25 lutego

Pismo Parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie
25 lutego 2007 nr 216 (646)
Wielki Post
szansą i łaską
Słowo Dla Życia
Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i czterdzieści dni przebywał
w Duchu [Świętym] na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł,
a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem”. Odpowiedział mu Jezus: „Napisane
jest: Nie samym chlebem żyje człowiek”. Wówczas wyprowadził Go w górę, pokazał
Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł diabeł do Niego: „Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je odstąpić, komu
chcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje”. Lecz Jezus
mu odrzekł: „Napisane jest: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu
samemu służyć będziesz”. Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku
świątyni i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest, bowiem napisane: Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli, i na rękach nosić
Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”. Lecz Jezus mu odparł:
„Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”.
Łk 4, 1-13
Wielki Post szansą i łaską
Przez czterdzieści dni na pustyni Pan
Jezus przygotowywał się do rozpoczęcia
publicznej działalności. W tym czasie szatan spróbował kuszenia. Czyżby nie wiedział, że Pana Boga nie może pokonać?
Dobrze o tym wiedział, ale oto pojawiła
się okazja by spróbować poniżyć ludzką
naturę Pana Jezusa. Odwołał się, więc do
uczucia głodu, które dotknęło Chrystusa
po tak długim poście. Chciał, aby spełnił
On jego wolę. Następnie chciał, aby oddać
mu pokłon, a skoro nie to by udowodnił
swoją wielkość. Z tych trzech pokus Pan
Jezus wyszedł zwycięsko. Jednak te trzy
pokusy rządzą współczesnym światem:
zaspokajanie potrzeb swego ciała, zdobywanie bogactwa za wszelką cenę, bycie wielkim w oczach tego świata. Jakże
wielu ludzi im ulega. I paradoksalnie im
więcej o siebie dbają, im więcej mają, im
większą otrzymują władzę, tym bardziej
się nudzą i pragną jeszcze więcej. To nienasycenie doprowadza wielu zgubnych,
nie tylko dla siebie, zachowań.
Czterdzieści dni Wielkiego Postu są
łaską i szansą dla każdego, kto rzeczy-
2
wiście pragnie swego zbawienia. W tym
czasie za przykładem naszego Zbawiciela wychodzimy na pustynię: zwalczamy
pokusy ciała, bo nie samym chlebem żyje
człowiek, to nie ciało, ale duch ma rządzić człowiekiem. Przyglądamy się czy
to, co posiadamy nas samych jakoś nie
posiada. Odrywamy nasze serca od tego,
co przemija, co jest tylko środkiem do
godnego życia i czynienia dobra na ziemi. I po trzecie uświadamiamy sobie jak
krucha jest wielkość tego świata; iluż to
świat podziwiał i już ich nie ma. Wielkimi
są tylko ci, którzy potrafili rzeczywiście
służyć tym, którzy im podlegali.
Dla Chrystusa rozmowa z Ojcem
była tak ważna, że przez wiele dni „zapomniał” o jedzeniu. Pan Jezus pokazał
nam, że z każdej próby można wyjść
zwycięsko. Podstawowym warunkiem
zwycięstwa jest ufna modlitwa poparta
umartwieniem i dobrymi uczynkami.
Bo naprawdę: „nie samym chlebem żyje
człowiek”.
Ks. Robert Wróblewski SDB
ORĘDZIE BENEDYKTA XVI
NA WIELKI POST 2007
Drodzy Bracia i Siostry!
«Będą patrzeć na Tego, którego przebili» (J 19, 37). W bieżącym
roku te słowa zaczerpnięte z Biblii wyznaczają temat naszej wielkopostnej refleksji. Wielki Post jest czasem sprzyjającym uczeniu się,
jak wytrwać - wraz z Maryją i Janem, umiłowanym uczniem - przy
Tym, który na krzyżu składa ofiarę ze swego życia za całą ludzkość
(por. J 19, 25). Zatem z jak największym zaangażowaniem kierujemy
w tym czasie pokuty i modlitwy wzrok na Chrystusa ukrzyżowanego, który umierając na Kalwarii, objawił nam w pełni miłość Boga.
Temat miłości poruszyłem w Encyklice Deus caritas est, uwydatniając jej dwie zasadnicze postaci - agape i eros.
Miłość Boga - agape i eros
Pojęcie agape, wielokrotnie występujące w Nowym Testamencie, odnosi się do ofiarnej miłości, która zabiega wyłącznie o dobro
drugiego; natomiast słowo eros oznacza miłość osoby, która pragnie
posiąść to, czego jej brakuje, i pragnie zjednoczenia z umiłowanym.
Miłość, jaką miłuje nas Bóg, to niewątpliwie agape. Czyż bowiem
człowiek może dać Bogu jakieś dobro, którego On jeszcze nie posiada? Wszystko, czym człowiek - istota stworzona - jest i co posiada, to dar Boży; a zatem to stworzenie we wszystkim potrzebuje
Boga. Ale miłość Boga to także eros. W Starym Testamencie Stwórca
wszechświata okazuje ludowi, który wybrał, miłość przewyższającą
wszelkie ludzkie racje. Prorok Ozeasz wyraża tę żarliwą miłość Bożą
w śmiałych obrazach, takich jak miłość mężczyzny do cudzołożnej
kobiety (por. 3, 1-3); Ezechiel z kolei, mówiąc o relacji między Bogiem i ludem Izraela, nie boi się sięgać po słowa pełne żaru i namiętności (por. 6, 1-22). Te teksty biblijne pokazują, że eros znajduje się w
sercu Boga: Wszechmogący czeka na «tak» swych stworzeń niczym
młody oblubieniec na «tak» swej oblubienicy. Niestety, od samego
początku ludzkość, zwiedziona kłamstwami Złego, zamknęła się na
Bożą miłość, w złudnym przekonaniu o samowystarczalności, która
jest niemożliwa (por. Rdz 3, 1-7). Zamykając się w sobie, Adam oddalił się od tego źródła życia, którym jest sam Bóg, i stał się pierwszym
z tych, «którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli»
3
ORĘDZIE BENEDYKTA XVI NA WIELKI POST 2007
(Hbr 2, 15). Bóg jednak nie dał za wygraną, co więcej, «nie» człowieka
stało się jakby decydującym bodźcem, by objawił swoją miłość z całą
jej odkupieńczą siłą.
