łnsłrukcia - Replica Plan

łnsłrukcia
J
ROZDZIAŁ
I
Wt.ASCIWOSCI BOJOWE I PRZEZNACZENI E KARABINKA
wz. 1944
C Z Ę Ś (: IV
7,62 mm KARABINEK wz. 1944. wz. 1938
181. Karabinek wz. 1944 - w skrócie kbk (rys. 142) - służy
do zwalczania nieprzyjaciela ogniem, bagnetem i kolbą. Jest on
najskuteczniejszym środkiem do niszczenia pojedynczych żywych
celów (odkrytych, zamaskowanych, poruszających i ukazujących
SiQ na krótki okres czasu).
Rys. 142. Ogólny widok karabinka wz. !944
Najlepsze wyniki w strzelaniu z karabinka osiąga się na odlegdo 400 m. Ogień ześt·odkowan.y prowadzi się do grupowych celów żywych na odległościach do 1000 m. Ogień do zniżają­
cych się (nurkujących) samo:otów oraz spadochroniarzy - do
500 m do szczelin obserwacyjnych czołgów i samochodów pancernych - do 200 m.
182. Karabinek jest prosty w budowie i obsługiwaniu, trwały
i niezawodny w działaniu.
Szybkostrzelność praktyczna wynosi 10 s trzałów na minut~.
Na.jwyższy celownik karabina wz . .1944 i wz. 1938 wynosi 10,
co odpowiada odległości 1000 m, a karabina wyborowego 20, co
odpowiada odległości 2000 m . Donośność pocisków wz. 1908 sięga
3 km.
Karabinek wz. 1944 posiada przymocowany na stale bagnet, :< tóry
łościach
może znajdować się:
- w położeniu b o j o w y m - bagnet rozłożony (wyprostowany
do przodu i przygotowany do walki wręcz);
- w p o l o że n i u m a r s z o wy m - bagnet złożony (przylega brzeszczotem do prawej st1·ony łoża karabinka).
183. Karabinek (kbk) wz. 1938 pod względem budowy i działa­
nia nie różni sh: od karabinka wz. 1944 z wyjątkiem, i.e nie posiada
bagnetu.
10 - Instrukcja -
Broń
strzelecka
145
1&4 . Podane w niniejszej instrukcji wskazówki odnośnie budowy
i opisu części, użycia, utrzymywania i obchodzenia się z karabinkiem wz. 1944 dotyczą również karabinka wz. 1938.
k bk
w ys &c:z.ea61n i en l e
Clętar naboju
z
mosiętoą łuską w '
Cl~tar ładunku prochowego w
Rys. 143. Ogólny
wygląd
Clętar pocisku wz.
korabinka wz. 1938
Sz.ybk~~
T ARF: t. A
- -'
j
l
g
l
1908 w g
WL.
I HI
22 - 24
22- 21
3,25
3,25
9,6
9,6
820
pocz-.t kowa pocis:ku w m/J:ok.
- 2 t ys.
K M wyl otu (przy pocisku wz. 1908)
(- 7 m ln.)
- 2 t ys.
( - 7 m ln.)
danych lic zbowych karabinków
•
w ys zc ~egó t nlenlc
.
bez bagnelu i naboi w kg
Ci~tar
bagnetu w kg
ROZDZIAL 11
BUDOWA I OPIS
bez bagne tu w cm
Dlug >ść
br>cszczota bag ne tu (od wylotu
102
l
102
1
31
--~ ----
lu1y)
l
Olugość lufy (z komorą nabojow q) w cm
51,7
51,2
-----+------~--;----------
Dh.ą:oś(: c1.~ści gwintowanej prz~wod u l ufy
w ~
4
bruzd
skoku gwintu w cm
24
linii celownif!zl:!j w mm•
z nabojami w g
w mm
-- --- .- - - - -- - - ----!telazn ą łuską
416
4
24
wg
416
l 122-1 32
l 23,1
23,1
--'-----:-- - 21- 23
l 21-23
122-132
Wysokość mus zki nad osią przewodu luf!'
CiQtor naboJu z
l
44,4
7,62
Kallber lufy w mm
146
f
43•
Ci~tar lOdki
CZĘSCI
KARABINKA
133
Dl u gośt
Oługołć
od uczerbinki do muszki
wz,. ttU
3,5
z bagnetem w cm
Dlu.goł~
si~
3.9
Dlug > łt
llołt
linii celownicz-ej liczy
•••
kb '
wz.. 1935
Cic:tar z. bagnetem b2z naboi w kg
Ci~Ur
Oługośl:
OPIS
CZĘSCl
185. L ufa (rys. 144) służy do nada ni u poc iskowi kier unku
lotu. Wewnątrz lufa ma pr ze w ó d g wi n towany z c zter e m a b r u z d a m i p r a w os k r <: l n y m i. Gwint przewodu
lufy ma około dwóch obrotów i służy do nadania pociskowi ruchu
obrotowego podczas lotu. Odstępy mi<:dzy bruzdami nazywają się
p o l a m i. Odległość między dwoma przeciwległymi polami (śred­
nica) nazywa się k alibrem przewodu lufy (7,62 mm).
.Tylna część przewodu lufy jest gładka, służy do pomieszczenia
naboju i dlatego też nazywa się k o m o r ą n a b oj ową. ? omiędzy komorą nabojową a gwintowaną częścią przewodu lufy
znajduje się stożek przejściowy.
Na zewnątrz lufy przy wylocie znajduje się podstawa muszki,
a na tylnej cz<lści umocowana jest podstnwn CPiownikR .
Zgrubiona tylna część lufy ukończona jest g w i n t e m zewnętrznym, na który na stałe nakręcona jest komora zamkowa .
Na tylnym ścięciu lufy zna jduje się skos, po którym przy obraca niu zamka ślizga się pazur wyciągu.
Karabinek wz. 1944 przy wylocie lu!y ma nasadzoną na stale
nieruchomą tulej kę z osadą bagnetu, do której przymocowany jest
147
bagnet (nys. 166). Tulejka na przednim końcu ma podstawę muszki. Osada bagnetu mo dwa ramiona z otworami na oś bagnetu.
Ramiona osady bagnetu na końcach mają skośne występy:
- dolne - do zamocowania wspornika ruchowego przy położe­
niu marszowym;
- górne - do podnoszenia wspornika ruchowego przy osadzaniu bagnetu w położenie bojowe.
186. Komora nabojowa (rys. 145) służy do pomieszczenia naboju.
Wewnątrz komora :ta bojowa ma skos dla umożliwienia ruchu
pazurowi wyciągu podczas otwierania i zamykania zamka: przewód w kształcie łuski dla pomieszczenia naboju; s t o że k
przejściowy służący do łatwiejszego wprowadzenia pocisku
w ruch przez gazy prochowe.
Na zewnątrz komora nabojowa ma g w i n t dla połączenia z ko-
_ ..,
morą zamkową.
Ponadto na komorze nabojowej wybite są: numer, cecha fabryczna i rok wykonania.
187. Komora zamkowa (rys. 146) służy do pomie~zczenia zamka.
Do niej przymocowane są: rozdzielacz, wyrzut'lik, magazynek
z urządzeniem donoszącym i urządzenie spustowe.
Komora zamkowa z zewnątrz ma:
a) górny w l a z n a b oj o wy do ładowania nabojów i do
pomieszczenia grzbietu trzonu zamkowego; właz ma: w przedniej
c:zę.ści
skos, a w tylnej
oporę
'·
zamka; sk03 ulotwio otwieranie zomka,
a po oporze zamka ślizga się skos tylnej części grzbietu zamkowego,
w początkowym momencie obracania trzonu zamkowego podczas
zamykania;
b) w k l a d do wstawiania łódki z nabojami; wkład tworzą trzy
wycięcia -jedno z prawej strony i dwa z lewej; wycięcie przednie
z lewej strony jest płytkie i szerokie - służy do bocznej ścianl<i
łódki; następnie zaś wyci4;cie z lewej strony oraz wycięcie z prawej
strony są wąskie i głębne - służą do wstawienia wodzidla łódki;
c) gór n e w o d z i d l o do nadania kierunku ruchu grzbieto'\Vł
trzonu zamkowego i grzbietowi kurka;
d) o g o n z otworem do tylnego wkrętu głównego i z wyżłobie­
niem dla ruchu uchwytu kurka oraz z wyżłobieniem do zęba kurka
podczas zabezpieczenia;
e) c z n p n p o r o w y do połączenia z łożem; w czopie jest
gwintowany otwór do przedniego wkrętu głównego;
f) d o l n y w l a ~ n a b o j o w y do przejścia :ta boi z komory
zamkowej do magazynka i odwrotnie;
g) o twór g w i n t o w a n y do wkrętu zaczepu kurkowego;
h) u c h a do osi spustu;
148
149
=r:nt
O
=:: 1
e
~l
Rys. 144. Lufa z komorą nabojową i zamkową: l - przewód gwintowany;
2 - komora nabojowa; 3 podstawa muszki; 4 - podstawa celownika;
5 - komora zamkowa
!
