Informacje o odczynnikach Analizatory, w których mogą być
Transkrypt
Informacje o odczynnikach Analizatory, w których mogą być
0020737984122COINV6.0 BENZ Abuscreen OnLine Benzodiazepines - β-glucoronidase Application Narkotyki i nadużywanie leków Informacje o odczynnikach Analizatory, w których mogą być używane odczynniki cobas c pack ID systemowe 07 3798 4 20737984 122 Abuscreen OnLine Benzodiazepines (200 testów) 03707598 001 03707601 001 03304680 190 β-glucuronidase pochodząca z E. Coli K‑12 (5 mL) β-glucuronidase pochodząca z E. Coli K‑12 (15 mL) Preciset DAT Plus II CAL 1-6 (6 × 5 mL) Control Set DAT II PreciPos DAT Set II (2 × 10 mL) PreciNeg DAT Set II (2 × 10 mL) 03312968 190 Polski Informacja o aplikacjach Test BZGLS, ID testu 0‑315 dla testu półilościowego Test BZGQL, ID testu 0‑415 dla testu jakościowego Zastosowanie Test Benzodiazepines (BENZ), w połączeniu z β‑glukuronidazą jako specjalnym rozcieńczalnikiem jest testem diagnostycznym in vitro do półilościowych i jakościowych oznaczeń benzodiazepin w ludzkim moczu w punkcie odcięcia 100 ng/mL w systemach COBAS INTEGRA 800. Uzyskane wyniki oznaczeń półilościowych zezwalają na ocenę działania testu w ramach programu kontroli jakości. Metody półilościowe służą do określania właściwego rozcieńczenia próbek służących do powtórzenia za pomocą metody potwierdzającej, takiej jak chromatografia masowa (GC/MS). Metoda Benzodiazepines, β-glucuronidase Application dostarcza jedynie wyników wstępnych. W celu uzyskania potwierdzonego wyniku należy zastosować inną, bardziej swoistą metodę oznaczeń. GC/MS jest preferowaną metodą potwierdzenia.1 Wyniki testów należy interpretować z uwzględnieniem klinicznego stanu pacjenta, szczególnie gdy wstępny wynik jest dodatni. Podsumowanie Benzodiazepiny stanowią klasę wszechstronnych i powszechnie stosowanych leków o działaniu depresyjnym na centralny układ nerwowy. Mają one również wpływ uspokajający, przeciwlękowy, zwiotczający mięśnie i przeciwdrgawkowy.1,2,3,4,5 Poszczególne pochodne benzodiazepiny znacznie różnią się szybkością wchłaniania, dystrybucji, metabolizmu oraz wydalania z organizmu. Ilościowe różnice w sile działania, spektrum farmakodynamicznym oraz właściwości farmakokinetyczne spowodowały ich różnorodne zastosowanie lecznicze. Zaobserwowane różnice kliniczne pomiędzy benzodiazepinami o krótko- i długotrwałym działaniu to skuteczność, efekty uboczne, efekty odstawienia oraz zdolność do wywołania uzależnień.2,6,7 Powszechne i skuteczne stosowanie benzodiazepin w leczeniu w ostatnich dziesięcioleciach doprowadziło do ich nadużywania. Przedawkowanie benzodiazepin najczęściej wiąże się z jednoczesnym przyjmowaniem leków innych klas.8,9 Nadmierne lub przewlekłe spożywanie alkoholu oraz jednocześnie przyjmowane benzodiazepiny mogą doprowadzić do różnorodnych i poważnych interakcji toksykologicznych. Na efekt sumaryczny wpływ mogą mieć czynniki wewnętrzne, zewnętrzne i farmakokinetyczne. Nadużywanie może przybrać postać przyjmowania stosunkowo niewielkich dawek, jak również przedawkowanie; w