Św. Mikołaj - historia prawdziwa - Parafia pw. św. Maksymiliana

Transkrypt

Św. Mikołaj - historia prawdziwa - Parafia pw. św. Maksymiliana
Parafia pw. św. Maksymiliana Kolbego w Słupsku
Św. Mikołaj - historia prawdziwa
dodano: 05.12.2011 r.
Wielu osobom Święty Mikołaj kojarzy się ze starym dziadkiem, który przechodząc w tajemniczy sposób
przez ciasny komin, nie wiedzieć jak i kiedy, zostawia nam prezenty. Skąd wzięło się to wyobrażenie św.
Mikołaja?
Najstarsza znana biografia biskupa z Myry – „Vita per Michaelem”, powstała
prawdopodobnie ok. 750-850 r. w Konstantynopolu. Wyprzedziła ona nieco później spisaną biografię
"Methodius et Theodorus" datowaną na początek IX wieku.
Mikołaj zmarł, jak mówi tradycja, 6 grudnia między rokiem 345 a 352 w wieku prawie 70 lat. Podobno w
chwili jego śmierci ukazały się anioły i rozbrzmiały chóry anielskie. Relikwie z Myry przywieźli 9 maja w
1087 r. do włoskiego Bari tamtejsi marynarze, chroniąc je przed muzułmanami, którzy podbili biskupią
stolicę św. Mikołaja. Pamiątkę tego dnia odnotowano także w kalendarzach jako wspomnienie świętego.
Wkrótce św. Mikołaj stał się patronem Bari – największego miasta nad Adriatykiem. W 1089 bł.
Urban II poświęcił grobowiec świętego w bazylice jego imienia, a w 9 lat później zwołał synod w celu
przywrócenia jedności między Kościołem prawosławnym a rzymskim. Wśród 184 biskupów, którzy w nim
uczestniczyli, był prymas Anglii św. abp Anzelm z Canterbury. W 1197 r. bazylikę w Bari, zbudowaną nad
szczątkami świętego, konsekrował kanclerz cesarza Henryka VI, biskup Hildesheimu. Przechowywany jest
tam dokument z XII w., opisujący dzieje sprowadzenie relikwii świętego. Do dziś zachowały się w Mirze
ruiny kościoła św. Mikołaja.
W Bari co roku, 9 maja, w rocznicę sprowadzenia tam relikwii świętego, obchodzone są okolicznościowe
uroczystości. Największe obchody odbywają się na pełnym morzu. W przeddzień święta wypływa z portu
najokazalszy statek z 2-metrową figurą biskupa, któremu towarzyszą wierni w procesji na bogato
zdobionych łodziach, stateczkach i kutrach. Po przybyciu figury na brzeg obwozi się ją po odświętnie
przybranym mieście na specjalnie przygotowanym powozie. Ta procesja morska kończy się ogólnym
świętowaniem i fajerwerkami.
Następnego dnia w kościołach odprawiane są nabożeństwa, a główna liturgia sprawowana jest przy
grobie świętego w bazylice w Bari. Nawiasem mówiąc pochowano tam także pochodzącą właśnie z Bari
królową Bonę, żonę Zygmunta Starego i matkę Zygmunta Augusta. Mauzoleum za głównym ołtarzem
ufundowała jej córka, Anna Jagiellonka. Na sarkofagu umieszczone są rzeźby klęczącej królowej Bony, a
po jej bokach – świętych patronów Polski i Bari: Stanisława i Mikołaja.
Św. Mikołaj jest patronem dziewcząt pragnących wyjść za mąż, kobiet chcących urodzić dziecko,
noworodków, ludzi morza, flisaków, dokerów, kupców, młynarzy, pasterzy, rybaków, piekarzy, rzeźników,
krawców, tkaczy, podróżnych i pielgrzymów, więźniów, adwokatów, notariuszy, handlarzy winem i
zbożem, właścicieli i żebraków. Zaliczany był do Czternastu Świętych Wspomożycieli.
Zwyczaj wręczania dzieciom prezentów powstał w średniowieczu. Zapoczątkowało go udzielanie
stypendiów i zapomóg przez szkoły mające za patrona św. Mikołaja. Z upływem lat zwyczaj ten
przekształcił się w obdarowywanie prezentami dzieci, a także wszystkich członków rodzin.
Co najmniej od XV w. istniał zwyczaj budowania "łódeczek św. Mikołaja", w które święty miał składać
prezenty. Z czasem łódeczki zastąpiły buty i skarpety, lub – w regionach protestanckich –
adwentowe talerze z darami.
Źródło KAI news
http://kolbe.slupsk.pl
Kreator PDF
Utworzono 7 March, 2017, 18:40