\
2
Rys. 145. Komora nabojowa: l skos; 2 - przewód w kształcie łu­
ski; 3 - stożek przejściowy;
4 - gwint
;
G
Rys. 146. Komora zamkowa: l górny właz nabojowy; 2 - skos;
3 - wkład; 4 górne wodzidło;
5 - ogon; 6 - czop oporowy; 7 ucho; B - gwint
i) o t w ó r do urządzenia spustowego z oparciami do spustu
przy cdciąganiu zamka;
j) wy c i ę c i e do skrzydła wyrzutnika;
k) g n i a z d o do stopki rozdzielacza z gwintowanym otworem
c!o jego wkrętu.
Komora zamkowa wewnątrz ma :
a) p r z e w ód do pomieszczenia zomka;
b) g w i n t do nakrqcania komory zamkowej na tylną część lufy;
c) d w a p o d l u
ż.
ne i j edno pi e r
ś
cien io w e w y
ż
l o-
b i c n i e, w które wchodzą rygle tłoka zaporowego podczas przesu wania i obracania za mka (tylne ścianki wyżłobienia pierścienio­
wegolworzą opory ryglowe);
d) wyż l o b i e n i e do przejścia wyciągu w czasie podawania
i obracania zamka;
e) wślizg i do kierowania naboi z pudelka magazynka do
komory nabojowej;
f) przy t r z y my w a c z (występ z prawej strony ścianki wła­
zu nabojowego) wspólnie z rozdzielaczem-wyrzutnikiem utrzymuje
kolejny nabój podany z magazynka do komory zamkowej przed
wyskcczeniem do góry;
g) d o l n e w o d z i d l o do nadania łqcznikowi kierunku ruchu
l do przejścia rygla tłoka zaporowego;
h) w y i l o b i e n i e (z prawej strony !?Od wkładem) do przejścia k:yz lu~ek przy ładowaniu naboi t łódka.
188. Rozdzielacz-wyrzutnik llol uiy do oddzielania poszczególnych
naboi donoszonych z pudełka magazynku do komory zamkowej i do
wyrzvcunio łusek (nabojów) wyciąganych przez wyciąg z komory
nabojowej.
Rozdzielacz-wyrzu tnik (rys. 147) składa się z rozdz i el a c z a
z z~bcm rozdzielczym i z wyr z u t n i k a z zqbem wyrzucającym.
o
Rys.
1~7.
lłl Opka: Z
Rozdziclacz·wyrzutnik: o) rozdzielacz-wyrzutnik; b) rozdzielacz: 1 -otwór cJo w1tr<;tu; 3 - otwór prostoktltny; 4 - ząb rozdzie lczy;
c) wyrzutnik: 1 -
!50
wyst~py;
Z 4 -
zqb \l.yrzucujqc::y: 3 -
wy i.loblcnlc
występ łączący;
Rozdzielacz i wyrzutnik łączą si(l ze sobą za pomocą występu
otwór w rozdzielaczu.
Rozdzielacz-wyrzutnik stopk' osadzony jest w swym gnieidzie
w komorze zamkowej i przymocowany za pomocą wkrętu.
Skrzydło rozdzielacza-wyrzut:-~ika mieści si«: w wycięciu w komoa·ze zamkowej. Przy otwartym zamku skrzydło rozdzielacza-wy~zut­
nika wystaje z wycięcia i razem z przytrzymywaczem utrzymuje
kolejny nabój w komorze zamkowej.
Ząb wyrzucający mieści się w podlużnxm wyżłobieniu zamka
przy odcaągamu zamka przechodzi on przez podłużny rowek tłoka
zaporowego, uderza w łuskę . (nabój) wyciągniętą z komory nabojowej przez wyciąg i wyrzuca jĄ.
Zqb rozdzielczy mieści się w wyci<;ciu lewej ścia nki pudelka m(l gazynka; przy otwartym zamku znajduje ~i<; on wewnątrz pudel ka
i opierając się o lu~l<ę następnego naboju, oddziela (utrzymuje)
pnostałe naboje, znajd ujące si«: w pudełku. Na skrzydle rozdzielucza-wyrzutnika za z<;bem wyrzucającym jest wyżlobienic do
przejścia kryzy łt·ski przy wc:skaniu nabojów do pudełka magazynka.
189. Urządzenle spustowe (C)'S. 148) składa się ze spustu, zaczepu
kurko~vego, wkrętu i osi.
łączącego wchodzącego w
Rys. 148. Urządzenie spustowc: J - spust: l zaczep kc:rkowy; .1- wkrc;t zaczepu kurkowego;
4 -
o•
Sp•:st sł uży do opuszczania zaczepu kua·kowego w celu zwolnienia kurka. Ma on: język s p u s t o wy do naciskania palcem
przy <;wa lnianiu kurka. w górnej cz~ści wy c i ę c i e do przepuszczania zaczepu kurkowego, o twór dla osi spustu oraz z a c z e p
z a m k o wy, który wchodzi w dolne wyżłobienie łącznika, a opierając się o jego przednią ściankę, zatrzymuje zamek przy odciąga­
ni'&go do tyłu.
Zaczep kurkowy służy do utrzymania kurka i iglicy w stanie
napiętym. Ma on część sprężynującą, która zakończona jest stopką
z olw~lem do wkrqtu mocującego zaczep kurkowy do komory zamkowej.
Oś tpustu przechodzi przez otwór w główce spustu i przez uszka
w komorze zamkowej.
190. Celownik (rys. 149) służy do skierowania karabina do celu
i nadania mu odpowiednich kqtów celownika przy strzelaniu na
różne odległości. Składa sic; on z podstawy celownika, ramienia
celowni ka, suwaka i sprężyny.
151
P od s t a w a c e l o wnika ma dwa grzbiety krzywiznowe. Na
przednim końcu są uszka z otworem do osi ramienia celownika na
tylnym końcu - gniazdo do umocowania sprężyny ramienia celownika.
R o m i ę c e l o w n i k a (rys. 150) jest osadzone stopką na osi
w uszkach podstawy celownika i obraca się na ńiej. Na tylnym
końcu znajduje się krawędź ze szczerbiną do celowania.
..
Rys. 152 Muszka
ną:
.- --·
Rys. 149. Celownik:
podstawa celowni·
1 -
ka; Z -
ramię
nika: 3 -
/
t os ł o ­
muszka: 2 osłona m uszł:i
l -
c-e-low-
Rys. 151 Zaciski suwako celownika: 1 - gl6wk•: 2 - gniazdo spręży­
ny : 3 - spr~żyna zaeasku: 4 - zacisk; 5 ~nl llzdo: 6 ząb zacisku. l - wyci~e
suwak
l
Ra:ni~
odległość
celownika ma podzia łkę liczbową od 1-10, .nnaczającą
w setkach metrów; z prawej strony są liczby parzyste,
z lewej - nieparzystej. Na obu bokach ramienia
celownika
są nacięcia do zacisków suwaka.
r-S u w a k c e l o w n i k a jest nasunięty na
ramie celownika i utrzymuje się w nadanym położeniu za pomocą zacisków (rys. 151). Ka żd y
9 y_
zacisk ma sprężynę i ząb zacisku, którym zaska~
8
1_ t
kuje w nacięcia na bokach ramienia celownil'ka .
~
. .J
;:: =.
S p r ę ż y n a ramienia celowni ka, tylnym koń­
cem jest umocowana w gnieidzie podstawy ce"
ławnika, a przednim opiera się o stopkę ramienia celownika, utrzymując rami<; w nadanym :nu
łuski (naboju) z komory nabojowej. Zamek składa się z t~zona
zamkowego, Uoka zaporowego, wyciągu, kurka, iglicy, sprężyny
iglicznej i łącznika.
~
p
L
l
li:
.J
ł 52
4 -
kurek
J
położeniu.
191. Muszka (rys. 152) służy do celowania.
Umieszczona jest ona w oslonie muszki, osadzonej swym wyst~~m w gnieździe podstawy
muszki na nieruchomej tulejce lufy( przy karabinku wz. 1938 i korabin ie wyborowym z Ct'lownikiem optyr.7.nym
na JuCie). Na przedniej ścianie osłony muzski jest rysa u s t a we z a, która powinna pokrywać się zrysą na przedniej ścianie podstawy muszki ; oprócz tego są wycięcia do punktowania.