związku z tym wykrycie narkotyku lub jego metabolitów w moczu wymaga odpowiedniego dobrania wartości odcięcia, które spełniać będą wymagania programu. W następstwie przyjęcia benzodiazepin klasy podstawień w pozycji 1,4 (w tym pochodnych triazolobenzodiazepiny), są one wchłaniane, metabolizowane a następnie wydalane w moczu w różnym stopniu, w postaci metabolitów o podobnej strukturze. Różnorodność metabolitów odzwierciedla różnice we właściwościach fizykochemicznych i szlakach metabolicznych poszczególnych związków. Podobieństwa w zakresie metabolizmu to między innymi usuwanie podstawników z pierścienia ß 1,4‑benzodiazepin, α‑hydroksylacja triazolobenzodiazepin, demetylacja, hydroksylacja węgla w pozycji trzeciej w pierścieniu ß oraz koniugacja hydroksylowanych metabolitów i wydalanie z moczem głównie w postaci glukuronidów.1,2,3,4,5 Enzymatyczna hydroliza glukuronidowanych benzodiazepin może spowodować wzrost reakcji krzyżowych w testach immunologicznych służących do wykrywania benzodiazepin.10,11,12,13,14 2016-12, V 6.0 Polski COBAS INTEGRA 800 Zasada pomiaru Kinetyczna interakcja mikrocząstek w roztworze (KIMS)15 oraz pomiar efektu interakcji jako zmian transmisji światła. Przy braku leku w próbce wolne przeciwciało wiąże się z koniugatem lekmikrocząstki, powodując tworzenie się agregatów mikrocząstek. Wraz z postępem reakcji agregacji w przypadku braku substancji badanej w próbce, wzrasta absorbancja. W przypadku, gdy oznaczana substancja jest obecna w próbce, konkuruje ona o wolne przeciwciało z jej pochodną, związaną z cząstką. Przeciwciało związane z badaną substancją pochodzącą z próbki przestaje pobudzać agregację mikrocząstek, a w rezultacie ustaje tworzenie sieci cząstek. Obecność substancji badanej w próbce zmniejsza wzrost absorbancji proporcjonalnie do jej stężenia w próbce. Zawartość substancji badanej określana jest względem wartości uzyskanej dla znanego, równego wartości odcięcia, stężenia tej substancji. Odczynniki - roztwory robocze Sample Diluent (SD) Bufor zawierający stabilizator i 0.09 % azydek sodu. Antibody Reagent (AB) Przeciwciało przeciwko benzodiazepinie (owcze, poliklonalne) w buforze z 0.09 % roztworem azydku sodowego Microparticle Reagent (MP) Skoniugowane mikrocząstki pochodnej benzodiazepiny w buforze z 0.09 % roztworem azydku sodowego. SD jest na pozycji A, AB jest na pozycji B, a MP jest na pozycji C. Kolejność pipetowania Analizator COBAS INTEGRA 800 R1 = SD R2 = AB R3 (SR) = MP Zalecenia i środki ostrożności Należy przestrzegać wszelkich zaleceń oraz środków ostrożności zawartych w rozdziale 1, "Wstęp". Dla USA: Wyłącznie na osobne zalecenie Postępowanie z odczynnikami Gotowy do użycia. Po przekłuciu kasety cobas c pack analizator automatycznie miesza odczynnik przez 1 minutę i przez pół minuty w trybie rozpoczęcia dnia pracy. Enzym β‑glukuronidaza Gotowy do użycia Dodać wystarczającą do przewidywanych oznaczeń ilość β‑glukuronidazy plus minimum 50 µL do naczynka próbkowego COBAS INTEGRA. Uwaga: Analizator COBAS INTEGRA 800 pobierze 2 µL enzymu do kuwety dla każdej próbki testu. Włożyć naczynko próbkowe zawierające β‑glukuronidazę na zdefiniowaną przez użytkownika pozycję dla rozcieńczalnika. 