E-ILF-B-C12-ARC-SPC
Transkrypt
E-ILF-B-C12-ARC-SPC
E-ILF-B-C12-ARC-SPC-0002_R03 Numer dokumentu: Inwestorr: Miasto Stołeczne Warszawa reprezentowane przez Zarząd Transportu Miejskiego w Warszawie, w imieniu i na rzecz którego działa Metro Warszawskie Sp. z o. o. w Warszawie; ul. Wilczy Dół 5 The Capital City of Warsaw represented by the Municipal Transport Management in Warsaw, on behalf and for the benefit of which acts Metro Warszawskie Sp. z o. o. in Warsaw; 5 Wilczy Dol Street, Warsaw Projekt ubiega się o współfinansowanie przez Unię Europejską z Funduszy Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko / The Project is applying for the European Union co-financing from the Cohesion Fund within the framework of the Operational Program Infrastructure and Environment Wykonawca: ASTALDI S.p.A. – lider via G. V. Bona 65 – 00156 Rome, Italy Gülermak Ağır Sanayi İnşaat ve Taahhüt A.Ş. – partner Karanfil Sokak 15/2 Kızılay 06650 Ankara Przedsiębiorstwo Budowy Dróg i Mostów Sp. z o.o. – partner ul. Kolejowa 28, 05-300 Mińsk Mazowiecki Projektant / Designer: ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. ul. Postępu 15 B, 02-676 Warszawa Nazwa inwestycji: PROJEKT I BUDOWA II LINII METRA OD STACJI „RONDO DASZYŃSKIEGO” DO STACJI „DWORZEC WILEŃSKI” W WARSZAWIE / DESIGN AND CONSTRUCTION OF THE UNDERGROUND LINE II FROM “RONDO DASZYŃSKIEGO” STATION TO THE “DWORZEC WILEŃSKI” STATION IN WARSAW Przedmiot opracowania: PROJEKT BUDOWLANY PROJEKT ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANY ZAMIERZENIE BUDOWLANE NR 6, C12 STACJA „NOWY ŚWIAT” ul. Świętokrzyska/ ul. Kubusia Puchatka - Rejon ul. Nowy Świat – Warszawa oraz w zakresie hektometrażu 127-132 z urządzeniami i systemami kolejowymi ARCHITEKTURA Tom III; Rozdział 01 Warszawa, sierpień 2010 ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. Egz. … Strona 1 ILF 2010 Koordynator prac projektowych Imię i nazwisko Nr uprawnień Data mgr inż. Sławomir Kaszewski MAZ/0070/POOK/05 08.2010 Imię i nazwisko Nr uprawnień Data MA/115/08 08.2010 Nr uprawnień Data GP.II-8346-140/77 08.2010 Podpis Zespół autorski: Projektanci: Zakres opracowania Architektura mgr inż. arch. Monika Nowicka Podpis Sprawdzający: Zakres opracowania Architektura Imię i nazwisko mgr inż. arch. Ewa RadomskaKuklińska ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. Podpis Strona 2 ILF 2010 SPIS OPRACOWAŃ PROJEKTU BUDOWLANEGO Tom I PROJEKT ZAGOSPODAROWANIA TERENU Tom II PROJEKT ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANY DROGI, SIECI, ZIELEŃ Tom III PROJEKT ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANY ARCHITEKTURA, KONSTRUKCJA, INSTALACJE 01 ARCHITEKTURA 02 KONSTRUKCJA 03 MONITORING 04 INSTALACJE WODNO-KANALIZACYJNE 05 INSTALACJE WENTYLACJI I OGRZEWANIA 06 INSTALACJE ELEKTRYCZNE 07 SYSTEMY KOMUNIKACJI: CCTV, SIP, DSO, SKD, SIEĆ TELEFONICZNA 08 RADIOŁĄCZNOŚĆ 09 MIĘDZYOBIEKTOWE KABLE ŚWIATŁOWODOWE 10 LAN/WLAN 11 URZĄDZENIA STEROWANIA RUCHEM POCIĄGÓW 12 SIEĆ CZASU Tom IV PROJEKT ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANY WARUNKI OCHRONY PPOŻ. Tom V PROJEKT ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANY KOLEJ ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. Strona 3 ILF 2010 Tom VI PROJEKT ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANY INFORMACJA BIOZ Tom VII PROJEKT ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANY TECHNOLOGIA Tom VIII OŚWIADCZENIA – PRAWO DO DYSPONOWANIA NIERUCHOMOŚCIĄ NA CELE BUDOWLANE ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. Strona 4 ILF 2010 SPIS ZAWARTOŚCI L.p. Nazwa Nr dokumentu A CZĘŚĆ OPISOWA 1 Opis techniczny B CZĘŚĆ RYSUNKOWA 1 SCHEMAT ORIENTACYJNY D-PRT-B-C12-ARC-LAY-1500-R03 2 RZUT POZIOMU PERONU (P-1) D-PRT-B-C12-ARC-LAY-2000-R03 3 RZUT POZIOMU PERONU (P-2) D-PRT-B-C12-ARC-LAY-2001-R03 4 RZUT PODPERONIA (UP-1) D-PRT-B-C12-ARC-LAY-2500-R03 5 RZUT PODPERONIA (UP-2) D-PRT-B-C12-ARC-LAY-2501-R03 6 RZUT POZIOMU TECHNOLOGICZNEGO (T-1)) D-PRT-B-C12-ARC-LAY-3000-R03 RZUT POZIOMU TECHNOLOGICZNEGO (T-2) D-PRT-B-C12-ARC-LAY-3001-R03 RZUT POZIOMU TECHNOLOGICZNEGO I HOLU (TC-1) D-PRT-B-C12-ARC-LAY-4000-R03 RZUT POZIOMU TECHNOLOGICZNEGO I HOLU (TC-2) D-PRT-B-C12-ARC-LAY-4001-R03 10 PRZEKRÓJ A-A (S1) D-PRT-B-C12-ARC-SEC-7000-R03 11 PRZEKRÓJ A-A (S2) D-PRT-B-C12-ARC-SEC-7001-R03 12 PRZEKRÓJ B-B, D-D D-PRT-B-C12-ARC-SEC-7100-R03 13 PRZEKRÓJ C-C D-PRT-B-C12-ARC-SEC-7200-R03 14 PRZEKRÓJ E-E, F-F, G-G D-PRT-B-C12-ARC-SEC-7300-R03 15 ARCHITEKTURA ELEMENTOW NADZIEMNYCH - 01 D-PRT-B-C12-ARC-LAY-8000-R03 ARCHITEKTURA ELEMENTOW NADZIEMNYCH - 02 D-PRT-B-C12-ARC-LAY-8001-R03 7 8 9 16 E-ILF-B-C12-ARC-SPC-0002_R03 ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. Strona 5 ILF 2010 A. CZĘŚĆ OPISOWA ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. Strona 6 ILF 2010 SPIS TREŚCI 1 2 CZĘŚĆ OGÓLNA 14 1.1 Przedmiot inwestycji 15 1.2 Podstawa opracowania 15 1.3 Zakres opracowania 17 ROZWIAZANIA FUNKCJONALNE I CHARAKTERYSTYKA OBIEKTU 19 2.1 Opis budowli 19 2.2 Charakterystyka konstrukcji budynku 19 2.3 Opis funkcjonalny stacji 21 2.4 Perony 24 2.4.1 Perony pasażerskie 24 2.4.2 Perony techniczne 24 2.5 Instalacje wewnętrzne 25 3 ZESTAWIENIE POWIERZCHNI I KUBATUR 26 4 ROZWIAZANIA ARCHITEKTONICZNO- BUDOWLANE 27 4.1 Roboty budowlane 27 4.2 Ściany zewnętrzne 28 4.3 Ściany wewnętrzne 28 4.4 Sufity 28 4.4.1 Sufit z betonu architektonicznego 28 4.4.2 Sufity podwieszane 29 4.5 Tynki wewnętrzne 29 4.6 Izolacje przeciwwodne i przeciwwilgociowe 29 4.7 Izolacje termiczne 30 4.8 Okładziny akustyczne i tynki akustyczne 30 ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. Strona 7 ILF 2010 4.9 Bramki biletowe 4.10 Bramki – wygrodzenia strefy biletowej 31 31 4.10.1 Drzwi wewnętrzne 32 4.10.2 Drzwi zewnętrzne 32 4.10.3 Drzwi technologiczne 32 4.10.4 Drzwi ppoż. 32 4.10.5 Drzwi szklone 33 4.11 Ściany szklane 33 4.12 Okna pomieszczenia dyspozytorni 33 4.13 Ławki na peronach 33 4.14 Poręcze, pochwyty 33 4.15 Ekrany - wejścia do metra 34 4.16 Zabezpieczenie antyzalewowe - powodziowe 34 4.17 Schody ruchome oraz windy 34 4.17.1 Schody ruchome 34 4.17.2 Windy 35 4.18 Klatki ewakuacyjne 35 4.19 Wykończenie zewnętrzne powierzchni wyrzutni, czerpnio-wyrzutni 35 4.20 Elementy małej architektury 36 4.21 Opaski wokół elementów naziemnych 36 4.22 Elementy wykończenia 36 4.22.1 Wykończenie kamienne 36 4.22.1.1 Wykończenia podłogi na peronie pasażerskim 36 4.22.1.2 Wykończenia ścian peronu pasażerskiego 36 4.22.1.3 Wykończenia podłogi w hali odpraw oraz przejściach podziemnych 37 4.22.1.4 Ściany w halach odpraw i przejściach podziemnych 37 4.22.2 Panele ścienne na poziomie peronów 37 4.22.3 Ceramiczne wykończenie ścian i podłóg 37 4.22.4 Posadzka epoksydowa 37 4.22.5 Gres 38 4.22.6 Wykładzina antyelektrostatyczna 38 ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. Strona 8 ILF 2010 4.22.7 Posadzki dielektryczne 38 4.22.8 Wykładzina PCW 38 4.22.9 Podłogi podniesione, wykończenie podłóg pod podłogą podniesioną 39 4.22.10 Podłogi technologiczne 39 4.22.11 Wykończenie schodów 39 4.22.12 Wykończenie ścian działowych 39 4.22.13 Wykończenie malarskie 40 4.22.14 Systemowe ścianki działowe w węzłach sanitarnych 40 5 ZATRUDNIENIE 41 6 PRZYSTOSOWANIE OBIEKTU DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH 42 7 BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY 45 7.1 8 Uwagi ogólne 45 7.1.1 Dobór urządzeń w obiekcie dostosowanych do wymagań bhp i sanitarnych. 45 7.1.2 Instalacja wodociągowa 46 7.1.3 Instalacje elektroenergetyczne 46 7.1.4 Wentylacja podstawowa 46 7.2 Szatnie i pomieszczenia sanitarne 47 7.3 Toalety 47 7.3.1 Pomieszczenia technologiczne 47 7.3.2 Strefa użyteczności publicznej 48 7.4 Oświetlenie 48 7.5 Dostęp do urządzeń 49 BEZPIECZEŃSTWO PASAŻERÓW I ZABEZPIECZENIA NA STACJI 8.1 Bezpieczeństwo 50 50 8.1.1 Zasady ogólne 50 8.1.2 Schody 50 ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. Strona 9 ILF 2010 8.1.3 Peron 50 8.1.4 Windy 51 8.1.5 Wyjścia ewakuacyjne 51 8.2 9 Zabezpieczenia – bezpieczeństwo na stacji 52 8.2.1 Zasady ogólne 52 8.2.2 Bezpieczeństwo pasażerów i kontrola dostępu 52 8.2.3 Wejścia do stref publicznych na stacjach 53 8.2.4 Wejścia do stref pasażerskich na stacjach 53 OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA 54 9.1 Przeznaczenie obiektu 9.2 Kategoria zagrożenia ludzi. Przewidywana liczba osób na każdej kondygnacji i w poszczególnych pomieszczeniach 54 9.3 Przewidywana gęstość obciążenia ogniowego 9.4 Klasa odporności pożarowej budynku oraz klasa odporności ogniowej elementów budowlanych i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych. 54 9.5 Reakcja na ogień 56 9.6 Ocena zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych. 56 9.7 Podział obiektu na strefy pożarowe 56 9.8 Warunki ewakuacji 57 9.9 Drogi pożarowe 57 9.10 Uwagi 54 54 58 10 UWAGI KOŃCOWE 59 11 ZAGADNIENIA AKUSTYCZNE 61 11.1 Hałas 61 11.2 Ochrona akustyczna 71 11.2.1 Peron 71 11.2.2 Inne pomieszczenia użytkowe w strefach pasażerskich 78 ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 10 ILF 2010 12 CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA 80 ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 11 ILF 2010 SPIS TABEL I RYSUNKÓW 1. Tabela 1 — Wymiary C12, korpus główny 21 2. Tabela 2. Zatrudnienie w C12 41 3. Tabela 1. Dopuszczalne wartości poziomu hałasu na stanowisku pracy wg PN-N-01307 62 4. Tabela 2. Pomieszczenia przeznaczone do pracy podlegające ochronie przed hałasem 63 5. Tabela 3. Dopuszczalny poziom hałasu przenikającego do pomieszczeń przeznaczonych do przebywania ludzi wg PN-87/B-02151-02. 64 6. Tabela 4. Pomieszczenia podlegające ochronie przed hałasem wg PN-87/B-02151-02 65 7. Tabela 5. Wymagana izolacyjność akustyczna ścian wewnętrznych w budynkach, minimalne wartości R’ A1 wg PN-B-02151-3:1999. 67 8. Rys. 1. Poziom hałasu na peronie podczas wjazdu, postoju i odjazdu pociągu. 73 9. Rys. 2. Widmo hałasu na peronie podczas wjazdu pociągu 74 10. Tabela 1. Dopuszczalny poziom dźwięku A hałasu w pomieszczeniu wg PN-87/B-02151-02 78 ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 12 ILF 2010 Zastrzeżenie odnośnie praw autorskich 1 Dopuszczalny zakres i sposób korzystania z projektu określa umowa z dnia 28 października 2009 r., zawarta pomiędzy Miastem Stołecznym Warszawa a konsorcjum firm: Astaldi S.p.A., Gülermak Agir Sanayi Insaat ve Taahhüt A.S. oraz PBDiM sp. z o.o. 2 Pod ochroną przepisów Prawa autorskiego pozostają osobiste prawa autorskie twórców niniejszego projektu, zarówno na każdym etapie realizacji inwestycji, jak i przy wykonywaniu praw autorskich zależnych do projektu. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 13 ILF 2010 1 CZĘŚĆ OGÓLNA Inwestor: Miasto Stołeczne Warszawa reprezentowane przez Zarząd Transportu Miejskiego w Warszawie, w imieniu i na rzecz którego działa Metro Warszawskie Sp. z o. o. w Warszawie; ul. Wilczy Dół 5 Inwestycja: PROJEKT I BUDOWA II LINII METRA OD STACJI „RONDO DASZYŃSKIEGO” DO STACJI „DWORZEC WILEŃSKI” W WARSZAWIE Numer projektu: C784 Stadium: Projekt Budowlany Przedmiot opracowania: Zamierzenie budowlane nr 6, C12 Stacja „Nowy Świat” ul. Świętokrzyska / ul. Kubusia Puchatka - Rejon ul. Nowy Świat – Warszawa oraz w zakresie hektometrażu 127-132 z urządzeniami i systemami kolejowymi w ramach inwestycji polegającej na budowie II linii metra od stacji „Rondo Daszyńskiego” (początek hektometrażu: l101+17.177; p101+16.086) do stacji „Dworzec Wileński” (koniec hektometrażu: l164+13.600; p164+36.807) w Warszawie. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 14 ILF 2010 1.1 Przedmiot inwestycji Przedmiotem opracowanie jest PROJEKT BUDOWLANY: Zamierzenie budowlane nr 6, C12 Stacja „Nowy Świat” ul. Świętokrzyska / ul. Kubusia Puchatka - Rejon ul. Nowy Świat – Warszawa oraz w zakresie hektometrażu 127-132 z urządzeniami i systemami kolejowymi w ramach inwestycji polegającej na budowie II linii metra od stacji „Rondo Daszyńskiego” (początek hektometrażu: l101+17.177; p101+16.086) do stacji „Dworzec Wileński” (koniec hektometrażu: l164+13.600; p164+36.807) w Warszawie. Projekty branżowe znajdują się w tomach niniejszego opracowania. 1.2 Podstawa opracowania 1. Umowa na podwykonawstwo Usług Projektowych pomiedzy Astaldi-GulermakPBDiM a ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. dla projektu "Projekt i budowa II linii metra w Warszawie od stacji "Rondo Daszyńskiego" do stacji "Dworzec Wileński" w Warszawie, z dnia 28.10.2009. 2. Decyzja nr 88 /WOL/ŚRÓ/PRN/ 08, z załącznikami, z dnia 20.03.2008 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, wydana przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy. Znak: AM-PU/7331/256/06/US. 3. Decyzja nr 5 /ŚRÓ/PRN/C2/C2, z załącznikami, z dnia 24.02.2010 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (o znaczeniu powiatowo-gminnym-C2), wydana przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy. Znak: AM-WRU-BKU7331-261-26-09. 4. Decyzja nr 23/WOL/ŚRÓ/PRN/ 10, z załącznikami, z dnia 30.09.2010 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, wydana przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy. Znak: AM-WRU-BKU7331-160-31-10. 5. Decyzja nr 1329/OŚ/2007 o ustaleniu środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia z dnia 03.09.2007 r. wydana przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy. Znak:OŚ-II-WE-DŚ-BG/7624/543/13336/06/07. 6. Postanowienie nr 269/OŚ/2007 z dnia 04.12.2007 r. wyjaśniające ustalenia decyzji 1329/OŚ/2007 w punktach 3.4, 3.5, 3.6, 3.7. wydane przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy. Znak: OŚ-II-WE-DŚ-BG/7624/543/17197/06/07. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 15 ILF 2010 7. Postanowienie nr 7/OŚ/2010 z dnia 12.01.2010 w sprawie mozliwości prowadzenia robót nocą i w dni wolne od pracy wydane przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy. Znak: OŚ-IV-BGR-76242-543-5-06. 8. Mapa dla celów projektowych 1:500, przygotowana przez WPG, potwierdzona aktualność mapy z mapą zasadniczą, zarejestrowana przez Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej. 9. Mapa dla celów projektowych 1:250, opracowana na podstawie mapy zasadniczej 1:500, zarejestrowana przez Biuro Geodezji i Katastru. 10. Oświadczenia zamawiającego stwierdzające jego prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Warszawa. 11. Opinia ZUDP. 12. WPK - Wileobranzowy Projekt Koncepcyjny opracowany przez konsorcjum - Biuro Projektowe Metroprojekt sp. z o.o. w W-wie oraz AMC Andrzej M. Chołdzyński sp z o.o. w W-wie. Warszawa, wrzesień 2008. Nr arch. MN-L21-10-4670/II. 13. Program Funkcjonalno-Użytkowy (PFU). Praca zbiorowa. Koordynator prac: prof. dr hab. inż. Andrzej Chudzikiewicz. Warszawa, wrzesień 2008. 14. Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) w postępowaniu o udzielenie zamówienia w trybie przetargu nieograniczonego Nr EH/500/45/E/08. 