W półprzewodnikowych fotonowych detektorach podczerwieni
Transkrypt
W półprzewodnikowych fotonowych detektorach podczerwieni
Nr wniosku: 205512, nr raportu: 19296. Kierownik (z rap.): dr hab. inż. Piotr Marcin Martyniuk W półprzewodnikowych fotonowych detektorach podczerwieni padające promieniowanie jest absorbowane na skutek oddziaływania fotonów z elektronami, a sygnał detektora wywołany jest zmianą rozkładu energii nośników ładunku elektrycznego. Detektory te wykazują selektywną zależność czułości od długości fali padającego promieniowania. Detektory podczerwieni o długofalowej granicy czułości powyżej 3 µm są zwykle chłodzone znacznie poniżej temperatury pokojowej (300 K), nawet kriogenicznie (77 K) w celu zmniejszenia termicznych procesów wzbudzania nośników. Detektory podczerwieni nowej generacji, w konstrukcji których wykorzystuje się możliwości tzw. inżynierii przerwy energetycznej, mogą pracować bez konieczności stosowania drogiego, a także w wielu aplikacjach niewygodnego, chłodzenia kriogenicznego. Opracowanie przyrządu o zaawansowanej architekturze wewnętrznej wymaga jednak dokładnego zrozumienia zjawisk fotoelektrycznych w półprzewodnikach. Natomiast do zrealizowania optymalnie zaprojektowanej struktury detekcyjnej niezbędne jest posiadanie nowoczesnych technik epitaksjalnych, takich jak epitaksja z wiązek molekularnych (MBE - Molecular Beam Epitaxy). Projekt dotyczył badań nad termoelektrycznie chłodzonymi, barierowymi detektorami zakresu średniej podczerwieni (3–5 m) z supersieci-II rodzaju (T2SLs - type II syperlattice) InAs/GaS. T2SLs dzięki swoim unikalnym własnościom powiązanym z inżynierią przerwy energetycznej, ograniczeniem procesów rekombinacyjnych Augera, ograniczeniem efektów tunelowych i zaawansowanej technologii MBE, stanowią obecnie nowy kierunek rozwoju detektorów podczerwieni. W ramach projektu zbadano wpływ mechanizmów ograniczających osiągi unipolarnych barierowych detektorów nBn. Zaproponowano architekturę barierowego detektora nBn, pozwalajacą ograniczyć niepożądaną barierę w paśmie walencyjnym blokującą generowane optycznie nośniki. Przeprowadzono również teoretyczną optymalizację osiągów detektorów nBn z InAs/GaSb. W ramach zrealizowanego projektu wykonano szereg analiz numerycznych, które pozwoliły na lepsze zrozumienie zjawisk transportu w detektorach barierowych, w szczególności określeno mechanizmy generacyjno-rekombinacyjne wpływające na wartości prądów ciemnych i optymalizację architektury detektora barierowego z T2SLs InAs/GaSb. Poza analizami teoretycznymi, wykonano szereg eksperymentów wzrostu warstw epitaksjalnych o architekturze barierowej techniką MBE w zespole prof. Krishny z Center for High Technology Materials, University of New Mexico. Opracowano konstrukcję detektorów, których osiągi (biorąc pod uwagę fakt, że były to przyrządy testowe) są porównywalne z parametrami najlepszych detektorów pracujących w tym zakresie widma elektromagnetycznego oraz w temperaturach uzyskiwanych przez chłodziarki termoelektryczne. Powszechnie wiadomo, że jedyną obecnie alternatywą do HgCdTe są T2SLs z InAs/GaSb. Potwierdzono, że detektory z T2SLs z InAs/GaSb pozwalają na pracę bez chłodzenia kriogenicznego, co jest bardzo atrakcyjnym i perspektywicznym kierunkiem rozwoju technik detekcji promieniowania podczerwonego. Uzyskane wyniki pozwoliły na opracowanie architektury przyrządów o wysokich osiagach i niższych kosztach produkcji. To z kolei przyczyni się do zwiększenia ich funkcjonalności, a przez to rozszerzenia zastosowań przemysłowych. W kraju, interesującym obszarem o ogromnym potencjale poznawczym i aplikacyjnym stają się systemy z laserami kaskadowymi, które w sprzężeniu z modułami detekcyjnymi można wykorzystać, jako szybkie systemy detekcji gazów o wyskiej czułości. Systemy te mogą być wykorzystywane do bezinwazyjnej diagnostyki medycznej, do wykrywania narkotyków i materiałów Detektor barierowy nBn zamontowany na chłodziarce wybuchowych, do monitorowania jakości powietrza i wody, termoelektrycznej. w lotnictwie i kosmonautyce. Nie bez znaczenia pozostają również aplikacje detektorów podczerwieni do monitorowania jakości powietrza, wody, zastosowania w lotnictwie, kosmonautyce, sprzęcie wojskowym i w końcu do konstrukcji różnego typu łącz optoelektronicznych. Przyszłe podjęcie prac wdrożeniowych w VIGO System S.A. zwiększy konkurencyjność istniejącej w Polsce produkcji detektorów promieniowania podczerwonego oraz ugruntuje naszą, jak również firmy VIGO System S.A. pozycję na świecie. Jeszcze na jeden aspekt należy zwrócić uwagę. Roztwór stały HgCdTe jest już w zasadzie “wyczerpanym” naukowo materiałem po ponad 50-cioletnim okresie intensywnych badań. Obecnie obowiązująca dyrektywa Unii Europejskiej wymusza wyeliminowanie związków rtęci w produkcji przemysłowej. Ta ostatnia dyrektywa nie jest w pełni egzekwowana ze względu na dominującą pozycję HgCdTe jako materiału strategicznego o dużym znaczeniu militarnym do produkcji detektorów podczerwieni. Postęp technologiczny i wzrastające osiągi detektorów podczerwieni z T2SLs InAs/GaSb gwarantują zastąpienie HgCdTe w przyszłości.