192. Zamek (rys. 153) służy do {l(ldania naboju do komo~y nabojowej, zamknięcia pr~cwodu lufy, oddania strzału i wyciągni<:cia
llys. 150. llamię
celownika z. suwAkiem
Rys. 153. Zamek: l - trzon zamkowy;
2 - tlok zaporowy: 3 - łącznik:
193. Tn.on zamkowy (rys. 154) ma :
a) gr z b i e t do nadania kierunku ruchu zamkowi w przewodzie komory zamkowej ; końce grzbietu trzona zamkowego mają
skosy, które śli2gają się: przedni po skosie górnego włazu nabojowego przy otwieraniu zamka, a tylny po O{l(lrze zamka przy zamykaniu zamka;
b) rąc zk ę z a m k ową do poruszania zamkiem ;
c) g n i a z d o do czopa tłoka za{l(l rowcgo;
d) wy c i ę c i e do wyst<:pu pierścienia ł ącznika ;
153
e) s koś n e w y ż l o b i e n i e do przejścia zęba wyrz':'cające~o
rozdzielacza-wyrzutnika przy podluznych ruchach zamka 1 do wciskania go przy zamykaniu zamka;
.
f) r o w e k (na tylnym ścięciu lrzona zamkowego), w który
wchodzi występ napinacza kurka i przez to utrzymuje kurek przed
samowolnym obrotem, przy odciągnięlym zamku do tylu;
Ryo. 151. Trzon zamkowy:
I
1 - grzbiet; 2 - rączka zamkowa;
3 - wycit::eie do występu pierście·
ni a łącznika; 4 - ześlizg kurka
g) z e ś l i z g, po którym podczas otwierania zamka ślizga s!ę
kurek i przez co wr az z iglicą cofa się do tylu, az do zaczep1ema
zaczepem kurkowym; ·
.
h) wy c i ę c i e do przejścia bezpiecznika {występu zabezpieczającego) kur ka;
.
i) g n i a z d o b c z p i e c z n i k a, w które wchodzi bezpiecznik
w czasie zabezpieczania;
j) przewód i g.l i c z n y dwuśrednicowy o większej ś~ed­
do pomieszczenia sprężyny igli~znej i rurki łączruka.
o mniejszej - do przejścia iglicy; występ pierścieniowy, wynikan icy jący
z różnicy średnic, jest oporą sprężyny iglicznej.
194. Tłok zaporowy {rys. 155) służy do zaryglowania pr zewodu
lufy.
Ma on:
a) c z ó l k o do pomieszczenia dna łuski;
·~
..
Tłok
Rys. 155.
zaporowy : 1 - czop; 2 - rygle
b) d w a ryg l c z a p o r o w e, które przy zaryglowanym zamku przylegają swoimi tylnymi ścięciami do ścian opór ryglowych
w komorze zamkowej 1 wylrzymujq ciśuienie gazów prochowych
na zamek przy strzale;
c) c z o p do połączenia tłoka zaporowego z trzonem zamkowr!
wcho:lzi on w swe gniazdo w grzbiecie trzonu zamkowego, dz•ęk•
czemu tłok za porowy obraca się razem z trzonem zamkowym;
d) r·o w e k p oprze c z n y do dna czopa łącznika;
154
e) r o w e k podłużny do przejścia zęba wyrzucającego rozdzielacza-wyrzutnika przy podłużnych ruchach zamka jak również do
przejścia czopa łącznika;
f) g n i a z d o wy c i ą g u , w którym umieszczony jes t wyciąg;
g) przewód o trzech średnicach:
- mniejszy- do grotu iglicmego,
- średni - do przedniej części iglicy,
- większy- do przedniego końca rurki łącznika.
195. Wyc\ąg {rys. 156) służy do w;yciągania łusek (naboi) z komory nabojowej. Ma o n p a z u r, którym uchwytuje za kryzę
łuski i s t o p k ę do umocowania wyciągu w jego gnieździe w tłoku
zaporowym.
196. Kurek {rys. 157) służy do napinania iglicy i zabezpieczenia
karabinka.
Kurek ma:
a) gr z b i e t do nadania kurkowi kierunku r uchu w gó7nym
wodzidle komory zamkowej;
;
J~·
l
l
eJ
R.,Y:s.
1~0. Wyt:;iąg : I
-
· 2 - stopka
paz ur;
.,
2
Ry.s. I:j7. Kurek : 1 -
2 -
U\ b kurka; 3 -
grzbiet;
uchwyt
b) b e z p i e c z n i k (występ zabezpieczający pod g r zbietem kurka)" do zabezpieczenia karabinka;
c) n a p i n a c z do cofnięcia kurka przy otwieraniu zamka; ma
on występ, uni emożliwiający Simowolne obracanie si ę kurka przy
odciągniętym zamku do tylu;
d) z ą b k u r k a z rowkami do widełek łącznika, któr.y służy do
zaczepienia o zaczep kur kowy;
e) u c h wy t k u r k a do napinania iglicy {bez otwierania zamka) i do zabezpieczenia; uchwył kurka jest radełkowany dla dogodniejszego ujmowania go palcami i ma rysy do sprawdzenia dokład­
ności wkręce nia iglicy;
f) g n i a z d o i g l i c y w przednie.i części jest gładkie, a z tyl nej - gwintowane, do wkręcania iglicy.
197. Iglica {rys. !58) w przedniej części ma gr o t do zbijania
spłonki naboju i p i er ście ń oporowy do sprężyny iglicznej.
Pierśc i e ń oporowy dzieli iglic<; na dwie części: prze dn i ą część {krótszą) z g r o ·t e m i ty l n ą {dłuższą) - żer d ź
!55
z gwintem do nakręcania kurka. Na tylnym zakończeniu" (plasku)
żerdzi iglicy znajduje się rys a u s t a w c z a do sprawdzenia
prawidlowości połączenia iglicy z kurkiem.
l
~~======~=========c~==~~~
l
Rys. 158. Iglica: l -
żerdź;
2 -
pledcleń
4 -
oporow)'; 3 -
przednia
e) skos (na lewej górnej krawędzi łącznika) - do skrzydła
rozdzielacza-wyrzutnika.
200. Magazynek służy do pomieszczenia 4 naboi i urządtenia
donoszącego. Składa się on z pudełka (rys. 161) i wieczka z urzą­
dzeniem donoszącym (rys. 162).
cz~ść;
grot
198. Sprężyna igliczna (rys. 159) nadaje szybki ruch iglicy konieczny do silnego uderzenia grotem w spłonkę. Nakłada się ją na
żerdź iglicy.
Rys. 161 .
kabłąk;
Pudcłko
2-
magazynka: l -
ścianki;
3 -
osada pu-
delka
Rys. 159.
J:.ącznik
Spr~tyr.a
Igliczna
łączy tłok
zaporowy z trzonem zamkowym i utnymuje zamek w komorze zamkowej przy odciąganiu go
do tylu.
Lącznik ma:
a) c z o p, który wchodzi w rowek tłoka za porowego łączy go
z łącznikiem;
199.
Rys. 160.
Lącznik:
(rys. 160)
l -
pierśclerl
z
wyst~pom
l
rurką;
2 - czop; 3 - widelki
b) p i e r ś c i e ń l ą c z n i k a z występem i rurką; przednia
rurki wchodzi do przewodu tłoka zaporowego, tylna zaś do
przewodu trzona zamkowego; przewód r u r ki służy do przejścia przedniej iglicy; tylna część tego przewodu owalna, odpowiada kształtem przedniej części iglicy i uniemożliwia jej obracanie
się ;
występ
p i er ś c i e n i a lącznika wchodzi w wycięcie
w grzbiecie trzonu zamkowego i zespala z nim łącznik; z lewej
strony pierścienia łącznika jest wycięcie do przejścia rozdzielaczawyrzutnika przy podłużnych ruchach zamka;
c) w i d e l k i, w które wchodzi ząb kurka swoimi rowkami;
d) wyż l o"b i e n i e (w dolnej części łącznika) do przejścia zaczepu zamkowego spustu, który opierając sit: o zakończenie tego ·
wyżłobienia, ogranicza ruch zamka do tylu i zabezpiecza go przed
wypadnięciem z komory zamkowej;
część
156
Rys. 162. Wieczko pudelka z urzą ­
dzeniem donosz.qcym: 1 - wieczko;
Z - zawJasa wieczka; 3 - unądzenle donoszące
Pudełko składa się z dwóch bocznych ścianek, osady i kabłąka
spustowego.
S c i a n k i połączone są na stale z osadą pudełka i kabłąkiem,
w lewej ściance jest wy c i ę c i c do zęba rozdzielacza-wyrzutnika.
O s a d a p u d e l k a swym •.vystt:pem wchodzi w przednią czc;ść
włazu nabojowego komory zamkowej; ma ona o twory do: wieczkA fllll"lelka, przedniego wknttu Uiówncuo i osi wieczka.
K a b l ą k chroni język spus:owy przed przypadkowym naciśnic:­
ciem. Ma on: występ, którym wstawia się go w tylną część
dolnego włazu nabojowego komory zamltowej, g n i a z d o do zatrzasku, w y c i ę c i e do wicczka pudelku, w y c i ę c i e do spustu
l g n i a z d o g w i n t o w a n c do tylnego wkrętu głównego.
201. Wieczko pudelka (rys. 162) zamyka pudełko od spodu; do
niego przytwierdzone jest urządzenie donoszące.
Wieczko pudełka ma:
a) wy c i ę c i e, do nakładania na oś wieczka;
b) p r ze c i ę c i e, w które wstawia się ramię donośnika;
c) o t w 6 r do osi ramienia donośnika ;
d) oporę ograniczającą podnoszenie sic: ramienia donośni<a;
e) g n i a z d u do spn;iyny
t) o t w 6 r do
nmie~>la donośnika;
wkrętu sprt:żyny
ramienia
g) o t w 6 r do przejścia zatr.asku;
h) g n i a z d o do główki zatrzasku;
l) wyżłob ieni e do zęba zatrzasku.
donośnika;
157
202. Zatrzask wiettka (rys. 163) służy do zamykania wieczka.
Ma on:
a) s t o p k ~; z otworem do wkrętu zatrzasku, który przymocowuje za trzask do kabłąka;
<;.