15. Wizja lokalna. 16. Uzgodnienia międzybranżowe. 17. Wytyczne technologiczne i kolejowe. 18. Uzgodnienia organizacyjno-technicze pomiędzy Biurem Geodezji i Katastru Urzędu m. st. Warszawy oraz Metrem Warszawskim Sp. z o.o. podczas projektowania i realizacji odcinka centralnego II linii metra z dnia 06.04.2009. 19. Zbiorcza dokumentacja geologiczno-inżynierska dla odcinaka śródmiejskiego uwzględniająca zmianę trasy II linii metra na odcinku stacja „Nowy Świat – stacja „Dworzec Wileński” wykonana przez Konsorcjum GEOTEKO Sp. z o.o. - SGGW GEOPROJEKT Sp. z o.o. w lutym 2007 roku pod kierunkiem prof. dr hab. inż. Wojciecha Wolskiego. 20. Zawiadomienie nr 123/OŚ/2007, z dnia 28.03.2007r. o przyjęciu dokumentacji geologicznej bez zatrzeżeń, wydane przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy Znak: OŚ-II-GW-MS/7541/18/5079/07. 21. Uzgodnienia z Inwestorem. 22. Wytyczne i uzgodnienia pożarowe, bhp, sanitarnohigieniczne i akustyczne. 23. Decyzja ZNS.716-420-4/10.MS, o wyrażeniu zgodny na obniżenie poziomu podłogi ponizej poziomu terenu urządzonego budynku oraz na zastosowanie wyłącznie ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 16 ILF 2010 oświetlenia światłem sztucznym w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, z dnia 16.06.2010 r., wydana przez Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Warszawie. 24. „Dokumentacja geologiczno-inżynierska i hydrogeologiczna dla II linii metra w Warszawie, Stacja Rondo Daszyńskiego”, Opracowana przez Geoteko Projekty i Konsultacje Geotechniczne Sp. z o.o. w czerwcu 2003, pod kierunkiem prof. dr hab. inż. Wojciecha Wolskiego 25. Zbiorcza dokumentacja geologiczno–inżynierska dla odcinka Śródmiejskiego uwzględniająca zmianę trasy II Linii Metra na odcinku Stacja „Nowy Świat” – Stacja „Dworzec Wileński” wykonana przez Konsorcjum GEOTEKO Sp. z o.o. – SGGW – GEOPROJEKT Sp. z o.o. w lutym 2007 roku pod kierunkiem prof. dr hab. inż. Wojciecha Wolskiego. 26. Dokumentacja geotechniczna dla II Linii Metra od stacji „Rondo Daszyńskiego” do stacji „Dworzec Wileński” w Warszawie wykonana przez Geoteko Projekty i Konsultacje Geotechniczne Sp. z o.o. w czerwcu 2010 roku pod kierunkiem prof. dr hab. inż. Wojciecha Wolskiego. 27. Dodatek do dokumentacji geologiczno-inżnierskiej ustalającej geotechniczne warunki posadowienia dla odcinka centralnego (d. Śródmiejskiego) II linii metra w Warszawie na odcinku stacja ‘Rondo Daszyńśkiego” – stacja „Dworzec Wileński”, wykonany przez Geoteko, sierpień 2010, Warszawa. Uwaga: Pozostałe dokumenty stanowiące podstawę opracowania wg teczki formalno –prawnej i opracowań branżowych. Inwestycje należy realizować z uwzględnieniem wszystkich wymagań i wytycznych zawartych w decyzjach, postanowieniach i innych uzyskanych opiniach i pismach. . 1.3 Zakres opracowania Przedmiotem opracowania jest projekt budowlany zamierzenia budowlanego nr 6 – C12 Stacja „Nowy Świat”, ul. Świętokrzyska / ul. Kubusia Puchatka - Rejon ul. Nowy Świat w Warszawie będącego częścią inwestycji polegającej na budowie II linii Metra od stacji rondo Daszyńskiego do stacji Dworzec Wileński. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 17 ILF 2010 Niniejsze opracowanie stanowi opis projektu architektoniczno-budowlanego obejmującego stację metra C12 “Nowy Świat”. Zakres niniejszego opracowania obejmuje: o korpus stacji, o obiekty naziemne: czerpnio-wyrzutnie, wyrzutnie wentylacyjne, obudowane klatki schodowe, windy, o przekładki infrastruktury podziemnej kolidujące z projektowanym obiektem, o przyłącza do stacji, o odtworzenie układu drogowego: ulice, chodniki. o zieleń ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 18 ILF 2010 2 ROZWIAZANIA FUNKCJONALNE I CHARAKTERYSTYKA OBIEKTU 2.1 Opis budowli Stacja Nowy Świat – C12 jest stacją szeregową w centralnym odcinku II linii metra w Warszawie. Stacja Nowy Świat znajduje się przy ulicy Świętokrzyskiej na odcinku pomiędzy ulicą Czackiego i ulicą Nowy Świat. Budynek zaprojektowano jako: trzypiętrową część podziemną zawierającą peron pasażerski, hale odpraw oraz pomieszczenia techniczne, budynek składa się również z części naziemnych: wejść do metra, obudowanych wind oraz budowli wentylacyjnych (wyrzutni oraz czerpnio-wyrzutni). Długość głównego korpusu stacji wynosi 140 m, a szerokość waha się pomiędzy 24,5 m w najszerszym punkcie do 23,0 m w typowym wymiarze. Najwyższy poziom głównego korpusu wynosi +23,885 m n.p.W., a najniższy +11,332 m n.p.W. 2.2 Charakterystyka konstrukcji budynku • Budynek stacyjny zaprojektowano jako 3-kondygnacyjny budynek podziemny zagłębiony całkowicie w gruncie z 4 wejściami. Podzielono go dylatacjami na dwie części ze względu na jego etapową realizację, a także eliminację odkształceń z tytułu różnicy temperatur i skurczu betonu. • Płytę stropową górną zaprojektowano, jako żelbetową, monolityczną w przekroju poprzecznym o kształcie daszkowym, o spadkach poprzecznych 2%. • W związku z koniecznością zainstalowania planowanych urządzeń i wyposażenia oraz przejść nad płytą sieci kanalizacyjnych, w konstrukcji płyty przewidziano odpowiednie przejścia, otwory i uskoki. • Nie przewiduje się obniżenia zwierciadła wody gruntowej w trakcie realizacji budynku. Budynek stacji wykonany będzie metodą stropową. Woda gruntowa zostanie odcięta przez ściany szczelinowe oraz warstwy nieprzepuszczalne gruntu. • Budynki zostaną wykonane metodą stropową. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 19 ILF 2010 • Słupy podpierające konstrukcję stacji opierają się na palach wierconych. Słupy stanowią podpory dla płyty stropowej górnej, stropów pośrednich oraz płyty dennej. • Ściany szczelinowe zaprojektowano grubości 120 cm długości ok. 29,0 m. Wykonanie ścian szczelinowych metodą tradycyjną, w murkach prowadzących pod osłoną zawiesiny bentonitowej. • Płytę przekrywającą zaprojektowano jako dwuspadową w górnej powierzchni. Grubość zmienna 1200-1000 • Stropy pośrednie zaprojektowano jako żelbetowe, monolityczne, płytowe oparte na ścianach szczelinowych i słupach pośrednich o średnicy Ø 100cm. Stropy zaprojektowano grubości 60cm. Stanowią one rozparcie dla ścian szczelinowych. • Płytę fundamentową zaprojektowano jako żelbetową, monolityczną, o grubości 120 cm. Połączenie płyty fundamentowej ze ścianami szczelinowymi zaprojektowano jako przegubowe na zamek zaś z ze słupami jako sztywne monolityczne zamocowanie. Na płycie dennej poza peronami zaprojektowano podtorze betonowe. Nazwa parametru Wartość Jednostki Liczba kondygnacji 3 brak Wewnętrzne wymiary Długość 137,6 m Szerokość 22,9 / 25,2 m Wysokość 20,6/19,4 m Szerokość peronu 10,5 m Grubość płyty peronu 0,25 m Grubość ścian szczelinowych korpusu stacji 1,2 m Głębokość ścian szczelinowych 9,6 m konstrukcji ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 20 ILF 2010 Grubość płyty spodniej monolitowej 1,20 m Tabela 1 — Wymiary C12, korpus główny 2.3 Opis funkcjonalny stacji Stacja została zaprojektowana zgodnie z wymogami technologicznymi oraz z organizacją i kierunkami ruchu pasażerów, Główne obszary funkcjonalne to: • Strefa komunikacji pasażerskiej • Hala odpraw • Komunikacja pionowa • Peron • Drogi ewakuacyjne • Piętro technologiczne Etapy funkcjonalne w strefach to: • Wejście • Kupowanie/Kasowanie biletów • Schodzenie na poziom peronu • Oczekiwanie na pociąg • Wejście do/wyjście z pociągu • Pomieszczenia operacyjne stacji Dostęp pasażerów w obrębie stacji będzie ograniczony tylko do stref użyteczności publicznej. Ukierunkowanie przepływu pasażerów jest zorganizowane tak, aby zminimalizować decyzje podejmowane przez pasażera, w sposób umożliwiający uniknięcie zbędnych zwrotów oraz obierania błędnych kierunków. Organizacja ruchu pasażerów jest jasna i logiczna zarówno dla wchodzących jak i wychodzących. Wszyscy wychodzący, z wyjątkiem sytuacji awaryjnych, gromadzeni są w określonych strefach, co pozwala na odpowiednie funkcjonowanie systemu biletowego, usług publicznych oraz zapewnia odpowiedni poziom bezpieczeństwa. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 21 ILF 2010 Stacja jest podzielona na 3 strefy funkcjonalne: • Obszar technologiczny – dostępny tylko dla pracowników metra; • Strefa pasażerska, do której pasażerowie mają dostęp tylko w godzinach pracy metra (hale, odprawa, peron); • Przestrzeń Publiczna dostępna przez całą dobę (przejścia) Strefa pasażerska stacji jest zamknięta w nocy od 1:00 do 4:30 rano. W czasie nocnej przerwy wykonywane będą prace porządkowe i konserwacyjne. Od 1:00 do 4:30 rano następuje przerwa w ruchu pociągów pasażerskich i pojazdów wjeżdżających do tunelów, wykonywana jest konserwacja i naprawa instalacji i urządzeń w tunelu i na stacjach. Pomieszczenia socjalno-sanitarne dla zespołów pracujących na stacji C12 zostaną zlokalizowane na Stacji C09 Rondo Daszyńskiego. Główny zakład naprawy systemu metra znajduje się na Kabatach. Nie przewiduje się wykonywania prac naprawczych i konserwacyjnych na tej stacji. Główny korpus stacji C12 ma 3 kondygnacje. Na poziomie -3 znajduje się peron pasażerski. Na poziomie -1 będzie się znajdować wejście na stację z hali biletowej oraz przejścia podziemne łączące stację z poziomem 0, czyli prowadzące na powierzchnię. Większość wymaganych powierzchni technologicznych jest zlokalizowana na poziomach 1 i -2. Największe pomieszczenia znajdują się na stacji na poziomie -2. Są to: wentylatornia stacji (nr 650), podstacja energetyczna (nr 200). W pomieszczeniach 650 obsługiwane są urządzenia kubaturowe i podatne na uszkodzenia. W przypadku konieczności ich wymiany niezbędny jest transport urządzeń kubaturowych (transformatory, wentylatory) na poziom -3 (peron pasażerski), gdzie specjalne pojazdy przetransportują je do stacji technicznej Kabaty. Dla umożliwienia przemieszczania sprzętu zapewniono podstawy, urządzenia montażowe i przestrzeń w pobliżu suwnic (dla ruchomych belek podwieszonych pod sufitem), o udźwigu 25 kN/m2. Dodatkowo w wentylatorni i podstacji zapewniono powierzchnie robocze umożliwiające demontaż urządzeń w celu naprawy. Dyspozytor stacji będzie nadzorować ruch pociągów i przepływ pasażerów. Ekipy naprawczo-konserwacyjne podzielone według branż będą sprawować nadzór nad wszystkimi urządzeniami i budynkiem: automatyką i stykami, mechaniką, elektryką, trakcją, szynami i budynkiem. Warsztaty ekip eksploatacyjnych znajdują się na stacji C15 Dworzec Wileński oraz na terenie stacji technicznej Kabaty. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 22 ILF 2010 W celu zachowania czystości urządzeń na stacji przewidziano zespół pomieszczeń od nr 500 do 504. Przenoszenie sprzętu pomiędzy poziomami stacji odbywać się będzie za pomocą wind pasażerskich poza godzinami otwarcia stacji. Przepompownia po obu stronach peronu pasażerskiego wykorzystywana będzie do pompowania wody pobranej z najniższego punktu szyn; woda będzie przekierowywana z powrotem przez rury drenażowe pomiędzy torami. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 23 ILF 2010 2.4 Perony 2.4.1 Perony pasażerskie Podstawowe rozmiary peronu pasażerskiego na stacji są następujące: Wysokość od główki szyny = 1,09 m Wysokość od podłogi do sufitu = 4,054 m / 4,459 m Długość = 120,0 m Szerokość = 10,5 m Najbliższa kolumna stoi w odległości 1,85 m od krawędzi peronu. Najbliższa ciągła ściana stoi w odległości 2,85 m od krawędzi peronu. Wejście i wyjścia z peronu są zapewnione dzięki 6 ciągom schodów ruchomych. Przejścia na końcu tego peronu pasażerskiego sa wydzielone od peronu technicznego przez bramki, w celu ograniczenia dostępu jedynie do personelu metra. Na obu krańcach peronu znajdują się dodatkowe schody przeciwpożarowe. Na obu końcach peronu znajdują się windy. Winda zachodnia została przystosowana do potrzeb ekip ratowniczych 2.4.2 Perony techniczne Na stacji znajdują się perony techniczne. Dwa z nich są używane do dojścia do szyn oraz obiektów magazynowych znajdujących się na końcu peronu pasażerskiego. Są one oddzielone drzwiami od peronu pasażerskiego. Peron ma wysokość 1,09m od PGS (TOR) i jest wyposażony w balustrady. Na końcach peronu znajdują się schody umożliwiające zejście na poziom toru. Wykończenie podłogi w peronach technicznych jest określona, jako wykończony beton. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 24 ILF 2010 2.5 Instalacje wewnętrzne Szczegółowe rozwiązania z zakresu instalacji wodnokanalizacyjnych, wentylacji i ogrzewania, instalacji elektrycznych oraz systemów komunikacji i teletechniki zawarte są w odrębnych tomach Projektu Budowlanego. Instalacje prowadzone w tunelach przedstawione są na rysunku przekroju tunelu zawartym w projekcie budowlanym instalacji teletechnicznych. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 25 ILF 2010 3 ZESTAWIENIE POWIERZCHNI I KUBATUR Wykazy obszarów według podziału funkcjonalnego: POWIERZCHNIE: Listy powierzchni według podziału funkcjonalnego: Peron pasażerski: 1260 m2 Obszar technologiczny: 4011 m2 Hall: 1296 m2 Powierzchnia Całkowita / Powierzchnia użytkowa: PC/PU Poziom -3 (poziom peronu): 3269 m2 / 1265 m2 Poziom -2 (poziom techniczny): 3347 m2 /2341 m2 Poziom -1 (kasy biletowe i pomieszczenia techniczne): 3540 m2 / 2412 m2 ------------------------------------Razem: 10156 m2 / 6018 m2 Kubatura: 65414 m3 ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 26 ILF 2010 4 ROZWIAZANIA ARCHITEKTONICZNO- BUDOWLANE 4.1 Roboty budowlane Zakres procesu budowlanego dla C12 jest następujący. • Zostanie wykonany wykop w granicach stacji z zachowaniem tolerancji budowlanej. Wykopany obszar będzie podparty ścianami berlińskimi. Wszystkie instalacje przechodzące przez teren budowy zostaną tymczasowo przeniesione. • Pierwszy etap budowy obejmuje budowę ścian szczelinowych. • Zostanie zakończona budowa metodą stropową (wykop i ściany szczelinowe). • Połączenie tunelu ze stacją zostanie wykonane po budowie ścian szczelinowych. W pracach na tym etapie budowy zostanie zastosowana tarcza drążąca TBM. • Główny korpus stacji zostanie ukończony. Ten etap będzie się częściowo pokrywał z poprzednim etapem. Umieszczona zostanie płyta stropowa; płyty wewnętrzne i inne elementy konstrukcyjne zostaną wykonane metodą stropową. • Wykończone zostanie wnętrze stacji. Ten etap będzie się częściowo pokrywał z poprzednim etapem. Instalacja ścian działowych i schodów. Położenie powłok wykończeniowych. Zapewnienie wodoszczelności nastąpi na tym etapie budowy stacji. • Konstrukcja przyłączy do przejść podziemnych, wykonanie przejść zagłębionych w ziemi z wykorzystaniem metody odkrywkowej. • Zasypanie wykopów, zakrycie stacji. • Odtworzenie warunków na powierzchni gruntu. Zakres tych prac podano poniżej. • Kształtowanie terenu, zieleń • Organizacja ruchu: drogi, granice, ronda, place manewrowe • Parkingi • Znaki drogowe • Chodniki ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 27 ILF 2010 4.2 Ściany zewnętrzne Zewnętrzne ściany obwodowe stacji zostaną wykonane z żelbetowych ścian szczelinowych o grubości 1,2 m. W celu zapewnienia wodoszczelności zainstalowany zostanie kanał odwodnienia o szerokości 30 cm przeznaczony do odprowadzania nadmiaru wody. Front kanału drenażowego pokryty jest ścianą murowaną w przestrzeni technicznej w celu zapewnienia ochrony przeciwpożarowej i płytą (np. gipsową) w pozostałych strefach. W środku ścian szczelinowych znajduje się opaska izolująca od wody. Ściany obwodowe stacji są poniżej strefy przemarzania, więc nie przewiduje się izolacji termicznej. 