Krzyż objawia pełnię miłości Bożej
Właśnie w tajemnicy krzyża objawia się w pełni niepowstrzymana
potęga miłosierdzia Ojca niebieskiego. Aby pozyskać na nowo miłość swojego stworzenia, zgodził się zapłacić najwyższą cenę krwi
swojego Jednorodzonego Syna. Śmierć, która dla pierwszego Adama
była znakiem skrajnej samotności i niemocy, przekształciła się w ten
sposób w najwyższy akt miłości i wolności nowego Adama. Można
zatem powiedzieć za Maksymem Wyznawcą, że Chrystus «umarł,
jeśli można się tak wyrazić, w sposób Boski, ponieważ umarł dobrowolnie» (Ambiguorum liber, 91, 1956). W krzyżu ujawnia się Boża
miłość (eros) do nas. Eros jest bowiem - jak mówi Pseudo-Dionizy
- tą siłą, «która nie pozwala kochającemu, by pozostał sam w sobie,
lecz nakłania go do zjednoczenia z osobą kochaną» (De divinis nominibus, IV, 13: PG 3, 712). Czyż istnieje bardziej «szalony eros» (N.
Kabasilas, O życiu w Chrystusie, 648) od tego, który sprawił, że Syn
Boży zjednoczył się z nami tak dalece, że wziął na siebie następstwa
naszych zbrodni i za nie cierpiał?
«Ten, którego przebili»
Drodzy bracia i siostry, patrzymy na Chrystusa przebitego na
krzyżu! On jest najbardziej wstrząsającym objawieniem miłości Boga
- tej miłości, w której eros i agape bynajmniej się sobie nie przeciwstawiają, lecz jedno rzuca światło na drugie. Na krzyżu sam Bóg żebrze
o miłość swojego stworzenia - jest spragniony miłości każdego z nas.
Apostoł Tomasz rozpoznał w Jezusie «Pana i Boga», kiedy włożył
rękę w ranę w Jego boku. Nic dziwnego, że wielu świętych widziało
w Sercu Jezusa najbardziej poruszający wyraz tej tajemnicy miłości.
Można by wręcz powiedzieć, że objawienie erosa Boga do człowieka
jest w rzeczywistości najwyższym wyrazem Jego agape. Tak naprawdę jedynie taka miłość, w której bezinteresowny dar z siebie łączy
się z gorącym pragnieniem wzajemności, daje owo upojenie, które
sprawia, że najcięższe ofiary stają się lekkie. Jezus powiedział: «Gdy
zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie»
(J 12, 32). Pan gorąco pragnie, abyśmy w odpowiedzi przede wszyst-
4
kim przyjęli Jego miłość i pozwolili, by nas przyciągnął. Nie wystarcza jednak przyjąć Jego miłość. Trzeba tę miłość odwzajemnić, a następnie starać się przekazywać ją innym: Chrystus «przyciąga mnie
do siebie», aby się ze mną zjednoczyć, abym nauczył się kochać braci
taką samą miłością, jaką On kocha.
Krew i woda
«Będą patrzeć na Tego, którego przebili». Z ufnością patrzymy
na przebity bok Jezusa, z którego wypłynęły «krew i woda» (J 19,
34)! Ojcowie Kościoła uznali, że są to symbole sakramentów chrztu
i Eucharystii. Za sprawą wody chrztu, dzięki działaniu Ducha Świętego, otwiera się przed nami niezgłębiona miłość trynitarna. Podczas
Wielkiego Postu, pomni na nasz chrzest, jesteśmy wezwani, by wyjść
z zamknięcia w sobie i w ufnym zawierzeniu pozwolić, by Ojciec
wziął nas w swe miłosierne ramiona (por. św. Jan Chryzostom, Catechesi, 3, 14 nn.). Krew, będąca symbolem miłości Dobrego Pasterza,
spływa na nas szczególnie w tajemnicy eucharystycznej: «Eucharystia włącza nas w akt ofiarniczy Jezusa (...) zostajemy włączeni w dynamikę Jego ofiary» (Enc. Deus caritas est, 13). Przeżywajmy zatem
Wielki Post jako czas «eucharystyczny», w którym, przyjmując miłość Jezusa, uczymy się szerzyć ją w otaczającym nas świecie każdym
gestem i słowem. Kontemplowanie «Tego, którego przebili», sprawi
bowiem, że otworzymy serca na innych i rozpoznamy rany zadane
godności istoty ludzkiej; każe nam w szczególności zwalczać wszelkie
formy pogardy dla życia i wykorzystywania człowieka oraz wspierać
tak liczne osoby, które przeżywają dramat samotności i opuszczenia.
Niech w Wielkim Poście każdy chrześcijanin zazna na nowo miłości
Bożej, danej nam w Chrystusie, miłości, którą my z kolei każdego
dnia mamy «oddawać» bliźniemu, zwłaszcza temu, który najbardziej
cierpi i jest w potrzebie. Tylko w ten sposób będziemy mogli w pełni
uczestniczyć w radości paschalnej. Maryja, Matka Pięknej Miłości,
niech nas prowadzi na tej drodze wielkopostnej - drodze prawdziwego nawrócenia do miłości Chrystusa. Wam, drodzy bracia i siostry,
serdecznie życzę, aby ta droga wielkopostna była owocna, i wszystkim przesyłam specjalne Błogosławieństwo Apostolskie.
