W jaki sposób pomagać dzieciom w pokonywaniu szkolnych

Publiczna Szkoła Podstawowa nr 19 w Kędzierzynie-Koźlu
W jaki sposób pomagać dzieciom w pokonywaniu szkolnych trudności?
Autor: Joanna Białobrzeska
12.02.2013.
Wśród wszystkiego, co cenimy jako ludzie, pomyślność naszych dzieci wydaje się szczególnie ważna, jeśli
nie najważniejsza. Zwykle traktujemy nasze dziecko, jego potrzeby, jako cel nadrzędny, wartość
najważniejszą. Oczywiście nie zawsze tak się dzieje. Obserwując naszych znajomych, którzy są
rodzicami, widzimy, że rezygnują z wielu przyjemności dla siebie, na rzecz kupienia czegoś dla swojego
dziecka. Sami często tak samo postępujemy.
Jeszcze wyraźniej ujawnia się stosunek rodziców do dzieci, gdy choroba, nieszczęśliwy wypadek lub inne
nadzwyczajne wydarzenia i okoliczności im zagrażają, wtedy rodzice gotowi są do wyjątkowo dużych
poświęceń. Potrafią okazać dziecku tyle czułości, oddania zaangażowania, o jakie trudno ich posądzić
znając ich z codziennego obcowania w świecie ludzi dorosłych. Jest też i druga strona tego
doświadczenia. Gdy nasze dziecko spotkało nieszczęście lub takie nieszczęście mu grozi, stanowi to
istotny bodziec do generalnego rozliczenia świata wartości, które cenimy. I wtedy właśnie okazuje się, że
cele, którym poświęcamy na co dzień wiele uwagi, i robiliśmy to przez wiele lat, odsuwają się na plan
dalszy, cele i wartości naczelne są mało istotne, nieznaczące. Wtedy też przychodzą chwile refleksji,
zadajemy sobie pytanie: „Kim nasze dziecko jest i kim mogłoby być?”. Każdy niemalże
rodzic widzi w swoim dziecku przyszłego Kopernika, Skłodowską czy Einsteina. Po tym okresie zachwytu
nad cudownością swojego dziecka większość rodziców dość szybko przechodzi do tzw. codziennego
porządku w wychowaniu.
Czas biegnie nieubłaganie szybko. I oto dziecko kończy siedem lat i staje u bram szkolnych. W domu
dziecka podejmującego naukę w szkole, panuje podniosły nastrój. Przygotowano już wyprawkę szkolną.
Oto nadchodzi dzień 1 września i dziecko przekracza próg szkolny, zaczynają się pierwsze zajęcia i
pojawiają się ... pierwsze sukcesy i pierwsze porażki.
Rodzice nie zawsze wiedzą, jak mają się ustosunkować do powodzeń i niepowodzeń szkolnych swoich
dzieci, nie wiedzą też, jakie stawiać swoim dzieciom wymagania czy mogą i ewentualnie w jaki sposób
pomagać im w nauce. Często nagradzają swoje dzieci za dobre stopnie albo karzą za oceny
niedostateczne.
Ale czy my dorośli stworzyliśmy dziecku właściwe warunki do nauki. Oto kilka z nich, których spełnienie
może być warunkiem sukcesu:
1. dziecko winno mieć w domu stałe miejsce do nauki – najlepiej, jeżeli będzie to własny pokój i
własne biurko
2. jeżeli w domu jest kilkoro dzieci do jednego biurka należy ustalić godziny pracy
3. należy pamiętać aby nie odrywać dziecka od pracy nad lekcjami
4. wysokość biurka i krzesła dostosować do wzrostu dziecka
5. światło powinno padać od strony lewej lub z przodu
Kiedy dziecko nie powinno odrabiać zadań domowych?
• Od razu po zakończeniu lekcji w szkole, ponieważ dziecko ma prawo czuć się zmęczone. Czasami
wystarczy pół godziny lub godzina wytchnienia.
• Bezpośrednio po obfitym posiłku, zwłaszcza głównym tj. obiedzie, kolacji – ponieważ
organizm nastawiony jest na trawienie.
• Późnym wieczorem, po godzine 20 – 21.
Od którego przedmiotu zaczynać odrabianie lekcji? Wybór uzależniony jest od uzdolnień i zainteresowań
dziecka oraz od jego właściwości psychicznych.. Dzieci pracujące szybko i energicznie, ale łatwo męczące
się od przedmiotu najtrudniejszego dla niego na koniec niech zostawi łatwe. Dziecko które ma trudności z
zabraniem się do pracy powinno zaczynać od przedmiotu, który lubi lub zadania łatwego, po to aby nie
zniechęciło się od razu do lekcji. Dziecko mające lepszą pamięć wzrokową powinno uczyć się z
podręcznika lub notatek, pomocne dla niego będą podkreślenia, linie faliste, kolorowe, główne myśli
umieszczone w ramkach.
