emisja głosu - studia pełne (dr A.Reimann)

Transkrypt

emisja głosu - studia pełne (dr A.Reimann)
dr Aleksandra Reimann
Emisja głosu
Celem zajęć z emisji głosu jest opanowanie umiejętności świadomego i higienicznego
posługiwania się narządem mowy. Program zakłada realizację zagadnień praktycznych oraz
teoretycznych, niezbędnych dla uzyskania prawidłowej emisji głosu. Podejmuje kwestie ważne w
perspektywie pracy nauczyciela.
Zajęcia są realizowane w wymiarze 15 godzin.
Studia pełne, sp. nauczycielska
1. Emisja głosu (definicja pojęcia).
2. Postawa:
a. wyprostowana, swobodna i dynamiczna, stojąca i siedząca,
b. pozycja głowy względem kręgosłupa,
c. oddychanie spoczynkowe.
3. Oddychanie:
a. typy oddechu,
b. prawidłowy i wadliwy wdech oraz wydech,
c. podparcie oddechowe – appoggio,
d. czynna praca mięśni tłoczni brzusznej w czasie oddychania.
4. Budowa i funkcjonowanie narządów mowy (ćwiczenia artykulacyjno-fonacyjne oraz
gimnastyka buzi i języka). Przypomnienie budowy i funkcjonowania krtani.
5. Rodzaje głosów męskich i żeńskich.
6. Rezonans, rezonatory i nośność głosu: impostacja głosu, m.in. ćwiczenia wokalne
wzmacniające nośność głosu.
7. Artykulacja (ćwiczenia).
8. Dykcja i zasady poprawnej wymowy (ćwiczenia).
9. Właściwa intonacja, akcent oraz barwa głosu (interpretacja głosowa tekstu).
10. Wykorzystanie
wzorców
oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnych
wymagających zwiększonego wysiłku głosowego, m.in.:
ciągły dźwięk o niezmiennej częstotliwości,
pojedyncze sylaby, powtarzana sylaba (ta sama, różne)
wyrazy - zmiany dynamiczne, wykonanie akcentu,
w
ćwiczeniach
proste zdania, akcent zdaniowy i pauza.
11. Recytacja; odsłuchanie wzorcowych interpretacji fragmentów wybranych utworów
literackich. Ćwiczenie głosowej interpretacji, by przekaz był logiczny i komunikatywny.
Czytanie np.:
artykułów z gazet,
tekstów literackich.
12. Choroby zawodowe narządu mowy nauczyciela.
13. Higiena głosu:
•
•
•
higiena krtani (co stosować, a czego unikać),
środki lecznicze pomocne w higienie głosu,
regeneracja głosu.
14. Dolegliwości i wady wymowy spotykane u dzieci (uczniów), np.:
a. seplenienie,
b. jąkanie,
c. kappacyzm/gammacyzm.
Bibliografia
1. Głos narzędziem pracy. Poradnik dla nauczycieli, pod red. M. Śliwińskiej-Kowalskiej,
Łódź 1999.
2. H. Górski, Zbiór ćwiczeń z emisji głosu, Kraków 2003.
3. Narząd głosu i jego znaczenie w komunikacji społecznej, red. A. Obrębowski, Poznań
2008.
4. P. Nowakowski, Wariantywność współczesnej polskiej wymowy scenicznej, Poznań
1997.
5. B. Tarasiewicz, Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do emisji głosu, Kraków
2006.
6. B. Toczyska, Elementarne ćwiczenia dykcji, wyd. 2, Gdańsk 2003.
7. B. Toczyska, Łamańce z dedykacją, czyli makaka ma Kama, Gdańsk 2003.
8. B. Toczyska, Głośno i wyraźnie. 9 lekcji dobrego mówienia, Gdańsk 2007.
9. B. Toczyska, Sarabanda w chaszczach (ćwiczenie samogłosek), wyd. 2 popr., Gdańsk
2006.
10. B. Wierzchowska, Wymowa polska, wyd. 2 zmien., Warszawa 1971.
11. H. Zielińska, Kształcenie głosu, Lublin 1996.