Watykan, 21 listopada 2006 r.
Benedykt XVI
5
SŁOWO PASTERSKIE
METROPOLITY KRAKOWSKIEGO
NA WIELKI POST 2007 ROKU
Drodzy Bracia i Siostry!
1.
Na progu Wielkiego Postu zwracam się do was – do wszystkich
wiernych, tworzących wspólnotę Kościoła krakowskiego. Po raz kolejny
rozpoczynamy okres duchowego przygotowania - przez nawrócenie i pokutę
- do osobistego i wspólnotowego przeżycia Świąt Wielkanocnych jako pamiątki śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. To wydarzenie nadaje
najgłębszy sens ludzkim dziejom oraz
życiu każdego z nas. Dlatego co roku
przeżywamy je na nowo, bo nie jest ono
tylko wydarzeniem historycznym, ale
trwa nadal – należy do naszej teraźniejszości i w sposób decydujący przygotowuje przyszłość świata i każdego z nas.
Odczytana dzisiaj Ewangelia o kuszeniu Pana Jezusa stanowi ważną lekcję
o Jego życiu i posłannictwie, ale także o
nas samych – o naszym chrześcijańskim
powołaniu. Pan Jezus stanął wobec potrójnej, przewrotnej propozycji ze strony szatana. My również stajemy często
wobec podobnej próby.
Pierwsza pokusa szatana zmierza
do usunięcia Boga z życia człowieka.
Jest wyrazem szukania absolutnej
niezależności i urządzenia sobie życia
bez Stwórcy. Pan Jezus zdecydowanie
odrzuca tę propozycję, a my jako Jego
uczniowie powinniśmy starać sę o to,
by w centrum naszej egzystencji był
6
sam Bóg i Jego wola. Wszystko inne jest
drugorzędne.
Druga pokusa stawia przed nami
zasadnicze pytanie, komu chcemy się
w życiu kłaniać? Chrystus odpowiadając kusicielowi, przypomina nam, że
powinniśmy potwierdzić prymat Boga
we wszystkim, co przeżywamy, wyrzekając się chęci zawładnięcia światem,
a zwłaszcza drugim człowiekiem.
Za trzecią pokusą kryje się wyzwanie rzucone samemu Bogu, wystawienie
Go na próbę. Chęć narzucenia Stwórcy
swojej woli, by On spełniał nasze pragnienia. Naszą odpowiedzią powinna
być Chrystusowa droga pokory i krzyża. W codziennym życiu potrzebna
jest prostota i szczerość, oraz odwaga
w uznawaniu swoich win.
2.
Drodzy Bracia i Siostry, opisana w Ewangelii potrójna pokusa
stanowi wyzwanie dla naszej wolności
i odpowiedzialności. Realizacja naszego chrześcijańskiego powołania to teren
duchowej walki między dobrem i złem,
między miłością i egoizmem, między uznaniem prymatu Boga i dobra
bliźniego a zamknięciem się w sobie.
W zmaganiu się ze słabościami i pokusami powinniśmy w pierwszym rzędzie
powierzyć się wszechmocnemu i miłosiernemu Bogu i otworzyć się na działanie Jego łaski. Szczególnym miejscem
naszego spotkania z Bogiem i Jego łaską
jest niedzielna Eucharystia.
Wprawdzie statystyki wskazują na
nasz jeszcze dość duży udział w niedzielnej Mszy świętej, niemniej jednak
są w Archidiecezji krakowskiej takie
parafie, w których liczba uczestniczących we Mszy świętej maleje. Często
przyczyny tego niepokojącego zjawiska
mają swoje źródło w naszej woli, jak na
przykład: wyjazdy weekendowe, spędzanie wielu godzin przed telewizorem,
podejmowanie dodatkowej pracy w pogoni za pieniądzem.
Są jednak inne powody opuszczania
niedzielnej Eucharystii, w pewnej mierze niezależne od nas, wśród których na
pierwsze miejsce wysuwa się przymus
pracy w niedzielę. Coraz częściej zdarzają się przypadki zmuszania do pracy
w sklepach, firmach i innych zakładach.
Zwracam się z prośbą do wszystkich
pracodawców, żeby pamiętali, iż ludzie
wierzący mają obowiązek świętowania Dnia Pańskiego. Zabraknie Bożego
błogosławieństwa, jeśli nie zachowamy
Bożego prawa jako nadrzędnej normy
życia społecznego i będziemy kierować
się tylko kryterium zysku.
Wypełnienie obowiązku uczestniczenia we Mszy świętej niedzielnej
sprawia wiele trudności tym, którzy podejmują naukę w sobotę i niedzielę. Do
władz uczelni kieruję prośbę o takie organizowanie zajęć, aby umożliwiło ono
udział w niedzielnej Eucharystii.
Naprzeciw trudnościom, jakie mają
zobowiązani do pracy w niedzielę, czy
studenci zaoczni niech wyjdą duszpasterze. Roztropnie rozeznając sytuację,
stworzą możliwość udziału we Mszy
świętej w sobotę wieczorem, sprawowanej według formularza niedzielnego.
3.
Dla chrześcijanina niedzielna Eucharystia powinna być centrum
całego tygodnia, najważniejszym spotkaniem z Chrystusem w Jego Słowie
i w Komunii świętej. Niedziela – jak mówił Ojciec Święty Jan Paweł II w Liście
apostolskim Dies Domini – jest Dniem
Pańskim, dniem poświęconym Bogu,
ale również jest „dniem człowieka”,
w którym umacniamy braterskie więzi,
odwiedzamy chorych i potrzebujących.
