Apelujemy o zaprzestanie wypalania traw

Apelujemy o zaprzestanie wypalania traw,
pozostałości roślinnych oraz nieużytków rolnych.
Okres wiosenny to zwiększona liczba interwencji strażaków wynikająca z pożarów
traw i pozostałości roślinnych, których wypalanie stanowi ciągle jeszcze złą tradycję.
Ten bezmyślny i szkodliwy proceder często w sposób niekontrolowany może
przeistoczyć się w pożar pobliskiego lasu bądź zabudowań gospodarskich, powodując w ten
sposób nie tylko zanieczyszczenie atmosfery ale także duże straty materialne, a nawet
w niektórych przypadkach zagrożenie ludzkiego życia.
Praktyka wypalania traw jest bardzo niebezpieczna i niekorzystna zarówno dla ludzi,
zwierząt,
jak
i środowiska
naturalnego.
Wypalanie
nieużytków
rolnych
przynosi
nieodwracalne straty w środowisku naturalnym fauny i flory.
Gdy płoną łąki, giną liczne drobnoustroje, wiele zwierząt nie mając możliwości ucieczki pali
się żywcem. Giną owady, ptaki, ich gniazda i lęgi, żaby, ślimaki, a także mieszkańcy
podziemnych nor: krety, nornice oraz inne zwierzęta.
Zdarza się, że gęsty, nisko ścielący się dym powstający w wyniku spalania
roślinności, ściele się na drogach ograniczając, w sposób znaczący
widoczność i bywa
bezpośrednią przyczyną kolizji i wypadków drogowych.
Konsekwencją takich działań w przypadku rolników korzystających z unijnych dopłat
są też kary finansowe stosowane przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Wypalający trawy może otrzymać pomniejszone płatności od kilku do nawet 20 proc.
Przypominamy, że wypalanie traw, pozostałości roślinnych i nieużytków
rolnych jest prawnie zabronione i podlega odpowiedzialności karnej.
Wynika to wprost z następujących przepisów:
1) Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. z 2009 Nr 151, poz. 1220).
Art. 124 - Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych,
szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.
Art. 131 pkt 12 - Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe,
trzcinowiska lub szuwary - podlega karze aresztu albo grzywny.
Art. 132. Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 127 i 131, następuje na podstawie
przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
2) Ustawa o lasach z dnia 28 września 1991 r. (Dz. U. 2005 Nr 45, poz. 435 ze zm.).
Art. 30 ust. 3 - W lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m
od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo,
a w szczególności:
1) rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub
nadleśniczego;
2) korzystania z otwartego płomienia;
3) wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.
Art. 30 ust. 4 - Przepisy ust. 3 nie dotyczą działań i czynności związanych z gospodarką leśną,
pod warunkiem że czynności te nie stanowią zagrożenia pożarowego.
st. kpt. mgr Ryszard Gura
Rzecznik Prasowy Komendanta Miejskiego PSP
3) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r.
w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów i terenów
(Dz. U. Nr 109, poz. 719).
§ 4 ust. 5 – W obiektach oraz na terenach przyległych do nich jest zabronione rozpalanie ognia,
wysypywanie gorącego popiołu i żużla lub wypalanie wierzchniej warstwy gleby i traw, w miejscu
umożliwiającym zapalenie się materiałów palnych albo sąsiednich obiektów.
§ 43 – Wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach jest zabronione.
4) Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2013 r., poz. 482, z późn. zm.).
Art. 82 § 3. Kto na terenie lasu, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk
i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od nich roznieca ogień poza miejscami
wyznaczonymi do tego celu albo pali tytoń, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc
wyznaczonych do pobytu ludzi, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
Art. 82 § 4. Kto wypala trawy, słomę lub pozostałości roślinne na polach w odległości mniejszej
niż 100 m od zabudowań, lasów, zboża na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów bądź
w sposób powodujący zakłócenia w ruchu drogowym, a także bez zapewnienia stałego nadzoru
miejsca wypalania, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
5) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 sierpnia 2003 r.
w sprawie wykroczeń, za które funkcjonariusze pożarnictwa pełniący służbę
w Państwowej Straży Pożarnej są uprawnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu
karnego, oraz warunków i sposobu wydawania upoważnień (Dz. U. z 2011 r. Nr 87,
poz. 491).
Funkcjonariusze pożarnictwa za wykroczenia określone w art. 82 § 1-5 oraz art. 82a § 3 ustawy
z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275, z późn. zm.)
dot. m.in. niedozwolonego rozniecania ognia są uprawnieni do nakładania grzywien w drodze
mandatu karnego.
Zielona Góra, marzec 2014 r.
st. kpt. mgr Ryszard Gura
Rzecznik Prasowy Komendanta Miejskiego PSP