~,.:::·_-:-· ;:::-~
Rys. 163. Zatrzask wioczka pudelka
k ę do naciskania palcem przy otwieraniu wieczka;
ząb, którym zatrzask zaskakuje w ,vyżłobienie na wieczku.
203. Urządzenie donoszące (rys: 152) służy do donoszenia nabojów z magazynka do komory zamkowej. Urządzenie donoszące skła­
da się z ramienia donośnika, donośnika i ich sprężyn oraz dwóch
osi ramienia donośnika. Sprężyny umocowane są za pomocą wkrę­
tów.
204. Łoże wraz z kolbą (rys. 164) służy do połączenia poszczególnych części karabinka i do łatwiejszego posługiwania się nim.
Łoże w tylnej swej części zakończone jest szyjką.
b)
c)
głów
:
~
c·;; ...--~~-"'""::.r_-____ _, .
-·-- --~
r:: _~-..... ....
;....-,=--~,
----
~
l
Rys. 164.
Łoże
wraz z
kolbą : I - łoże; Z -
-
t
J
206. Bagnet (rys. 166)
wną trz . Sprężyna
jest stale
Rys. 166.
S kład t~n y
bag not karabinka w2. 1944
szyjka; 3 -kolba
otwór z okuciem do pasa, rowek do wycioru; z boków - żłobki
chwytowe do dogodnego ujmowania karabinka; z prawej_ strony sprężyny do bączków; na przednim końcu - skuwkę łoza z wkrę­
tem; wewnątrz- gniazdo do obsady wycioru.
Ko l b a ma otwór do pasa i przymocowany dwoma wkrętorni
metalowymi trzewik, chroniący kolbę od uszkodzeń.
205. Nakładka (rys. 165) służy do ochrony ręki w razie rozgrzania
się luly.
Ma ona dwie >kuwki- przednią i tyln'l.
158
ściś­
i odsuwa wspornik.
Na dolnym końcu wspornika
ruchomego są wycięcia do dolnych
występów osady bagnetu niei1lchomej tulejki. Przednia cz~śc
wspornika ruchomego tworzy ramię z otworem do nakładania na
wylot lu fy.
20i. Wycior (rys. 167) służy do
czyszczenia i smarowania przewodu lufy i komory nabojowe j. Ma
on żerdź, główkę radełkowaną z
otworem do przetyczki, gwintowany koniec do nakręca nia prze r: iPr~r.?:A t wkrf~<'ania w osadę wyCioru karabina (karabinka).
!lięta
Ł o ż e ma wyżłobione łożysko do umieszczenia luly z koń10rą
Nakładka
do zwalczania nieprzyjaciela w walce
Bagnet ma brzeszczot czterograniasty z wyżłobieniami, którego
tylna część stanowi ogon z owalnym otworem do wkrętu łącz ącego
(dla umocowania go w osadzie tagnetu nieruchomej tulejki na lufie). Na tylny koniec bagnetu nasadzony jest wspornik ruchomy
ze sprężyną umieszczoną we-
Rys. 167. Wycior
zamkową, gniazdo do sworznia oporowego, otwór do magazynka,
Rys. 165.
służy
wręcz.
208. Okucia
karabinka.
W
służą
do
połączenia
i zamocowania wszystkich
części
skład okuć wchodzą:
a) d w a bączki sprężynujące: przedni i tylni (rys. 168);
b) .:; pręży n y bączków (wstawione są w łoże) służą do
utrzymania bączków (rys. 169);
oo
Rys. 168.
Bączki
rr~:::"~~
Rys.
169.
Sprężyny bączków
159
c) w k l a d k i (lub nakładki) mieszczące się w otworach do
pasa (rys. 170);
d) w k r ę ty g l ów n e (przedni - krótki, tylny - długi) do
połączenia magazynka i komory zamkowej z łożem (rys. 171));
Rys. 170.
Nakładka
do pasa
Rys. 171.
Wkr~ty głćwne
e) trze w i k kol by (rys. 172) z dwoma
O s k u w k a l o ż a (rys. 173) z wkrc:tem;
Rys. 172.
Trzewik kolby
ę t a k (rys. 177) do rozkładania i składania karabinka.
ma na boku cztery wycięcia: trzy przednie do sprawdzenia
wystawania grotu iglicznego z czółka tłoka zaporowego i czwarte
szersze - do obrotu iglicy przy składaniu zamka i do umocowania
przecieracza na wyciorze.
3) O c h r a n i a c z wy l o t u chroni przewód lufy przed rozkalibrowaniem i wylot lufy przed zbijaniem przy czyszczeniu karabinka (rys. 178).
4) Prze ty c z k a sł uży do dogodnego trzymania wycioru przy
czy~zczen iu i smarowaniu Ju!y. I'rzetyczkę wkłada si ę w otwór
główki wycioru.
5) O l e j ark a dwuwylotowa (rys. 179) ma dwa przedziały:
w jednym przedziale mieści SiG smar, w drugim - plyn do czyszczenia.
6) P a s służy do noszenia karabinka ; w celu przymocowania
pasa do karabinka służą dwie sprzączki lub troczki i klamra do
pr:tedlużania lub skracania pasa.
2) W k r
Wkrętak
wkrętami;
Rys.
Wkr~tak
Rys.
Rys.
173.
Skuwka
łoża
Sworzeń
Rys.
111.
oporowy
175.
Osada wycioru
g) s w orz c ń o p o rowy (rys. 174) do wzmocnienia loża i do
oparcia czopa oporowego lufy wraz z komorą zamkową przy strzale;
h) o s a d a wy c i o r u (rys. 175) do wkręcenia wycioru.
PRZYBORY DO K.ARI\BINKA
20t . nn karabinka należą nastc:pujące przybory:
l) P r z c c i er a c z (rys. 176) do czyszczenia
przewodu lufy i komory nabojowej.
Rys.
160
178.
Przecleracz
UWAGA: l. Zezwala
się
na
u życie
Rys. 179.
Olejarka
do karabinka r6wniei p rzyborów innego
wzoru.
2. Zamiast dwuwylotowej olejarki, mote by ć utywana jednowylotowa, kt6rq
napełnia
sic: smarem karabinowym.
NI\BOJ BOJO WY
210. Nabój bojowy (rys. 180) składa siG z pocisku, łuski, splonki
prochowego.
P o c isk (wz. 1908) składa się z rdzenia ołowianego wprasowanego w płaszcz stalowy. Pocisk jest osadzony w szyjce łuski.
Łuska służy do umieszczenia ładunku prochowego oraz połą­
czenia wszystkich części składowych naboju. Z przodu łusk~ ma
szyjkę do osadzenia pocisku, u dołu dno z kryzą do wyciągania
jej z komory nabojowej pazurem wyciągu. Dno łusk i ma gniazdo
do spłonki, kowadełko i dwa o t w o r y z a p a l o w e do przejścia
plomieni ze spłonki do ładunku prochowego.
i
smarowania
Ryo. 178.
Ochreniacz wylotu
177.
metalowy
ładunku
H -
Jnłlru kcJa
-
Broń
s trzelecka
161
S p l o n k a służy do zapalania ł~dunku prochowego w naboju,
w niej się mieści masa zapłonowa przykryta cynfolią w kształc;ie
krążka.
t. a d u n e k p r o c h o w y (proch bezdymny)
wypełnia
prawie
całą łuskę.
p o c i s k prze c i w p a n cer n y składa
wianej koszulki, do której wprasowany jest
z
płaszcza
rdzeń
się
stalowy.
i
oło­
Rys. 180.
Nabój b ojowy: 1 - pocisk; 2 łuska; 3 spłonka;
4 -
ładu­
nek prochoRys. 181. Naboje w
wy
2) Rygle tłoka zaporowego znajdują się za oporami ryglowymi
komory zamkowej i zaryglowują komorę nabojową.
3) Iglica znajduje się w przednim polo7.eniu, a grot igliczny
wystaje z przewodu tłoka zaporowego.
4) Sprężyna igliczna przednim końccm opiera się o pierścień
oporowy iglicy, a tylnym - o oporę w przewodzie iglicznym trzonu
zamkowego i jest w najmniejszym napięciu.
5) Grzbiet kurka znajduje się w górnym wodzidle komory :amkowej; napinacz mieści się na ześlizgu w trzonie zamkowym, ząb
kurka znajduje siq w wid<'łkach łqcznikn.
6) Spust swoim zaczepem zamkowym znajduje si<: pod zębem
ku1·ka u jego przedniego ści<:Cia.
7) Zaczep kurkowy znajduje si<: pod zqbem kurka .
8) Rozdzielacz-wyrzutnik pod naciskiem skośnego wyżło bienia
trzonu zamkowego na skrzydło wyrzutnika jest wciśnięty w swoje
wycięcie w komorze zamkowej, a część sprężynująca rozdzielacza
znajduje się w największym nn~ięclu.
9) Urządzenie donoszące zwolnione, jego sprężyny są w najmniejszym napięciu.