Będąc dniem człowieka, niedziela winna być także dniem rodziny: wspólnego udziału we Mszy świętej, wspólnej
modlitwy, wspólnego spotkania przy
świątecznym stole, rozmowy małżonków ze sobą i rodziców z dziećmi.
Nauczycielami takiego świętowania
niedzieli są rodzice przez przykład życia. Ich udział w niedzielnej Mszy świętej jest najlepszym wzorem dla dzieci
i młodzieży. Do tego zachęcał Ojciec
Święty Jan Paweł II podczas swojej pielgrzymki do Polski w 1999 roku. Zwracając się do rodziców powiedział: „Musicie
czynić wszystko, ażeby Bóg był obecny
i czczony w waszych rodzinach. Nie
zapominajcie o wspólnej modlitwie codziennej, zwłaszcza wieczornej; o świę-
7
SŁOWO PASTERSKIE METROPOLITY KRAKOWSKIEGO
towaniu niedzieli i uczestniczeniu we
Mszy świętej niedzielnej. Jesteście dla
swoich dzieci pierwszymi nauczycielami modlitwy i cnót chrześcijańskich
i nikt was w tym nie może zastąpić...
Niech waszym największym pragnieniem będzie wychowanie młodego pokolenia w łączności z Chrystusem i Kościołem” (Łowicz, 14.06.1999, Pielgrzymki
do Ojczyzny, Kraków 2005, s. 1143).
Przedmiotem szczególnej troski
dla rodziców i duszpasterzy powinno
być uczestniczenie w niedzielnej Mszy
świętej dzieci i młodzieży. Cieszy nas,
że większość z nich uczęszcza na lekcje
religii, gdzie poznaje prawdę o Bogu.
To jednak nie wystarcza. Trzeba spotkać
się z Bogiem w niedzielnej Eucharystii,
podczas której Chrystus zastawia dla
nas stół Słowa i Ciała. Niestety, proponowane wyjazdy weekendowe, różne
formy dodatkowych zajęć i dyskoteki,
tak zajmują czas młodego człowieka, że
uniemożliwiają mu niedzielne udział
we Mszy świętej w niedzielę.
Zachowanie praktyk religijnych
sprawia wiele trudności naszym rodakom wyjeżdżającym do pracy za granicą. Szanując tę trudną decyzję, często
wypływającą z poczucia odpowiedzialności za sytuację materialną rodziny,
pragnę zachęcić do stawiania Boga
i Jego spraw na pierwszym miejscu.
Ważną pomocą będzie utrzymywanie
kontaktów z rodziną i umacnianie tych
więzi przez wzajemną modlitwę. Polscy
Biskupi i księża podejmują wysiłek, by
organizować podstawowe duszpaster-
8
stwo w większych skupiskach naszych
rodaków w niektórych krajach Europy.
Mamy nadzieję, że z pomocą Bożą sprostamy temu wielkiemu wyzwaniu.
Z naszymi trudnościami i nadziejami stajemy przed Jezusem Miłosiernym
w Łagiewnickim Sanktuarium. Przepraszamy za słabości i uleganie pokusom
współczesnego świata. Cały Kościół
krakowski pragnie włączyć się w akt pokuty, którego dokonali księża w środę
popielcową w swoich parafiach. Z ufnością zwracamy się do Jezusa Miłosiernego prosząc o światło i moc, abyśmy
z przemienionymi sercami mogli dawać
świadectwo o naszym Panu i Zbawicielu
i głosić światu Ewangelię Jego miłosierdzia. Nasz udział w niedzielnej Mszy
świętej niech będzie początkiem odnowy życia religijnego i podjęciem „nowej
ewangelizacji”, do której nas wzywał Ojciec Święty Jan Paweł II.
Na ten trud i zadanie wszystkim
z serca błogosławię!
Stanisław Kardynał Dziwisz
Metropolita Krakowski
INFORMACJE O DZIAŁALNOŚCI
ZESPOŁU CHARYTATYWNEGO W 2006 ROKU
W dniu 8 lutego 2007r. minęła 14. rocznica powstania Zespołu Charytatywnego, którego pierwszym kierownikiem i współorganizatorem była Pani Olga
Mawrić.
Zespół wyodrębnił się z grupy „Ku Cywilizacji Miłości” założonej w 1984r.
Aktualnie, od września 2002r. ks. Leszek Kruczek jest opiekunem Zespołu, który
liczy 14 pań i 2 panów wspomagających. Od 1.V.2005 z inicjatywy ks. Proboszcza Roberta Wróblewskiego w „Dębnickim Dzwonie” mamy dział „DZIĘKUJĘ PROSZĘ”. A z chwilą uruchomienia w 2006r. strony internetowej parafii:
http://parafia.salezjanie.krakow.pl mamy też stronę internetową Zespołu Charytatywnego.
Z przekazanych ofiar: do puszek w czasie comiesięcznych kwest, od Braci
Żywego Różańca, do kosza wielkanocnego, a także ze sprzedaży kadzidła, Baranków, świec CARITAS i sianka udzielaliśmy następującej pomocy:
• zapomogi dla rodzin i osób samotnych,
• zapomogi na obiady, leki i pomoce szkolne dla Sylwka ze Szkoły Niewidomych,
• zapomogi dla niepełnosprawnego Damiana na turnus rehabilitacyjny, oraz
dofinansowanie do wózka inwalidzkiego,
• dofinansowaliśmy obóz sportowy Mariusza,
• opłaciliśmy 2 rachunki za energię elektryczną,
• dofinansowaliśmy kolonię indywidualnych uczniów, oraz Scholi.
