Porównanie technik jedno i dwurzędowej w symulowanych
Transkrypt
Porównanie technik jedno i dwurzędowej w symulowanych
Porównanie technik jedno i dwurzę dowe j w symulowanych naprawach stożka rotatorów BADANIE DOŚWIADCZALN E NA KRÓLIKACH M. Ozbaydar, B. Elhassan, C. Esenyel, A. Atalar, E. Bozdag, E. Sunbuloglu, N. Kopuz, M. Demirhan Istanbul School of Medicine, Istanbul, Turkey J Bone Joint Surg [Br] 2008;90-B:1386-91. Zbadano zmiany w właściwościach biomechanicznych po zastosowaniu jedno i dwurzędowego szycia w naprawie symulowanego, ostrego zerwania stożka rotatorów u królików aby określić efekt obu tych technik w procesie gojenia. Zerwanie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego zostało przeprowadzone u 80 królików, które podzielono na dwie równe grupy. Szycie jednorzędowe z dwoma szwami mocującymi zostały przeprowadzone w grupie 1, a szycie dwurzędowe z czterema szwami mocującymi w grupie 2. Dziesięć nienaruszonych przeciwstronnych stawów barkowych zostało potraktowane jako grupa kontrolna. Testy biomechaniczne zostały przeprowadzone niezwłocznie po operacji oraz w czwartym i ósmym tygodniu po operacji, ponadto w czwartym i ósmym tygodniu przeprowadzono badania histologiczne. Średnie obciążenie krytyczne było większe w grupie 2 niż w 1, ale w obu grupach stosunek ten pozostawało niższe niż w grupie kontrolnej podczas każdego z badań. Badania histologiczne wykazały podobne właściwości gojenia w czwartym i ósmym tygodniu dla obu grup, jednakże istotnie większa liczba połączeń ścięgno-kość została wykazana po ośmiu tygodniach w grupie 2 (p < 0.012). Podsumowując, średnie obciążenie krytyczne rośnie wraz z liczbą zastosowanych szwów mocujących. Wzrost obciążenia krytycznego w ósmym tygodniu po operacji wydaje się być powiązany ze wzrostem liczby połączeń ścięgno-kość w grupie szytej dwurzędowo..