1/5 BNZGL 0020737984122COINV6.0 BENZ Abuscreen OnLine Benzodiazepines - β-glucoronidase Application Przechowywanie i trwałość Narkotyki i nadużywanie leków Parametry pipetowania Czas przechowywania w temp. 2‑8 °C Do daty ważności na etykiecie cobas c pack Analizator COBAS INTEGRA 800 W analizatorze w temp. 8 ℃ 59 dni Nie zamrażać odczynników. Zamrożone odczynniki należy wyrzucić. β‑glukuronidaza W temp. 2‑8 °C Do daty ważności Analizator COBAS INTEGRA 800 W analizatorze 24 godz. Pobieranie i przygotowanie materiału Sprawdzono i zaakceptowano możliwość stosowania jedynie materiałów biologicznych wymienionych poniżej. Mocz: Mocz należy pobierać do czystych pojemników, szklanych lub plastikowych. Świeże próbki moczu nie wymagają specjalnej obróbki, jednak należy zwracać uwagę, aby próbki pobierane za pomocą pipety były wolne od większych zanieczyszczeń. Próbki należy przechowywać w prawidłowym, fizjologicznym zakresie pH 5‑8. Nie są wymagane żadne dodatki i konserwanty. Zaleca się przechowywanie próbek moczu w temperaturze 2‑8 °C i oznaczanie ich w ciągu 5 dni od momentu pobrania.16 W celu dłuższego przechowywania zaleca się zamrażanie próbek. Próbki bardzo mętne należy odwirować. Zafałszowywanie lub rozcieńczanie próbek powoduje uzyskanie błędnych wyników. W przypadku podejrzenia zafałszowania należy pobrać nową próbkę do oznaczeń. Dla próbek pobieranych zgodnie z obowiązkowymi zaleceniami dla federalnych programów badań na obecność narkotyków Mandatory Guidelines for Federal Workplace Drug Testing Programs.17 Uwaga: Rozcieńczenie próbek może być stosowane jedynie jako ocena wartości dla GC/MS - nie należy go stosować w celu uzyskania wyników. Procedury rozcieńczeń, jeśli są stosowane, powinny być zwalidowane. Materiały dostarczone w zestawie Patrz "Odczynniki - roztwory robocze" w części o odczynnikach. Oznaczenie W celu optymalnego działania testu należy stosować się do zaleceń zawartych w niniejszej ulotce dotyczących konkretnego analizatora. Należy postępować zgodnie z poniższą instrukcją obsługi dla operatora, uwzględniając typ aparatu. Aplikacja dla moczu Definicja testu COBAS INTEGRA 800 Rozcieńczalnik (H2O) R1 40 µL 6 µL R2 53 µL 6 µL Próbka 9.5 µL 8 µL Specjalny rozcieńczalnik (β‑glukuronidaza) 2 µL SR 15 µL Objętość całkowita 147.5 µL 8 µL Kalibracja Kalibratory Aplikacja do oznaczeń półilościowych BZGLS, 0-315 Kalibratory Preciset DAT Plus II, CAL1-4 0, 50, 100, 200 ng/mL nordiazepam (DATS7, ID systemowe 07 6795 6) Aplikacje do oznaczeń jakościowych BZGQL, 0-415 Kalibratory Preciset DAT Plus II, CAL 1 0 ng/mL lub woda dejonizowana i kalibratory Preciset DAT Plus II, CAL 3 100 ng/mL (DATQ3, ID systemowe 07 6770 0) Dla aplikacji jakościowych punktowi odcięcia 100 ng/mL przypisano wartość 1000. Tryb kalibracji Aplikacja półilościowa Interpolacja liniowa Aplikacja jakościowe Regresja liniowa Powtórzenie kalibracji Zalecana w