Poprzez szkołę:
• dofinansowaliśmy wyjazdy na „Zielone Szkoły”,
• zakup podręczników w Szkole Podstawowej nr 30,
• obiady w Szkole Podstawowej nr 30 i Gimnazjum nr 22,
• II-gie śniadania dla uczennicy, która mdlała z głodu.
Zakupiliśmy 7 t. węgla dla 10 rodzin.
Wyremontowaliśmy dodatkową salę dla punktu odzieżowego przy parafii, gdyż
dotychczas użytkowana jest bardzo zagrzybiona, co nie jest obojętne dla zdrowia ludzi.
Przekazaliśmy paczki:
• na Wielkanoc – dla 31 rodzin,
• w Tygodniu Miłosierdzia (październik) – 9 osobom samotnym,
• na Boże Narodzenie, z art. spożywczych otrzymanych ze Szkoły DONA
– 13 rodzinom i 4 osobom samotnym.
Dziękujemy za każdą, nawet najmniejszą ofiarę
i zapewniamy o modlitwie za darczyńców.
E. Porębska
9
JAN PAWEŁ II
SŁYSZAŁEŚ?
opr. Magdalena D.
Wielki Post z Janem Pawłem II
Wymownym obrzędem posypywania głów popiołem rozpoczął się w zeszłą środę okres liturgiczny Wielkiego Postu. Dzisiejsza Ewangelia ponownie ukazuje nam Chrystusa, który na pustyni stawia czoło kusicielowi i po
czterdziestu dniach postu i modlitwy zwycięża go dzięki zdecydowanemu
posłuszeństwu woli Boga Ojca. Jezus ukazuje w ten sposób drogę prowadzącą do pokonania grzechu: drogę pokuty. Więcej, On sam, który jest „sprawiedliwym”, idzie przed nami, grzesznikami, jako Baranek, który bierze na
siebie grzechy świata.
Jezus idzie przed nami, ale również wzywa nas, byśmy szli za Nim. Pierwsze słowa Jego przepowiadania brzmiały: „Nawracajcie się” (por. Mk 1, 15).
To wezwanie (…)ma być dla wszystkich czasem sprzyjającym, by „wniknąć
w samych siebie” i podjąć decyzję o powrocie do Boga, miłosiernego Ojca.
W I Niedzielę Wielkiego Postu pragnę zatem powtórzyć wezwanie św.
Pawła Apostoła: „W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem!”
(2 Kor 5, 20), nie zmarnujcie nadarzającej się teraz okazji. Trzeba przełamać
obojętność i oderwać uwagę od tego, czym żyje świat, by wsłuchać się w głos
Boga, który rozbrzmiewa w Kościele, a wcześniej jeszcze w sumieniu każdego człowieka.
„Rachunek sumienia jest jednym z najdonioślejszych aktów indywidualnej egzystencji: człowiek staje tu bowiem w obliczu prawdy o własnym życiu
i dzięki temu dostrzega odległość, jaka dzieli jego czyny od ideału, który sobie
wyznaczył” (Incarnationis mysterium, 11). Wielki Post ze swej natury, pomaga mu „odzyskać to, czego o własnych siłach nie mógłby zdobyć: przyjaźń
Boga, Jego łaskę i życie nadprzyrodzone – to życie, które jako jedyne może
zaspokoić najgłębsze pragnienia ludzkiego serca” (por. Incarnationis mysterium, 2).
Prośmy Maryję o opiekę nad wielkopostnym pielgrzymowaniem Kościoła
i każdego wierzącego.
Na podstawie
Anioł Pański
z papieżem Janem Pawłem II
10
Zapraszamy do odwiedzenia
parafialnej strony internetowej
http://parafia.salezjanie.krakow.pl
11
Kącik dla dzieci
KRÓTKIE, NIEWIELKIE I DŁUGIE
- Teraz spróbuję ja – poprosił Janek kolegę. Wziął do ręki
dzwonki i zamaszyście nimi poruszył. – Nie udało się – powiedział zmartwiony. Tak bardzo chciał dziś dzwonić w czasie Mszy
świętej, jednak był tego świadomy, że dzwonki zwracają uwagę
uczestnikom liturgii na coś szczególnego i ważnego więc musi
być to wykonywane ze starannością i umiejętnością. – Spokojnie,
jeszcze raz! Trening czyni mistrza! – dodawał mu otuchy Jacek
– Pierwszy raz dzwonisz, aby zapowiedzieć, że za chwilę będzie
przeistoczenie. Jest to ten moment, gdy kapłan skończy modlitwę
w czasie której trzyma ręce wyciągnięte nad kielichem. Uderzasz
dzwonkiem trzy razy w niewielkich odstępach czasu. Janek zadzwonił. – No widzisz, całkiem dobrze – pochwalił go przyjaciel.
– Drugi raz dzwonię na podniesienie, kiedy kapłan unosi Hostię
świętą są to trzy uderzenia dzwonkiem w dłuższych odstępach
czasu – pochwalił się swymi wiadomościami Janek – kiedy zaś
ksiądz przyklęka to dzwonię potrójnie, podobnie jest podczas
podniesienia Kielicha i po nim. – Oczywiście to nie wszystko
– Jacek poczuł się odpowiedzialny za umiejętności kolegów - po
recytacji czy też śpiewie „Baranku Boży” swym dzwonieniem
zapowiadasz Komunię świętą i wtedy dzwonisz ... – Dwa razy
w niewielkich odstępach czasu! – dokończyli chórem Janek
z Tomkiem. – Pamiętam jeszcze, że po odmówieniu modlitw
przed Komunią świętą kapłan przyklęka, zanim weźmie do rąk
Hostię świętą, wtedy także dzwonimy potrójnie, tak samo jest po
Komunii świętej, gdy ksiądz przyklęka przed zamknięciem tabernakulum. – W Parafii, do której należy moja babcia zamiast
dzwonków używa się w czasie podniesienia gongu, ministranci
uderzają w ten gong takim drewnianym młoteczkiem – podzielił
się Janek – słyszałem, że w naszym kościele także będzie gong.
