menadżer projektów − umożliwia tworzenie i zarządzanie

Transkrypt

menadżer projektów − umożliwia tworzenie i zarządzanie
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
menadżer projektów − umożliwia tworzenie i zarządzanie projektem użytkownika;
edytor tekstu − umożliwia wprowadzenie kodu źródłowego w języku asemblera lub
C (interaktywna korekcja błędów pozwala na natychmiastowe sprawdzenie
poprawności składniowej pisanego programu) oraz edycję plików wynikowych
powstających w czasie tworzenia projektu;
system pomocy − pozwala na uzyskanie natychmiastowej podpowiedzi;
kompilator/asembler − tworzy plik obiektowy, sprawdza poprawność składniową
programu;
menadżer bibliotek − tworzy biblioteki programów (modułów), które mogą być w
przyszłości wielokrotnie używane do tworzenia nowych programów użytkowych;
linker − na podstawie plików obiektowych tworzy całkowity moduł obiektowy
zawierający kompletny kod maszynowy programu użytkownika; kod ten może zostać
wykorzystany w procesie programowania pamięci np. EPROM);
konwerter formatów − zapisuje plik wynikowy z procesu linkowania w innym
formacie (np. szesnastkowym hex., zrozumiałym dla większości programatorów);
symulator − w sposób programowy (wykorzystując wyłącznie możliwości komputera
PC) symuluje zasoby mikroprocesora rodziny ’51;
debugger − pozwala na uruchomienie programu w systemie z mikroprocesorem
ADuC 845; monitor − program rezydentny umieszczony w mikroprocesorze ADuC
845; pozwala na nawiązanie komunikacji w standardzie RS232, pomiędzy
debugger’em na komputerze PC a ADuC 845.
clr A ;rozkaz=> wyczyść akumulator
reti ;rozkaz=> koniec przerwania
mov R1,#0 ;rozkaz=> wyzeruj rejestr R1
Wyjaśnić polecenie MOV @R1,A i napisać przykład zastosowania.
kopiowanie zawartości A do rejestru R1
zamienić 50h na liczbę binarną i dziesiętną
50h jest zapisana w systemie szesnastkowym 1010000bin 80dec
Co to jest dekoder rozkazów i podać jego fizyczne miejsce w mikroprocesorze.
dekoder rozkazów–służy do dekodowaniar ozkazów i przesyłania odpowiednich
sygnałów sterujących do mikroprocesora.
Rejestr roboczy - sposób zorganizowania.
W obszarze wewnętrznej pamięci danych o adresach od 00h do 1Fh znajdują się 4
bankiuniwersalnych rejestrów roboczych (ang. working registers), po 8 rejestrów w
każdym. Rejestry tesą adresowane przez nazwę (R0, R1, R2, R3, R4, R5 R6 oraz R7).
Opisać rozkaz RETI
;rozkaz=> koniec przerwania
Stos (ang. stack) jest obszarem pamięci o organizacji LIFO (ang. last in, first out)
rezydującym wwewnętrznej pamięci danych. Obszar ten jest używany przez rozkazy
wywołania podprogramów orazpodczas wywołania programów obsługi przerwań do
przechowywania adresów powrotu. Równieżużytkonik za pomoca odpowiednich
rozkazów może odkładać i zdejmować dane na/z stosu w celu ichchwilowego
zapamiętania.Adres wierzchołka stosu przechowywany jest w 8-bitowym rejestrze SP
(ang stack pointer). Każdeodłożenie wartości na stos powoduje inkrementację rejestru
SP, a następnie zapis odkładanej wartośćdo komórki wewnętrznej pamięci danych
wskazywanej przez SP. Z kolei zdjęcie informacji ze stosuwymusza odczyt danej z
komórki wewnętrznej pamięci danych wskazywanej przez SP, a
następniedekrementację zawartości rejestru SP, a więc wskazanie kolejnej komórki
pamięci o adresiemniejszym o 1.
•
•
•
•
•
•
Mnemonik-literowy zapis ciągu zer i jedynek (rozkazu) stosowany w języku
asemblera zwiększa czytelność programu sterującego program zapisany w postaci
mnemoników musi być asemblowany na postać binarną.
Przerwanie-określone zdarzenie zachodzące w systemie mikroprocesorowym, które
powoduje wstrzymanie wykonywania bieżącego programu i przejście do realizacji
procedury obsługi tego zdarzenia
Język maszynowy (kod maszynowy) – język programowania, w którym zapis
programu wymaga instrukcji bezpośrednio jako liczb, które są rozkazami i danymi
bezpośrednio pobieranymi przez procesor wykonujący ten program.
Akumulator-rejestr, wykorzystywany przez ALU; z akumulatora pobierany jest
argument i do niego zapisywany jest wynik operacji.
Blok rejestrów specjalnych-W obszarze adresowania wewnętrznej pamięci danych
powyżej 128B pamięci użytkowej, w zakresie adresów 80h do FFh, znajduje się
obszar rejestrów specjalnych oznaczany skrótem SFR(ang. special function
registers). W obszarze tym zgrupowane są rejestry wykorzystywane do sterowania
wewnętrznymi układami peryferyjnymi, jak liczniki-czasomierze oraz port szeregowy,
a także rejestry sterujące systemem przerwań oraz trybami oszczędzania energii.
Obszar adresowany bitowo-W obszarze adresów od 20h do 2Fh wewnętrznej
pamięci danych możliwe jest adresowanie pojedynczych bitów. Jest to tzw. obszar
adresowany bitowo (ang. bit addressable memory), gdyż zawartość informacyjna tych
16 bajtów może być zapisywana i odczytywana nie tylko całymi bajtami, lecz również
poprzez ich poszczególne bity.