Stanisław Józefiak - Niebieska eskadra

str.1
www.niebieskaeskadra.pl
Stanisław
Józefiak
Official Number
780327
Rank
polski: st.sierż.pil./304 DB; 317 DM/
brytyjski: W/O
Date of birth
1919-09-10
Date of death
2015-12-12
Cemetery
Derby, Nottingham Rd - Nottingham Road Cemeteries
Wsp. 52.925605, -1.442579
Grave
Photo of grave
Country
Wielka Brytania
Period
Okres powojenny
Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Informacja: www.family-announcements.co.uk/derby/view/3964036/jozefiak,
www.derbytelegraph.co.uk/Courageous-war-veteran-fled-homeland-help-defe
at/story-28414809-detail/story.html
Stanisław Józefiak przyszedł na świat 10 września 1919 r. Uczył się w
Skalmierzycach, okolice Ostrowa Wielkopolskiego. W 1937 r. rozpoczął swoją
przygodę z mundurem wojskowym. Tego bowiem roku przestąpił mury Szkoły
Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich. Początkowo jego Szkoła mieściła się
w Bydgoszczy następnie w Krośnie. W pamiętnym wrześniu 1939 r. przeszedł
Niebieska Eskadra (c)
str.2
www.niebieskaeskadra.pl
przeszkolenie nie tylko ogólne a także kurs strzelców - radiotelegrafistów. W
znanym z historii wrześniu 1939 r. ewakuował się razem z kolegami ( takimi
samymi uczniami jak on ) do Rumunii. Granicę przekroczył 19 września.
Został internowany. W październiku uciekł z obozu. Przedostał się do
Jugosławii. Niestety po kilku dniach został schwytany. Trafił do obozu. W
listopadzie spróbował uciec drugi raz. Tym razem próba zakończyła się
sukcesem. Dotarł do polskiej ambasady w Bukareszcie. Z niego powędrował
do Konstancy. Na pokładzie popłynął do Bejrutu a z tego do Marsylii. W
gościnnej Francji znalazł się 20 listopada 1939 r. Z morskiego portu został
przewieziony jak wielu jemu podobnych do polskiej bazy Lyon - Bron. W
ostatnich dniach stycznia przez Le Havre pożeglował do Southampton w
Wielkiej Brytanii.
Tu na Wyspie Ostatniej Nadziei otrzymał zakwaterowanie w bazie Eastchurch.
Nie marnował czasu. Uczył się języka i podnosił swoje umiejętności
radiotelegrafisty. Po zakończeniu kursu strzeleckiego otrzymał awans na
stopień sierżanta. Został przydzielony do odbycia praktyki strzeleckiej w 12
OTU ( Benson ) i na stacji RAF w Penrith. 7 kwietnia 1941 r. został
skierowany do polskiego dywizjonu. Trafił do 304 Dywizjonu Bombowego im.
"Ziemi Śląskiej" Tu poznał swoją przyszłą załogę bombowego Wellingtona..
Pierwszy lot odbył na początku maja w zastępstwie chorego kolegi. Stanisław
poleciał jako strzelec pokładowy. Nocą z 27 na 28 maja 1941 r. już ze swoją
załogą bombardował port Boulogne. Będąc nad tym francuskim portem
obecnie we władaniu Niemców jego samolot został trafiony przez obronę plot.
Dalszy lot odbywał na jednym silniku. Nad wybrzeżem silnik odmówił pracy.
Zapalił się. Część załogi opuściła maszynę na spadochronach. Niestety inni
pozostali w płonącym wnętrzu. Zginęła we wraku, który pochłonęło morze.
Stach lądując doznał kontuzji.. Złamał nogę. Trafił do szpitala. Po wyjściu z
tego przebywał w Blackpool. Pod koniec stycznia 1942 r. całkowicie zdrowy
wrócił do dywizjonu. Tu spotkała bolesna niespodzianka. Jego pierwsza
załoga zginęła. Latał więc jako strzelec "awaryjny" z różnymi załogami,
zastępując innych. Bombardował cele w Niemczech i we Francji. Po
przesunięciu dywizjonu na lotnisko Tiree i włączeniu tego do Coastal
Command latał nad Atlantyk. Polacy szukali U - Bootów. Mając za sobą około
pół setki lotów na patrolach został przeniesiony do Blackpool. 2 lipca 1943 r.
trafił do 5 AOS. Przebywał tam kilka dni. Skierowano go dalej. Tym razem do
ACTC w Hucknall. Od 15 sierpnia 1943 r. przechodził odpowiednie
przygotowania w 12 ITW w Brighton.
20 listopada 1943 r. zameldował w 25 EFTS w Hucknall. Tu zapoznał się w
lotach na samolotach Tiger Moth. Naukę kontynuował od 30 marca 1944 r. w
16 SFTS w Newton, latając na innym typie maszyn ( Miles Master ). 14
września 1944 r. otrzymał przydział do 649 squadronu w Cleave. Tam ciągnął
rękaw do którego w ramach ćwiczeń strzelała obrona przeciwlotnicza. 23
stycznia 1945 r. otrzymał przydział do 61 OTU w Rednal. W 61 przeszedł
szkolenie dla pilotów myśliwskich na Spitfire'ach. Po jego ukończeniu został
skierowany został do 84 GSU. 84 GSU skupiała zapasowe samoloty i pilotów
dla 84 Grupy Myśliwskiej. 2 czerwca 1945 r. trafił do rodaków. Był wśród
lotników 317 Dywizjonu Myśliwskiego "Wileńskiego". Polacy stacjonowali w
Niemczech. W dywizjonie pozostał do jego rozwiązania.
Po likwidacji polskiego lotnictwa na Wyspie Ostatniej Nadziei wstąpił do
Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. W 1949 r. odszedł do
cywila. Zamieszkał poza Polską. Osiedlił się w Derby i pracował poza
lotnictwem. Przez bodaj dwa lata latał dla Amerykanów. Następnie wrócił do
Niebieska Eskadra (c)
str.3
www.niebieskaeskadra.pl
pracy poza lotnictwem. Będąc na emeryturze udzielał się społecznie.
Odwiedzał Polskę. Był autorem wydanych w formie książki wspomnień. "Bóg,
honor i Ojczyzna". Zmarł w stopniu majora 12 grudnia 2015 r. w Derby.
Konrad RYDOŁOWSKI
Niebieska Eskadra (c)