– Chodźcie! Idziemy, bo ministrant musi być punktualny – Jacek
przerwał rozmowy – to dzisiaj dzwoni Janek. Pamiętasz wszystko? – Oczywiście! – odpowiedział już w drzwiach zakrystii.
12
Gotowi? Życzymy powodzenia!
AĄBCĆDEĘFGHIJKLŁ
MNOÓPRSŚTUWYZŹŻ
____
____
____
____
____
____
____
____
____
____
S +4
M-5
A+6
K+1
S-9
-3
O+2
Y-9
T-2
-6
____
____
____
____
____
____
____
____
G+7
T-6
C+2
K+1
M-5
U-1
R+5
3-2
____
____
____
____
O+2
K+5
L+8
Z-4
____
____
____
____
____
____
____
____
O-6
-30
L+1
O-2
W-1
Z+2
M+1
B-2
____
____
____
____
____
____
____
____
____
____ ____
____
A+5
O+3
I-2
D-5
L-1
T-3
Y+1
U+2
Z+2
N+1
E-6
____
____
____
____
____
____
____
____
____
____
____
F+1
M+2
N+4
T+4
J+1
H+1
F-2
W+4
E-6
K+1
G-3
R+5
13
DZIĘKUJĘ
PROSZĘ
Jeżeli po przeczytaniu Dziękuję – Proszę zrodzi się w nas potrzeba serca, aby podzielić się z kimś potrzebującym, aby zaspokoić czyjąś prośbę,
to wystarczy tylko podejść do punktu odzieży u p. Halinki, w naszej parafii
i pozostawić tam to czym chcemy się podzielić. Można tam również pozostawić informację o innych rzeczach, którymi chcielibyśmy się podzielić. Jeżeli prośba będzie dotyczyła pieniędzy, to można je w kopercie, opisanej dla
kogo, pozostawić w zakrystii naszego kościoła lub w kancelarii parafialnej.
Prosimy o:
Oferujemy:
• kuchenkę elektryczną 2 i 4 palnikową,
• wirówkę do bielizny,
• śpiwory i kołdry,
• koce,
• prześcieradła,
• ciepłą bieliznę osobistą męską,
• 2 osobowy fotel rozkładany,
• 1 dużą lodówkę,
• pralkę „Franię” i automatyczną,
• oddzielnie zapakowane środki
czystości,
• garnki,
• stół pokojowy, krzesła, taborety,
• linoleum,
•
•
•
•
odzież dziecięcą i młodzieżową,
1 szafkę kuchenną,
2 jednoosobowe tapczany,
odzież dla dorosłych,
Pomożemy:
• naprawić sprzęt gospodarstwa
domowego,
• porozmawiać,
• wspólnie pomodlić się,
Dziękujemy za:
• wszystkie przekazane rzeczy,
Szczególne słowa podzięki kierujemy do anonimowego
darczyńcy, który ofiarował dla potrzebujących naszej
parafii 1 000 zł. Wielkie Bóg zapłać.
14
Babcia z 3-letnią wnuczką z zespołem Downa, w zamian za większe
mieszkanie lokatorskie da własnościową garsonierę. Kontakt: p. Barbara 606116948, praca (012) 6449133 w. 135.
Kontakt z Zespołem Charytatywnym poprzez panią Halinkę pod telefonem stacjonarnym 012-266-71-89, komórkowym 0-601 18 20 38, lub panią Basię pod telefonem 0-510 50 05 19. Przyjmowanie rzeczy odbywa się
w poniedziałki od 17.00 do 18.00, a wydawanie w czwartki od 17.00 do
18.00. Prosimy o przestrzeganie godzin przyjmowania i wydawania. Prosimy
o przynoszenie rzeczy czystych i sprawnych.
Dla wszystkich ofiarodawców,
oraz całego Zespołu Charytatywnego
przy Parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie
składam tą drogą serdeczne podziękowania
za wielką życzliwość i pomoc okazaną
mojemu synowi Damianowi.
Dziękuję za paczkę świąteczną,
oraz za dofinansowanie do wózka inwalidzkiego.
Z wdzięcznością
mama Damiana.
Bóg zapłać!
15
Parafia św. Stanisława Kostki
ul. Konfederacka 6
30-306 Kraków
OFIARA NA REMONT DACHU KOŚCIOŁA
Imię i nazwisko ..............................................................................................
ul. ..................................................................................................................
Kwota: ...........................................................................................................
Można również złożyć ofiarę wpłacając na konto Parafii.
Za złożone ofiary serdecznie dziękujemy.
Bank PeKaO S.A. II Oddział w Krakowie, ul Kapelanka 1
Nr konta: 55 1240 1444 1111 0000 0937 1431
Parafia św. Stanisława Kostki
ul. Konfederacka 6
30-306 Kraków
OFIARA NA OGRZEWANIE KOŚCIOŁA
Imię i nazwisko ..............................................................................................
ul. ..................................................................................................................
Kwota: ...........................................................................................................
Można również złożyć ofiarę wpłacając na konto Parafii.
Za złożone ofiary serdecznie dziękujemy.
Bank PeKaO S.A. II Oddział w Krakowie, ul Kapelanka 1
Nr konta: 55 1240 1444 1111 0000 0937 1431
SERDECZNIE ZAPRASZAMY
NA PIELGRZYMKĘ
AKCJI KATOLICKIEJ DO LOURDES
W DNIACH : 28.04.2007 – 6.05.2007 R
PROGRAM PIELGRZYMKI:
1. 28.04.07r sobota – Wyjazd z Krakowa do Turynu . Nocleg w okolicach Turynu
(Włochy), obiadokolacja. Prawdopodobny wyjazd na noc jeszcze 27. kwietnia.