łódce
Przednia część pocisku pomalowa:~a jest na kolor czarny.
P o c isk s m u g o wy składa się z płaszcza, rdzenia ołowiąnego
umieszczonego w części przedniej płaszcza i wprasowanej masy
świetlnej w części tylnej. Przednia część pocisku pomalowana jest
na kolor zielony.
211. ł:..ódka (rys. 181) służy do pomieszczenia 5 nabojów ; ma ona
wodzidło do kryzy łuski i łapki do utrzymania nabojów przed wypadnięciem. W łódkach nowego typu naboje utrzymują się za pomocą zagiętych boków łódki.
DZIAł.ANJE CZĘSCI PRZ Y ŁADOWANIU
załadowania karabinka należy:
1) Ohrócif. rączkę ?.amkową w lewo.
2) Odciągnąć zamek do tyłu do oporu.
3) Włożyć łódkę, wcisnąć naboje i usunąć łódkę.
4) Podać zamek do przodu.
5) Obrócić rączkę zamkową w prawo.
213. W celu
Prz.y obrocie
rączki
zamkowej w lewo:
a) trzon zamkowy obraca się wraz z tłokiem zaporowym, ponieczop znajduje się ·w gnieździe grzbietu trzona zam kowego;
w czasie obrotu rygle tłoka zaporowego wychodzą z opór ryglowych
i stają na przeciw podłużnych wyżłobień w komorze zamkcwej,
pazur wyciągu ślizga się po skosie na tylnym ścięciu lufy;
b) trzon zamkowy ślizgając się przednim skosem swego grzbietu po skosie włazu nabojowego komory zamkowej odchodzi nieco
do tylu;
c) kurek nie może obrócić się, ponieważ jego grzbiet znajduje
się w górnym wodzidle komory zamkowej, pod naciskiem ześlizgu
na trzonie zamkowym na napinacz, kurek z iglicą odchodzi do tyłu
dotąd, dopóki występ napinacza kurka nic wskoczy w rowek na
trzonie zamkowym, przy tym grot igliczny chowa się w przewodzie
tloka zaporowego, a sprężyna igliczna ściska się pod działaniem
waż
ROZDZIAŁ
rJ1
DZIAł:..ANIE CZĘSCI I URZĄDZ~ KARABINKA
POWZENIE
CZĘSCI
PRZ ED LADOWANIEM
212. Cz~;ści i urządzenia karabinka przed ladowaniem znajdują
się
w
następującym położeniu:
l) Trzon zamkowy szczelnie przylega do dolnej
wlaZ"J bojowego komory zam kowej.
102
ścianki
górnego
163
pierśdenia oporowego iglicy cofajl(cej się wraz z kurkiem, a zaczep
kurkowy wychodzi spod zęba kurka i podnosi się w górę aż do
oporu·o ściankę komory zamkowej;
d) rozdzielacz-wyrzutnik swym skrzydłem wchodzi w głębszą
część skośnego wyżłobienia trzona zamkowego i pod naciskiem
swej sprężyny wysuwa się z wycięcia komory zamkowej, przy
czym ząb rozdzielczy wchodzi do wnętrza magazynka.
Pny ruchu zamka do tyłu zaczep zamkowy spustu znajduje się
w wyżłobieniu łącznika, zatrzymuje ruch zamka i utrzymuje · go
w komorze zamkowej.
Pny
ładowaniu
Pny ruchu zamka do przodu:
a) zamek swoim tłokiem z·aporowyrn podaje nabój do kornory
nabojowej;
b) rygle tłoka zaporowego wchodzą w podł użne wyżłobienia
komory zamkowej.
rączki
zamkowej w prawo:
a) kurek zaczepiając swoim zębem o zaczep kurkowy zatrzymuje
i utrzymuje iglicę w tylnym położeniu; pozostale części zamka
posuwają się w dalszym ciągu do przo(iu, gdyż grzbiet trzonu
zamkowego swoim tylnym skosem ześlizguje się po oporze zamka
kornory zamkowej i posuwa się do przodu;
b) tłok zaporowy zostaje obrócony grzbietem trzona zamkowego,
a rygle tłoka zaporowego zachodzą za opory ryglowe w komorze
zarnj<Owej; komora nabojowa jest zamknięta i zaryglowana;
c) sprężyna igliczna, opierając się o pierścień oporowy iglicy,
jeszcze bardziej zostaje napięta;
d) pazur wyciągu, ślizgając się po kryzie łuski, zaskakuje za nią;
e) rozdzielacz-wyrzutnik pod działaniem skośnego wyżłobienia
trzona zamkowego zostaje wciśnięty w wycięcie w komorze zamkowej, ząb rozdzielczy uwalnia kolejny nabój, donośnik podnosi
naboje aż do oparcia górnego naboju o łącznik zamka.
się
164
PRZY STRZALE
214. W celu dania strzału r:a l eż.y nacisnąć na język spust·) wy;
podczas tego:
l) Spust obracając się na swojej osi naciska na część sprężynu­
jącą zaczepu_ kurkowego, który opuszczając się wychodzi spod
zęba kurka; kurek z iglicą zostaje zwolniony.
2) Sprężyna igliczna rozprężając się naciska na pierścień oporowy iglicy i energicznie pcha ją do przodu; iglica grotern ucerza
w splonkę naboju - następuje strzał: napinacz kurka wchodzi
w ześlizg na trzonie zamkowym.
naboi do magazynka:
a) ząb wyrzutnika (skrzydło) pod naciskiem nabojów wciska ząb
rozdzielczy w wycięcie w komorze zamkowej i przepuściwszy
czwarty nabój opiera się o niego z góry; piąty nabój pozostaje we
włazie nabojowym komory zamkowej, gdyż utrzymuje go ':'fyrzu,tnik z lewej strony, a przytrzymywacz w komorze zamkowej z prawej strony;
b) urządzenie donoszące zostaje ściśnięte, a sprężyny jego znajdują się w największym napięciu.
Przy obrocie
DZIAŁANIE CZĘSCI
DZIAŁANIE CZĘSCI
PRZY
PRZEŁADOWANIU
215. W celu przeładowania karabinka należy:
l) Obrócić rączkę zamkową w lewo i odciągnąć zamek do tylu
do oporu.
2) Przesunąć zamek do przodu i obrócić rączkę zamkową w prawo. Podczas obrot u zamka w lewo i odciągania go do tyłu czqści
wykonują pracę opisaną w punkcie 213, przy czym:
a) wyciąg ślizgając się pazurem po kryzie łuski zrusza ją
z miejsca:
b) podczas odciągania zamka do tyłu łuska, natknąwszy się lewą
częścią swej kryzy na wystający ząb wyrzucający rozdzielaczawyrzutnika, zostaje wyrzucona z kernory zamkowej;
c) gdy zamek znajduje się w tylnym położeniu, naboje w pudełku magazynka, pod działaniem urządzenia donoszącego, podnoszą się w górę, górny nabój zatrzymuje się we włazie nabojowym,
a wyrzutnik i przytrzymywacz utrzymują go; pozostałe naboje są
utrzymywane w pudełku zębem rozdzielczym rozdzielacza-wyrzutnika.
DZIAŁANIE CZĘSCI
PRZY ZABEZPIECZANIU
216. W celu zabezpieczenia karabinka należy odciągnąć kurek
do tyłu do oporu i skręcić go w lewo. Podczas tego:
l) Sprężyna igliczna napina się.
2) Ząb kurka wychodzi z wiclelek łącznika i wchodzi w wyżło­
bienie kornory zamkowej.
3) Bezpiecznik wchodzi w swoje gniazdo na trzonie zamkowym
i zabezpiecza karabinek przed przypadkowym strzałem.
165
ROZDZIAŁ
IV
3) Wy k r ę c i ć l w y j ą ć w y c i o r.
ą czy ć w l e c z k o p u d e l k a: nacisnąć palcem głów­
kę zatrzasku i otworzyć wieczko, ścisnąć urządzenie donoszące
: zdjąć wieczko z jego osi.
5) Rozłoż yć zame k:
a) wziąć zamek do l(lwej ręki i· p•·zytrzymując tłok zaporowy
wskazującym palcem a rączk~ zamkową kciukiem , prawą ręką
odciągnąć kurek, aby występ napinacza wyszedł z rowka, a ząJ:o
:.urka nie wychodził z widełek łącznika, przekręcić kurek w lewo
i puścić go (rys. 183);
b) odłączyć tłok zaporowy wraz z lącznikiem od trzonu zackowcgo, ściągając go do przodu;
c) odłączyć tłok za po rowy od lącznika ;
d) odłączyć kurek: postawić trzon zamkowy pionowo, OJ=rzeć
i glicę grotem o drewnianą podkladk~;, nacisnąć lewą ręką na rączkę
zamkową ku dołowi, prawą ręką odkręcić kurek z iglicy; następnie
stopniowo osłabiając naciskanie na rączkę wyjąć iglicę ze sprę~yną
igliczną z tr z.ona zamkowego (rys. 184).
