Spotkanie 20 dla dzieci mlodszych
Transkrypt
Spotkanie 20 dla dzieci mlodszych
POKONUJ POKUSY „Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani żadnej rzeczy, która do niego należy (por. Wj 20, 2.15.17) Poproś o pomoc Ducha Świętego i pomyśl Na początku tego spotkania poproś o pomoc Ducha Świętego, by pomógł ci zrozumieć, co Pan Bóg chce ci przekazać poprzez ten drogowskaz. Zastanów się, co dla ciebie znaczy pożądać? Słowo pożądanie oznacza gwałtowne pragnienie czegoś. Pożądać, czyli bardzo czegoś chcieć. Tak bardzo, że pragnienie to, czyli pożądanie zasłania nam inne, dobre rzeczy. Każdy człowiek może odczuwać pożądanie. Na przykład możemy chcieć za długo i zbyt często grać na komputerze albo pragnąć zbyt mocno rzeczy, które pokazywane są w reklamach telewizyjnych. Można pożądać coraz lepszego telefonu, samochodu, bardziej nowoczesnego mieszkania... Nieopanowanie pragnień często czyni człowieka chciwym, zachłannym i zazdrosnym. A przez to człowiek staje się smutny i nieszczęśliwy. Również porównywanie się z tymi, którzy – jak nam się wydaje - posiadają więcej, sprawia, że stajemy się niespokojni i niezadowoleni. Dziewiąte i dziesiąte przykazanie Dekalogu stoi na straży wewnętrznej uczciwości i dobroci człowieka. W miejsce pożądania, czyli pragnienia gromadzenia rzeczy, dobrze jest rozwijać w sobie życzliwość i miłość, która pragnie dawać, służyć i uszczęśliwiać innych. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego mówi Pan Bóg. Twoi rodzice, kiedy się poznali, postanowili się pobrać. Dlaczego? Zapewne dlatego, że ze wszystkich osób, które poznali, byli najbliżsi swojemu sercu i najbardziej się polubili. Mieli ze sobą najwięcej planów, ze sobą pragnęli spędzać każdą chwilę i chcieli wszystko robić wspólnie. Zapewne można zakochać się wiele razy, ale w końcu znajdzie się taką osobę, która będzie wyjątkową, jedyną, której nigdy się nie zostawi i nie odda za nic na świecie. Czasem myślisz, że kolega ma lepsze zabawki, modniejsze ubrania, fajniejszy pokój, większe mieszkanie, rasowego psa... I myśląc o tym, porównując się, dochodzisz do wniosku, że ty też chcesz mieć to wszystko, co ma twój kolega albo koleżanka. Jak myślisz? Co jest lepsze – mieć kolekcję wszystkich najpiękniejszych kotów świata, czy tylko jednego, ukochanego, o którego można się troszczyć? Albo lepiej jest mieć mnóstwo przyjaciół, którzy nie są twoimi przyjaciółmi i których tak naprawdę nie znasz dobrze, czy lepiej mieć jednego, sprawdzonego i bliskiego ci przyjaciela? Pamiętaj, kolekcjoner jakichś rzeczy, posiadacz wielu „przyjaciół” (którzy tak naprawdę nie są przyjaciółmi) rzadko bywa zadowolony. Dlaczego? Bo zawsze znajdzie coś, czego jeszcze nie ma. A ludzi nie wolno kolekcjonować! Wybrać tę jedyną osobę na świecie pomaga prawdziwa miłość – tak jak miłość twojej mamy i twojego taty, którzy wybrali siebie na całe życie. Zapytasz, co zatem zrobić, aby mniej chcieć, aby walczyć z pożądaniem wciąż czegoś nowego, lepszego, kolejnego? Te wszystkie myśli – by mieć więcej, by mieć nowe, by mieć bardziej – możemy nazwać pokusami. Ale sam Pan Jezus daje nam przykład, jak walczyć z pokusami. Sam bowiem był kuszony przez diabła, gdy pościł 40 dni na pustyni. Pokazał nam, że po pierwsze i najważniejsze: nie należy dyskutować z nią, ale natychmiast odrzucać. Po drugie: być wiernym Bożym przykazaniom. Po trzecie: trwać w zjednoczeniu z Panem Jezusem przez częstą modlitwę i – jeśli to już możliwe - przyjmowanie komunii świętej. I ostatnie: zaprosić do współpracy aniołów i świętych, tych – którzy wspomogą cię