duplikacie Częstotliwość kalibracji Dla każdej serii oraz co 30 dni, jak również zgodnie z procedurami kontroli jakości Krzywą kalibracji wyznacza się przy pomocy kalibratorów. Kalibratory należy umieścić w statywie CAL/QC według gradientu stężeń: od najwyższego do najniższego. Krzywa kalibracji zapisywana jest w pamięci systemu COBAS INTEGRA i wywoływana w trakcie późniejszych analiz. Spójność pomiarowa: Powyższa metoda została wystandaryzowana wobec pierwotnej metody referencyjnej (GC/MS). Kontrola jakości Półilościowa Jakościowa Rodzaj pomiaru Absorbancja Absorbancja Model kalkulacyjny absorbancji Punkt końcowy Punkt końcowy PreciPos DAT Set II (DAT2P, ID systemowe 07 6771 9) Rodzaj reakcji R1-R2-S-SR R1-R2-S-SR Kierunek reakcji Rosnący Rosnący PreciNeg DAT Set II (DAT2N, ID systemowe 07 6772 7) Początek reakcji SR SR Długość fali A 520 nm 520 nm Zakres testu 0-200 ng/mL 0-2000 z rozcieńczeniem 0-2000 ng/mL z rozcieńczeniem 0-2000 ng/mL Współczynnik rozcieńczenia Zalecany 10. krotnya) zalecany 10. krotnya) Odczyt pierwszy/ostatni 44/78 44/78 Jednostka ng/mL a) Stosować w celu określenia stężenia do badania metodą GC/MS. BNZGL Kontrola jakości Control Set DAT II Do kontroli należy używać materiałów wyszczególnionych w części "Informacja o odczynnikach". Można stosować również inny odpowiedni materiał kontrolny. Stężenie środka w kontrolach Control Set DAT II zweryfikowano metodą GC/MS. Częstotliwość i zakres przeprowadzania kontroli muszą być dostosowane do indywidualnych wymogów danego laboratorium. Uzyskane wartości winny zawierać się w wyznaczonych granicach. Wskazane jest, by każde laboratorium opracowało procedury naprawcze, które należy wdrożyć, gdy wyniki uzyskane dla materiałów kontrolnych znajdą się poza podanym zakresem. Procedury kontroli jakości należy stosować zgodnie z właściwymi zaleceniami organów państwowych oraz lokalnymi wytycznymi. Wyniki Systemy COBAS INTEGRA podają wyniki z następującymi znacznikami testów: 2/5 2016-12, V 6.0 Polski 0020737984122COINV6.0 BENZ Abuscreen OnLine Benzodiazepines - β-glucoronidase Application Narkotyki i nadużywanie leków Raportowanie wyników półilościowych Flaga COBAS INTEGRA Zakres wartości Brak flagi Ujemny < 100 ng/mL <TEST RNG Ujemny < 0 ng/mL >TEST RNG Dodatni > 200 ng/mL POS 100 Dodatni ≥ 100 ng/mL Podstawą podanego zakresu jest wartość punktu odcięcia równa 100 ng/mL. Wyniki jakościowe Flaga COBAS INTEGRA Zakres wartości Brak flagi Ujemny < 1000 <TEST RNG Ujemny <0 >TEST RNG Dodatni > 2000 POS 1000 Dodatni ≥ 1000 Podstawą podanego zakresu jest przypisana punktowi odcięcia 100 ng/mL wartość 1000 . Raportowanie wyników półilościowych Ocena półilościowa wyniku wstępnie dodatniego powinna być używana przez laboratoria wyłącznie do określania właściwego rozcieńczenia próbki do wykonania potwierdzenia np. metodą GC/MS.. Umożliwia również laboratorium ustanowienie procedur kontrolnych i ocenę ich przeprowadzania. Uwaga: Aby upewnić się, że próbka nie została nadmiernie rozcieńczona w przypadku stosowania funkcji rozcieńczania (w