220. Kolejność sklndnnia kinrabinka po częściowym rozłożeniu:
l) Złoż yć zamek:
a) nałożyć sprężynę igliczną na iglic~;;
b) wiożyć iglicę ze sprężyną igliczną do przewodu trzona zam4) O d l
ROZKLADANI E I
SKŁADANIE
KARABINKA
· ZASADY OGOLNE
217. Karabinek
rozkłada się do czyszczenia, smarowania i przerozkladanie nie jest wska zane, gdyż przyspiesza
zutycie części; szkul.,tLit: w rozkładaniu i składaniu. przeprowodzo
się na karabinkach specjalnie do tego celu przeznaczonych (ćwi­
czebr.ych).
218. Przy rozkładaniu i składani u karabinka należy przestrzegać
nast<;puj ących zasad:
l) Rozkładanie i skiadanie przeprowadzać na stole lub ławce,
a w pol u na czystej podści61ce (płaszcz-namiocie itp.).
2) Rozkładanie i składanie karabinka nal eży dokonywać ostroż­
nie nie stosując siły by nie uszkodzić części.
3) Przy wkr<:caniu wkrętów, wkrętak należy ująć olx:hwytem
i wstawić w rowki wkr~;tów całym ostrzem ; wkręty wkręcać ostroż­
nie nie wyjmując ostrza z rowka dopóki nie będzie on wykręcał się
swobD<lnie, po czym wkręcić go palcami.
4) Składając karabinek zwracać uwag~; na numery, części, by
nie zamienić ich z czc:ściami innego karabinka.
glądu.
Częste
:{owego;
c)
postawić
podkła dkę
trzon zamkowy pionowo,
no rączkę
i naciskając rqką
oprzeć
grotem o
drewnianą
znmkową ścisnąć spr~iyn~
:gliczną;
Rys. 182.
Wyjmowanic zomka
Rys. 183.
zamka
Roz kładanie
2U . Kolejność cz<:ściowcgo rozkładaniu kornbinka:
l) W y j ą ć z a m c Je pa lcem wskazujqcym lewej ręki naetsnąć
na j~zyk spustowy, a prawą otworzyć i wyjąć zamek (rys. 182).
2) Zł oż yć b a g n c t: postaw:ć karabinek kolbą ·na ziemi
i trzymając go lewą ręką za luf<:, palcami prawej ręki ściągnąć do
góry wspornik ruchomy na tyle, aby otwór ramienia zszedł z lufy
(rys. 166), następnie opuścić bagnet w prawo do dołu.
166
Rys. 184.
Od łqcznn l c
kurka
Rys. 185.
Regułowanie
iglicy
d) nakręcić kurek na iglicę i stopniowo osłabiając nacisk na
rączk<: zamkową ostrożnie wprowadzić napinacz kurka w ześlizg
kurka trzooa za.m kowego Wfclęciem wkr~;taka ustawić rysę na
iglicy naprzeciw rysy uchwytu kurka (rys. 185).
167
e) lewą ręką nałożyć tłok
kręcić go w prawo do oporu;
zaporowy na
rurkę lącznika
i prze-
O
prawą ręką włożyć iglicę do r~rki lącznika tak, aby widelki
jego weszły w rowki zc:ba kurka, a czop tłoka zaporowego - w swe
gniuzdo w grzbiecie trzonu zamkowego; sprawdzić wycięciem wkrę­
taka wystawanie grotu iglicznego (rys. 186); grot igliczny powinien
mieścić si<: w środkowym rowku trzech wyci<;ć wkrc:taka; przy zbitym lub niedostatecznym wystawaniu grotu iglicznego odłączyć
tłok zaporowy i łącznik od trzona zamkowego i dokręcić l ub odkr~cić iglicę wycio:ciem wkrętaka;
Rys. 186.
Sprawdzanie
wystawania
grotu
Iglicznego
221. Kolejność całkowitego rozkładania karabinka :
l) Przepr o w a d z i ć c z~ ś c i o w e r o z k l a d a n i e
2) O d łączyć n n k l a d k ę:
a)
b)
wyjąć
pas z górnego otworu;
wykr<;cić (na dwa obroty) wkręty główne: przedni i tylny;
c) przesunąć bączk i do przodu, naciskając upr·zednio sprężyny
bączków;
d) zdjąr. nakładke.
3) O d ł ączyć l u f c: o d l o ż a:
a) postawić karabinek pionowo i trzymając go lewą ręką wykrę­
cić przedni wkrc:t główny (rys. 187);
b) położyć karabinek na stół {ławkę), uchwycić lewą ręką komorę
zamkową wraz z magazynkiem i wykrc:cić tylny wkręt główny
(rys. 188);
c) odłączyć magazynek;
d) włożyć wskazujący palec do komo r·y nabojowej i oddzielić
lufę od łoża.
4) O d l ą c z y ć z a t r z a s k w i e c z k a p u d e ł k a: odkręcić
wkręt zatrzasku i wyjąć go za glówkę z gniazda.
5) O d ląc z y ć i r o z l ożyć urząd z e n i e s p u s t o w e:
a) skręcić lufę celownikiem..., dół
<
g) ująć wskazującym i średnim palcem lewej r<:ki tłok zaporowy, a kciukiem rączkc: zamkową, prawą ręką odciągnąć ku rek
i przekręcić go w prawo tak, aby wyst<;p napinacza wszedł w rowek
na trzonie zamkowym.
2) Z a l ożyć w i e c z k o p u d c l k a wraz z urządzeniem donoszącym; przycisnąć donośnik ze sprężyną i ramieniem do wieczku.
założyć wycięcie na oś wieczka, puścić donośnik, wieczko z,amknąć.
3) W l o ż Y ć w y c i o r w r o w e k w y c i o r u, powoli opuścić
i zakręcić do oporu.
4) R o z l o ż y ć b a g n e t:
a) trz,ymając karabinek lewą ręką tak samo jak przy składaniu
bagnetu, palcami prawej ręki odciągnąć wspornik r uchomy w dół;
b) odwrócić bagnet na osi w lewo w górę do oporu i naciskać
na bagnet dotąd, dopóki osada bagnetu nie nasunie się swym otworem na wylot lufy.
5) W ł o ż y ć z a m e k d o p r z e w o d u k o m o r y z a m k ow ej; nacisnąć wskazującym palcem lewej ręki na język spustowy,
prawą ręką wprowadzić zamek do komory zamkowej, skręcić rączkę
w prawo i zdjąć palec z języka spustowego.
16C
(jak
w punkcie 219 oprócz czynności złożenia bagnetu).
przytrzymujqc
le>wą
ręką
k omorą
obok rozdzielacza-wyrzut·nika tak, aby celownik nie opierał
się o jak ikołwiek przedmiot, wykrę­
cić wkrGt zaczepu kurkowego (rys.
189).
zamkową
Rys. 187.
Wy~a nle
wkr~tu
prtcdnicgo
glówneao
Rys.
188.
Wykr<:eanle tylnego w<r(·
tu gl6wnego
169
b) drewienkiem (zapałką) wypchnąć oś spustu;
c) odłączyć od lufy spust z zaczepem kurkowym,
d) odłączyć zaczep kurkowy od spustu.
6) O d l ą c z y ć r o z d z i c l a c z - w y r z u t n i k (zezwala się
tylko dowódccm-od dowódcy plutonu wzwyż);
a) włożyć trzon zamkowy do konory zamkowej, przesunąć do
przodu i przekręcić w prawo tak, by wyrzutnik wyszedł z wycięcia
w komorze zamkowej;
•
b) polożyć lufc: komorą zamkową od siebie, a rozdzielaczem-wyautniklem w górę. ująć komorę uunkową lewą ręką i wykrc;<'iĆ
kiem prawej ręki na ząb rozdzielczy rozdzielacza, wprowadzić
stopkę rozdzielacza w jej gniazdo; tak, by pokryŁy się otwory do
wkrętów w stopce i w komorze zamkowej.
d) wkr.:;cić wkrc:t rozdzielacza-wyrzutnika;
e) wyjąć trzon zamkowy z komory zamkowej;
2) Złożyć urządzenie spustowe:
a) włożyć zaczep kurkowy w wycio::cic w spuście;
b) włożyć spust z zaczepem kurkowym między ucha komory
:wstawić oś (rys. 191);
wkrę:
rozdzielnew-wyrzutnika (rys. 190);
c) naciskając kciukiem prawej ręki na rozdzielacz wzdłuż jego
gniazda w kicrunku lufy. lekko podr.osząc go wskazującym palcem
lewej ręki za ząb rozdzielczy. wysunąć rozdzielacz-wyrzutnik, wyjąć go i odłączyć wyrzutnik od rozdzielacza ;
d) wyjąć trzon zamkowy z komory zamkowej.
222. Rozkładanic i odłączanie pozostałych czc;ści karabinka na- ·
leży przeprowadzać wyłącznie w warsztacie r usznikarskim.
Rys. 191.
\\'kładanic
spustu
z zaczepem
kurkowym
o) r •·•.ytr?.ym ujqc p1·awą rc::kn znczep kur kowy wkręcić jego
do oporu.