w walce z pokusami i złem. Powinieneś bowiem wiedzieć, że dobre pragnienia słabną, a pokusy do zła rozbudzają się, kiedy człowiek unika kontaktu z Panem Bogiem, z dobrymi ludźmi i odpowiednią lekturą. A zamiast tego czyta gorszące książki i czasopisma, ogląda niewłaściwe bajki, programy telewizyjne oraz szuka towarzystwa ludzi, którzy zachęcają do czynienia zła. I jeszcze jedna rzecz. Znaczniej łatwiej jest zazdrościć innym rzeczy materialnych. Znacznie trudniej jest pragnąć mieć dobre cechy drugiej osoby. Pomyśl, jaką cechę chciałbyś posiadać, którą odznacza się ktoś z twojego otoczenia. Zrób postanowienie, by nad nią pracować. Może to być pilność w nauce, dobroć wobec wybranego kolegi lub koleżanki, pomoc rodzicom, a może troska o rodzeństwo. W tym spotkaniu przyjaciółmi, którzy chcą ci pomóc poznawać te dwa drogowskazy są święci znani szczególnie z pokonywania pokus. Są to: święty ojciec Pio, błogosławiony Pier Giorgio Frassati, błogosławiona Józefina Bakhita oraz święta Jadwiga Królowa. Każdy z tych świętych żył w innym środowisku i narażony był na inne pokusy. Wspólnie z rodzicami poszukaj informacji o nich. Poznaj ich i zaproś do pomocy w pokonywaniu pokus. Poproś również swojego Anioła Stróża, aby ci towarzyszył, prowadził i opiekował się tobą. Jest on przecież twoim patronem, który został ci dany w dniu twoich narodzin. Co należy zrobić? W PIERWSZYM TYGODNIU na adoracji podziękuj Panu Jezusowi za ten drogowskaz. Pomyśl, czego najbardziej pożądasz? Co jest twoją „ziemią egipską” w tym przykazaniu? Czy potrafisz zapanować na swoimi zachciankami? O co jesteś zazdrosny? Jak często i w jakich sytuacjach używasz słowa „chciałbym...”? Proś Pana Jezusa, aby pomógł ci walczyć z pokusami. A na koniec adoracji pomódl się słowami modlitwy do Anioła Stróża „Aniele Boży, Stróżu mój...” Postaraj się codziennie odmawiać tę modlitwę, szczególnie rano i wieczorem. Pomyśl, jaką cechę chciałbyś posiadać, którą odznacza się ktoś z twojego otoczenia. Zrób postanowienie, by nad nią pracować. Wykonaj też rysunek, który będzie przypominał ci o tym. Wytnij drzwi do tego spotkania i na zewnętrznej stronie lewego skrzydła drzwi napisz wskazówkę z dziewiątego i dziesiątego przykazania – „Pokonuj pokusy”. Porozmawiaj w domu z rodzicami o tych dwóch przykazaniach. Przeczytaj z rodzicami „Kartkę dwudziestą z pamiętnika Tosi i Franka”. W DRUGIM TYGODNIU przed adoracją przeczytaj z rodzicami „Wspomnienia Anioła Stróża o...”. Podczas adoracji Najświętszego Sakramentu pomyśl o życiu świętych, którzy towarzyszą ci w tym spotkaniu. Podziękuj Panu Jezusowi za przykład ich życia. Na modlitwie pomyśl, w czym chciałbyś ich naśladować. Podejmij postanowienie pracy nad jedną rzeczą w tym tygodniu. Poproś Pana Jezusa oraz świętych, by pomogli ci wypełniać postanowienie. Na zewnętrznej stronie prawego skrzydła drzwi naklej portrety danych świętych (lub jednego wybranego świętego). Na koniec pracy w tym tygodniu, wewnątrz otwartych drzwi, narysuj serce. W jego środku napisz: „Panie Boże, dziękuję Ci za wszystkie dary, którymi mnie obdarzasz. Proszę Cię, wlej w moje serce dobre pragnienia i naucz mnie walczyć z pokusami”. Poproś dorosłych, aby: przeczytali z tobą „Kartkę dwudziestą z pamiętnika”; „Wspomnienia Anioła Stróża o...”; umożliwili ci adorowanie Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie; porozmawiali z tobą o treści dziewiątego i dziesiątego przykazania; pomogli ci wydrukować pomoce: „Spotkanie 20”, drzwi do spotkania, portrety świętych do naklejenia na drzwi oraz znaczki, które naklejasz na klucz.