Dziecko o przewadze pamięci słuchowej zapamiętuje przede wszystkim elementy słuchowe, dużo więc
korzysta uważając na lekcjach, wykorzystując zapamiętane informacje i objaśnienia nauczyciela. W domu
powinno uczyć się głośno albo słuchać tekstu czytanego przez inną osobę.
Rodzice bardzo starają się i w ich mniemaniu spełnili wszystkie warunki, które powinny zapewnić dziecku
same sukcesy a tu... same niepowodzenia. Najogólniej możemy wyodrębnić dwie grupy czynników, które
decydują o powodzeniu w nauce szkolnej:
• wewnętrzne - związane z rozwojem fizycznymi psychicznym dzieckiem, z jego indywidualnymi
właściwościami.
• zewnętrzne - na które składają się warunki życia dziecka, oddziaływanie otoczenia, także opieka i
http://sp19kkozle.wodip.opole.pl
Kreator PDF
Utworzono 7 March, 2017, 18:59
Publiczna Szkoła Podstawowa nr 19 w Kędzierzynie-Koźlu
praca wychowawcza jaką zapewniają i dom, i szkoła.
Wśród elementów warunkujących powodzenie w nauce należy wymienić:
• stan zdrowia i rozwój fizyczny dziecka
• rozwój motoryczny, umysłowy i emocjonalny
• rozwój zainteresowań zarówno przedmiotami nauki jaki zainteresowań poza szkolnych
• atmosfera panująca w domu
• tryb życia, organizacja codziennych zajęć, w szczególności przygotowanie zadań domowych.
Dobry stan zdrowia dziecka stanowi podstawowy warunek osiągania pozytywnych wyników w nauce.
Wszelkie wady fizyczne dziecka, zwłaszcza wady wzroku i słuchu jeśli nie są systematycznie leczone i
odpowiednio korygowane utrudniają uzyskiwanie sukcesów
Jak pomagać dziecku w odrabianiu zadań domowych?
Najczęstszą formą pomocy dziecku w nauce domowej jest tzw. „douczanie”.
Rodzice - chcąc zapewnić lepszy start w szkole – uczą je we własnym zakresie, poczynając już od
okresu przedszkolnego. To postępowanie rodziców jest nie słuszne dające więcej szkody niż pomysłu. Z
dzieckiem poduczonym, które „liznęło” coś nie coś nauczyciel ma najwięcej problemów. Z
reguły nie interesuje się lekcją, kręci się, przeszkadza innym, podpowiadając kolegą, wybiegając myślą w
przód. Traci najważniejszą rzecz lekcji nie uczy się samodzielnie myśleć. Inną formą pomocy
rodzicielskiej jest wykonywanie za dzieci zadanych prac np. rysunków, modeli, pomocy naukowych. Prace
później oceniane są przez nauczyciela i niestety jest to ocena pracy rodzica nie dziecka. Poza tym jest
jeszcze jeden aspekt tej sprawy – moralny – rodzice kierując się fałszywie pojętą ambicją,
uczą dzieci kłamstwa, fałszerstwa. Odrabiając za dziecko zadania domowe np. z matematyki ma bardzo
złe skutki ponieważ dezorientuje to nauczyciela co do zaawansowania klasy w danej partii materiału.
Stąd wnioski:
- Pomagając dziecku w odrabianiu zadań domowych nie należy wyręczać dziecka. Należy wdrażać go do
samodzielnej pracy. W procesie uczenia się ważną rolę odgrywa samokontrola wykonanej pracy. Chodzi
w niej o to, aby dziecko samo odkryło swoje błędy i samo je poprawiło. Należy dziecko przyzwyczajać do
podejmowania wysiłku, do pokonywania trudności, wtedy uwierzy we własne możliwości, a także uczy
się rozwijać swoje uzdolnienia, a przede wszystkim uczy się odpowiedzialności za swoje postępowanie.
- Pomagamy jedynie dziecku mniej zdolnemu, którego rozwój umysłowy jest nieco słabszy (stwierdzona
badaniem psychologicznym inteligencja poniżej normy), a także dziecku które rozwija się nie harmonijnie
z powodu opóźnionego rozwoju spostrzegania wzrokowego słuchowego z wadami wymowy. Najlepiej, gdy
pomoc będzie ukierunkowana przez pedagoga, psychologa lub logopedę.
- Rodzic powinien pamiętać, że nauczyciel jest jego sprzymierzeńcem w wychowaniu, a nie wrogiem.
Dlatego też rodzice winni utrzymywać stały kontakt ze szkołą, współpracować z nauczycielami i
wychowawcą, bez względu czy ich dzieci osiągają sukcesy czy też porażki.
BIBLIOGRAFIA
1.W. Pomykało : „Vademecum dla rodziców dzieci od lat 6 do 10” Warszawa, 1987
2. M. Jankowska: Co robić, aby moje dziecko nie miało trudności w szkole? "Życie Szkoły" nr 4/1999
http://sp19kkozle.wodip.opole.pl
Kreator PDF
Utworzono 7 March, 2017, 18:59