. Prosimy Cię, prowadź dalej to swoje
dzieło. Pamiętaj, jak w dniu Pięćdziesiątnicy zstąpiłeś na
Apostołów zgromadzonych na modlitwie wraz z Maryją, i wejrzyj
na swój Kościół, który szczególnie potrzebuje dziś świętych
kapłanów, wiernych i wiarygodnych świadków Twojej łaski;
Kościół potrzebuje osób konsekrowanych, aby ukazywali innym
radość tych, którzy żyją wyłącznie dla Ojca, którzy sami
przejmują misję i ofiarę Chrystusa, którzy miłością budują nowy
świat. Duchu Święty, odwieczne źródło radości i pokoju, to Ty
otwierasz serca i umysły na Boże powołanie; to Ty sprawiasz, że
może się spełniać każde pragnienie dobra, prawdy i miłości.
Niech Twoje „błagania, których nie można wyrazić słowami”,
wznoszą się ku Ojcu z serca Kościoła, który cierpi i walczy dla
Ewangelii. Otwórz serca i umysły młodych, aby nowy rozkwit
świętych powołań ukazał światu wierność Twojej miłości oraz by
wszyscy mogli poznać Chrystusa prawdziwe światło, które
przyszło na świat, aby przynieść każdemu człowiekowi
niezawodną nadzieję życia wiecznego.
5
11. Pieśń: „Barka”, zwr. 3
12. Modlitwa: (kapłan)
Boże, Ty kierujesz swoim ludem przez pasterzy, ześlij na swój
Kościół ducha pobożności i męstwa i powołaj ludzi, którzy będą
godnie pełnili służbę przy ołtarzu oraz mężnie i pokornie głosili
Ewangelię. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg,
przez wszystkie wieki wieków.
13. Pieśń: „Idzie, idzie Bóg prawdziwy”
14. Modlitwa: (kapłan)
Boże, nasz Ojcze, oświeć nasze serca światłem wiary i rozpal
ogniem miłości,  abyśmy w duchu i prawdzie całym oddaniem
wielbili Chrystusa,  którego w tym Sakramencie wielbimy jako
naszego Boga i Pana. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Amen.
15. Błogosławieństwo, repozycja
16. Pieśń: „Barka”, zwr. 4
ŚWIĘTY KRZYŻ A.D. 2008
6