stosunku 1:10), należy sprawdzić, czy uzyskany wynik jest nie mniejszy niż połowa wartości odcięcia oznaczanej substancji pomnożona przez 10. Jeżeli wynik rozcieńczenia próbki jest niższy od wartości 10 razy, należy powtórzyć oznaczenie przy mniejszym rozcieńczeniu próbki. Rozcieńczenie, dzięki któremu wynik jest najbliższy punktowi odcięcia oznaczanej substancji jest najdokładniejsze. W celu oceny stężenia próbki wstępnie dodatniej należy pomnożyć uzyskany wynik przez odpowiedni współczynnik rozcieńczenia. Rozcieńczenie próbek może być stosowane jedynie jako ocena wartości dla GC/MS Ograniczenia - substancje interferujące Informacje dotyczące substancji badanych na występowanie reakcji krzyżowych w teście znajdują się w części "Szczegółowe dane o teście". Istnieje prawdopodobieństwo, że także inne substancje i/lub czynniki (np. awarie techniczne lub błędy proceduralne) mogą zakłócić przebieg testu i spowodować uzyskanie błędnych wyników. Wynik wstępnie dodatni tego oznaczenia wskazuje na obecność w moczu benzodiazepin lub ich metabolitów. Nie oznacza stopnia zatrucia. Do moczu wolnego od leku dodano substancje interferujące w stężeniu podanym poniżej. Następnie próbki te dopełniono do stężenia 100 ng/mL przy użyciu roztworu nordiazepamu. Próbki przebadano potrójnie (n = 3) w analizatorze COBAS INTEGRA 700. Obliczony % mediany odzysku podano poniżej. Substancja Aceton Kwas askorbinowy Badane stężenie Odzysk benzodiazepin (%) 1 % 100 1.5 % 94 Bilirubina 0.25 mg/mL 104 Kreatynina 5 mg/mL 101 1 % 114 Etanol Glukoza 2 % 99 7.5 g/L 136 Albumina ludzka 0.5 % 102 Kwas szczawiowy 2 mg/mL 101 Chlorek sodu 0.5 M 97 Chlorek sodu 1 M 78 Hemoglobina 2016-12, V 6.0 Polski Substancja Badane stężenie Odzysk benzodiazepin (%) 6 % 98 Mocznik Dla celów diagnostycznych wyniki powinny być interpretowane z uwzględnieniem historii choroby, badań klinicznych oraz innych danych o pacjencie. WYMAGANA CZYNNOŚĆ Programowanie specjalnego cyklu mycia: W odniesieniu do pewnych kombinacji testów przeprowadzanych jednocześnie w analizatorach COBAS INTEGRA obowiązkowe jest stosowanie specjalnych cykli mycia. Dalsze instrukcje oraz najnowsza wersja Dodatkowych Cykli Mycia, zob. ulotka metodyczna odczynnika CLEAN. Tam, gdzie to konieczne, przed podaniem wyników testu należy wprowadzić mający na celu uniknięcie efektu przeniesienia specjalny program dodatkowego cyklu mycia. Szczegółowe dane o teście Dane wyznaczone przy użyciu analizatorów COBAS INTEGRA 700 podano poniżej. Wyniki uzyskane w poszczególnych laboratoriach mogą się różnić. Precyzja Precyzję wyznaczono przy użyciu próbek kontrolnych nordiazepamu w ramach protokołu wewnętrznego, oznaczanych w seriach po 20 powtórzeń raz dziennie przez 5 dni. Otrzymano następujące wyniki przy użyciu analizatora COBAS INTEGRA 700: Precyzja testów półilościowych Powtarzalność Średnia ng/mL OS ng/mL WZ % Poziom 1 (75 ng/mL) 80 3 4.0 Poziom 2 (100 ng/mL) 120 6 5.0 Poziom 3 (125 ng/mL) 157 10 6.1 Średnia ng/mL OS ng/mL WZ % Precyzja pośrednia Poziom 1 (75 ng/mL) 81 5 5.5 Poziom 2 (100 