menadżer projektów − umożliwia tworzenie i zarządzanie
Transkrypt
menadżer projektów − umożliwia tworzenie i zarządzanie
• • • • • • • • • • • • • • • • • • menadżer projektów − umożliwia tworzenie i zarządzanie projektem użytkownika; edytor tekstu − umożliwia wprowadzenie kodu źródłowego w języku asemblera lub C (interaktywna korekcja błędów pozwala na natychmiastowe sprawdzenie poprawności składniowej pisanego programu) oraz edycję plików wynikowych powstających w czasie tworzenia projektu; system pomocy − pozwala na uzyskanie natychmiastowej podpowiedzi; kompilator/asembler − tworzy plik obiektowy, sprawdza poprawność składniową programu; menadżer bibliotek − tworzy biblioteki programów (modułów), które mogą być w przyszłości wielokrotnie używane do tworzenia nowych programów użytkowych; linker − na podstawie plików obiektowych tworzy całkowity moduł obiektowy zawierający kompletny kod maszynowy programu użytkownika; kod ten może zostać wykorzystany w procesie programowania pamięci np. EPROM); konwerter formatów − zapisuje plik wynikowy z procesu linkowania w innym formacie (np. szesnastkowym hex., zrozumiałym dla większości programatorów); symulator − w sposób programowy (wykorzystując wyłącznie możliwości komputera PC) symuluje zasoby mikroprocesora rodziny ’51; debugger − pozwala na uruchomienie programu w systemie z mikroprocesorem ADuC 845; monitor − program rezydentny umieszczony w mikroprocesorze ADuC 845; pozwala na nawiązanie komunikacji w standardzie RS232, pomiędzy debugger’em na komputerze PC a ADuC 845. clr A ;rozkaz=> wyczyść akumulator reti ;rozkaz=> koniec przerwania mov R1,#0 ;rozkaz=> wyzeruj rejestr R1 Wyjaśnić polecenie MOV @R1,A i napisać przykład zastosowania. kopiowanie zawartości A do rejestru R1 zamienić 50h na liczbę binarną i dziesiętną 50h jest zapisana w systemie szesnastkowym 1010000bin 80dec Co to jest dekoder rozkazów i podać jego fizyczne miejsce w mikroprocesorze. dekoder rozkazów–służy do dekodowaniar ozkazów i przesyłania odpowiednich sygnałów sterujących do mikroprocesora. Rejestr roboczy - sposób zorganizowania. W obszarze wewnętrznej pamięci danych o adresach od 00h do 1Fh znajdują się 4 bankiuniwersalnych rejestrów roboczych (ang. working registers), po 8 rejestrów w każdym. Rejestry tesą adresowane przez nazwę (R0, R1, R2, R3, R4, R5 R6 oraz R7). Opisać rozkaz RETI ;rozkaz=> koniec przerwania Stos (ang. stack) jest obszarem pamięci o organizacji LIFO (ang. last in, first out) rezydującym wwewnętrznej pamięci danych. Obszar ten jest używany przez rozkazy wywołania podprogramów orazpodczas wywołania programów obsługi przerwań do przechowywania adresów powrotu. Równieżużytkonik za pomoca odpowiednich rozkazów może odkładać i zdejmować dane na/z stosu w celu ichchwilowego zapamiętania.Adres wierzchołka stosu przechowywany jest w 8-bitowym rejestrze SP (ang stack pointer). Każdeodłożenie wartości na stos powoduje inkrementację rejestru SP, a następnie zapis odkładanej wartośćdo komórki wewnętrznej pamięci danych wskazywanej przez SP. Z kolei zdjęcie informacji ze stosuwymusza odczyt danej z komórki wewnętrznej pamięci danych wskazywanej przez SP, a następniedekrementację zawartości rejestru SP, a więc wskazanie kolejnej komórki pamięci o adresiemniejszym o 1. • • • • • • Mnemonik-literowy zapis ciągu zer i jedynek (rozkazu) stosowany w języku asemblera zwiększa czytelność programu sterującego program zapisany w postaci mnemoników musi być asemblowany na postać binarną. Przerwanie-określone zdarzenie zachodzące w systemie mikroprocesorowym, które powoduje wstrzymanie wykonywania bieżącego programu i przejście do realizacji procedury obsługi tego zdarzenia Język maszynowy (kod maszynowy) – język programowania, w którym zapis programu wymaga instrukcji bezpośrednio jako liczb, które są rozkazami i danymi bezpośrednio pobieranymi przez procesor wykonujący ten program. Akumulator-rejestr, wykorzystywany przez ALU; z akumulatora pobierany jest argument i do niego zapisywany jest wynik operacji. Blok rejestrów specjalnych-W obszarze adresowania wewnętrznej pamięci danych powyżej 128B pamięci użytkowej, w zakresie adresów 80h do FFh, znajduje się obszar rejestrów specjalnych oznaczany skrótem SFR(ang. special function registers). W obszarze tym zgrupowane są rejestry wykorzystywane do sterowania wewnętrznymi układami peryferyjnymi, jak liczniki-czasomierze oraz port szeregowy, a także rejestry sterujące systemem przerwań oraz trybami oszczędzania energii. Obszar adresowany bitowo-W obszarze adresów od 20h do 2Fh wewnętrznej pamięci danych możliwe jest adresowanie pojedynczych bitów. Jest to tzw. obszar adresowany bitowo (ang. bit addressable memory), gdyż zawartość informacyjna tych 16 bajtów może być zapisywana i odczytywana nie tylko całymi bajtami, lecz również poprzez ich poszczególne bity.