Spotkanie 20 dla dzieci mlodszych

Transkrypt

Spotkanie 20 dla dzieci mlodszych
POKONUJ POKUSY
„Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani żadnej rzeczy, która do niego
należy (por. Wj 20, 2.15.17)
Poproś o pomoc Ducha Świętego i pomyśl
Na początku tego spotkania poproś o pomoc Ducha Świętego, by pomógł
ci zrozumieć, co Pan Bóg chce ci przekazać poprzez ten drogowskaz.
Zastanów się, co dla ciebie znaczy pożądać? Słowo pożądanie oznacza gwałtowne
pragnienie czegoś. Pożądać, czyli bardzo czegoś chcieć. Tak bardzo, że pragnienie to, czyli
pożądanie zasłania nam inne, dobre rzeczy. Każdy człowiek może odczuwać pożądanie. Na
przykład możemy chcieć za długo i zbyt często grać na komputerze albo pragnąć zbyt mocno
rzeczy, które pokazywane są w reklamach telewizyjnych. Można pożądać coraz lepszego telefonu,
samochodu, bardziej nowoczesnego mieszkania... Nieopanowanie pragnień często czyni człowieka
chciwym, zachłannym i zazdrosnym. A przez to człowiek staje się smutny i nieszczęśliwy. Również
porównywanie się z tymi, którzy – jak nam się wydaje - posiadają więcej, sprawia, że stajemy się
niespokojni i niezadowoleni.
Dziewiąte i dziesiąte przykazanie Dekalogu stoi na straży wewnętrznej uczciwości i dobroci
człowieka. W miejsce pożądania, czyli pragnienia gromadzenia rzeczy, dobrze jest rozwijać w
sobie życzliwość i miłość, która pragnie dawać, służyć i uszczęśliwiać innych.
Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego mówi Pan Bóg. Twoi rodzice, kiedy się poznali,
postanowili się pobrać. Dlaczego? Zapewne dlatego, że ze wszystkich osób, które poznali, byli
najbliżsi swojemu sercu i najbardziej się polubili. Mieli ze sobą najwięcej planów, ze sobą pragnęli
spędzać każdą chwilę i chcieli wszystko robić wspólnie. Zapewne można zakochać się wiele razy,
ale w końcu znajdzie się taką osobę, która będzie wyjątkową, jedyną, której nigdy się nie zostawi i
nie odda za nic na świecie.
Czasem myślisz, że kolega ma lepsze zabawki, modniejsze ubrania, fajniejszy pokój,
większe mieszkanie, rasowego psa... I myśląc o tym, porównując się, dochodzisz do wniosku, że ty
też chcesz mieć to wszystko, co ma twój kolega albo koleżanka.
Jak myślisz? Co jest lepsze – mieć kolekcję wszystkich najpiękniejszych kotów świata, czy
tylko jednego, ukochanego, o którego można się troszczyć? Albo lepiej jest mieć mnóstwo
przyjaciół, którzy nie są twoimi przyjaciółmi i których tak naprawdę nie znasz dobrze, czy lepiej
mieć jednego, sprawdzonego i bliskiego ci przyjaciela?
Pamiętaj, kolekcjoner jakichś rzeczy, posiadacz wielu „przyjaciół” (którzy tak naprawdę nie
są przyjaciółmi) rzadko bywa zadowolony. Dlaczego? Bo zawsze znajdzie coś, czego jeszcze nie
ma. A ludzi nie wolno kolekcjonować! Wybrać tę jedyną osobę na świecie pomaga prawdziwa
miłość – tak jak miłość twojej mamy i twojego taty, którzy wybrali siebie na całe życie.
Zapytasz, co zatem zrobić, aby mniej chcieć, aby walczyć z pożądaniem wciąż czegoś
nowego, lepszego, kolejnego? Te wszystkie myśli – by mieć więcej, by mieć nowe, by mieć
bardziej – możemy nazwać pokusami. Ale sam Pan Jezus daje nam przykład, jak walczyć z
pokusami. Sam bowiem był kuszony przez diabła, gdy pościł 40 dni na pustyni.
Pokazał nam, że po pierwsze i najważniejsze: nie należy dyskutować z nią, ale natychmiast
odrzucać. Po drugie: być wiernym Bożym przykazaniom. Po trzecie: trwać w zjednoczeniu z
Panem Jezusem przez częstą modlitwę i – jeśli to już możliwe - przyjmowanie komunii świętej. I
ostatnie: zaprosić do współpracy aniołów i świętych, tych – którzy wspomogą cię w walce z