ng/mL) 108 10 9.0 Poziom 3 (125 ng/mL) 155 9 5.8 Precyzja testów jakościowych Liczba oznaczonych próbek Prawidłowe wyniki 0.75x 100 100 > 95 % odczyt ujemny 1.25x 100 100 > 95 % odczyt dodatni Punkt odcięcia (x) Poziom ufności Dolny zakres wykrywalności testu 9.4 ng/mL Za dolną granicę wykrywalności przyjmuje się najniższe mierzalne stężenie oznaczanej substancji, które można odróżnić od zera. Oblicza się je jako 2 odchylenia standardowe powyżej kalibratora zerowego (kalibrator zerowy + 2 OS, powtarzalność n = 21). Dokładność 100 próbek moczu, które w oznaczeniach laboratoryjnych dały wynik ujemny oznaczono metodą Benzodiazepines z β‑glukuronidazą. 100 % próbek moczu prawidłowego dało wynik ujemny w odniesieniu do punktu odcięcia 100 ng/mL. 53 próbek z laboratorium szpitalnego, oznaczonych jako wstępnie dodatnie za pomocą dostępnej na rynku metody immunoenzymatycznej, potwierdzone przez GC/MS, oceniono za pomocą testu Benzodiazepines z β‑glukuronidazą. 100 % próbek dało wynik dodatni w odniesieniu do punktu odcięcia 100 ng/mL. Dodatkowo, 5 próbek rozcieńczono do uzyskania stężenia benzodiazepin na poziomie 75‑100 % punktu odcięcia, a 5 próbek do stężenia benzodiazepin na poziomie 100‑125 % punktu odcięcia. Wyniki znajdujące 3/5 BNZGL 0020737984122COINV6.0 BENZ Abuscreen OnLine Benzodiazepines - β-glucoronidase Application Narkotyki i nadużywanie leków się w bliskim zakresie wartości punktu odcięcia porównano z danymi uzyskanymi z oznaczeń rozcieńczonych próbek moczu o wyniku dodatnim. W oznaczeniu metodą Benzodiazepines z β‑glukuronidazą w analizatorze COBAS INTEGRA 700 uzyskano następujące wyniki w odniesieniu do wartości GC/MS. Wartości GC/MS (ng/mL) Analizator COBAS INTEGRA 700 Wartości bliskie punktu odcięcia 74-75 123-124 218-4937 + 0 1 5 53 − 100 4 0 0 Związekb) Klorazepan Alprazolam 139 108 93 Didezetyloflurazepam 128 78 Prazepam 152 66 Ketazolam 157 64 Nitrazepam 158 63 131 77 79000 0.1 Demoksepam 159 63 Klonazepam 159 63 7-Acetamidonitrazepam 7-Aminoklonazepam 193 52 Kwazepam 160 63 Lorazepam 164 61 294 34 Norchlorodiazepoksyd 172 58 Flunitrazepam 175 57 7-Aminoflunitrazepam 124 81 Dezmetyloflunitrazepam 181 55 3-Hydroksyflunitrazepam 429 23 213 47 Glukuronian lorazepamu Przybliżony odsetek reakcji krzyżowych. 72 Hydroksyetyloflurazepam 7-Aminonitrazepam Swoistość analityczna Swoistość testu COBAS INTEGRA Benzodiazepines z β‑glukuronidazą wyznaczono drogą wyznaczania krzywych inhibicji dla każdego z wymienionych związków, co pozwoliło każdorazowo oszacować, jaka ich ilość mogłaby zastąpić 100 ng/mL nordiazepamu przyjęte za wartość odcięcia. Równoważnik (ng/mL) dla 100 ng/mL nordiazepamu Przybliżony odsetek reakcji krzyżowych. Związekb) Kliniczna korelacja testu Benzodiazepines z β‑glukuronidazą (punkt odcięcia = 100 ng/mL) Próbki ujemne Równoważnik (ng/mL) dla 100 ng/mL nordiazepamu 75 133 α-Hydroksyalprazolam 111 90 α-Glukuronian hydroksyalprazolamu 175 57 4-Hydroksyalprazolam 200 50 94 106 159 63 Loprazolam 410 24 Estazolam 96 105 Oksaprozyna 4522 2.2 Midazolam 101 99 Zolpidem > 100000 0.09 141 71 Flumazenil > 100000 0.01 Bromazepam 107 94 Doksefazepam 107 93 Tetrazepam 107 93 Delorazepam 107 93 Fenazepam 110 91 Fosazepam 114 88 Halazepam 119 84 Lormetazepam 120 84 Triazolam 120 83 4-Hydroksytriazolam 103 97 α-Hydroksytriazolam 117 86 123 81 464 22 Klobazam 124 81 Brotiazolam 126 79 Oksazepam 142 70 247 40 149 67 86 116 Diazepam N-Metyloksazepam α-Hydroksymidazolam Temazepam Glukuronian temazepamu Glukuronid oksazepamu Flurazepam Dezalkiloflurazepam BNZGL Chlorodiazepoksyd 204 49 Pinazepam Dezmetylochlorodiazepoksyd 261 38 Medazepam 344 29 164 61 Dezmetylomedazepam b) Związki te są metabolitami przyjętego leku. Wiele benzodiazepin występuje w moczu głównie jako koniugat w postaci glukuronidu. Reakcje krzyżowe metabolitów w postaci glukuronidu mogą być podobne do reakcji krzyżowych związku macierzystego. Zastosowanie glukuronidazy poprawia reakcję krzyżową testu COBAS INTEGRA Benzodiazepines w stosunku do niektórych glukuronidowanych metabolitów. Interferencje powodowane przez leki Do porcji prawidłowego ludzkiego moczu dodano następujące związki w stężeniu 100000 ng/mL. Żaden z tych związków w teście nie dał wartości równych lub większych niż 0.09 % reakcji krzyżowych. Paracetamol Ketamina Kwas acetylosalicylowy Lidokaina Aminopiryna LSD Amitryptylina MDA Amobarbital MDEA d-Amfetamina MDMA l-Amfetamina Melanina Ampicylina Meperydyna Kwas askorbinowy Metadon Aspartam d-Metamfetamina 4/5 2016-12, V 6.0 Polski 0020737984122COINV6.0 BENZ Abuscreen OnLine Benzodiazepines - β-glucoronidase Application Atropina l-Metamfetamina Benzokaina Metakwalon Benzoloekgonina Metylofenidat (metabolit kokainy) Metyprylon Benzofetamina Morfina Butabarbital Nalokson Kofeina Naltrekson Podchlorek wapnia Naproksen Chlorochina Niacynamid Chlorfeniramina Noretyndron Chloropromazyna l-Norpseudoefedryna Kokaina Penicylina G Kodeina Pentazokina Dekstrometorfan Pentobarbital Dekstropropoksyfen Fencyklidyna Difenhydramina β-Fenetylamina Difenylohydantoina Fenobarbital Dopamina Fenotiazyna Ekgonina Fenylobutazon Ester metyloekgoniny Fenylopropanolamina d-Efedryna Prokaina l-Efedryna Prometazyna Erytromycyna Pseudoefedryna Estriol Chinidyna Fenoprofen Chinina Furosemid Sekobarbital Kwas gentyzynowy Sulindak Glutetymid Tetracyklina Eter gwajakologlicerolowy Kwas Δ9 THC-9-karboksylowy Hydrochlorotiazyd Tetrahydrozolina p-Hydroksyamfetamina Trifluoperazyna Ibuprofen Tyramina Imipramina Werapamil Narkotyki i nadużywanie leków 7 Chouinard G. Issues in the clinical use of benzodiazepines: potency, withdrawal, and rebound. J Clin Psychiatry 2004:65(5);7-12. 8 Abernethy DR, Greenblatt DJ, Ochs HR, et al. Benzodiazepine drugdrug interactions commonly occurring in clinical practice. Curr Med Res Opin 1984;8:80-93. 9 Tanaka E. Toxicological interactions between alcohol and benzodiazepines. J Toxicol Clin Toxicol 2002;40:69-75. 10 Dou C, Bournique JS, Zinda MK, et al. Comparison of the Rates of Hydrolysis of Lorazepam-Glucuronide, Oxazepam-Glucuronide and Temazepam-Glucuronide Catalyzed by E. Coli β-D-Glucuronidase Using the OnLine Benzodiazepine Screening Immunoassay on the Roche/Hitachi 917 Analyzer. J of Forensic Science 2001;46(2):335-340. 