Referat - Znaczenie zabaw ruchowych w edukacji ma³ego dziecka

Znaczenie zabaw ruchowych dla rozwoju dziecka w
wieku przedszkolnym
Opracowała: Alicja Krasowska
Zabawy ruchowe obok zabaw manipulacyjnych, naśladowczych,
konstrukcyjnych i gier dydaktycznych stanowią jedną z najbardziej
interesujących form
zabawowych dzieci. Z punktu widzenia ogólno
wychowawczego zabawy ruchowe pełnią przede wszystkim rolę bodźca
fizycznego, oddziałując na fizyczną stronę osobowości człowieka. Zabawy i gry
ruchowe, dzięki wielkiemu bogactwu ruchowemu, są podstawowym środkiem
wychowania fizycznego. W toku zabaw podnosi się wydolność wielu układów i
narządów, zwłaszcza układu ruchowego, krąŜenia, oddychania przemiany
materii, a takŜe rozwijają się wszystkie cech motoryki: szybkość zręczność,
wytrzymałość, oraz umiejętności ruchowe, mające zastosowanie w toku
codziennej działalności człowieka. Wielka ich róŜnorodność i łatwość
organizowania wysuwa je na pierwsze miejsce w pracy z dziećmi w wieku
przedszkolnym. Zabawy ruchowe wprowadzają radosny nastrój i dobre
samopoczucie, dają dziecku zaspokojenie naturalnej potrzeby ruchu, utrwalają
wiele pojęć i wiadomości, kształtują nawyki kulturalne, cechy charakteru, oraz
umiejętność współŜycia w zespole dziecięcym. Za pomocą zabawy rozwijamy
spostrzegawczość, orientację w przestrzeni, umiejętność oceny odległości i
kierunku, poznawanie stosunków liczbowych, rozpoznawanie barw , kształtów.
Zabawy ruchowe rozwijają takŜe pamięć i twórczą wyobraźnię, doskonalą i
podnoszą ich znaczenie. Maja równieŜ dobry wpływ na cech charakteru takie
jego cech jak: samodzielność śmiałość, pomysłowość, panowanie nad sobą,
dokładność, zdyscyplinowanie. Udział w zabawach pozwala dziecku oceniać
swoje moŜliwości w porównywaniu z innymi, a wynik budzi wiarę we własne
siły, staje się źródłem zdrowego optymizmu. Bogaty materiał specjalnych
rodzajów zabaw pozwala prowadzić je w ciągu całego roku. Wartość kształcąca
i wychowawcza zabawy zaleŜy od właściwego jej przygotowania. Przed
przystąpieniem do zabawy naleŜy :
- Dostosować zabawę pod względem organizacyjnym i ruchowym do
moŜliwości grupy dziecięcej.
- Przygotować odpowiednie przybory, wyznaczyć teren i wciągnąć dzieci
do przygotowania zabawy.
- Wprowadzić w tematykę zabawy i zainteresować nią.
Przypisując zabawom ruchowym tak szeroką rolę i wielkie znaczenie w
procesie wychowania naleŜy pamiętać iŜ poszczególne ich odmiany wpływają
na organizm w sposób swoisty i charakterystyczny dla danej formy ruchu.
Inaczej działają zabawy bieŜne lub skoczne.
Zabawy ze śpiewem wpływają korzystnie na umuzykalnienie oraz
kształtowanie ich poczucia rytmu i koordynacji ruchowej. WiąŜą się one z
kształtowaniem estetyki ruchów, ich piękna i harmonii, sprzyjają takŜe
intensyfikacji procesu oddychania. DuŜym walorem zabaw ze śpiewem jest to,
iŜ sprzyjają dobremu nastrojowi, wyzwalają radość i uśmiech.
Zabawy orientacyjno – porządkowe umoŜliwiają opanowanie umówionych
znaków i sygnałów. Dzięki swym walorom zabawy te sprzyjają kształtowaniu
szybkiej i celowej reakcji, spostrzegawczości i orientacji, oraz kojarzeniu
określonym formom ruchu z ustalonymi znakami i sygnałami, opanowaniu
grupy oraz wprowadzeniu w jej zachowanie ładu i porządku.
Zabawy na czworakach mają wielostronne działanie, wpływają miedzy
innymi na prawidłowe kształtowanie się krzywizn kręgosłupa, głownie odcinka
lędźwiowego oraz na poprawę postawy. Dobry nastrój, towarzyszący zwykle
zabawom tego rodzaju i psychiczne odpręŜenie uczestników dopełniają wartości
zabaw na czworakach w procesie wychowania fizycznego.
Zabawy bieŜne podstawową i najczęstsza postać aktywności ruchowej
dzieci. Bieg naleŜy do czynności chętnie wykonywanych przez dzieci, jest
ćwiczeniem najwszechstronniej rozwijającym organizm, a takŜe zręczność i
wytrzymałość oraz umoŜliwiającym rozładowanie energii dziecka. Zabawy takie
uczą chodu i biegu, wyrabiają orientację, spostrzegawczość i umiejętność
koncentrowania uwagi.
Zabawy i ćwiczenia z elementami równowagi wpływają dodatnio na
wyrobienie koordynacji nerwowo – ruchowej. Mają teŜ znaczenie uŜytkowe,
pomagają w zachowaniu równowagi przy ruchach spotykanych w Ŝyciu
codziennym. Ćwiczenia równowagi stosujemy
w formie naśladowczej.
Zabawy i ćwiczenia z elementami rzutu, chwytu, celowania i toczenia. Zabawy
te w duŜej mierze przyczyniają się do wyrobienia celowości, zręczności,
doskonalą koordynację nerwowo – ruchową oka i ręki, rozwijają mięśnie
obręczy barkowej i tułowia. Wykorzystanie rzutów podczas zabaw i gier
wymaga poza umiejętnością rzucania i celowania usprawnienia fizycznego, a
zwłaszcza siły.
Zabawy i gry rzutne naleŜą do najbardziej interesujących i atrakcyjnych
form ruchu. Zabawy skoczne wywierają duŜy wpływ na cały organizm,
pobudzają do intensywniejszego działania pracę serca i płuc, wzmacniają stawy
kończyn dolnych. Celem ich jest rozwijanie sprawności ruchowej, zręczności,
wyrobienie elastyczności, miękkości odbicia i doskoku. Rozwijają cechy
charakteru jak: pewność siebie, wiarę we własne siły i odwagę, ponadto cechy
motoryki, jak zręczność, zwinność, moc i siłę, a połączone z biegiem takŜe
szybkość.
Zabawy z elementami wspinania się wpływają na rozwój mięśni całego
ciała, a głownie tułowia i pasa barkowego. NaleŜy pamiętać, Ŝe przy
prowadzeniu ćwiczeń na przyrządach musimy zwracać baczną uwagę na
bezpieczeństwo dzieci. Celem ćwiczeń jest oswojenie dziecka z wysokością,
wyrabianie jego zaradności, odwagi, silnej woli, zręczności i równowagi.
Zabawy kopne stanowią szczególny przedmiot zainteresowań chłopców.
Ten typ zabaw umoŜliwia wykazanie się zręcznością sprzyja doskonaleniu
kończyn dolnych i wykonywania ruchów, które nie są stosowane na co dzień.
Poszczególne rodzaje zabaw zestawione w pewne osnowy zabawowe
zgodnie z przyjętymi tokami umoŜliwiają wszechstronne i wielokierunkowe
oddziaływanie na bawiących się stanowiąc w procesie wychowania najbardziej
uniwersalny środek wychowawczy.