3) Z l oży ć p u d e l k o z ~.; r z q d z e n i e m d o n o s z ą c y m :
a) przytrzymując pudełko kabłąkiem spustowym ku sobie, wło­
żyć zatrzask do gniazda (zo:;bem do pudelka); przytrzymując zatrzask palccm wskazującym za główkę, a kciukiem za stopkę wkrę­
cić wkręt zatrzasku;
b) połączyć wieczko pudełka z urządzeniem donoszącym (jak podano w punkcie 220).
4) P o l ą czy ć l o ż c z l u I, ą i m a g a z y n ki e m:
a) przytrzymując łoże ręką od dołu, włożyć lufę częścią wylotową w łożysko lufy i kierując j~zyk spustowy w jego otwór ostroż­
nie opu~cić komoro:: zamkową w jej gniazdo;
b) włożyć magazynek;
e) wl<ręcić no przemian wkrąty główne (przedni i tylny).
5) Nałożyć nakładko:::
a) nałożyć nakładkę na luCe: tak, by tylnym końcem opierała się
o podstawo:: celownika;
b) założyć tylny, a nas~A:pnie przedni bączek w ten sposób by
wkręt
Rys. 189.
223.
wkrr,lu zacze-
Wykr~can l c
pu k urkowc~o
Kolcjno;ć
Rys. 190. Wykr(canie w k r~ tu rozdzielacza·wyrzutnika
sklnduniu po cał kowitym rozłożeniu:
l ) W s l a w i ć n a m i e j s c c r o z d z i e l a c z - wy r z u t n i k
(zezwala sic: tyll<o dowódcom - od dowódcy plutonu wzwyż):
a) polożyć luf~ z wloionym i skręconym w prawo, do oporu
trzon~m zamkowym. wycieciem rozdzielacza-vvyrzutnika do góry;
b) złączyć wyrzutnik z rozdzielaczem. biorąc prawą ręką rozdzicltcz-wynutnik, wstawie wyrzutnik w wycięcie w komorze
zambwcj. a koniec stopki rozdzielacza - w jej gniazdo;
c) dłonią lewej ręki ujqć komor~ zamkową, nakładając kciuk
z gór,r na rozdzielacz, a kciuk prawej ręki oprzeć o ząb rozdzielczy,
naciskając jednocześnic kciukiem lewej ro:;ki na rozdzielacz a kciu-
170
~askoczył
za sprężyny.
171
UWAGA : Jeśli łote napęczniało od wllgcx:l l bączki nie doehodzq n a swoje
mlejsrc naleiy porostawić je w takim mltjscu, w którym będą śdśle przyleCiły do łota, Jeśli natomiast łoie wyschło, to bączek przedni przesun'lć dalej
od spr<:tyny.
6)
7)
8)
9)
Z l ożyć z a m e k.
W k r ę c i ć w y c i o r.
W l ożyć z a m e k d o kom o r y z a m k o w ej.
P r z y m o c o w a ć p a s.
Po z:> kończeniu sklndnnia karabinka na l ~;>ży
wszystkich jego urządzeń.
ROZDZIAł.
PRZEGLĄD
sprawdzić działanie
V
KARABINKA
ZASADY OGOLNE
224. Okresowy przegląd karabinków w stanie złożonym i rozło7.nnym przeprowadzają dowódcy w ustalonych terminach, a stopień
ich rozkładania określa przeglądający.
225. Jednocześnie z przeglądem karabinków przeprowadza si<:
przegląd przyborów do karabinka.
226. Zolnierz powinien przeglądnć karabinek codziennie przed
wyjściem na ćwiczenia i w czasie czyszczenia broni. Codzienny
przegląd przeprowadza się w sta~ie złożonym, a '': cz~sie czys~c~e­
nia - w stanie rozłożonym i złozonym. Przybory zołruerz powm1en
przeglądać przed każdym czys:tczeniem broni.
227. O wszelkich uszkodzeniach, zauważonych w czasie przeglądu karabinka i przyborów, żołnierz obowiązany jest zameldować
swemu przełożonemu.
Uszkodzenia karabinka, które nie mogą być usunięte środkami
pododdziału, usuwa się w warsztacie rusznikarskim.
SPOSOB
CODZIE.'INł:GO PRZEGLĄDU
KARABINKA
228. Podczas codziennego przeglądu należy sprawdzić:
l) Czy na częściach metalowych nie. ma rdzy, zanie~z!~zczeń,
wżerów i wgnieceń, a na częściach drewmanych - pękmęc 1 mnych
uszkodzeń.
172
2)
Działanie
zamka, wieczka pudelka i
urządzenia
spustowego.
3) Stan muszki i celownika.
4) Stan i czystość przewodu lufy oraz czy nic jest on zatkany.
5) Osadzenie bagnetu.
6) Zakręcenie wycioru.
PR ZEGLĄD
KARARINKA W STANIE
Zł.OZONYM
229. Przeg lądając karabinek złożony należy sprawdzić:
l) Czy zgodne są numery na zamku, trzewiku i wieczku pudelka
z numerem lufy.
2) Czy na powierzchni karabinka nic ma rdzy, rys albo zadr na
cz~ściach metalowych i pęknięć na cz~ściach drewnianych.
3) Czy jest szczelina między ogonem komory zamkowej a łożem ;
szczelina nie powinna być większo niż 3,5 mm, brak szcz·~liny
może spowodować pęknięcie szyjki łoża przy strzelaniu.
4) Czy grzbiet trzona zamkowego nie dotyka łoża, gdy zamek
jest zamknięty.
5) Czy zamek nie otwiera się po zabezpieczeniu (sprawdza się
przez poruszanie rączki zamkowej).
6) Czy ząb kurka pewnie zaczepia się o zaczep kurkowy; w celu
sprawdzema należy napiąć kurek l lekko uderzać dłonią w uchwyt
kurka - kurek nie powinien zsunąć siQ z zaczepu kurkowego.
7) Czy kurek płynnie zwalnio si<: i czy dostatecznie zagłębia siq
w zaczep kurkowy; w celu sprawdzenia należy nacisnąć kciukiem
prawej ręki na uchwyt kurka z góry, a wskazującym palcem na
j~zyk spustowy kurek powinien płynnie zwolnić się z zaczepu
kurkowego, a j~zyk spustowy nie powinien opierać się o kabłąk
spustowy.
8) Czy zamek zatrzymuje s:ę na zaczepie zamkowym; w celu
sprawdzenia otworzyć zamek i cofnąć go do tyłu.
9) Czy sprawnie działa urządzenie donoszące, wyciąg i rozdzielacz-wyrzutnik; w celu sprawdzenia należy włożyć do magazynka
cztery szkolne naboje i dosłać nabój do komory nabojowej, zamK nąć
zamek, otworzyć go i energicznie cofnąć do tyłu; przy podawaniu
zamka do przodu naboje powinny lekko wchodzić do komory nabojowej, a w czasie otwierania lekko wychodzić z niej i energicznie
wyskakiwać po uderzeniu o wyrzutnik.
10) Czy zamek swobodnie wyjmuje się z komory zamkowej
w celu sprawdzenia nacisnąć do oporu nu j~zyk spustowy i wyjąć
zamek.
173
li) Czy wieczko pudelka prawidłowo łączy się z zębem zatrzasku; w celu sprawdzenia otworzyć i zamknąć wieczko; naciskając
na zamknięte wieczko sprawdzić, CZ'J zbytnio nie rusza się.
12) Czy jest szczelina między m agazynkiem a komorą zamkową
w celu sprawdzenia otworzyć wieczko pudelka i popatrzeć z góry
przez komorę zamko wą
szczelina powinna wynosić od
l -2,5 mm.
13) Czy ramie: celownika nie jest zgi<:tc lub skrzywione, czy nie
ma bocznych odchyleń; w celu sprawdzenia - nacisnąć palcam i
na ramię celownika w bok; po zaprzestaniu naciskania, ramię celownika powinno wracać na swoje miejsce.
14) Czy sprężyna silnie utrzymuje rami<: celownika; w celu
sprawdzenia - postawić suwak celownika na podziałkę 6 i lekko
podnosząc i opuszczając ramię celownika sprawdzić, czy sprężyna
dobrze działa.
15) Czy suwak płynnie przesuwa się po ramieniu celownika i czy
ąwcno utrzymuje siQ na podziałce za pomocą zacisków.
16) Czy szczerbina ma prawidłowy kształt i czy nie jest uszkodzona.
17) Czy bagnet nie jest pogięty; w celu sprawdzenia - podnieść
karabinek do poziomu oka i wizując po krawędzi bagnetu sprawdzić, czy ma prostą lini<: i dobry kierunek. Linia wizowania przez
kraw~df. hagnrlu tło kolby powinna przechodzić w granicach od
celownika do szyjki kolby, odwrócić karabinek prawą stroną do
góry; linia wizowanta przez górną krawędź bagnetu powinna przechodzić wzdłuż linii krawędzi łoża .
18) Czy bagnet nie rusza się na lufie; przy sprawdzeniu prawidłowego położenia bagnetu należy wziąć pod uwagę, że nieznaczne poruszenie urzcszczotu bagnetu do 2,5 mm w dowolną
stronę jest dopuszczalne.
.