4.3 Ściany wewnętrzne Ściany wewnętrzne zostały zaprojektowane w taki sposób, aby spełniały wymogi przeciwpożarowe. Szczegółowe informacje dotyczące tej kwestii znajdują się w rozdziale dotyczącym ochrony przeciwpożarowej niniejszego dokumentu. Materiały, z których zbudowano ściany wewnętrzne zostały wybrane w taki sposób, aby spełniały wymogi przepisów BHP oraz wymogów akustycznych. Ściany murowane, nie konstrukcyjne traktowane jako wewnętrzne ściany działowe. Materiały wewnętrzne ścian wybrano zgodnie z koniecznymi wymogami. 4.4 Sufity 4.4.1 Sufit z betonu architektonicznego Sufity w halach odpraw oraz przejściach podziemnych zostały zaprojektowane jako beton architektoniczny. Na stacji, sufity są zaprojektowane z prefabrykowanego żelbetu, tynkowane (tynk sona spray akustyczny i malowane farbą emulsyjną oraz sufity podwieszane . ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 28 ILF 2010 4.4.2 Sufity podwieszane Sufity podwieszane są zaprojektowane w dyspozytorniach pociągów oraz w dyspozytorni stacji . Materiały sufitów podwieszanych są wybrane w taki sposób, aby spełniały wymogi przeciwpożarowe. Szczegółowe informacje dotyczące tej kwestii znajdują się w rozdziale dotyczącym ochrony przeciwpożarowej niniejszego dokumentu. Materiały, z których wykonano sufity podwieszane zostały wybrane w taki sposób, aby spełniały wymogi BHP. 4.5 Tynki wewnętrzne Ściany murowane, pokryte tynkami cementowo-wapiennymi, zacieranymi, kat. III. Szczegółowe rozwiązania i parametry materiałowe zostaną podane na etapie projektu wykonawczego. 4.6 Izolacje przeciwwodne i przeciwwilgociowe Konstrukcje podziemne zostały zaprojektowane jako wodoodporne. Ciągłość izolacji przeciwwodnej dookoła budynku jest zapewniona. System izolacyjności dla elementów budynku mający bezpośredni kontakt z ziemia, jak płyty, fundamenty lub ściany (z wyjątkiem ścian szczelinowych) składa się z trzech warstw. Pierwsza oraz ostatnia to warstwa geowłóknina oraz wodoodporna membrana PCW, umieszczona pomiędzy warstwami geowłókniny. Warunek wodoodporności budynku jest spełniony przez zainstalowanie odpowiednich rozwiązań ścian szczelinowych. Ściany szczelinowe są stawiane jako oddzielne segmenty układane jeden przy drugim. Pomiędzy segmentami stosuje się izolację przeciwwodną. Mimo użycia izolacji przeciwwodnej pomiędzy segmentami, w pobliżu ścian szczelinowej zapewniono kanał odpływowy z zaworem, mający na celu zbieranie wilgoci. Panele architektoniczne lub ściany murowane zostaną umieszczone przed kanałem odpływowym tak, aby wydzielić pomieszczenia wewnątrz stacji od strefy w której występuje możliwość pojawiania się przecieków wody.. Panele architektoniczne mogą być również użyte jako architektoniczne elementy wykończenia. Ściany szczelinowe żelbetowe, które są w kontakcie z gruntem, mają być chronione przed niekorzystnym wpływem wód gruntowych. Ochrona zbrojenia przed korozją i wyciekiem ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 29 ILF 2010 wody przez korpus betonowy zostanie zapewniona dzięki zastosowaniu chemicznych dodatków do betonu. Blokady wody (taśmy) zostaną użyte w szczelinach dylatacyjnych oraz łączeniach konstrukcyjnych, które mają styczność z ziemią lub wodą. 4.7 Izolacje termiczne Izolacje termiczne zostaną zastosowane w przypadku ścian w przejściach podziemnych, w strefach przemarzania, w sposób uniemożliwiający występowanie mostków termicznych. Ściany i przeszklone ścianki działowe w przejściach podziemnych traktowane są jako ściany zewnętrzne, jako ściany które w przejściu – strefie ogólno dostępnej, będą narażone na napływ chłodnego powietrza z zewnątrz. Dla tych ścian murowanych wymagana jest izolacja termiczna. Współczynnik przenikania ciepła U max= 0,30 W/m2K Uwaga: • Dla ścian poszczególnych pomieszczeń w obiekcie metra, należy spełnić wymaganą izolacyjność cieplna przegród (ścian i stropów). • Na etapie projektu wykonawczego zostanie uszczegółowione ewentualne, wymagane wykonanie izolacji termicznej dla przegród wydzielających pomieszczenia, tak by spełnić wymogi izolacyjności cieplnej. 4.8 Okładziny akustyczne i tynki akustyczne Izolacje akustyczne - wełna mineralna w osłonie z blachy perforowanej w rejonie galerii multimedialnej na poziome peronowym. Tynk dźwiękochłonny na całym stropie żelbetowym peronu, typu Sonaspray lub ekwiwalentny oraz sufit podwieszony niezakłócający pracy tynku dźwiękochłonnego. W strefach narażonych na podwyższony poziom hałasu (rejony wentylatorni, pomieszczenia z emitorami hałasu) zaprojektowano izolację akustyczną, dotyczy to również kanałów wentylacyjnych oraz tunelu metra. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 30 ILF 2010 4.9 Bramki biletowe Projekt architektoniczny zakłada, oprócz zainstalowania niezbędnej ilość bramek wynikającej z planowanej liczby pasażerów, zamontowanie wyjść ewakuacyjnych o odpowiednich wymiarach. Projekt architektoniczny zakłada niezbędną przestrzeń przed linią bramek do zainstalowania automatów biletowych, która powinna zapewniać pasażerom niezakłócony dostęp do tych automatów, oraz do zainstalowania innych urządzeń mających się znajdować w pobliżu bramek. Zastosowano także śluzy dla niepełnosprawnych, dla których trudne lub nawet niemożliwe jest korzystanie ze standardowych bramek. Ta grupa pasażerów to: osoby niepełnosprawne na wózkach inwalidzkich, pasażerowie podróżujący z dużym bagażem lub osoby starsze. Hala odpraw wyposażona jest w urządzenia do sprzedaży wszystkich rodzajów biletów. W części zachodniej znajduje się łącznie 12 bramek i 1 śluza, w części wschodniej znajduje się łącznie12 bramek oraz 1 śluza. Odległości pomiędzy bramkami to 600 mm oraz 900 mm pomiędzy śluzami. Bramki biletowe mają wysokość jednego metra, natomiast szklana przesłona blokująca ruch ma wysokość 1700 mm. 4.10 Bramki – wygrodzenia strefy biletowej Dostęp do stref pasażerskich poza godzinami pracy metra ograniczany jest za pomocą kurtyny rolowana /uniemożliwiająca dostęp do metra/, która jest opuszczana na czas wyłączenia metra z ruchu. 4.11 Bramki – wygrodzenia strefy biletowej Na krańcu zachodnim i wschodnim znajduje się po 2 sztuki podwójnych szklanych drzwi ppoż szerokości 1800. Szerokość i wysokość drzwi została zaprojektowana by zapewnić wymogi pożarowe i technologiczne. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 31 ILF 2010 Typy drzwi zostały wybrane na podstawie wymagań operacyjnych, akustycznych lub przeciwpożarowych. Typowa wysokość drzwi to 2000 mm. Z powodu wymogów technologicznych, pomieszczenia o numerach 111, 300, 301, 302 są wyposażone w drzwi o wymiarach 1500mm/2700mm, pomieszczenie 201 jest wyposażone w drzwi o wymiarach 1800/2700mm. Zgodnie z wymaganiami operacyjnymi, wszystkie drzwi otwierają się do wewnątrz, aby nie ograniczać przejścia tras ewakuacyjnych, chyba że wymogi dla danego pomieszczenia stanowią inaczej. Szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej, prowadzących na zewnątrz lub do innej strefy posiada szerokość nie mniejsze niż szerokość biegu klatki schodowej. W przypadku drzwi podwójnych, przynajmniej jedno skrzydło ma szerokość 900 mm. Przewiduje się drzwi wzmocnione (heavy duty). Drzwi na drogach ewakuacyjnych wyposażone w zamki i dźwignie antypaniczne. 4.11.1 Drzwi wewnętrzne Ślusarka drzwiowa w przestrzeni publicznej, ościeżnice, okucia, wykończenia skrzydeł oraz inne wyposażenie drzwi pełnych w przestrzeniach publicznych przewidziano ze stali nierdzewnej matowej. Drzwi przeszklone, stal nierdzewna matowa z wypełnieniem szkleniem bezpiecznym, laminowanym. 4.11.2 Drzwi zewnętrzne Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego. 4.11.3 Drzwi technologiczne Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego. 4.11.4 Drzwi ppoż. Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 32 ILF 2010 4.11.5 Drzwi szklone Tafle szklane oznakowane zgodnie z wymogami BHP. Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego. 4.12 Ściany szklane Elewacje witryn lokali handlowych – ściany szklane - przeszklenia pełne w ślusarce ze stali nierdzewnej (system Jansen lub równoważny), w module 70x200cm. Przeszklenia lokali handlowych – zestawy szkła hartowanego, laminowanego/ Współczynnik przenikania ciepła Umax = 1,1 W/m2K Ścianka szklana wydzielająca strefę biletową (strefę metra) - szkło bezpieczne (hartowane, laminowane) tafle szklane oznakowane zgodnie z wymogami BHP. 4.13 Okna pomieszczenia dyspozytorni Szklenie okna dyspozytorni: okno – lustro wenecki o odporności ogniowej EI60, antywłamaniowe, kuloodporne, ślusarka stalowa. 4.14 Ławki na peronach Ławki ze stali nierdzewnej, matowe, wandaloodporne. Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego. 4.15 Poręcze, pochwyty W strefach ogólnodostępnych i pasażerskich przewiduje się balustrady ze stali nierdzewnej. Balustrady masywne- pochwyty kamienne profilowane. Balustrady i pochwyty w strefach technologicznych stalowe powlekane, zabezpieczone antykorozyjnie. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 33 ILF 2010 4.16 Zadaszenia- wejścia do metra Zaprojektowano szklane zadaszenia nad wejściami do metra, jako osłonę przed wpływem warunków atmosferycznych. Łączenia powierzchni szklanych mają zapewnić bezpieczeństwo użytkowników, a także osób z dysfunkcja narządu wzroku. Rozwiązanie ma także zapewnić szczelność elementów, by zabezpieczyć wnętrze przed napływem wody deszczowej oraz śniegu. Szklenie szkłem bezpiecznym, fazowanym, laminowane, od strony budynków przeciwpożarowym E30, konstrukcja o odporności ogniowej R30 (szczegółowe wymagania zgodnie z wytycznymi przeciwpożarowymi).. Zaproponowano, bezbarwne kolory elementów przeszkleń tak, aby zadaszenia wkomponowały się w zabytkowe otoczenie. Szczegółowe dane w projekcie wykonawczym. 4.17 Zabezpieczenie antyzalewowe - powodziowe Wejścia do metra nie są położone w obszarze zalewowym. Wejścia do stacji „Nowy Świat znajdują się powyżej poziomu wody 100-letniej. 4.18 Schody ruchome oraz windy Szczegółowe informacje dotyczące schodów ruchomych oraz wind podano poniżej. Dodatkowe informacje dotyczące użycia urządzeń transportu pionowego w sytuacjach awaryjnych znajdują się w paragrafie „Ochrona przeciwpożarowa” niniejszego opisu. 4.18.1 Schody ruchome Na stacji zastosowano schody ruchome ciężkiego typu, przeznaczone do transportu sieciowego (EN 155), o przepustowości powyżej 9000 osób na godzinę. Nachylenie schodów ruchomych to 30 stopni przy minimalnej szerokości stopnia wielkości 1000mm. Odległość między poręczami:1255 mm. W części wschodniej i zachodniej stacji z poziomu peronu -3 na -2 i dalej na -1 prowadzą odpowiednio po 3 ciągi schodów ruchomych. Następnie droga na zewnątrz prowadzi schodami stałymi. Na poziomie terenu zaprojektowano odwodnienie liniowe w celu zabezpieczenia schodów ruchomych przed napływem wód opadowych. W części najniższej maszynowni schodów ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 34 ILF 2010 ruchomych zaprojektowano również odwodnienie, które odprowadza ścieki poprzez separator oleju do kanalizacji. 4.18.2 Windy Windy na tej stacji będą zasilane elektrycznie i będą miały nośność 1000 kg (13 osób) lub większą. Wewnętrzne wymiary kabin wind zostały zaprojektowane jako 1100 mmX2100 mm. Każda winda wymiarowo przystosowana jest dla brygad straży pożarnej. W części zachodniej stacji z poziomu peronu zapewniono jedna windę z dostępem bezpośrednio na poziom terenu – jako windę przystosowana do działania dla ekip ratowniczych. Winda ta została zaprojektowana na poziomie -1 z połączeniem korytarzem o odporności pożarowej REI120 z windą z poziomu -1 na poziom -3. Natomiast na poziomie terenu jest obudowana szkłem. Z poziomu peronu zapewnione są w sumie 2 windy przeznaczone również dla obsługi obiektu przez osoby niepełnosprawne. Zostaną ustawione kasowniki przed wyjściem z windy. 4.19 Klatki ewakuacyjne Wszystkie klatki schodowe ewakuacyjne, z poziomów technologicznych stacji posiadają odporność pożarową konstrukcji REI120. Wyjścia na poziom powierzchniowy wszystkich klatek są konstrukcjami żelbetowymi, z wykończeniem kamieniem: czarny BAZALT lub ekwiwalent, o fakturze płomieniowanej, elementy narożnikowe- zaokrąglane. 4.20 Wykończenie zewnętrzne powierzchni wyrzutni, czerpnio-wyrzutni Okładzina kamienna ścian żelbetowych nośnych, BAZALTOWA, ekwiwalentna lub nawiązująca do elewacji budynków zabytkowych, o fakturze płomieniowanej, elementy narożnikowe- zaokrąglane. Wyrzutnia przy Ministerstwie Finansów ze względu na usytuowanie wykonana w okładzinie kamiennej nawiązującej do elewacji gmachu Ministerstwa. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 35 ILF 2010 4.21 Elementy małej architektury Elementy małej architektury (np. ławki parkowe, śmietniki, słupki, itp.) zgodnie z wytycznymi Biura Architektury i Planowania Przestrzennego, Wydział Estetyki Przestrzeni Publicznej. Zgodnie z wytycznymi Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków zaprojektowano Parking dla rowerów jako element symetryczny do wejścia do Metra na ulicy Kubusia Puchatka./Zgodnie z Założeniem osiowym ul. Kubusia Puchatka I Ministerstwa Finansów/. 4.22 Opaski wokół elementów naziemnych Opaski wokół elementów naziemnych projektuje się o szerokości 0,60m ze spadkiem 2%. Materiał korespondujący z sąsiadującą nawierzchnią. 4.23 Elementy wykończenia 4.23.1 Wykończenie kamienne Wszystkie materiały kamienne określone w projekcie spełniają wymogi techniczne określone prze normy w odniesieniu do: siły sprężającej, absorpcji, odporności na mróz, odporności na zadrapania. 4.23.1.1 Wykończenia podłogi na peronie pasażerskim Podłoga na peronie pasażerskim będzie wykończona kamieniem – granatowym IVORY CHIFFON lub odpowiadającym. Nakładane panele będą miały grubość 4 cm i wymiary 100x50 cm, faktura będzie gładka, polerowana. Posadzka w pasie 0,6m od krawędzi peronu – będzie wykonana jako pas o fakturze antypoślizgowej. 4.23.1.2 Wykończenia ścian peronu pasażerskiego Wykończenie ścian znajdujących się bezpośrednio na peronie pasażerskim zaprojektowano jako płyty kamienne – z kwarcytu CALYPSO lub odpowiadające. Panele kamienne - grubość 4 cm i wymiary 100x100 cm, faktura gładka, polerowana. