Informacje ogólne

Informacje ogólne
2015-12-22 09:07:07
2
Flaga: w 1797 wprowadzono w San Marino kokardę biało-niebieską jako znak suwerenności. Barwy wzięto z
herbu, który symbolizuje trzy zamki na Monte Titano (Guaita, Cesta, Montale).
Flaga: w 1797 wprowadzono w San Marino kokardę biało-niebieską jako znak suwerenności. Barwy wzięto z
herbu, który symbolizuje trzy zamki na Monte Titano (Guaita, Cesta, Montale).
Godło: przedstawia trzy zamki na trzech wierzchołkach góry Monte Titano; wieniec z liści laurowych i dębowych
oraz korona.
Święto narodowe: 3. września (uzyskanie niepodległości w 301 roku).
Stolica: San Marino.
Język: włoski
Liczba ludności: 29 000
Obszar: 61 km²
Religia: katolicyzm
Jednostka monetarna: euro
Historia
San Marino uważa się za najstarszą republikę świata, utworzoną A.D. 301 przez utalentowanego
chrześcijańskiego budowniczego, kamieniarza (inni podają, iż był kowalem) zwanego Świętym Marinusem. Gdy
uciekał przed prześladowcą chrześcijan – cesarzem rzymskim Dioklecjanem, ukrył się na szczycie Monte Titano
(najwyższe z siedmiu wzgórz San Marino) i tam założył małą wspólnotę chrześcijańską. Właścicielka ziemi, pani
Rimini zapisała ją w testamencie wspólnocie chrześcijańskiej. Jest pewnym, że okolice były zamieszkane od
czasów prehistorycznych, chociaż ślady bytności na Monte Titano sięgają jedynie średniowiecza. Na pamiątkę
kamieniarza, ziemię nazwano "Ziemią San Marino", by w końcu zmienić ją na nazwę, którą ma do dziś:
"Republika San Marino".
Pierwotna struktura rządu była złożona z samorządowego zgromadzenia zwanego Arengo, które składało się z
głowy każdej rodziny. W 1243 po raz pierwszy mianowano dwóch Kapitanów Regentów (Capitani Reggenti)
sprawujących władzę. Do dzisiaj, co 6 miesięcy, zmieniają się osoby sprawujące regencję. Pierwsze prawo na
kształt konstytucji republiki powstało w roku 1263. Stolica apostolska potwierdziła niezależność San Marino w
1291.
3
Obszar San Marino składał się jedynie z Monte Titano do 1463, kiedy to republika przystąpiła do sojuszu
przeciwko Sigismondo Pandolfo Malatesta, Panu Rimini, którego później pokonano. W rezultacie tych wydarzeń
papież Pius II nadał San Marino miasta: Fiorentini, Montegiardino, Serravalle. Trochę później w tym samym roku
miasto Faetano przyłączyło się do republiki z własnej woli. Od tego czasu obszar San Marino pozostał
niezmieniony.
W roku 1600 San Marino przyjęło pisaną konstytucję.
San Marino utrzymuje dyplomatyczne i konsularne stosunki z wieloma państwami europejskimi i amerykańskimi,
bije własne monety, wydaje swoje znaczki pocztowe i przyznaje odznaczenia. Władza ustawodawcza
sprawowana jest przez Radę Generalną składającą się z 60 członków a wykonywana jest przez Kongres
podzielony na ministerstwa odnawiany przez każdą nową władzę ustawodawczą. Capitani Reggenti mają
mandaty reprezentantów i są wybierani dwa razy w roku w kwietniu i w październiku.
Podział administracyjny
Republika San Marino podzielona jest na dziewięć Zamków, na których czele stoją wybierani na okres dwóch lat:
Kapitan Zamku i Rada Pomocnicza. Dziewięć Zamków obszarowo odpowiada dawniejszemu podziałowi na okręgi
parafialne.
Ustrój polityczny
Władzę ustawodawczą w kraju sprawuje wybierana w wyborach powszechnych Wielka Rada Generalna złożona z
60 członków. Jej kadencja trwa 5 lat. Wielka Rada Generalna co 6 miesięcy mianuje pełniących rolę głowy
państwa dwóch kapitanów regentów. Wybiera także Radę Dwunastu, która jest organem sprawiedliwości i
zarazem sądem III instancji. Władza wykonawcza jest w rękach Kongresu Stanu złożonego z 10 Sekretarzy
(ministrów) i Rad Zamku zajmujących się poszczególnymi dziedzinami gospodarki.
Partie polityczne w San Marino:
• Postępowa Demokratyczna Partia San Marino
• Chrześcijańsko-Demokratyczna Partia San Marino
• Socjalistyczna Partia San Marino
4