2. 29.04.07r niedziela 6.00 – Przejazd do Turynu (Bazylika Wspomożycielki Wiernych i grób św. Jana Bosko i św. Dominika Savio), przejazd do Avignion, obiadokolacja, nocleg.
3. 30.04.07r poniedziałek 7.00 – Zwiedzanie Avinionu (a po drodze Carcasson),
przejazd do Lourdes. Obiadokolacja, nocleg.
4. 1.05.07r wtorek 8.00 – Zwiedzanie i modlitwy w Bazylikach Lourdes; kąpiele,
procesja ze świecami. Obiadokolacja, nocleg.
5. 2.05.07r środa 7.00 – Przejazd do Ars zwiedzanie i modlitwa u grobu św. Jana
Vianeja; przejazd do Paray le Monial (zwiedzanie i modlitwa w Kaplicy św. Małgorzaty Alacoque). Obiadokolacja, nocleg.
6. 3.05.07r czwartek 6.00 – Wyjazd do Newers ( zwiedzanie i modlitwa u grobu
św. Bernadetty), przejazd do Paryża (Zwiedzanie Wersalu). Obiadokolacja, nocleg.
7. 4.05.07r piątek 8.00 – Zwiedzanie Paryża(katedra Notre Dame, Louwre, Pola
Elizejskie, Łuk triumfalny, Wieża Eiffla, Kaplica Cudownego Medalika, Monmartre, Basilica Sacre-Ceur),obiadokolacja, nocleg.
8. 5.05.07r sobota 6.00 – Przejazd do Reims (Katedra koronacyjna Królów Francji), przejazd do Trewiru (zwiedzanie). Obiadokolacja, nocny przejazd do Polski.
Koszt wyjazdu: 1500 zł + 50 euro. W cenie: koszty przejazdu Autokarem LUX,
7 noclegów ze śniadaniem w tym 6 we Francji i 1 we Włoszech oraz 8 obiadokolacji, obsługa pilota i przewodników oraz ubezpieczenie.
Cena nie zawiera biletów komunikacji miejskiej i biletów do muzeów.
Zapisy w Księgarni Parafialnej w Dębnikach ,ul. Konfederacka 6 (w niedziele od
9.00 do 14.00) lub w Biurze Akcji Katolickiej ul. Franciszkańska 3 pok.37 ( poń.
śr.,czw. od 16.00 do 17.30). Informacje dodatkowe: tel. 0 602 347889. Przy zapisie obowiązuje zaliczka 500 zł.
17
TYDZIEŃ W MODLITWIE
25 II 2007
1 Niedziela Wielkiego Postu,
Czyt.: Pwt 26, 4-10; Ps 91; Rz 10, 8-13;
Łk 4, 1-13;
700 · w int. śp. Andrzeja, Jadwigi i Stanisława (gregoriańska),
· w int. śp. Jana Langa (gregoriańska),
745 · Godzinki o Męce Pańskiej
830 · o pomyślne zrealizowanie planów,
1000 · dziękczynno · błagalna w 2 rocz.
urodzin Zuzi,
· w int. śp. Joanny Ciężarek w 22
rocz. śm. i męża Stanisława,
1130 · w intencji Parafian,
· w int. śp. Łucji Marzec,
1300 · o zdrowie, błogosławieństwo Boże
i wyzwolenie z ciężkiej choroby dla
Zbigniewa Dawidowskiego,
1700 · nabożeństwo Gorzkich Żalów,
1800 · o zdrowie, błogosławieństwo
Boże, opiekę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych oraz Dary Ducha Świętego dla Piotra z okazji 25
rocz. urodzin,
27 II 2007
Czyt.: Iz 55, 10-11; Ps 34; Mt 6, 7-15;
700 · w int. śp. Andrzeja, Jadwigi i Stanisława (gregoriańska),
· w int. śp. Jana Langa (gregoriańska),
800 ·
1800 · w int. śp. Barbary Peszat · Królikowskiej w 2rocz. śm. i zmarłych
z rodziny,
· w int. śp. Tadeusza Kopcia w 15
rocz. śm.,
26 II 2007
Czyt.: Kpł 19, 1-2. 11-18; Ps 19;
Mt 25, 31-46;
700 · w int. śp. Andrzeja, Jadwigi i Stanisława (gregoriańska),
· w int. śp. Mieczysławy i Barbary,
· w int. śp. Jana Langa (gregoriańska),
· o cierpliwość, dary Ducha Świętego i potrzebne łaski dla Marzeny
i Piotra,
800 ·
1800 · w int. śp. Leokadii Romowicz w 1
rocz. śm.,
· w int. śp. Danuty Piekarczyk,
1 III 2007
Czyt.: Est 4, 17k.l.m.r.s.t; Ps 138;
Mt 7, 7-12;
700 · w int. śp. Andrzeja, Jadwigi i Stanisława (gregoriańska),
· w int. śp. Jana Langa (gregoriańska),
800 · o Boże błogosławieństwo i opiekę
Matki Bożej Wspomożenia Wiernych na dorosłe życie dla Marty
w 18 rocz. urodzin,
1800 · w intencji Liturgicznej Służby Ołtarza i nowe powołania,
18
28 II 2007
Czyt.: Jon 3, 1-10; Ps 51; Łk 11, 29-32;
700 · w int. śp. Andrzeja, Jadwigi i Stanisława (gregoriańska),
· w int. śp. Jana Langa (gregoriańska),
800 ·
1800 · w intencji próśb i podziękowań do
Matki Bożej,
2 III 2007
Czyt.: Ez 18, 21-28; Ps 130;
Mt 5, 20-26;
700 · w int. śp. Andrzeja, Jadwigi i Stanisława (gregoriańska),
· w int. śp. Jana Langa (gregoriańska),