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 36 ILF 2010 4.23.1.3 Wykończenia podłogi w hali odpraw oraz przejściach podziemnych Podłoga w halach odpraw i przejściach podziemnych będzie wykończona kamieniem – czarnym BAZALTEM lub ekwiwalentnym. Panele kamienne będą miały grubość 4 cm i wymiary 100x50 cm, faktura będzie gładka, polerowana, a w przypadku przejść podziemnych płomieniowana. 4.23.1.4 Ściany w halach odpraw i przejściach podziemnych 20-30% powierzchni ścian żelbetowych w halach odpraw oraz przejściach podziemnych będzie wykończonych okładzina kamienną; kamień – czarny BAZALTEM lub odpowiadającym. Nakładane panele będą miały grubość 4 cm i wymiary 100x100 cm, faktura będzie gładka, polerowana. 4.23.2 Panele ścienne na poziomie peronów Panele w postaci galerii ściennej o długości ok. 120m i wysokości 4m wykonane, jako tafle szkła matowego, hartowanego, laminowanego w zawiasach ciągłych, ze stali nierdzewnej matowej, niewidocznych od strony peronu, mocowanych punktowo, na konstrukcji stalowej wycofanej w stosunku do lica tafli szklanych. 4.23.3 Ceramiczne wykończenie ścian i podłóg Gres o podwyższonej odporności na ścieranie, w pomieszczeniach mokrych antypoślizgowy, a w pomieszczeniach technicznych o podwyższonej odporności chemicznej. W pomieszczeniach z wykończeniem ścian powłoką malarską i podłogą ceramiczną cokoły stosować z tego samego materiału. Ściany w pomieszczeniu śmietnika wyłożone mrozoodpornymi i chemoodpornymi płytkami gres na całą wysokość. Odpowiednie typy i rozmiary zostaną wybrane i określone w projekcie wnętrz. 4.23.4 Posadzka epoksydowa Posadzka epoksydowa zostanie położona w wentylatorni stacyjnej 650 i wentylatorni torów odstawczych (T650) – antypoślizgowe, olejoodporne i o podwyższonej wytrzymałości na ścieranie. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 37 ILF 2010 Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego / w projekcie wnętrz. 4.23.5 Gres Pomieszczenia personelu 550, 550A i T550 zostaną wyłożone gresem Listwa cokołowa systemowa. Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego / w projekcie wnętrz. 4.23.6 Wykładzina antyelektrostatyczna Wykładzina antyelektrostatyczna zostanie położona w pomieszczeniach o numerach 110, 111 i 124. Wykładzina ta jest wytwarzana w formie płyt 50 x 50 cm. Wykładzina dywanowa antyelektrostatyczna, o wymiarach 50x50 cm. Cokoły systemowe. Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego / w projekcie wnętrz. 4.23.7 Posadzki dielektryczne Płytki PCW izolujące kładzione na warstwie klejowej, przeznaczone wyłącznie do pomieszczeń nr 200 i 202 podstacji trakcyjno-zasilających w celu zapewnienia izolacji elektrycznej. Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego / w projekcie wnętrz. 4.23.8 Wykładzina PCW Linoleum przewidziano tylko w pomieszczeniu nr 200 podstacji trakcyjnej i zasilającej, w celu zapewnienia izolacji elektrycznej. Linoleum będzie kładzione na warstwie kleju. Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego / w projekcie wnętrz. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 38 ILF 2010 4.23.9 Podłogi podniesione, wykończenie podłóg pod podłogą podniesioną Podłoga podniesiona typu Knauff Integral EHB 36/600 lub równorzędna, z gipsu integralnego, impregnowanego powierzchniowo, o gęstości 1500kg/m3, wzmocniona blachą stalową, mocowana na konstrukcji wsporczej ze stali ocynkowanej. Odporność ogniowa REI 60. Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego / w projekcie wnętrz. 4.23.10 Podłogi technologiczne Szczegółowy sposób rozwiązań materiałowych zostanie przedstawiony na etapie projektu wykonawczego / w projekcie wnętrz. 4.23.11 Wykończenie schodów Powierzchnia schodów zaprojektowana jako powierzchnia antypoślizgową. 0,6 m przed pierwszym stopniem będzie wykonane wyraźne oznaczenie pasem koloru i wypukłej faktury. Schody w pomieszczeniach ogólnodostępnych wykończone są okładziną kamienną pasującą do wykończenia podłogi w danym pomieszczeniu. Schody technologiczne – wykończenie gres antyposlizgowy Balustrady o wysokości 1,1 m są wykonane ze stali nierdzewnej. 4.23.12 Wykończenie ścian działowych Materiały użyte do wykończenia ścian (woda, piasek, cement, wapno, materiały na pokrycie płyt gipsowych, płyty gipsowe, listwy) musza spełniać wymogi odpowiednich norm. W pomieszczeniach mokrych (umywalnie, wc), pomieszczeniach socjalnych i medycznych powierzchnia ścian do 2 metrów wysokości wykończona zostanie płytkami. W podstacjach energetycznych oraz pomieszczeniach sygnalizacji założona będzie dodatkowa warstwa ochronnej siatki stalowej (również ekranowanie stropów i podłóg). Ściany pomieszczeń takich jak pomieszczenia na odpady czy przepompownie zostaną wykończone płytkami. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 39 ILF 2010 Ściany pomieszczeń wentylatorni żelbetowe z wykończeniem okładzina dźwiękochłonną. 4.23.13 Wykończenie malarskie Powłoki malarskie, farby emulsyjne na betonie lub na tynku. Szczegółowe rozwiązania i parametry materiałowe zostaną podane na etapie projektu wykonawczego. Farba chlorokauczukowa stosowana jest w lokalnych pomieszczeniach pompowni oraz na podłodze kanałów wentylacyjnych na surowy beton. 4.23.14 Systemowe ścianki działowe w węzłach sanitarnych Ścianki kabin sanitarnych wodoodporne, niepalne, wykonane z laminatu wysokociśnieniowego, z okuciami ze stali nierdzewnej. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 40 ILF 2010 5 ZATRUDNIENIE Personel operacyjny stacji został określony zgodnie z regułami technologii sterowania ruchem i zachowania stałej wydajności technicznej urządzeń wchodzących w skład linii, taboru i wyposażenia konstrukcji stacji. zatrudn stanowisk ienie o na zmianie płeć pełne szatnia zatrudni enie podstawow K zmiano rodzaj e i WC wość pracy + I/II/III stała a M nr pomiesz czenia własna 110 dyżurny stacji Umywalni 1 4 2 czysta 2 110 okresow wartownik 1 4 C11 4 + I/II/III a 110 brygada schodów ruchomych i wind okresow 2 2 C9 2 + I/II/III a Tabela 2. Zatrudnienie w C12 Zatrudnienie ogólne 10 Pracownicy na stacji niebędący pracownikami metra: - obsługa pomieszczeń handlowych 4 os. szatnia własna, umywalnia I toaleta w WC publicznym pobyt stały na stacji - brygada utrzymania czystości 3 os. szatnia własna, umywalnia I toaleta w WC publicznym - pracownicy Komisariatu Policji 29 os. szatnia własna z WC, toalety ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 41 ILF 2010 602 6 PRZYSTOSOWANIE OBIEKTU DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH Obiekt metra jest przystosowany dla osób niepełnosprawnych w części dostępnej dla pasażerów. Dostępność dla osób niepełnosprawnych jest realizowana za pomocą: - wind, - pochylni, - przystosowania toalet. Osoby niepełnosprawne mogą dostać się na każdy poziom dostępny dla pasażerów. Dostępność przeznaczona jest zarówno dla osób niepełnosprawnych jak i matek z dziećmi, osób starszych i innych tego potrzebujących. Metro Warszawskie nie będzie zatrudniało osób niepełnosprawnych Dla zapewnienia dostępności stacji osobom o ograniczonej możliwości ruchowej zastosowano następujące rozwiązania: • Przy wejściu na peron z poziomu powierzchni i wchodzeniu z peronu do poziomu powierzchni. Określone zostały trasy wolne od przeszkód, oznaczone poprzez tak zwane elementy dotykowe na ścieżce dotykowej o szerokości 0,3 m. Na poziomie -1 trasa wolna od przeszkód prowadzi z wszystkich wejść z poziomu 0 wschodniej głowicy wzdłuż przejścia do wejścia dla osób niepełnosprawnych i dalej do schodów stałych. • Przezroczyste szklane przegrody są odpowiednio oznakowane w celu zapewnienia przejrzystości i uniknięcia wypadków. • Toaleta publiczna dostosowana do obsługi osób niepełnosprawnych i wyposażona w urządzenie komunikacji wewnętrznej, służące do kontaktu z personelem odpowiedzialnym za toalety. • Droga dostępu z poziomu powierzchni do krawędzi peronu i z krawędzi peronu do poziomu powierzchni zostanie oznakowana i zaprojektowana w sposób spójny i ciągły (nieprzerwany) od jej początku do końca, z wyraźnie oznaczonymi znakami informacyjnymi w kolorze kontrastującym z kolorem ścian, ławek i wykończenia podłóg. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 42 ILF 2010 • Odstęp między krawędzią peronu a wagonem został ograniczony do minimum, aby wózki z kołami o różnych średnicach, w tym także zasilane bateryjnie i ręczne wózki inwalidzkie mogły wjechać i opuścić wagon bez trudności. • Strefa o szerokości 0,8 m od krawędzi peronu jest wyraźnie oznakowana i widoczna na podłodze peronu za pomocą koloru i wzoru w sposób zrozumiały dla osób niewidomych i osób z upośledzeniem wzroku oraz osób niepełnosprawnych intelektualnie. • Przy wejściach i wyjściach ze schodów i schodów ruchomych znajdują się oznaczenia w postaci linii w kontrastującym kolorze/odcieniu. • Poręcze po obu stronach schodów rozpoczynają się przed pierwszym stopniem i kończą za długością schodów, ok. 30 cm po ostatnim stopniu. Faktura powierzchni poręczy umożliwia niewidomym osobom zidentyfikowanie kierunku schodów. • Drzwi automatyczne są zaprojektowane tak, aby pozostały otwarte do czasu, aż osoba na wózku inwalidzkim lub osoba niepełnosprawna intelektualnie przez nie przejdzie, drzwi są wyposażone w czujniki, które uniemożliwiają ich zamykanie, gdy osoba znajduje się w linii zamknięcia drzwi. • Wszystkie przeszkody na drogach dostępu do peronu (kolumny, bramki, tablice informacyjne, szklane powierzchnie, itp.) są wyraźnie oznakowane. • Wszystkie elementy stacji związane z bezpieczeństwem lub informacją (punkty informacyjne, telefony awaryjne, przyciski awaryjne) muszą być dostępne dla osób niepełnosprawnych. • Toalety dla osób niepełnosprawnych muszą być wyposażone w urządzenia komunikacji wewnętrznej, zapewniające kontakt z personelem odpowiadającym za toalety. • Wszystkie techniczne elementy dekoracji sięgające poniżej 2, 1 m od poziomu podłogi zostaną oznaczone w sposób zapewniający bezpieczeństwo osób z upośledzeniem wzroku. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 43 ILF 2010 • Wejścia i wyjścia ze schodów i schodów ruchomych są oznakowane w postaci linii w kontrastującym kolorze/odcieniu. • Budki telefoniczne, – co najmniej jedna budka telefoniczna jest zaprojektowana na każdą głowicę stacji w taki sposób, aby najniższy rząd przycisków znajdował się na wysokości 0,8 m. Budka telefoniczna musi być odpowiednio oznakowana i wykonana w sposób umożliwiający obsługę przez osoby niepełnosprawne. • Wszystkie elementy stacji związane z bezpieczeństwem lub informacją (punkty informacyjne, telefony awaryjne, przyciski awaryjne) są dostępne dla osób niepełnosprawnych (w odniesieniu do wysokości zainstalowania, łatwość użycia, możliwość stosowania, czytelność informacji wizualnych i dźwiękowych). ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 44 ILF 2010 7 BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY 7.1 Uwagi ogólne W niniejszym rozdziale opisano zasadnicze aspekty projektu dotyczące bezpieczeństwa pracowników, pasażerów i utrzymania warunków sanitarnych w strefach użytku publicznego oraz w strefach tylko dla personelu. 7.1.1 Dobór urządzeń w obiekcie dostosowanych do wymagań bhp i sanitarnych. Na stacji zlokalizowany będzie kompleks pomieszczeń sanitarnych dla personelu stałego stacji i pracowników okresowo wykonujących czynności na stacji. Wszystkie pomieszczenia technologiczne, przewidziane dla stałego pobytu ludzi będą posiadały urządzenia klimatyzacyjne, zapewniające utrzymanie normatywnych warunków pracy. Odpowiednio do przewidzianej ilości pracowników na stacji przewiduje się normatywną ilość urządzeń higieniczno-sanitarnych. Dla osób korzystających z metra przewidziano oddzielnie pomieszczenia higieniczne. W zespole toalet publicznych orax w rejonie głowicy wschodniej przewiduje się wydzieloną toaletę dla osób o ograniczonej zdolności poruszania się, posiadające połączenie interkomem z obsługą toalet. Wszystkie elementy stacji związane z bhp lub informacją będą dostępne dla osób niepełnosprawnych w zakresie wysokości zainstalowania, łatwości obsługi, możliwości obsługi i poruszania się. Wszystkie kabiny wind będą zapewniały możliwość obsługi osób o ograniczonej zdolności poruszania się. Do utrzymania czystości na stacji przewiduje się wydzielony zespół pomieszczeń. Przemieszczanie sprzętu pomiędzy poziomami stacji odbywać się będzie windą w okresie przerwy eksploatacyjnej. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 45 ILF 2010 Odpady komunalne na stacjach gromadzone będą selektywnie w pojemnikach w pomieszczeniach do tego przeznaczonych i wywożone z terenu stacji przez uprawnione firmy na podstawie zawartych umów. 7.1.2 Instalacja wodociągowa Źródłem zaopatrzenia w wodę stacji i torów odstawczych jest miejska sieć wodociągowa. Do sieci miejskiej będą podłączone wszystkie urządzenia higieniczno-sanitarne. 7.1.3 Instalacje elektroenergetyczne Podstawowymi elementami systemu zasilania w metrze są podstacje trakcyjno – energetyczne, przeznaczone do zasilania sieci trakcyjnej metra oraz do zasilania odbiorów prądu przemiennego obiektów metra. Podstacja energetyczna jest przeznaczona do zasilania odbiorów prądu przemiennego obiektów metra. Oświetlenie awaryjne na stacji zaprojektowano w oparciu o Polskie Normy PN-EN 1838 i PN-EN 12464-1. W ramach oświetlenia awaryjnego należy zastosować oświetlenie ewakuacyjne i zapasowe. Oświetlenie należy instalować zarówno na drogach ogólnodostępnych (perony, schody, głowice, poziomy usługowe), jak i w korytarzach znajdujących się w przestrzeniach dostępnych wyłącznie dla pracowników obsługi stacji oraz w tunelach szlakowych. Niezależnie od oświetlenia awaryjnego dla stacji należy przewidzieć w strefie ogólnodostępnej (perony, poziomy handlowe, schody), znaki ewakuacyjne oświetlone wewnętrznie. 7.1.4 Wentylacja podstawowa Wentylacja podstawowa, obejmuje swym zasięgiem całą stację (z wyjątkiem pomieszczeń technologicznych) oraz tunele szlakowe. Zadaniem wentylacji podstawowej jest: Zapewnienie składu powietrza zgodnego z obowiązującymi normami, zapewnienie założonych dla metra warunków klimatycznych i zapewnienie skuteczności oddymiania stacji i tuneli. W trakcie normalnej eksploatacji, w ciepłym okresie roku, powietrze zewnętrzne będzie dostarczane przez szyby wentylacyjne i wentylatory (umieszczone w wentylatorniach ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 46 ILF 2010 stacyjnych) na stację, odciągane natomiast będzie przez szyby wentylacyjne i wentylatory szlakowe. W chłodnym okresie roku zmieniony zostaje kierunek nawiewu powietrza na przeciwny – powietrze zewnętrzne dostarczane będzie przez wentylatornie szlakowe i następnie, po podgrzaniu (w wyniku przepływu przez tunel) dopływa do stacji, skąd usuwane będzie przez wentylatory zlokalizowane w wentylatorni stacyjnej . Pozwoli to utrzymać na stacjach odpowiednie temperatury w ciepłym okresie roku, a w okresie chłodów dostarczenie podgrzanego po przejściu przez tunel powietrza zewnętrznego. 