pokusami i złem. Powinieneś bowiem wiedzieć, że dobre pragnienia słabną, a pokusy do zła
rozbudzają się, kiedy człowiek unika kontaktu z Panem Bogiem, z dobrymi ludźmi i odpowiednią
lekturą. A zamiast tego czyta gorszące książki i czasopisma, ogląda niewłaściwe bajki, programy
telewizyjne oraz szuka towarzystwa ludzi, którzy zachęcają do czynienia zła.
I jeszcze jedna rzecz. Znaczniej łatwiej jest zazdrościć innym rzeczy materialnych. Znacznie
trudniej jest pragnąć mieć dobre cechy drugiej osoby. Pomyśl, jaką cechę chciałbyś posiadać, którą
odznacza się ktoś z twojego otoczenia. Zrób postanowienie, by nad nią pracować. Może to być
pilność w nauce, dobroć wobec wybranego kolegi lub koleżanki, pomoc rodzicom, a może troska o
rodzeństwo.
W tym spotkaniu przyjaciółmi, którzy chcą ci pomóc poznawać te dwa drogowskazy są
święci znani szczególnie z pokonywania pokus. Są to: święty ojciec Pio, błogosławiony Pier
Giorgio Frassati, błogosławiona Józefina Bakhita oraz święta Jadwiga Królowa. Każdy z tych
świętych żył w innym środowisku i narażony był na inne pokusy. Wspólnie z rodzicami poszukaj
informacji o nich. Poznaj ich i zaproś do pomocy w pokonywaniu pokus. Poproś również swojego
Anioła Stróża, aby ci towarzyszył, prowadził i opiekował się tobą. Jest on przecież twoim
patronem, który został ci dany w dniu twoich narodzin.
Co należy zrobić?
W PIERWSZYM TYGODNIU na adoracji podziękuj Panu Jezusowi za ten drogowskaz.
Pomyśl, czego najbardziej pożądasz? Co jest twoją „ziemią egipską” w tym przykazaniu? Czy
potrafisz zapanować na swoimi zachciankami? O co jesteś zazdrosny? Jak często i w jakich
sytuacjach używasz słowa „chciałbym...”? Proś Pana Jezusa, aby pomógł ci walczyć z pokusami. A
na koniec adoracji pomódl się słowami modlitwy do Anioła Stróża „Aniele Boży, Stróżu mój...”
Postaraj się codziennie odmawiać tę modlitwę, szczególnie rano i wieczorem.
Pomyśl, jaką cechę chciałbyś posiadać, którą odznacza się ktoś z twojego otoczenia. Zrób
postanowienie, by nad nią pracować. Wykonaj też rysunek, który będzie przypominał ci o tym.
Wytnij drzwi do tego spotkania i na zewnętrznej stronie lewego skrzydła drzwi napisz
wskazówkę z dziewiątego i dziesiątego przykazania – „Pokonuj pokusy”.
Porozmawiaj w domu z rodzicami o tych dwóch przykazaniach.
Przeczytaj z rodzicami „Kartkę dwudziestą z pamiętnika Tosi i Franka”.
W DRUGIM TYGODNIU
przed adoracją przeczytaj z rodzicami „Wspomnienia Anioła Stróża o...”.
Podczas adoracji Najświętszego Sakramentu pomyśl o życiu świętych, którzy towarzyszą ci w
tym spotkaniu. Podziękuj Panu Jezusowi za przykład ich życia. Na modlitwie pomyśl, w czym
chciałbyś ich naśladować. Podejmij postanowienie pracy nad jedną rzeczą w tym tygodniu.
Poproś Pana Jezusa oraz świętych, by pomogli ci wypełniać postanowienie.
Na zewnętrznej stronie prawego skrzydła drzwi naklej portrety danych świętych (lub jednego
wybranego świętego).
Na koniec pracy w tym tygodniu, wewnątrz otwartych drzwi, narysuj serce. W jego środku
napisz: „Panie Boże, dziękuję Ci za wszystkie dary, którymi mnie obdarzasz. Proszę Cię, wlej w
moje serce dobre pragnienia i naucz mnie walczyć z pokusami”.
Poproś dorosłych, aby:

przeczytali z tobą „Kartkę dwudziestą z pamiętnika”; „Wspomnienia Anioła Stróża o...”;

umożliwili ci adorowanie Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie;

porozmawiali z tobą o treści dziewiątego i dziesiątego przykazania;

pomogli ci wydrukować pomoce: „Spotkanie 20”, drzwi do spotkania, portrety świętych do
naklejenia na drzwi oraz znaczki, które naklejasz na klucz.

Podobne dokumenty