11 Beck O, Lin Z, Brodin K, et al. The online screening technique for urinary benzodiazepines: comparison with EMIT, FPIA, and GC-MS. J Anal Toxicology 1997;21(7):554-557. 12 Salamone SJ, Honasoge S, Brenner C, et al. Flunitrazepam excretion patterns using the Abuscreen OnTrak and OnLine immunoassays: comparison with GC-MS. J Anal Toxicol 1997;21:341-345. 13 Klette KL, Wiegand RF, Horn CK, et al. Urine benzodiazepine screening using Roche Online KIMS immunoassay with betaglucuronidase hydrolysis and confirmation by gas chromatographymass spectrometry. J Anal Toxicol 2005;29:193-200. 14 Valentine JL, Middleton R, Sparks C. Identification of urinary benzodiazepines and their metabolites: comparison of automated HPLC and GC-MS after immunoassay screening of clinical specimens. J Anal Toxicol 1996;20(6):416-424. 15 Armbruster DA, Schwarzhoff RH, Hubster EC, et al. Enzyme immunoassay, kinetic microparticle immunoassay, radioimmunoassay, and fluorescence polarization immunoassay compared for drugs-ofabuse screening. Clin Chem 1993;39:2137-2146. 16 Toxicology and Drug Testing in the Clinical Laboratory; Approved Guideline. 2nd ed. (C52-A2). Clinical and Laboratory Standards Institute 2007;27:33. 17 Mandatory Guidelines for Federal Workplace Drug Testing Programs. Fed Regist 2008 Nov 25;73:71858-71907. W niniejszej ulotce metodycznej jako separatora dziesiętnego, oddzielającego liczbę całkowitą od części dziesiętnych ułamka dziesiętnego stosuje się zawsze kropkę. Separatorów oddzielających tysiące nie używa się. Symbole Oprócz znaków zawartych w standardzie ISO 15223‑1, firma Roche Diagnostics używa następujących symboli i znaków. Zawartość zestawu Objętość po rekonstytucji lub wymieszaniu Izoproterenol Globalny handlowy numer identyfikacyjny GTIN Jakakolwiek modyfikacja ustawień analizatora wymaga walidacji przez laboratorium. Literatura 1 Karch SB, ed. Drug Abuse Handbook. Boca Raton, FL: CRC Press LLC 1998. 2 Hardman JG, Limbird LE, Gilman A, eds. Goodman and Gilman’s The Pharmacological Basis of Therapeutics. 10th ed. New York, NY: McGraw Hill Pub Co. 2001. 3 Baselt RC. Disposition of Toxic Drugs and Chemicals in Man. 7th ed. Foster City, CA: Biomedical Publications 2004. 4 Laurijssens BE, Greenblatt DJ. Pharmacokinetic-pharmacodynamic relationships for benzodiazepines. Clin Pharmacokinet 1996;30:52-76. 5 Salamone SJ, ed. Benzodiazepines and GHB: Detection and Pharmacology. Totowa, NJ: Humana Press 2001. 6 Hallfors DD, Saxe L. The dependence potential of short half-life benzodiazepines: a meta-analysis. Am J Public Health 1993;83:1300-1304. 2016-12, V 6.0 Polski Dodatki, usunięte fragmenty oraz zmiany zostały oznaczone na marginesie. © 2016, Roche Diagnostics Roche Diagnostics GmbH, Sandhofer Strasse 116, D-68305 Mannheim www.roche.com Dystrybucka w USA: Roche Diagnostics, Indianapolis, IN US Customer Technical Support 1-800-428-2336 5/5 BNZGL