7.2 Szatnie i pomieszczenia sanitarne Pomieszczenia technologiczne Przebieralnie i prysznice dla zatrudnionego personelu stacji „Nowy Swiat” są zlokalizowane przy stacji C09 „Rondo Daszyńskiego”. Zgodnie z Dz.U.2002.Nr75.poz.690, Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. „w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”, rozdział 6 „Pomieszczenia higieniczno-sanitarne” - §84 oraz Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 2007 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (rejestr 169/2003, poz. 1650) zapewnione będą: 1 WC na 20 kobiet 1 WC na 30 mężczyzn 1 pisuar na 30 mężczyzn 1 umywalka na 20 kobiet 1 umywalka na 20 mężczyzn 7.3 Toalety 7.3.1 Pomieszczenia technologiczne Długość dojść do toalety dla pracowników nie przekracza 75 metrów. Pomieszczenia technologiczne posiadają także toalety przystosowane dla niepełnosprawnych, pomimo iż ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 47 ILF 2010 Metro Warszawskie nie planuje zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Projekt uwzględnia możliwość skorzystania z takich pomieszczeń przez odwiedzających z zewnątrz (takich jak inspektorzy lub eksperci). Starano się zapewnić oddzielną łazienkę dla osób niepełnosprawnych. W przypadku, gdy nie było to możliwe, damskie łazienki zostały także wymiarowo dostosowane i wyposażone dla potrzeb niepełnosprawnych. 7.3.2 Strefa użyteczności publicznej Toalety publiczne zlokalizowano w zachodniej głowicy stacji. W zespole zlokalizowanym w zachodniej części zapewniono 4 umywalki i 3 WC dla kobiet oraz 3 WC i 3 pisuary dla mężczyzn. Istnieje osobne WC dla osób niepełnosprawnych (pomieszczenie nr 15) Zapewniono pomieszczenie socjalne (nr 10) do pobierania opłat. Pomieszczenie to posiada szafki do przechowywania niezbędnych materiałów sanitarnousługowych. Ze względu na to, że został zaprojektowany jeden węzeł sanitarny w zachodniej głowicy stacji oraz odległości powyżej 75m z punktu usługowego, dodatkowo została zaprojektowana toaleta dla osób niepełnosprawnych we wschodniej głowicy stacji (pom.nr 15A) wyposażona w urządzenie do pobierania opłat. 7.4 Oświetlenie Na stacji nie będą się znajdowały naturalne źródła światła. Na oświetlenie wyłącznie światłem sztucznym wystąpiono o odstępstwo od przepisów technicznych, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury - Dz. U. 2002. 75. poz. 690 Światło na stacji będzie zapewnione dzięki urządzeniom elektrycznym. Ogólne oświetlenie stacji będzie utrzymywane na dopuszczalnym poziomie zapewniającym bezpieczeństwo pracowników i pasażerów oraz wydajność pracy. Za pomocą użycia różnych kolorów oraz stopni jasności na stacji zapewniono bezpieczną oraz komfortową atmosferę. W pomieszczeniach stałej pracy projektuje się światło białe przyjazne dla personelu. Żadne ze źródeł światła wskazane w projekcie nie koliduje z systemem sygnalizacji Metra. Aby zapobiec dezorientacji pasażerów, unika się użycia nagłych zmian w natężeniu światła. Organizacja oświetlenia na stacji zapewnia dobrą widoczność na krawędzi peronu ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 48 ILF 2010 7.5 Dostęp do urządzeń Do maszyn i urządzeń zapewniony zostanie dostęp dla potrzeb serwisu, szerokość przejścia pomiędzy urządzeniami a konstrukcją budynku wyniesie, co najmniej 75 cm. Drabiny o długości ponad 3 m wyposażono w obręcze zabezpieczające. Wszelkie otwory technologiczne, montażowe powinny być zabezpieczone uniemożliwiając w trakcie ich używania wypadniecie, niekontrolowane otwarcie. Pracodawca przeszkoli pracowników w zakresie ogólnych przepisów BHP, postępowania z używanymi substancjami oraz przeszkoli do pracy na stanowiskach. Miejsca pracy wyposażone zostaną w stanowiskowe instrukcje obsługi urządzeń. Uwagi końcowe BHP Na etapie projektu budowlanego, przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, konieczne jest uzyskanie zgody na odstępstwo od wymagań zawartych w rozporządzeniu Ministerstwa Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w trybie art. 9 ustawy z dnia 07.07.1994 r. Prawo Budowlane oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy w szczególności w zakresie: 1/ braku oświetlenia naturalnego dla pomieszczeń stałej pracy – konieczność uzyskania zgody właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego wydanej w porozumieniu z właściwym inspektorem okręgowym pracy; 2/ obniżenia poziomu podłogi poniżej terenu – konieczność uzyskania zgody właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego wydanej w porozumieniu z właściwym inspektorem okręgowym pracy; 3/ lokalizacji czerpni i wyrzutni na stacji metra – naruszenie postanowień par. 152 rozporządzenia – z 2002r. nr 75 poz. 690 „W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 49 ILF 2010 8 BEZPIECZEŃSTWO PASAŻERÓW I ZABEZPIECZENIA NA STACJI 8.1 Bezpieczeństwo 8.1.1 Zasady ogólne Zapewniono wyraźnie oznaczone drogi ewakuacyjne o odpowiedniej szerokości dla pasażerów oraz pracowników obiektu. W ważnych miejscach stacji, takich jak podesty schodów przewidziano powłoki antypoślizgowe. Wszystkie powierzchnie ruchu pieszych zostały zaprojektowane z materiałów zapobiegających poślizgowi, Projekt nie zakłada miejsc odosobnionych lub zaciemnionych. 8.1.2 Schody Schody - powierzchnie antypoślizgowe. 0,6 metra przed pierwszym stopniem będzie wyraźnie oznaczone pasem koloru i wypukłej faktury. Wysokość oraz szerokość stopni będzie odpowiednia dla wygodnego użytkowania. Schody zewnętrzne nie powinny mieć więcej niż 10 stopni w jednym ciągu, jednak na tej stacji 3 ciągi schodów mają ponad 10 stopni ze względu na trudności lokalizacyjne – stacja usytuowana na ul. Świętokrzyskiej przy ul. Nowy Świat, gdzie jest szczególnie mało miejsca oraz zlokalizowana jest bardzo duża ilość instalacji podziemnych. (wystąpiono o odstępstwo od przepisów technicznych (rozporządzenie Ministra Infrastruktury – z 2002r. nr 75 poz. 690 „W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”). Każdy stopień będzie wyposażony w pas antypoślizgowy. Wysokość stopni schodów awaryjnych nie będzie przekraczała 17,5 cm. Schody awaryjne będą miały odpowiednią szerokość oraz głębokość. 8.1.3 Peron Peron pasażerski zaprojektowano z myślą o zapewnieniu bezpieczeństwa. Strefę o szerokości 0,8 m od krawędzi peronu wyraźnie oznakowano i wyeksponowano na ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 50 ILF 2010 nawierzchni peronu kolorem i wzorem w sposób czytelny dla osób niewidomych i niedowidzących, jak również dla osób upośledzonych umysłowo. Odległość pomiędzy pociągiem i krawędzią peronu zmniejszono do minimum, w celu zapewnienia wygodnego wejścia do pociągu. Krawędź peronu jest wyraźnie widoczna. Wszystkie elementy konstrukcyjne i ciągłe zaprojektowano zgodnie z przepisami metra dotyczącymi skrajni budowli. Przejścia na końcu tego peronu do peronu technicznego są oddzielone drzwiami, żeby umożliwić przejście tylko personelowi. 8.1.4 Windy W kabinie windy zastosowano środki bezpieczeństwa zgodnie z lokalnymi przepisami. Wewnętrzne wymiary kabin windowych wynoszą 1100 mm x 2100 mm. Takie wymiary umożliwiają użycie każdej windy przez straż pożarną. Poręcz umieszczono na wysokości 0,9 m. Na stacji przewidziano dwie windy zjeżdżające na poziom peronów. Specjalna winda przystosowana dla potrzeb ratunkowych w zachodniej głowicy stacji połączona jest korytarzem REI120 na poziomie -1 z windą zjeżdżającą na poziom -1 / peron /. Wyjścia na poziomie teren obu wind są konstrukcjami szklanymi. Odległość pomiędzy zamkniętymi drzwiami windy do najbliższej przeszkody jest większa niż 1,6 metra. 8.1.5 Wyjścia ewakuacyjne Bezpieczeństwo przeciwpożarowe oraz zasady ewakuacji oparto na NFPA 2010. Kwestie dotyczące ewakuacji awaryjnej zostały szczegółowo omówione w Tomie IV niniejszego opracowania – Warunki Ochrony Pożarowej dla stacji C12. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 51 ILF 2010 8.2 Zabezpieczenia – bezpieczeństwo na stacji 8.2.1 Zasady ogólne Celem niniejszego paragrafu jest przedstawienie zasad projektowania w stosunku do wyposażenia, kontroli, komunikacji, nadzoru, który jest niezbędny dla utrzymania bezpieczeństwa na stacji. Głównymi zagadnieniami związanymi z bezpieczeństwem w paragrafie są: o Ochrona oraz blokowanie dostępu do stacji poza godzinami pracy, o Nadzór nad bramkami biletowymi, halami odpraw, oraz środkami transportu pionowego, 8.2.2 o Oznakowanie o Założeniami projektantów, aby unikać miejsc odosobnienia. Bezpieczeństwo pasażerów i kontrola dostępu Zasady bezpieczeństwa zostały stworzone w odniesieniu do wszystkich typów pasażerów w tym również osób starszych, dzieci, kobiet ciężarnych, osób niewidomych i niesłyszących, pasażerów podróżujących z dużym bagażem, osób upośledzonych umysłowo, osób mających ograniczone możliwości poruszania się. Bezpieczeństwo pasażerów zapewnione również poprzez system telewizji przemysłowej. Dostęp pasażerów do stref technologicznych jest ograniczony tylko dla osób upoważnionych, pracowników stacji. Wyjścia ewakuacyjne zostaną wyposażone w alarmy. Unika się w projekcie tworzenia miejsc odosobnienia. Zostały przewidziane następujące rozwiązania w celu polepszenia bezpieczeństwa: o krawędzie peronu oraz schodów wyraźnie oznaczone o czytelne oznakowanie o kontakt przez interkom z odpowiednią obsługą o System zapowiedzi o Powierzchnie przezroczyste dobrze oznakowane ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 52 ILF 2010 o Wszystkie elementy wystroju niższe niż 2,1 m będą wyraźnie oznakowane na ziemi, jako pomoc dla osób niedowidzących o 8.2.3 Trasy dostępu i ewakuacji są wolne od przeszkód Wejścia do stref publicznych na stacjach Publiczne strefy miejskie (przejścia podziemne) będą otwarte przez całą dobę. Strefy pasażerskie będą otwarte jedynie w godzinach pracy stacji. Zostaną podjęte wszystkie niezbędne kroki mające na celu zapobieganie dostępu osób do strefy po godzinach pracy. W ulicy Kubusia Puchatka przewiduje się parking dla rowerów, który jest symetryczny do wejścia na stację w stosunku do osi urbanistycznej w w/w ulicy. 8.2.4 Wejścia do stref pasażerskich na stacjach Strefa publiczna oraz pasażerska są oddzielone od siebie za pomocą bramek biletowych. W strefie publicznej znajdą się automaty biletowe oraz bankomaty. Specjalny nadzór kamery przemysłowe) będzie skierowany na windy dochodzące do strefy pasażerskiej z poziomu powierzchni. Aby uniknąć takich sytuacji, windy zostały usytuowane przed strefą bramek. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 53 ILF 2010 9 OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA 9.1 Przeznaczenie obiektu Obiekt przeznaczony na stację metra. Pod względem przestrzenno - funkcjonalnym na stacjach metra wyróżnia się trzy obszary: Ogólnomiejski - przejścia podziemne ogólnodostępne całą dobę, Pasażerski - dostępną dla pasażerów w godzinach pracy metra, Technologiczny - z pomieszczeniami technicznymi dostępnymi całą dobę dla obsługi metra. 9.2 Kategoria zagrożenia ludzi. Przewidywana liczba osób na każdej kondygnacji i w poszczególnych pomieszczeniach Wszystkie tzw. strefy ogólnodostępne obejmujące perony, pomieszczenia handlowousługowe oraz pomieszczenia sanitarne dostępne dla pasażerów zalicza się do kategorii zagrożenia ludzi ZL I. Stację zaprojektowano przy założeniu, że może na niej przebywać jednocześnie 3.600 osób. W celu ustalenia tej wielkości przyjęto najbardziej niekorzystny wariant - na peronie oczekuje 600 osób, a dalsze 3000 osób może w tym samym czasie znajdować się w dwóch składach przebywających jednocześnie na stacji 9.3 Przewidywana gęstość obciążenia ogniowego Gęstości obciążenia ogniowego w obszarach zawierających pomieszczenia techniczne stacji związane z obsługą pociągów metra, organizacją ruchu, utrzymaniem czystości itp. nie przekracza 2000 MJ/ m2. 9.4 Klasa odporności pożarowej budynku oraz klasa odporności ogniowej elementów budowlanych i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych. Dla stacji przyjęto wymagania nie niższe jak dla budynku w klasie „B” odporności pożarowej. Wszystkie elementy obiektu zaprojektowano z materiałów nie rozprzestrzeniających ognia (NRO) o następującej klasie odporności ogniowej: 1) 2) główna konstrukcja nośna stacji - R 120, konstrukcja nośna zadaszenia nad wyjściami z obiektu podziemnego – R 30, ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 54 ILF 2010 3) stropy - REI 120, 4) ściany łączników pomiędzy tunelami – REI 120, 5) obudowa pionów instalacyjnych i elektroenergetycznych - EI 120, 6) kanały wentylacji pożarowej i klapy odcinające na przewodach wentylacyjnych - EI 120, 7) pomieszczenia techniczne, śmietniki, pomieszczenia energetyczne - REI 120, 8) drzwi i zamknięcia w ścianach i stropach o klasie odporności ogniowej REI 120 i EI 120 – EI 60, wyposażone w samozamykacze, 9) drzwi i zamknięcia w ścianach i stropach o klasie odporności ogniowej REI 60 i EI 60 – EI 30, wyposażone w samozamykacze, 1) pokrywy luków montażowych w stropie REI 120 i EI 120 2) pokrywy luków montażowych w stropie REI 120 i EI 120 3) pokrywy luków montażowych w stropie REI 120 i EI 120 4) ściany wewnętrzne EI 30, 5) ściany „zewnętrzne” wolno stojących pomieszczeń handlowych – bez wymagań w zakresie klasy odporności ogniowej, 6) ściany oddzielające od siebie pomieszczenia handlowych – EI 30, 7) konstrukcja schodów stałych - R 120, 8) schody ruchome - oddzielone od torów na całej długości ścianką z materiałów niepalnych o klasie odporności ogniowej minimum EI 120; pomieszczenia pod schodami oddzielone od schodów przegrodą z materiałów niepalnych o klasie odporności ogniowej EI 120 oraz ścianami o tej samej klasie, 9) dla pomieszczeń pod schodami, niezależnie od przeznaczenia - wydzielenie pomieszczeń od schodów płytą z materiałów niepalnych o klasie odporności ogniowej EI120 oraz ścianami o tej samej klasie. Otwory pomieszczenia zamknięte drzwiami o klasie odporności ogniowej EIS 60 , 10) windy przeznaczone dla ekip ratowniczych - wydzielone ścianami o klasie odporności ogniowej REI 120 i zamykane drzwiami EI 60 z samozamykaczami; ściany i drzwi wind ponad poziomem terenu zaprojektowano bez klasy odporności ogniowej, 11) przepusty instalacyjne w ścianach i stropach - o tej samej klasie odporności ogniowej jak przegroda. