UCHWAŁA Nr 334/XLV/2014 Rady Miasta i Gminy

UCHWAŁA Nr 334/XLV/2014
Rady Miasta i Gminy Gąbin
Z dnia 30 października 2014 roku
w sprawie podjęcia uchwały zmieniającej rozporządzenie w sprawie
pomników przyrody położonych na terenie powiatu płockiego
Na podstawie art. 6, ust.1 art. 7 ust. 1 pkt. 1, art.: 18 ust. 2 pkt. 15 ustawy
z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. 2013r. poz. 594, 1318,
z 2014 r. poz. 379, 1072) oraz art. 44 ust. 3, 3a i 4 ustawy z dnia 16 kwietnia
2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz. U z 2013 r. poz. 627, 628, 842, z 2014 r.
poz. 805, 850, 1101), po uzgodnieniu z Regionalnym Dyrektorem Ochrony
Środowiska w Warszawie uchwala się, co następuje:
§1
1. Ze względu na zapewnienie bezpieczeństwa powszechnego oraz utratę
wartości przyrodniczych znosi się formę ochrony przyrody z pomnika
przyrody będącego pojedynczym drzewem tj. wiąz szypułkowy (Ulmus
laevis) znajdującego się na prywatnej nieruchomości dz. nr 237
w miejscowości Stara Korzeniówka 23, gm. Gąbin.
2. Skreśla się w tabeli będącej załącznikiem do rozporządzenia Nr 18
Wojewody Mazowieckiego z dnia 9 maja 2007r. w sprawie pomników
przyrody położonych na terenie powiatu płockiego (Dz. Urz. Woj. Maz.
2007 Nr 89 poz. 2101) pozycję o numerze porządkowym 37
§2
Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy Gąbin.
§3
Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku
Urzędowym Województwa Mazowieckiego.
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 44 ust. 3, 3a i 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku
o ochronie przyrody (t.j. Dz. U z 2013 r. poz. 627 z późniejszymi zmianami)
zniesienie formy ochrony przyrody następuje w razie utraty wartości
przyrodniczych, ze względu na które ustanowiono formę ochrony przyrody lub
w razie konieczności realizacji inwestycji celu publicznego lub zapewnienia
bezpieczeństwa powszechnego. Zniesienia formy ochrony przyrody, dokonuje rada
gminy w drodze uchwały w oparciu o uzgodnienie z właściwym regionalnym
dyrektorem ochrony środowiska.
Celem danej uchwały Rady Miasta i Gminy Gąbin jest zdjęcie formy
ochrony przyrody z jednej sztuki drzewa z gatunku wiąz szypułkowy, rosnącego
na terenie prywatnym (na działce oznaczonej w ewidencji gruntów numerem 237
w miejscowości Stara Korzeniówka, gm. Gąbin), który w załączniku do
rozporządzenia Nr 18 Wojewody Mazowieckiego z dnia 9 maja 2007 r. w sprawie
pomników przyrody położonych na terenie powiatu płockiego (Dz. Urz. Woj. Maz. z
2007roku Nr 89 poz. 2101) został wymieniony pod numerem porządkowym 37.
W związku z pismem właścicieli nieruchomości w sprawie pogarszającego
się stanu drzewa zostały przeprowadzone oględziny drzewa. W trakcie oględzin
stwierdzono liczne uschnięte gałęzie i konary w części znajdujące się nad
budynkiem mieszkalnym. Biorąc powyższe pod uwagę została przeprowadzona
ekspertyza dendrologiczna celem oceny stanu zachowania wiązu szypułkowego.
Z której wynika, że przedmiotowe drzewo ma tendencję do zamierania. Poza tym
szczegółowe oględziny drzewa wykazały, że zasychanie konarów jest objawem
„holenderskiej choroby wiązów”. Patogenem jest grzyb Ophiostoma ulmi (Buisman)
Nannf przenoszony przez kornika Ogłodka wiązowca (Scolytus scolytus). Grzyb
przerasta przez korę i zatyka naczynia pozbawiając całe konary wody. Zgodnie
z ekspertyzą zasychanie konarów będzie postępowało, aż do całkowitego uschnięcia
korony. Ponadto na pniu drzewa stwierdzono obecność owocników grzyba Pniarek
obrzeżony – groźny pasożyt drzew powodujący brunatną zgniliznę drewna.
Przeprowadzone badanie potwierdziło że wnętrze pnia wypełnione jest próchnem
od szyi korzeniowej do wysokości około 2,5 m. Dlatego stwierdza się, że ze względu
na osłabioną część pnia oraz zmiany chorobotwórcze zarówno pnia jak i korony
brak jest efektywnych metod zabezpieczenia drzewa. Poza tym drzewo ze względu na
zły stan zdrowotny i fizyczny oraz swoją lokalizację względem budynku
mieszkalnego tj. ok. 1,7m stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa powszechnego
oraz zgodnie z ekspertyzą dendrologiczną straciło swoją wartość przyrodniczą, ze
względu na którą ustanowiono formę ochrony przyrody.
Mając powyższe na uwadze ustalono, że występują przesłanki do
zniesienia formy ochrony z pomnika przyrody opisanego w § 1 pkt1 uchwały,
zgodnie z zapisami art. 44 ust. 3, 3a i 4 ustawy o ochronie przyrody