Oprócz tego bagnet karabinka d•ięki owalnemu :~tworowi na
ogonie bezwarunkowo powinien mieć możność podłużnego przesuwa:>ia się na osi do 2- 2,5 mm. Takie podłużne przesuwanie
bagnetu ·z apewnia normalne położenie środka cit:żkości karabinka
przy strzale, przez co usunięta zostaje różnica celności (praktyczny
rozrzut) ka ra binka pt·zy bojowym i ma rszow-ym położeniu bagnetu.
UWAGA : Sre dnl punl<t tranenia przy strzehm1u ~ Uugueleul. zlotonym od·
chyla
się do 3-3,5 \ysl~cznycb w lewo od
strzelaniu z bagnetem roz.lotonym.
średniego
punktu tra!lenia przy
19) Czy sprawnie działa sprężyna wspornika ruchomego i czy
należycie
174
bagnet utrzymuje
się
w
położeniu rozłożonym
i
złożonym.
20) Czy muszka nic jest zg:ęta i czy nie zbity jej wierzchołek,
czy mocno jest osadzona w podstawie, czy zgrane są rysy na muszce
i podstawie; czy nic porusza si~ osłona muszki przy nacisku na nią
palcem.
21) Czy na wylocie l ufy nie ma zbić i czy wylot łu!y p fe jest
rozkalibrowany; w celu przejrzenia stanąć plecami do światła
i obracając karabinek oglądać przewód lufy pt·zy wylocie.
22) Czy skuwka loża jest silnie umocowana i czy nie przylega
ona do lufy; skuwka nie powinna ruszać si<:. a boczne ściany nie
powinny zbytnio przylegać do lufy (sprawdza się to za pomocą
papieru).
23) Czy wycior lekko wkręca i wykrc:ca się, czy mocno utrzymuje się w osadzie i czy nie jes: pogięty.
24) Czy nakładka, łoże i bączki nie są uszkodzone, czy nakładka
i łoże nie mają p<;kni<;ć i czy sprężyny utrzymują bączki.
UWAGA : Lula w miejscu
nie, które jest
dopuszcza łile
połącze nia
ze
do 2 mrn w
skuwką podkładkl może mieć
waha-
każdą słroll~.
25) Czy na kolbie nic ma pęknięć i czy trzewik jest silnie przy-
kręcony wkrętami.
26) Przejrzeć przewód lufy i komort: nabojową z obu stro:1 (od
wylotu i wlotu) po uprzednim wytarciu do sucha; w tym celu należy
podniP~<ć karahinrk nn wysokośi: oczu i ohracnć go lak. aby przewód
lufy był oświetlony wzdłuż całej długości przewodu lufy; przy
przeglądz ie środkowej części należy przybliżyć oko do wylotu lufy.
Pl."zy przeglądzie bliższej części oddalić.
Do uszkodzci1 lufy
Rdza -
zu łicza się:
widoczna w postaci ciemnego nalotu (osadu);
rdzę
niewidoczną okiem można wykryć przecieraj~c przewód lufy czystą szmatką, na której w tym wypadku pozostaje ciemny ślad,
matowa powierzchnia przewodu lufy, po przetarciu nie pozostawiająca śladów na szmatce, nie stanowi uszkodzenia.
U t l e n i c n i c - pierwsze porażenie przewodu lufy rdzą rr.ożnn
zauważyć w postaci kropek na powierzchni przewodu.
ś l a d y r d z y - ciemne plamy powsta le po usunięciu rdzy.
Wżery znaczne wgłębi enie w me talu.
Z a m e l a l i z o w a n i e - powstaje przy strzelaniu wskutek
tarcia płaszcza pocisku o ~cianki pr zewodu lufy; daje się to za·Jważyć w postaci cienkiej warstwy łub śladu; usuwa siQ w warsztacie
rusznikarskim.
175
Z a dr a śnię c i a - widoczne w postaci rysek metalu.
Z a o k r ą g l e n i a k r a w ę d z i p ó l - szczególnie widoczne
na lewych krawędziach pól.
Rozdęci e - widoczne w przewodzie lufy w postaci poprzecznego pierścienia całkowilego lub przc:ywancgo.
Przy przeglądzie komory nabojowej sprawdzić, czy nie jest ona
zbita przy wylocie; w razie zbicia zbadać stopień uszkodzenia nabojem; w celu sprawdzenia włożyć do komory nabojowej nabój szkolny (bez skazy), zamknąć i następnie otworzyć zamek - na naboju
· nic powinno być zbić ani zadr.
W czasie przeglądu szczególną uwagę należy zwracać na przewody luf ty.c h karabinków, w których uprzednio była wyk ryto rdza
lub zauważono inne uszkodzenia.
·
230. Kończąc przegląd karabinka w stanie złożonym należy
sprawdzić, czy prawidłowo zostały wkręcone wkręty główne: przedni i tylny. Nadmierne wkr~enie przedniego wkrętu głównego może
spowodować rozlumienie osady pudelka magazynka w połączeniu
z jego ściankami, szczególnie jeśli pudełko górnym brzegiem opiera
się od dołu o komorę zamkową.
231. Po zakończeniu przeglądu karabinka należy sprawdzić przybory, zwracając szczególną uwagę na stan wycioru, ochraniacza
wylotu i przc::cicrncza; oprócz tego
kich przedmiotów
służących
PRZEG LĄD
naleźy :spra wdzić
stan wszyst-
do czyszczenia.
KAilABINKA W STANIE llOZŁOZONYM
232. Przeglądając karabinek w stanic rozłożonym należy szc~e­
gółowo przejrzeć poszczególne jego części i sprawdzić, czy nie ma
na nich rdzy, brudu, pęknięć, wykruszeń, zadr, zbić zerwanego
gwintu oraz innych uszkodzeń.
Przy przeglądzie poszczególnych zespołów
sprawdzić według następujących zasad:
2:\:l.
Luf ę
z
karabinka
r>.ależy
komorą zamkową:
l) Stan rozdzielacza-wyrzutnika oraz prawidłowość dokr~~enia
jego wkr<:tu; przy naciśn ięciu palcem na wyrzutnik powinien on
swobodnie i lekko wchodzić w wycięcie komory zamkowej; przy
przerwaniu naciskania wyrzutnik. powinien wracać do poprzedniego
położenia.
176
2) Czy wkręt zaczepu kurkowego jest prawidłowo dokręcony
i czy nie jest zużyty sam zaczep.
3) Czy pokrywają się rysy ustawcze na lufie i komorze zamkowej.
234. Zamek :
l) Czy na trzonie zamkowym nie ma uszkodzeń rdzy na skosach
grzbiclu, w wycięciu do przejścia bezpiecznika oraz w jego gnieź­
dzie; czy czysty jest przewód trzonu zamkowego.
2) Czy na tłoku zaporowym nie ma uszkodzeń, pęknięć, wgnieceń i zużycia ścian rygli; czy pazur wyciągu jest w należytym
stanie, czy na dnie czółka nie ma zbytniego osadu.
3) Czy nic ma uszkodzeń kurka, wykruszeń lub zużycia bezpiecznika i napinacza oraz czy nie jest skrzywiony z.ąb kurka, ~zy
gniazdo iglicy jest czyste.
4) Czy iglica nie jest zgięta.
5) Czy sprężyna igliczna jest sprawna - nie złamana, nie skrzywiona, nie skrócona.
6) Czy łącznik nie jest zgięty, szczególnie jego widełki; czy na
widełkach nie ma pęknięć i wgnieceń.
235. Magazynek:
l ) Czy krawędzie wycięcia w pudełku dla zęba rozdzielo:zego
rozdzielacza-wyrzutnika nie są pogięte.
· 2) Czy Wkręt zatrzasku odpowied~io jest dokręcony.
3) Czy sprężyny donośnika i ramienia donośnika nie są pogięte;
czy donośnik i ramię donośnika swobodnie obracają się na swoich
osiach; czy sprężyny ramienia donośnika energicznie działają (należy sprawdzić naciskając palcem).
4) Czy osie donośnika i ramienia donośnika nie przesunęły się.
5) Czy sprężyna ramienia donośnika jest należycie zakręcona.
6) Czy opory ograniczające wieczka pudelka nie są zbite lub
pogięte.
236.
Łoże:
Czy nie ma pęknięć; czy łoże nic jest skrzywione; czy osada
wycioru jest należycie osadzona; czy gniazda wkrętów głównych
l ich gwinty nie są uszkodzone.
12 -
Instrukcj a -
Drofl t>trzeJccka
177
PRZEGLĄD
l OBCIIODZENIE
SIĘ
Z NABOJMII B OJOWYMI
237. Po otrzymaniu nabojów bojowych żołnierz obowiązany jest
je i sprawdzić; czy są czyste i nie uszkodzone, czy na nich
nie ma zielonego osadu, czy spłonka nie jest osadzona za głęboko,
czy pocisk nie rusza się w szyjce łuski oraz czy łódka nie jest
uszkodzona .
238. Po przejrzeniu nabojów żołnierz obowiązany jest wytrzeć je
czystą szmatką lekko nasyconą smarem karabinow.ym i ułożyć je
przejrzeć
w łódkach w ładownicy.
·
239. Zołnierz obowiątany jest obchodzić się z nabojami ostrożnie.
Strata nabojów bojowych uważana jest za przestępstwo.