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 55 ILF 2010 Oznaczenia: R- nośność ogniowa (w minutach), określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą zasad ustalania klas odporności ogniowej elementów budynku, 9.5 E- szczelność ogniowa (w minutach), określona jw., I- izolacyjność ogniowa (w minutach), określona jw., Reakcja na ogień Dla stacji i torów odstawczych przewidziano materiały spełniające następujące wymagania w zakresie reakcji na ogień: 1) ·tunele i stacje metra – klasa A1, 2) ·Okładziny sufitów, sufity podwieszone, przewody wentylacyjne, tłumiki i filtry – klasa A2-s1, d0, 3) ·okładziny, przekrycia, obudowy schodów, ściany działowe, osłony i przegrody – klasa B-s1, d0, 4) ·posadzki peronów i schody – klasa A1 fl , 5) ·wykładziny podłogowe i posadzki – klasa C fl -s1, 6) ·przewody i izolacje cieplne przewodów instalacyjnych – klasa A1 L ; A2 L -s1, d0 (warstwa izolacyjna elementów warstwowych powinna mieć klasę reakcji na ogień, co najmniej E). 9.6 Ocena zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych. W obiekcie stacji nie przewiduje się magazynowania i stosowania substancji o właściwościach mogących powodować występowanie stref zagrożonych wybuchem. Na terenie stacji nie występują instalacje gazowe. 9.7 Podział obiektu na strefy pożarowe Podział stacji metra na strefy pożarowe, określony dopuszczalną wielkością powierzchni strefy nie znajduje uzasadnienia. Dokonując podziału stacji C12 Nowy Świat, wydzielono dwie podstawowe strefy pożarowe: 1) Perony pasażerskie łącznie z poziomami pomocniczymi (handel, usługi) i drogami komunikacyjnymi prowadzącymi na powierzchnię terenu, 2) zespoły pomieszczeń związanych z obsługą pociągów metra oraz organizacją i utrzymaniem ruchu. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 56 ILF 2010 Niezależnie od wyżej wymienionego podstawowego podziału wydzielono pożarowo następujące pomieszczenia związane z funkcjonowaniem urządzeń mających wpływ na bezpieczeństwo w warunkach ewentualnego pożaru czy innego zagrożenia: dyspozytornie stacyjne, podstacje energetyczne, dyspozytornie podstacji, przekaźnikownie SRP, pomieszczenia urządzeń zasilających pomieszczenia multiwerterów, urządzeń SRP, pomieszczeń RTV, urządzeń urządzeń zdalnego łączności, sterowania, maszynownię schodów ruchomych. - Dla elementów oddzieleń przeciwpożarowych przyjęto klasę odporności ogniowej REI 120. Przepusty w ścianach i stropach oraz elementy obudowy instalacji i urządzeń będą posiadały taką samą klasę odporności ogniowej jak przegroda, w której się znajdują (ze względu na szczelność ogniową E i izolacyjność ogniową I). Elementy oddzieleń przeciwpożarowych i wydzielających wskazane wyżej pomieszczenia zaprojektowano z materiałów niepalnych w następującej klasie odporności ogniowej: 1) ściany i stropy – REI 120, 2) kanały wentylacji pożarowej i klapy odcinające na przewodach wentylacyjnych – EI 120, 3) obudowa pionów instalacyjnych, elektroenergetycznych i wentylacyjnych – EI 120, 4) przepusty w ścianach i stropach – EI 120, 5) drzwi i zamknięcia w ścianach i stropach o odporności – EI 60. W ścianie oddzielenia powinna przeciwpożarowego przekraczać 15% łączna powierzchni powierzchnia ściany, a otworów, w stropie nie oddzielenia przeciwpożarowego - 0,5% powierzchni stropu. W przypadku przekroczenia klasa odporności ogniowej jak przegroda - EI 120. 9.8 Warunki ewakuacji Do ewakuacji ludzi ze stacji i z obszaru torów odstawczych przewidziano poziome i pionowe drogi komunikacji ogólnej. Do ewakuacji pionowej oprócz schodów stałych wykorzystywane będą schody ruchome. Pełna informacja dotycząca ochrony pożarowej w opracowaniu pożarowym. 9.9 Drogi pożarowe Dla stacji, od strony wejść na poziomy podziemne (przy każdej głowicy) oraz do windy dla potrzeb ekip ratowniczych zapewniono drogę pożarową, którą jest ulica Świętokrzyska. Do ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 57 ILF 2010 wejść do poziomów podziemnych i do windy prowadzą ciągi piesze o szerokościach nie mniejszych niż 1,5 m i długościach nie przekraczających 25 m. 9.10 Uwagi Szczegółowe dane i zalecenia znajdują się w odrębnym tomie „ Ochrona Przeciwpożarowa” niniejszego opracowania ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 58 ILF 2010 10 UWAGI KOŃCOWE • Warunki ochrony przeciwpożarowej wg oddzielnego opracowania. • Warunki gruntowo wodne znajduję się w części konstrukcyjnej. • Całość prac włącznie z wykopami wykonać zgodnie z obowiązującymi warunkami technicznymi, przepisami, normami oraz obowiązującymi przepisami BHP i ppoż, należy bezwzględnie przestrzegać obowiązujących przepisów BHP i p.poż. • Wszystkie elementy przychodzące na budowę muszą posiadać odpowiednie atesty i certyfikaty oraz muszą być dopuszczone do stosowania w budownictwie na terenie Polski. • Zastosować wyroby budowlane dopuszczone do obrotu i powszechnego stosowania, dla których wydano certyfikat na znak bezpieczeństwa, dokonano oceny zgodności i wydano certyfikat zgodności lub deklarację zgodności z Polską Normą lub z aprobatą techniczną. • Wszystkie dokumenty, atesty, certyfikaty i protokoły odbiorów zachować do kontroli i odbioru. • Transport, przechowywanie, zabudowa i montaż wszystkich urządzeń i elementów instalacji, zgodnie z obowiązującymi warunkami technicznymi, przepisami, normami oraz obowiązującymi przepisami BHP i ppoż, dokumentacjami techniczno– rozruchowymi urządzeń i elementów przychodzących na budowę oraz instrukcjami producenta. • Wszystkie roboty wykonywać ściśle wg dokumentacji technicznej, niniejszego opisu oraz Warunków Wykonywania i Odbioru Robót Budowlano - Montażowych, pod nadzorem osoby uprawnionej. • Obiekt wykonać zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. wraz z nowelizacją z 7 kwietnia 2004 r. „W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”.. • Przed przystąpieniem do użytkowania obiektu należy uzgodnić rozwiązania z UDT. • Przed przystąpieniem do prac zobowiązuje się inwestora lub jego upoważnionego przedstawiciela do dopilnowania wykonania przez wykonawcę robót planu BIOZ. Plan BIOZ wykonuje osoba o wymaganych uprawnieniach w zakresie BHP jak kierownik budowy lub osoba wyznaczona przez niego. Plan BIOZ należy wykonać dla wszystkich robót wyszczególnionych w prawie budowlanym odnośnie BIOZ. Kierownik budowy ma obowiązek określić i zapewnić bezpieczną organizację robót dla wszystkich prowadzonych prac. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 59 ILF 2010 • W projekcie podano informacje i detale, jako wytyczne do rysunków roboczych • Dostawców lub Wykonawców poszczególnych elementów. • Roboty budowlano-instalacyjne muszą być prowadzone z równoległą bieżącą koordynacją międzybranżową. • W wypadku jakiejkolwiek zmiany lub różnicy pomiędzy projektem a stanem faktycznym Wykonawca zobowiązany jest przekazać tę informację do jednostki projektowej. • Elementy • Projekt rozpatrywać wraz z projektami branżowymi. W wypadku wątpliwości wymagane jest potwierdzenie projektantów. • Wymagany jest wysoki standard wykonawstwa i materiałów oraz rozwiązania systemowe. • Wymagane jest wykonawstwo poszczególnych elementów budynku przez firmy specjalistyczne. • Wykonawca zobowiązany jest do szczegółowego zapoznania się z dokumentacją projektu. Wszelkie niezgodności powinny być zgłaszane przed rozpoczęciem robót. Wykonanie wg PN / EN i zgodnie z technologią Dostawcy / Producenta oraz obowiązującymi przepisami. Prawo Budowlane – ustawa z dn. 07.07.1994r. /Dz. U. Nr 89, poz. 414 z późn. zmianami/. Rozporządzenie MI w sprawie war. techn., jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – Dz. U. nr 75 poz. 690 z 12. 04. 2002r. z późn. zmianami/ oraz inne przepisy związane. • Prace powinny być prowadzone zgodnie z wytycznymi ITB „Warunki techniczne odbioru robót budowlanomontażowych” część 1 – roboty budowlane oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami. wymagające uszczegółowienia należy wyjaśnić z projektantem. • Inwestycję należy realizować z uwzględnieniem wszystkich wymagań i wytycznych zawartych w decyzjach, postanowieniach i innych uzyskanych opiniach i pismach. Opracowanie: mgr inż. arch. Monika Nowicka Nr upr. MA/115/08 ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 60 ILF 2010 11 ZAGADNIENIA AKUSTYCZNE 11.1 Hałas Pomieszczenia obsługi metra i stanowiska pracy załogi znajdują się w niedostępnej dla pasażerów strefie technologicznej stacji C12. Z akustycznego punktu widzenia w strefie tej znajdują się pomieszczenia podlegające ochronie przed hałasem, pomieszczenia techniczne mogące stanowić źródło hałasu, oraz pomieszczenia obojętne, które nie wymagają ochrony akustycznej i nie stanowią istotnego źródła. Przy projektowaniu stacji, w celu zapewnienia pracownikom odpowiedniej ochrony przed hałasem, stosowano przede wszystkim zasadę odpowiedniego grupowania i wzajemnego sytuowania tych pomieszczeń. Wymagania akustyczne obejmują pomieszczenia przeznaczone do stałej pracy ludzi oraz pomieszczenia pracy czasowej. Hałas, który może występować w tych pomieszczeniach jest wynikiem działania hałaśliwych urządzeń znajdujących się w sąsiedztwie oraz instalacji wentylacyjnej i klimatyzacyjnej. Dopuszczalne wartości hałasu na stanowiskach pracy są określone w obowiązujących przepisach. Zalecenia dotyczące ograniczenia hałasu zostały podane również w założeniach Programu Funkcjonalno Użytkowego (PFU) oraz w Wielobranżowym Projekcie Koncepcyjnym ( WPK). Dopuszczalny poziom hałasu na stanowiskach pracy określa Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 29 listopada 2002r, w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (DU 217 poz.1833). Ze względu na ochronę słuchu dopuszczalne wartości hałasu wynoszą: a) Dopuszczalny poziom ekspozycji na hałas w odniesieniu do 8-godzinnego dobowego czasu pracy L EX,8h = 85 dB. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 61 ILF 2010 Poziom ekspozycji na hałas jest określony wzorem; L EX,8h = L Aeq,Te + 10log (T e /T 0 ) gdzie: L Aeq,Te - równoważny poziom dźwięku A; T e – czas ekspozycji; T 0 – czas odniesienia W praktyce dla ośmiogodzinnej zmiany roboczej wymagania można wyrazić wartością równoważnego poziomu dźwięk A; L Aeq,Te = 85 dB. b) Maksymalny poziom dźwięku A – 115 dB c) Szczytowy poziom dźwięku C – 135 dB Wartości dopuszczalne, które obowiązują ze względu na ochronę słuchu, będą spełnione na wszystkich stanowiskach pracy znajdujących się w obrębie stacji C12. Poziom hałasu wyższy od 85 dB może ewentualnie występować tylko w pomieszczeniach technicznych działających bezobsługowo, które nie podlegają ochronie akustycznej np. wentylatornie. Norma PN-N-01307 Hałas, Dopuszczalne wartości hałasu w środowisku pracy; wymagania dotyczące wykonywania pomiarów, podaje dopuszczalny poziom hałasu ze względu na możliwość realizacji przez pracownika jego podstawowych zadań. Wartości dopuszczalne określone przez normę w różnych pomieszczeniach zależnie od charakteru pracy zestawiono w tabeli 1. Podane wartości obowiązują w czasie pobytu pracownika na stanowisku pracy. Tabela 1. Dopuszczalne wartości poziomu hałasu na stanowisku pracy wg PN-N01307 Stanowisko pracy L Aeq,Te W kabinach bezpośredniego sterowania bez łączności telefonicznej, w laboratoriach ze źródłami hałasu, w pomieszczeniach z maszynami i urządzeniami liczącymi, maszynami do pisania, dalekopisami i innych pomieszczeniach o podobnym przeznaczeniu ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. 75 dB S t r o n a 62 ILF 2010 W kabinach dyspozytorskich, obserwacyjnych i zdalnego sterowania z łącznością telefoniczną używaną w procesie sterowania, w pomieszczeniach do wykonywania prac precyzyjnych i innych 65 dB pomieszczeniach o podobnym przeznaczeniu W pomieszczeniach: administracyjnych, biur projektowych, do prac teoretycznych, opracowania danych i innych o podobnym 55 dB przeznaczeniu W tabeli 2 zestawiono pomieszczenia przeznaczone do stałej i czasowej pracy znajdujące się na stacji C12, w których poziom hałasu podlega ograniczeniu. Zestawione pomieszczenia i wymagane wartości dopuszczalne są zgodne z założeniami koncepcyjnymi WPK do projektu technologicznego (pkt. 5.7.1 WPK). Tabela 2. Pomieszczenia przeznaczone do pracy podlegające ochronie przed hałasem Nr Pomieszczenie Dopuszczalny poziom hałasu 110 Dyżurny stacji 550 Pokój załogi 602 Magazyn i warsztat schodów ruchomych i wind 300 Przekaźnikownia spr. 55 dB 70 dB 400 Pomieszczenie urządzeń łączności W pomieszczeniach wymienionych w tablicy 2 poziom hałasu będzie ograniczony do 55 dB przy załączonych urządzeniach klimatyzacyjnych i wentylacyjnych. Wymagane wartości dotyczą hałasu od wszystkich źródeł łącznie. Przy projektowaniu instalacji wentylacyjnej, dla hałasu pochodzącego od elementów tej instalacji należy przyjąć wartości dopuszczalne o 5 dB niższe (50 dB) od podanych w tabeli 2 uwzględniając możliwość działania innych źródeł hałasu wpływających na sumaryczną wartość poziomu dźwięku A. W pomieszczeniu nr 110 ze względu na charakter pracy i związaną z nią odpowiedzialność zaleca się ograniczyć poziom hałasu od instalacji wentylacyjnej do 35ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 63 ILF 2010 40 dB. Natomiast w pomieszczeniu przekaźnikowni (300) oraz pomieszczeniu urządzeń łączności (400), które są wyposażone w klimatyzację, sumaryczny poziom hałasu należy ograniczyć do 70 dB. Norma PN-87/B-02151-02 Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach; Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach, określa dopuszczalne poziomy dźwięku A hałasu przenikającego do pomieszczeń przeznaczonych do przebywania ludzi w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej. Wymaganie dotyczące równoważnego poziomu dźwięku A hałasu przenikającego do pomieszczenia od wyposażenia technicznego budynku (tab. 3) odnosi się w szczególności do instalacji i urządzeń wentylacyjnych oraz klimatyzacyjnych. Poziom maksymalny dotyczy krótkotrwałych zdarzeń akustycznych. Tabela 3. Dopuszczalny poziom hałasu przenikającego do pomieszczeń przeznaczonych do przebywania ludzi wg PN-87/B-02151-02. Przeznaczenie pomieszczenia Dopuszczalny Dopuszczalny poziom dźwięku A równoważny hałasu przenikającego do poziom dźwięku pomieszczenia od wyposażenia A hałasu technicznego budynku oraz innych przenikającego urządzeń w budynku i poza do pomieszczenia budynkiem od wszystkich równoważny Maksymalny poziom dźwięku poziom dźwięku A A L Aeq , dB L Aeq , dB L Amax , dB 45 40 45 40 35 40 40 35 40 źródeł hałasu łącznie Pomieszczenia administracyjne z wewnętrznymi źródłami hałasu Pomieszczenia administracyjne bez wewnętrznych źródeł hałasu Sale konferencyjne ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 64 ILF 2010 Gabinety badań lekarskich w przychodniach i szpitalach 35 30 35 W strefie technologicznej stacji C12 generalnie nie występują pomieszczania wymienione w normie PN-87/B-02151-02. Pod względem funkcjonalnym strefa technologiczna stanowi odrębny obiekt dostępny tylko dla pracowników metra, który ma charakter zaplecza technicznego. Pomieszczenia, dla których wymagania należy określić wg normy PN-87/B02151-02 znajdują się w obszarze przeznaczonym dla policji (pomieszczenia biurowe), oraz punkt doraźnej pomocy medycznej (140) traktowany analogicznie jak gabinet badań lekarskich w przychodniach i szpitalach. Dopuszczalny