800 · w int. śp. Heleny Kogut,
830 · Droga Krzyżowa,
1700 · Droga Krzyżowa dla dzieci,
1745 · koronka do Miłosierdzia Bożego,
1800 · dziękczynna za szczęśliwie przeżyte 90 lat przez Marię,
1830 · Droga Krzyżowa,
3 III 2007
Czyt.: Pwt 26, 16-19; Ps 119;
Mt 5, 43-48;
700 · w int. śp. Andrzeja, Jadwigi i Stanisława (gregoriańska),
· w int. śp. Jana Langa (gregoriańska),
800 · w intencji nawrócenia i uzdrowienia wewnętrznego dla Tadeusza,
Janusza i Piotra,
1800 · w int. śp. Krzysztofa Malagi w 4
rocz. śm.,
· z prośbą o Boże miłosierdzie dla
męża Kazimierza w 1 rocz. śm.,
oraz braci Józefa i Tadeusza,
· w int. śp. Józefa Czerkasa w 52
rocz. śm.,
4 III 2007
2 Niedziela Wielkiego Postu,
Czyt.: Rdz 15, 5-12. 17-18; Flp 3, 14-4,1;
Łk 9, 28b-36;
700 · w int. śp. Jana Langa (gregoriańska),
745 · Godzinki o Męce Pańskiej
830 · o Boże błogosławieństwo, zdrowie
i opiekę Matki Bożej Wspomożenia
Wiernych dla członków Żywego
Różańca,
· w int. śp. Emilii w 7 rocz. śm.,
· o zdrowie, Boże błogosławieństwo
i opiekę Matki Bożej Wspomożenia
Wiernych dla Kazimierza Koguta,
1000 · w int. śp. Kazimiery Syczak i Kazimiery Czaplińskiej,
· o zdrowie i błogosławieństwo
Boże dla Kazimierza,
1130 · w intencji Parafian,
· w int. śp. Kazimierza Mrozka w 1
rocz. śm.,
1300 · w int. śp. Jadwigi Studnickiej,
1700 · nabożeństwo Gorzkich Żalów,
1800 · w int. śp. Kazimierza i Zofii Batków,
19
OGŁOSZENIAPARAFIALNE
1 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
25
1. Zachęcamy do udziału w nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich
Żali. W piątki Droga Krzyżowa odprawiana będzie po Mszy św. o 8.00
i 18.00 oraz dla dzieci o 17.00; natomiast Koronka do Bożego Miłosierdzia o 17.45. W niedziele Wielkiego
Postu po Mszy św. o 7.00 śpiewamy
Godzinki o Męce Pańskiej; o 17.00
Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym.
Składka zbierana na Gorzkich Żalach tradycyjnie przeznaczona jest
na kwiaty do Bożego Grobu. Uczestnicząc pobożnie w nabożeństwach
Gorzkich Żali i Drodze Krzyżowej
można uzyskać odpust zupełny pod
zwykłymi warunkami.
2. Dziś o godz. 19.00 w kościele, odbędzie się spotkanie organizacyjne
dla rodziców młodzieży klas III gimnazjum przed sakramentem bierzmowania. Sakrament ten zostanie
udzielony przez Ks. Bp. Jana Szkodonia 17 kwietnia 2007r. o godz.
18.00.
3. W środę, po Mszy św. o 18.00, odbędzie się spotkanie z rodzicami dzieci
które przygotowują się do przystąpienia, po raz pierwszy, do spowiedzi i Komunii św..
4. W tym tygodniu przypadają pierwszy
czwartek, piątek i sobota miesiąca.
W piątek rano udamy się z posługą
sakramentalną do chorych. W piątek
o 16.30 Msza św. dla dzieci, po niej
Droga Krzyżowa. W sobotę na Mszy
św. o 8.00 zostanie udzielony sakrament chorych.
LUTEGO
2007
5. W ten piątek o poprowadzenie Drogi
Krzyżowej prosimy grupę modlitewną Siloe.
6. Rekolekcje wielkopostne przeżywać
będziemy od 25. do 28. marca.
7. Ks. kard. Stanisław Dziwisz serdecznie zaprasza 2 marca o 18.00 do kościoła świętych Piotra i Pawła przy ul.
Grodzkiej w Krakowie na Mszę św.
o kanonizację Sługi Bożego Jana Pawła II oraz na koncert Chóru i Orkiestry Polskiego Radia. Wstęp wolny.
8. Można się jeszcze zapisać na pielgrzymkę do Lourdes. Zapisy w księgarni parafialnej w Dębnikach, ul.
Konfederacka 6 (w niedziele od 9.00
do 14.00) lub w Biurze Akcji Katolickiej ul. Franciszkańska 3 pok.37
( pon., śr., czw. od 16.00 do 17.30).
Informacje dodatkowe: tel. 0 602
347889.
9. Taca z przyszłej niedzieli przeznaczona będzie na remont dachu.
10. Zachęcamy, zwłaszcza w Wielkim
Poście, do czytania książek i prasy
katolickiej.
Ks. Robert Wróblewski SDB
Proboszcz
Redakcja:
Ks. Robert Wróblewski, s. Małgorzata Gromada, Teresa Flanek, Czesław Nowarski,
Magdalena Dudek, red. nacz. Janusz Kościński, Wojciech Pietras
tel. (012) 269 16 18
Internet: http://parafia.salezjanie.krakow.pl/
20
koszt.wydania 0,75 zł