poziom hałasu w tych pomieszczeniach podano w tabeli 4, poziom hałasu od samej instalacji wentylacyjnej powinien być o 5 dB niższy. Tabela 4. Pomieszczenia podlegające ochronie przed hałasem wg PN-87/B-02151-02 Nr Pomieszczenie Poziom hałasu 20, 24, 24A, 26, 27, 27A, 27B, 29, 32, Pomieszczenia policji 45dB 33, 34 Pomieszczenia komendanta 40 dB 30 Sala konferencyjna 40 dB 22, 25 Pomieszczenie przesłuchań 40 dB 140 Punkt doraźnej pomocy medycznej 35 dB 32A, 32B, 35 Ograniczenie poziomu hałasu do wymaganych wartości zostanie uzyskane dzięki zastosowaniu odpowiednio cichych urządzeń, wykonaniu przegród budowlanych o odpowiedniej izolacyjności akustycznej, oraz zastosowaniu środków ochrony przed hałasem dla lokalnej instalacji wentylacyjnej. Konieczność zapewnienia odpowiedniej ochrony akustycznej pomieszczeń została zaznaczona również w Programie Funkcjonalno Użytkowym PFU, zgodnie z którym należy ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 65 ILF 2010 zapewnić zgodne z przepisami warunki przebywania i pracy personelu oraz pasażerów. Nie określono w tym dokumencie wartości dopuszczalnych hałasu w poszczególnych pomieszczeniach natomiast w odniesieniu do instalacji wentylacyjnej podano najwyższy dopuszczalny poziom hałasu w pomieszczeniach wentylowanych, który nie powinien przekraczać 60-65 dB. W projektowanych pomieszczeniach przeznaczonych do stałej lub czasowej pracy ludzi poziom hałasu będzie znacznie niższy. Ograniczenie poziomu hałasu jest konieczne także ze względu na działanie instalacji DSO. System DSO będzie obejmował całą stację i pomieszczenia techniczne, w których pracownicy przebywają co najmniej 1 godzinę dziennie. W celu zapewnienia prawidłowego działania tego systemu w strefie technologicznej poziom tła akustycznego powinien być ograniczony do 65 dB. We wszystkich pomieszczeniach przeznaczonych do stałej lub czasowej pracy ludzi poziom hałasu będzie niższy od tej wartości, w obrębie dróg ewakuacyjnych również nie będzie przekraczał 65 dB. Wentylacja pożarowa pomieszczeń stacyjnych będzie wyposażona w tłumiki akustyczne zamontowane bezpośrednio do wentylatorów zapewniające odpowiednie ograniczenie hałasu. Wymagania dotyczące bezpośrednio izolacyjności akustycznej przegród budowlanych ze względu na funkcję sąsiadujących ze sobą pomieszczeń są określone w normie PN-B02151-3:1999 Akustyka Budowlana, Ochrona przed hałasem w budynkach. Izolacyjność akustyczna przegród Wymagania. Norma w budynkach oraz izolacyjność elementów budowlanych. ta dotyczy budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, jednak nie określa konkretnych wymagań w budynkach obsługi pasażerów. Wymagania normy PN-B-02151-3:1999 obowiązują w przypadku pomieszczeń policji (tab. 5), natomiast w przypadku strefy technologicznej stacji C12 wymagania dotyczące budynków administracyjnych należy traktować jako zalecenia i wytyczne projektowe w odniesieniu do pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt pracowników (tab. 5). ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 66 ILF 2010 Tabela 5. Wymagana izolacyjność akustyczna ścian wewnętrznych w budynkach, minimalne wartości R’ A1 wg PN-B-02151-3:1999. Ściany bez Funkcje pomieszczeń rozdzielonych przegrodą drzwi R’ A1 , dB pokoje do pracy administracyjnej 35 pokoje do pracy pokoje do pracy wymagającej koncentracji uwagi, administracyjnej gabinety dyrektorskie pokoje do pracy wymagającej koncentracji uwagi, 45 korytarz 35 ogólnodostępne pomieszczenia sanitarne 50 pokoje do pracy wymagającej koncentracji uwagi, gabinety dyrektorskie 45 korytarz 40 ogólnodostępne pomieszczenia sanitarne 50 gabinety dyrektorskie W strefie technologicznej stacji C12 we wszystkich pomieszczeniach będą zastosowane ściany z bloczków silikatowych o grubości 20 cm charakteryzujące się bardzo dobrą izolacyjnością akustyczną, wartość wskaźnika R A1 tego typu ścian wynosi 47 – 50 dB (R A2 = 44 – 47 dB) zależnie od ostatecznie przyjętego rodzaju bloczków. Ściany z bloczków silikatowych pozwolą na zapewnienie odpowiednich warunków akustycznych w pomieszczeniach oraz na uzyskanie wartości wskaźnika izolacyjności akustycznej określonej wg tabeli 5. Ze względu na możliwość występowania hałasu technologicznego w obszarze znajdującym się w sąsiedztwie pomieszczeń przeznaczonych do stałej pracy ludzi wskaźnik izolacyjności akustycznej drzwi do tych pomieszczeń powinien wynosić co najmniej R A1 = 30 dB (także do pomieszczeń policji). W drzwiach pomieszczeń przeznaczonych na stały i czasowy pobyt ludzi nie należy stosować otworów wentylacyjnych. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 67 ILF 2010 Zapewnienie odpowiedniej izolacyjności ścian jest istotne szczególnie w przypadku pomieszczenia podlegającego ochronie akustycznej sąsiadującego z pomieszczeniem stanowiącym źródło hałasu. Na stacji C12 pomieszczenia o różnych funkcjach zostały rozmieszczone w ten sposób, aby tego rodzaju sąsiedztwa w miarę możliwości uniknąć. Zgodnie z założeniami projektu koncepcyjnego WPK pomieszczenia techniczne sąsiadujące z pomieszczeniami pracy i stałego pobytu powinny być odpowiednio odizolowane, a w razie konieczności ściany i sufit wytłumione. Na stacji C12 w lokalnych wentylatorniach będą pracowały głównie centrale wentylacyjne i wentylatory osiowe. Typ urządzeń nie jest obecnie znany jednak poziom hałasu w pomieszczeniu wentylatorni raczej nie będzie przekraczał 85 dB. Zastosowane ściany z bloczków silikatowych o grubości ok. 20 cm będą miały wystarczającą izolacyjność akustyczną do zapewnienia ochrony przed hałasem pomieszczeń przeznaczonych do pracy od sąsiednich lokalnych wentylatorni, pompowni i innych pomieszczeń technicznych stanowiących potencjalne źródło hałasu. W koniecznych przypadkach w pomieszczeniu hałaśliwym zostanie zastosowana dodatkowa dźwiękoizolacyjna okładzina ścienna z wełny mineralnej i płyt gipsowo kartonowych (wentylatornia 663A i 663B). Ewentualne przejścia kanałów wentylacyjnych przez ściany zostaną odpowiednio zabezpieczone. W dyspozytorni stacyjnej, ze względu na szczególne zalecenia przedstawione w projekcie koncepcyjnym WPK dotyczące ograniczenia czasu pogłosu w szerokim paśmie częstotliwości, zostanie wykonany dźwiękochłonny sufit podwieszony z wełny mineralnej. W pomieszczeniu będzie również wykonana podniesione podłoga o grubości 36 mm wzmocniona od spodu blachą stalową, podłoga zostanie pokryta wykładziną dywanową. Oszklenie w oknach dyspozytorni, określone w programie funkcjonalno użytkowym PFU (zestaw SGG 8mm Mirralite/10/EI 60 25mm lub równoważne), posiada wystarczającą izolacyjność akustyczna dla zapewnienia odpowiednich warunków akustycznych w pomieszczeniu (R A2 = ok. 40 dB). Żelbetowe stropy o grubości ok. 50 cm mają wystarczającą izolacyjność akustyczną od dźwięków powietrznych. W celu ograniczenia powstawania i rozprzestrzeniania się dźwięków materiałowych, urządzenia stanowiące źródło drgań będą wyposażone w wibroizolatory, a w razie konieczności ich fundamenty zostaną odpowiednio odizolowane od konstrukcji. Torowisko zostanie wyposażone w odpowiednie zabezpieczenia i elementy wibroizolacyjne mające za zadanie ograniczyć dźwięki materiałowe i drgania powodowane przejazdem pociągów metra. Elementy tłumiące drgania i hałas będą zastosowane ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 68 ILF 2010 zarówno w konstrukcji nawierzchni jak i na styku nawierzchnia podłoże (konstrukcja tunelu). Przewiduje się co najmniej dwa poziomy wibroizolacyji, jeden bezpośrednio w węźle mocowania szyn. Wentylatory osiowe działające w wentylatorni podstawowej będą wyposażone w indywidualne szczelinowe tłumiki akustyczne zamontowane bezpośrednio do wentylatora po jego obu stronach. Na wszystkich ścianach i stropach w obrębie wentylatorni, oraz w obrębie kanałów, komór oraz szachów pomiędzy tunelem metra, a terenową czerpniowyrzutnią (łącznie ze ścianami i stropem czerpnio-wyrzutni) należy zastosować wykładziny dźwiękochłonne. Wykładzina dźwiękochłonna składa się z wełny mineralnej grubości 100 mm, zabezpieczonej welonem szklanym, pod blachą perforowaną, minimum 30% perforacji. Wentylatornie podstawowe wraz z kanałami są całkowicie wydzielone ścianami z bloczków silikatowych o grubości 20 cm. Ściany mają wystarczającą izolacyjność akustyczną aby odpowiednio ograniczyć poziom hałasu przedostającego się do strefy pomieszczeń przeznaczonych na stały i czasowy pobyt pracowników. Drzwi prowadzące bezpośrednio z ogólnego korytarza do wentylatorni będą miały zwiększoną izolacyjność akustyczną (R A2 = 35 dB). W lokalnych wentylatorniach będą działały centrale wentylacyjne i wentylatory osiowe pracujące stosunkowo cicho, poziom hałasu w pomieszczeniu nie powinien przekraczać 85 dB. Dla lokalnej wentylacji zostaną zastosowane następujące środki ochrony przed hałasem; a) Tłumiki akustyczne będą zamontowane na instalacji wentylacyjnej po stronie pomieszczeń oraz po stronie czerpni i wyrzutni powietrza. Tłumiki będą się znajdowały we wnętrzu wentylatorni, kanały za tłumikami w obrębie wentylatorni będą zaizolowane. Konieczna skuteczność tłumików będzie określona z uwzględnieniem poziomu mocy akustycznej urządzeń oraz wymagań akustycznych w wentylowanych pomieszczeniach (tab. 2 – wartości zmniejszone o 5 dB). Szczególną uwagę należy zwrócić na pomieszczenia nr 100, 140 oraz pomieszczenia policji (tab. 3), dla których poziom hałasu od wentylacji powinien być mniejszy niż w pozostałych przypadkach. Tłumiki będą zastosowane dla central wentylacyjnych, wentylatorów kanałowych i wentylatorów osiowych oraz innych hałaśliwych elementów instalacji. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 69 ILF 2010 b) Centrale wentylacyjne i znajdujące się wewnątrz wentylatory będą wyposażone w fabryczne wibroizolatory odpowiednio dobrane i dostarczone przez producenta. W koniecznych przypadkach będą zastosowane odpowiednie fundamenty. c) Kanały tłumiki i inne elementy instalacji wentylacyjnej będą mocowane za pośrednictwem wieszaków i podpór wyposażonych w elastyczne przekładki. d) Przejścia elementów instalacji przez ściany oraz inne ewentualne miejsca styku z konstrukcją należy odizolować od konstrukcji. e) W celu ograniczenia hałasu przepływu powietrza należy zapewnić odpowiednie prędkości powietrza w kanałach, tłumikach i na kratkach wentylacyjnych (anemostatach) znajdujących się w pomieszczeniach. f) Izolacyjność akustyczna drzwi do wentylatorni lokalnych R A2 = 30 dB, a w przypadku wentylatorni z drzwiami w przestrzeni ogólnodostępnej R A2 = 35 dB Urządzenia znajdujące się w pomieszczeniach pompowni zostaną posadowione za pośrednictwem podstaw wibroizolacyjnych. Elementy instalacji będą mocowane za pomocą obejm i wieszaków z elastycznymi przekładkami i amortyzatorami. Należy zastosować króćce amortyzacyjne pomiędzy pompami chłodniczych zostały i innymi urządzeniami powodującymi drgania, a orurowaniem. Jednostki zewnętrzne urządzeń ulokowane w szybach wentylacyjnych. Ich działanie nie będzie uciążliwe dla pomieszczeń znajdujących się w obrębie stacji C12. Działanie sprężarek i wentylatorów tych urządzeń może wpływać na emisję hałasu na zewnątrz. Zagadnienia związane z emisją hałasu do środowiska zostały omówione w odrębnym punkcie. Nad pomieszczeniami znajdującymi się w korpusie stacji C12 biegną jezdnie ulicy Świętokrzyskiej charakteryzujące się znacznym natężeniem ruchu. Biorąc pod uwagę grubość stropów zewnętrznych i znajdujące się na nich warstwy hałas powietrzny i materiałowy od ruchu drogowego nad tymi pomieszczeniami nie będzie miał wpływu na panujące w nich warunki akustyczne. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 70 ILF 2010 11.2 Ochrona akustyczna 11.2.1 Peron Warunki akustyczne na peronie są kształtowane pod wpływem źródeł hałasu związanych z ruchem pociągów, działaniem urządzeń wyposażenia technicznego metra (głównie wentylacji) oraz obecnością i zachowaniem pasażerów. W polskich przepisach nie zostały określone konkretne wymagania akustyczne dotyczące obiektów obsługi pasażerów, stacji metra, dworców kolejowych ani innych obiektów o zbliżonym przeznaczeniu. Dopuszczalny poziom hałasu oraz odpowiednie warunki pogłosowe w tego typu obiektach należy ustalać indywidualnie zapewniając należytą ochronę przed hałasem, zrozumiałości komunikatów oraz spełnienie wymagań DSO. Obniżenie poziomu hałasu to również kwestia komfortu i jakości akustycznej obiektu. W zakresie akustycznym należy uwzględnić następujące zagadnienia: − ochronę słuchu znajdujących się na peronie pasażerów − zrozumiałość bieżących komunikatów w trakcie normalnej eksploatacji − komfort i jakość akustyczną obiektu, możliwość porozumiewania się − zrozumiałość komunikatów DSO w stanie awaryjnym Hałas powodowany ruchem pociągów Podstawowy dokument dotyczący hałasu kolejowego TSI, Commission Decision of 23 December 2005 concerning the technical specification for interoperability relating to the subsystem “rolling stock – noise” of the trans-European conventional rail system; który podaje wartości dopuszczalne poziomu hałasu od przejeżdżającego pociągu oraz dopuszczalny poziom hałasu na stanowisku maszynisty, dotyczy konwencjonalnej sieci kolei trans-europejskiej, nie ma zastosowania w odniesieniu do metra. Norma PN-EN ISO 3381 Kolejnictwo. Akustyka. Pomiary hałasu wewnątrz pojazdów szynowych określa metodę i warunki prowadzenia pomiarów hałasu, jest zasadniczo przeznaczona do prowadzenia badań typu i wykonywania pomiarów kontrolnych, dotyczy wszelkiego typu pojazdów szynowych jednak nie podaje żadnych wymaganych wartości. Norma PN92/K11000 Tabor kolejowy. Hałas. Ogólne wymagania i badania; w zakresie metod pomiarowych odpowiada normie PN-EN ISO 3381, a właściwie wcześniejszej ISO 309575, do której zostały dodane wymagania. Dotyczy badań typu i badań kontrolnych. Zalecany przez normę poziom hałasu na zewnątrz dotyczy przestrzeni otwartej więc w przypadku metra nie ma zastosowania (na postoju, dopuszczalna wartość poziomu ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 71 ILF 2010 ciśnienia akustycznego A hałasu na zewnątrz w odległości 7,5m w przestrzeni otwartej wynosi nie więcej niż 80 dB). Norma podaje warunki pomiaru hałasu pochodzącego od przejeżdżających i odjeżdżających pociągów ze stacji, uwzględnia pomiary na stacjach podziemnych jednak nie podaje w tym przypadku żadnych wartości dopuszczalnych. Powyższe dokumenty dotyczące hałasu kolejowego nie obejmują rozpatrywanej sytuacji. Warunki akustyczne panujące na peronie w normalnych warunkach eksploatacyjnych są zmienne w czasie, można wyróżnić fazę oczekiwania na pociągu, wjazd pociągu na stację, postój oraz odjazd pociągu. Przykładowy przebieg czasowy poziomu hałasu zarejestrowany na jednej ze stacji pierwszej linii metra w Warszawie podczas wjazdu i odjazdu pociągu francuskiego pokazano na rysunku 1. Pomiary wykonano w normalnych warunkach eksploatacyjnych w późnych godzinach wieczornych przy minimalnej liczbie pasażerów na peronie, są to warunki najbardziej sprzyjające rozprzestrzenianiu się hałasu. Pomiary wykonywano w odległości 3 m od osi toru na wysokości 1,6 m, mikrofon skierowany w stronę źródła hałasu. Rejestrowano sekwencję obejmującą wjazd pociągu, otwarcie drzwi, zamknięcie drzwi i odjazd. Na podstawie zarejestrowanych danych określono równoważny poziom dźwięku A, poziom ekspozycjny L AE oraz wartości maksymalne. Zaznaczony na rysunku 1 pierwszy okres obejmuje wjazd pociągu (L Aeq = 81,3 dB), drugi okres to czas postoju (L Aeq = 71,6 dB), oraz trzeci to odjazd pociągu ze stacji (L Aeq = 82,7 dB). Chwilowe wartości maksymalne wynoszą odpowiednio 86,9 dB, 76,8 dB oraz 91 dB. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 72 ILF 2010 Rys. 1. Poziom hałasu na peronie podczas wjazdu, postoju i odjazdu pociągu. Kryterium oceny stopnia narażenia na hałas ludzi ze względu na ochronę słuchu jest określone w Rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z dnia 29 listopada 2002r, w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (DU 217 poz.1833). Podane tam wartości dopuszczalne dotyczą ekspozycji na hałas na stanowiskach pracy, jednak rozpatrując kwestię szkodliwości hałasu, ze względu na brak innego kryterium można je zastosować również przy ocenie stopnia narażenia na hałas pasażerów metra. Dopuszczalny poziom ekspozycji na hałas ze względu na ochronę słuchu w odniesieniu do 8-godzinnego dobowego okresu wynosi L EX,8h = 85 dB. W rozpatrywanym przypadku poziom ekspozycji na hałas jest określony wzorem: L EX,8h = L AE + 10log(1/T) + 10log(n) ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 73 ILF 2010 L AE – ekspozycyjny poziom hałasu podczas jednorazowego pobytu na peronie T – czas odniesienia, s n – liczba pobytów na peronie w okresie odniesienia Przyjmując wartości średnie poziomu ekspozycyjnego L AE ustalone na podstawie pomiarów hałasu przeprowadzonych na peronach istniejących stacji metra obliczono poziom ekspozycji na hałas pasażerów przebywających na peronie. Podczas pobytu na peronie, oczekiwania na pociąg i opuszczania stacji poziom ekspozycji na hałas nie przekracza ok. L EX,8h = 65 dB, jest więc znacznie mniejszy od wartości dopuszczalnej ustalonej ze względu na ochronę słuchu. Poziom hałasu krótkotrwałego podczas wjazdu pociągu jest również znacznie mniejszy od dopuszczalnej wartości maksymalnej poziomu dźwięku A wynoszącej 115 dB (w praktyce krótkotrwały poziom maksymalny zwykle nie przekracza 93 dB). Na peronie stacji C12 zostaną zastosowane rozwiązania architektoniczno-konstrukcyjne, które ograniczą poziom hałasu pochodzącego od ruchu pociągów. Nad peronem będzie zastosowany akustyczny sufit dźwiękochłonny. W dolnej części pasa ściany zatorza oraz w podperniu, a także w obrębie końcówek tuneli będą zastosowane wykładziny dźwiękochłonne. Przy ostatecznym doborze elementów dźwiękochłonnych będą uwzględnione zalecenia WPK oraz widma hałasu zarejestrowane podczas wjazdu pociągu na stację (rys. 2). Rys. 2. Widmo hałasu na peronie podczas wjazdu pociągu ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 74 ILF 2010 W celu ograniczenia powstawania i rozprzestrzenianie się drgań i dźwięków materiałowych torowisko zostanie posadowione za pośrednictwem elementów wibroizolacyjnych. Zostaną zastosowane co najmniej dwa poziomy wibroizolacji. Hałas od wentylatorni podstawowej W normalnych warunkach eksploatacyjnych będą możliwe dwa warianty działania wentylacji podstawowej metra. W wariancie pierwszym wentylacja odbywa się sposobem naturalnym bez udziału wentylatorów. Przepływ powietrza jest wymuszony ruchem pociągów w tunelu na zasadzie tłoka. Problem hałasu od wentylacji podstawowej w tym wariancie nie występuje ponieważ wentylatory nie działają. W drugim wariancie obieg powietrza będzie wymuszony przez wentylatory znajdujące się w wentylatorni stacyjnej. Wentylatory będą działały z ograniczoną wydajnością w stosunku do pełnej wydajności wykorzystywanej tylko w warunkach awaryjnych. W warunkach normalnej eksploatacji w każdej wentylatorni będzie działał jeden wentylator z wydajnością nie przekraczającą 30% wydajności maksymalnej (lub dwa wentylatory z wydajnością 15% każdy). Z zależności teoretycznych wynika, że poziom mocy akustycznej wentylatora osiowego pracującego z 30% wydajnością jest o 20-25 dB mniejszy od tego samego wentylatora działającego na pełnych obrotach. Do takich warunków pracy zostaną dostosowane środki ochrony akustycznej przeznaczone dla wentylatorni podstawowych. W warunkach eksploatacyjnych sumaryczny poziom hałasu od wentylacji podstawowej na peronie nie będzie przekraczał 60-65 dB. Przy takim poziomie hałasu będzie zapewniona zrozumiałość podawanych komunikatów oraz odpowiedni poziom komfortu oczekiwania na pociąg metra. Przyjęty dopuszczalny poziom hałasu jest zgodny z zaleceniami Programu Funkcjonalno Użytkowego PFU oraz projektu koncepcyjnego WPK. W celu zapewnienia przyjętych wartości dopuszczalnych będą zastosowane odpowiednie zabezpieczenia akustyczne w samych wentylatorniach oraz w komorach i kanałach dolotowych po stronie peronu. Wentylatory będą wyposażone w szczelinowe tłumiki akustyczne zamontowane bezpośrednio po obu stronach na wlocie i wylocie powietrza. Konieczna skuteczność tłumików zostanie dostosowana do typu wentylatorów. W obecnej fazie projektowej w wentylatorniach pozostawiono miejsce na montaż tłumików. Ściany i strop w obrębie wentylatorni oraz ściany i stropy komór, kanałów i szachów znajdujących się pomiędzy czerpnio-wyrzutnią a tunelem metra, będą wyposażone w wykładzinę dźwiękochłonną wykonaną z wełny mineralnej o grubości 100 mm pod blachą perforowaną (30%). Wykładzina dźwiękochłonna będzie również zastosowana na końcówkach tuneli. ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 75 ILF 2010 Tło akustyczne w warunkach awaryjnych, funkcjonowanie DSO W warunkach awaryjnych, w sytuacji zagrożenia pożarowego, zostanie automatycznie włączony system wentylacji awaryjnej. Wszystkie wentylatory pracują wówczas z maksymalną wydajnością na maksymalnych obrotach. Poziom hałasu wentylatorów ulega znacznemu zwiększeniu w porównaniu do normalnych warunków eksploatacyjnych. Poziom hałasu wentylacji podstawowej w warunkach awaryjnych musi być ograniczony ze względu na zrozumiałość komunikatów DSO. Do projektowania i oceny skuteczności działania systemu DSO w obrębie peronu należy przyjąć sytuację, w której na stacji znajdują się jednocześnie dwa pociągi oraz działa system wentylacji w trybie awaryjnym. Zgodnie z wynikami pomiarów wykonanych na peronie równoważny poziom hałasu pochodzącego od jednego stojącego pociągu wynosi ok. 72 dB (rys. 1), natomiast w przypadku dwóch pociągów stojących jednocześnie wzrasta do ok. 75 dB. W takiej sytuacji racjonalna dopuszczalna wartość poziomu hałasu na peronie od wentylacji podstawowej pracującej w trybie awaryjnym wynosi 72 dB. Obniżenie poziomu hałasu do tej wartości zapewnią tłumiki akustyczne zamontowane na wentylatorach, oraz układ wytłumionych kanałów. Sumaryczny poziom hałasu na peronie z uwzględnieniem jednoczesnego postoju dwóch pociągów i działającej wentylacji awaryjnej może osiągać ok. 77 dB. Do projektowania instalacji DSO na peronie należy przyjąć poziom tła akustycznego wynoszący 77-80 dB. Poziom hałasu na peronie znacznie wzrasta w momencie wjazdu pociągu na stację. Chwilowy maksymalny poziom dźwięku A może wówczas przekraczać 90 dB. Uzyskanie odpowiedniej zrozumiałości komunikatów DSO w tym okresie nie będzie możliwe ze względu na wysoki poziom tła akustycznego. Takie założenie zostało również przyjęte w projekcie koncepcyjnym WPK. Okres wjazdu pociągu, w którym poziom hałasu na peronie przekracza 75 dB wynosi zwykle ok. 20 sekund, przykładowy przebieg czasowy zmian poziomu hałasu pokazano na rys. 1. W takim okresie zrozumiałość komunikatów DSO będzie ograniczona. Należy jednak pamiętać, że akcja ewakuacyjna będzie się zwykle rozpoczynała już po wjeździe pociągu na peron. Ostateczny dobór tłumików akustycznych w wentylatorniach podstawowych nastąpi po ustaleniu typu wentylatorów z uwzględnieniem warunków pracy systemu wentylacji podstawowej w trybie normalnej eksploatacji i w trybie awaryjnym. Przy ustalaniu koniecznej skuteczności tłumików akustycznych będą uwzględnione oba warunki, w trybie ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 76 ILF 2010 eksploatacyjnym poziom hałasu na granicy strefy dostępnej dla pasażerów nie będzie przekraczał 60-65dB, natomiast w warunkach awaryjnych 72 dB. Warunki pogłosowe Zapewnienie odpowiednich warunków pogłosowych na peronie jest istotne ze względów użytkowych i ze względów bezpieczeństwa. Pozwala uzyskać odpowiednią zrozumiałości komunikatów w warunkach eksploatacyjnych oraz prawidłowe działanie systemu DSO w warunkach awaryjnych. Konieczność uwzględnienia warunków pogłosowych w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej oraz stosowania odpowiednich adaptacji akustycznych wynika z Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, Dz.U nr 75 poz. 690 z późniejszymi zmianami (§ 323 p.2.4 oraz § 326 p.5). W Polsce nie ma obecnie sprecyzowanych konkretnych wymagań w tym zakresie, natomiast jest w przygotowaniu projekt nowego arkusza normy PN-B-02151 dotyczącej ochrony przed hałasem pogłosowym i określającej czas pogłosu w różnego rodzaju pomieszczeniach. Zgodnie z zaleceniami WPK na peronie „...należy wprowadzić do wnętrza materiały i ustroje dźwiękochłonne o chłonności akustycznej odpowiadającej czasowi pogłosu 1,7s.” Podstawowym warunkiem jest jednak uzyskanie odpowiedniej zrozumiałości mowy i komunikatów DSO, a nie uzyskanie konkretnej wartość czasu pogłosu. Cały strop żelbetowy nad peronem będzie pokryty tynkiem dźwiękochłonnym typu Sonaspray lub ekwiwalentnym, o wskaźniku pochłaniania dźwięku wynoszącym ok. 0,75. Nad samym peronem będzie podwieszony akustyczny sufit dźwiękochłonny. Na ścianie za torami w dolnej części pod krawędzią galerii metropolitalnej będą zamontowane ustroje akustyczne z wełny mineralnej w osłonie z blachy perforowanej (30%). Podobne ustroje będą wykonane w przestrzeni podperonia. Ponadto zostanie zastosowane wytłumienie końcówek tuneli na odcinku ok. 10 m. Elementy dźwiękochłonne spowodują ograniczenie poziomu hałasu na peronie, wpłyną na poprawę komfortu akustycznego oraz spowodują zmniejszenie hałasu bytowego związanego z obecnością pasażerów. Zgodnie z wynikami obliczeń akustycznych zaproponowany w WPK sufit akustyczny nie daje możliwości obniżenia czasu pogłosu w hali peronowej do wartości zbliżonej do 1,7 s i nie gwarantuje odpowiednich warunków do sprawnego działania sytemu DSO. Z akustycznego punktu widzenia sufit wymaga modyfikacji lub zmiany ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 77 ILF 2010 11.2.2 Inne pomieszczenia użytkowe w strefach pasażerskich W strefie pasażerskiej znajdują się ogólnodostępne pomieszczenia użytkowe, głównie powierzchnie handlowe. Dopuszczalne wartości poziomu hałasu w tego typu pomieszczeniach usytuowanych w budynkach użyteczności publicznej określa norma PN87/B-02151-02 Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach; Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach. Dopuszczalny poziom hałasu w pomieszczeniu zależy od jego przeznaczenia, od pory doby oraz rodzaju źródła hałasu. Stawiane są odrębne wymagania określające dopuszczalny poziom dźwięku A hałasu przenikającego do pomieszczenia od wszystkich źródeł hałasu łącznie oraz hałasu od wyposażenia technicznego. W tabeli 1 zestawiono wartości dopuszczalne poziomu dźwięku A hałasu, które mają zastosowanie w rozpatrywanym przypadku. Tabela 1. Dopuszczalny poziom dźwięku A hałasu w pomieszczeniu wg PN-87/B02151-02 Dopuszczalny Dopuszczalny poziom dźwięku równoważny A hałasu przenikającego do poziom dźwięku pomieszczenia od wyposażenia A hałasu technicznego budynku oraz przenikającego innych urządzeń w budynku i do pomieszczenia poza budynkiem od wszystkich źródeł hałasu równoważny Maksymalny poziom poziom łącznie dźwięku A dźwięku A L Aeq , dB L Aeq , dB L Amax , dB 45 40 45 Sale kawiarniane i restauracyjne 50 45 - Sale sklepowe 50 45 - Przeznaczenie pomieszczenia Pomieszczenia administracyjne z wewnętrznymi źródłami hałasu Wymagania obowiązują dla pomieszczeń w pełni umeblowanych (wyposażonych) zgodnie z przeznaczeniem przy zamkniętych oknach i drzwiach. Do oceny należy przyjmować czas, w którym pomieszczenie użytkowane jest przez daną grupę ludzi zgodnie z jego ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 78 ILF 2010 przeznaczeniem. Wartości dopuszczalne od wyposażenia technicznego dotyczą w szczególności hałasu pochodzącego od instalacji wentylacyjnej i klimatyzacyjnej. Instalacja wentylacyjna obsługująca pomieszczenia użytkowe będzie wyposażona w tłumiki akustyczne i inne konieczne zabezpieczenia przed hałasem. Wymagane wartości wskaźnika izolacyjności akustycznej R’ A1 ścian wewnętrznych oddzielających pomieszczenia o różnej funkcji w budynkach użyteczności publicznej, określa norma PN–B-02151-3:1999 Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach. Izolacyjność akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna elementów budowlanych. Wymagania. Norma dotyczy budynków mieszkalnych, hotelowych, oraz innych budynków zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej w tym budynków administracyjnych. Pomieszczenia handlowe, które będą się znajdowały w ogólnodostępnej części stacji, nie zostały uwzględnione, w tych pomieszczeniach nie stawia się wymagań w normie dotyczących bezpośrednio izolacyjności akustycznej ścian. Wymagana izolacyjność wynika z ewentualnego sąsiedztwa z pomieszczeniem stanowiącym źródło hałasu. Opracował: dr inż. Jacek Nurzyński - konsultant ds. akustyki ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 79 ILF 2010 12 CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA Zgodnie z zapisami Rozporządzenia Ministra Infrastruktury Dz.U.2008, Nr 201, poz. 1240, 1239 i 1238 powołującym się na zapisy Prawa Budowlanego, obowiązkiem sporządzania charakterystyki energetycznej obiektu budowlanego są objęte budynki, lokale mieszkalne lub części budynku stanowiące samodzielną całość techniczno-użytkową. W przypadku obiektów kubaturowych projektu C784 II Linii Metra w świetle definicji zawartych w Prawie Budowlanym Dz.U.2006, Nr 156, poz. 1118 w Art. 3, ust. 1, pkt. 2 oraz ust. 3 – nie są one zaliczane do budynków, a jedynie do budowli. Tym samym, sporządzenie charakterystyki energetycznej dla m.in. tuneli i budowli ziemnych nie jest wymagane. . ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 80 ILF 2010 B. CZĘŚĆ RYSUNKOWA ILF CONSULTING ENGINEERS Polska Sp. z o. o. S t r o n a 81 ILF 2010